In 2009 werden er diverse songs opgenomen door Gianni's vrienden Lou Chano (in Rome) en Benu, die in de band Come 'N Go speelt (in Biel, Zwitserland), waarbij sommige CD-R's zoals "Savage Demo Takes Vol.1" en "TBAY 2009" met de hand gemaakt zijn en hier en daar weggeven werden.
De opnamen sessies, die hij, samen met Cangiarlo Barbati achter de knoppen, maakte in de Snake's Studio te Rome, worden als het eerste officiële materiaal van The Blues Against Youth beschouwd.
De daaruit voortgekomen CD-R "Self-Bootlegged But True", werd in een beperkte oplage gemaakt en uitgegeven tijdens de TBAY optredens, die steeds beter en heftiger werden.
Na 2 jaar optredens in Italië en Europa te hebben gedaan, maakte hij in de zomer van 2010 zijn 7" debuut single, "Become The Whiskey", waarna hij 3 weken als voorprogramma van The Bulemics (Austin, TX) in Europe optrad, waaronder: Spanje, Duitsland, Zwitserland, Frankrijk, België en Nederland, die gevolgd werden door optredens als hoofdact in Italië.
Zijn debuut single was een co-productie tussen TBAY en enkele mensen van de platenlabels Sonatine Produzioni (Fano, Italië), Escape From Today (Torino, Italië), Burning Sound Records (Geneve, Zwitserland) en Brigadisco Records (Itri, Italië).
In december 2010 deed Gianni 4 succesvolle optredens in Portugal onder de naam "Become The Whiskey Release Party Tour" en nadat hij terug in Rome was, begon hij te werken aan zijn eerste volledige album "Pure At Heart Blues" in de M.House Studio samen met Mattia Candeloro (Joe Lally, Spiritual Front).
In maart 2011 speelde hij zijn derde tournee door Europa als hoofdact, waarbij hij 24 optredens deed en zijn nieuwe zelf geproduceerde CD-R "Ripped-Off And Broke" verspreidde, met daarop onuitgebracht en uitgebracht materiaal en in een zeer gelimiteerde oplage van 150 stuks gemaakt.
Doordat er zoveel rips-off versies van zijn muziek in omloop was, besloot hij zijn eigen label Deer It Yourself Records op te richten en zijn eigen platen te persen, waarbij hij zelf achter de schermen blijft.
In de zomer van 2011 verschenen TBAY's volgende uitgaves: de compilatie "Brigadisco 3 - Ulula" (door Brigadisco Records), waarop diverse Italiaanse artiesten staan en een onuitgebracht nummer van Gianni bevat, plus de 7" split single "A-1 To Portland" / "Standin' Barman Stomp" met The Ribeye Brothers (USA/Monster Magnet huidige en ex leden), die in juli 2011 door de labels Deer It Yourself, Escape From Today en Burning Sounds Records werd uitgebracht.
Vervolgens verscheen zijn debuut album "Pure At Heart Blues" in september dat jaar via zijn eigen Deer It Yourself Records label en ging hij gedurende 5 weken op tournee door Europa.
In 2012 werd het album her uitgebracht door D.I.Y. en Talk About Records en in augustus 2012 verscheen de EP "You Said I Praise The Devil?" op geel vinyl via D.I.Y. en daarop is te horen, dat hij een nieuwe muzikale richting ingelagen is, waarbij er behalve 3 eigen songs, ook een cover van het Merle Haggard nummer "Mama Tried" op staat, waarbij kan worden opgemerkt, dat Merle Haggard één van de muzikanten is, die TBAY het meest hebben beïnvloed.
Ter promotie van de EP deed hij een nieuwe tournee door Europa, die hem door Duitsland, Oostenrijk, Zwitserland, België, Frankrijk en Italië voerde en daarbij deelde het podium met onder andere: King Automatic (in Karlsruhe, Duitsland), The Jackets (in Martigny, Frankrijk) en Bob Log III (op het Skronk One Man Band Festival in Rome, Italië), waarna hij in december 2012 de M.House Studio in ging om zijn tweede album "Trapped In The Country" op te nemen, dat in 2013 op LP en CD verschenen is, via Off Label Records en Deer It Yourself Records.
In 2014 verscheen de 7" split single The Cyborgs / The Blues Against Youth "Spanish Is Sexy" / "Dotted White Line" via het Bloody Sound Fucktory label en op 1 maart 2016 is zijn LP/CD "Apprentice" uitgebracht door zowel Beast Records als Deer It Yourself Records en tevens als digitale download, waarna op 28 juli 2017 de 10" LP "Good Morning Bad Feeling Deprecation Road", die hij samen met The Restless Lives Collective opnam, via Beat Records verscheen.
De opvolger hiervan heet "Evil Flatmates", dat op 25 maart 2019 via Annibale Records op LP, CD en als digitale download is uitgebracht en daarop wordt hij bijgestaan door Stefano Isaia - drums, percussie en zang en door de gastmuzikanten: Manuel Volpe - basgitaar, Victor Sbrovazzo - mondharmonica, Max Scocca - sologitaar (1 nummer), Maria Malloy Moyo - achtergrondzang en Graig Bjerring - achtergrondzang.
Het album, dat 10 nummers bevat, start met "Injector", een heerlijke swingende aanstekelijke blues song, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt, waarna "(Ain't Gonna Be) The One Who Hurts", een vrij heftig gezongen blues song, die diverse tempowisselingen heeft en in een niet al te hopog tempop gespeeld wordt.
Daarna zet Gianni me "Far Out Of Hand" voor en hoor ik hem een lekkere aanstekelijke song spelen, die een hoog meedein gehalte heeft en gevolgd wordt door "Tucano Bar Club", een uptempo blues song met een dansbaar ritme.
In March Of The Pirrucoris Apterus" hoor ik een kort nummer, dat met gesproken tekst begint, waarna Gianni me eem fantastisch instrumentaal stukje blues voorschotelt en in "Hey, Crazy Mama" krijg ik een uitstekende song te horen, die diverse tempowisselingen heeft.
Dan volgt "Growin' And Drownin'" en hierin speelt de band een zeer aanstekelijke country blues song, waarbij stil zitte geen optie is en deeze wordt gevolgd door "Uncle's Blues", een fantastische rustige blues song.
Verder hoor ik "I See Your Eyes, They're Charming", een prachtig rustig instrumentaal nummer en "Injectors", een langere uitvoering van het eerste nummer, die samenzang bevat en natuurlijk klinkt dit net zo verrukkelijk.
"Evil Flatmates" van The Blues Against Youth is een uitstekende plaat, die vol prima blues nummers staat en ik kan elke liefhebber van dit genre deze schijf dan ook zeer aanraden.(luister naar de tweede en derde nummer van de plaat via de bandcamp link onder de recensie)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten