maandag 25 juli 2016

Review: Radio Moscow - Live In California (Alive Natural Sound, 2016) (Progressieve Bluesrock)

De Amerikaanse band Radio Moscow werd in 2003 te Story City, Iowa, opgericht door zanger en multi-instrumentalist Parker Griggs, die voorheen solo optrad onder de naam Garbage Composal.
Eerder speelden diverse basgitaristen en drummers met Parker bij live optredens mee, maar vanaf 2013 bestaat de band verder uit: Anthony Meier - basgitaar en Paul Marrone – drums.
Nadat hij via Dan Auerbach (Black Keys) een contract had gekregen bij het Alive Natural Sound label, maakte hij in 2006 het debuut album "Radio Moscow", dat in 2007 verscheen en in 2009 werd opgevolgd door "Brain Cycles".
Daarna kwam in 2011 het album "The Great Escape of Leslie Magnafuzz" uit en in 2012 verscheen "3 & 3 Quarters", een collectie demo's, die in 2003 solo waren opgenomen en in 2013 kwam de EP "Rancho Tehama" op de markt, waarna in 2014 het album "Magical Dirt" volgde.
Het album "Live In California" uit 2016, werd op 10 en 11 december 2015 live zonder overdubs opgenomen in The Satelite te Los Angeles, Californië, bevat 14 nummers en is, net als hun vorige albums, door het Alive Natural Sound label uitgebracht.

"Live In California" begint met "I Just Don't Know", waarin ik een geweldige stevige swingende bluesrock song te horen krijg, die gevolgd wordt door "Death Of A Queen" en daarin gaat de band verder met het maken van stevige zeventiger jaren bluesrock, die invloeden van hardrock bevat en me zo nu en dan doet denken aan de muziek van Taste en West, Bruce & Lang.
Daarna zet de band me "Broke Down" voor en ook hierin speelt de band weer zo'n fantastische swingende stevige mix van blues- en hardrock, waarna "I Don't Need Nobody" volgt en ik een vrij snelle mix van hardrock, blues en boogie hoor, die swingt als een trein en gevolgd wordt door een prachtig bluesrock  nummer, getiteld "250 Miles / Brain Cycles", dat rustig start, waarna de band het tempo langzaam opvoert en naar een climax toe werkt, om te vervolgen met "Before It Burns", waarin ik opnieuw een schitterende stevige mix van blues- en hardrock voorgezet krijg, die enkele subtiele tempowisselingen bevat en halverwege het nummer over gaat in een rustig psychedelisch stuk muziek, dat langzaam weer opgevoerd wordt.
Dan schotelt Radio Moscow me "The Escape" voor en hoor ik ook nu weer een stevige rock song en deze wordt gevolg door "City Lights", een lekker in het gehoor klinkende bluesrock song, die diverse tempowisselingen heeft.
In "Chance Of Fate" speelt de band een stevige mix van blues- en hardrock in een gemiddeld tempo (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie) en in "Deep Blue Sea" verrast de band me en krijg ik een verrukkelijk stukje pure blues voorgeschoteld, dat in een niet al te hoog tempo gespeeld wordt en een slepend ritme bevat en verder gaat in "These Days", een heerlijk swingende mix van blues- en hardrock.
Vervolgens hoor ik "Rancho Tahoma Airport", eveneens zo'n swingende mix met diverse prima tempowisselingen, "No Good Woman", een stevige rock song, die halverwege tijdelijk verandert en over gaat in een experimenteel stukje rock en ik een onvervalste ouderwetse drumsolo te horen krijg, waarna de band in een hoog tempo verder gaat met het maken van hun uitstekende bluesrock, om af te sluiten met "So Alone", waarin ik de band opnieuw een stevige mix van blues- en hardrock hoor spelen, die me enigszins aan de muziek van Rory Gallagher en Taste doet denken.

"Live In California" van Radio Moscow bevat 14 lekker in het gehoor klinkende stevige bluesrock songs, die op een zeventiger jaren leest geschoeid zijn en ik kan liefhebbers van dit genre, deze heerlijke schijf dan ook van harte aanbevelen.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten