Notilus is een nieuw project van 5 Franse muzikanten en bestaat uit: Philippe Rieger - live elektronica, Christophe Rieger - tenor en sopraan saxofoon en effecten, Guillaume Nuss - trombone en effecten, Paul Barbieri - trompet en effecten en Samuel Klein - drums.
De band, die al op diverse Franse festivals optrad, brengt hun debuut album op 28 april 2017 via het Denovali Records label uit.
Het album, dat 10 nummers bevat en 24 augustus 2015 te Straatsburg, Frankrijk, in de M33 studio werd opgenomen, verschijnt zowel op CD als op 180 gram vinyl (in 2 verschillende kleuren), in een dikke klaphoes en bevat tevens een inlegvel plus een gratis download code.
Het eerste nummer van het album heet "Tangerine" en daarin hoor ik de band een schitterende rustige mix maken van elektronische muziek en jazz, die na enkele minuten tijdelijk iets heftiger en bombastischer wordt, om terug te keren naar een rustig tempo. (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)
Daarna hoor ik "Behind", een swingende, zeer dansbare, uptempo mix van jazz en disco, waarbij het moeilijk is stil te blijven zitten en deze wordt gevolgd door "Pop Corn", waarin de band me een heerlijke mix van elektronische muziek, jazz en Zuid-Amerikaanse ritmes voorschotelt, die diverse tempowisselingen bevat.
Dan volgt "Kuku", een lekker in het gehoor klinkende mix van disco, elektronische muziek en energetische jazz, die aanzet tot dansen en enkele prima tempowisselingen heeft, waarna ik "Green Smile" voorgezet krijg en een prachtig rustig nummer met ruimtelijke invloeden.
In "Alien" schotelt Notilus me opnieuw een uitstekende mix van jazz en disco voor, die zeer dansbaar is en lichte Oosterse elementen bevat en in "Sapin" hoor ik de band een swingend jazz nummer spelen, dat diverse tempowisselingen plus een dansbaar ritme heeft.
Vervolgens laat de band me genieten van een progressief stukje muziek, waarin jazz, elektronische muziek en progressieve rock in elkaar vloeien, dat in een niet al te hoog tempo gespeeld wordt en een licht hypnotiserend ritme bevat, waarna "Valse À Plumes" volgt en de band me een triest klinkend nummer voorzet, waarbij ik in gedachten een begrafenis stoet zie voorbij gaan en in het laatste nummer "Ned" speelt de band weer een lekker dansbare mix van elektronische muziek en jazz, die disco invloeden heeft.
"Notilus" van Notilus is een heerlijke plaat, die vol staat met swingende mixen van elektronische muziek, disco en jazz en ik kan deze schijf dan ook ten zeerste aanraden aan liefhebbers van dit genre.
* De muziek van deze band/artiest is ook regelmatig te beluisteren op maandagavond tussen 20.00 en 22.00 uur (Europese tijd) in het radio programma Carry's Music Machine via www.osuradio.nl
Crystal Jacqueline werd in Wiltshire, Engeland geboren en al op jonge leeftijd ontwikkelde ze haar talent en liefde voor muziek.
Ze trad regelmatig in en rond Bath op, die haar lof en een waardevolle ervaring opleverden en verhuisde later verder naar het zuiden van het land, waar ze in verscheidene bands speelde, die in binnen en buitenland optraden.
Ze woont in Devon met haar varken, katten, ganzen en haar partner Icarus Peel, met wie ze samen in de band The Honey Pot speelt, die in 2012 startte en in het begin uit 5 personen bestond, maar tegenwoordig nog maar bestaat uit: Crystal Jacqueline - zang en piano, Icarus Peel - alle andere instrumenten en Brian Rushbrooke - drums.
In 2010 bracht ze haar solo debuut album "Heal Yourself" via Psychedandy Records uit en in 2012 verscheen haar eerste album met The Honey Pot, getiteld "To The Edge Of The World" op het Mega Dodo label.
In november 2012 nam ze de EP "A Fairy Tale" op met daarop 3 covers: "Cousin Jane" (Troggs), "A Fairy Tale" (Second Hand), "Play With Fire" (Rolling Stones), die door Fruits De Mer Records werd uitgebracht.
Haar LP "Sun Arise" werd in 2013 via het Mega Dodo Records label op de markt gebracht en bevat 16 nummers, inclusief de songs van de EP "A Fairy Tale".
Haar CD album "Electronic Memory", uit 2015, met The Honey Pot, verscheen in een zeer gelimiteerde box oplage van 100 stuks en bevat een 12 pagina's tellend boekje, 2 ansichtkaarten en een badge.
De nummers van de CD, waarvan de cover "Hole In My Shoe" van Traffic voor het eerst op CD is verschenen, werden eerder, in de zomer van 2014, door Fruits De Mer Records op 2 vinyl EP's uitgebracht.
"Rainflower" is het tweede album, dat in 2015 van haar is verschenen en hiervoor zijn alle nummers ook nu weer geschreven en geproduceerd door haar man Icarus Peel.
Het album is op 25 mei op 180 gram vinyl uitgebracht, waarbij de eerste 100 exemplaren vergezeld zijn gegaan van een A5 poster en naar rainflower ruikende bloemblaadjes en tevens is het album in een beperkte oplage verschenen als digipack met het bonusnummer "In My Chair".
De muziek van het album was op 24 mei te horen zijn tijdens het optreden van Crystal Jacqueline & The Honey Pot in The Half Moon te Putney, waar ze onderdeel uitmaakte van het "Games For May Festival", dat door Mega Dodo Records en Fruits De Mer Records georganiseerd werd.
Van de LP is het nummer "Winter Deep" in november 2015 op single uitgebracht, terwijl er ook een niet eerder uitgebracht nummer, plus een live uitvoering van een song te horen zijn.
Vervolgens werd begin 2016 de LP/CD (waarop 2 extra nummers staan) "Inside The Whale" van The Honey Pot uitgebracht, terwijl er van de beperkte uitgave van de 3CD versie slechts 150 verschijnen en deze bevat het album "Inside The Whale", het exclusieve live album "Live In London" (opgenomen tijdens het Games For May optreden), de single "Lisa Dreams" plus 2 bonus nummers en een interview met Icarus Peel en Crystal Jacqueline, waarbij het geheel verpakt is in een speciaal genummerd blik met waarzeggende vis.
Tevens werd de single "Lisa Dreams" in een beperkte oplage van 150 stuks op gekleurd vinyl speciaal voor leden van de Mega Dodo Records club geperst en deze is ook op zwart vinyl verschenen en op 9 mei 2016 verscheen de 7", 33 toeren, EP "Morning Dew" in een beperkte oplage op gekleurd vinyl via het Regal Crabomophone label van Fruits De Mer Records met daarop 4 nummers, waarop ze bijgestaan wordt door haar partner Icarus Peel.
Haar nieuwe album heet "Await The Queen" en deze verschijnt 16 juni 2017 in een beperkte oplage van 250 stuks als 2LP en is alleen verkrijgbaar als mail order via Mega Dodo Mail Order en Heyday Mail Order in Groot Brittannië en via Clear Spot in Europa, terwijl de CD en digitale download overal te koop zullen zijn.
Het album, waarop ook Icarus Peel mee speelt en 17 nummers bevat, start met "Your Bartered Bride", waarin Crystal Jacqueline een uitstekende uptempo song ten gehore brengt, die een aanstekelijk ritme heeft, waarna "Crumble" volgt en ik een prima pop song in een gemiddeld tempo voorgezet krijg.
Daarna volgt de heerlijke licht psychedelische folk song, "Yesterlove", die in een niet al te hoog tempo wordt uitgevoerd en gevolgd wordt door "Love", een mooie, vrij rustige, licht psychedelische pop song.
Dan hoor ik "Ivy" van de EP "Morning Dew" en daarin zet ze me een prachtige rustige pop song voor, die folk invloeden heeft, waarna "Ahkbar" volgt en ik een lekker in het gehoor klinkende licht psychedelische pop song te horen krijg, waarin diverse subtiele tempowisselingen en een aanstekelijk ritme zitten.
In "Someone" hoor ik Crystal Jacqueline een rustige song spelen, waarin dat zeer herkenbare stemgeluid van haar meteen opvalt, terwijl de muziek mooi melodisch is, waarbij het tempo langzaam opgevoerd wordt en in "Faerie Tears" schotelt ze me fantastische rustige licht psychedelische folk song voor.
Vervolgens speelt ze "One White Day", een prachtige rustige pop song, met sensueel klinkende zang, die gevolgd wordt door "Rubies My Heart", eveneens een vrij rustige pop song, waarna "Sebastian" te horen is en hierin laat Crystal Jacqueline me genieten van een prachtige rustige mix van folk en pop.
Dan zet ze me "Breathe" voor en krijg ik een schitterende licht psychedelische pop song te horen, die me aan de muziek van Grace Slick en Jefferson Airplane doet denken en deze wordt gevolgd door "My Sad Days", een heerlijke melodische song met wisselende tempo's.
In "Spanish Horses" laat ze me weer zo'n prima uptempo pop song met folk invloeden horen en in "Your Dry Ghost" zet ze me opnieuw een rustige folk pop mix voor.
Verder hoor ik de titel song "Await The Queen", waarin ze een bijna 12 minuten durende pop song speelt, waarbij het tempo niet al te hoog ligt, afwisselend klinkt en psychedelische invloeden heeft, waarna het laatste nummer van het album volgt, getiteld "The Lost Song Of Sleep" en daarin speelt ze een verrukkelijke mix van folk en pop in een rustig tempo en voorzien van strijkers, waardoor de song een nogal trieste ondertoon heeft. (luister naar dit nummer via de soundcloud link onder de recensie)
"Await The Queen" van Crystal Jacqueline is een uitstekend album, dat over het algemeen vrij rustige muziek bevat, waarmee ze me van begin tot einde heeft weten te boeien en ik kan deze schijf dan ook aanraden aan een ieder die van licht psychedelische pop en folk houdt.
* De muziek van deze band/artiest is ook regelmatig te beluisteren op maandagavond tussen 20.00 en 22.00 uur (Europese tijd) in het radio programma Carry's Music Machine via www.osuradio.nl
Chuck Norris Experiment werd in 2004 te Gothenburg, Zweden opgericht en bestaat uit: Chuck Ransom - zang, Chuck The Ripper - sologitaar, Chuck Dakota - basgitaar, Chuck Rooster - sologitaar en Chuck Buzz - drums.
De naam Chuck Norris Experiment is gekozen als een eerbetoon aan de legendarische blues gitarist Charles "Chuck" Norris, die het klassieke live album "Los Angeles Flash" op 25 juni 1980 te Gothenburg maakte .
In de 13 jaar van bestaan, maakte de band al diverse LP's CD's, Split CD's / LP's en singles en verschenen verscheidene nummers via verzamel albums, die, sinds 2004, via verschillende labels, zoals I Hate Records, Off The Hip Records, Tornado Ride Records, Masterrock Records, Psycho T Records, No Balls Records, Bad Attitude Records, Nicotine Records, Scarey Records, Ghost Highway Records, Dope Productions, Savage Magic en Transubstans Records werden uitgebracht.
De CD "The Chuck Norris Experiment / So Fucking What" verscheen gratis bij OX-Fanzine in maart 2008 als een gezamenlijke uitgave van Psycho T Records, Masterrock Records & Tornado Ride Records.
Ook verscheen er in 2011 via Dope Productions een CD genaamd "The Pitcher Collection Vol.1", die, in een oplage van 150 stuks, gratis werd verstrekt bij het optreden van de band op 26 november 2011 in The Pitcher te Düsseldorf, Duitsland en waren er speciale uitgaven van albums, die alleen in Italië, Amerika, Duitsland en Australië verschenen.
De band trad met veel bekende Europese acts op, zoals Peter Pan Speedrock, Dozer, Exploited, Electric Eel Shock, Hard-Ons, Meteors en Bombshell Rocks.
Na hun album "Right Between The Eyes" uit 2014, dat via het Zweedse Transubstans label zowel op LP (rood en zwart vinyl) als op CD en als digitale download uitgebracht werd, verschenen er diverse 7"singles, een DVD en CD's via andere labels, onder andere: "Respect The Chuck America" (CD, Strange Magic Records, 2015), "Live In London (Bootleg Series - Part 2)" (CD, Dope Productions, 2016) en "Chuck Norris Experiment / Trigger McPoopshute - Split CD" (CD, Dope Productions, 2016), voordat hun zevende officiële studio album "Chück Me!" op 5 mei 2017 door het Transubstans label zowel op LP, CD als op digitale download wordt uitgebracht, waarna aansluitend, in 2017 en 2018, een uitgebreide wereldwijde tournee volgt.
Het album "Chück Me!" bevat 11 nummers, waarvan "Habit To Support", dat op single is verschenen, het eerste is en hierin hoor ik de band een lekkere stevige uptempo hardrock song spelen, die diverse tempowisselingen heeft en swingt (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie), waarna "Money Maker" volgt, waarin de band me een uitstekende rock song met een aangenaam ritme voorschotelt.
Daarna hoor ik "It Won't Be Pretty" en ook deze swingende rock song wordt in een stevig ritme gespeeld en bevat enkele subtiele tempowisselingen en wordt gevolgd door "Outta Your Head", dat met een heerlijk licht hypnotiserend ritme start en in dit schitterende nummer zitten powerrock invloeden uit de jaren 80.
Dan zet de band me "Long Way Back" voor en krijg ik een fantastische rustige song te horen, waarmee de band me van begin tot einde in de ban van hun muziek weet te houden, waarna "Murder On My Mind" volgt en hierin brengt de band weer een heerlijke hardrock song ten gehore, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt, waarbij de muziek me lichtelijk aan die van Kiss doet denken.
In "The Truth (Sticking To My Guns)" speelt Chuck Norris Experiment een geweldige swingende hardrock song met enkele prima tempowisselingen en in "Bad Hombres" laat de band me genieten van een lekker in het gehoor klinkende swingende hardrock song, die een aanstekelijk ritme heeft.
Vervolgens schotelt de band me "Liars N Thieves" voor en daarin speelt de band opnieuw een stevige hardrock song in een vrij snel tempo, die gevolgd wordt door "Piece Of Ass", een uitstekende rock song, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en swingt, waarna het laatste nummer, "Bastards", volgt en ik weer zo'n verrukkelijke rustige rock song voorgezet krijg.
"Chück Me!" van Chuck Norris Experiment bevat 9 lekkere stevige hardrock songs, maar ook 2 schitterende rustige nummers, die naar mijn mening de uitschieters van de plaat zijn, waardoor deze schijf zeker bij de liefhebbers van dit genre in de smaak zullen vallen en ik kan hen dit album dan ook van harte aanbevelen.
* De muziek van deze band/artiest is ook regelmatig te beluisteren op maandagavond tussen 20.00 en 22.00 uur (Europese tijd) in het radio programma Carry's Music Machine via www.osuradio.nl
This Other Kingdom werd in Dublin, Ierland, opgericht en bestaat uit: Declan Dunne - sologitaar en zang, Del Kerton, synthesizer en zang en Git Sweeney - drums.
De band bracht op 13 april 2013 hun debuut EP "Sunlight" in een beperkte oplage uit op CD, waarna op 4 maart 2015 het nummer "The Day, Your Day" volgde, een gratis download van hun debuut album "Telescopic", dat 11 april 2015 werd uitgebracht op zowel LP, CD en als digitale download.
Op 21 april 2017 brengt het Wrong Way Records label het tweede album van de band, "Rêveur", uit, in een beperkte oplage op oranje vinyl met paarse spetters en gestoken in een klaphoes en tevens verschijnt het album in een beperkte oplage op CD en als digitale download.
Het album, dat 11 nummers bevat, start met "Common Colours / Common Sounds" en daarin hoor ik de band een heerlijke licht hypnotiserende rock song in een niet al te hoog tempo spelen, waarbij de zang me enigszins aan die van Jim Morrison van The Doors doet denken, waarna "Eye Do Eye" volgt en ik een lekker in het gehoor klinkende uptempo rock song voorgeschoteld krijg, die swingt en licht psychedelische invloeden heeft.
Dan volgt "Telescopic State Of Mind", een uitstekende progressieve rock song, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en een entonig drums ritme bevat en gevolgd wordt door "Comatosed", dat op single is verschenen en hierin krijg ik een heerlijke swingende rock song voorgezet, die een aanstekelijk dansbaar ritme heeft. (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)
In "Chemikle" laat This Other Kingdom me genieten van een licht psychedelische song met melodische rock invloeden, die vergezeld gaat met een vrij eentonig ritme, waardoor het nummer een hypnotiserend karakter krijgt en in "Rays For Days (When The Sun Did Shine)" zet de band me weer een prima rock song in een gemiddeld tempo voor, waarbij het drums ritme voor het hypnotiserende en de achtergrondzang voor een soul effect zorgt.
Vervolgens krijg ik "Hellion" te horen, waarin de band een schitterende aanstekelijke licht psychedelische rock song ten gehore brengt, waarna ik "Morning Skies" hoor en daarin speelt de band een fantastische psychedelische rock song in een rustig tempo.
Verder hoor ik een prachtig rustig instrumentaal Oosters getint nummer, waarvan ik de letter tekens niet weet te vinden, "Valley Of Nowhere", een geweldige hypnotiserende rock song, die me opnieuw aan The Doors doet denken en in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en "This Is War", een verrukkelijke progressieve rock song, waarin een een dreigend ritme zit en zang, die aan die van Jim Morrison grenst.
"Rêveur" van This Other Kingdom bevat 11 heerlijke songs, waarmee de band me van begin tot einde heeft weten te boeien en ik kan deze fantastische plaat dan ook van harte aanbevelen aan een ieder, die van psychedelische en progressieve rock houdt, maar ook aan hen, die van The Doors houden.
* De muziek van deze band/artiest is ook regelmatig te beluisteren op maandagavond tussen 20.00 en 22.00 uur (Europese tijd) in het radio programma Carry's Music Machine via www.osuradio.nl
De Australische band Frozen Planet....1969, waarvan de leden uit Sydney en Canberra komen, werd begin 2012 tijdens een jam sessie opgericht door Paul Attard - sologitaar, Frank Attard - drums en Lachlan Paine - basgitaar.
Paul en Frank uit Sydney spelen tevens in de band Mother Mars en Lachlan in Looking Glass.
De opnamen van de jam sessie vonden plaats in de Frank Street Studio van Pepper Shaker Records, maar het zou nog een jaar duren, voordat er nummers van die opnamen werden gemixt en uitgebracht.
Het trio besloot een album uit te brengen met een naam, die op een filmsoundtrack leek, waarna er werd gekozen voor "Frozen Planet...1969" en tevens werd dat de bandnaam.
In 2014 trad de band voor het eerst live op en ook rond die tijd nam Frozen Planet...1969 een nieuwe jam sessie op, waar hun volgende 2 uitgaven van werden gemaakt.
Het debuut album "Frozen Planet....1969" verscheen in 2013 via Pepper Shaker Records op vinyl en als MP3 en werd in 2014 gevolgd door "Lost Traveller Chronicles Volume One" (Pepper Shaker Records), dat als 10" mini album uitgebracht werd, waarna de CD "Lost Travellers Chronicles Volume 2" (Pepper Shaker Records) in 2015 op de markt kwam.
Het nieuwe album van de band, "Electric Smokehouse", dat 11 januari 2017 via mail-order van Shiny Beast in Europa werd uitgebracht, is zowel op zwart als op gemixt paars doorzichtig vinyl in een klaphoes op het Headspin Records label verschenen en tevens in een beperkte oplage op LP en op CD via Pepper Shaker Records.
Het album, eveneens samengesteld uit opnamen van een jam sessie, bevat slechts 5 nummers en start met "Ascendant", waarin ik de band, gedurende iets meer dan 12 minuten, een geweldige mix van stoner, progressieve rock en spacerock hoor spelen, die in een vrij hoog tempo mijn gehoorgang binnen komt en swingt als een trein.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)
Daarna zet de band me "Supersaturation" voor en krijg ik een schitterend stonerrock nummer te horen, dat diverse tempowisselingen bevat, in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en swingt, waarna "Shores Of Oblivion" volgt en hierin schotelt Frozen Planet...1969 me, in een rustig tempo, een heerlijke licht hypnotiserende mix van spacerock en psychedelische rock voor.
In "Sonic Egg Factory" mag ik bijna 15 minuten genieten van een fantastische mix van psychedelische rock, stonerrock en spacerock, die vrij rustig begint, waarna de band het tempo tijdelijk langzaam opvoert, om vervolgens terug te keren naar een rustiger tempo en dit loopt over in het laatste nummer, "Pretty Blown Fuse", dat nog geen 2 minuten duurt, waarin ik een stukje psychedelische spacerock te horen krijg.
"Electric Smokehouse" van Frozen Planet...1969 is een heerlijk album, waarvan ik van begin tot einde heb genoten en ik kan iedere liefhebber van zowel spacerock, progressieve rock en stoner, deze schijf van harte aanraden.
* De muziek van deze band/artiest is ook regelmatig te beluisteren op maandagavond tussen 20.00 en 22.00 uur (Europese tijd) in het radio programma Carry's Music Machine via www.osuradio.nl
Nadat hij de band The Modern Art had ontbonden, richtte multi-instrumentalist Gary Ramon, die in diverse bands actief is en tevens het Acme Records label runt, in 1990, de band Sun Dial op te Londen, Engeland, waarmee hij tot nu toe 14 albums maakte.
In 1991 startte zijn solo project Quad, dat oorspronkelijk Liquid zou gaan heten
Hij werkte met een aantal mensen samen, inclusief technicus Lee Allen, om een geluid te verkrijgen, dat de muziek van de elektrische kosmische muziek uit de jaren 60 en 70 zo dicht mogelijk benaderde.
Zijn voornaamste invloeden hierbij waren bands en artiesten als: Silver Apples, Tony Conrad, Pierre Henry, Terry Riley, Kraftwerk, Amon Duul, Siloah, Ashra Tempel en Roland Kovac plus muziek van de labels Ohr en Brain.
Het album "Quad", verscheen in 1997, waarbij de eerste oplage op doorzichtig vinyl in een pvc hoes door het Acme label uitgebracht werd en tevens werd het album dat zelfde jaar door het Prescription label uitgebracht in een zeer beperkte oplage van 99 stuks op vinyl en deze was alleen via mailorder te koop en had een met de handgemaakte hoes met kleurenfoto.
De her persing van de plaat verschijnt 5 mei 2017 in een beperkte oplage van 500 stuks op 180 gram oranje vinyl via het Sulatron Records label en bevat slechts 3 nummers en vermeldenswaardig is, dat er een dubbel CD in de planning is, die ook het tweede album van Quad bevat.
Het eerste nummer van het album, "Tempel", duurt bijna 15 minuten en hierin hoor ik Quad een geweldig psychedelisch nummer spelen, dat Oosterse invloeden en een licht hypnotiserend ritme bevat.
Daarna schotelt hij me een fantastisch progressief psychedelisch nummer voor, dat een terugkerend eentonig licht hypnotiserend ritme heeft en "Projection" getiteld is.(luister naar dit nummer via de soundcloud link onder de recensie)
Op de B-kant staat het bijna 22 minuten durende "Revisitation Mantra", waarin Quad experimenteel psychedelisch start en een terugkerend ritme en Oosterse invloeden ingebouwd heeft, om na enkele minuten te veranderen en me een psychedelisch stuk muziek voorzet, waarin een vrouwenstem teksten spreekt, maar ook dit verandert na korte tijd, waarna ik een schitterend rustig melodisch stuk te horen krijg, dat tot het einde volgehouden wordt.
"Quad" van Quad bevat 3 verrukkelijke nummers, waarmee hij me van begin tot einde in de ban van zijn muziek heeft weten te houden en ik kan dit album dan ook ten zeerste aanraden aan een ieder, die van psychedelisch muziek houdt.
* De muziek van deze band/artiest is ook regelmatig te beluisteren op maandagavond tussen 20.00 en 22.00 uur (Europese tijd) in het radio programma Carry's Music Machine via www.osuradio.nl
Ensemble Economique is het alias van multi instrumentalist Brian Pyle uit Manila, Californië, Amerika, die tevens in de bands Naked Island, RV Paintings en Starving Weirdos actief is.
Onder de naam Ensemble Economique bracht hij vanaf 2008 al 19 albums uit, waarvan "At The Foot Of Nameless Roads", die door het Digitalis Recordings label uitgebracht werd, de eerste is.
Daarna volgden: "Psychical" (Not Not Fun Records, 2010), "Standing Still, Facing Forward" (LP, Amish Records, 2010), "Untitled" (cassette, Sick Head Records, 2010), "Crossing The Pass, By Torchlight" (LP, Dekorder, 2011), "Live On KHSU: July 19th, 2011" (CD-R, Eigen Beheer, 2011), , "The Vastness Is Bearable Only Through Love" (Shelter Press, 2011), "Live In Manila, Ca. August 26th 2012" (CD-R, Eigen Beheer, 2012), "Spring 2012" ?(CD-R, Eigen Beheer, 2012), "Lee Noble / Ensemble Economique - Motion Forever" (Ltd.Edition LP, Hands In The Dark, 2012), "Live In London" ?(Very Ltd.Edition Cassette (40 stuks), Not Not Fun Records, 2012), "Light That Comes, Light That Goes"(Denovali Records, 2013), "Interval Signals" (Denovali Records, 2013), "The Fever Logic L.P. (Not Not Fun Records, 2013), "Winter Tour CDr, 2013" (CD-R, Eigen Beheer, 2013), "Ensemble Economique, Heroin In Tahiti - No Highway / Black Vacation" (Ltd.Edition LP, NO=FI Recordings, Sound Of Cobra, 2013), "Melt Into Nothing" (Denovali Records, 2014), "Blossoms In Red" (Denovali Records, 2015) en "Live In Prague April 6th, 2016" (Ltd.Edition CD-R, Eigen Beheer, 2016).
"In Silhouette", dat 31 maart 2017 verschijnt via het Denovali Records label is het 20ste album van Ensemble Economique, maar is het twaalfde officieel verschenen solo album.
Het album, dat 5 nummers bevat, start met het iets meer dan 21 minuten durende "In The Clear Waters Of Memory", waarin ik Brian een schitterend licht dreigend stuk elektronische muziek hoor spelen, dat vergezeld gaat van een door Jung An Tagen gesproken tekst en tevens experimentele avant garde invloeden kent.
Daarna zet hij me "Battle Cry" voor en hoor ik een geweldig dreigend elektronisch nummer, waarmee Ensemble Economique me zijn muziek in lijkt te zuigen en ik me in een of andere apocalyptische wereld waan, om gevolgd te worden door "Gonna Get Right With God, Right After This Next Cigarette", waarin de stem van Jung An Tagen opnieuw te horen is en ik een zwaar vrij duister stuk muziek voorgeschoteld krijg. (luister naar dit nummer via de soundcloud link onder de recensie)
In "I Can See The Light, The Edge Of Forever" wordt de elektronische muziek iets minder dreigend en werkt hij naar verlichting toe, dat te horen is in het laatste nummer "You In The Horizon", waarin de stem van Jung An, samen met een eentonige drums ritme, ook nu weer een belangrijke rol speelt en de muziek aanstekelijk, hypnotiserend en bijna dansbaar is.
"In Silhouette" van Ensemble Economique is een concept album, dat van duister naar licht gaat en bevat 5 fantastische nummers, die ik iedere liefhebber van avant garde en elektronische muziek ten zeerste kan aanraden.
* De muziek van deze band/artiest is ook regelmatig te beluisteren op maandagavond tussen 20.00 en 22.00 uur (Europese tijd) in het radio programma Carry's Music Machine via www.osuradio.nl
Sologitarist Robbie Judkins, uit Londen, Engeland, die ook muzikaal actief in Casual Sect en Ghost Fang, heeft een solo album gemaakt, getiteld "Axing Body", dat 3 maart 2017 alleen in een beperkte oplage op cassette is verschenen via Box Records.
Hij heeft zich daarbij muzikaal laten inspireren door de muziek van onder andere Robert Turman, Eliane Radigue, Earth, Hive Mind en Ashtray Navigation.
Robbie speelt een scala aan elektronica, Oost Afrikaanse instrumenten, piano, hand percussie, loops, effecten en maakt gebruik van veld opnamen.
Het album, dat slechts 4 nummers bevat, start met "Void Of Heaven", waarin ik een zeer rustig nummer te horen krijg, dat hoofdzakelijk op piano gespeeld wordt en me in een lichte trance brengt, waardoor mijn geest tot rust komt.
Daarna zet Left Hands Cuts Off The Right me het titel nummer "Axing Body" voor en hierin laat hij me opnieuw een erg rustig stuk muziek horen, waar de rust vanaf straalt.
Dan volgt "Craved", een vrij zwaar, dreigend klinkend, elektronisch nummer, dat in en traag tempo en eentonig ritme wordt gespeeld, om gevolgd te worden door het laatste nummer, "Lead Cloud", en ook daarin speelt hij een rustige mix van elektronische muziek en piano, die vergezeld gaat met een eentonig hypnotiserend ritme, waardoor ik opnieuw in een lichte trance raak.
"Axing Body" van Left Hands Cuts Off The Right bevat 4 heerlijke rustige nummers, waarmee hij me in de ban van zijn muziek heeft weten te houden en me tevens in een lichte trance gebracht heeft, waardoor ik deze cassette dan ook ten volle kan aanraden aan iedereen, die van ambient houdt.
* De muziek van deze band/artiest is ook regelmatig te beluisteren op maandagavond tussen 20.00 en 22.00 uur (Europese tijd) in het radio programma Carry's Music Machine via www.osuradio.nl
Green Seagull werd in 2016 te Londen, Engeland, opgericht door Paul Nelson (New Electric Ride) - zang en orgel en Paul Milne (Hidden Masters / Magnetic Mind) - basgitaar.
Kort na de oprichting kwamen Sarah Gonputh - keyboards en Carlos Redondo - drums het duo versterken, waarna de band een demo in hun repetitie ruimte opnam op een oude 4 sporen cassette recorder.
Na beluistering van de demo contracteerde het Mega Dodo Records label de band onmiddellijk voor het maken van een album, dat later dit jaar zal verschijnen en op 16 juni 2017 vooraf gegaan wordt door de 7" vinyl single "Scarlet" / "They Just Don’t Know", die in de Sausage Studio's werd opgenomen onder leiding van producer Sebastian Kellig (My Drug Hell) en in een beperkte oplage van 300 stuks geperst wordt.
Op de A-kant, "Scarlet", brengt de band een verrukkelijke zestiger jaren gerelateerde licht psychedelische pop song ten gehore, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en diverse subtiele tempowisselingen heeft.
Dan hoor ik "They Just Don’t Know" en hierin laat Green Seagull me genieten van een fantastische psychedelische pop song, die swingt, prima tempowisselingen en progressieve rock invloeden van de muziek uit begin jaren 70 bevat. (luister naar de demo versie van dit nummer via de soundcloud link onder de recensie)
De single "Scarlet" / "They Just Don’t Know" van Green Seagull klinkt schitterend en had in de jaren 60 of 70 gemaakt kunnen zijn en ik kan elke liefhebber van psychedelische muziek en progressieve rock deze geweldige schijf dan ook van harte aanbevelen en kijk reikhalzend uit naar de LP.
* De muziek van deze band/artiest is ook regelmatig te beluisteren op maandagavond tussen 20.00 en 22.00 uur (Europese tijd) in het radio programma Carry's Music Machine via www.osuradio.nl
The Devil And The Almighty Blues is een band uit Oslo, Noorwegen, die in 2010 opgericht werd en bestaat uit: Arnt O. Andersen - zang, Petter Svee - sologitaar, Torgeir Waldemar Engen Kim - sologitaar, Skaug - basgitaar en Kenneth Simonsen - drums.
Hun debuutalbum, met gelijknamige titel, werd 16 februari 2015 via het Blues Fot The Red Sun label uitgebracht en gevolgd op 17 maart 2017 door hun tweede album, dat simpelweg "II" heet en is via het zelfde label verschenen en bevat, net als hun eerste plaat, 6 nummers.
Het album start met "These Old Hands", waarin ik de band een prima progressieve rock song hoor spelen, die een swingend ritme en blues invloeden heeft en na een tempowisseling verandert in een rustige rock song, die langzaam opgevoerd wordt, om tegen het einde terug te veranderen naar het swingende bluesy ritme.
Daarna zet de band me "North Road" voor en krijg ik een rustig beginnende bluesrock song te horen, die halverwege verandert in een swingend stukje progressieve bluesrock, om in een rustig tempo te worden afgesloten, waarna "When The Light Dies" volgt en The Devil And The Almighty Blues een mooie rustige song ten gehore brengt.
Dan hoor ik "Low", dat net als voorgaand nummer in een rustig tempo gespeeld wordt en progressieve rock invloeden bevat, waarin de muziek naar het einde toe iets steviger en heftiger wordt, waarna "How Strange The Silence" te horen is en ook dit begint in een rustig tempo, om na enkele minuten iets heftiger gespeeld te worden, waarbij het ritme echter niet verandert en ik een uitstekende progressieve bluesrock song voorgeschoteld krijg, die tegen het einde naar een climax gespeeld wordt en in het laatste nummer, "Neptune Brothers", laat de band me een lekkere swingende mix van progressieve rock en blues horen. (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)
"II" van The Devil And The Almighty Blues is een uitstekend progressief bluesrock album, dat je enkele keren moet hebben gehoord, om het op waarde weten te schatten en bevat 6 heerlijke nummers, die ik elke liefhebber van dit genre kan aanraden.
* De muziek van deze band/artiest is ook regelmatig te beluisteren op maandagavond tussen 20.00 en 22.00 uur (Europese tijd) in het radio programma Carry's Music Machine via www.osuradio.nl
Ku is het project van multi instrumentalist/singer/songwriter Dimitris Papadatos, uit Griekenland, die dit project in 2006 startte en in 2013 debuteerde met het album "Feathers”, maar ook is hij in andere projecten actief, zoals The Hydra en Jay Glass Dubs.
Dimitris trad in diverse plaatsen op, waaronder: Haus Der Kulturen Der Welt in Berlijn, Echo Buecher (Berlijn), Salon Des Amateurs (Dusseldorf), Détail Gallery (Parijs), Goldsmiths University (Londen) en Bios (Athene).
Hij werkte met enkele leden van de Griekse band Baby Guru samen in hun Marginalia Studio aan zijn nieuwe album "Ganja", dat 13 maart 2017 via Inner Ear Records op LP en digitaal is uitgebracht.
Het eerste nummer van "Ganja", dat 8 nummers bevat, heet "A Happening" en daarin hoor ik Ku een schitterende pop song starten, die na iets meer dan 1 minuut verandert, om over te gaan in een psychedelisch stuk muziek, dat opnieuw verandert en Ku de draad weer oppakt en verder gaat met het maken van zijn schitterende pop song.
Daarna zet hij me "Hyacinth" voor en krijg ik een elektronische licht psychedelische pop song te horen, die in een niet al te hoog tempo gespeeld wordt, die gevolgd wordt door "Turque", waarin Ku me een verrukkelijk rustig psychedelisch stuk muziek voorschotelt, waarmee hij me vanaf de eerste tonen zijn muziek in zuigt.(luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie)
Dan volgt "Dry Dates", een uitstekende rustige pop song, waarna ik "Spring Elevator" te horen krijg en hierin laat Ku me genieten van een lekker in het gehoor klinkende dansbare pop song.
In "Olympic Complex" krijg ik weer zo'n prachtige rustige pop song voorgezet en in "Oolong" speelt hij een schitterende rustige pop song, die halverwege iets meer vaart krijgt, waardoor het nummer dansbaar wordt, terwijl de muziek tevens een aanstekelijk ritme heeft en het laatste nummer, "Cypriol", is eveneens een mooie pop song, die ruimtelijke geluiden bevat en in een rustig tempo gespeeld wordt, om experimenteel afgesloten te worden.
"Ganja" van Ku is een prima album, dat afwisselend is en heerlijke nummers bevat, waarvan "Turque" zonder twijfel de uitschieter is en ik kan deze uitstekende schijf, dan ook aanraden aan iedere liefhebber van de betere pop, maar ook aan hen, die van psychedelische muziek houden.
* De muziek van deze band/artiest is ook regelmatig te beluisteren op maandagavond tussen 20.00 en 22.00 uur (Europese tijd) in het radio programma Carry's Music Machine via www.osuradio.nl
Colour Haze uit Munchen, Duitsland, werd in 1994 opgericht en bestond toen uit: Stefan Koglek - sologitaar en zang, Christian Wiesner - basgitaar en Tim Höfer - drums.
In deze formatie bleef de band tot 1997 actief en werd het gelimiteerde debuut album "Chopping Machine" in 1995 in een oplage van 1000 stuks gemaakt en op CD door David Records uitgebracht.
In 1997 kwam Felix Neuenhoff als zanger bij de band en aan het einde van dat jaar stopte Tim Höfer en Christian Wiesner werd in augustus 1998 vervangen door drummer Manfred Merwald, die samen met basgitarist Philipp Rasthofer, Stefan Koglek en Felix Neuenhoff de nieuwe Colour Haze vormde.
Dat zelfde jaar bracht de nieuwe band het album "Seven" in een zeer beperkte oplage van 50 stuks in 1998 via Self Burn Records uit.
In mei 1999 verliet Felix de band plotseling en gingen de anderen als trio verder, waarbij Stefan de zang weer voor zijn rekening nam en de band bestaat heden ten dage nog steeds in dezelfde samenstelling.
Van 1999 tot heden bracht de band de volgende CD's / LP's uit: "Periscope" (limited edition CD-R (100 stuks), Toaster Records, 1999), "CO2" (CD-R (100 stuks) Monsterzero-Records, LP (450 stuks), Homegrown Records, 2000), "Ewige Blumenkraft" (CD/2LP, MonsterZeroRecords, 2002), "Los Sounds De Krauts" (2LP, Nasoni Records, 2002/2CD, Elektrohasch Records, 2003), "Flowers" (Colour Haze)/"Forrest Of Illusion" (Hypnos 69) (limited edition 10" vinyl split EP, Eletrohasch Records, 2004), "Periscope" (re-release CD/LP, Elektrohasch Records, 2004), "Colour Haze" (CD/LP, Elektrohasch Records, 2005), "Tempel" (CD/LP, Elektrohasch Records, 2006), "All" (CD/2LP, Elektrohasch Records, 2008), "Burg Herzberg Festival - Live 18.07.2008" (2CD/2LP, Herzberg Verlag, 2009) en "She Said" (2CD/2LP, Elektrohasch Records, 2012).
Ook bracht de band enkele gelimiteerde 7" vinyl split singles uit, zoals "Reefer" uit 2001 met op kant A: Colour Haze - Reefer en op kant B: Color Cacas, via het SwampRoomRecords uitgebracht en "Colour Haze Feat. Gas Gaint" uit 2004 (kant A: Colour Haze - Mountain, kant B: Gas Gaint - Mama Cool), via Elektrohasch Records, maar ook verschenen er nummers van de band op de verzamel CD's "A Tribute To Mr. Betonohr" ("Pulse") (Chillerlounge Records, 2002) en "Sucking The Seventees" ("One Way Or Another") (Small Stone Records, 2007) plus het nummer "In which the mighty Silver Wing leaves the solar system, starts its old tremendous metagrav drive and jumps into hyperspace", op de 2CD van Psychedelic Avengers (Fünfundvierzig, 2004).
De band trad in de loop der jaren op veel grote festivals op zoals onder andere: Burg Herzberg Open Air, Wutzrock Hamburg, Stoned From The Underground, Agimont-Stoner-Festival,Emissions from the Monolith, Orange Goblin, Boris, General Tso en Roadburn en trad op in Duitsland, België, Nederland en Oostenrijk, maar ook organiseert Stefan elk jaar de Duna Jam Concert week op Sardinië, Italië en is hij oprichter en eigenaar van het Elektrohasch Records label.
Het laatst verschenen album "To The Highest Gods We Know", waar de fans 3 jaar op hebben gewacht, is zowel op LP als op CD verschenen via het Elektrohasch label en deze heeft 12 augustus 2016 een opvolger, getiteld "Live Vol.1 Europa Tournee 2015".
Het album, dat als 2CD en als luxe 3LP (180 gram vinyl) met klaphoes in boekvorm, in een beperkte oplage van 2000 stuks, verschijnt, is het eerste in een serie van geplande live uitgaven en bevat 13 nummers (waaronder 1 bonus nummer), die in 2015 te Frankfurt, Würzburg, Berlijn, Keulen en Parijs werden opgenomen.
Het nieuwe studio album van de band is een concept album en heet "In Her Garden" en wordt door het Elektrohasch label 14 april 2017 op CD uitgebracht en zal 17 mei 2017 tevens op 2LP via dat zelfde label verschijnen.
De band wordt in diverse nummers muzikaal bijgestaan door Jan Faszbender - Hammond en Rhodes orgel, Robert Schoosleitner - percussie, Mario Oberpucher - sitar, Jost-H. Hecker - cello, Evi Keglmaier - alt viool, Blerin Hoxha - viool, Markus Muench - viool, Ulrich Wangenheim - bas klarinet, Mathias Gotz - trombone en Jutta Kees - tuba.
Het eerste van de 13 tellende nummers, die het album bevat, heet "Into Her Garden" en daarin krijg ik een stukje solospel van Stefan te horen, dat iets meer dan 1 minuut duurt en naadloos over gaat in "Black Lily", een heerlijke stevige stonerrock song met een licht hypnotiserend ritme, waarmee de band me hun muziek in lijkt te zuigen.
Daarna schotelt Colour Haze me "Magnolia" voor en hoor ik een een fantastisch swingend melodisch instrumentaal rock nummer, waarna "Arbores" volgt en ook hierin laat de band me genieten van een verrukkelijk swingend instrumentaal stukje rock muziek.
Dan krijg ik "Sdg I" te horen, een vrij experimenteel werkje van de blazers, dat gevolgd wordt door "Lavatera", een lekker in het gehoor klinkende swingende progressieve rock song, waarbij stil zitten geen optie is.
In "Islands", dat iets meer dan 11 minuten duurt, zet de band me een opnieuw een uitstekende progressieve melodische rock song voor, waarin het drums ritme licht hypnotiserend is (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie) en in "Sdg II" hoor ik een kort, vrij snel, stukje synthesizer muziek, dat halverwege verandert in een erg rustig nummer.
Vervolgens speelt Colour Haze "Labyrinthe" en krijg ik een geweldig progressief rock nummer voorgezet, dat in een niet al te hoog tempo begint, dat langzaam opgevoerd wordt, waarna er een swingend geheel ontstaat, dat tegen het einde tijdelijk een stuk heftiger wordt en in een rustig tempo wordt afgesloten, waarna ik "Lotus" te horen krijg en hierin laat de band me genieten van een fantastisch progressief rock nummer, dat klassieke invloeden bevat.
Verder hoor ik "Sdg III", een kort rustig licht psychedelisch intermezzo, dat door gitaar en sitar wordt vertolkt, om gevolgd te worden door "Skydancer", een uitstekende stonerrock song, waarin het kenmerkende gitaarspel van Stefan de boventoon voert en dit wordt ondersteund door de progressieve rock klanken van het orgel, basgitaar en drums, waarna de muziek over loopt in het laatste nummer, getiteld "Skydance" en ik een geweldig swingend uptempo stonerrock nummer voorgeschoteld krijg, dat ook nu weer dat zeer herkenbare gitaarspel van Stefan heeft.
"In Her Garden" van Colour Haze bevat 13 schitterende nummers, waarmee de band me van begin tot einde heeft weten te boeien en ik kan deze heerlijke schijf dan ook ten volle aanraden aan een ieder, die van stonerrock en/of progressieve rock houdt.
* De muziek van deze band/artiest is ook regelmatig te beluisteren op maandagavond tussen 20.00 en 22.00 uur (Europese tijd) in het radio programma Carry's Music Machine via www.osuradio.nl
De band The Missing Souls, die bestaat uit: Little Big Ian - zang en sologitaar, Zaza Sharps - zang en basgitaar, Ricky Bilbao - orgel, basgitaar en zang en Lester Mizzi - drums en zang, werd in 2014 te Lyon, Frankrijk opgericht.
The Mising Souls maakten in 2015 hun debuut single "You Just Gotta Know My Mind" / "Bad Way To Go", die op 7" vinyl door het Dangerhouse Skylab label werd uitgebracht, waarna in 2016 hun debuut LP "The Missing Souls" volgde, die op vinyl in stereo en op CD in mono werd uitgebracht door Dangerhouse Skylab.
Tevens verscheen hun tweede single, "Got To Have Your Lovin'" / "You Ain't Tuff", dat zelfde jaar, via het Hidden Volume label en nadat Mole van State Records de band had zien spelen, werd besloten ook een single op dit label uit te brengen, die "Sweet, Sweet Sadie" / The Alligator" heet en in 2016 verscheen.
Hun nieuwe single "Mom, Won't You Teach Me To Monkey" / "The End" is 20 maart 2017 eveneens via het Dangerhouse Skylab en State Records label uitgebracht en op de A-kant hoor ik The Missing Souls een lekker swingende mix van beat en rhythm & blues spelen, die in een gemiddeld tempo uitgevoerd wordt en zeer dansbaar is. (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)
In "The End" laat de band me opnieuw genieten en krijg ik een swingende uptempo garagerock song voorgeschoteld, waar enkele prima tempowisselingen in zitten.
"Mom, Won't You Teach Me To Monkey" van The Missing Souls is een heerlijk klinkende single, waarin de band laat horen meer te kunnen, dan alleen maar garagerock te spelen en ik kan deze schijf dan ook ten zeerste aanraden aan elke liefhebber van sixties gerelateerde muziek.
* De muziek van deze band/artiest is ook regelmatig te beluisteren op maandagavond tussen 20.00 en 22.00 uur (Europese tijd) in het radio programma Carry's Music Machine via www.osuradio.nl
The Limboos, die in 2013 te Madrid, Spanje werd opgericht, bestaat uit: Rol Fontoira - zang en sologitaar, Marcos Mascato - basgitaar, Sergio Alarcón - percussie, sologitaar en orgel en Daniela Kennedy - drums.
De band maakte hun debuut met de 7" vinyl single "Not a soul around" / "Space Mambo", die via Penniman Records verscheen.
Hun debuut LP "Space Mambo" uit 2014, waarop 12 nummers staan, werd vooraf gegaan door de single "Big Chef" / "Limbootic", die net als de LP ook nu weer door Penniman Records werd uitgebracht.
Op hun album "Limbootica", dat 3 maart 2107 als CD en digitale download verschenen is, speelt de band in een nieuwe bezetting en is Marcos vervangen door Santiago Sacristan - dubbele bas, basgitaar en zang en is ook Dani Niño - bariton saxofoon bij de band gekomen.
Verder spelen er diverse gastmuzikanten op het album mee, zoals: Marc Tona - achtergrond zang en percussie, Leonardo Torres - trompet, Marc Ferrer - piano, Jordi Casas - conga en percussie en Paul Domingo - trombone en kan er nog opgemerkt worden, dat het album op 5 mei 2017 door Penniman Records op vinyl zal worden uitgebracht.
"Limbootica", dat 11 nummers bevat, start met "I Don't Buy It" en hierin krijg ik een schitterende dansbare mix van rock & roll en dance te horen, die swingt als een trein (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie) en gevolgd wordt door "Blue Dream", een lekker in het gehoor klinkende pop song met Zuid-Amerikaanse invloeden, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt.
Daarna hoor ik "Crazy Rumba", waarin de band een swingende rumba speelt, die zeer dansbaar is en gevolgd wordt door "Been A Whole Lot Of Time" , een lekker in het gehoor klinkende rock song, die Zuid-Amerikaanse samba en rock & roll invloeden heeft.
Dan volgt "Calypso Drunk", waarin de band rock & roll koppelt aan calypso, wat voor een swingend geheel zorgt, waarna "Rough Trip" te horen is en daarin speelt de band een schitterend stukje instrumentale rock & roll.
In "Danzon #13" krijg ik weer zo'n swingende rock song met Zuid-Amerikaanse invloeden voorgezet en in "(Uh Huh) No Business Next To Mine" speelt The Limboos opnieuw een geweldige uptempo mix van rock & roll en dance.
Vervolgens hoor ik "No Troubles", waarin de band me trakteerd op een fantastische swingende mix van rock & roll en rhythm & blues, die gevolgd wordt door "I'm A Fool", een uitstekende dansbare mix van rock & roll en reggae en in het laatste nummer, "Lies (Two Wrongs Do Not Make A Right)" zet de band me verrukkelijk stukje dansbare rock voor, waarbij stil zitten geen optie is.
"Limbootica" van The Limboos staat vol heerlijke swingende rock & roll, die met diverse Zuid-Amerikaanse muziekstijlen gemixt is, waardoor het album net iets extra's mee krijgt en ik kan deze uitstekende schijf dan ook ten zeerste aanbevelen aan hen, die van rock & roll en/of swingende Zuid-Amerikaanse ritmes houden.
* De muziek van deze band/artiest is ook regelmatig te beluisteren op maandagavond tussen 20.00 en 22.00 uur (Europese tijd) in het radio programma Carry's Music Machine via www.osuradio.nl
Whereswilder werd in 2013 te Athene, Griekenland opgericht en bestaat uit: Giannis Rallis – zang en sologitaar, Alekos Voulgarakis – sologitaar, Vassilis Nissopoulos – zang en basgitaar en Manolis Giannikios – drums.
De band bracht in 2014 hun debuut album "Yearling" uit, toerde door Griekenland en speelde onder andere op de Griekse festivals Rockwave Festival en Fuzztastic Planet Festival.
Op 27 maart 2017 is hun nieuwe album, "Hotshot" verschenen, waarop 11 nummers staan, op LP en digitaal via het Inner Ear label, waarbij opgemerkt kan worden, dat de digitale uitvoering een nummer extra bevat.
