De bandleden waren eerder jaren lang actief in stoner, punk en metal bands in en rond Malmö en hadden het idee opgevat om een totaal andere muziek soort te gaan maken, waarbij hun voornaamste muzikale invloeden Pink Floyd, Boris Vian en Alfred Jarry waren.
Na uren lang jam sessies te hebben gespeeld, vonden ze die in een instrumentale mix van 70er jaren filmmuziek en stonerjazz, waarbij ze titels verzinnen, die vrij humoristisch over komen.
Hun debuut CD "The Quest For Nonsense Never Ends" uit 2012 bevat 13 nummers, waarvan de eerste simpelweg "Intro" heet en dit anderhalve minuut durende nummer bestaat uit vogel getjilp en het geroezemoes van mensen, waaraan de laatste halve minuut enige gitaar klanken zijn toegevoegd.
Met "Paranoid Cow In A Mushroom Lawn" begint de CD pas echt en dit schitterende nummer brengt me al snel in een jubelstemming, want als de hele CD zo klinkt, is dit een juweeltje.
Progressieve rock klanken worden in dit nummer gemixt met jazz, psychedelica en metal en vakkundig tot een swingend en harmonieus geheel gesmeed.
Vervolgens neemt de band me verder mee op reis in muziekland met "Mulholland Mustard In The Custard" en ook in dit nummer weet Salma Gandhi mijn aandacht volledig vast te houden door een mix te spelen van progrock, jazz, dance en metal.
Daarna hoor ik "Why Does Matt Damon Always Say Matt Damon", een swingend progrock nummer met een boodschap, dat experimenteel eindigt, gevolgd wordt door "Interludium" waarin het geroezemoes van de mensen weer te horen is evenals het vogel getjilp en het geluid van een speeldoes, terwijl tussendoor de eentonige klank van een versterker te horen is.
Spacerock invloeden hoor ik in "Marshmallow Space Station Track 8 B Or 381 C", die gemixt met psychedelische muziek en metal zorgen dat ook dit nummer erg lekker klinkt.
Dan volgt er een kort stukje uptempo muziek, waarin jazz, gemixt met filmmuziek en heftige teksten te horen zijn, getiteld "Polish Rodeo For Drunken Teenage Midgets".
"Audio Killed The Stereo Video" is de titel van het volgende nummer, een swingende mix van jazz en progrock, die aan het eind abrupt stopt, maar dan verder gaat in "Interludium", een kort nummer, waarin synthesizer en vogel geluiden en psychedelische klanken te horen zijn.
In "Santa Da Luna Pa Ruskie" speelt de band een heerlijk bijna 12 minuten durend swingend nummer, waarin het ritme licht hypnotiserend klinkt, dat gevolgd wordt door "Dr Steveroll I Presume", dat psychedelisch begint, waarna de band hun progrock laat klinken.
Met "Linus Minus Linus", waarin enkele prima tempowisselingen zitten, laat de band me nog maar eens horen een schitterende mix te kunnen maken van allerlei stijlen muziek en dat is deze keer van jazz, progrock en symfonische rock en met het laatste nummer "Outro", dat weer vogel getjilp, geroezemoes, synthesizer en psychedelische geluiden bevat sluit de band deze geweldige CD op waardige wijze af.
"The Quest For Nonsense Never Ends" is een fantastisch debuut van Salma Gandhi, dat meer dan de moeite waard is te beluisteren.
SALMA GANDHI (Featuring Dr Jovan) - Polish rodeo for drunken ...
www.youtube.com/watch?v=4JfCWRbru4w
Geen opmerkingen:
Een reactie posten