Moving Sidewalks uit Austin, Texas, Amerika werd onder de naam The Coachmen opgericht, die in 1966 de single "99th Floor" / "Stay Away" opnam, maar veranderde van naam en bezetting bestond uit: Bill "Billy" Gibbons (later ZZ Top) - sologitaar, mondharmonica en zang, Dan Mitchell (later ZZ Top) - drums en percussie, Don Summers - basgitaar, Tom Moore - orgel en piano en Isaac Costa - keyboards, viool en dwarsfluit.
De band bracht hun enige album "Flash" in 1969 uit via Tantara Music en de her-persing van dit album verscheen diverse keren, onder andere via: TRC Records (CD, 1994), Akarma (CD en LP + bonus tracks, 2000), Buy Or Die Records (CD, 2001 en 2013), Klimt Records (LP, 2009 en 2016), Audio Clarity (LP, 2020) Gotta Groove Records (test persing LP, 2021) en Rock Beat Records (LP, 2021, CD 2012 en 2022) en tevens werden er nog door verscheidene labels onofficiële uitgaves uitgebracht.
Het album, dat 11 nummers bevat, waarvan 1 extra, dat niet op de originele plaat staat, start met "Flashback", waarin Moving Sidewalks een schitterende swingende uptempo garagerock song ten gehore brengt, die een hoog meezing gehalte heeft en progressieve blues en soul invloeden heeft, om na enkele minuten over te gaan in een langzaam psychedelisch stuk muziek en deze wordt gevolgd door "Scoun Da Be", een heerlijk swingend progressief soul nummer met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme.
Daarna volgen "You Make Me Shake", een dansbare Jimi Hendrix gerelateerde song met een gemiddeld tempo, die progressieve rock invloeden heeft en swingt, "You Don't Know The Life", een prachtige rustige song, die aanzet tot schuifelen en "Pluto - Sept. 31st", een geweldige swingende uptempo song met invloeden van de muziek van Jimi Hendrix, die subtiele tempowisselingen heeft, beweging oproept en halverwege experimentele en psychedelische invloeden bevat.
In "No Good To Cry" schotelt Moving Sidewalks me een uitstekende progressieve rock song met een gemiddeld tempo voor, die overeenkomsten met de muziek van Vanilla Fudge heeft en swingt, in "Crimson Witch" krijg ik een lekker in het gehoor klinkende dansbare progressieve rock song te horen, die subtiele tempowisselingen heeft en in "Joe Blues" laat de band me genieten van een fantastisch blues nummer met een gemiddeld tempo.
Verder volgen "Eclipse", een experimenteel nummer met psychedelische invloeden, "Reclipse", een vervolg op het vorige nummer, dat eveneens psychedelisch en experimenteel klinkt en de A-kant van hun debuut single "99th Floor", een verrukkelijke uptempo garagerock song, die swingt als een trein.
"Flash" van Moving Sidewalks staat vol puike nummers, die hoofdzakelijk progressieve rock invloeden hebben, maar ook staan er enkele prima garagerock songs, een blues song en experimentele nummers op de plaat, waar ik erg van genoten heb en ik kan iedere liefhebber van 1 of meer van deze genres deze schijf dan ook sterk aanraden en ik begrijp nu dan ook, waarom deze plaat zo vaak is heruitgebracht.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten