zondag 29 juli 2018

Review: Sun Dial - Science Fiction (Sulatron Records, 2018) (Elektronische Muziek)

Nadat hij de band The Modern Art had ontbonden, richtte multi-instrumentalist Gary Ramon, die in diverse bands actief is en tevens het Acme Records label runt, in 1990, de band Sun Dial op te Londen, Engeland.
Met Sun Dial bracht hij in verschillende band samenstellingen vanaf de oprichting tot 2012 diverse albums uit, waarvan de eerste "Other Way Out" via de labels Tangerine Records (1990), Dutch East India Trading Company (1991), UFO Records (1991), Acme Records (1994, 1996, 2003), Gallium Arsenide (1996), Lava (1997) en Relapse Records (2006) werd uitgebracht.
Vervolgens verschenen "Reflecter" (UFO Records, 1992, Dutch East India Trading Company, 1992 en Midi Inc., 1992), "Libertine" (Beggars Banquet Records, 1994, CD/MC, 1994 en Atlantic Records, 1993), "Return Journey" (Acme Records, 1994, Gallium Arsenide, 1996 en Relapse Records, 2006), "Acid Yantra" (Beggars Banquet Records, 1995 en Acme Records, 1995, 2007), "Live Drug" (Acme Records, 1996), "Zen For Sale" (Acme Records, 2003 en Headspin, 2003), "Shards Of God" (Acme Records, compilatie, 2007), "Libertine - Deprogrammed" (Acme Records, 2007), "Processed For DNA (The 20th Anniversary Anthology)" (Shrunken Head, 2-CD, 2010), "Sun Dial" (Shrunken Head, 2010), "Pumpkinhead" (Shrunken Head, 2011), "Mind Control" (Tangerine Records, 2012) en de Box Set "Exploding In your Mind - A Collection of Outtakes, Alternative Mixes and Rehearsals 1990-91 (Acme,"CD, 2010) plus 12 singles en 10 EP's.
Tijdens de opnamen van het album "Mind Control" uit 2012, dat 3 december 2015 plus 2 extra nummers via het Sulatron Records label op CD verscheen, bestond de band uit: Gary Ramon - sologitaar, zang, mellotron, mini-Moog, arp en Hammond orgel, Scorpio -basgitaar en Moog taurus 3 bas pedalen, Conrad Farmer - drums en Joolie Wood - viool, basblokfluit en melodica, terwijl Hugo Chavez-Smith, die tevens bij het debuut album "Other Way Out" betrokken was geweest, het album produceerde.
Het studio album van de band "Made In The Machine" verscheen 24 oktober 2016 via het Sulatron label op CD en 25 december werd, via dat zelfde label, de 2LP versie in een gelimiteerde oplage van 500 stuks met klaphoes uitgebracht.
"Science Fiction", dat 13 nummers bevat, is de opvolger van dit album en werd 22 juni 2018 in een beperkte oplage van 750 stuks op 180 gram groen vinyl en in een beperkte oplage van 500 stuks als CD uitgebracht door het Sulatron Records label.

Het album, waar meer dan 20 jaar aan gewerkt is, begint met "Hangar 13" en daarin hoor ik Sun Dial een eentonig elektronisch nummer spelen, dat een licht hypnotiserend ritme heeft en tegen het einde licht psychedelisch wordt, waarna "White Stone" volgt en ik een swingend rock nummer voorgeschoteld krijg, dat in een gemiddeld tempo gespeeld wordt.
In "Mind Machine" zet hij me een zeer dansbare mix van disco en elektro voor, die een eentonig ritme heeft en in "Saturn Return" krijg ik eveneens een dansbaar elektronisch nummer te horen, waar lichte ruimtelijke invloeden in zitten.
Dan hoor ik "Space Travel", een lekker in het gehoor klinkend rustig elektronisch nummer, dat een aangenaam ritme heeft en gevolgd wordt door "Alien X", een mooi rustig nummer, dat lichte invloeden uit science fiction films, pschedelische muziek en spacerock heeft.
Daarna speelt Sun Dial "Rise Of The Robots", een heerlijk dansbaar nummer met een eentonig ritme, dat gevolgd wordt door "Airlock", een swingend stuk muziek, waar invloeden uit Hammond rock, Oosterse muziek en psychedelische rock in verwerkt zijn.
Vervolgens hoor ik "Aftershock", een nummer, dat uit een soundtrack lijkt te komen, spacerock invloeden heeft en swingt, waarna ik "Ghost Ship" hoor en hij me opnieuw een stukje filmmuziek voorschotelt, dat een ruimtelijk effect en een eentonig ritme heeft.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)
Verder zet Sun Dial me "Infra Red" voor, een fantastisch swingend elektronisch nummer met een licht hypnotiserend dansbaar ritme, dat gevolgd wordt door "Starwatchers", een uitstekend, vrij rustig, stukje filmmuziek, dat symfonische spacerock elementen bevat en lichtelijk driegend over komt.
Het laatste nummer is de lange uitvoering van "Hangar 13", die iets meer dan 15 minuten duurt en daarin laat hij me genieten van een geweldig psychedelisch elektronisch nummer, dat een licht hypnotiserend terugkerend ritme heeft en in een niet al te hoog tempo gespeeld wordt en daarmee weet hij me van begin tot einde in de ban van zijn muziek te houden.

"Science Fiction" van Sun Dial bevat 12 korte uitstekende nummers en 1 fantastich lang nummer, die me als muziek in de oren klinken en ik kan deze schijf dan ook aanraden, aan iedere liefhebber van filmmuziek, elektronische en psychedelische muziek.

* De muziek van deze band/artiest is ook regelmatig te beluisteren op maandagavond tussen 20.00 en 22.00 uur (Europese tijd) in het radio programma Carry's Music Machine via www.osuradio.nl





Geen opmerkingen:

Een reactie posten