In het eerste nummer van het album, dat "All Wrong" heet, krijg ik een lekker in het gehoor klinkende pop song voorgezet, die een aanstekelijk ritme heeft en gevolgd wordt door "Mission To Sail", een heerlijke swingende uptempo mix van pop, blues en countryrock.
Daarna hoor ik "This Feeling", waarin de band een uitstekende poprock song ten gehore brengt, die swingt en me aan de muziek van glamrock bands uit begin jaren 70 doet denken, waarna "Keep Me Rollin'" volgt en daarin schotelt de band me een prachtige licht psychedelische poprock song voor, die in een rustig tempo gespeeld wordt en enkele prima tempowisselingen heeft.
Dan krijg ik "Can't Fight" te horen en hierin speelt de band een schitterend rock nummer en laat Whereswilder de invloed die John Lennon op de muziek van de band had horen, door de zang in enkele stukken van het nummer overeenkomstig te laten klinken.
Ook in "The Love There Is" doet de band zijn best om de zang zo goed mogelijk op die van John Lennon te laten lijken en krijg ik een fantastische rustige pop song voorgezet, die gevolgd wordt door "Going Down Again", waarin de band me een geweldige swingende pop song te horen, die een licht hypnotiserend ritme bevat en in een gemiddeld tempo wordt gespeeld.
Vervolgens hoor ik "Show And Tell", een swingende song, die diverse tempowisselingen en een aangenaam ritme heeft, waarna ik "Out Of Sight" volgt en de band me een uitstekende uptempo rock song laat horen, waarin een aanstekelijk ritme zit.
Verder krijg ik "What You Need", een verrukkelijke licht progressieve pop song, die in de stijl van John Lennon gezongen wordt (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie) en "A Hold On Me", een lekkere swingende song met een prima dansbaar ritme, die tegen het einde een stuk ruiger wordt, waarna het album wordt afgesloten met "Ago", een heerlijke pop song, die diverse subtiele tempowisselingen bevat.
"Hotshot" van Whereswilder bevat 12 heerlijke nummers, die me als muziek in de oren klinken en ik kan deze schijf dan ook van harte aanbevelen aan een ieder, die van de betere pop en rock houdt.
* De muziek van deze band/artiest is ook regelmatig te beluisteren op maandagavond tussen 20.00 en 22.00 uur (Europese tijd) in het radio programma Carry's Music Machine via www.osuradio.nl
De Duitse band Zone Six werd in 1997 door multi-instrumentalist Dave Schmidt - basgitaar, synthesizer en mellotron en Hans-Peter Ringholz - sologitaar opgericht, die samen met Claus Bühler - drums en keyboards en Jodi Barry - zang de band vormde.
In deze samenstelling verscheen in 1998 hun debuut CD "Zone Six" via het Early Birds Records label, waarna de band in een nieuwe formatie, in 2003, hun tweede CD "Any Noise is Intended” werd uitgebracht via het Sunhair Records label en behalve uit: Dave, Hans-Peter en Claus, bestond uit: Rustry Viltz - keyboards en Martin Schorn - synthesizer.
In 2004 verscheen, via hetzelfde label de CD “Psychedelic Scripture” in een beperkte oplage van 500 stuks, gevolgd in 2005 door de CD/2LP “Live Wired 2004”, die door Nasoni Records verscheen, waarbij de vinyl uitgave een beperkte oplage had van 500 stuks, waarvan 400 op zwart en 100 op gekleurd vinyl en de band opnieuw in een ander bezetting te horen was; Dave - basgitaar, Martin - synthesizer, Julius-K - sologitaar en Walt Jahn (DJ Shiva) - drums en djembé.
Vervolgens verschenen de CD-R "live at Burg Herzberg festival 2006" (beperkte oplage van 100 stuks hand genummerd) in 2007 via Sulatron Records, de CD “10 Years of Aural Psychedelic Journeys - Rare & Unreleased” via Sulatron Records (alle muzikanten van de eerste 10 jaar plus Ben Coydog - lap-steel gitaar), de gelimiteerde CD-R (100 stuks) "live at Yellowstock 2011", waarin de band in een nieuwe bezetting optrad (Dave - sologitaar, Martin - synthesizer, Paul Pott - basgitaar, Komet Lulu - fuzzbasgitaar en Alex - drums), 2 uitgaven van de CD-R (beide beperkt tot een oplage van 100 stuks) "Live At Sulatron Label Night, Fulda, 2011" met weer een andere bezetting (Dave, Martin, Komet Lulu en Paul plus Rainer Neeff - sologitaar).
Daarna volgden de CD/LP "A Split Thing" (Vespero and Zone Six) op het Transubstans Records label, waarbij de LP uitgave een beperkte oplage van 300 stuks had en Zone Six met 1 nummer op het album staat en de LP "Alien Rocket Flight 2 festival 2011" (gelimiteerd tot 500 stuks), dat via het Kerntonschall Records label verscheen, met daarop 1 nummer van Zone Six (Dave, Komet Lulu en Rainer).
Vermeldenswaardig is ook, dat de band in 1998 optrad met Hawkwind leden Nik Turner - saxofoon en dwarsfluit en Huw Lloyd-Langton - sologitaar en tevens met Abdul - drums, Jens - saxofoon, Bime - zang en Michaela - zang en onder andere te zien was op Burg Herzberg open-air, Yellowstock (Geel, België) en op de Hawkfanmeeting.
De band kwam, na 11 Jaar geen studio album te hebben gemaakt, in 2015 terug met hun CD "Love Monster" en speelt in een nieuwe bezetting, waarbij de band bestaat uit: Dave Schmidt (ook wel bekend als Sula Bassana) - drums en keyboards (voorheen basgitaar), Komet Lulu - basgitaar, Rainer Neeff - sologitaar en Martin Schorn (ook wel bekend als Modulfix) - synthesizer.
Op het album "Forever Hugo", dat live in de "Graf Hugo" te Feldkirch, Oostenrijk, is opgenomen bestaat de band in dezelfde bezetting als op "Love Monster", echter zonder Martin Schorn.
Het album, waarop slechts 2 nummers staan, verschijnt 28 april 2017 in een beperkte oplage van 500 stuks op bespetterd vinyl via het Deep Distance Recordings label.
De A-kant wordt beslagen door "Surfin' Shiva" en daarin laat de band me een fantastisch stuk muziek horen, dat in een rustig tempo gestart wordt, waarbij synthesizer klanken vergezeld gaan van prima gitaarspel, dat de muziek meer en meer over neemt, om uit te monden in een heerlijk licht hypnotiserend progressief rock nummer, dat kraut- en spacerock invloeden bevat en in een gemiddeld tempo gespeeld wordt, waarin de muziek tegen het einde heftiger wordt.(luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie)
In "A Million Little Shivas" krijg ik opnieuw een rustig beginnend progressief nummer voorgeschoteld, waarin het tempo langzaam opgevoerd wordt en te ontaarden in een schitterend stevig rock nummer, dat steeds sneller wordt, totdat de climax bereikt is, om vervolgens te eindigen in een rustig tempo.
"Forever Hugo" van Zone Six bevat 2 geweldige nummers, waar ik van begin tot einde van genoten heb en ik kan deze LP dan ook van harte aanbevelen aan een ieder, die van dit genre houdt.
