Na 4 albums te hebben gemaakt, ging de band in 1986 uit elkaar en vormde Taylor The James Taylor Quartet samen met Allan Crockford, terwijl Day The Prime Movers oprichtte.
In 1989 gingen Day en Crockford weer samen spelen in de band The Prime Movers, waar Wolf Howard, die met Crockford in The James Taylor Quartet speelde, de drummer van werd.
Onder deze naam werd het album "Sins Of The Forefathers" via het Cyanide label in 1989 uitgebracht, waarna Fay Hallem als keyboards speler bij de band kwam.
Nadat de band nog 2 albums had uitgebracht, ging The Prime Movers in 1993 uit elkaar en halverwege de jaren 90 vormde Day de band Planet, die een plaat via het Acid Jazz label uitbracht, terwijl Crockford en Howard met de band Goodchilde verder gingen.
Intussen was de interesse voor de muziek van The Prisoners zo gegroeid dat er her persingen verschenen van de originele albums van de band en na een korte reünie verscheen in 1997 de single "Shine On Me" via Deceptive Records, waarna de band opnieuw stopte.
Graham had echter nog een hoop niet opgenomen nieuwe songs liggen, maar geen band om ze mee te spelen, dus hij nam contact op met zijn oude vrienden Allan en Wolf en richtte The Solarflares op en maakte in 1999 het album "Psychedelic Tantrum" voor het Twist label.
Daarna volgden nog 2 albums en kwam organist Parsley Lion het trio versterken en in deze formatie werden er nog 3 albums uitgebracht, totdat ook deze band er mee stopte in 2004.
Vervolgens speelden Graham en Wolf tot 2006 samen in de band The Buff Medways, waarvan Billy Childish het derde lid was.
Allan richtte The Galileo 7 op en maakte de schitterende CD "Staring At The Sound", die via State Records verscheen en Graham richtte Graham Day And His Gaolers op.
In 2013 kwamen Allan, Graham en Wolf weer bij elkaar om de band Graham Day & The Forefathers te vormen en het resultaat daarvan is een nieuwe single, die via het State Records label verschijnt.
De A-kant van deze gelimiteerde 7" vinyl single heet "Love Me Lies" en hierin brengt het trio een schitterende progressieve garagerock song ten gehore, waarin ook invloeden van hardrock te horen zijn en Graham met veel fuzz op zijn gitaar speelt.
De achterkant "30-60-90" is van een heel ander kaliber en hierin laat de band me genieten van een waanzinnig goed stukje instrumentale progressieve rock, dat swingt als een trein en daarin zijn heel in de verte lichte sporen van surf te ontdekken.
"Love Me Lies" / "30-60-90" van Graham Day & The Forefathers is een geweldige single, die ik iedere muziek liefhebber kan aanraden, maar wees er snel bij, want er zijn slecht 500 exemplaren van geperst.
(luister naar een gedeelte van beide songs via de soundcloud link onder de recensie)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten