Review: Echotide - Into The Half Light! (Bird's Robe Records, 2022) (Post-Rock)

Echotide uit Brisbane, Australië bestaat uit: Michael Gagen - keyboards, solo- en basgitaar, Matthew Martin - piano, keyboards en samples en Samuel Mead - drums, percussie en tabla.

De band bracht hun debuut album "As Our Floodlights Gave Way To Dawn" op 21 oktober 2012 uit als CD, die gestoken is in een LP hoes en als digitale download en op 29 oktober 2017 verscheen hun album "Into The Half Light" als CD, gestoken in een LP hoes, als CD in een zeer beperkte oplage van 20 stuks, gestoken in een LP hoes en voorzien van handtekeningen en als digitale download.

"Into The Half Light", dat 7 nummers bevat, verschijnt op 21 januari 2022 als deel van het 10e bestaan van Bird's Robe Records opnieuw via dit label op CD en als digitale download.

Het album start met het titel nummer "Into The Half Light", waarin Echotide een prachtig rustig nummer met ambient invloeden, dat na enkele minuten meer snelheid krijgt, om enkele minuten later terug te keren in het rustige tempo en dan nogmaals te versnellen en een melodisch ritme te krijgen.

Daarna volgen "Another Road", een schitterend melodisch nummer met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme en het op single verschenen "Her Back To The Sun", een uitstekend post-rock nummer met een gemiddeld tempo en enkele subtiele tempowisselingen.

In "Cracks In The Walls Of A Temporary Home" zet Echotide me opnieuw zo'n heerlijk post-rock nummer voor, dat rustig begint en halverwege iets meer snelheid krijgt en tempowisselingen bevat en in "Illumina" krijg ik opnieuw zo'n prima rustig melodisch nummer te horen, waarbij de muziek rust uitstraalt.

Verder hoor ik "New Beacons Cast To Old Horizons", een fantastisch stuk muziek, dat vanuit de verte in een rustig tempo begint en na enkele minuten aanzwelt, meer snelheid krijgt en bombastisch wordt, om tegen het einde weer rustig te worden en in de verte te verdwijnen, waarna "No Such Thing As Monsters" volgt en hierin speelt de band nogmaals een verrukkelijk rustgevend nummer in een niet al te hoog tempo, dat een aanstekelijk terugkerend ritme heeft.

"Into The Half Light!" van Echotide is een geweldige CD met prachtige rustige post-rock nummers, die invloeden van ambient hebben, waar ik van begin tot einde van genoten heb en ik kan deze schijf dan ook aanraden aan elke liefhebber van deze muzieksoorten.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Vespero - Winter Liventure EP (Vespero Music, 2021) (Progressieve Rock)

Vespero werd in 2003 in Astrakhan, zuid Rusland opgericht en brengt sinds 2004 muziek uit, zowel in eigen beheer (Vespero Music), als via maatschappijen.

De band onderging sinds hun oprichting diverse keren bezettingswisselingen en bestaat tegenwoordig uit: Ivan Fedotov – drums, drummachine en percussie, Arkady Fedotov – basgitaar, synthesizer, fluit en achtergrond zang, Alexander Kuzolev – sologitaar, effecten en elektronica, Alexei Klabukov – synthesizer, keyboards, trompet, dwarsfluit en mellotron en Vitaly Borodin – viool.

Nadat Vladimir Belov - cello, Vespero had bijgestaan op de CD "Droga", speelde hij ook live met de band mee.

De opnamen die daarvan zijn gemaakt, zijn na de plotselinge dood van Vladimir op 7 juni 2014, als download verkrijgbaar onder de naam "Cello Liventures (In Memory Of Vladimir Belov)", waarbij de totale opbrengst van het album naar de familie Belov gaat.

Vladimr is ook nog in een nummer te horen op het album "Fitful Slumber Until 5 A.M.", waarop verder Alexey Esin - dwarsfluit en zhaleyka, Pavel Alekseev - tenor saxofoon en Alexander Taranenko - accordeon als gastmuzikanten mee spelen.

Op het zevende studio album, "Lique Mekwas", speelt Vespero voor het eerst in een zesmans formatie en bestaat hierop uit: Ivan Fedotov - drums en percussie, Alexander Timakov - drums en percussie, Arkady Fedotov - basgitaar en synthesizer, Alexander Kuzovlev - sologitaar en elektrische piano, Alexey Klabukov - keyboards en synthesizer en Vitaly Borodin - viool en tevens speelt Pavel Alekseev als gastmuzikant mee op tenor saxofoon.

Het album "Lique Mekwas", dat 24 maart 2016 door het R.A.I.G. Records label op CD en als digitale download is uitgebracht, is het eerste deel van Vespero's "Abyssinian Tales Dilogy" en bevat 7 nummers.

Op 12 oktober 2016 verscheen er een nieuw live album van de band, getiteld "Azmari: Abyssanian Liventure" en dit werd 15 mei 2015 in The Union Of Theartre Artists te Astrakhan in dezelfde bezetting als op het album "Lique Mekwas" opgenomen.

Het album bevat 8 nummers, waarvan er 1 nog niet eerder werd uitgebracht en de andere 7 van hun albums "By The Waters Of Tomorrow” (R.A.I.G., 2010), “Droga” (R.A.I.G., 2013) en "Lique Mekwas" (R.A.I.G., 2016) komt.

Het album "Azmari", dat 20 september 2017 verscheen, is in een zeer beperkte oplage van 200 stuks op zwart vinyl en 100 stuks op green.wit gespetterd vinyl uitgebracht door het Golden Pavillion Records label.

Op deze uitgave staan 2 nummers van het album "Azmari: Abyssanian Liventure" dat 12 oktober 2016 uit kwam, plus 3 nummers, die nog niet eerder werden uitgebracht en op verschillende plaatsen live werden opgenomen.

Vervolgens nam de band enkele albums in eigen beheer op met de Spaanse artiest Angel Ontalva ("Carta Marina", 9 juli 2018 en "Sea Orm Liventure", 3 augustus 2018) en tevens werd er in september 2018, in eigen beheer, een split single met de Russische band Roz Vitalis gemaakt, getiteld "Amaryllis" / "What Are You Thinking About", waarbij beide bands elkaars nummer spelen en verscheen Vespero met het 17 minuten durende nummer "The Course Of Abagaz (Live)" op het compilatie album Various Artists - Fruits De Mer Presents A Gathering Of The Fish, dat via Fruits De Mer Records in juli 2018 werd uitgebracht.

Op 26 oktober 2018 werd hun album "Hollow Moon", waarop 10 nummers staan, via Tonzonen Records in een beperkte oplage van 500 stuks, waarvan er 150 op zwart geel en 350 op blauw wit vinyl en 500 stuks op CD uitgebracht en vermeldenswaardig is verder, dat er op de CD 2 extra nummers staan.

De band bestaat op dit album uit: Arkady Fedotov - basgitaar, synthesizer en geluiden, Alexander Kuzolov - sologitaar en mandoline, Ivan Fedotov - drums, percussie, wave drum en cachon, Alexey Klabukov - keyboards en synthesizer, Vitaly Borodin - viool en accordeon en Pavel Alekseev - tenor saxofoon.

Op 1 juni 2019 verscheen de geremasterde her uitgave van "Liventure", dat in 2008 op RAIG als CD-r en als digitale download was uitgebracht en voor de nieuw uitgave 4 extra niet eerder verschenen live opnamen uit 2009 bevat.

De nummers, waarvan de studio opnamen op de albums “Rito” en “Surpassing All Kings” staan, werden door Ivan Klyutsev in The Union Of Theatre Artists te Astrakhan, Rusland, op 21 juni 2008 en 10 januari 2009 opgenomen en in 2019 gemixt en gemastered door Alexader Kuzovlev in de VMS Studio.

De band bestaat op deze plaat uit: Alexander Kuzovlev - sologitaar en elektronica, Arkadiy Fedotov - basgitaar, dwarsfluit en zang, Ivan Fedotov - drums en percussie, Alexei Klabukov - keyboards en accordeon, Natalya Tjurina - zang en synthesizer plus Valentin Rulev - viool en mondharmonica.

Daarna bracht de band samen met Ángel Ontalva het album "Sada" op 1 februari 2020 via Vespero Music uit en op 5 juni 2020 verschijnt het album "The Four Zoas", waarop 7 nummers staan, via Tonzonen Records als LP in een beperkte oplage van 500 stuks op oranjezwart vinyl, als CD in een beperkte oplage van 300 stuks, als Deluxe 2CD editie in een beperkte oplage van 300 stuks met als bonus CD "Liventure 2018-2019 – live recordings" en als digitaal album.

Vespero heeft het album "The Four Zoas", waarop 7 nummers staan, tussen 2017 en 2019 in dezelfde formatie opgenomen als op "Hollow Moon" en hierop spelen de volgende gastmuzikanten mee: Ilya Lipkin – sologitaar (track 7), Evelina Butenko - viool (track 4), Anna Anshakova - altviool (track 4) en Alexandra Starkova – cello (track 4).

Op 23 juni 2020 verscheen het album "Live At The Astrakhan State Theatre Of Opera And Ballet", dat de band samen met Ángel Ontalva maakte en op 29 oktober 2021 bracht de band het album "Songo", dat 9 nummers bevat, via Tonzonen Records uit als LP in een beperkte oplage van 500 stuks op wit gespetterd vinyl, inclusief een boekje van 8 pagina's, als CD in een beperkte oplage van 500 stuks, inclusief een boekje van 10 pagina's, als cassette in een zeer beperkte oplage van 50 stuks en als digitale download en vermeldenswaard is, dat de band op dit album bijgestaan wordt door Sonya Vlasova - zang en Alexey Esin - midi-saxofoon en harp.

Golden Pavillion Records bracht op 29 oktober 2021 het album "Liventure #21", dat 6 nummers bevat en in 2009 voor het eerst verscheen, opnieuw uit.

Het album is in een beperkte oplage van 300 stuks uitgebracht en bevat een extra nummer, dat niet op de originele uitgave staat, waarbij verder het vermelden waard is, dat Alisa Coral (Space Mirrors en Psicorps) de mastering voor deze uitgave deed.

Vespero bestaat op dit album uit: Ivan Fedotov, Arkadiy Fedotov, Alexander Kuzovlev, Alexei Klabukov en Vladimir Belov terwijl gastmuzikant Valentin Rulev viool en keyboards speelt.

Net voor de jaarwisseling bracht de band op 24 december 2021 de gratis te downloaden digitale EP "Winter Liventure" uit, waarop 3 live nummers staan, via Vespero Music.

De EP begint met "Dialectics Impro", waarin Vespero een fantastische swingende mix van progressieve rock, spacerock en folk, die Zuid-Amerikaanse invloeden bevat, in een gemiddeld tempo speelt en een terugkerend ritme heeft.

Daarna volgt "Tradigradas Milk", een nummer met een vrij traag tempo, dat een terugkerend ritme heeft en enigszins triest klinkt door het vioolspel en na enkele minuten ruimtelijke invloeden toegevoegd krijgt, om even later van snelheid te veranderen en over te gaan in een swingend uptempo stuk progressieve rock.

In "Soños No Meu Pelo" laat Vespero me genieten van een geweldig nummer, dat in een rustig tempo start en langzamerhand iets meer snelheid krijgt en een aanstekelijk dansbaar ritme bevat, om halverwege over te gaan in een ander ritme, waarin ruimtelijke invloeden en een terugkerend ritme bijgevoegd worden, zodat de muziek gaat swingen en kort voor het einde weer een trager tempo krijgt en in rust te eindigen.

De digitale EP "Winter Liventure" van Vespero bevat 3 verrukkelijke stukken progressieve muziek, waar ik vanaf de begin tonen van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van deze muzieksoort deze gratis digitale schijf dan ook van harte aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: The Piaggio Soul Combination And Lakeetra Knowles - Soultimate (Area Pirata Records, 2021) (Soul)

The Piaggio Soul Combination And Lakeetra Knowles uit Pisa, Italië bestaat uit: Marco 'Piaggio' Piaggesi - zang, achtergrondzang, orgel, piano en mellotron, Lakeetra Knowles - zang, Michele Malasoma - drums en , Gio Renzo Baccelli - percussie, Saverio Grasselli - sologitaar, Michelangelo Pardini - basgitaar, Andrea Milano - alt saxofoon, Manuel Vanni - tenor saxofoon, Cesare Errico - tenor saxofoon en Gaspare Vinto - bariton saxofoon.

De band bracht hun debuut album "Italian Boogaloo" in maart 2017 uit via SanAntonio42 Records en deze werd in januari 2019 gevolgd door het album "This Is The Piaggio Soul Combination", dat via IRMA Records verscheen.

Vervolgens kwam de band in contact met de uit Arkansas, Amerika afkomstige Lakeetra Knowles, die als zangeres bij de band kwam en werd het album "Soultimate" opgenomen, dat op 18 december 2021 via Area Pirata Records als 2LP in een beperkte oplage van 500 stuks werd uitgebracht, die op 45 toeren gespeeld moet worden en 14 nummers bevat en tevens als digitale download te verkrijgen is.

Het album begint met "Hang On", waarin The Piaggio Soul Combination And Lakeetra Knowles een heerlijke song met een gemiddeld tempo speelt, die invloeden van soul en de muziek van the Supremes heeft en een aanstekelijk dansbaar ritme bevat en gevolgd wordt door "Scooter Runnin'", een schitterende jaren 60 gerelateerde song met een gemiddeld tempo en een swingend ritme, dat aanzet tot dansen en "Do It", eveneens zo'n swingende song met een zeer dansbaar ritme.

Daarna volgen "Hard Times State Of Mind", een een geweldige uptempo song met invloeden van soul en rock, "Se Llama Boogaloo", een mooie swingende song met Zuid-Amerikaanse invloeden, die in een gemiddeld tempo wordt gespeeld, "I Can't Believe", een uptempo jaren 60 gerelateerde soul song met een aanstekelijk ritme, waarbij stil zitten geen optie is en "Hitman", een verrukkelijke soul song met een gemiddeld tempo en een dansbaar terugkerend ritme.

In "Borderline Breakaway" zet The Piaggio Soul Combination And Lakeetra Knowles me een fantastische song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk swingend ritme voor, dat Zuid-Amerikaanse en Hammond rock invloeden heeft en een terugkerend ritme bevat, in "No Longer" krijg ik opnieuw een song met een gemiddeld tempo te horen, dat een dansbaar ritme heeft en in "Newly Born Love" is dat niet anders en laat de band me genieten van een vrolijk klinkende song met lichte soul en pop invloeden.

Dan volgen "Blind Man", een swingende jaren 60 gerelateerde song met een gemiddeld tempo en lichte invloeden van het nummer "Batman Theme" uit 1966 en "The Facts Of Life", een lekker in het gehoor klinkende pop song met een niet al te hoog tempo en een vrolijk ritme.

Verder hoor ik "Dome Slow", een schitterend instrumentaal nummer, dat swingt en zeer dansbaar is en "By Then (I'll Be Gone)", een prima song met een gemiddeld tempo en jaren 60 beat invloeden, die me aan de muziek van Georgie Fame doet denken en tegen het einde over gaat in een uptempo song met invloeden van "Shout" in de uitvoering van Lulu.

"Soultimate" van The Piaggio Soul Combination And Lakeetra Knowles staat vol heerlijke swingende jaren 60 soul gerelateerde nummers, waarmee de band me even terug voerde naar die tijd en ik kan liefhebbers van deze muzieksoort dan ook aanraden eens te gaan luisteren naar deze puike 2LP.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Her Highness — Visions Of A Lower Life (Addicted Label, 2021) (Stoner / Doom)

Het duo Her Highness uit Boedapest, Hongarije werd in 2014 opgericht en bestaat uit: K.T. – geluiden en samples en K.A. – drums.

Op 30 augustus 2015 verscheen hun demo "Rocky Mountain, Take Me High" als gratis digitale download en deze werd op 9 december 2016 gevolgd door de digitale split EP "Her Highness​/​Worthless".

Op 15 juni 2018 verscheen de digitale split EP "Her Highness​/​Vanta", op 12 oktober 2019 de digitale split EP met Negative Slug "Terminal Transgression" en op 12 oktober 2021 bracht het duo hun debuut album "Visions Of A Lower Life", dat 6 nummers bevat, als CD en als digitale download via Addicted Label uit.

Het album start met "Possibilities In A Deviant Rebirth", waarin Her Highness een zwaar traag muziek speelt, dat invloeden van noise heeft, waarna "Adversaries Of Society" volgt en ik een traag nummer voorgezet krijg, dat een terugkerend aanstekelijk ritme heeft.

Daarna volgt "The Burnt Offering", een stevig stoner nummer met een niet al te hoog tempo en een terugkerend ritme, dat eindigt met noise.

In "Acceptance And Annihilation" zet Her Highness me tot halverwege een eentonig noise nummer voor, dat daarna experimentele klanken bijgevoegd krijgt.

Dan volgt "Knocked Out On Heaven's Floor", een schitterend zwaar nummer met een terugkerend dansbaar ritme, dat iets voor de helft van het nummer in een gemiddeld tempo over gaat, waarbij de muziek iets meer melodie krijgt.

Het laatste nummer heet "In Ceaseless Falling" en daarin hoor ik de band een uptempo nummer spelen, dat invloeden van spacerock bevat en een dansbaar terugkerend ritme heeft.

"Visions Of A Lower Life" van Her Highness is een puike CD, die over het algemeen zware trage nummers bevat, die niet voor iedereen toegankelijk zullen zijn, maar zij, die er notie van nemen zullen deze schijf, met als uitschieter "In Ceaseless Falling", zeker op waarde weten te schatten.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Coronatus - Atmosphere (Massacre Records, 2021) (Melodische Hardrock / Folk)

Coronatus uit Ludwigsburg, Duitsland werd in 1999 opgericht door Georgios Grigoriadis - zang en Mats Kurth – drums.

De band bracht op 7 mei 2002 hun debuut single "Von Engeln Nur" in eigen beheer uit, waarna Coronatus een contract kreeg bij Massacre Records.

Deze maatschappij bracht op 21 september 2007 hun debuut CD album "Lux Noctis" uit en deze werd gevolgd door de volgende CD albums: "Porta Obscura" (14 november 2008), "Fabula Magna" (18 december 2009), "Terra Incognita" (18 november 2011), "Recreatio Carminis" (25 oktober 2013), "Cantus Lucidus" (5 december 2014), "Raben Im Herz" (4 december 2015), "Secrets Of Nature" (8 december 2018), "The Eminence Of Nature" (29 november 2019), die allemaal via Massacre Records verschenen en op 3 december 2021 bracht dit label hun 2CD album "Atmosphere" uit, waarvan CD2 uit de instrumentale uitvoeringen van de songs bestaat.

Na diverse bandbezettingswisselingen bestaat Coronatus op deze CD uit: Moni Francis - zang, Leni Eitrich - zang, Mats Kurth – drums, Axel Grill - sologitaar, Mark Knaus - basgitaar en Kristina Jülich - viool. 

Het album, dat op elke CD 10 nummers bevat, start op CD1 met "Intro", waarin de band een fantastisch rustig stuk piano muziek speelt, dat ondersteund wordt door folk en samenzang, om gevolgd te worden door "Justice In The Sky", een geweldige mix van folk en melodische rock, die in een gemiddeld tempo wordt gespeeld, een dansbaar aanstekelijk ritme en subtiele tempowisselingen heeft.

Daarna volgen "To The Gods Of Wind & Sun", een schitterende swingende song met een gemiddeld tempo en een vrolijk klinkend ritme, "Firedance", een rock song met een gemiddeld tempo en een dansbaar ritme, die een hoog meezing gehalte en tempowisselingen heeft en invloeden van reggae bevat en "The Distance", een prachtige rustige song met uitstekende samenzang, een melodisch ritme en folk invloeden, die aanzet tot meedeinen op de muziek.

In "Williwaw (A Musical Tribute To Nightwish)" zet Coronatus me een swingende song voor, die tempowisselingen heeft en hierbij is stil zitten geen optie (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie), in "Time Of The Raven" krijg ik een verrukkelijke dansbare mix van folk en melodische rock te horen, swingt als een trein en een hoog meezing gehalte heeft, die iets over de helft van het nummer in een langzamer tempo over gaat.

Dan volgen "The Swarm", een puike swingende mix van folk en melodische rock met tempowisselingen en een zeer vrolijk dansbaar ritme, "Keeper Of Souls", een uitstekende uptempo rock song met tempowisselingen, die swingt en "Big City Life", een geweldige blues song met een slepend ritme en een gemiddeld tempo, waarbij het niet mogelijk is stil te blijven zitten.

CD2 bevat dezelfde nummers en de instrumentale versies hiervan klinken net zo fantastisch als die van CD1.

"Atmosphere" van Coronatus staat vol verrukkelijke nummers, waarin folk en melodische rock aaneen gesmeed worden en voor een vrolijk stuk muziek zorgen, waar in zeer van genoten heb en ik raad elke liefhebber van deze muziekstijl dan ook van harte aan.

Review: Barnes & Barnes - Pancake Dream (Demented Punk Records, 2021) (Pop)

Barnes & Barnes uit Los Angeles, Amerika, werd in 1970 als thuis project opgericht door Bill Mumy (Art Barnes) en Robert Haimer (Artie Barnes).

Het duo maakte in 1978 hun debuut met de 7" single "Fish Heads" / "High School Gym", die via hun eigen Lumania Records verscheen en deze werd in 1979 gevolgd door de 7" split single Damaskas / Damaskas And Barnes & Barnes - "Making Love In A Subaru" / "A Day In The Life Of Green Acres" (Asinine Records) en "Something's In The Bag" (1979, Lumania records), waarna de volgende singles en EP's werden uitgebracht: "Love Tap / Party In My Pants" (single, 1981, Rhino Records), "Barnes & Barnes" ‎(7" EP, 1982, Lumania Records), "Fish Heads: Barnes & Barnes Greatest Hits" ‎(7" Shape Picture disc, 1982, Rhino Records), "Soak It Up" ‎(12" EP, 1983, Boulevard Records), "Pizza Face" ‎(7" single, 1986, Rhino Records), "Touch Yourself" / "Background Boy" ‎(7" Single, 1989, Lumania Records) en de 12" split EP "Osaka Popstar X Barnes & Barnes" (2019, Demented Punk Records).

Barnes & Barnes bracht in 1980 hun debuut album "Voobaha" via Rhino Records uit en vervolgens verschenen: "Spazchow" (Rhino Records, 1981), "Amazing Adult Fantasy" (Rhino Records, 1984), "Sicks" (Rhino Records, 1986), "Zabagabee: The Best Of Barnes & Barnes" (compilatie album, Rhino Records, 1987), "Loozanteen" (CD, Rhino Records, 1991), "Yeah: The Essential Barnes & Barnes" ‎(compilatie CD, Oglio Records, 2000), "Kodovoner" ‎(CD, Oglio Records, 2005), "Opbopachop" ‎(CD, Lumania Records, 2009), "Holidaze In Lumania"(LP in een beperkte gesigneerde oplage, CD, Demented Punk Records, 2019) en "Pancake Dream" (2LP in een beperkte oplage op gekleurd vinyl, waarvan kant D met een laser is geëtst, CD, Demented Punk Records, 5 november 2021).

Het album "Pancake Dream", dat 13 nummers bevat, start op kant A met "I Have So Many Friends In Heaven", waarin Barnes & Barnes een mooie rustige pop song ten gehore brengt, die een terugkerend ritme heeft en gevolgd wordt door "American History", een geweldige pop song met een niet al te hoog tempo, die een aanstekelijk dansbaar ritme heeft (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie) en "Worry", een fantastische song, die met een science fiction tekst begint en een spookachtig achtergrondgeluid bevat en iets over de helft van het nummer een licht psychedelische ritme bijgevoegd krijgt.

Daarna volgen "All Mine So Fine", een schitterend stukje soul muziek in een gemiddeld tempo, invloeden van de muziek van Barry White en een dansbaar ritme, dat subtiele tempowisselingen bevat en "Peace Of Mind", een vrij rustig melodisch klinkend nummer, dat een enigszins trieste ondertoon bevat.

Op kant B staan eveneens 5 nummers, waarvan het eerste "Little Bobert Sunshine" heet en hierin zet Barnes & Barnes me een heerlijk nummer met gesproken tekst voor, dat psychedelische invloeden heeft en na 1 minuut in een pop song verandert, die een gemiddeld tempo heeft en een aanstekelijk dansbaar ritme bevat en tegen het eind weer een gesproken tekst krijgt en in "Ode To Dire Pain" hoor ik een fantastisch duister science fiction nummer met een traag tempo en een gesproken tekst, dat op een hoorspel lijkt.

Dan volgen "It's Not In My Mind", een verrukkelijke vrij rustige pop song met psychedelische invloeden en een aanstekelijk terugkerend ritme, "Go To Sleep", een geweldige rustige dark wave song met een enigszins trieste ondertoon en een terugkerend ritme en "Take Your Money And Go In The Rain", een uitstekende song met een niet al te hoog tempo, dat Spaanse jazz invloeden en een gesproken tekst heeft en vrij duister klinkt.

Vervolgens hoor ik de nummers van kant C, die beginnen met "Trust", een nummer met een gesproken maatschappij kritische tekst, tennis geluiden en een terugkerend ritme, het titel nummer "Pancake Dream", een prima song, die in een rustig tempo wordt gespeeld en soul invloeden heeft en "Billy Haimer's Dead", een prachtige rustige pop song met ingetogen zang en een aanstekelijk ritme, dat aanzet tot schuifelen.

"Pancake Dream" van Barnes & Barnes staat vol puike nummers, die een hoofzakelijk rustig tempo hebben en invloeden van psychedelische muziek, pop en science fiction bevatten, waarmee de band me in de ban van hun muziek heeft weten te houden en ik kan iedere liefhebber van de betere pop deze schijf dan ook van harte aanraden.

Review: Silverlane - Inside Internal Infinity (Massacre Records, 2022) (Hardrock)

Silverlane uit Duitsland werd in 1995 opgericht en bestaat tegenwoordig uit: Tom Klossek - zang, Uli 'Pablo' Holzermer sologitaar, Chris Alexander - ritme gitaar, Daniel Saffer - basgitaar en Basti Kirchdörfer - drums en percussie.

De band bracht hun debuut album "My Inner Demon" in 2008 uit en deze werd in 2010 gevolgd door "Above The Others", waarna het stil werd rond de band, doordat bandleden gingen trouwen en kinderen kregen.

Maar nadat er enkele bezettingswisselingen hadden plaats gevonden is de band terug in een nieuwe samenstelling met een nieuw album, dat "Inside Internal Infinity" getiteld is en via Massacre Records uitgebracht wordt als CD, waarop 10 nummers staan.

Het album begint met "Twinkle Twinkle Little Star", waarin Silverlane een kort kerst nummer met kindergezang speelt, die gevolgd wordt door "I Universe", een geweldige swingende rock song met een gemiddeld tempo en een terugkerend drums ritme (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie) en "Blessed", een heerlijke melodische hardrock song met een gemiddeld tempo en een aanstelkelijk dansbaar ritme.

Daarna volgen "Hero Inn Sunset Club", een uitstekende rock song met een gemiddeld tempo en melodische invloeden, "Leviathan Rising", een prima rock song, die een aanstekelijk dansbaar ritme heeft en "Medusa", een prachtige afwisselende rock song met melodische invloeden.

In "Soul Of Tears" zet Silverlane me een mooie ingetogen rustig song voor, die piano begeleiding heeft en in "Scorched Earth" krijg ik een geweldige rock song met een terugkerend ritme in een gemiddeld tempo te horen.

Verder volgen "Für Immer Und Ewig" featuring Patty Gurdy, een stevige rock song met een niet al te hoog tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme en "Life To Die For", een puike stevige hardrock song met een gemiddeld tempo, die enkele tempowisselingen heeft en orkestrale begeleiding bevat.

"Inside Internal Infinity" van Silverlane is een goede hardrock plaat, die lekker in het gehoor klinkende nummers bevat en ik kan liefhebbers van dit genre deze schijf dan ook zeer aanbevelen.

Review: Pirate - Left Of Mind (Bird's Robe Records, 2022) (Progressieve Jazz / Progressieve Rock)

Pirate uit Sydney, Australië werd in 2007 opgericht en bestond uit: Tim Adderley - drums, Ben Norvill - basgitaar, Shan Abey - sologitaar en Joel Woolf - saxofoon en zang.

De band bracht op 6 juni 2008 hun debuut digitale EP via Bird's Robe Records uit, getiteld "Demo", die eerder in 2007 in eigen beheer was verschenen en deze werd gevolgd door de CD EP "Pirate", die op 6 november 2009, via Bird's Robe Records in een beperkte oplage van 50 stuks en als digitale download verscheen en het album "Left Of Mind" (2 september 2011, CD en digitale download, Bird's Robe Records). 

Bird's Robe Records bracht, als deel van hun 10 jarige bestaan, op 5 november 2021 de EP "Pirate", dat 5 nummers bevat, opnieuw uit als CD, als digitale download en tevens verscheen de EP via alle andere digitale kanalen en op 14 januari 2022 verschijnt het album "Left Of Mind", dat 8 nummers bevat, opnieuw via Bird's Robe Records als CD en als digitale download.

Het album begint met het titel nummer "Left Of Mind", waarin Pirate een schitterend uptempo rock nummer speelt, dat vrij heftig klinkt, tempowisselingen bevat en invloeden van progressieve en space rock en tevens jazz invloeden heeft en gevolgd wordt door "Animals Cannibals", een uptempo progressieve rock song met enkele  tempowisselingen en ruimtelijke invloeden.

Daarna volgen "Rough Shuffle", een fantastische mix van progressieve rock en jazz, die tempowisselingen heeft, in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en zo nu en dan vrij zwaar klinkt en "In The Balance", een heerlijke swingende song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar terugkerend ritme.

In "Finish" zet Pirate me een geweldig rustig progressief rock nummer voor, dat klassieke invloeden herbergt  en doorloopt in "Creepy", eveneens een schitterend rustig stuk progressieve muziek, dat jazz invloeden heeft en halverwege iets meer snelheid krijgt.

Verder volgen "Daggers", een uitstekende swingende uptempo progressieve jazz song, die tempowiselingen heeft en "Time Minus Five", waarin de band opnieuw zo'n verrukkelijk swingend uptempo progressief jazz nummer ten gehore brengt, dat swingt als een trein.

"Left Of Mind" van Pirate is een fantastische CD, die vol progressieve nummers staat, waar ik erg van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van zowel progressieve jazz, als rock deze schijf ten zeerste aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Buffalo Revisited - Volcanic Rock Live (Ripple Music, 2022) (Rock)

Buffalo Revisited uit Sydney, Australië werd in 1971 onder de naam Buffalo opgericht door Dave Tice - zang, Alan Milano - zang, John Baxter - sologitaar, Peter Wells - basgitaar en Paul Balbi - drums.

De band bracht in 1972 hun debuut single "Suzie Sunshine" uit, die een maand later gevolgd werd door het debuut album "Dead Forever...", waarna de volgende albums verschenen: "Volcanic Rock" (juli 1973), "Only Want You For Your Body" (juni 1974), "Mother's Choice" (1975) en "Average Rock And Roller" (1977), waarna de band in maart 1977 uit elkaar ging.

Nadat er steeds meer vraag naar een reünie kwam besloot Dave Tice de band nieuw leven in te blazen en het resultaat is het album "Volcanic Rock Live", dat, 45 jaar na het laatste album, op 14 januari 2022 via Ripple Music als LP in een beperkte oplage van 250 stuks op geel met rood gespetterd vinyl, als LP op zwart vinyl, als CD in een beperkte oplage en als digitale download verschijnt, waarbij de band tegenwoordig bestaat uit: Dave Tice — zang, Troy Scerri — sologitaar, Steve Lorkin — basgitaar en Marcus Fraser — drums.  

Het live album, dat 5 nummers bevat, begint met "Sunrise (Come My Way)", waarin Buffalo Revisited een heerlijke swingende uptempo rock song ten gehore brengt, die een aanstekelijk dansbaar ritme heeft en deze wordt gevolgd door "Freedom", een fantastische song met een gemiddeld tempo en een licht hypnotiserend terugkerend ritme.

Daarna volgen "Til My Death", een schitterende progressieve bluesrock song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme, die enkele tempowisselingen heeft en "The Prophet", een uitstekende stevige rocksong met een aanstekelijk ritme, die in een niet al te hoog tempo gespeeld wordt en tempowisselingen bevat.

In het laatste nummer "I - Pound Of Flesh II - Shylock" zet Buffalo Revisited me een geweldige rock song voor, die met progressieve bluesrock start, om na enkele minuten meer snelheid te krijgen en over te gaan in een swingende uptempo hardrock song.

"Volcanic Rock Live" van Buffalo Revisited bevat 5 puike rock songs, waar ik met genoegen naar geluisterd heb eb ik raad liefhebbers van de betere rock deze schijf dan ook zeer aan.(luister naar de eerste 2 nummers van het album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Farflung - 25000 Feets Per Second (Sulatron Records, 2022) (Spacerock)

Farflung uit Los Angeles, California, Amerika, werd in 1994 opgericht door Tommy Grenas - zang en sologitaar en Michael Esther - sologitaar.

De band, die in de loop der jaren het podium deelde met onder andere: Melvins, Silver Apples, Gong, Nebula, Hawkwind, Brian Jonestown Massacre, Sonic Boom, Acid King en Fu Manchu, bracht in 1995 hun debuut album "25000 Feets Per Second" via Flipside Records als CD uit en deze werd gevolgd door: "The Raven That Eat The Moon" (CD Flipside records, 1996), "So Many Minds, So Little Time .." (CD, Purple Pyramid, 1997), "The Believe Module" (CD, Bad Acid Records, 1998), "9 Pin Body" (CD, Brainticket Records / Orchard Records, 2002), "Farflung / Black Rainbows Split Album" (Digitaal album, Eigen beheer, 2012), "5" (LP, CD en digitale download, Heavy Psych Sounds, 2016) en "Unwound Cellular Frown" (LP, CD en digitale download, Heavy Psych Sounds, 2017).

Op 7 januari 2022 brengt Sulatron Records hun debuut album "25000 Feets Per Second" voor de eerste keer als LP, met een bonus nummer plus een inlegvel en downloadcode, in een beperkte oplage van 500 stuks op doorzichtig vinyl uit.

Op dit album bestond de band uit: Tommy Grenas - zang en sologitaar, Michael Esther - sologitaar, Paul Fox - ritme gitaar en keyboards, Buck McGibbony - basgitaar en Brendon LaBelle - drums en hierop werden ze bijgestaan door: Mariana Cordial ook wel bekend als Marina Rosenfeld - keyboards, Petra Hayden - mandoline, Charles Morigiello - cello en Brian Norman - dwarsfluit en percussie.

De LP, die 8 nummers bevat, begint op kant A met "Solar Electric", waarin Farflung een heerlijk swingend uptempo spacerock nummer speelt, waarbij stil zitten geen optie is en dit nummer wordt gevolgd door "Open Your Mouth", een uitstekende uptempo spacerock song, die een aanstekelijk ritme heeft en zang die erg ver weg klinkt.

Daarna volgen "Don't Forget To Breath", eveneens een uptempo spacerock nummer, dat swingt en uitnodigt tot dansen, het titel nummer "25000 Feet Per Second", een schitterende song met een gemiddeld tempo en een terugkerend licht hypnotiserend ritme, dat met gesproken ruimtelijke tekst begint en "Greater Waters", een geweldige snelle song met een dansbaar ritme en punk en powerrock invloeden, die na enkele minuten over gaat in een gemiddeld tempo, dat een licht hypnotiserend ritme heeft en invloeden van progressieve rock bevat.

Op kant B staan 3 nummers, waarvan het eerste "Landing On Cydonia" heet en hierin schotelt Farflung me een fantastisch elektronisch spacerock nummer voor, dat in een niet al te hoog tempo begonnen wordt, om na enkele minuten iets meer snelheid te krijgen, waaraan ruimtelijke invloeden toegevoegd worden, om enkele minuten voor het einde over te gaan in een stuk krautrock.

In "Hot Fluffy Mind" krijg ik een verrukkelijk uptempo rock nummer te horen, dat acid rock invloeden heeft en in het bonus nummer laat de band me genieten van een puike uptempo spacerock song met invloeden van de muziek van Hawkwind.

"25000 Feet Per Second" van Farflung staat vol geweldige nummers, waar ik vanaf de begin tonen van genoten heb, met wat mij betreft "Landing On Cydonia" als beste en ik raad iedere liefhebber van spacerock deze plaat dan ook van harte aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Vibravoid - Do You Remember That Day (Place And Time Part II) (Facebook / Stoned Karma Records, 2021) (Psychedelische Rock)

Vibravoid werd in 1990 te Düsseldorf, Duitsland, opgericht en bestaat uit: Christian Koch - zang en sologitaar, Frank Matenaar - drums en Dario Treese - orgel.

De band heeft zich muzikaal laten inspireren door o.a. (een vroege) Pink Floyd, Electric Prunes, Strawberry Alarm Clock en Spacemen 3 en talloze andere psychedelische progressieve rock bands.

Sinds 2000 heeft Vibravoid diverse LP's en CD's uitgebracht via verschillende labels, zoals: Triggerfish, Nasoni, Anzitisi Records, Krauted Mind Records, Herzberg Verlag en Sulatron.

Nadat ze begin 2013 hun eigen label Stoned Karma Records hebben opgericht, verschijnen daarop hun platen (onder andere "Psychedelic Blueprints - An Introspection Of The Years 2000-2013" en de 6 CD box "Loudness For The Masses"), maar ook staat de band met een nummer ("Nearby Shiras", een cover van Kalacakra) op de LP Head Music van het Fruits De Mer Records label en is in 2013 de 7" gekleurd vinyl single "Colour Your Mind", waarop 3 covers staan, uitgebracht via dat zelfde label uit Engeland, gevolgd in 2015 door de 7" gekleurd vinyl single "Steppin' Stone" , die eveneens 3 covers bevat en via Fruits De Mer verscheen.

De band stond op het "14th Dream Of Dr.Sardonicus" festival te Cardigan, Wales, dat van 5 tot 7 augustus plaats vond en georganiseerd werd door Fruits De Mer Records, waarbij één van de live nummers ongetwijfeld hun nieuwe 7" gekleurde vinyl single met klaphoes, "In-A-Gadda-Da-Vida", was, die 9 augustus 2016 in beperkte oplage via Fruits De Mer Records verschenen is.

Vervolgens bracht de band diverse albums en singles via hun eigen Stoned Karma Records label en hun nieuwe single "Do You Remember That Day? (Place And Time Part II)" is momenteel alleen via facebook te beluisteren.

In "Do You Remember That Day? (Place And Time Part II)" laat Vibravoid me genieten van een geweldige uptempo psychedelische song met een aanstekelijk ritme, die tempowisselingen heeft, een hoog meezing gehalte bevat en aanzet tot dansen, waarbij de tekst van de song in de video geprojecteerd is. 

Vibravoid heeft me met "Do You Remember That Day? (Place And Time Part II)" laten genieten van een fantastisch nummer, waar ik geen genoeg van krijg en het dan ook diverse keren achter elkaar heb beluisterd en ik raad elke liefhebber van psychedelische muziek dan ook aan dit nummer eens te gaan beluisteren en misschien wel dezelfde ervaring te krijgen als ik.(luister naar dit nummer via de facebook link onder de recensie)

Vibravoid Official - Do You Remember That Day? (Place And ...

Review: The Fabulous Courettes - Back In Mono (Damaged Goods Records, 2021) (60's Pop)

The Courettes is een duo uit Aalborg, Denemarken en Rio De Janeiro, Brazilië, dat bestaat uit: Flávia Couri - sologitaar en zang en Martin Couri - drums, dat hun muziek sinds 2015 uitbrengt.

Hun debuut album, "Here Are The Courettes", verscheen 15 juli 2015 als 10" vinyl LP via Sounds of Subterrania, waarna de volgende uitgaven werden uitgebracht: “Boom! Dynamite!” (7" single, Bachelor Records, 2016), “Hoodoo Hop” (7" split single met Powersolo, Sounds of Subterrania, 2017), "Alive from Tambourine Studios!" (10" LP op beige vinyl, Chaputa Records, 1 oktober 2017), "We Are The Courettes" (CD, 30 maart 2018), “Voodoo Doll” (7"single, featuring Coffin Joe, 2018), "Too Late To Say I´m Sorry" (7" EP in een beperkte oplage op gekleurd vinyl en 7"EP op zwart vinyl, 20 december 2019), "Dynamite!" (7" EP op zwart vinyl, Groovy Records, 23 december 2019) en "Christmas (I Can Hardly Wait)" (7" split single met Powersolo, 2 april 2020).

Op 22 mei 2020 verscheen de single "Want You! Like a Cigarette" / "Night Time (The Boy Of Mine)" in een beperkte oplage van 500 stuks op rood vinyl via Damaged Goods Records, waarna het de bedoeling was in oktober 2020 het derde album van de band uit te brengen.

Op 19 juli 2021 bracht Damaged Goods Records hun eerste 2 albums opnieuw uit als 2 afzonderlijke LP's, waarvan "Here Are The Courettes", dat 8 nummers bevat, in een beperkte oplage van 1000 stuks ook roomkleurig vinyl en "We Are The Courettes", waarop 12 nummers staan, in een beperkte oplage van 1000 stuks op doorzichtig rood vinyl en als 1 CD en op 15 oktober 2021 verschenen de 7" single "R.I.N.G.O." / "The Boy I Love" (single versie) en hun album "Back In Mono", dat 14 nummers bevat als LP, als CD en als digitale download via Damaged Goods Records.

Het album begint met "Want You! Like A Cigarette", waarin The Courettes een schitterende jaren 60 gerelateerde song in een gemiddeld tempo ten gehoor brengt, die gevolgd wordt door "I Can Hardly Wait", een lekker in het gehoor klinkende song, die enkele tempowisselingen heeft en een aanstekelijk dansbaar ritme bevat en "Hey Boy", eveneens zo'n uitstekende jaren 60 song met een gemiddeld tempo.

Daarna volgen "Night Time (The Boy Of Mine)", een geweldige swingende uptempo song met een aanstekelijk dansbaar ritme, het op single verschenen "R.I.N.G.O.", een song met een aanstekelijk ritme, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en "Until You´re Mine", een zwoel startend nummer met een zeer dansbaar ritme.

In "Trash Can Honey" zet The Courettes me een fantastische uptempo song voor, die sterke invloeden van "I Can't Explain" van The Who heeft, in "Hop The Twig" krijg ik een verrukkelijke rock song met een gemiddeld tempo te horen, die invloeden van horrorock heeft en in "Misfits And Freaks" laat de band me genieten van een song met een gemiddeld tempo en een dansbaar ritme.

Dan volgen "My One And Only Baby", een uitstekende song met een aanstekelijk ritme en hoog meezing gehalte, "Too Late To Say I´m Sorry", een prima dansbare song met een gemiddeld tempo, die enkele subtiele tempowisselingen heeft en "Edge Of My Nerves", een puike garagerock song, die swingt als een trein.

Verder hoor ik "Won´t Let You Go", een uptempo rock song met een zeer dansbaar ritme en "Cry Cry Cry", een prachtige vrij rustige song met een aanstekelijk ritme, dat aanzet tot schuifelen.

"Back In Mono" van The Courettes staat vol schitterende jaren 50 en 60 gerelateerde nummers, waar ik van begin tot einde van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van muziek deze schijf dan ook zeer aan, om de sfeer van die jaren te gaan beleven.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Einseinseins - Zwei! (Tonzonen Records, 2022) (Krautrock / Elektro)

Einseinseins uit Berlijn, Duitsland bestaat uit: Alex Fedorov – sologitaar, synthesizer en vocoder, Niels Hoffmann – basgitaar, synthesizer en vocoder en Johannes Rosswog – drums.

De band bracht op 26 september 2015 2 nummers als digitale download uit, getiteld "Demo" en deze werd op 23 september 2016 gevolgd door "ĬİĨ", die als LP op 180 gram zwart vinyl en als digitale download verscheen en op 21 januari 2022 brengt Tonzonen Records hun album "Zwei!" uit als LP, als CD en als digitale download.

Het album, dat 6 nummers bevat, begint met "Graf Zahl", waarin Einseinseins een geweldige krautrock song in een gemiddeld tempo ten gehore brengt, die invloeden van Kraftwerk heeft en gevolgd wordt door "Plastikliebe", een schitterende song met een terugkerend licht hypnotiserend ritme en een gemiddeld tempo.

Daarna volgen "Regit Etarak", een fantastische instrumentale mix van elektro en krautrock, die een terugkerend dansbaar ritme heeft en "Gasetagenheizung", een puike  swingende song met een gemiddeld tempo, krautrock invloeden en een terugkerend ritme, dat aanzet tot dansen.

In "Nachtigall" schotelt Einseinseins me een heerlijke dansbare elektro song met een gemiddeld tempo voor, die tempowisselingen en melodische invloeden heeft en in het laatste nummer "Nur Fuchs" krijg ik een verrukkelijk instrumentaal nummer te horen, dat een terugkerend ritme heeft en melodische invloeden bevat.

"Zwei!" van Einseinseins is een prima plaat met uitstekende nummers, waarmee de band me van begin tot einde in de ban van hun muziek heeft gehouden en ik kan iedere liefhebber van elektro en krautrock 

deze schijf dan ook zeer aanraden.(luister naar 2 nummers van dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Vinny Peculiar - Artists Only (Shadrack & Duxbury Records, 2022) (Pop)

Vinny Peculiar uit Worcester, Engeland is het alias van multi instrumentalist Alan Wilkes, die sinds 1998 zijn muziek uitbrengt.

De volgende uitgaven verschenen van hem: "Gone" (1998), "Growing Up With Vinny Peculiar" (2004), "The Fall And Rise Of Vinny Peculiar" (2006), "Goodbye My Angry Friend" (2007), "Other People Like Me" (2013), "Ironing The Soul" (2013), "The Root Mull Affect" (17 maart 2015, digitaal album), "Down The Bright Stream" (23 maart 2015, digitaal album), "Silver Meadows [Fables From The Institution]" (6 juni 2016, beperkte oplage CD en digitaal album), "The Fairer Sex EP" (17 februari 2017, digitale EP), "Return Of The Native" (1 juni 2018, beperkte oplage gesigneerde CD en digitaal album), "While You Still Can" (28 oktober 2019, LP in een beperkte oplage, CD in een beperkte oplage en digitaal album), "Peculiarities" (17 september 2020, digitaal album), "Loot" (6 november 2020, digitaal mini live album), "Gone" (16 februari 2021, her-uitgave digitaal album) en op 10 januari 2022 verschijnt zijn album "Artists Only" als CD in een beperkte gesigneerde oplage via Shadrack & Duxbury Records en als digitaal album en hierop wordt hij bijgestaan door Joe Singh - drums (track 7, 8, 9 en 10) en Leah Walch - achtergrondzang.

Het album, dat 10 nummers bevat, begint met "A Bigger Splash", waarin Vinny Peculiar een mooie pop song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme en  invloeden van de muziek van Chris Isaak, waarna "Rothko" volgt en hij een heerlijke uptempo rock song speelt, die aanzet tot dansen en een hoog meezing gehalte heeft.

Daarna volgen "Pathetic Lament", een prima rustige pop song met een repeterend ritme, "Heavy Metal", een schitterende song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme en jaren 70 invloeden en "Jack The Dripper", een prachtige vrij rustige song met een terugkerend ritme.

In "Francis Bacon" zet Vinny Peculiar me een fantastische swingende uptempo song voor, die progressieve rock invloeden heeft en een terugkerend ritme bevat en in "A Man And His Shadow" krijg ik een geweldige rustige song te horen, die aanzet tot schuifelen en invloeden van de muziek van Deleyaman bevat.

Dan volgen "Grayson", een zeer dansbare song met een gemiddeld tempo en new wave, funk en dance invloeden, "Fifteen Minutes", een lekker in het gehoor klinkende song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme en "Perfect Song", een schitterende aanstekelijke vrolijk klinkende song met een gemiddeld tempo en een zeer dansbaar ritme.

"Artists Only" van Vinny Peculiar staat vol uitstekende pop songs, waarmee hij me van begin tot einde heeft weten te boeien en ik kan deze schijf dan ook zeer aanraden aan elke liefhebber van de betere pop.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Psychic Lemon - Studio Jams Volume 5 (Eigen Beheer, 2021) (Krautrock)

Psychic Lemon werd eind 2013 te Cambridge, Kent, Engeland opgericht en bestaat uit: Andrew Briston - sologitaar, zang en keyboards, George Horler - sologitaar en zang, Andrew Hibberd - basgitaar en Martin Law - drums en percussie.

Psychic Lemon liet zich muzikaal inspireren door bands als: Goat, The Heads, Amon Düül II, Syd Barrett en Ibibio Sound Machine en trad op festivals als Strawberry Fair te Cambridge en Solstice festival te Moonhenge op, na hun eerste optreden in oktober 2014.

De band rondde de opnamen voor hun debuut album "Psychic Lemon" in december 2015 af en deze werd op 4 maart 2016 uitgebracht als digitale download en als CD.

Op hun album "Frequency Rhythm Distortion Delay", dat 12 januari 2018 via Tonzonen Records in een gelimiteerde oplage van 750 stuks op paars gespetterd 12" vinyl verscheen en tevens op zwart vinyl, maar ook als CD en als digitale download via bandcamp verkrijgbaar is, bestaat Psychic Lemon nog maar uit 3 personen, omdat George uit de band is en als gastmuzikant speelt Iain Roddick op saxofoon met het trio mee.

Op 9 februari 2018 bracht de band de EP "Live AD 2017" als digitale download uit, die 23 november 29017 live in Chelmsford opgenomen werd.

Het derde album van de band is de live opgenomen plaat "Live At The Smokehouse", dat 5 nummers bevat en 26 april 2019 via Tonzonen Records in een beperkte oplage op oranje-groen gespetterd vinyl inclusief een 8 pagina's tellend boek verscheen en tevens als CD en digitale download verkrijgbaar is, waarbij verder vermeldenswaardig is, dat het album in de voorverkoop binnen 48 uur uitverkocht was.

De opnamen van het album vonden plaats op 10 augustus 2018 in The Smokehouse te Ipswich en op de LP staan, op kant B, 2 niet eerder uitgebrachte nummers, terwijl kant A van de LP 3 nummers van hun album "Frequency Rhythm Distortion Delay" bevat.

Op 8 november 2019 verscheen het album "Freak Mamma" via Drone Rock Records, dat op 27 september vooraf werd gegaan door het gratis digitale download nummer "White Light", dat eveneens op het album staat en op 13 april 2020 heeft de band de gratis digitale download "Studio Jams Volume 1", waarop 3 nummers staan, uitgebracht, op 5 juni 2020 verscheen het gratis album "Studio Jams Volume 2", eveneens als digitale download en deze bevat 5 nummers en op 5 maart 2021 werd "Studio Jams Volume 3", waarop 3 nummers staan, als gratis download in eigen beheer uitgebracht, die al binnen 1 maand gevolgd werd door "Studio Jams Volume 4", dat 2 nummers bevat en eveneens weer in eigen beheer als digitale download is verschenen en op 3 december 2021 verscheen "Studio Jams Volume 5", dat een iets meer dan 38 minuten durend nummer bevat, als gratis download.

"Studio Jams Volume 5" bestaat uit het nummer "A Gift Of Whale Vomit", waarin Psychic Lemon een geweldig swingend psychedelisch stuk uptempo krautrock ten gehore brengt, dat in een gemiddeld tempo begonnen wordt en een licht hypnotiserend terugkerend ritme heeft en invloeden van acid rock bevat.

"A Gift Of Whale Vomit" van Psychic Lemon is één grote lange trip, waarmee de band me van begin tot einde mee in de ban van hun muziek heeft gehouden en ik raad elke liefhebber van krautrock deze fantastische digitale schijf dan ook zeer aan.(luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie)

 

Review: Detieti - Serious IV (Addicted Label, 2021) (Rock In Opposition)

Detieti uit Moskou, Rusland, werd in 2004 opgericht door Mikhail "Han" Ivanov - basgitaar en Roman Karandaev- drums en zang, die al snel versterking kregen van Ivan "Vanish" Khvorostukhin - sologitaar.

De band nam hun eerste demo in 2010 met hun nieuwe drummer Viktor Tikhonov (Kshettra) op, dat in de debuut EP "Children" resulteerde, die via Zlurad verscheen, maar Roman bleef ook nog steeds bij de band betrokken en speelde mee als zanger tijdens concerten en opnames.

In 2011 kwam keyboards speler Petr "Peyote-R" Bolotov bij de band, waarna dit kwartet de albums "Ne eP" (Addicted Label en Zlurad, 2013) en "In General Terms" (Addicted Label en Zlurad, 2015) uitbracht.

Nadat Ivan "Vanish" Khvorostukhin in 2016 uit de band ging en vervangen werd door Alexander Kosarenko, verscheen op 25 oktober 2016 het digitale split album met Materinskaya Plata "Live Split" en op 19 mei 2018 het album "Frogressive Punk", dat in de zomer en najaar van 2017 opgenomen werd en via Addicted Label en Zlurad uitgebracht werd.

Op 12 maart 2021 bracht Detieti het album "IV" uit, waarop 4 nummers staan, via Addicted Label en dit verscheen als CD, als cassette in roze, oranje en blauw en als digitale download.

Het album start met "Disorienteria", waarin Detieti een fantastisch rock in opposition nummer in een gemiddeld tempo speelt, dat een aanstekelijk ritme heeft en melodische en lichte invloeden van avant garde bevat, waar diverse tempowisselingen in zitten.

Daarna volgt "Milky Squid", dat met ruimtelijke geluiden begint, om al snel over te gaan in een uitstekend stuk RIO, dat swingt en tempowisselingen bevat.

In "Reflective Architect" zet Detieri me een prachtig vrij rustig dansbaar nummer voor, dat dance invloeden bevat.

Als laatste volgt "Z.O.V." voor en hierin laat de band me genieten van een schitterend rock in opposition nummer, dat tempowisselingen heeft en iets na de helft van het nummer in een hoger tempo gespeeld wordt, waardoor de muziek gaat swingen, om tegen het einde in een rustig tempo over te gaan en dienovereenkomstig zo te eindigen.

"Serious IV" van Detieti is een puike plaat, die uitstekende rock in opposition bevat, waar ik vanaf de begin tonen van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van deze muzieksoort dan ook aan eens te gaan luisteren naar deze prima Russische band.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: The Dickies - Live In Winnipeg 1982 (Secret Records, 2021) (Pretpunk)

 

The Dickies uit San Fernando Valley, Los Angeles, Amerika werd in 1977 opgericht en bestaat na diverse bandbezettingswisselingen tegenwoordig uit: Adam Gomez - drums, Ben David Seelig - sologitaar, Eddie Tatar - basgitaar en zang en Leonard Graves Phillips - zang.

De band bracht vanaf 1979 zestien albums uit, waarvan "Dawn Of The Dickies" (1979) de eerste en "Live In Winnipeg 1982" (2021) het meest recente album was en tevens verschenen er twintig singles, zes compilatie albums en vijf video's van de band.

Op hun album "Live In Winnipeg 1982", dat 16 nummers bevat, bestond The Dickies uit: Leonard Graves Phillips - zang, Stan Lee - sologitaar, Scott Sindon - keyboards en ritme gitaar, Lorenzo Buhne - basgitaar en Nicky Beat - drums.

Het album, dat zowel als LP, als CD en als digitale download is uitgebracht via Secret Records, start met "Nights In White Satin", waarin The Dickies begint het publiek te bedanken, om na een minuut te beginnen met een geweldige swingende uptempo uitvoering van dit Moody Blues nummer, waarbij stil zitten geen optie is en dit nummer wordt gevolgd door "You Drive Me Ape", dat met evenzoveel snelheid wordt gespeeld en een swingend aanstekelijk drums ritme bevat (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie) en "Pretty Please Me", een puike uptempo rock song, die aanzet tot dansen.

Daarna volgen "The Sound Of Silence", een korte versie van dit Simon & Garfunkel nummer, dat met de snelheid van het licht wordt gespeeld, "Poodle Party", een kort snel nummer met subtiele tempowisselingen en "Solitary Confinement", eveneens weer zo'n aanstekelijke dansbare uptempo song.

In "(I'm Stuck In A Pagoda With) Tricia Toyota" laat The Dickies me opnieuw genieten van een swingende uptempo song, die een zeer dansbaar ritme bevat, waarbij een lang gesprek met het publiek zit, in "If Stuart Could Talk" speelt de band nogmaals een swingend uptempo nummer, dat beweging oproept en tempowisselingen heeft en in "Fan Mail" gaat de band verder met het maken van hun snelle pretpunk rock en ook in dit nummer wordt, net als in de vorige nummer, weer een heel gesprek gevoerd.

Dan volgen "She's A Hunchback", een uptempo rock song met een aanstekelijk ritme en een interactie met het publiek, "Curb Job", een korte snelle rock song met subtiele tempowisselingen, "Manny, Moe & Jack", eveneens zo'n zelfde soort uptempo song, waarin het tempo hoog wordt gehouden en "Gigantor" en ook hierin gaat de band door met het maken van hun snelle pretpunk.

Vervolgens hoor ik "Paranoid" (Black Sabbath), een schitterende uptempo versie van deze cover, "Eve Of Destruction" (Barry McGuire), een snelle uitvoering van dit nummer en "Banana Splits", de titelsong van de comedy serie "Banana Splits", dat in hetzelfde tempo gespeeld wordt en dus met sneltreinvaart mijn gehoorgang binnen komt. 

Verder staan er 2 bonus nummers op de CD, waarvan de eerste een instrumentale soundcheck versie (zonder Leonard) van "Gigantor" is en daarin speelt de band een verrukkelijk swingend nummer, dat aanzet tot dansen en dit wordt gevolgd door de soundcheck (zonder Leonard) van "(I'm Stuck In A Pagoda With) Tricia Toyota", waarna het laatste nummer volgt, een soundcheck uitvoering van "Nights In White Satin".

"Live In Winnipeg 1982" van The Dickies staat vol heerlijke uptempo pretpunk nummers uit de beginperiode van de band, die weliswaar weinig variatie hebben, maar waar ik toch erg van genoten heb en ik kan liefhebbers van punk deze schijf dan ook zeer aanraden.

Review: An Orchestral Dream - Students At Eskilstuna Kulturskola Play Tangerine Dream (Friends Of the Fish, 2021) (Orkestraal)

An Orchestral Dream uit Zweden is een groep studenten van Eskilstuna Kulturskola, die onder leiding van Thomas Rydell (componist van soundtracks, ambient, minimal music en krautrock) een totale akoestische uitvoering van Tangerine's Dream "Poland" op 20 december 2021 als 10" LP uitbrengen.

Het album, dat 3 nummers bevat, start met het titel nummer "Poland", waarin An Orchestral Dream, na een korte aankondiging, een schitterend swingend nummer met een gemiddeld tempo ten gehore brengt, dat een terugkerend hypnotiserend ritme heeft, waarbij stil zitten geen optie is.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)

Daarna volgen "Charly The Kid", een prachtig rustige nummer met een aanstekelijk terugkerend ritme en "Love On A Real Train", een fantastisch nummer met een gemiddeld tempo en een licht hypnotiserend terugkerend ritme, dat tot beweging aanzet.

"Students At Eskilstuna Kulturskola Play Tangerine Dream" van An Orchestral Dream is een geweldige single, waar ik vanaf de begin tonen van genoten heb en ik kan iedere liefhebber van de muziek van Tangerine Dream, deze speciale uitvoeringen dan ook van harte aanbevelen.

Review: Gin Lady - Camping With Bodhi (Kozmik Artifactz Records, 2021) (Rock)

Na 3 succesvolle albums te hebben gemaakt, stopte de Zweedse progressieve hardrock band Black Bonzo ermee.

Uit de resten van de band ontstond begin 2011 een nieuwe band, genaamd Gin Lady en deze bestaat uit: Joakim Karlsson - sologitaar en zang, Anthon Johansson - basgitaar en zang, Fredrik Normark - drums, Klas Holmgren - Hammond B3 orgel, piano, mellotron en zang en Magnus Kärnebro - zang.

Ze sloten een platen deal met het Transubstans Records label en in april 2012 werd hun debuut CD "Gin Lady" uitgebracht met daarop 9 nummers en deze heeft in mei 2013 een opvolger gekregen door de 2CD "Mother's Ruin", waarop 17 songs staan en vervolgens verschenen "Call The Nation" (Kozmik Artifactz Records, beperkte oplage gekleurd vinyl LP en digitale download, 5 januari 2016), "Electric Earth" (Kozmik Artifactz Records, LP en digitale download, 15 september 2017) en "Tall Sun Crooked Moon" Kozmik Artifactz Records, LP en digitale download, 23 mei 2019).

Op 10 december 2021 verscheen het album "Camping With Bodhi" via Kozmik Artifactz Records als LP in een beperkte oplage van 300 stuks op 180 gram roze vinyl en als LP in een beperkte oplage van 200 stuks op 180 gram rood/paars/wit/blauw marmerkleurig vinyl. 

Het album, dat 9 nummers bevat, start met "Underground", waarin Gin Lady een geweldige licht psychedelische song met een gemiddeld tempo ten gehore brengt, die een terugkerend ritme heeft en aanzet tot dansen en dit nummer wordt gevolgd door "For Everyone", een prachtige pop song met een aanstekelijk ritme, die enigszins commercieel klinkt.

Daarna volgen "Haven't Seen You Lately", een heerlijke dansbare uptempo rock song met een aanstekelijk ritme en een hoog meezing gehalte (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie), "Fields Of Joy", een uitstekende swingende uptempo rock song, die aanzet tot dansen en "I love You Babe", een lekker in het gehoor klinkende dansbare uptempo rock song.

In "Soldier On" zet Gin Lady me opnieuw zo'n prima dansbare uptempo song voor en in "Freedom Rider" krijg ik nogmaals een aanstekelijke swingende rock song te horen.

Verder volgen "Celebration Blues", een geweldige swingende song met lichte invloeden van de muziek van The Allman Brothers Band en rock & roll en subtiele tempowisselingen en "We Are Free Now!", een uptempo song met een dansbaar ritme, die swingt.

"Camping With Bodhi" van Gin Lady is een puike plaat, die vol dansbare rock nummers staat, waarbij stil zitten niet aan de orde is en ik raad iedere rock liefhebber dan ook aan eens naar deze schijf te gaan luisteren.

Review: Pressor - I Glow (Addicted Label, 2021) (Stoner / Melodische Rock)

Pressor uit St. Petersburg, Rusland bestaat heden ten dage uit: Daniil Kornev – drums, Denis Zarutsky – basgitaar, Anton Khmelevskiy – sologitaar en Stas Vasilev – synthesizer en sologitaar.

De band bracht op 1 mei 2012 hun digitale debuut album "Grave Full Of Weed" uit en deze werd gevolgd door: "Pressor / Diazepam / Soom" (CD en digitaal split album, 20 december 2013), "Tripping Deep", (digitaal nummer, 9 november 2016), "Weird Things" (digitaal album, 12 maart 2018), "Twist The Bliss" (2 digitale nummers, 18 mei 2020), "I Want You (She's So Heavy)" (digitaal nummer, 4 december 2020) en "I Glow" (digitaal nummer 2021).

Ik zal me beperken door over enkele nummers van deze band iets schrijven en start met het album "Weird Things", waarop Pressor met "Heavy State" begint en een zwaar traag stoner nummer speelt, dat gevolgd wordt door "Weird Things", een heerlijke uptempo stoner song, die een terugkerend ritme heeft en na enkele minuten in een langzamer tempo over gaat, om vlak voor het einde terug te keren in uptempo.

Daarna volgen "Tripping Deep", een zware song met een aanstekelijk terugkerend ritme en "Hexadecimal Unified Insanity", een uitstekende stoner song met een terugkerend ritme, die in een gemiddeld tempo wordt gespeeld en eindigt met psychedelische geluiden.

De single "Twist The Bliss" start met "Twist" en hierin speelt Pressor, na een kort psychedelisch begin, een lekker on het gehoor klinkende song met een terugkerend en aanstekelijk ritme, die naadloos overloopt in "The Bliss", een geweldige swingende song, die een licht hypnotiserend dansbaar ritme heeft en iets na de helft van het nummer in een trager tempo over gaat.

In "I Want You (She's So Heavy)" zet Pressor me een schitterende eigentijdse uitvoering van dit nummer van The Beatles voor, die in een iets langzamer tempo wordt gespeeld en een psychedelisch einde heeft en in "I Glow" krijg ik een verrukkelijk instrumentaal nummer met lichte melodische invloeden te horen, dat in een rustig tempo begint, om halverwege meer snelheid te krijgen.(luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie)

"I Glow" van Pressor is een fantastisch licht melodisch nummer, waarmee de band een andere weg lijkt ingeslagen te zijn, maar ook de andere nummers zijn de moeite van het beluisteren maar dan waard en ik raad liefhebbers van zowel stoner als melodische muziek dan ook aan eens naar deze prima band te gaan luisteren.