De band bracht op 30 oktober 2020 hun debuut single "The Water" via het nieuwe label Billywitch Records uit en deze wordt op 19 maart 2021 gevolgd door het debuut album "Where The Dead Birds Go”, maar op 27 november 2020 werd eerst nog het nummer "One And All" via Mega Dodo Records uitgebracht.
Het album, dat op CD en digitale download verschijnt en 10 nummers bevat, start met "Candlelit", een prachtige pop song, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en een terugkerend ritme heeft, waarna "Nutter" volgt en de band een mooie rustige pop song, die een aanstekelijk ritme heeft en aanzet tot schuifelen.
Daarna volgen "Somebody's Hands", een uitstekende rustige pop song, "Nails", een prima song met een aanstekelijk ritme en "The Water", een prachtige rustige zoetsappige pop song, die in een niet al te hoog tempo gespeeld wordt, romantische gevoelens oproept en invloeden van de jaren 50 muziek heeft.
In "Fatal Blow" zet Moth Man me nogmaals een rustige song voor, die een enigszins donkere ondertoon bevat, in "You And Me" krijg ik weer zo'n heerlijke song voorgezet, die een dansbaar ritme heeft en in "Train Song" laat de band me genieten van een puike country song, die in een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme wordt gespeeld.
Verder volgen "Walking Hour", een rustige zoetsappige song met jaren 50 invloeden en "Moth Man", een fantastische licht psychedelische pop song, die in een niet al te hoog tempo wordt gespeeld.
"Where The Dead Birds Go" van Moth Man is een CD met hoofdzakelijk vrij rustige songs, die nostalgische gevoelens oproepen, op de uitzonderingen "Train Song" en "Moth Man" na en deze zijn voor mij dan ook de beste nummers, hoewel de rest zeker niet slecht is en ik kan iedere liefhebber van de betere pop dan ook aanraden, deze schijf eens te gaan beluisteren en er zelf een oordeel over te vellen.(luister naar enkele nummers van dit album via de bandcamp link onder de recensie)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten