Hun debuut album "Ignis Fatuus", dat in 1995 als CD via The Laser's Edge verscheen en in 2010 als 2LP door Pancromatic in een geremasterde versie met bonus nummers werd uitgebracht, verschijnt op 3 november 2023 in een geremasterde versie als LP in een beperkte oplage op oranje/blauw vinyl, als CD en als digitale download via Karisma Records en bevat 12 nummers, waarbij vermeldenswaardig is, dat ook de overige 5 albums opnieuw via dit label zullen worden her uitgebracht.
Hierop spelen de volgende gastmuzikanten mee: Trond Haakensen - bas (track 3), Kjell Viig - countertenor en solo (track 3), Terje Krognes - countertenor en tenor (track 3), Tor Tveite - tenor (track 3), Eivend Opsvik - fretless basgitaar (track 4), Susanna Calvert - akoestische gitaar (track 5), Henning Eidem - drums en percussie (track 5), Tov Ramstad - cello (track 6), Steiner Haugerud - dubbele bas (track 6), Erlend M. Saeverud - akoestische gitaar (track 7) en Carl Michael Eide - drums en percussie (track 10).
De tweede her uitgave die via Karisma als 2LP in een beperkte oplage op transparant blauw vinyl, als CD en als digitale download verschijnt, is de opvolger van het debuut album en heet "Ex Tenebris", dat oorspronkelijk in 1997 werd uitgebracht en het was de bedoeling dat dit een solo album van Jacob C. Holm-Lupo zou worden, omdat de band uit elkaar was gegaan, maar het werd desondanks toch een nieuw White Willow album.
Op 5 juli 2024 brengt Karisma Records hun album "Sacrement" uit het jaar 2000 in een beperkte oplage op wit vinyl uit en deze bevat 6 geremasterde nummers, plus een nieuw hoesontwerp.
Het album begint met "Anamnesis", waarin White Willow een prachtige langzame song ten gehore brengt, die progressieve folk invloeden heeft en gevolgd wordt door "Paper Moon", een mooie melodische folk song met een niet al te hoog tempo en een aanstekelijk ritme.
Daarna volgen "The Crucible", een fantastisch progressief folk nummer met een langzaam tempo, dat halverwege meer snelheid krijgt, gaat swingen en melodische invloeden heeft en "The Last Rose Of Summer", een rustig nummer met een aanstekelijk ritme.
In "Gnostalgia" schotelt White Willow me opnieuw zo'n rustige folk song voor, die tot schuifelen aanzet en een aanstekelijk ritme bevat en in "The Reach" laat de band me genieten van een geweldige progressieve folk song met een gemiddeld tempo, een aanstekelijk dansbaar ritme, tempowisselingen, die zo nu en dan gepaard gaan met zware duister klinkende tonen.
"Sacrament" van White Willow is een verrukkelijke plaat, die heerlijke progressieve folk muziek bevat, waar ik enorm van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van dit genre deze schijf, met wat mij betreft "The Reach" als hoogtepunt, dan ook zeer aan.(luister naar de oorspronkelijke versie uit 2000 van dit album via de bandcamp link onder de recensie)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten