In 2004 kwam de band weer samen en bestond toen uit: Claudio Lapenna – piano, keyboards en zang, Dario Lastella – sologitaar, programmering en zang, Franco Bussoli – basgitaar en Paolo De Santis – zang.
Ifsounds, die toen nog If heette, bracht in dat jaar hun eerste demo "In The Cave" in deze formatie uit, die in 2005 gevolgd werd door een nieuwe demo, getiteld "If" en daarop speelden Elena Ricci (zang) en Luca Tilli (cello) als gastmuzikanten mee.
De band bracht hun debuut album "The Stairway" in 2006 uit, waarna Luca Di Pardo (drums) bij de band kwam en in 2008 verscheen het album "Morpho Nestira", gevolg door de 2CD "If…Sounds", een collectie van eerder uitgebrachte opnamen, plus 1 nieuw nummer.
Daarna bracht de band het album "Apeirophobia" (2009) uit, waarin de bandbezetting gewijzigd was en de naam If veranderde in Ifsounds en Elena Ricci - zang en Enzo Bellocchio – drums de nieuwe bandleden waren.
In 2011 was Elena weer uit de band en verscheen de EP "Unusual Roots", die in 2012 gevolgd werd door het album "Red Apple".
Daarin bestond de band uit: Federica Berchicci – zang, Claudio Lapenna – elektrische en akoestische piano, keyboards, orgel, synthesizer en zang, Dario Lastella – sologitaar, keyboards, synthesizer, sequencers, basgitaar, ukelele en zang, Franco Bussoli – basgitaar en Enzo Bellocchio – drums.
Hun album "Reset" uit 2015, dat 10 nummers bevat, werd door het Melodic Revolution Records label in twee talen uitgebracht, zowel in het Italiaans als in het Engels, terwijl de band ook deze keer weer enkele wisselingen heeft ondergaan en tegenwoordig bestaat uit: Runal - zang, Dario Lastella – sologitaar, keyboards, synthesizer en zang, Fabio De Libertis – basgitaar, Claudio Lapenna – elektrische en akoestische piano, keyboards, orgel, synthesizer en zang en Gianni Manariti – drums, percussie en zang.
Op hun album "An Garta Mór", dat op 27 augustus 2018 ook nu weer door Melodic Revolution Records werd uitgebracht, is Lino Mesina - drums en percussie de vervanger voor Gianni Manariti en spelen diverse gast muzikanten mee, waaronder: Lino Giugliano - keyboards en synthesizer (3 nummers), Matteo Colombo - viool (2 nummers), Vincenza Cervelli - zang (1 nummer) en achtergrond zang (1 nummer), Alessandro Santovito - zang (1 nummer), Francesco Forglone - bhodrán (1 nummer) en Marco Grossi - achtergrond zang (1 nummer).
Op 28 april 2023 verscheen het album "MMXX", dat 5 nummers bevat, via Melodic Revolution Records als CD in een beperkte oplage van 100 stuks en als digitaal album en hierop bestaat de band uit: Runal - zang, Dario Lastella – sologitaar, keyboards, synthesizer en zang, Lino Giugliano - piano, orgel, keyboards en synthesizer, Lino Mesina - drums en percussie, Italo Miscione - basgitaar en Ilaria Carlucci - zang en achtergrondzang.
Op deze CD wordt Ifsounds bijgestaan door de volgende gastmuzikanten: Claudio Lapenna - zang (track 5) en piano (track 4), Nadezhda Chalykh - zang (track 5), Mariano Gramegna - zang (track 5) en Giovanni Liberatore - zang (track 5).
Het album start met het titel nummer "MMXX", dat iets meer dan 24 minuten duurt en hierin speelt Ifsounds een nummer, dat met een stuk regelieus klinkend gezang begint, om na enkele minuten over te gaan in een uitstekend uptempo progressief rock nummer met melodische invloeden, om dan in het begin tempo en ritme terug te keren en vervolgens opnieuw te veranderen en nu in een gemiddeld tempo met een aanstekelijk ritme.
Nadat de band zo'n 10 minuten gespeeld heeft, gaat de muziek over in een fantastisch symfonisch uptempo nummer, dat swingt als een trein en invloeden lichte van piano jazz krijgt bijgevoegd, om na 5 minuten weer invloeden van het begin te krijgen, waarna de muziek in een trager tempo gespeeld wordt en melancholisch klinkt.
Daarna volgt "The Collector", een swingende uptempo song met een terugkerend ritme, die na enkele minuten over gaat in een stuk muziek met een niet al te hoog tempo.
In "Stendhal Syndrome" laat Ifsounds me genieten van een uitstekende uptempo song, die melodische en lichte disco invloeden heeft, waardoor de muziek dansbaar is.
Dan volgt "Kandinsky’s Sky", een verrukkelijke song met een vrij rustig tempo en een aan aanstekelijk tempo, dat aanzet tot schuifelen.
Het laatste nummer heet "MMXXII" en hierin schotelt de band me een geweldig progressief nummer voor, dat piano jazz invloeden heeft en bij tijd en wijle swingt en tegen het einde prachtige zang krijgt bijgevoegd.
"MMXX" van Ifsounds staat vol schitterende progressieve nummers, waar ik van begin tot einde van genoten heb en ik raad liefhebbers van dit genre deze schijf dan ook van harte aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten