zondag 24 november 2024

Review: Chikiss - Between Time And Laziness (Bureau B Records, 2024) (synthpop)

Multi-instrumentalist Galina Ozeran alias Chikiss uit Berlijn, Duitsland brengt vanaf 2012 haar muziek uit.
Haar digitale debuut EP verscheen op 23 juli 2012 en deze werd gevolgd door 22 andere uitgaven en op 6 december 2024 brengt Bureau B Records haar nieuwe album "Between Time And Laziness" uit als LP, als CD en als digitale download en dit bevat 10 nummers.

Het album begint met "Intro", waarin Chikiss een radio bericht ten gehore brengt waar een elektronisch geluid aan gekoppeld is en dit wordt gevolgd door "Evil Sky", een mooi elektronisch nummer dat langzaam begint en na korte tijd over gaat in een dansbaar stuk muziek dat een gemiddeld tempo heeft en een aanstekelijk ritme bevat.
Daarna volgen "DKN", een heerlijk swingend nummer met een terugkerend ritme en gesproken tekst, "Nevesta", een geweldig duister klinkend nummer met een niet al te hoog tempo en een terugkerend ritme en "Train Schedule", een uitstekende song met een gemiddeld tempo en een dansbaar ritme.
In "04:45" zet Chikiss me een lekker in het gehoor klinkende dansbare synthpop song met een gemiddeld tempo en jaren 80 invloeden voor, in het titel nummer "Between Time And Laziness" krijg ik een fantastische song met een gemiddeld tempo en een licht hypnotiserend ritme te horen, die tot dansen aanzet en in "Into The Void" laat ze me genieten van een verrukkelijke dansbare song met een gemiddeld tempo en cabaret elementen.
Verder volgen "Don’t Be Afraid", een nummer dat traag begint en na enkele minuten iets meer snelheid krijgt, waarbij de muziek in een licht hypnotiserend terugkerend ritme wordt gespeeld en new wave invloeden bevat en "Forever", een lekker in het gehoor klinkend elektronisch nummer met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme, waarbij het moeilijk is stil te blijven zitten.

"Between Time And Laziness" van Chikiss staat vol uitstekende synthpop nummers waar ik enorm van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van elektronische pop dan ook aan deze schijf eens te gaan beluisteren, om misschien wel tot dezelfde conclusie te komen als ik.(luister naar 3 nummers van dit album via de bandcamp link onder de recensie)




Review: Dragunov - Vepr (Eigen Beheer, 2024) (Post-Metal)

Dragunov uit Nantes, Frankrijk bestaat uit: Sébastien Pineau - sologitaar en Tristan Monein - drums.
Het duo bracht op 4 mei 2015 hun debuut album "637" als digitale download en als 637 CD digifile uit en deze werd op 12 april 2017 gevolgd door het CD album "Korolev" en op 31 januari 2020 door "Arkhipov", dat als LP op rood vinyl, als digipack CD en als digitale download verscheen en op 6 december 2024 brengt het duo het album "Vepr" in eigen beheer uit als LP, als CD en als digitale download.

Het album dat 7 nummers bevat, start met "Makhno", waarin Dragunov een uitstekend nummer ten gehore brengt dat met een eentonig geluid en gesproken tekst begint, om na iets meer dan een minuut post-metal elementen krijgt bijgevoegd, waarbij het tempo ook omhoog gaat en halverwege besluit de band om het ritme weer te veranderen en de muziek in een gemiddeld tempo gespeeld wordt dat een dreigend terugkerend ritme bevat, waarna "Holodomor" volgt, een heerlijk uptempo nummer met een terugkerend ritme dat swingt als een trein.
Daarna volgen "The Great Hour" (feat. Stefan De Graef), een heftige metal song met zowel onverstaanbare kreten als primazang, een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme en "Bialowieza", een fantastisch zwaar post-metal nummer met filmmuziek elementen, een gemiddeld tempo en een melodisch ritme.
In "Orange" (feat. Vincent Barbaud) schotelt Dragunov me een geweldig nummer met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar terugkerend ritme voor dat halverwege verandert en meer melodie krijg, in "2402" krijg ik een stevig nummer met een gemiddeld tempo te horen, dat swingt en in "Alligator" laat de band me genieten van een schitterend uptempo nummer met een aanstekelijk terugkerend ritme, waarbij stil zitten geen optie is.

"Vepr" van Dragunov bevat 7 uitstekende post-metal nummers waar ik erg van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van dit genre deze schijf dan ook van harte aan.(luister naar 2 nummers van dit album via de bandcamp link onder de recensie)




Review: IWKC - Misha (Addicted Label, 2024) (Jazz / Hip Hop / Elektro / Dub)

De Russische band IWKC, oftewel I Will Kill Chita begon in 2008 toen Nikita Samarin - drums en elektronica en zijn broer Nikolai - gitaar en keyboards, een chaotische punk-garagerock band startten.
Het kostte hen bijna 3 jaar om hun eigen stijl muziek te ontwikkelen en bandleden te vinden, die bij hun ideeën pasten, maar uiteindelijk lukte het hen en bestaat de band verder uit: Alexander Ivanov - basgitaar, Andrey Silin - keyboards, elektronica en Artem Litvakovsky - cello.
In 2010 brachten ze in eigen beheer een CD uit, getiteld "Best Days" en in 2011 werd "Not A Dream" eveneens in eigen beheer uitgebracht.
"Urban Fears", uit 2012, dat via het R.A.I.G. label is uitgebracht, was het officiële debuut album van de band, waaraan medewerking werd verleend door violiste Anastasiya Narochnaya, die ook op hun album "Before We Disappear" uit 2013 weer mee speelt en verder spelen Ksenia Pluzhnikova - viool, Karthick Iyer - viool en viola, Denis Smirnov - Franse hoorn, Konstantin Podgorbunsky - tuba en trombone, Egor Gerasimchuk - trompet en Medved Boris - keyboards er op mee.
Vervolgens bracht de band 2 digitale singles uit, waarvan "Risk" in september 2013 en "Oceans" in december 2014.
"Evil Bear Boris", dat in Moskou en Kiev tussen 2013 en 2014 werd opgenomen, verscheen in 2015 zowel op CD, LP, Digitale download en cassette en is uitgebracht via het Long Arms Records label, waarbij nog vermeldenswaardig is, dat de cassette een extra nummer bevat.
Op 2 mei 2017 verscheen het album "Hladikarna" zowel op LP als op CD via het eigen Noname666 label, waarna de volgend uitgaven werden uitgebracht: "Two Bridges" (digitaal album, 6 december 2017), "Logbook Of The Ark" (digitale single, 18 oktober 2019), "Evil Cosmonaut" (digitale single, 7 augustus 2020), "Episode 2" (digitaal album, 2 oktober 2020), "М​и​р​о​з​д​а​н​и​е - э​т​о я (I Am The Universe)" (cassette en digitaal album, 23 september 2022), "Lobamba Kukwira Kwenzou" (digitaal nummer, 23 februari 2024), "Episode 3" (CD, cassette en digitaal album, 8 maart 2024), "MCPD" (digitaal nummer, 12 september 2024), "Misha" (digitaal nummer, 25 september 2024) en "Misha" (CD in een beperkte oplage van 100 stuks via Addicted Label en digitaal album, 4 oktober 2024).
De band bestaat op dit album uit: Nikita Samarin - drums en percussie, Nick Samarin - keyboards, Andrey Silin - keyboards en Sasha "Wiklauri" Rtishchev - zang, DJ en samples en ze worden bijgestaan door: Alexander Novikov - bariton saxofoon (track 1 t/m 7 en 9), Ilya Rozenblat - tenor saxofoon (track 1, 3 t/m 7 en 9), Vasiliy Streltsov - tenor saxofoon (track 1, 2, 4, 7 en 9), Ivan Bursov - tenor saxofoon (track 4), Arkadiy Pikunov - alt saxofoon (track 4), Diana Akhmetova - trompet (track 1, 4, 6 en 9), Ramil Mulikov - trompet (track 6), Leonid Semirukhin - tuba (track 1, 3 t/m 6), Nikolai Anashkin - trombone (track 1, 4, 6 en 9), Alexander Soloviev - mondharmonica (track 8), Vasiliy Mulin - zang (track 5), Roman Karandaev - zang (track 1, 3 t/m 6 en 8), Dmitriy Kuzovlev - zang (track 1 en 4), Yan Karlin - zang (track 2, 5 en 9), Katya Rekk - zang (track 2 en 6), Polina Voloshina - zang (track 7), Ivan Khvorostukhin - DJ (track 1 en 5), Mikhail Ivanov - basgitaar (track 1) en Victor Tikhonov - percussie (track 7).

Het album dat 9 nummers bevat, start met het titel nummer "Misha", waarin IWKC een schitterende mix van dance, hip hop en elektro in een gemiddeld tempo speelt, die een terugkerend ritme heeft en dit nummer wordt gevolgd door "Tonight", een lekker in het gehoor klinkende elektro song met een gemiddeld tempo en een licht hypnotiserend terugkerend ritme, dat jazz elementen heeft en "Hydrophonic", een fantastisch stukje jazz met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme, dat swingt.
Daarna volgen "MCPD", een geweldig progressief bombastisch jazz nummer met een niet al te hoog tempo en een terugkerend ritme, "Reboot", een uitstekende mix van jazz, elektro en progressieve muziek, die tempowisselingen heeft en zo nu en dan vrij zwaar klinkt en "Holier Than You", een verrukkelijk zwaar klinkend instrumentaal nummer met dub elementen en een dreigend ritme.
In "Snakes" laat IWKC me genieten van een mysterieus klinkend instrumentaal nummer met een gemiddeld tempo en lichte Midden Oosterse elementen en een terugkerend ritme, in "THC" zet de band me een heerlijk progressief nummer met een gemiddeld tempo en dub en reggae invloeden voor, waarbij stil zitten geen optie is en in "Sex In Space" krijg ik een prima elektro nummer met een terugkerend dansbaar ritme te horen, dat in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en jazz elementen bevat.

"Misha" van IWKC is een fantastische CD, die vol heerlijke nummers staat, die jazz, hip hop, dub en elektro elementen bevat en heb hiervan dan ook zeer genoten, waardoor ik liefhebbers van één of meerdere van die muzieksoorten deze puike schijf, met wat mij betreft "Misha" en "Holier Than You" als uitschieters, van harte kan aanraden.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)




Review: Raven Sad - Polar Human Circle (AMS Records, 2024) (Rock)

Raven Sad uit Prato, Italië werd in 2005 opgericht door multi-instrumentalist Samuele Santanna en bestaat sinds 2021 uit: Samuele Santanna - sologitaar, Marco Geri - basgitaar, Gabriele Marconcini - zang, Francesco Carnesecchi - drums en Fabrizio Trinci - keyboards en achtergrondzang.
De band bracht de volgende albums via Lizard: "Quoth" (CD, 2008), "We Are Not Alone" (CD, 2009), "Layers Of Stratosphere" (CD, 2011) en "The Leaf And The Wing" (CD, 2021) en op 25 oktober 2024 bracht AMS Records hun album "Polar Human Circle" als CD en als digitale download uit en hierop wordt de band bijgestaan door Morgana Bartolomei - achtergrondzang, Alessandro Drovandi - trompet (track 4) en Karoline Gierymski - spreker (track 4)

Het album, dat 7 nummers bevat, start met "Andenes", waarin Raven Sad een schitterende rustige song ten gehore brengt, die met piano klanken begeleid wordt en na enkele minuten iets meer snelheid krijgt als de rest van de band invalt, waarna "When The Summer Collapses Into Fall" volgt en de band een mooie dansbare uptempo song speelt.
Daarna volgen "Coda: A Tiny Passage To Outer State", een prachtig kort nummer met een niet al te hoog tempo, dat orkestrale begeleiding heeft en verder gaat in "Point Nemo (Nautilus Last Voyage)", een uitstekende song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme, orkestrale begeleiding en lichte jazz invloeden.
In "The Obsidian Mirror" zet Raven Sad me een stevige rock song voor, die tempowisselingen heeft en bij tijd en wijle swingt en in "The Bringer Of Light" krijg ik een song met een gemiddeld tempo te horen, die halverwege tijdelijk langzamer wordt om even later weer meer snelheid te krijgen, waar rock elementen aan toegevoegd worden.
Het laatste nummer is de titel song "Polar Human Circle", een bijna 27 minuten durend stuk muziek, dat wisselende tempo's en melodische elementen heeft, hardrock en experimentele psychedelische invloeden bevat, en zo nu en dan swingt en dan over gaat in een heerlijk stukje jazz, om tegen het einde weer in het begin tempo en ritme terug te keren.

"Polar Human Circle" van Raven Sad bevat 7 uitstekende rock nummers, die gewoon lekker klinken en ik raad iedere liefhebber van de betere pop en rock aan deze schijf eens te gaan beluisteren.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)




Review: Wizrd- Elements (Karisma Records, 2024) (Symfonische Progressieve Rock)

Wizrd uit Oslo, Noorwegen, bestaat uit: Axel Skalstad - drums, Vegard Lien Bjerkan - keyboards en zang, Hallvard Gaardløs - zang en basgitaar en Karl Bjorå - sologitaar en zangen daarbij is het vermelden waard, dat de bandleden allen aan het Jazz Conservatorium te Trondheim studeerden.
De band bracht op 21 oktober 2022 hun debuut album "Seasons" uit via Karisma Records en dit wordt op 6 december 2024 gevolgd door "Elements", dat via dit label in een beperkte oplage als LP op rood vinyl en als digitale download verschijnt en hiervan zijn de digitale singles "National Day" / "Eternity’s Breath" (niet op de LP) (25 oktober 2024) en "Fire & Flames" (15 november 2024) uitgebracht.

Het album start met "GT, Me & My 6610", waarin Wizrd een heerlijk progressief rock nummer met een afwisselende tempo's, die naadloos overloopt in "Mesmerized", een schitterende swingende rock song met een gemiddeld tempo en jaren 70 invloeden van bands als Yes en "The Void", een fantastische uptempo symfonische progressieve rock song, die swingt als een trein.
Daarna volgen "Fylkesvei 33", een geweldig swingend nummer met een gemiddeld tempo en een hypnotiserend terugkerend ritme, "National Day", een prima symfonische song met afwisellende tempo's en "You’re Exposed!", een lekker in het gehoor klinkende progressieve rock song met een afwisselend tempo.
In "!!!" zet Wizrd me een puik instrumentaal symfonisch nummer met een licht hypnotiserend terugkerend ritme voor, dat met hoge snelheid gespeeld wordt, in "Fire & Flames" krijg ik een verrukkelijke symfonische song te horen, die in een rustig tempo begint, om na 4 minuten over te gaan in een hoog tempo, dat swingt en net voor het einde weer langzaam wordt en in "Kaleidoskop" laat de band me genieten van een prachtige langzame song met een aanstekelijk ritme.

"Elements" van Wizrd is een uitstekende plaat met heerlijke symfonische progressieve rock muziek, waar ik van begin tot einde enorm heb genoten en ik raad iedere liefhebber van deze muzieksoort dit meesterwerkje met invloeden van de jaren 70 bands dan ook van harte aan.(luister naar 2 nummers van dit album via de bandcamp link onder de recensie)




Review: Vibravoid - An Introduction To Vibravoid (Fruits De Mer Records, 2024) (Psychedelisch)

Vibravoid werd in 1990 te Düsseldorf, Duitsland, opgericht en bestaat tegenwoordig uit: Christian Koch - zang en sologitaar, Frank Matenaar - drums en Dario Treese - orgel.
De band, die in 2020 zijn 30 jarige jubileum vierde, heeft zich muzikaal laten inspireren door o.a. (een vroege) Pink Floyd, Electric Prunes, Strawberry Alarm Clock en Spacemen 3 en talloze andere psychedelische progressieve rock bands.
Sinds 2000 heeft Vibravoid diverse LP's en CD's uitgebracht via verschillende labels, zoals: Triggerfish, Nasoni, Anzitisi Records, Krauted Mind Records, Herzberg Verlag, Sulatron, Fruits De Mer Records en sinds 2013 op hun eigen Stoned Karma Records.
2022 Is een productief jaar voor de band, die in 2022 de albums "Zeitgeist Generator" (2LP, CD, 1 maart), "Phasenvoid" (2LP, 2CD, 10 juni), "A Sparkle In The Twilight" (LP, CD, 8 juli), "The Clocks That Time Forgot" (LP, CD, 12 augustus) uitbracht en op 2 december 2022 volgt het vijfde op rij, getiteld "The Presidents Of The Poison Air", waarop 7 nummers staan en hiervan verscheen het titel nummer al op 27 februari van dit jaar als onmiddellijke reactie tegen de oorlog in Oekraïne.
Van de LP "A Sparkle In The Twilight" is de single "The Secret In Her Eyes" / "When The People Arise" getrokken, die op 8 januari 2023 via Hypnotic Bridge Records op 7" vinyl verscheen.
Op 23 augustus 2024 bracht Tonzonen Records hun album "We Cannot Awake", waarop 6 nummers staan, als LP en als digitale download uit en in december 2024 brengt Fruits De Mer Records het album "An Introduction To Vibravoid" als 2CD uit.

De 2CD bevat totaal 22 nummers, waavan er 15 op CD1 staan en deze begint met "Mother Sky" dat van de 7"EP "From The Krautrock Sensation" uit 2009 komt en hierin speelt Vibravoid een fantastische swingende uptempo krautrock cover (Can), waarbij stil zitten geen optie is en dit nummer wordt gevolgd door "Ruckzuck" (Kraftwerk) (van de 7"EP "From The Krautrock Sensation"), een instrumentaal uptempo krautrock nummer met een licht hypnotiserend terugkerend ritme, "Eye Shaking King" (Amon Duül II) (van de 7"EP "From The Krautrock Sensation"), een progressieve song met een gemiddeld tempo, een terugkerend ritme en ruimtelijke elementen en "Set The Controls For The Heart Of The Sun" (Pink Floyd) (van de compilatie cassette "We Come Bearing Gifts" uit 2009), een schitterende uitvoering van deze licht hypnotiserende psychedelische song.
Daarna volgen "Let There Be More Light" (Pink Floyd) (van What Colour Is Pink? 7" EP, 2010), een swingende song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme, "A Saucerful Of Secrets" (Pink Floyd) ((van What Colour Is Pink? 7" EP, 2010), een geweldig experimenteel psychedelisch nummer, "Shotgun Wedding Theme" (Eddie Cochran) (van "Eddie Cochran Instrumental" covers 7" EP, 2010), een uitstekend instrumentaal psychedelisch nummer met een gemiddeld tempo en "No Silver Bird" (Hooterfield Trolley) (van de compilatie LP+7" "Roqueting Through Space", 2010), een mix van psychedelische rock en spacerock, die in een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme wordt gespeeld.
In "Nearby Shiras" (Kalacacra) (van de compilatie "Head Music", 2012) zet Vibravoid me een verrukkelijke psychedelische song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme en invloeden van de muiek van Pink Floyd voor (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie), in "Colour Your Mind" (Tyrnaround) (van Colour Your Mind 7" EP, 2013) krijg ik een puike song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme te horen, in "Optical Sound" (The Human Expression) (van Colour Your Mind 7" EP, 2013) laat de band me genieten van een lekker in het gehoor klinkende song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme dat tot dansen aanzet en in "Stepping Stone" (The Monkees) (van Stepping Stone 7" EP, 2015) hoor ik de band een licht psychedelische uitvoering van dit nummer spelen.
Verder volgen "Hole In My Shoe" (Traffic) (van Stepping Stone 7" EP, 2015), een prima uitvoering van deze psychedelische song met een tempowisselingen, "The White Ship" (H.P.Lovecraft) (van Stepping Stone 7" EP, 2015), een vrij rustige song met een terugkerend ritme en "In-A-Gadda-Da-Vida" (Iron Butterfly) (van de 7" single In-A-Gadda-Da-Vida, 2016), een schitterende versie van dit nummer inclusief de drumsolo, dat het origineel dicht benadert en aanzet tot dansen.
CD2 bevat net als CD1 alleen maar covers en begint met 4 onuitgebrachte live opnames," waarvan de eerste "Colour Your Mind" (Tyrnaround) (Live At The Cavern Club, Exeter 2016) is en hierin speelt Vibravoid een uitstekende uitvoering van dit nummer, waarna "In-A-Gadda-Da-Vida" (Iron Butterfly) (Live at the Film Museum, Dusseldorf, 2017) volgt en de band live eveneens een puike versie van dit nummer speelt.
Dan volgen "Mother Sky" (Can) (live At The Cavern Club, Exeter 2016), een fantastische meer dan 15 minuten durende uitvoering van dit swingende nummer, dat acid rock elementen bevat en "No Silver Bird" (Hooterfield Trolley) (Live At Burg Herzberg Festival, 2011), een swingende uptempo song met een terugkerend dansbaar ritme.
In "Incense And Peppermints" (Strawberry Alarm Clock) (van The Politics Of Ecstasy LP, 2008) laat Vibravoid me genieten van een geweldige psychedelische song met een vrolijk dansbaar ritme en een gemiddeld tempo, in "Magic Mirror" (Leon Russell) (van Delirio Dei Sensi LP, 2013) zet de band me een heerlijke uptempo song voor, die swingt als een trein en in "Oscillations" (Silver Apples) (van The Politics Of Ecstasy LP, 2008) krijg ik een prima song met een terugkerend ritme en een gemiddeld tempo te horen, die beweging oproept.

"An Introduction To Vibravoid" van Vibravoid bevat 2 heerlijke CD's met schitterende psychedelische nummers, waar ik enorm van genoten heb en ik kan liefhebbers van dit genre deze dubbel CD dan ook zeer aanbevelen.




Review: The Gatekeepers - Nostalgia For A Great American Monoculture (Think Like A Key Music, 2024) (Theater)

The Gatekeepers is het project van Alex Wroten, die samen met diverse muzikanten het deels musical deels concept album "The Gatekeepers" op 11 november 2022 via Think Like A Key Music als LP in een beperkte met de hand genummerde oplage van 100 stuks op transparant blauw vinyl met inlegvel met teksten, die alleen via het label te bestellen was, als CD met een 10 delig boekje en als digitaal album heeft uitgebracht.
De volgende muzikanten verleenden hun medewerking aan dit album: The Residents, Shawn Phillips, Brian Poole (Renaldo & The Loaf), R. Stevie Moore, Elaine di Falco (Yugen, Caveman Hughscore), Mont Campbell (Egg, National Health), Bob Drake, Amy Denio, Deborah Perry (Thinking Plague) en Cheer-Accident, die allen de zang voor hun rekening nemen en verder spelen mee: drummers Morgan Ågren (Mats/Morgan Band, Frank Zappa), Jacopo Costa (Loomings), Brian Wnukowski (Salvation, Haymarket Riot), Rob Allum (Add N To (X)) de gitaristen Frédéric L'Épée (Shylock, Philharmonie, Yang), Alan Jenkins (Deep Freeze Mice, Ruth's Refrigerator), Bill Brovold (Larval, Rhys Chatham Ensemble, East Village Orchestra), Paul Lai (Upsilon Acrux), Ty Citerman (Bop Kabbalah, Gutbucket); multi-instrumentalisten Dave Willey (Hamster Theatre), Robert Webb (England), Dan Britton (Deluge Grander, Birds & Buildings); fluitiste Emily Hay (U Totem, 5uu's); keyboard speler Duncan Mackay (Cockney Rebel, 10cc); violist Matthew Parmenter (Discipline) en de zangers Molly Harvey (The Residents), Wally Scharold (miRthkon) en Blaine Reininger (Tuxedomoon)
Het tweede album van The Gatekeepers heet "Nostalgia For A Great American Monoculture" en werd op 15 november 2024 via Think Like A Key Music uitgebracht als LP, waarop 11 nummers staan en als CD, die 4 extra nummers bevat en ook hierop zijn weer diverse muzikanten te horen.

Het album begint met "The Good Old Days", waarin The Gatekeepers een uitstekende mix van pop en musical in een gemiddeld tempo ten gehore brengt, die gevolgd wordt door "A Knight In Shining Tanktop", een geweldige song met invloeden van theater, die een aanstekelijk ritme heeft, "Regulating Entrepreneurial Nirvana", een heerlijke song met een gemiddeld tempo en een afwisselend ritme en "Zero Interest Self-Financing", een prima song met een gemiddeld tempo, die theater invloeden bevat.
Daarna volgen "Trail Of Cookie Crumbs", een song met wisselende tempo's en theater invloeden, "The Immovable Type", een verrukkelijke song met een aanstekelijk terugkerend ritme, "Phishing For Pigs", eveneens zo'n theater song met een aanstekelijk ritme en "Someone Else Is Me, And I Feel Fine", een lekker in het gehoor klinkende song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme.
In "How To Act Real" zet The Gatekeepers me een mooie rustige song voor, in "All The Content" krijg ik een song met een niet al te hoog tempo te horen, die musical en theater eigenschappen heeft en zo nu en dan een licht dreigende ondertoon heeft en in "The Bad New Days" schotelt de band me een korte song met een langzaam tempo voor.
Dan volgen de extra nummers van de CD, die beginnen met "Zero Interest Self-Financing" (Cult With No Name Remix), een fantastisch instrumentaal nummer met een niet al te hoog tempo en een aanstekelijk terugkerend ritme, "A Knight In Shining Tanktop" (Hollywood Edition), een uitstekende song met theater elementen en een gemiddeld tempo, "Phishing For Pigs" (Persuasive Mix), een theater song met een aanstekelijk ritme en "Trail Of Cookie Crumbs" (demo), een verrukkelijk instrumentaal nummer met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme, dat progressieve invloeden bevat.

"Nostalgia For A Great American Monoculture" van The Gatekeepers staat vol prima theater muziek, die niet voor iedereen toegankelijk zal zijn, maar door liefhebbers van dit genre zeker op waarde geschat zal worden.(luister naar dit album (zonder de bonus nummers) via de bandcamp link onder de recensie)




Review: Robot God - Subconscious Awakening (Kozmik Artifactz Records, 2024) (Stoner / Hardrock)

Robot God uit Sydney, Australië bestaat uit: Matt Allen - basgitaar, zang en synthesizer, Raff Iacurto - sologitaar, zang en synthesizer en Tim Pritchard - drums en synthesizer.
De band bracht hun debuut album "Silver Buddha Dreaming" op 1 oktober 2020 uit als 2LP en als digitale download en deze werd gevolgd door "Valleys Of Primordia" (split LP en digitale download met The Freeks, 20 januari 2022), "World Collide" (LP en digitale download, 16 september 2022), "Portal Within" (LP en digitale download, 26 april 2024) en "Subconscious Awakening" (LP en digitale download, 4 oktober 2024), die vooraf is gegaan door de single "Blind Serpent".
Het album "Subconscious Awakening" bevat 4 nummers en is net als de andere uitgaves via Kozmik Artifactz Records uitgebracht en is in een beperkte oplage van 200 stuks op rood/zwart stof vinyl verschenen, in een beperkte oplage van 200 stuks op doorzichtig met blauw/groen/rood gespetterd vinyl, in een beperkte oplage van 50 stuks op zomer lucht blauw 300 gram vinyl en in een beperkte oplage van 50 stuks op pompoen oranje 300 gram vinyl. 

Het album begint met "Blind Serpent", waarin Robot God een schitterende swingende stonerrock song met een gemiddeld tempo ten gehore brengt, die tempowisselingen bevat en hardrock invloeden heeft.
Daarna volgt "Mandatory Remedy", een geweldige uptempo hardrock song met een aanstekelijk terugkerend ritme en subtiele tempowisselingen, waarbij stil zitten niet aan de orde is.
In het titelnummer "Subconscious Awakening" schotelt Robot God me een fantastische rock song met een gemiddeld tempo en een licht hypnotiserend terugkerend ritme voor, die swingt als een trein, dat enkele minuten voor het einde van het nummer in een langzaam tempo over gaat.
Als laatste volgt "Sonic Crucifixion", een verrukkelijk progressief nummer met een terugkerend ritme en een gemiddeld tempo, dat na 2 minuten verandert in een stevige rock song met hardrock elementen.

"Subconscious Awakening" van Robot God is een uitstekende plaat met lekkere stoner/hardrock, waar ik vanaf de begintonen erg van genoten heb en ik raad liefhebbers van dit genre deze schijf dan ook van harte aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)




Review: Nicola Lori - Urban Vision (NL Music, 2024) (Jazzpop)

Multi-instrumentalist Nicola Lori uit Rome, Italië richtte in 1997 samen met Stefano Panunzi, Elio Lori en Angelo Strizzivormde hij de band Fjieri op, waarmee hij 2 albums uitbracht en sinds 2004 werkte hij met Stefano Panunzi op diens solo albums.
Zijn eerste solo album "Urban Vision" werd op 4 okteober 2024 uitgebracht door NL Music en hij wordt hierop bijgestaan door een ensemble bestaande uit: GRICE, Robert Aceto (David Sylvian, The Heads, Tom Tom Club, Jansen Barbieri Karn), Andrea Chimenti, Cristiano Roversi, Colin Edwin (ex-Porcupine Tree, O.R.k.), Luca Calabrese (Richard Barbieri), Nicola Alesini (Claudio Lolli), Danilo Cherni (Antonello Venditti, Goblin Rebirth), Giacomo Anselmi (Goblin Rebirth), Stefano Panunzi (Fijeri) en Angelo Strizzi (Fjieri). 

Het album bevat 10 nummers en begint met "Running Life", waarin Nicola Lori een mooi elektronisch instrumentaal nummer met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme speelt, dat jazz elementen bevat en dit wordt gevolgd door "Urban Vision" (feat. GRICE), een prima pop song met een gemiddeld tempo, een terugkerend ritme en dance invloeden en "Inside Your Thoughts", een geweldig nummer met een aanstekelijk dansbaar terugkerend ritme en een gemiddeld tempo.
Daarna volgen "A Life In This Heaven" (feat. GRICE), een uitstekende song met een gemiddeld tempo, lichte jazz invloeden en een aanstekelijk dansbaar ritme, "Hellios", een prachtig rustig nummer met een dansbaar ritme en "A Night In Istanbul", een elektronisch nummer met Oosterse en jazz invloeden, een terugkerend ritme en een gemiddeld tempo.
In "Strana La Vita" (feat. Andrea Chimenti) zet Nicola Lori me weer een mooie pop song met jazz invloeden voor, die een niet al te hoog tempo heeft en in "It's Looking Like April" (feat. Robert Aceto) krijg ik een lekker in het gehoor klinkende langzame song te horen.
Verder volgen "The Psychology Of Persuasion" (feat. GRICE), een puike jazz gerelateerde song met een gemiddeld tempo en "Shadows Of My Memories" (feat. Robert Aceto), een trage song met jazz invloeden en een ritme dat tot schuifelen aanzet.

"Urban Vision" van Nicola Lori bevat 10 heerlijke jazz nummers met hoofdzakelijk een gemiddeld tempo, die elke liefhebber van dit genre zeker zal waarderen en ik raad hen dan ook aan deze schijf eens te gaan beluisteren.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)




Review: Monkey Cat - Psychotic Wonderland (Area Pirata, 2024) (Powerrock / Punk)

Monkey Cat uit Phoenix, Arizona, Amerika, die in 2022 werd opgericht en bestaat uit: Frank Labor - sologitaar, Sharon Labor - keyboards en zang, Reggie Shumway - ritme gitaar en Rob Speck - drums.
De band bracht op 1 november hun digitale debuut single "Jumping In Puddles" uit en op 22 november 2024 verscheen hun debuut album "Psychotic Wonderland" als LP op 140 gram vinyl en als digitale download via Area Pirata en deze bevat 11 nummers.

Het album start met "Super Swag", waarin Monkey Cat een lekker in het gehoor klinkende uptempo powerrock song speelt, die punk en hardrock elementen bevat, swingt als een trein en tempowisselingen heeft en gevolgd wordt door "Better", een fantastische uptempo punk song, die tot dansen aanzet en de digitale single "Jumping In Puddles", een heerlijke rock song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme, die beweging oproept.
Daarna volgen "No Sense", een uitstekende swingende uptempo song met een aanstekelijk dansbaar ritme, "Think Think", een geweldige uptempo powerrock song, die subtiele tempowisselingen heeft en swingt en "Sizzle Crackle Boom", een uptempo rock song met tempowisselingen en een hoog meezing gehalte.
In "Tail" zet Monkey Cat me opnieuw een prima swingende uptempo rock voor, die punk elementen bevat, in "Days" krijg ik een verrukkelijke powerrock song te  horen, die lichte invloeden van de muziek van The New York Dolls heeft en in "Coming Back" laat de band me genieten van een swingende uptempo rock song met een aanstekelijk ritme, waarbij het moeilijk is stil te blijven zitten.
Verder volgen "Crooked Road", een uptempo rock song, die halverwege in een iets langzamer tempo over gaat, waarbij ook het ritme verandert en lichte funk elementen krijgt en "Hand In Hand", een schitterende progressieve pop song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar terugkerend ritme.

"Psychotic Wonderland" van Monkey Cat bevat hoofdzakelijk swingende uptempo punk/powerrock nummers waar ik enorm van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van deze muziekgenres deze puike schijf dan ook zeer aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)




zondag 17 november 2024

Review: Silverships - Kingdom Of Decay (Tonzonen Records, 2024) (Rock)

Silverships uit Hamburg, Duitsland bestaat uit: Tim Schröter - drums, Jan Gehrmann - basgitaar en Nils Kock - sologitaar en zang.
De band bracht op 15 februari 2023 hun digitale demo "Demos" uit en deze werd gevolgd door de digitale singles "Kingdom Of Decay" (28 juni 2024) en "Nevermore" (11 oktober 2024) en op 22 november brengt de band hun debuut EP "Kingdom Of Decay" via Tonzonene REcords uit als 10" EP en als digitale download en deze bevat 4 nummers.

De EP start met het titelnummer "Kingdom Of Decay", waarin Silverships een uitstekende rock song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme, die halverwege meer snelheid krijgt en swingt als een trein.(luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie)
Daarna volgt "Beast", een swingende uptempo song met een aanstekelijk ritme, die subtiele tempowisselingen heeft en halverwege heftiger wordt en de zang metal invloeden bevat. 
In "Nevermore" zet de band me een stevige uptempo stonerrock song voor, die zo nu en dan lichte melodische elementen bevat, tot beweging aanzet en tempowisselingen heeft.
Dan volgt "War Is Over", een schitterende licht psychedelische pop song met een gemiddeld tempo die progressieve rock invloeden bevat.

"Kingdom Of Decay" van Silverships bevat 4 puike rock songs waar ik enorm van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van deze muzieksoort deze prima EP dan ook sterk aan.




Review: Astral Kompakt - Goldader (Tonzonen Records, 2024) (Stoner)

Astral Kompakt uit Keulen, Duitsland werd in 2017 opgericht en bestaat uit: Ronnie Müller - sologitaar, Marc Faßbender - basgitaar en synthesizer en Julian Wolff - drums.
De band bracht op 8 september 2018 hun debuut EP "Astral Kompakt Demo" digitaal uit en deze werd  gevolgd door: "Obacht" (17 februari 2020, CD EP en digitale download), "Auszeit" (24 februari 2023, digitaal nummer), "Obacht Special Edition" (7 april 2023, EP album op doorzichtig 12" glas kleurig vinyl en digitale download) en op 22 november 2024 verschijnt hun debuut album "Goldader", dat 7 nummers bevat, als LP op donker groen vinyl, als LP op rood goud marmer vinyl, als CD en als digitale download via Tonzonen Records.

Het album begint met "Pirsch", waarin Astral Kompakt een traag stevig stoner nummer met een terugkerend ritme en tempowisselingen speelt, waarna het titelnummer "Goldader" volgt en de band een mooi melodisch nummer met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme ten gehore brengt, dat tempowisselingen heeft en zo nu en dan vrij stevig klinkt, post-rock elementen bevat en enkele minuten voor het einde meer snelheid krijgt.
Daarna volgen "Welwitschie", een lekker in het gehoor klinkend stevig stoner nummer met een gemiddeld tempo,die enkele minuten voor het einde een ander ritme krijgt en gaat swingen, "Batavitsche Träne I", een heerlijk nummer met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk terugkerend ritme, dat verder gaat in "Batavitsche Träne II", dat dezelfde uitstraling als het vorige nummer heeft, dus prima stoner met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme.(luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie)
In "Ruin" zet Astral Kompakt me een zwaar langzaam stoner nummer voor, dat iets voor de helft van het nummer van ritme verandert en over gaat in een swingend uptempo stuk muziek, dat tempowisselingen heeft en een aanstekelijk ritme bevat en in "Levitas" krijg ik een zwaar stevig nummer te horen, dat langzaam begint, maar al snel meer snelheid krijgt, waardoor de muziek gaat swingen.

"Goldader" van Astral Kompakt bevat 7 uitstekende stonerrock nummers, die liefhebbers van dit genre zeker zullen waarderen en ik raad hen dan ook aan deze schijf eens te gaan beluisteren, om misschien wel tot dezelfde conclusie te komen als ik.




Review: Sendelica - Requiem For Mankind (Fruits De Mer Records, 2024) (Progressief)

Sendelica werd in 2006 te Cardigan, Wales, opgericht en bestaat uit: Pete Bingham - sologitaar en elektronica, Glenda Pescado - basgitaar, Colin Consterdine - elektronica en programmering, Lee Relfe - saxofoons, Meurig Griffiths - drums en Lord Armstrong Sealand - theremin en keyboards.
De band bracht in juli 2006 hun debuut EP "TheOwlsHaveEyes" op hun eigen FRG Records label uit, waarop de zang door Chris Gibbs en het keyboardspel door Roger Morgan werd verzorgd en deze werd gevolgd door het album "Entering The Rainbow Light", dat in een zeer beperkte oplage in 2006 via FRG Records verscheen.
Daarna volgden: "Sleepwalker Fever" (TidyLike Records, 2007), "Spaceman Bubblegum And Other Weird Tales From The Mercury Mind" (RAIG Records, 2007), "The Alternative Realities Of The Re-Awakening Somnambulist" (TidyLike Records, 2008), "The Girl From The Future Who Lit Up The Sky With Golden Worlds" (RAIG Records, 2009), "Streamedelica She Sighed As She Hit Rewind On the Dream Mangler Remote" (RAIG Records, 2010), "The Pavilion Of Magic And The Trials Of The Seven Surviving Elohim" (FRG Records, 2011), "The Satori In Elegance Of The Majestic Stonegazer" (FRG Records, 2011) (Italiaanse vinyl uitgave via Vincebus Eruptum Recordings, 2013), "Strangefishone" (met Graig Padilla, limited edition split LP op Fruits de Mer, 2013), "The Kaleidoscopic Kat And It's Autoscopic Ego" (FRG Records, 2013) (Italiaanse uitgave via Vincebus Eruptum Recordings, 2013), "The Megaliths Vol 1 and Vol 2" 2 CD (FRG Records, 2013), (beperkte oplage van 200 stuks op picture disc met kaart hoes plus een zeer beperkte oplage 3box set van 25 stuks met een bouw je eigen Sendelicahenge model en hand geschilderde afbeeldingen), "The Fabled Voyages Of The Sendelicans" (vinyl uitgave via Vincebus Eruptum Recordings, 2014 CD uitgave via FRG Records, 2014), "Live At Crabstock" (Friends of the Fish Records Vinyl/CD uitgave, 2014) en "Anima Mundi" (FRG Records Vinyl/CD uitgave, 2015).
Verder verscheen de EP "A Nice Pear" met daarop "Venus In Furs" en "Maggot Brain" (Fruits de Mer, 2010), plus de live albums: "Live At Knitting Factory, New York 2008" (2008) en "Live At Kozfest, July 2012" (2012).
Het album "The Cromlech Chronicles", dat 9 mei 2016 door het Regal Crabomophone / Fruits De Mer Records label als voorloper van het "13th Dream Of Dr. Sardonicus" festival in een beperkte oplage gekleurd vinyl verscheen, heeft een klaphoes en bevat een poster en is tevens in een zeer beperkte oplage in een box set worden uitgebracht.
Vermeldenswaardig is ook nog, dat de band het album in het diepste, donkerste gedeelte van Wales, heeft opgenomen in de Mwnci Studio, op korte afstand van een Cromlech (een monument van meer dan 3000 jaar oud).
Hun single "Nite Flights", die 12 december 2016 op 7" gekleurd vinyl via het Fruits De Mer Records label verscheen, is een cover van een Scott Walker nummer, die op het laatste album van The Walker Brothers staat.
Op 2 januari 2018 bracht de band het album "The Cromlech Chronicles II" uit op het Strange Fish Records label en deze verscheen in een beperkte oplage op gekleurd vinyl en is voorzien van een klaphoes en op 30 juli 2018 verscheen "The Cromlech Chronicles III" op 3 10" LP's op gekleurd vinyl, die voorzien zijn van een 3D hoes en 3D bril via het Regal Crabomophone label van Fruits De Mer Records.
Vermeldenswaardig is verder, dat de band ten tijde van de opnamen in augustus 2017 uitgebreid werd met drummer Gregory Gurvey van The Luck Of Eden Hall en keyboards speler Roger Morgan.
De opvolger van dit album heette, logischerwijs, "The Chromlech Chronicles IV", dat op 29 juli 2019 als 3 zijdige 2LP op gekleurd vinyl via het Regal Crabomophone label van Fruits De Mer Records verscheen en vermeldenswaardig is, dat kant 4 geprint werd met een nieuwe techniek, waarbij het geheel er uit ziet als een plaat waarop een foto zit en op 13 augustus 2021 verscheen het concept album "And Man Created God", waarop 9 nummers staan, als 2LP in een beperkte oplage van 200 stuks op gespetterd gekleurd vinyl, als 2LP in een beperkte oplage van 100 stuks op zwart vinyl, inclusief een CD, plus een poster, als 2LP in een beperkte oplage van 200 stuks op wit vinyl + poster, als CD, gestoken in een klaphoes in een beperkte oplage van 100 stuks via Fruits De Mer Records.
OP 28 november bracht Fruits De Mer Records hun album "One Man's Man" uit, waarop 7 nummers staan, als 2LP in een beperkte oplage van 200 stuks op kleur in kleur vinyl, inclusief een poster, een uitdrukbare hoes en bedrukte binnen hoezen, als 2LP in een beperkte oplage van 200 stuks op wolkkleurig oranje vinyl, inclusief een poster, een uitdrukbare hoes en bedrukte binnen hoezen, als USB, (die het album plus 10 bonus demo's / outtakes bevat) in een beperkte oplage van 50 stuks in een tinnen doos met een jigsaw puzzle en als CD in een beperkte oplage van 100 stuks.
Het derde deel van deze serie heet "Man, Myth & Magic" en werd door Fruits De Mer Records op 9 december 2023 als 2LP op gekleurd vinyl uitgebracht, die vergezeld ging met geprinte binnen hoezen en een uitvouwbare poster.
De band brengt op 20 december 2024 het 4e en tevens laatste deel van deze serie uit, getiteld "Requiem For Mankind" en deze verschijnt als 2LP in een beperkte oplage van 250 stuks op gekleurd vinyl, inclusief een poster en geprinte binnenhoezen, als USB stick in een beperkte oplage van 50 stuks, inclusief een puzzle in een blik, als picture disc CD in een beperkte oplage van 150 stuks en als digitale download, waarbij nog vermeldenswaardig is dat Santtu Laakso (Astral Magic) - keyboards (track 4) en Calli - zang (track 2) bijstaan. 

Het album, dat 4 nummers bevat, start met het bijna 23 minuten durende "Cosmic Slop (In The Beginning) - Let There Be Light", waarin Sendelica een schitterend stuk progressieve muziek in een traag tempo en psychedelische elementen speelt, dat na 9 minuten even ruimtelijk wordt en krijgt dan dance en jazz invloeden, waarbij de muziek in een gemiddeld tempo wordt gespeeld, dat 7 minuten later nog meer snelheid te krijgt en gaat swingen.
Daarna volgt "Let There Be Life - Requiem For The Planet", een uitstekend swingend krautrock nummer met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar terugkerend ritme, waarbij stil zitten geen optie is en na na 8 1/2 minuut stopt de muziek om 45 seconden later weer te beginnen, waarbij de band nu een rustig piano nummer met hemels klinkende vrouwenzang speelt.
In "The Downfall" laat Sendelica me genieten van een zwaar stuk muziek met een dreigend ritme en een niet al te hoog tempo, dat geleidelijk iets meer snelheid krijgt en progressieve jazz invloeden heeft.
Dan volgt "Chaos - Requiem For Mankind", een uptempo nummer dat met dance invloeden en een aanstekelijk terugkerend ritme begint en na 7 minuten over gaat in een mooi langzaam stuk muziek met een terugkerend ritme.

"Requiem For Mankind" van Sendelica is een fantastisch album waarop progressieve muziek met jazz en piano muziek met elkaar verweven worden en ik raad elke liefhebber van deze genres deze schijf dan ook sterk aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)




Review: Starmonger - Occultation (Interstellar Smoke Records, 2024) (Stoner / Hardrock)

Starmonger uit Parijs, Frankrijk werd in 2015 opgericht en bestaat tegenwoordig uit: Arthur Desbois - zang en sologitaar, Mathias Friedman - basgitaar en achtergrondzang en Seb Antoine - drums en achtergrondzang.
De band bracht op 28 september 2015 hun digitale debuut single "Revelation" uit, waarna de volgende uitgaven verschenen: "Revelation II" (digitale EP, 12 januari 2017), "Revelation III" (digitale single, 15 juni 2018), "Revelation IV" (digitale single, 8 juli 2019) en "Revelations" (CD album en digitale download, 27 november 2020).
Op 29 november 2024 brengt Interstellar Smoke Records hun tweede album "Occultation" uit, waarop 7 nummers staan en dit verschijnt als LP in een beperkte oplage van 75 stuks op oranje met rookzwart marmerkleurig vinyl, als digipack CD in een beperkte oplage en als digitale download.

Het album begint met "Black Lodge", waarin Starmonger een stevige stonerrock song met een gemiddeld tempo ten gehore brengt, dat tegen het einde in een ander ritme en tempo over gaat.
Daarna volgen "Conjunction", een lekker in het gehoor klinkende rock song met tempowisselingen en een aanstekelijk ritme en "Serpent", een uitstekende rock song met wisselende tempo's, om halverwege meer snelheid te krijgen en te veranderen in een heerlijk swingend stuk rock muziek, dat tot dansen aanzet en 1 minuut later terug in het begin tempo en ritme komt.
In "Mothra" zet Starmonger me een puik instrumentaal nummer met aan aanstekelijk ritme en een gemiddeld tempo voor en in "Page Of Swords" krijg ik een stevige rock song met een dansbaar ritme en een gemiddeld tempo te horen, die hardrock elementen bevat
Verder volgen "Phobos", een prima rock song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme en "Supernova", een song met een vrij rustig tempo en een aanstekelijk ritme, dat melodische elementen bevat en bij tijd en wijle swingt.

"Occultation" van Starmonger is een prima rock plaat, die gewoon lekker klinkt, dus die ik elke liefhebber van stoner, hardrock en de betere rock kan aanraden.(luister naar 3 nummers van dit album via de bandcamp link onder de recensie)




Review: The Honey Pot - The Happiness Explosion (Billywitch Records, 2024) (Progressief)

Crystal Jacqueline werd in Wiltshire, Engeland geboren en al op jonge leeftijd ontwikkelde ze haar talent en liefde voor muziek.
Ze trad regelmatig in en rond Bath op, die haar lof en een waardevolle ervaring opleverden en verhuisde later verder naar het zuiden van het land, waar ze in verscheidene bands speelde, die in binnen en buitenland optraden.
Ze woont in Devon met haar varken, katten, ganzen en haar partner Icarus Peel en samen spelen ze in de band The Honey Pot, die in 2012 startte en in het begin uit 5 personen bestond, maar nadat, in 2013, hun zanger en ook hun basgitarist de band verlieten, nog maar bestond uit: Crystal Jacqueline - zang en piano, Icarus Peel - alle andere instrumenten en Brian Rushbrooke - drums.
In 2010 bracht ze haar solo debuut album "Heal Yourself" via Psychedandy Records uit en in 2012 verscheen haar eerste album met The Honey Pot, getiteld "To The Edge Of The World" op het Mega Dodo label.
In november 2012 nam ze de EP "A Fairy Tale" op met daarop 3 covers: "Cousin Jane" (Troggs), "A Fairy Tale" (Second Hand), "Play With Fire" (Rolling Stones), die door Fruits De Mer Records werd uitgebracht.
Daarna verscheen de LP "Sun Arise" in 2013 via het Mega Dodo Records label op de markt en deze bevat 16 nummers, inclusief de songs van de EP "A Fairy Tale".
Het album Crystal Jacqueline And The Honey Pot, "Electronic Memory", uit 2015, is in een zeer gelimiteerde box oplage van 100 stuks verschenen en bevat een 12 pagina's tellend boekje, 2 ansichtkaarten en een badge.
Ook de uitgave van de band, "Inside The Whale", die 26 februari 2016 door het Mega Dodo Records label werd uitgebracht, verscheen in een beperkte oplage en daarop zijn keyboards speler John Wyatt en basgitarist Simon Fear, die sinds begin 2015 bij de band zitten, voor het eerst te horen.
Het album, dat 9 nummers bevat, is op 180 gram zwart vinyl op LP uitgebracht in een gelimiteerde oplage van 300 stuks, waarvan de eerste 150 stuks gesigneerd en genummerd zijn door de band.
De CD uitgave bevat 2 extra nummers, terwijl er van de beperkte uitgave van de 3CD versie slechts 150 verschenen en deze bevat het album "Inside The Whale", het exclusieve live album "Live In London" (opgenomen tijdens het Games For May optreden), de single "Lisa Dreams" plus 2 bonus nummers en een interview met Icarus Peel en Crystal Jacqueline, waarbij het geheel verpakt is in een speciaal genummerd blik met waarzeggende vis.
De single "Dr. Crippen's Waiting Room" van The Honey Pot is een voorloper van de 100ste vinyl uitgave van het Fruits De Mer label, dat sinds 2008 bestaat.
De 100ste uitgave is de 2LP "Ascending Scales" van The Honey Pot, die 12 december 2016, op gekleurd vinyl in een klaphoes verscheen en daarop staat een mix van klassieke en obscure psychedelische en progressieve rock covers plus nieuwe nummers.
Om dit heugelijke feit te vieren, vroeg Icarus Peel een aantal artiesten om medewerking aan hun album te verlenen en Dick Taylor (Pretty Things), James Lowe (Electric Prunes), Tom Newman (July), Peter Cook (July), Nick Saloman (The Bevis Frond), Adrian Shaw (The Bevis Frond), Anton Barbeau, Judy Dyble, Us And Them, Jack Ellister, Bruce Woolley (Buggles) en anderen spelen hierop mee.
Omdat het dubbel album snel uitverkocht was, besloot Keith Jones van Fruits De Mer Records het in 2017 in een speciale editie als 3CD uit te brengen, waarbij CD 3 opnamen bevat, die niet op de eerste uitgave voorkomen.
De opvolger van dit triple album is de LP ""Bewildered Jane", die op 29 maart 2019 via Mega Dodo Records in een beperkte oplage van 300 stuks op 180 gram zwart en wit vinyl wordt uitgebracht, waarvan de eerste 99 exemplaren voorzien zijn van een met de hand geschreven inlegvel en een extra live CD, die in september 2018 op het Onboard The Craft Festival werd opgenomen.
De band bestaat op deze plaat uit: Crystal Jacqueline - zang en keyboards, Icarus Peel - sologitaar en zang, John Wyatt - zang, keyboards en slide gitaar, Andy Budge - basgitaar en Wayne Fraquet - drums, terwijl Lizzy Wayne dwarsfluit in 1 nummer speelt.
En op 2 november 2019 verscheen de 2EP "I Talk To The Wind", die 5 covers bevat,  op 7" gekleurd vinyl, via Crustacean, het sub label van Fruits De Mer Records.
Op 25 juni 2021 bracht The Honey Pot hun album "The Secret" uit via Billywitch Records als CD in een beperkte oplage en als digitale download en deze werd op 22 april 2024 gevolgd door het compilatie album "An Introduction To The Honey Pot, With Crystal Jacqueline", dat als CD via Fruits De Mer Records verscheen en op 20 november brengt Billywitch Records de 2LP "The Happiness Explosion" in een beperkte oplage van 100 stuks en als digitale download uit.

Het album dat 17 nummers bevat, begint met "Desert Song", waarin The Honey Pot een geweldige licht psychedelische progressieve rock song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme speelt, die tot dansen aanzet en deze wordt gevolgd door "Chelsea Bred", een swingende uptempo somg met een aanstekelijk dansbaar ritme, "Behind The Sun", een swingende progressieve rock song met een aanstekelijk ritme en een gemiddeld tempo en "Sunshine", een heerlijke swingende song met een gemiddeld tempo,  waarbij stil zitten geen optie is.
Daarna volgen "Stuck In Starless Beauty", een schitterende progressieve song met een aanstekelijk ritme en subtiele tempowisselingen, "Lagertha", een prachtige rustige song, "Victoria", een verrukkelijk nummer dat met gesproken tekst start, waarna de muziek voorzichtig invalt en de muziek door het drumsspel een licht dreigend oorlog beeld oproept, om na enkele minuten meer snelheid te krijgen en gaat swingen en het titelnummer "The Happiness Explosion", een prima swingende uptempo song.
In "Please Let Me In" zet The Honey Pot me weer zo'n lekker in het gehoor klinkende uptempo song met een aanstekelijk dansbaar ritme voor, in "The Otherworld" krijg ik een progressief uptempo nummer te horen, in "One Golden Afternoon" laat de band me genieten van een mooie song met een niet al te hoog tempo en een aanstekelijk ritme en in "The Mushroom And The Peach" hoor ik de band een fantastische song met een langzaam tempo spelen, die een terugkerend ritme heeft.
Dan volgen "The Green Procession", een puike progressieve song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme, "Clouds Behaving Oddly", een dansbare song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme en "Sunday’s Child", een uitstekende song met een vrij traag tempo.
Verder speelt de band "The Sound", een geweldige progressieve rock song met een gemiddeld tem po en een terugkerend ritme, dat tot beweging aanzet en "How Was That For You?", een prachtig instrumentaal nummer met een terugkerend ritme en een gemiddeld tempo.

"The Happiness Explosion" van The Honey Pot staat vol heerlijke progressieve nummers waar ik van begin tot einde enorm van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van dit genre deze schijf dan ook sterk aan.(luister naar de oneven nummers van dit album via de bandcamp link onder de recensie)




Review: The Woggles - Anyway The Wind (Rogue Records, 2024) (Pop / Soul)

The Woggles uit Atlanta, Georgia, Amerika werd in 1987 opgericht en bracht tot nu toe 12 LP's en 23 singles / EP's uit en er verschenen tevens 5 compilatie albums van de band.
Op 15 november 2024 bracht Rogue Records hun 7" single "Anyway The Wind" uit, die tijdens Rock and Roll Backlash sessions in 2005 in Rick Miller's Kudzu Ranch Studio in Mebane NC, Amerika werd opgenomen en hierin is de overleden Jeff Walls alias Flesh Hammer - sologitaar, keyboardsen achtergrondzan nog te horen.
Verder bestond de band tijdens de opnamen uit: Dan Eletxro - drums en achtergrondzang, Buzz Hagsrom - basgitaar en achtergrondzang en The Professor Mighty Manfred - zang.  

In "Anyway The Wind" schotelt The Woggles me een fantastische pop song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme voor, die subtiele tempowisselinge bevat en in "Slippin' Out" krijg ik een heerlijke uptempo soul gerelateerde song met een dansbaar terugkerend ritme te horen.

"Anyway The Wind" van The Woggles bevat 2 lekker in het gehoor klinkende nummers, waar ik erg van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van de betere pop deze schijf dan ook zeer aan.(luister naar deze single via de bandcamp link onder de recensie)




Review: Super FLORENCE Jam - 60 Big Ones (Bird's Robe Records, 2024) (Poprock)

Super FLORENCE Jam uit Sydney, Australië bestond uit: Mike Solo - drums, Alex Tulett - basgitaar, Laurence Rosier Staines - zang, ritme gitaar en keyboards en Adam Krawczyk - zang en sologitaar.
Van de band verschenen de volgende uitgaven: "super FLORENCE jam" (CD en digitale EP, 11 december 2009) "Simmer Down" (digitaal nummer, 22 januari 2011), "sFj Online Sampler" (digitaal album, 21 juni 2011), "We Always Knew It Would Come To This" (CD EP en digitale download, 26 augustus 2011), "You've Had It Too Easy For Too Long" (CD album en digitale download, 28 augustus 2020) en op 8 november 2024 verscheen het album "60 Big Ones" via Bird's Robe Records als digipack CD in een beperkte oplage van 500 stuks en als digitale download en hierop staan 6 nummers, die in 2012 opgenomen zijn, maar nooit eerder uitgebracht werden.

Het album begint met "Ocean’s Way", waarin Super FLORENCE Jam een uitstekende poprock song met een gemiddeld tempo en een vrolijk dansbaar ritme ten gehore brengt en deze wordt gevolgd door "Haunted", een lekker in het gehoor klinkende uptempo pop song met een aanstekelijk ritme.
Daarna volgen "Hold's Tight", een heerlijke song met een terugkerend ritme, jaren 70 glamrock elementen en een gemiddeld tempo, en "European Vacation", een prima song, 
die invloeden van de muziek van "All Day And All Of The Night" van The Kinks heeft. 
In "The Elusive Obvious" zet Super FLORENCE Jam me een prima song met een uptempo en een aanstekelijk vrolijk ritme voor, die tot beweging aanzet en in "Want It Now" krijg ik een song met een gemiddeld tempo en een dansbaar ritme te horen, die subtiele tempowisselingen bevat.

"60 Big Ones" van Super FLORENCE Jam bevat 6 lekker in het gehoor klinkende poprock nummers, die ik iedere liefhebber van de betere pop muziek kan aanraden.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)




Review: Eat-Girls - Area Silenzio (Bureau B Records, 2024) (Pop / Elektro / Avant Garde / Krautrock)

Eat-Girls uit Frankrijk bestaat uit: Élisa Artero - zang en sologitaar, Amélie Guillon - synthesizer en Maxence Mesnier - zang en basgitaar.
De band bracht hun met de hand gemaakte debuut CD EP op 23 mei 2020 uit, die een fanzine bevatte en deze verscheen ook als digitale download, waarna op 29 juni 2021 de CDr EP "Windowsill" / "Eggs", die in eigen beheer werd uitgebracht volgde.
Vervolgens verschenen de digitale nummers: "Canine" (15 februari 2023), "3 Omens" (20 juni 2024), "Unison" (29 augustus 2024) en op  8 november 2024 bracht Bureau B Records hun debuut album "Area Silenzio" uit als LP op gekleurd vinyl in een beperkte oplage, als CD en als digitale download.

Het album, dat 10 nummers bevat waaronder de 3 digitale nummers, start met "On A Crooked Swing", waarin Eat-Girls een puike song met een gemiddeld tempo en een licht hypnotiserend terugkerend ritme ten gehore brengt en deze wordt gevolgd door "Unison", een heerlijke song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme en "Canine", een geweldige song, die invloeden van de jaren 80 muziek bevat en een terugkerend ritme heeft. gespeeld wordt.
In "Earthcore" zet Eat-Girls me een fantastisch krautrock nummer met een gemiddeld tempo voor,
Daarna volgen "A Kin", een schitterende uptempo song met een terugkerend ritme, die swingt, "Everything Goes In Diagonal", een uitstekende song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme en "Saints’ Discards", een song met jaren 80 avant garde invloeden, die in een gemiddeld tempo waarbij stil zitten geen optie is en in "Para Los Pies Cansados" krijg ik een verrukkelijke uptempo song te horen, dat een opzwepend terugkerend ritme heeft en swingt als een trein.
Verder hoor ik "3 Omens", een prachtige song met een niet al te hoog tempo, die mysterieus klinkt en "Trauschaft", een geweldige uptempo elektro song met een licht hypnotiserend repeterend ritme, die swingt en daarbij is het moeilijk om niet in beweging te komen.

"Area Silenzio" van Eat-Girls is een fantastisch debuut album, dat muzikale invloeden heeft van pop, krautrock, elektro, avant garde, dub en jaren 80 muziek, die de band op uitstekende wijze weet te combineren, waarvan ik enorm van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van 1 of meerdere van deze genres deze schijf dan ook sterk aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)




zondag 10 november 2024

Review: Bissesvinet - Blodager (Eigen Beheer, 2024) (Experimenteel)

Bissesvinet uit Kopenhagen, Denemarken, is een samenwerking tussen singer / songwriter Bisse en de experimentele rock band SVIN, die stamt uit 2022.
De band bestaat uit: Thorbjørn Radisch Bredkjær (Bisse) - zang en synthesizer, Thomas Eiler - drums, Lars Bech Pilgaard - sologitaar en keyboards en Henrik Pultz Melbye - saxofoon, klarinet, keyboards en EWI.
Op 8 november 2024 verschijnt hun debuut album "Blodager" in eigen beheer als LP op zwart vinyl met een exclusieve klaphoes, die het volledige schilderwerk van de hoes bevat, zoals die gemaakt is door Joakim Drescher en als digitale download en dit bevat 10 in het Deens gezongen nummers.

Het album start met "Blodpenge", waarin Bissesvinet een geweldige avant garde song met een niet al te hoog tempo en een licht hypnotiserend terugkerend ritme speelt, dat na enkele minuten experimenteel wordt, om enkele minuten later weer verder te gaan in het begin ritme en tempo en dit nummer wordt gevolgd door "Bud", een puike heftige song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme en "Dødsklage", een mooie langzame song met ingetogen zang en een aanstekelijk ritme.
Daarna volgen "Shulamit", een fantastische swingende uptempo song met een terugkerend ritme, die tot beweging aanzet en jazz elementen bevat, "Judasevangeliet", een zwaar dreigend stuk muziek met een traag tempo, gesproken tekst en avant garde invloeden en "Veråb", een uitstekende uptempo song met een terugkerend ritme, die elektro elementen bevat en swingt.
In "Svinehyrden" schotelt Bissesvinet me een heftige song voor, die een gesproken tekst heeft, overeenkomsten bevat met de muziek van Copernicus en in "Grædemuren" krijg ik een heerlijke song met een gemiddeld tempo en een terugkerend dansbaar ritme te horen, die een aanstekelijk ritme bevat.
Verder volgen "Samson", een vrij zwaar nummer met een niet al te hoog tempo, een gesproken tekst en experimentele elementen en "Harmageddon", een uptempo nummer met een terugkerend ritme, tempowisselingen, experimentele jazz elementen, gesproken tekst en een bij tijd en wijle swingend ritme. 

"Blodager" van Bissesvinet bevat 8 schitterende experimentele nummers, die helaas maar door een klein publiek gewaardeerd zullen worden, maar zij die de moeite nemen de plaat eens goed te beluisteren, zullen zeker verrast worden door deze geweldige band.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)




Review: The Embrooks - Terry And Julie (Rogue Records, 2024) (Garagerock / Beat)

The Embrooks werd eind 1996 opgericht en bestaat sinds de oprichting uit: Matthew Lambert (alias Mole Brooks) - zang en basgitaar, Alessandro Cozzi - sologitaar en zang en Lois Tozer - drums.
Muzikaal liet de band zich beïnvloeden door de muziek van onder andere The Who, The Kinks The Small Faces, The Creation, The Byrds en The Beatles en in 1998 verscheen hun debuutsingle "But I Didn't Know Him"/"Fight Fire" via het Dig The Fuzz Records label in een beperkte oplage.
Vervolgens verschenen: "The Embrooks" (7"EP, Sympathy For The Record Industry, 1998), "More Than Ever"/"You Can Be My Baby" (7"mono single, Guerssen, 1999),
"If You Let Me Go" (7" mono single, Max Picou Records, 2000), "Jack"/"Dawn Breaks Through" (7"ltd.edition single, Circle Records, 2002) en "Back In My Mind"/"The Time Was Wrong" (CD single, Butterfly Records, 2002).
Tevens bracht de band 4 albums uit, waarvan "Separations..." uit 1999 de eerste was en deze werd zowel door Dionysus Records(LP/CD) als door Dig The Fuzz Records(LP) uitgebracht.
Daarna verschenen: "Our New Day" (Voxx Records(LP/CD), 2000) en "Yellow Glass Perspections" (Munster Records(LP/CD), 2004) plus de compilatie 2CD "45 & High Times" (Munster Records, 2005).
Na meer dan 10 jaar was er weer een nieuwe plaat van de band te beluisteren in de vorm van een 7" mono single, getiteld "Nightmare" / "Helen", die in een beperkte oplage van 500 stuks in een gelamineerde klaphoes op 22 augustus 2016 verscheen via State Records.
Op 10 december 2018 bracht de band het album "We Who Are", waar 12 nummers op staan, in een beperkte oplage van 1000 stuks op LP uit op 180 gram vinyl, inclusief CD en digitale download, die in een klaphoes is gestoken.
Vervolgens verschenen: de split single met The Fuzztones "Ward 81" (Fuzztones) / "I Need You" (The Embrooks) (7" single, 16 augustus 2019, Soundflat Records) , "Human Living Vampire" (7" single beperkte oplage, 30 april 2021, Spinout Nuggets), "Black-Hatted Lady" (7" single, 20 december 2022, Rogue Records) en op 15 november 2024 bracht Rogue Records hun 7" single "Terry And Julie" uit.

Op kant A: "Terry And Julie" zet The Embrooks me een schitterende jaren 60 gerelateerde uptempo mix van garagerock en beat voor, die een een stekelijk dansbaar ritme heeft en op kant B laat de band me genieten van een uitstekende cover van The Yardbirds hit uit 1965, getiteld "Heart Full Of Soul".

"Terry And Julie" van The Embrooks is een fantastische single met puike jaren 60 gerelateerde muziek, die ik elke liefhebber van dit genre van harte aanraad.(luister naar de single via de bandcamp link onder de recensie)