Review: Trelane And The Squires Of Gothos - Mary Mary (Damaged Goods Records, 2025) (Jaren 60 Gerelateerd)

Trelane And The Squires Of Gothos uit Engeland bestaat uit: Trelane - zang, Sir Quentin Gaydish (Billy Childish) - sologitaar, Jableeta - basgitaar en achtergrondzang en Ginger Chunks - drums.  

Op 5 september 2025 brengt Damaged Goods Records de debuut single "Mary Mary" / "(I'm Not Your) Steppin' Stone" uit als 7" single in een beperkte oplage van 300 stuks.

De single, die 2 Monkees coversbevat, start op de A-kant met "Mary Mary" waarin Trelane And The Squires Of Gothos een geweldige jaren 60 gerelateerde beat song met een gemiddeld tempo ten gehore brengt, die een dansbaar ritme heeft, waarbij stil zitten geen optie is en op kant B laat de band me genieten van een schitterende cover van 

"(I’m Not Your) Steppin’ Stone", die door veel bands opgenomen is, maar deze versie heeft net iets extra's en swingt als een trein.

"Mary Mary" van Trelane And The Squires Of Gothos is een fantastische debuut single, waar ik enorm van genoten heb en ik kan deze 7" liefhebbers van jaren 60 muziek dan ook zeer aanraden.

Sorry! Nog geen muziek beschikbaar.

 

Review: The Riptide Rats - Echoes Of Halloween (Eigen Beheer, 2025) (Surf)

The Riptide Rats uit Kungsbacka City, Zweden bestaat uit: Fredrik Wallgren - drums, Jocke Olsson - basgitaar en Gustav Wilhelmsson - sologitaar.

De band bracht op 25 augustus 2023 hun debuut uit met het digitale nummer "Breaker", die gevolgd werd door het digitale nummer "The Riptide Rats Theme" (29 september 2023), "The Eastwood EP" (31 oktober 2023), die als 7" EP via Ghost Highway Records in een beperkte oplage van 300 stuks verscheen, waarvan er 150 op oranje vinyl en 150 op zwart vinyl werden uitgebracht en tevens verscheen het nummer "The Riptide Rats Theme" op het compilatie album "Short & Swede", dat eveneens via Ghost Highway Records werd uitgebracht en op 8 maart 2024 bracht de band "The Shed Sessions Part 1" : "Action Jaxxxon" als digitale download uit, waarvan meerdere nummers van deze serie volgen.

Op 31 januari 2025 bracht de band het digitale nummer "Dunes" uit als voorloper van hun in 2025 te verschijnen album, op 14 april 2025 verscheen het digitale nummer "Waves Of Steel", dat ook op het album staat en op 1 augustus 2025 bracht de band het digitale nummer "Echoes Of Halloween" in eigen beheer uit, als voorloper van hun 2025 Halloween EP.

In "Echoes Of Halloween" schotelt Riptide Rats me een geweldig swingend stuk surf muziek met een terugkerend ritme voor, dat me aan de begin periode van The Cramps doet denken, waarbij  stil zitten niet aan de orde is en ik raad iedere liefhebber van dit genre deze digitale schijf natuurlijk dan ook van harte aan.(luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie)

 

Review: Vibravoid - Remove The Ties (Tonzonen Records, 2025) (Psychedelisch)

Vibravoid werd in 1990 te Düsseldorf, Duitsland, opgericht en bestaat tegenwoordig uit: Christian Koch - zang en sologitaar, Frank Matenaar - drums en Dario Treese - orgel.

De band, die in 2020 zijn 30 jarige jubileum vierde, heeft zich muzikaal laten inspireren door o.a. (een vroege) Pink Floyd, Electric Prunes, Strawberry Alarm Clock en Spacemen 3 en talloze andere psychedelische progressieve rock bands.

Sinds 2000 heeft Vibravoid diverse LP's en CD's uitgebracht via verschillende labels, zoals: Triggerfish, Nasoni, Anzitisi Records, Krauted Mind Records, Herzberg Verlag, Sulatron, Fruits De Mer Records en sinds 2013 op hun eigen Stoned Karma Records.

2022 Is een productief jaar voor de band, die in 2022 de albums "Zeitgeist Generator" (2LP, CD, 1 maart), "Phasenvoid" (2LP, 2CD, 10 juni), "A Sparkle In The Twilight" (LP, CD, 8 juli), "The Clocks That Time Forgot" (LP, CD, 12 augustus) uitbracht en op 2 december 2022 volgt het vijfde op rij, getiteld "The Presidents Of The Poison Air", waarop 7 nummers staan en hiervan verscheen het titel nummer al op 27 februari van dit jaar als onmiddellijke reactie tegen de oorlog in Oekraïne.

Van de LP "A Sparkle In The Twilight" is de single "The Secret In Her Eyes" / "When The People Arise" getrokken, die op 8 januari 2023 via Hypnotic Bridge Records op 7" vinyl verscheen.

Op 23 augustus 2024 bracht Tonzonen Records hun album "We Cannot Awake", waarop 6 nummers staan, als LP en als digitale download uit, in december 2024 bracht Fruits De Mer Records het album "An Introduction To Vibravoid" als 2CD uit en op 26 september 2025 verschijnt het album "Remove The Ties", dat 8 nummers bevat, als LP en als digitale download via Tonzonen Records en is vooraf gegaan door de nummers "Neustart" en "The Power Of Dreams".

Het album begint met "Computer Dreams", waarin Vibravoid een geweldige krautrock song in de stijl van Mi-Sex en Kraftwerk speelt, die een gemiddeld tempo bevat en een aanstekelijk terugkerend ritme heeft en gevolgd wordt door "Neustart", een heerlijke swingende uptempo psychedelische song, waarbij stil zitten geen optie is.

Daarna volgen "The Power Of Dreams", een prima uptempo song met een aanstekelijk dansbaar ritme (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie) en "Follow Me Follow You", een schitterende uptempo psychedelische song met een terugkerend ritme, dat tot dansen aanzet en lichte invloeden van de muziek van The Beatles uit hun psychedelische periode bevat.

In "Your Revolution Is Dead" laat Vibravoid me genieten van een puike dansbare song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme en in "Increasing The Pain" krijg ik een swingende song met een terugkerend dansbaar ritme te horen.

Verder volgen "A State Of Mind", een fantastische psychedelische song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme en het titel nummer "Remove The Ties", een verrukkelijke psychedelische song met een hypnotiserend terugkerend ritme, waarmee de band me in de muziek lijkt op te zuigen.

"Remove The Ties" van Vibravoid is een uitstekende plaat, die vol psychedelische songs staat, met wat mij betreft "Remove The Ties" als uitschieter en ik raad elke liefhebber van dit genre deze meesterlijke schijf dan ook van harte aan.

Review: Us And Them - The Lights And The Shadow (Friends Of The Fish, 2025) (Psychedelische Folk)

Us And Them is een Zweeds folk duo, dat bestaat uit: Britt Rönnholm - zang en Anders Hakanson - gitaar en synthesizer.

Het duo maakte in 2008 hun debuut met de CD “Based on a True Story”, die via het eigen Withdrawn Recordings label verscheen en vooraf gegaan werd door de EP's "Canning Oak" (2006), "Seagulls" (2006) en "Man O' Sand To Girl O'Sea" (2006), die eveneens via dit label werden uitgebracht.

Vervolgens bracht het Fruits De Mer label in 2009 de vinyl EP "Julia Dream Of All The Pretty Horses" uit, waarmee het duo lovende kritieken oogstte van Mojo en Record Collector, gevolgd in 2011 door de EP "Summerisle" (Fruits De Mer) en in 2012 bracht het Ritual Echo Records de EP "Walk Light" uit, waarna in 2014 de EP "By The Time It Gets Dark" (Fruits De Mer) verscheen.

Het Mega Dodo Records label bracht 23 oktober 2015 het album "Summer Green And Autumn Brown" op zowel 180 gram zwart vinyl uit in een beperkte oplage van 250 stuks, plus als CD digipack, maar ook verscheen er een gelimiteerde oplage van 100 stuks als 4CD, inclusief de 3 CD EP's, die via Fruits De Mer werden uitgebracht en was alleen maar via de Mega Dodo's Bandcamp pagina te koop, dus niet in de winkels.

Op 12 december 2016 is de 10" EP "Fading With The Dwindling Sun" op gekleurd vinyl via het Fruits De Mer Records label verschenen en deze bevat 5 songs, die Sandy Denny (Fairport Convention) zong, waarvan er 3 door haar geschreven zijn, plus 1 van Richard Thompson en een traditionele.

Vervolgens verscheen 20 januari 2017 hun volgende single, getiteld "When I Was Walking" via het Mega Dodo Records, in een beperkte oplage van 150 stuks op groen vinyl, die alleen bestemd was voor Mega Dodo Singles Club leden en 150 stuks op zwart vinyl voor alle andere liefhebbers.

Op 20 april 2018 verscheen hun 7" vinyl single "From The Corner Of My Eye" / "The Iron Maiden" via Mega Dodo Records en bevat 2 digitale bonus downloads nummers "When Life Begins" en "All The Madman", waarop Astor Wolfe - zang, Dag Strömberg - dwarsfluit en Erik Håkansson - drums meespelen en deze wordt in een, met de hand genummerde, beperkte oplage van 250 stuks uitgebracht en op 15 juni 2018 bracht het duo hun tweede album uit als LP in een beperkte oplage op 180 gram licht blauw-groen zeekleurig vinyl en tevens als CD en digitale download via Mega Dodo Records, getiteld "On Shipless Ocean", die op 2 maart 2020 gevolgd werd door het digitale album "A Short Introduction", waarna de digitale singles "Looks Like It's Clearing Up" (8 april 2022) en "Evening song" (9 juni 2022) verschenen.

Na enkele jaren stilte verscheen op 23 september 2022 het derde album "And I Observed The Blue Sky", via Withdraw Records als CD, dat 11 nummers bevat en op 20 maart 2023 bracht Fruits De Mer Records een CD overzicht album van het duo uit, getiteld "An Introduction To", dat 16 nummers bevat en hoofdzakelijk bestaat uit covers van nummers, die als  singles en EP's uitgebracht zijn door dit label en aangevuld zijn met enkele nummers van LP's, die niet via Fruits De Mer zijn verschenen en deze wordt op 5 mei 2023 gevolgd door de EP "We Count The Evening Stars", die via Withdraw Records als CD en als digitale EP wordt uitgebracht en 4 covers bevat, waarna op 15 september het album "The Lights And The Shadow" via Friends Of The Fish (een sub label van Fruits De Mer Records) als LP verschijnt en 9 nummers bevat.

Het album start met "View From Sky Road" waarin Us And Them een mooie langzame folk song ten gehore brengt, die een aanstekelijk ritme heeft en deze wordt gevolgd door 

"The Maypole (Once Again)", een fantastische psychedelische folk song met een aanstekelijk terugkerend dansbaar ritme en "Get In The Swing", een prachtige song met een dansbaar ritme en een gemiddeld tempo.

Daarna volgen "Me And The Ones Before Me", een heerlijke middeleeuws klinkende folk song met een licht hypnotiserend terugkerend ritme en een langzaam tempo en "Us And Them", een lekker in het gehoor klinkende song met een gemiddeld tempo en een vrolijk aanstekelijk ritme.

In "If The Summer Lingers" zet Us And Them me een geweldige folk song met een gemiddeld tempo en een dansbaar ritme voor (luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie) en in "Things Obvious To Other People" laat het duo me genieten van een song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme.

Verder volgen "I Was A Wayward Child", een langzame song met een terugkerend ritme en een aanstekelijk ritme en "Tear Apart", een uitstekende trage folk song met een aanstekelijk terugkerend ritme.

"The Lights And The Shadow" van Us And Them staat vol schitterende folk songs, waar ik erg van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van dit genre deze schijf dan ook van harte aan.

Review: Les Dunes - From Etne To The Edge Of Space (Kapitän Platte, 2025) (Post-Rock)

Les Dunes uit Haugesund, Noorwegen bestaat uit: Morten Jackman - drums, Per Steinar Lie - basgitaar en Per Andreas Haftorsen - sologitaar.

De band bracht op 24 maart 2023 hun debuut album "Les Dunes" uit via Kapitän Platte en Apollon Records en deze verscheen zowel als LP, als CD en als digitaal album en wordt op 5 september gevolgd door "From Etne To The Edge Of Space", dat eveneens via Kapitän Platte als LP, als CD en als digitale download wordt uitgebracht.

Het album, dat 7 nummers bevat, start met "Pax, waarin Les Dunes een prachtig langzaam melodisch stuk muziek speelt, dat me hier en daar lichtelijk aan de muziek van "The Deerhunter" van The Shadowws doet denken, waarna "Lost Signals From Utsira" volgt en de band nogmaals zo'n mooi langzaam post-rock nummer ten gehore brengt, dat na korte tijd iets meer snelheid krijgt en gaat swingen, om tegen het einde mog iets meer versneld te worden.

Dan volgen "AGF", een uitstekend nummer met een aanstekelijk ritme en een niet al te hoog tempo en "Den Hopsack", een schitterend post-rock nummer met een gemiddeld tempo, lichte surf elementen en een aanstekelijk ritme.

In "Koens Theme" zet Les Dunes me een prima langzaam nummer met een aanstekelijk dansbaar ritme voor, in "Vangen" krijg ik een heerlijk post-rock nummer met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk terugkerend ritme te horen, dat lichte surf elementen heeft en voorzichtig meer snelheid krijgt en in het titel nummer "From Etne To The Edge Of Space" laat de band me genieten van een verrukkelijk melodisch post-rock nummer met een aanstekelijk terugkerend ritme, dat beweging oproept.

"From Etne To The Edge Of Space" van Les Dunes is een puike post-rock plaat met prima nummer, waar ik erg van genoten heb en ik raad elke liefhebber van dit genre deze schijf dan ook van harte aan.(luister naar 2 nummers van dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Aerostation - Rethink (Independent Artist Records, 2025) (Progressief / Melodisch)

Aerostation uit Italië bestaat uit: Alex Carpani - zang en achtergrondzang, keyboards, drum machine en virtuele gitaar, Gigi Cavalli Cocchi - drums, elektronische drums pads en percussie en Jacopo Rossi - basgitaar.

De band bracht hun debuut album "Aerostation" op 5 oktober 2018 uit via Aereostella en deze wordt op 19 september 2025 gevolgd door "Rethink", dat als CD en als digitale download via Alex' eigen Independent Artist Records verschijnt en 11 nummers bevat.

Het album start met "The Dive", waarin Aerostation een kort mysterieus klinkend intro speelt, dat gevolgd wordt door "A distant Cry", een schitterende melodische song  met een dansbaar ritme en "Life Is Calling", een geweldige melodische uptempo song met een aanstekelijk ritme, waarbij stil zitten geen optie is .

Dan volgen "Meet Me At The End Of The World", een fantastische swingende uptempo rock song met een terugkerend ritme, "The Wait Is Over", een prachtige melodische song met een gemiddeld tempo en progressieve elementen en "Drive My Soul", een heerlijke melodische song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)

In "Life Is Too Short" schotelt Aerostation me een verrukkelijke melodische song met een aanstekelijk ritme voor, dat beweging oproept, in "Fly Over Me" krijg ik een puike melodische song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme te horen en in "Soulshine" hoor ik de band een lekker in het gehoor klinkende song spelen, die wisselende tempo's heeft en progressieve elementen bevat.

Verder volgen "Run As The Sun Goes Down", een uptempo song, die swingt als een trein en "Messiah", een geweldige progressieve melodische song met een aanstekelijk dansbaar ritme en een hoog meezing gehalte.

"Rethink" van Aerostation is een verrukkelijk progressief melodisch album, waar in met plezier naar heb geluisterd en ik raad elke liefhebber van dit genre deze schijf dan ook van harte aan.

Review: Hawkwind - There Is No Space For Us (Cherry Red Records, 2025) (Krautrock / Spacerock)

Hawkwind uit Engeland werd in 1969 als Group X opgericht door Nik Turner - zang, dwarsfluiet en saxofoon en Dave Brock - zang, sologitaar, keyboards en synthesizer, waarna kort erna de bandnaam wijzigde in Hawkwind Zoo en vervolgens in Hawkwind, die de uitvinders van spacerock zijn.

De band wisselde in de loop der jaren regelmatig van samenstelling en bestaat tegenwoordig uit: Dave Brock, Magnus Martin - zang, sologitaar keyboards en synthesizer, Doug Mackinnon - basgitaar, Richard Chadwick - drums, zang en percussie en Thighpualsandra - keyboards en synthesizer.

Op 18 april 2025 verscheen hun 37ste studio album "There Is No Space For Us" via Cherry Red Records als 2LP, als CD en als digitale download en deze werd vooraf gegaan door de digitale singles "The Co-Pilot" (14 maart 2025) en "A Long Long Way From Home" (4 april 2025) en verder is het vermelden waard, dat de 2LP 2 extra nummers bevat en de CD slechts 8 nummers telt.

"There Is No Space For Us" start met "There Is Still Danger There", waarin Hawkwind een heerlijk swingend krautrock nummer met een gesproken tekst ten gehore brengt, dat een licht hypnotiserend dansbaar terugkerend ritme en spacerock elementen herbergt en gevolgd wordt door "Space Continues (Lifeform)", een uptempo ruimtelijk nummer met krautrock elementen en een terugkerend ritme, dat swingt als een trein.

Dan volgen "The Co-Pilot", een swingende uptempo rock song met een zeer aanstekelijk dansbaar terugkerend ritme en "Changes (Burning Sons and Frozen Waste)", een lekker swingend uptempo nummer met een aanstekelijk terugkerend ritme en ruimtelijke elementen.

In het titel nummer "There Is No Space For Us" zet Hawkwind me een geweldig licht psychedelisch ruimtelijk nummer met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme voor, dat een minuut voor het einde meer snelheid en een gesproken tekst krijgt bijgevoegd en over gaat in "The Outer Region Of The Universe", een fantastisch swingend nummer met een gemiddeld tempo en een licht hypnotiserend terugkerend ritme, waarbij stil zitten niet aan de orde is.

Dan volgen "Neutron Stars (Pulsating Light)", een verrukkelijke spacerock song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar terugkerend ritme en "A Long Long Way From Home", een mooie melodische song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme.

"There Is No Space For Us" van Hawkwind staat vol uitstekende nummers, die elementen van kraut- en spacerock bevatten en ik raad elke liefhebber van deze genres deze schijf dan ook zeer aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: 21st Century Schizoid Band - The London Sessions (Cleopatra Records, 2025) (Progressief)

21st Century Schizoid Band uit Engeland werd in 2002 als tribuut band opgericht en bestaat uit ex-leden van King Crimson, die hun bandnaam noemden naar het nummer "21st Century Schizoid Man" van het eerste King Crimson album.

Van de band verschenen de volgende albums: "Official Bootleg Volume One" (Eigen Beheer, 2002) her uitgave als "The London Sessions" (CD via Cleopatra, 2025), "Live In Italy" (CD in Eigen Beheer, 2003) her uitgave (LP en CD via Cleopatra, 2024), "Live In Japan" (CD en DVD in Eigen Beheer, 2003) her uitgave (2LP via Cleopatra, 2024), "Pictures Of A City - Live In New York" (2CD via Iceni, 2006, opgenomen in 2004) her uitgave (2CD via Cleopatra, 2024), "Live In Barcelona" (2CD via Cleopatra, 2024,  opgenomen in 2003) en de compilatie "In Concert (Live In Japan & Italy)" (2CD via Castle Music, 2005).

Op het album "The London Sessions", dat in 2002 live in de Mark Angelo Studio studio te Londen werd opgenomen, bestaat de band uit: Michael Giles - drums, Peter Giles - basgitaar, Mel Collins - saxofoon, Jakko Jakszyk - sologitaar en zang en Ian McDonald - alt saxofoon, dwarsfluit en keyboards. 

Het album begint met "A Man A City", waarin 21st Century Schizoid Band een stevige progressieve rock song met jazz elementen en een gemiddeld tempo speelt, die tempowisselingen heeft en een terugkerend ritme bevat, waarna "Catfood" volgt (dat een bescheiden hit voor King Crimson was) en de band een geweldige uitvoering van dit nummer ten gehore brengt.

Dan volgen "In The Court Of The Crimson King", dat één van mijn favoriete nummers van King Crimson is en hierin laat de band me genieten van een fantastische versie, die het origineel sterk benadert en "Formentara Lady", een prachtige langzame progressieve rock song met een aanstekelijk ritme en progressieve jazz elementen.

In "Ladies Of The Road" zet 21st Century Schizoid Band me een song met een niet al te hoog tempo voor, die jazz elementen heeft en een terugkerend ritme bevat, in "I Talk To The Wind" krijg ik een schitterende pop song met een aanstekelijk ritme en een gemiddeld tempo te horen en in "21st Century Schizoid Man" laat de band me genieten van een verrukkelijke uitvoering van dit progressieve uptempo nummer, dat swingt als een trein.

"The London Sessions" van 21st Century Schizoid Band staat vol uitstekende uitvoeringen van de nummers van King Crimson, waar ik enorm van genoten heb en ik raad elke liefhebber van progressieve rock deze meesterlijke schijf dan ook ten zeerste aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Propaganda - Remix Encounters (Bureau B Records, 2025)

Propaganda uit Düsseldorf, Duitsland werd in 1982 opgericht door Ralf Dörper - synthesizer, Andreas Thein en Michael Mertens - percussie en bestond, na enkele bezettingswisselingen tot 1990, om in 2005 opnieuw opgericht te worden.

De band maakte 19 singles en 3 LP's ("Wishful Thinking", 1985, "A Secret Wish", 1985 en "1234", 1990). 

Ralf Dörper en Michael Mertens richtten Propaganda opnieuw op en samen met gastmuzikanten Thunder Bae (uit Londen) - singer/songwriter, piano en synthesizer en Hauschka (Volker Bertelmann) - piano namen ze de nummers voor het album "Propaganda" op, dat 11 oktober 2024 via Bureau B Records werd uitgebracht als 2LP in een beperkte oplage, als LP, als 2CD in een beperkte oplage, als CD en als digitale download en deze werd vooraf gegaan door de digitale nummers "Purveyor Of Pleasure" (17 mei 2024), "They Call Me Nocebo" (28 juni 2024) en "Tipping Point" (30 augustus 2024), die allen op het album staan.

Op 19 september 2025 verschijnt het album "Remix Encounters" via Bureau B Records als 2LP, als CD en als digitale download en bevat 11 nummers die door verschillende artiesten geremixt zijn en verder is het vermelden waard dat de volgorde van de 2LP verschilt van die van de CD en de digitale download 1 nummer extra bevat, die niet op de 2LP en CD staat.

Het CD album start met de remix van "They Call Me Nocebo" van Rhys Fulber, waarin ik Propaganda een lekker in het gehoor klinkende elektro song hoor spelen, die een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme heeft en deze wordt gevolgd door "Distant" (Schiller Remix), een schitterende uptempo song met een aanstekelijk dansbaar terugkerend ritme, dat me aan de tv serie "Knoght Rider" doet denken en "Purveyor Of Pleasure" (Moby Remix), een heerlijke song met een gemiddeld tempo, tempowisselingen en een dansbaar ritme.

Daarna volgen "Tipping Point" (Jori Hulkkonnen Remix), een uitstekende dance song met een disco klap, "Love:Craft" (Pyrolator Remix), een prima nummer met een gemiddeld tempo en invloeden van theater en "Vicious Circle" (Jimi Tenor Remix), een puike song met een gemiddeld tempo, die traag begint en na korte tijd iets meer snelheid krijgt.

In "They Call Me Nocebo" (Tangerine Dream Remix) zet Propaganda me een experimenteel startend stuk muziek voor, dat na een minuut over gaat in een puik uptempo elektro nummer met een dansbaar terugkerend ritme en krautrock elementen, in "Distant" (Gewalt Remix) krijg ik een lekker in het gehoor klinkende zware song met een gemiddeld tempo voorgeschoteld, die een dansbaar terugkerend ritme heeft en in "Dystopian" (Steingen & Mertens Remix) hoor ik de band een zwaar instrumentaal elektro nummer met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme spelen.

Verder volgen "Love:Craft" (Cult With No Name Remix), een song met een gemiddeld tempo en een licht hypnotiserend terugkerend ritme en "They Call Me Nocebo" (Metroland Remix), een lekker in het gehoor klinkende elektro song met een gemiddeld tempo, disco elementen en een dansbaar ritme.

"Remix Encounters" van Propaganda bevat 11 uitstekende elektro remixen, waar ik enorm van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van dit genre dan ook aan deze schijf eens te gaan beluisteren om misschien wel tot dezelfde conclusie te komen als ik. (luister naar 2 nummers van dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Egoexpress - A Piece Of The Action (1995-2005) (Bureau B Records, 2025)

Egoexpress werd in 1995 te Hamburg, Duitsland opgericht door Mense Reents - zang, elektronica, keyboards, clavinet, trompet, solo- en basgitaar en Berndt "Jimi" Siebels - zang, elektronica, synthesizer en percussie.

De band bestond tot 2007 en maakte 3 LP's, die door het Ladomat2000 label (een sublabel van L'Age D'Or) werden uitgebracht, dat zijn: "Foxy" (2LP en CD, 1996), "Bieker" (3LP en CD, 1999) en "Hot Wire My Heart" (2LP en CD, 2005) en tevens verschenen er 13 singles en EP's van de band tussen 1995 en 2005.

Op 12 september 2025 verschijnt het album "A Piece Of The Action (1995-2005)" als 2LP en als CD via Bureau B Records en hierop staan 16 nummers, waarvan de meeste geremastered zijn.

Het album begint met "We Are Here" (remastered) (van de LP's Bieker en Hot Wire My Heart, plus EP Wheelin'), waarin Egoexpress een uitstekende elektro song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme speelt, waarbij stil zitten geen optie is en deze wordt gevolgd door "Dumkraft" (LP Hot Wire My Heart), een swingende song met een gemiddeld tempo en een dansbaar terugkerend ritme, "Hot Wire My Heart" (LP Hot Wire My Heart), een geweldige swingende dansbare song met een terugkerend ritme en "Weiter" (LP Bieker en EP Weiter), een heerlijke song met een gemiddeld tempo en een licht hypnotiserend dansbaar ritme.

Dan volgen "Smily Blu" (LP Bieker), dat lichte jazz invloeden heeft, tempowisselingen heeft en een dansbaar ritme bevat, "Aranda" (LP Hot Wire My Heart en EP Aranda), een mooie pop song met een gesproken tekst en een gemiddeld tempo, "Beautiful Music"/"Dangerous Rhythm" (LP Hot Wire My Heart), een prima dansbaar techno nummer met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme en "Knartz Iv" (LP Hot Wire My Heart en EP Knartz Iv), een lekker in het gehoor klinkend techno nummer met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk terugkerend ritme, dat tot dansen aanzet.

In "Everybody" (LP Hot Wire My Heart en EP Everybody) zet Egoexpress me een swingend techno nummer met een licht hypnotiserend terugkerend ritme en een gemiddeld tempo voor, in "Live At Sirius Prime" (EP Live At Sirius Prime) krijg ik een schitterend duister nummer met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme te horen, in "Nobody Expected It To Happen That Way" (EP Wheelin') laat het duo me genieten van een nummer met een gemiddeld tempo en een dansbaar terugkerend ritme en in "Telefunken" (LP Foxy en EP Telefunken) schotelt Egoexpress me opnieuw zo'n puik dansbaar nummer voor, waarbij het niet mogelijk is stil te blijven zitten.

Daarna volgen "Disco Past Perfect" (LP Foxy), een nummer met een gem eniddeld tempo een aanstekelijk dansbaar ritme, "Hohl Von Innen" (EP Wheelin'), een swingend nummer met een aanstekelijk dansbaar terugkerend ritme, "A Piece Of The Action" (LP Foxy), een verrukkelijk swingend uptempo nummer met elementen van "Some Kind Of Wonderful" van Grand Funk Railroad  (luister naar een uitvoering van dit nummer via de youtube link onder de recensie) en "Memories Can Wait" (LP Hot Wire My Heart), een elektronisch nummer met een niet al te hoog tempo en een terugkerend ritme.

"A Piece Of The Action (1995-2005)" van Egoexpress staat vol heerlijke techno en elektro nummers, waar ik zeer van genoten heb en ik raad liefhebbers van dit genre deze schijf dan ook van harte aan.

Review: Giöbia - Fractal Haze (Heavy Psych Sounds, 2025) (Krautrock)

De Italiaanse band Giöbia uit Milaan bestaat al sinds 1997 en maakte reeds verscheidene CD's.

In 2005 was dat "Beyond The Stars", dat via het Ethnoworld label uit kwam en in 2010 verscheen "Hard Stories" via Area Pirata / Jestrai.

De band bestaat uit: Stefano "Bazu" Basurto - zang, sologitaar, sitar en bouzouki, Paolo Basurto - basgitaar, Saffo Fontana - orgel, synthesizer, viool en zang en Stefano Betta - drums en percussie.

"Introducing Night Sound" uit 2013 is hun derde plaat, die zowel op CD als op LP is uitgebracht door het Duitse Sulatron label, waarvan de eerste 500 exemplaren op oranje vinyl zijn geperst en ook hun album "Magnifier" werd door het Sulatron label zowel op CD als op LP uitgebracht, waarbij vermeldenswaardig is, dat de eerste 500 LP's op zwaar magenta vinyl zijn geperst en een inlegvel bevatten.

Vervolgens verschenen "What have you done​" / "​Silver Machine" (7" single in diverse beperkte oplages van totaal 250 stuks, 16 april 2017), "Live Freak" (LP in diverse beperkte oplages en als digitaal album, 8 juli 2017), "Plasmatic Idol" (LP in diverse beperkte oplages, CD en digitaal album, 7 februari 2020) en "Heart Of Stone" (7" single in een beperkte oplage van 200 stuks op paars vinyl, 3 juli 2020).

Tegenwoordig bestaat de band uit:  Stefano "Bazu" Basurto - zang, sologitaar, sitar en bouzouki, Paolo "Detrji" Basurto - basgitaar, Melissa Crema - orgel, synthesizer en zang en Pietro D'Ambrosio - drums.

Het split album met The Cosmic Dead, "The Intergalactic Connection: Exploring The Sideral Remote Hyperspace", dat 4 nummers bevat, waarvan 3 van Giöbia, verscheen via Heavy Psych Sounds als test persing LP in een beperkte oplage van 20 stuks, als LP in een beperkte oplage van 150 stuks op wit oranje paars vinyl, als LP in een beperkte oplage van 350 stuks op half rood half blauw vinyl, als LP op zwart vinyl, als CD en als digitale download. 

Op 28 april 2023 verscheen hun album "Acid Disorder" via Heavy Psych Sounds en op 17 oktober 2025 volgt hun album "X-AEon" als LP, als CD en als digitale download en deze wordt voorafgegaan door het nummer "Fractal Haze".

In "Fractal Haze" laat Giöbia me genieten van een verrukkelijk uptempo stuk krautrock met een aanstekelijk dansbaar terugkeren ritme, waarbij stil zitten niet aan de orde is en ik raad elke liefhebber van dit genre dit nummer dan ook sterk aan.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)

Review: Various Artists - Silberland Vol 3 The Ambient Side Of Kosmische Musik 1972-1986 (Bureau B Records, 2025) (Elektronisch)

Op 1 juli 2022 verscheen het Various Artists album "Silberland - Kosmische Musik Vol 1 (1972-1986)" als 2LP en als CD via Bureau B Records, waarna op 16 juni 2023 een vervolg kwam in de vorm van "Silberland Vol 2 The Driving Side Of Kosmische Musik 1974-1984", dat eveneens via dit label verscheen als 2LP, als CD en als digitaal album en 20 nummers bevat van evenzoveel artiesten en op 15 augustus 2025 wordt deze gevolgd door "Silberland Vol 3 The Ambient Side Of Kosmische Musik 1972-1986", dat ook nu weer door Bureau B Records wordt uitgebracht als 2LP, als CD en als digitaal album en 20 nummers van Duitse artiesten bevat.

Het album start op kant A met "Ho Renomo" uit 1977 van Cluster & Eno (Duitsland en UK), die een heerlijk stukje elektronische muziek met een gemiddeld tempo en een licht hypnotiserend terugkerend ritme spelen, dat gevolgd wordt door "Veilchenwurzeln" (1981) van Roedelius, een geweldig uptempo krautrock nummer met een aanstekelijk terugkerend ritme en "Die Wuste" (1984) van Der Plan, een kort elektronisch nummer met een terugkerende dreigende toon, waartussen drums geluiden te horen zijn.

Darna volgen Rolf Trostel met "Hope Is The Answer" (1982), een prima nummer met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme, dat krautrock en melodische elementen bevat, Vono met "Hitze" (1982), een elektronisch nummer met een terugkerend ritme, een gemiddeld tempo en lichte Japanse elementen, You met de Bureau B bewerking van "E-Night" (1979), een uitstekend nummer met een gemiddeld tempo, lichte kosmische elementen en een terugkerend ritme en Serge Blenner met "Phrase IV" (1980), een uitstekend krautrock nummer met en aanstekelijk dansbaar terugkerend ritme.

In "Falsche Ruhe" (1986) van Moebius krijg ik een prachtig langzaam elektronisch nummer te horen, dat rust uitstraalt, in "Oceanheart" (1986) van Harald Grosskopf  laat hij me genieten van een mooi langzaam nummer met new age elementen en in de Bureau B bewerking van "Tedan" (1984) van Lapre hoor ik hem een fantastisch melodisch nummer met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme spelen.

Dan volgen Riechmann met "Abendlicht" (1978), een verrukkelijk licht dreigend nummer met een terugkerend ritme en een niet al te hoog tempo (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie) en de Bureau B bewerkingen van Adelbert Von Deyen met "Per Aspera Ad Astra - Mental Voyage" (1977), een schitterend elektronisch melodich nummer met een traag tempo en lichte new age elementen, Faust met "Lampe An, Tur Zu, Leute Rein!" (1974), een vrij zwaar langzaam elektronisch nummer met film muziek invloeden en Conrad Schnitzler met "Electric Garden" (1978), een experimenteel stukje muziek.

Vervolgens hoor ik de Bureau B bewerkingen van "Nordostliches Gefuhl" (19780 door Moebius & Plank, en geweldig langzaam nummer met een aanstekelijk terugkerend ritme, dat rust uitstraalt en "Unter Tage" (1981) van Deutsche Wertarbeit, een nummer met een terugkerend ritme dat met een gemiddeld tempo gespeeld wordt, dat vrij eentonig klinkt.

Verder volgen Asmus Tietchens met "Rauschlinge" (1981), een heerlijk nummer met een licht hypnotiserend terugkerend ritme, Pyrolator met "Minimal Tape 1/8" (1979), een eentonig nummer met een licht hypnotiserend terugkerend ritme en een niet al te hoog tempo, Rudiger Lorenz met de Bureau B bewerking van "Southland" (1984), eveneens een eentonig nummer met een licht hypnotiserend terugkerend ritme en Thomas Dinger met "Alleewalze" (1982), een prachtig melodisch nummer met een vrij langzaam tempo en een terugkerend ritme.

"Silberland Vol 3 The Ambient Side Of Kosmische Musik 1972-1986" van Various Artists is een uitstekende plaat, waar ik met veel genot naar heb geluisterd en ik raad elke liefhebber van elektronische muziek deze schijf dan ook van harte aan.

Review: Phew, Erika Kobayashi, Dieter Moebius - Radium Girls (Bureau B Records, 2025) (Elektronisch / Experimenteel)

In 2011 was het nucleaire ongeluk met de kerncentrale in Fukushima, Japan, waardoor Phew (= Hiromi Moritani) (Japan) - zang, Erika Kobayashi (Japan) - zang en Dieter Moebius (Duitsland) - elektronica het plan opvatten om een concept album te maken dat de naam "Radium Girls 2011" kreeg en onder de naam UNDARK in 2012 werd uitgebracht als CD via Bereket Records.

Op 8 augustus 2025 verschijnt de her uitgave van dit album via Bureau B Records als LP, als CD en als digitale download onder de naam "Radium Girls" en hierop staan 12 nummers.

Het album start met het titel nummer "Radium Girls", waarin Phew, Erika Kobayashi, Dieter Moebius een uitstekend experimenteel elektronisch nummer met een gesproken tekst, een niet al te hoog tempo en een licht hypnotiserend terugkerend ritme ten gehore brengt, die gevolgd wordt door "Evelyn", een heerlijk experimenteel elektronisch nummer met een terugkerend ritme en een niet al te hoog tempo en "Tracy", een experimenteel stukje muziek met een gesproken tekst. 

Daarna volgen "Marie", eveneens en nummer met een terugkerend ritme en een gesproken tekst, die in een traag tempo gespeeld wordt, "Helena", een schitterend nummer met een licht hypnotiserend terugkerend ritme, dat een dreigende sfeer van dansende stammen, die op oorlogspad gaan oproept en "Anna", een nummer in de lijn van de vorige, dat wil zeggen; experimenteel, een niet al te hoog tempo, een gesproken tekst en een terugkerend ritme.

In "Manhattan Project" zet Phew, Erika Kobayashi, Dieter Moebius me opnieuw een elektronisch experimenteel nummer voor, in "Little Boy And Fat Man" gaat het trio verder met het maken van hun experimentele muziek en in "Katherine" krijg ik een nummer met Japanse elementen te horen.

Verder volgen "Argonne National Laboratory", een lekker in het gehoor klinkend stukje muziek met een terugkerend ritme en lichte krautrock elementen, "EBR-1", een nummer met een langzaam tempo, experimentele elementen en een aanstekelijk ritme en "Radium 226", een verrukkelijk elektronisch nummer met ruimtelijke en lichte new age elementen en een trieste ondertoon. 

"Radium Girls" van Phew, Erika Kobayashi, Dieter Moebius staat vol puike experimentele elektronische muziek, waarmee het trio me van begin tot einde in de ban van hun muziek heeft weten te houden en ik raad iedere liefhebber van dit genre deze schijf dan ook van harte aan.(luister naar 2 nummers van dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Prolapse - I Wonder When They're Going To Destroy Your Face (Tapete Records, 2025) (Post-Punk)

Prolapse werd in 1992 te Leicester, Engeland opgericht en bestaat uit: Mick Derrick - zang, Linda Steelyard - zang, David Jeffreys - ritme gitaar, Donald Ross Skinner - sologitaar, Mick Harrison - basgitaar, Pat Marsden -  ritme gitaar, mandoline, bodhràn en effecten en Tim Pattison - drums

Hun debuut 7" single "Crate: Songs for Ella" verscheen in 1993 via Cherry Red Records, waarna de volgende singles werden uitgebracht: "Pull Thru' Barker" (7" EP en CD EP via Cherry Red, 1994), "Doorstop Rhythmic Bloc" (7" EP en CD EP via Cherry Red, 1994), "T.C.R." (7" via Love Train, 1995), "When Space Invaders Were Big" / "Love Like Anthrax" (7" single via Cherry Red, 1995), "Flexed" / "Unroadkill" (12" single en cassette single via Lissy's Records, 1996), "Autocade" (7" single en CD single via Radar Records, 1997), "Killing The Bland" (7" EP en CD EP via Radar Records, 1997), "Snappy Horse" (7" single via Radar Records, 1997), "Deanshanger" (7" single, CD single en cassette via Radar Records, 1998), "Fob.Com" (7" single en CD single via Cooking Vinyl, 1999), "The Flex E.P." (4xMP3 eigen beheer, 2019), "John Peel Session 20.08.94" (2x7" single via Precious, 2022), "John Peel Session 08.04.97" (2x7" single via Precious, 2022), "On The Quarter Days" (MP3 single via Tapete Records, 2025) plus de flexi split single met His Name Is Alive (USA) "Warped Reality #4" (Prolapse - Psychotic Now / His Name Is Alive - My Canada), die in 1996 via Eva-Tone Soundsheets verscheen.

De band bracht de volgende albums uit: "Pointless Walks To Dismal Places" (LP en CD via Cherry Red, 1994), "Backsaturday" (LP en CD via Lissy's Records, 1995), "The Italian Flag" (2LP en CD via Radar Records, 1997), "Ghosts Of Dead Aeroplanes" (LP en CD via Coking Vinyl, 1999) en na 26 jaar verschijnt, op 29 augustus 2025, hun nieuwe album "I Wonder When They're Going To Destroy Your Face", dat 9 nummer bevat, als LP, als CD en als digitaal album via Tapete Records. 

Het album begint met "The Fall Of Cashline", waarin Prolapse een schitterende swingende mix van punk en new wave met een aanstekelijk eentonig terugkerend ritme en en gemiddeld tempo ten gehore brengt, die tegen het einde in een hoger tempo gespeeld wordt en gevolgd wordt door "Cha Cha Cha 2000", een heerlijke song met een gesproken tekst en wisselende tempo's en een licht hypnotiserend terugkerend ritme en "Err On The Side Of Dead", een lekker in het gehoor klinkend nummer met een terugkerend ritme en een aanstekelijk dansbaar ritme.

Dan volgen "Ghost In The Chair", een geweldig traag post-punk nummer met een gesproken tekst en een aanstekelijk ritme en "On The Quarter Days", een uitstekende rock song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme, die tot dansen aanzet.

In "Cacophany No. C" schotelt Prolapse me een puike punk song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme voor en in "Jackdaw" krijg ik een chaotisch experimenteel nummer te horen, dat in een gemiddeld tempo gespeeld wordt.

Daarna volgen "Ectoplasm United", een fantastische swingende uptempo song met een terugkerend ritme waarbij stil zitten niet aan de orde is en "A Forever", een verrukkelijke langzame song met een terugkerend ritme en een gesproken tekst.

"I Wonder When They're Going To Destroy Your Face" van Prolapse staat vol fantastische post-punk nummers, waar ik vanaf de begin tonen ontzettend van genoten heb en ik raad elke liefhebber van dit genre dit meesterwerkje dan ook zeer aan.(luister naar 2 nummers va dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Bobby Conn - Bobby's Place (Tapete Records, 2025) (Experimenteel / Pop / Glamrock)

Bobby Conn uit Chicago, Amerika is een zanger, die zelf zijn liedjes schrijft en tevens is hij performance kunstenaar, die vanaf 1997 zijn muziek uitbrengt.

Zijn volgende albums verschenen: "Bobby Conn" (1997), "Rise Up!" (1998), "The Golden Age" (2001), "The Homeland" (2004), "King For A Day" (2007), "Macaroni" (2012) en "Recover" (2020).

Op zijn nieuwe album "Bobby's Place" wordt hij bijgestaan door: Monica BouBou - viool, DJ LeDeuce - elektronica, Michael Zerang - percussie, Constance Volk - fluit, Airan Wright - fagot en zijn band uit 2020 die bestaat uit: Josh Johannpeter - drums en percussie , Jim 'Dallas' Cooper - basgitaar en synthesizer, Devin Davis - sologitaar en Billie Howard - piano, orgel, keyboards en viool.

"Bobby's Place" is op de LP gesplitst in 2 delen (Side One en Side A) en heeft hierop een andere volgorde dan de CD, die begint met "Jay & Bee", waarin Bobby Conn een heerlijk swingend nummer speelt dat een dansbaar terugkerend ritme heeft, experimentele geluiden en elektro invloeden bevat en gevolgd wordt door "Wretched", een experimenteel stuk muziek met wisselende tempo's en een terugkerend geluid, dat na 3 minuten over gaat in een fantastisch krautrock nummer met een aanstekelijk dansbaar terugkerend ritme, dat in rust eindigt en "All For You", een uitstekende swingende song met lichte smooth jazz elementen en een gemiddeld tempo, dat beweging oproept en na 2 minuten enkele seconden verandert in een experimenteel stukje, waarna er een swingend stukje elektro volgt, dat disco invloeden heeft en swingt als een trein en enkele minuten voor het einde weer experimenteel wordt.

Daarna volgen het titel nummer "Bobby's Place", een lekker in het gehoor klinkende pop song met een vrolijk aanstekelijk dansbaar ritme, waarbij stil zitten geen optie is, "Never Felt Better", een geweldige uptempo song met een aanstekelijk dansbaar ritme (luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie) en "Juicy Goons", een schitterende uptempo pop rock song met een terugkerend ritme en jaren 70 glamrock elementen.

In "Sixties Babies" zet Bobby Conn me een fantastische uptempo glamrock song met een aanstekelijk dansbaar ritme voor, in "Notalgia" krijg ik een aanstekelijke pop song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme te horen, die tot dansen uitnodigt en in "Satisfied" laat Bobby me nogmaals genieten van een zo'n swingende uptempo pop rock song met een dansbaar ritme, waarbij stil zitten niet aan de orde is.

"Bobby's Place" van Bobby Conn is een heerlijke plaat om naar te luisteren en bevat, glamrock, pop en experimentele nummers, waar ik erg van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van één of meerdere van die genres deze schijf dan ook van harte aan.

Review: Automatism - Sörmland (Tonzonen Records, 2025) (Melodisch / Progressief)

Automatism werd in het voorjaar van 2017 te Stockholm, Zweden, opgericht en bestaat uit: Hans Hjelm - sologitaar, Gustav Nygren - sologitaar, Mikael Tuominen - basgitaar en Jonas Yrlid - drums.

De bandleden spelen ook in andere in bands zoals: Kungens Män (Hjelm en Tuominen), New Rose (Nygren) en Partikel (Yrlid).

Op 16 september 2017 verscheen hun debuut digitale nummer "Standing Wave", waarna het debuut album "From The Lake" op 20 juli 2018 volgde, dat 6 nummers bevat, waarop de gastmuzikanten: Andreas Axelsson - percussie, Peter Erikson - drum machine en synthesizer en Jesper Skarin -  drums en percussie mee spelen en de opnames hiervan zijn live in de studio opgenomen, waarna de overdubs werden toegevoegd.

Het album werd in een beperkte oplage van 500 stuks op oranje zwart marmerkleurig vinyl en in een beperkte oplage van 500 stuks als digipack CD via Tonzonen Records uitgebracht, waarna de split EP "Sonar", die samen met de band Pavillon gedeeld werd, verscheen in een beperkte oplage van 300 stuks (Tonzonen Records).

Vervolgens verscheen "Into the Sea" (beperkte oplage van 300 stuks op licht groen marmerkleurig vinyl EP, 19 juli 2019, Tonzonen Records) op 18 september 2020 werd het album "Immersion", waarop 6 nummers staan, in een beperkte oplage van 300 stuks op wit vinyl door dit label uitgebracht, dat tevens als CD en als digitale download verscheen, op 10 juni 2022 verscheen "Live at the Psychedelic Network Festival" als LP in een beperkte oplage en als digitale download en op 22 augustus 2025 brengt Tonzonen Records hun album "Sörmland" als LP in een beperkte oplage op goudkleurig, als LP in een beperkte oplage op doorzichtig en als LP in een beperkte oplage op dooier geel vinyl, als CD en als digitale download uit.

Het album, dat 5 nummers bevat, begint met "Video", waarin Automatism een swingend uptempo progressief nummer met een terugkerend ritme speelt, dat tot dansen aanzet.

Dan volgt "Honey Trap", een mooi melodisch nummer met een gemiddeld tempo, dat rust uitstraalt en een aanstekelijk ritme bevat.

In "Laura Palmer’s Theme" laat Automatism me genieten van een prachtig rustig nummer met melodische elementen.

Daarna volgt "Neon Lights", een traag melodisch nummer dat een sfeer van rust oproept en na enkele minuten iets meer snelheid krijgt. 

Vervolgens hoor ik het titel nummer "Sörmland", een uitstekend nummer met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme, dat jazz elementen bevat.

"Sörmland" van Automatism bevat 5 heerlijke progressieve melodische nummers, waar ik erg van genoten heb en ik raad elke liefhebber van dit genre deze schijf dan ook van harte aan.

Sorry! Nog geen muziek beschikbaar

 

Review: Ellesmere - Mere, On Stage! (AMS Records, BTF, 2025) (Symfonische Progressieve Rock)

Ellesmere uit Rome, Italië is het muziek project van multi-instrumentalist Roberto Vitelli, die met diverse wisselende muzikanten muziek uitbrengt en hiervan is John Hackett, die dwarsfluit op de albums speelt, de vaste kracht.

Roberto speelt onder andere: solo- en basgitaar, Moog Taurus synthesizer, klassieke gitaar, 12 snarige gitaar, keyboards en samples.

De band  bracht op 15 september 2015 hun debuut LP  "Les Ch​â​teaux De La Loire" uit,  tevens als CD en als digitaal album verscheen en gevolgd werd door "Ellesmere II - From Sea and Beyond" (LP, CD en digitaal album, 30 november 2018), "Wyrd" (LP, CD en digitaal album, 4 december 2020) en "Livesmere" (2CD en digitaal album, 24 juni 2022), waarop diverse gastmuzikanten meespelen.

Dit album werd op 12 januari 2024 gevolgd door "Stranger Skies", dat via AMS Records als LP, als CD en als digitale download verscheen en op 11 juli 2025 bracht dat label hun live album "Mere, On Stage!" als 2LP, als CD en als digitale download uit en hierop spelen de volgende muzikanten: Roberto Vitelli - solo- en basgitaar, Moog Taurus synthesizer, klassieke gitaar, 12 snarige gitaar, keyboards en samples, John Hackett - dwarsfluit, John Wilkinson - zang, David Jackson - saxofoon, Maurizio Guarini - keyboards, Giacomo Anselmi - sologitaar, Fabio Bonuglia - keyboards en Diego Bertocci - drums en hierbij is verder het vermelden waard, dat er een studio bonus nummer van Ellesmere op het album staat, getiteld "Broken Barricades" (van Procul Harum) waarin de band voor het eerst een cover speelt.

Het album, dat 9 nummers bevat, begint met "Ridge Fanfare", waarin Ellesmere een prachtig progressief symfonisch stuk muziek met een gemiddeld tempo speelt, dat iets na de helft vann het nummer in een ander ritme over gaat en meer snelheid krijgt en gevolgd wordt door "Northwards", een schitterende symfonische song met een aanstekelijk dansbaar ritme, jaren 70-80 invloeden en een hoog meezing gehalte.

Daarna volgen "Tundra", een uitstekende progressieve symfonische song met een gemiddeld tempo en "Runaway", een mooie langzame song met een aanstekelijk ritme.

In "Crystallized" laat Ellesmere me genieten van een geweldig progressief jazz nummer met een niet al te hoog tempo en een terugkerend ritme, dat halverwege metal elementen krijgt bijgevoegd en een minuut later verandert in een progressief rock nummer met een gemiddeld tempo, dat jazz elementen heeft en korte drumsolo's bevat en in "Ajar" krijg ik een fantastisch progressief jazz nummer voorgeschoteld, dat tempowisselingen heeft.

Dan volgen "Another World", een puike uptempo progressieve symfonische song met een aanstekelijk terugkerend ritme, dat tot beweging aanzet en "Time, Life Again", waarin de band na een afkondiging, een verrukkelijke symfonische rock song speelt met jaren 70 invloeden en uitstekend gitaarspel.

Als laatste volgt de cover van Procul Harum's nummer "Broken Barricades", dat een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme bevat en de band een prima versie van dit nummer speelt, dat tevens progressieve folk elementen heeft.

"Mere, On Stage!" van Ellesmere is een verrukkelijke symfonische progressieve CD, die heerlijke muziek bevat waar ik erg van genoten heb en ik raad elke liefhebber van dit genre deze schijf dan ook sterk aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Kevin Robertson - Yellow Painted Moon (Future Man Records, 2025) (Pop)

Singer songwriter Kevin Robertson uit Aberdeen, Schotland, maakt deel uit van de band The Vapour Trails, maar maakt ook solo albums en speelt daarop sologitaar, akoestische gitaar, keyboards, percussie, mondharmonica en zingt.

Op 28 mei 2021 verscheen zijn debuut solo album "Sundown's End" als CD in een beperkte oplage en als digitale download en deze werd gevolgd door: "In Yer Own Dreams" (digitaal nummer, 2 juni 2021), "The Four Walls Sessions" (digitaal album, 9 juli 2021). "Sundown Stripped" (digitaal album, 30 augustus 2021), "Trippin Back" (digitale single, 11 februari 2022), "Teaspoon Of Time" (CD in een beperkte oplage van 200 stuks en digitaal album, 13 mei 2022) en "Teaspoon Of Time (Unplugged And Demo Versions)" (digitaal album, 5 augustus 2022), "Why" (7" single, 28 november 2022 via Fruits De Mer Records), "Autumn Brings" (digitaal nummer, 2 januari 2023), "Magic Spells Abound" (CD in een beperkte oplage en digitaal album, 31 maart 2023), "Rain Again" (digitale single, 10 mei 2024), "Windows Of The Sun" (digitaal nummer, 7 juni 2024), "The Call Of The Sea" (CD in een beperkte oplage en digitaal album, 8 juli 2024), "The Call Of The Sea - Stripped" (digitaal album, 4 oktober 2024), "Of The Night" (digitaal nummer, 30 mei 2025), "Kings Of Most Of Yesterday" (digitaal nummer, 20 juni 2025) en op 11 juli 2025 verscheen het album "Yellow Painted Moon", dat 12 nummers bevat, als CD en als digitaal album via Future Man Records en hierop spelen de gastmuzikanten mee: Scott Robertson (zoon van Kevin) - basgitaar, sologitaar, keyboards en achtergrondzang en Nick Bertling - drums, sologitaar, basgitaar, keyboards en melodica.

Het album start met "We Found The Summer", waarin Kevin Robertson een uitstekende pop song met een gemiddeld tempo ten gehore brengt, die een aanstekelijk ritme bevat, dat tot dansen aanzet en dit nummer wordt gevolgd door "Message Of Love", een mooie licht psychedelische song met een gemiddeld tempo en "Of The Night", een jaren 60 gerelateerde pop song met een dansbaar terugkerend ritme.

Dan volgen "Kings Of Most Of Yesterday", een swingende song met een aanstekelijk ritme en een gemiddeld tempo, dat beweging oproept, "Travelling Band", een prima pop song met een gemiddeld tempo, lichte jaren 60 invloeden en een dansbaar terugkerend ritme en "Quicksand", een heerlijke swingende pop song met een dansbaar terugkerend ritme.

In het titel nummer "Yellow Painted Moon" zet Kevin Robertson me een puike song met een gemiddeld tempo met een enigszins nostalgische sfeer voor, waarbij stil ziten niet aan de orde is, in "Status Trail" krijg ik een lekker in het gehoor klinkende pop song met een aanstekelijk ritme te horen en in "Eyes Like The Sun" hoor ik hem een verrukkelijke pop song met een aanstekelijk dansbaar ritme spelen.

Verder volgen "City Come Alive", eveneens een prima pop song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme, "Feelings Show", een swingende uptempo song met een ritme dat tot dansen aanzet en "The Harbinger", een geweldige swingende pop song met een aanstekelijk dansbaar ritme, die subtiele tempowisselingen heeft. 

"Yellow Painted Moon" van Kevin Robertson staat vol heerlijke pop songs, waar ik erg van genoten heb en ik raad elke liefhebber van de betere pop deze schijf dan ook van harte aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Von Deyen / Schütz - Inventions (Bureau B Records, 2025) (Elektronisch)

Het album "Inventions" van Adelbert Von Deyen - elektronica en multi-instrumentalist Dieter Schütz uit Duitsland werd in 1983 via Sky Records uitgebracht en op 18 juli 2025 verschijnt de her uitgave hiervan, dat 10 nummers bevat, via Bureau B Records als LP, als CD en als digitale download.

Het album start met "The Awakening", waarin Von Deyen / Schütz een uitstekend dansbaar melodisch elektronisch nummer met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme speelt, dat gevolgd wordt door "Speed For You", een nummer met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme en "Peace On Earth", een heerlijk aanstekelijk elektronisch nummer met een gemiddeld tempo, dat tot dansen aanzet.

Dan volgen "Baltic Sea", dat met zee geluiden begint en na korte tijd over gaat in een schitterend elektronisch stuk muziek met een aanstekelijk terugkerend ritme, "Lunar Opera Part 1-3", een fantastisch nummer met een niet al te hoog tempo, een terugkerend ritme en een dreigende ondertoon, dat na bijna 4 minuten verandert in een stuk muziek met een gemiddeld tempo en Spaanse elementen, om 2 minuten later opnieuw te verandren en over te gaan in een melodisch nummer met een terugkerend ritme.

In "Farland" zet Von Deyen / Schütz me een prima melodisch nummer met een gemiddeld tempo en een dansbaar terugkerend ritme voor, in "Apache's Pain" krijg ik een geweldig krautrock nummer met een aanstekelijk dansbaar terugkerend ritme te horen en in "Jungle" laat het duo me genieten van een lekker in het gehoor klinkend stuk elektronische muziek met een dansbaar ritme.

Daarna volgen "Vulcano '78", een mooi elektronisch nummer met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme en "Valley Of The Monsters", een verrukkelijk nummer, dat met zware dreigende tonen begint en een aanstekelijk ritme heeft, dat na iets meer dan 2 minuten experimenteel en psychedelisch wordt, om 2 minuten later terug naar het begin tempo en ritme te keren.

"Inventions" van Von Deyen / Schütz bevat uitstekende elektronische muziek, waar ik enorm van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van dit genre deze schijf, met wat mij betreft "Valley Of The Monsters" als uitschieter, dan ook van harte aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Pete Astor - Unsent Letters Home Recording 1984-2024 (Tapete Records, 2025) (Pop)

Zanger, liedjes schrijver en multi-instrumentalist Peter Astor uit Engeland is waarschijnlijk het meest bekend van de bands The Loft, The Weather Prophets en Ellis Island Sound. 

Hij bracht zijn debuut album "Submarine" in 1990 uit als LP en CD via Creation Records en deze werd gevolgd door de albums: "Zoo" (1991 LP, CD en cassette via Creation Records), "Paradise" (Peter Astor & The Holy Road) (1992 LP, CD en cassette via Danceteria), "God & Other Stories" (1993 CD via Danceteria), "Hal's Eggs" (2004 CD via Static Caravan), "Songbox" (2011 CD, CDr Limited Edition en Box Set via Second Language), "Spilt Milk" (2016 LP, CD en cassette via Fortuna Pop!, Slumberland Records en Negative Space), "One For The Ghost" (2018 LP, CD en digitale download via Tapete Records), "Paradise" (2019 CD via Tapete Records), "You Made Me" (2020 LP en CD via Faux-Lux, Gare Du Nord Records), "Time On Earth" (2022 CD via Tapete Records), "Live At The Petit Bain 21/01/2023" (Pete Astor, Ian Button, Andy Lewis) (2013 cassette via Faux-Lux op Peter's bandcamp site) en op 15 maart 2024 verschijnt het album "Tall Stories & New Religions" als CD via Tapete Records. 

Ook verschenen er diverse EP's en singles waaronder: "Walk Into The Wind" (1990 12" EP via Creation Records). "Chevron" (1991 12" EP via Creation Records), "Lundi Bleu" / "Der Kaiser, Der Dealer Und Das Geburtstagskind" (The Times / Peter Astor) (1991 7" single via Creation Records), "Almost Falling In Love" (Peter Astor & The Holy Road) (1992 CD EP via Danceteria), "Disco Lights" (1993 CD single via Danceteria), "Mr. Music" (2015 CD-r en 7" single via Fortuna Pop!), "Do Nothing"(2016 7" EP via Feral Child Records), "Really Something" (2016 CD-r single via Fortuna Pop!), "Water Tower" (2017 CD-r en 7" single via Tapete Records), "One For The Ghost"(2018 CD-r single via Tapete Records), "Peter Cook" / "Petrol And Ash" (2018 7" single via Where It's At Is Where You Are), "English Weather" (2022 7" single via Faux-Lux) en "Amber Lights" (Peter Astor) / "Wie Frankie Lymon" (Die Liga Der Gewöhnlichen Gentlemen) (2024 7" single via Tapete Records).

Op 25 juli 2025 verschijnt zijn album "Unsent Letters Home Recording 1984-2024" via Tapete Records als LP, als CD en als digitale download en dit bevat 16 nummers.

Het album start met "Three Score Years", waarin Pete Astor een mooie pop song met een gemiddeld tempo speelt, die een aanstekelijk ritme heeft en deze wordt gevolgd door "Stop Go", een heerlijke dansbare song met een aanstekelijk ritme (luister naar dit nummer via de bandkamp link onder de recensie) en "John Jonah", een song met een gemiddeld tempo en een dansbaar ritme.

Daarna volgen "When Vincent Started To Play", een prachtige langzame song met ingetogen zang en minimale begeleiding, "The Nothing Box", een song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme en "Kevlar Heart", een korte song met zang met een gemiddeld tempo, die lichte overeenkomsten heeft van die van Lou Reed.

In "Every Happy Day" zet Pete Astor me een uitstekende song met een gemiddeld tempo voor, die een aanstekelijk ritme heeft, in "Time Turns Tail" krijg ik een lekker in het gehoor klinkende song met country elementen te horen en in "Uncrowned" laat hij me een uitstekende swingende uptempo licht psychedelische pop song met een ritme dat beweging oproept.

Dan volgen "Deadpan Man", een song met een wisselend tempo, "The Good Ship", een langzame song, "Another Perfect Day", een vrolijk klinkende pop song met een gemiddeld tempo, een aanstekelijk ritme en een hoog meezing gehalte en "Broken Hearts A Go Go", een prima song met een aanstekelijk ritme en een gemiddeld tempo.

Verder volgen "When Did You Die", een puike pop song met een gemiddeld tempo, "Rags", een song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme en "My Little World", een langzame pop song.

"Unsent Letters Home Recording 1984-2024" van Pete Astor staat vol prima songs, waarin helaas niet veel variatie zit, maar desondanks raad ik liefhebbers van singer-songwriter muziek deze schijf toch aan.