zondag 1 maart 2020

Review: The Kilimanjaro Darkjazz Ensemble - I Forsee The Dark Ahead, If I Stay (Denovali Records, 2020) (Avant Garde / Jazz / Improvisaties)

The Kilimanjaro Darkjazz Ensemble uit Utrecht, Nederland werd in 2000 opgericht door Jason Kohne (Bong-Ra) - solo- en basgitaar en Gideon Kiers - percussie.
Nadat in 2004 Hilary Jeffery - electronica en trombone uit Engeland en Nina Hitz - cello uit Zwitserland zich bij het duo aansloten, was de band een feit en verscheen in 2006 het debuut album "The Kilimanjaro Darkjazz Ensemble" via Planet Mu.
In 2006 kwamen  Charlotte Cegarra - zang, dwarsfluit en xylofoon (Frankrijk) en Eelco Bosman - sologitaar (Nederland) bij de band en in 2008 Sadie Anderson - viool (Engeland).
Op 1 januari 2009 verscheen het album "Here Be Dragons" als digitale download, dat in 2009 gevolgd werd door "Mutations" (digitaal album), "From The Stairwell" (digitaal album, 25 maart 2011) en "Xtabay" (digitaal album, 1 januari 2012), waarna de band uit elkaar ging.
Vervolgens verscheen de her uitgave van "Mutations" (CD en LP, 1 april 2016) via Denovali Records, waarna het digitale live album "I Forsee The Dark Ahead, If I Stay", dat 9 nummers bevat, eveneens op 1 april 2016 verscheen en deze is op 28 februari 2020 via Denovali Records zowel als CD als 2LP her uitgebracht en vermeldenswaardig is, dat de opnames in diverse landen zijn gemaakt.

Het album start met "Celladoor", dat in 2011 in Nederland werd opgenomen en hierin speelt de band een mooi licht psychedelisch nummer met avant garde en experimentele invloeden in een niet al te hoog tempo, dat gevolgd wordt door "Lobby" (Hongarije, 2007), een heerlijke mix van avant garde, free jazz en soundscapes, die een terugkerend ritme heeft.
Daarna volgen "Mists Of Krakatoa" (Polen, 2011), een prachtige geïmproviseerde song met invloeden van jazz, avant garde en filmmuziek en "Adaptation Of The Koto Song" (Hongarije, 2011), waarin de band me opnieuw een schitterende song voorschotelt, die een geïmproviseerde muzikale mix is van soundscapes, jazz,  filmmuziek en duistere ritmes en in een vrij langzaam tempo gespeeld wordt.
In "Symmetry Of 6's" (Nederland, 2009) speelt The Kilimanjaro Darkjazz Ensemble een vrij zwaar nummer in een niet al te hoog tempo en in "The Nothing Changes" / "Senki Dala" / "Embers" (Hongarije, 2007) zet de band me een fantastisch stuk muziek voor, dat door een terugkerend ritme licht hypnotiserend klinkt, jazz invloeden bevat, even over de helft van het nummer tijdelijk iets meer tempo krijgt, dansbaar wordt en tegen het einde in een rustig tempo gespeeld wordt.
Verder volgen "Black Wings" (Spanje, 2006), een uitstekend nummer, dat in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en halverwege van tijdelijk van tempo verandert, om al snel terug te komen in het gemiddelde en jazz invloeden bijgevoegd te krijgen, die enigszins chaotisch over komen en rustig te eindigen, "Goya" (Nederland, 2009), een geweldig soundscapes nummer, dat in een gemiddeld tempo gespeeld wordt, waar een terugkerend licht hypnotiserend ritme in zit  en "The MacGuffin" (Slovenië, 2007), een spannende mix van elektronica, terugkerende ritmes, ruimtelijke effecten, experimentele muziek, jazz, avant garde en duistere invloeden, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt.

"I Forsee The Dark Ahead, If I Stay" van The Kilimanjaro Darkjazz Ensemble is geen alledaagse plaat, maar bevat desondanks heerlijke muziek, die door de invloed van de diverse stijlen niet in een specifiek hokje te plaatsen is en ik kan iedere liefhebber van luister muziek aanraden, eens te gaan luisteren naar deze buitengewone schijf.(luister naar enkele nummers van het album via de bandcamp link onder de recensie)





Geen opmerkingen:

Een reactie posten