maandag 20 maart 2017

Review: Jonathan Segel - Superfluity (Bumps Of Goose Records, 2017) (Pop / Progressieve Rock / Experimenteel)

Multi instrumentalist en componist Jonathan Segel werd in Marseille, Frankrijk geboren en groeide op in Davis, Californië en Tucson, Arizona, Amerika.
Jonathan studeerde aan de universiteit van Califrornië te Santa Cruz, waar zijn leerkrachten Peter Elsea en Gordon Mumma waren en laatstgenoemde een pionier op het gebied van experimentele muziek was.
Later haalde hij zijn meestergraad aan Mills College, waar zijn studiegenoten onder andere Fred Frith, Pauline Oliveros, Alvin Curran en Joëlle Léandre waren.
In 1984, sloot hij zich aan bij de indie rock band Camper Van Beethoven, terwijl hij nog aan de universiteit van Santa Cruz studeerde en zijn inbreng als violist, die de band een voorname uitstraling gaf, werd het handelsmerk van de band, maar ook speelde hij sologitaar, keyboards, sitar en mandoline.
Na een persoonlijk conflict met David Lowry deed Segel in 1989 besluiten de band te verlaten, voordat deze in 1990 uit elkaar ging.
Nadat Camper Van Beethoven in 1999 her opgericht werd, kwam Jonathan opnieuw in de band op uitnodiging van Lowry en is daar nog steeds actief in.
In de periode 1989 tot 1997 richtte hij de experimentele rock band Hieronymus Firebrain op, die in 1994 uiteen ging, om in 1995 als Jack And Jill verder te gaan, maar ook kwam hij in 1989 in de band Dieselhed en speelde mee op het debuut album "Dieselhed" uit 1993.
Tevens maakte hij opnamen en deed optredens met projecten zoals: Granfaloon Bus, Sideways en Virginia Dare en trad hij op met Eugene Chadbourne, maar ook werkte hij, tussen 1997 en 2001 in Los Angeles met geluid redacteur Dane Davis in Danetracks, een film geluid post-productie faciliteit.
Gedurende die tijd toerde hij en trad hij op met Sparklehorse, Magnet, en Eugene Chadbourne, samen met anderen in aanvulling op zijn werk in Camper Van Beethoven.
Hij keerde in 2001 terug in de Bay Area, waar hij tot 2009 muziek theorie en elektronische muziek ging studeren aan het College of Marin en Ohlone College, waarna hij van 2009 tot 2012 voor Pandora werkte.
vervolgens verhuisde hij in 2012 naar Stockholm, Zweden met zijn vrouw en dochter en sinds 2014 is hij lid van de Deens Zweedse improvisatie band "Oresund Space Collective.
Jonathan maakte met Camper Van Beethoven 9 studio, 2 live en 4 compilatie albums plus 6 singles en als solo artiest maakte hij 11 albums.
Dat waren: "Storytelling" (1988), "Edgy Not Antsy" (2003), "Non-Linear Accelerator" (2003, "Rauk" (2005), "Amnesia/Glass Box" (2005), "Summerleaf" (2006), "Underwater Tigers" (2007), "Honey" (2007), "All Attractions" (2012), "Apricot Jam" (2012) en "Shine Out" (2014).
Verder maakte hij muziek en albums met Hieronymus Firebrain (4 albums), Jack And Jill (3 albums) en Chaos Butterfly (3 albums) en levert hij af en toe een bijdrage aan de muziek van The Big City Orchestra en hij maakte met de Zweedse band Sista Maj de schitterende 2LP/2CD "Series Of Nested Universes" in 2016.
Zijn nieuwe album, dat in de Roth Händle Studio's en Eastman Studio's te Stockholm, Zweden werd opgenomen, is de 2CD "Superfluity", die op 24 februari 2017 door het Bumps Of Goose Records werd uitgebracht en 17 nummers bevat, waarbij opgemerkt kan worden dat het hoes ontwerp door Richard Gann is gedaan, die ook de hoes maakte van de 2CD van Sista Maj.
Jonathan zingt en bespeelt alle instrumenten zelf en wordt muzikaal bijgestaan door: Kelly Atkins (20 Minute Loop, Kitka) - zang, Sanna Olsson - zang, Mattias Olsson (Änglagard, Pineforest Crunch, Necromonkey) - drums, Chris Pedersen (Camper Van Beethoven, Monks Of Doom) - drums, Andreas Axelsson - drums, Maats Burman - basgitaar (2 nummers) en Stian Grimstad - trombone (2 nummers).

CD 1, die 10 nummers telt, start met "Equilibrium Part 1" en daarin hoor ik Jonathan een prima licht psychedelische pop song spelen, die een eentonig gitaar ritme heeft
 en gevolgd wordt door "Mouse", een schitterende rustige pop song met een aangenaam ritme.
Daarna zet hij me "Cat & Mouse" voor en ook daarin hoor ik hem een prachtige rustige pop song spelen, waarna "Imply It, Deny It" volgt, een heerlijke rock song, waar diverse tempowisselingen in zitten.
Dan schotelt hij me "The Seventh Wave" voor en krijg ik een uitstekend licht progressief nummer met een afwisselend ritme
 te horen, dat gevolgd wordt door "Rain Down", een fantastische psychedelische pop song, die progressieve rock invloeden heeft en een afwisselend ritme bevat.
In "Sleep For A Hundred Years" laat Jonathan me genieten van een lekker in het gehoor klinkende pop song, waar diverse tempowisselingen in zitten en in "Silent Notes" zet hij me een zeer experimenteel stukje psychedelische muziek voor, waarin de invloeden van The Beatles te horen zijn en dit loopt naadloos over in "Like Mercury, It Slips Through Your Fingers", waarin hij verder gaat met het maken van vrij experimentele muziek, dat na enkele minuten verandert en ik een prachtig geïmproviseerd stukje rock voorgezet krijg, dat een swingend ritme heeft.
Het laatste nummer van CD 1, dat "Phenomenon And On" heet , duurt bijna 24 minuten en hierin krijg ik een psychedelisch progressief nummer te horen, dat na enkele minuten verandert in een stuk experimentele muziek, waarin flink geïmproviseerd wordt.
Het eerste nummer van CD 2 heet "The Luxury Of Living" en daarin krijg ik een schitterend stukje gitaarspel voorgezet, waar enkele prima tempowisselingen in zitten.
Daarna hoor ik "Strawberry Sun", een lekker in het gehoor klinkende pop song, die in een niet al te hoog tempo gespeeld wordt en lichtelijk progressief klinkt (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie) en gevolgd wordt door de titel song "Superfluity", een uitstekende progressieve rock song met een wisselend ritme.
Dan volgt het korte "The Luxury OF Dying", waarin Jonathan weer een prima gitaarwerkje speelt, dat begeleid wordt met trombonespel.
In "No Backup Plan" hoor ik hem een verrukkelijke pop song spelen, die invloeden van eind jaren 70 heeft en in "The Dying Stars" begint de muziek in een rustig tempo met trieste vioolklanken, die vergezelgd gaan van mooi gitaarspel, dat langzamerhand in een sneller tempo gespeeld wordt, een progressief karakter krijgt en een swingend ritme bevat.
Het laatste nummer van de CD heet "Equilibrium Part 2" en hierin zet de band me prachtige pop song voor, die in een rustig tempo gespeeld wordt.

De 2CD "Superfluity" van Jonathan Segel bevat 17 fantastische nummers, waar ik van begin tot einde van genoten heb en ik kan iedere liefhebber van zowel pop, als progressieve rock en experimentele muziek aanraden, deze schijf eens te gaan beluisteren.

* De muziek van deze band/artiest is ook regelmatig te beluisteren op maandagavond tussen 20.00 en 22.00 uur (Europese tijd) in het radio programma Carry's Music Machine via www.osuradio.nl




Geen opmerkingen:

Een reactie posten