In 1996 verscheen hun debuut album "Giant Clown Of The Solar World" via het Amplexus label, die gevolgd werd voor de albums "Gigante Pagliacci Del ondo Solare" (CPI/Polygram 1997), "Musica Humana" (1999), "La Conferenza Degli Uccelli" (2000), "A Tutti Gli Uragani Che Ci Passarono Accanto" (beperkte oplage van 100 stuks als LP in eigen beheer, 2004), "La Solitudine Del Sole" (Aliodie Hic Sunt Leones, 2011) en "Fino Alla Fine Della Notte" (Aliodie Hic Sunt Leones, 2015).
"Musica Humana", dat op 26 februari 2016 door het Lizard Records label opnieuw is uitgebracht, bevat 11 nummers en daarop bestaat de band uit: Pierangelo Pandiscia - sologitaar, corno, zang, percussie en cetra, Gianpaolo Gino 'Bee' Ape - oboe, zang, synthesizer en Keltische harperga - viool en Adriana Pulejo - zang en verder spelen de volgende gastmuzikanten mee: Paolo Bandera - zang en samples, Graziano Gatti - trompet, Giulia Barcella - cello, Stefano Nosari - contrabas, Fabiana Sandler - vertelster en Filippo Monico - drums.
Op 25 maart 2020 verscheen de her-uitgave van het album "A Tutti Gli Uragani Che Ci Passarorno Accanto", waarop 9 nummers staan, via Lizard Records als CD en als digitale download en op deze plaat spelen: Pierangelo Pandiscia, Gino Ape en Adriana Pulejo samen met Simona Barbero - zang, Gianpaolo Verga - viool en Stefano Nosari - dubbele basgitaar.
Het album start met "Casa Dei Pensieri", waarin de band een mooie rustige song ten gehore brengt, die na enkele minuten over gaat in een gemiddeld tempo (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie) en dit nummer wordt gevolgd door "Luna Di Pietra", een uitstekende pop song met een gemiddeld aanstekelijk ritme, die enkele tempowisselingen bevat en iets voor het einde in een rustig nummer verandert, dat een gesproken woord bevat.
Daarna volgen "C'é Il Sole Nella Strada" (waarvan de tekst van Boris Vian is), een schitterende rustige song, die een enigszins trieste ondertoon heeft en een gesproken woord bevat, "Le Mani D'Africa", een heerlijke pop song met een dansbaar ritme, die in een niet al te hoog tempo gespeeld wordt en "Vento Lento", een schitterende langzame song, die een terugkerend ritme heeft en een licht trieste ondertoon bevat.
Dan schotelt Enten Hitti me nogmaals zo'n prachtige song voor, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en "Necramor" getiteld is, waarna ik "Figlia Dell'Acqua E Del Sole Del Mattino" te horen krijg en de band een mooie afwisselende pop song speelt, die subtiele tempowisselingen heeft.
In "Non Vorrei Crepare", waarin de gesproken tekst weer van Boris Vian is, laat de band me genieten van een geweldige licht psychedelische song, die een eentonig hypnotiserend ritme heeft, waardoor ik in een lichte trance kom en in "Dea Mangiamele" speelt de band een lekker in het gehoor klinkende uptempo song, die een disco klap bevat en met hemelse zang eindigt.
"A Tutti Gli Uragani Che Ci Passarono Accanto" van Enten Hitti is een fantastische CD, die prima rustige nummers bevat en ik kan liefhebbers van wereldmuziek en pop deze schijf dan ook zeer aanraden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten