Review: Dave McLean - Faintly Blowing (Friends Of The Fish, 2024) (Psychedelische Pop)

Dave McLean uit Londen, Engeland was één van de mede-oprichters van de band The Chemistry Set in 1987, waarin hij drumt en zingt.

Op 1 april 2024 verschijnt zijn eerste solo single "Faintly Blowing" (een cover nummer van de Engelse band Kaleidoscope uit 1969), die via Friends Of The Fish (een sub label van Fruits De Mer Records) als 8" single in een beperkte oplage wordt uitgebracht en op de A-kant de stereo versie en op de B-kant de mono versie van dit nummer bevat.

In de stereo versie van "Faintly Blowing" schotelt Dave McLean me een verrukkelijke psychedelische pop song met een gemiddeld tempo voor, die een licht hypnotiserend ritme heeft en in de mono versie hoor ik hem dit nummer nogmaals ten gehore brengen, die dezelfde uitwerking op me heeft.

"Faintly Blowing" van Dave McLean is een fantastische psychedelische song, die ik kan blijven draaien en ik raad iedere liefhebber van psychedelische muziek deze  meesterlijke 8" dan ook sterk aan; wat mij betreft verplichte kost!(luister naar de mono uitvoering van dit nummer via de youtube link onder de recensie)

Review: White Willow - Ex Tenebris (Karisma Records, 2024) (Psychedelische Folk)

White Willow uit Noorwegen bestond uit: Jan Tariq Rahman - zang, mellotron, synthesizer, keyboards, elektrische piano, blokfluit, sitar, bas- en sologitaar, effecten, elektronica, kromhoorn, kantele en clavinet, The Drummer - drums en percussie, Alexander Engebretsen - basgitaar en akoestische basgitaar, Eldrid Johansen - zang, Sara Trondal - zang, Audun Kjus -dwarsfluit, doedelzak, bodhrán en zang, Jacob C. Holm-Lupo - elektrische en akoestische gitaar en E-Bow, plus basgitaar (track 5) en Tirill Mohn - viool, plus klassieke gitaar (track 11).

Hun debuut album "Ignis Fatuus", dat in 1995 als CD via The Laser's Edge verscheen en in 2010 als 2LP door Pancromatic in een geremasterde versie met bonus nummers werd uitgebracht, verschijnt op 3 november 2023 in een geremasterde versie als LP in een beperkte oplage op oranje/blauw vinyl, als CD en als digitale download via Karisma Records en bevat 12 nummers, waarbij vermeldenswaardig is, dat ook de overige 5 albums opnieuw via dit label zullen worden her uitgebracht.

Hierop spelen de volgende gastmuzikanten mee: Trond Haakensen - bas (track 3), Kjell Viig - countertenor en solo (track 3), Terje Krognes - countertenor en tenor (track 3), Tor Tveite - tenor (track 3), Eivend Opsvik - fretless basgitaar (track 4), Susanna Calvert - akoestische gitaar (track 5), Henning Eidem - drums en percussie (track 5), Tov Ramstad - cello (track 6), Steiner Haugerud - dubbele bas (track 6), Erlend M. Saeverud - akoestische gitaar (track 7) en Carl Michael Eide - drums en percussie (track 10). 

De tweede her uitgave die via Karisma als 2LP in een beperkte oplage op transperant blauw vinyl, als CD en als digitale download verschijnt, is de opvolger van het debuut album en heet "Ex Tenebris", dat oorspronkelijk in 1997 werd uitgebracht en het was de bedoeling dat dit een solo album van Jacob C. Holm-Lupo zou worden, omdat de band uit elkaar was gegaan, maar het werd desondanks toch een nieuw White Willow album.

Het album dat 7 nummers bevat, begint met "Leaving The House Of Thanatos", waarin White Willow een geweldig progressieve folk song met een niet al te hoog tempo en invloeden van de muziek uit de jaren 70 ten gehore brengt en dit wordt gevolgd door "The Book Of Love", een prachtige folkpop song met een langzaam tempo en een aanstekelijk terugkerend ritme.

Daarna volgen "Soteriology", een schitterend traag folk nummer met middeleeuwse invloeden en hemelse zang van Sara Trondal en "Helen And Simon Magus", een heerlijke rustige folk song, die na enkele minuten meer snelheid krijgt en progressieve invloeden bevat, om enkele minuten later terug te keren naar het langzamere tempo.

In "Thirteen Days" zet White Willow me opnieuw zo'n mooie rustige folk song voor, in "A Strange Procession" begint de muziek met zware drums klanken en krijg ik een traag dreigend nummer met dustere invloeden te horen en in het laatste nummer "A Dance Of Shadows", dat 14 minuten duurt, laat de band me genieten van een verrukkelijk progressief stuk muziek dat in een niet al te hoog tempo wordt gespeeld, experimentele en lichte Oosterse invloeden heeft en voor de laatste 2 minuten zang bijgevoegd krijgt.

"Ex Tenebris" van White Willow is een fantastische plaat met geweldige progressieve folk, waar ik van begin tot einde enorm van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van deze muzieksoort deze schijf dan ook zeer aan.(luister naar de eerste uitgave van dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: The Galileo 7 - You, Me And Reality (Damaged Goods Records, 2024) (60's Pop)

Allan Crockford - zang en sologitaar richtte in 2009  de band The Galileo 7 op, die naar een episode van Star Trek is genoemd.

Hij was eerder actief in andere bands en enkele daarvan zijn: The Solarflares, The Prisoners, JTQ en Thee Headcoats en hij maakt ook deel uit van de band Graham Day & The Forefathers.

Samen met Viv Bonsels - orgel en zang, Mole Brooks - basgitaar en zang en Russ Baxter - drums vormde hij de eerste formatie van The Galileo 7, die uit Medway, Londen, Engeland komt en tegenwoordig bestaat uit: Allan Crockford - zang, mellotron en sologitaar, Viv Bonsels - orgel en zang, Paul Moss - basgitaar en zang en Mole Brooks - drums en zang.

The Galileo 7 bracht diverse albums en singles uit, zoals: "Are We Having Fun Yet?" (2010 via Misty Lane Records), "Staring At The Sound" (2012 via State Records), "False Memory Lane" (2014 via Fool's Paradise), "One Lie At A Time" / "The God Of Gaps" (2015 7" single via State Records), "Cruel Bird" (2016 7" single via State Records), "The Live-O-Graphic Sessions" (2016 CD album via Fool's Paradise), "Tear Your Minds Wide Open" (2017 via Damaged Goods Records), "Too Late" / "The World Looks Different Today" (2019 7" single via State Records), "There Is Only Now" (2019 via Damaged Goods Records), "Decayed" (2020 via Fool’s Paradise), "Listening To The Colours" (2021 via Spinout Nuggets Records), "Tear Your Minds Wide Open (Expanded Edition)" (2023 via Damaged Goods Records) en op 1 maart 2024 brengt de band hun album "You, Me And Reality" als LP en als CD uit via Damaged Goods Records en dit bevat 12 nummers.

Het album begint met "Can’t Go Home", waarin The Galileo 7 een heerlijke uptempo song speelt, die een aanstekelijk dansbaar ritme heeft (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie) en gevolgd wordt door het titel nummer "You, Me And Reality", een schitterende uptempo song met een aanstekelijk vrolijk klinkend ritme, dat tot dansen aanzet en "A Quiet Place", een pop song met een gemiddeld tempo en subtiele tempowisselingen.

Daarna volgen "Slow Down", een geweldige licht psychedelische pop song met een gemiddeld tempo, eind jaren 60 invloeden en een terugkerend ritme, "I Know What I Know", een swingende uptempo song, die beweging oproept en "Rain Is Falling", een dansbare song met een gemiddeld tempo.

In "Seen Somehow" zet The Galileo 7 me een lekker in het gehoor klinkende uptempo pop song met een aanstekelijk ritme voor, in "Blind Eyes Open" krijg ik een uitstekende song met wisselende tempo's te horen en in "The Man Who Was Thursday" laat de band me genieten van een puike song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme, die tempowisselingen heeft.

Verder volgen "Lazy", een mooie pop song met een niet al te hoog tempo en een tempowisselingen, "A Simple Man", een verrukkelijke uptempo song met een aanstekelijk ritme, waarbij stil zitten geen optie is en "Something In Your Eyes", een prima pop song met een gemiddeld tempo, die uitnodigt tot dansen en subtiele tempowisselingen bevat.

"You, Me And Reality" van The Galileo 7 staat vol fantastische pop songs met eind jaren 60 invloeden en ik kan elke liefhebber van jaren 60 muziek en de betere pop deze schijf dan ook zeer aanraden.

Review: Autogramm - Diana / Licht Aus (Beluga Records, 2024) (Synthy Pop / New Wave)

Autogramm uit Vancouver, Canada bestaat uit: Jiffy Marx - zang, synthesizer en gitaar, The Silo - zang, drums, synthesizer en gitaar, CC Voltage - zang, basgitaar en gitaar en Lars Von Seattle - sologitaar en zang.

De band bracht op 6 januari 2018 hun debuut uit met de digitale single "Jessica" en deze werd gevolgd door: "What R U Waiting 4?" (digitaal album, 21 september 2018), "Bad Day" / "Quiero Estar Sedado" (7" single en digitale single, 24 juni 2019), "Working Man" (digitaal nummer, 6 juli 2020), "No Rules" (digitaal album, 16 april 2021) en "Music That Humans Can Play" (album, 14 november 2023 als LP en als digitale download).

Op 6 februari 2024 verscheen hun 7" single "Diana" / "Licht Aus" via Beluga Records en deze werd eveneens als digitale download uitgebracht.

Op de A-kant, "Diana", speelt Autogramm een swingende uptempo synthy pop song met een aanstekelijk terugkerend ritme en jaren 80 invloeden, waarbij stil zitten niet aan de orde is en in de cover "Licht Aus" van Nights uit 1982 krijg ik een heerlijke dansbare song met een gemiddeld tempo te horen, die een terugkerend ritme een hoog meezing gehalte heeft.

De single "Diana" / "Licht Aus" van Autogramm bevat 2 lekker in het gehoor klinkende nummers, waarmee de band me even terug naar de jaren 80 heeft gebracht en ik raad iedere liefhebber van synthy pop en new wave deze schijf dan ook zeer aan.(luister naar deze single via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Mark & The Clouds - Machines Can't Hear You (Gare Du Nord, 2024) (Pop)

Mark & The Clouds is een band uit Londen, Engeland, die door Marco Magnani - zang en sologitaar werd opgericht nadat zijn band Instant Flight op een dood spoor belandde.

Hun debuut LP "Blue Skies Opening" werd gemaakt met medewerking van  bevriende muzikanten uit heden en verleden, zoals: John O'Sullivan - basgitaar, Fabio Serrone - solo- en basgitaar, Michele Rossiello - basgitaar, Javier Ayensa - sologitaar, Ian Button - drums, Shin Okajima - drums, Tiberio Ventura - drums, Ray Fontana - keyboards, Tom Hammond - trompet en Joe Hammond - trombone.

De LP, die 30 juni 2014 verscheen en 11 nummers bevat, is in een gelimiteerde oplage van 250 stuks via Mega Dodo Records uitgebracht, waarvan de eerste 100 exemplaren vergezeld gingen van een CD, waarop 4 songs staan, die niet op de LP voor komen, terwijl de CD versie 13 nummers bevat.

Ook "Cumulus", dat 10 maart 2017 via het Mega Dodo Records label verscheen, werd zowel op LP (180 gram zwart vinyl), CD en als digitale download uitgebracht en verscheen tevens in een beperkte oplage van 100 stuks op 2CD, inclusief het optreden, dat de band tijdens het Games For May 2014 deed.

Vermeldenswaardig is ook dat er op de uitgave van de LP 11 nummers staan, terwijl de CD en digitale download 15 nummers bevatten.

De band, die tegenwoordig bestaat uit: Marco Magnani, John O'Sullivan en Shin Okajima en gastmuzikanten Tom Hammond en Joseph Hammond, bracht in eigen beheer de CD "Live At The Half Moon" op 12 november 2020 uit, die 24 mei 2015 te Putney opgenomen werd en op 22 december 2020 verscheen de digitale kerst song "Santa Claus Is Out Of Tune".

Hun album "Waves", waarop 15 nummers staan, is 14 mei 2021 via Gare Du Nord Records als CD en als digitale download verschenen en dit album werd op 19 oktober 2021 gevolgd door de 7" vinyl single "You And Me In Space" / "Clocks", die via het Amerikaanse label Hypnotic Bridge Records werd uitgebracht.

Op 8 maart 2024 brengt Gare Du Nord Records hun album "Machines Can't Hear You", waarop 17 nummers staan, als CD en als digitale download uit en hierop spelen de volgende gastmuzikanten mee: Tom Hammond - trompet (track 5, 11 en 16), Joseph Hammond - trombone (track 5, 11 en 16), Tiberio Ventura - drums (track 12), Rachel Kashi - keyboards (track 1, 14 en 15), Lucie Rejchrtova' - keyboards (track 6, 8 en 16) en Javier Ayensa - akoestische gitaar (track 2 en 6).

Het album start met "What Happened To The Future?", waarin Mark & The Clouds een lekker in het gehoor klinkende pop song met een gemiddeld tempo ten gehore brengt, die een vrolijk aanstekelijk dansbaar ritme heeft en gevolgd wordt door "Graves For You And Me", een geweldige swingende song met een gemiddeld tempo, waarbij stil zitten niet aan de orde is, "Underground", een mooie rustige pop song met een terugkerend ritme, die een enigszins droevige uitstraling heeft en "The World Is Falling", een heerlijke uptempo rock song, die van begin tot einde swingt en een aanstekelijk ritme heeft.

Daarna volgen "Soul Of Nature", een schitterende pop song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme, "The Shadow", een puike song met een gemiddeld tempo en een dansbaar ritme, "South 42 Westerly", een uitstekende uptempo song met een ritme, waarbij het moeilijk is stil te blijven zitten en "In The Blink Of An Eye", een song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme.

In "What Can I Do?" zet Mark & The Clouds me een dansbare song met een gemiddeld tempo voor, in "The Cry Of The Wind" krijg ik een prachtige pop song met een niet al te hoog tempo te horen, in "Swearing At The Moon" laat de band me genieten van een prima song met een gemiddeld tempo en een vrolijk klinkend aanstekelijk tempo en in "The Sun Goes Down" schotelt de band me een song met een gemiddeld tempo, waar subtiele tempowisselingen in zitten.

Dan volgen "Heart At The Speed Of Sound", een lekker klinkende song met een gemiddeld tempo, die aanzet tot dansen, "Walking Dead Man", een song met een gemiddeld tempo, die beweging oproept en "The Age Of Clowns", een fantastisch 11 minuten durend nummer met progressieve rock en melodische invloeden en een terugkerend ritme.

Verder hoor ik de bonus nummers "Robotic Man", een uptempo song met een aanstekelijk dansbaar ritme en "Two Minds In My Head", een geweldige rock song met een.

gemiddeld tempo en lichte acid rock invloeden

"Machines Can't Hear You" van Mark & The Clouds bevat 17 verrukkelijke pop songs, waar ik van begin tot einde erg van genoten heb en ik raad elke liefhebber van de betere pop en rock deze schijf dan ook zeer aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Erich Zann Ensemble - Bieber Sessions (Eigen Beheer, 2024) (Acid Jazz / Neo-Kraut)

Erich Zann Ensemble uit Mainz, Duitsland bestaat uit een wisselende groep muzikanten, die onder aanvoering van Frank Incense (The Sun Or The Moon) muziek maken.

De muzikanten die op dit album spelen zijn: Frank Incense - synthesizer bas- en basgitaar, hang drum en synthesizer, Niclas Ciriacy - drums en percussie, Christoph Heimbach - saxofoon en dwarsfluit en Daniel Reck - klarinet, trompet, saxofoon, percussie, banjo, klokkenspel en e-piano.

Verder werken de volgende muzikanten op dit album mee: Oli Rüger - sologitaar, Kerstin Pfau - etherische stemmen (track 1 en 5) en Ajay Desai - tablas (track 2).

De band bracht op 12 december 2023 hun debuut album "Bieber Sessions", waarop 5 nummers staan, in eigen beheer uit als CD en als digitale download en op 8 maart 2024 verschijnt deze nogmaals, maar nu als LP.

Het album begint met "Brown Rice", dat als digitale single en als cd in een beperkte oplage van 50 stuks is verschenen en hierin speelt Erich Zann Ensemble een eentonig stuk muziek met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme, dat na 3 minuten invloeden van jazz bijgevoegd krijgt waardoor de muziek een dansbaar wordt.

Daarna volgt "Dröhnung", een geweldig nummer met een gemiddeld tempo, waarin invloeden van krautrock, drone, jazz, experimentele en progressieve muziek met elkaar verbonden worden, die enkele minuten voor het einde over gaan in een swingend uptempo nummer met lichte Oosterse invloeden, waarbij stil zitten geen optie is.

In "La Thébaide" laat Erich Zann Ensemble me genieten van een fantastisch stuk muziek met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk terugkerend ritme, dat elementen van Oosterse muziek, jazz en mysterieuze klanken bevat, die tot dansen uitnodigen.

Dan volgt "Pan Teutonia Express", eveneens zo'n verrukkelijk nummer met een gemiddeld tempo, dat iets na de helft meer snelheid krijgt, een hypnotiserend terugkerend ritme en lichte Oosterse invloeden bevat en swingt.

Als laatste hoor ik "Brown Rice (Reprise)", een heerlijke swingende uptempo song met een hypnotiserend terugkerend ritme en een hoog meezing gehalte, waarbij stil zitten geen optie is.

"Bieber Sessions" van Erich Zann Ensemble bevat 5 puike nummers, waarin verschillende muziekstijlen gecombineerd worden en ik heb hier enorm van genoten en raad elke muziekliefhebber dan ook aan om deze meesterlijke schijf eens te gaan beluisteren.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Psychic Lemon - The Unheimlich Kingdom (Drone Rock, 2024) (Krautrock / Drone)

Psychic Lemon werd eind 2013 te Cambridge, Kent, Engeland opgericht en bestaat uit: Andrew Briston - sologitaar, zang en keyboards, George Horler - sologitaar en zang, Andrew Hibberd - basgitaar en Martin Law - drums en percussie.

Psychic Lemon liet zich muzikaal inspireren door bands als: Goat, The Heads, Amon Düül II, Syd Barrett en Ibibio Sound Machine en trad op festivals als Strawberry Fair te Cambridge en Solstice festival te Moonhenge op, na hun eerste optreden in oktober 2014.

De band rondde de opnamen voor hun debuut album "Psychic Lemon" in december 2015 af en deze werd op 4 maart 2016 uitgebracht als digitale download en als CD.

Op hun album "Frequency Rhythm Distortion Delay", dat 12 januari 2018 via Tonzonen Records in een gelimiteerde oplage van 750 stuks op paars gespetterd 12" vinyl verscheen en tevens op zwart vinyl, maar ook als CD en als digitale download via bandcamp verkrijgbaar is, bestaat Psychic Lemon nog maar uit 3 personen, omdat George uit de band is en als gastmuzikant speelt Iain Roddick op saxofoon met het trio mee.

Op 9 februari 2018 bracht de band de EP "Live AD 2017" als digitale download uit, die 23 november 29017 live in Chelmsford opgenomen werd.

Het derde album van de band is de live opgenomen plaat "Live At The Smokehouse", dat 5 nummers bevat en 26 april 2019 via Tonzonen Records in een beperkte oplage op oranje-groen gespetterd vinyl inclusief een 8 pagina's tellend boek verscheen en tevens als CD en digitale download verkrijgbaar is, waarbij verder vermeldenswaardig is, dat het album in de voorverkoop binnen 48 uur uitverkocht was.

De opnamen van het album vonden plaats op 10 augustus 2018 in The Smokehouse te Ipswich en op de LP staan, op kant B, 2 niet eerder uitgebrachte nummers, terwijl kant A van de LP 3 nummers van hun album "Frequency Rhythm Distortion Delay" bevat.

Op 8 november 2019 verscheen het album "Freak Mamma" via Drone Rock Records, dat op 27 september vooraf werd gegaan door het gratis digitale download nummer "White Light", dat eveneens op het album staat en op 13 april 2020 heeft de band de gratis digitale download "Studio Jams Volume 1", waarop 3 nummers staan, uitgebracht, op 5 juni 2020 verscheen het gratis album "Studio Jams Volume 2", eveneens als digitale download en deze bevat 5 nummers en op 5 maart 2021 werd "Studio Jams Volume 3", waarop 3 nummers staan, als gratis download in eigen beheer uitgebracht, die al binnen 1 maand gevolgd werd door "Studio Jams Volume 4", dat 2 nummers bevat en eveneens weer in eigen beheer als digitale download is verschenen en op 3 december 2021 verscheen "Studio Jams Volume 5", dat een iets meer dan 38 minuten durend nummer bevat, als gratis download.

Op "Studio Jams Volume 6", dat 7 april 2023 in eigen beheer via Bandcamp als gratis digitaal album verscheen spelen Andrew Briston en Martin Law de 4 nummers van het album en ook op het album "The Unheimlich Kingdom", dat 29 februari via Drone Rock als LP, als CD, als cassette en als digitale download verschijnt, speelt dit duo de muziek.

Het album bevat 4 nummers en begint met "Trepanning For Gold", waarin Psychic Lemon een geweldig stuk rock muziek met een gemiddeld tempo speelt, dat een hypnotiserend terugkerend ritme heeft en een duistere uitstraling bevat.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie) 

Daarna volgt "Cognitive Dissidents", een swingend uptempo nummer met een terugkerend ritme, dat acid- en spacerock invloeden bevat.

In "National Psycho Geographic" laat Psychic Lemon me genieten van een 20 minuten durend stuk krautrock dat een hypnotiserend ritme heeft, waartussen heerlijk gitaarspel met progressieve en psychedelische rock invloeden te horen is.

Als laatste speelt het duo het titel nummer "The Unheimlich Kingdom", een schitterend uptempo drone nummer met een hypnotiserend terugkerend ritme, dat beweging en een lichte trance oproept.

"The Unheimlich Kingdom" van Psychic Lemon bevat 4 verrukkelijke hypnotiserende nummers, die invloeden van drone en krautrock hebben en ik raad elke liefhebber van deze genres dit album dan ook sterk aan.

Review: Custard Flux - Right Now Here In Time (Eigen Beheer, 2024) (Pop)

Custard Flux is project van multi-instrumentalist Gregory Curvey uit Detroit, Amerika, die het meest bekend is van zijn band The Luck Of Eden Hall.

Hij bracht op 1 juni 2018 zijn debuut album "Helium" uit als 2LP, als CD en als digitale download en deze werd gevolgd door: "Helium Box Set Bonus" (digitaal album, 1 november 2018), "Echo" (LP, CD en digitale download, 1 juli 2019), "Echo LP Bonus" (CD en digitaal album 14 maart 2020), "Oxygen" (LP, CD en digitaal album, 3 juli 2020), "Custard Flux Live In Chicago" (digitaal album, 5 mei 2023) en "Phosphorus", dat in eigen beheer werd uitgebracht en als LP in een beperkte oplage van 200 stuks op wit vinyl met een tekst vel, ansichtkaarten en een herbruikbare plastic zak, als LP in een beperkte oplage van 50 stuks op luchtblauw vinyl met een tekst vel, ansichtkaarten en een herbruikbare plastic zak, als CD in een beperkte oplage en als digitale download verscheen.

Hierop spelen de volgende muzikanten: Vito Greco - sologitaar en Portugese gitaar, Timothy Prettyman - dubbele bas, Mars Williams - saxofoon en Jay Tausig - dwarsfluit en achtergrondzang en Gregory Curvey - zang, sologitaar, harmonium, piano, klavecimbel, autoharp, drums en percussie.  

Op 22 januari 2024 bracht hij zijn single "Right Now Here In Time" uit, voorafgaand aan zijn album "Einsteinium Delirium" dat 7 juni 2024 via Friends Of The Fish verschijnt.

"Right Now Here In Time" is een schitterende swingende uptempo poprock song met een terugkerend ritme waarbij stil zitten niet aan de orde is en ik raad iedere liefhebber van de betere pop en rock dan ook aan eens naar deze digitale single te gaan luisteren via de youtube link onder de recensie.

Review: Sleepmakeswaves - It’s Here, But I Have No Names For It? (Bird's Robe Records, 2024) (Post-Rock)

Sleepmakeswaves uit Sydney, Australië, bestaat tegenwoordig uit: Otto Wicks-Green - sologitaar en zang, Alex Wilson - basgitaar, keyboards en elektronica, Jonathan 'Kid' Khor - sologitaar en Tim Adderley - drums.

De band brengt sinds 2008 hun muziek uit en maakte hun debuut met "In Today Already Walks Tomorrow EP", die op 18 maart 2008 werd uitgebracht als CD en als digitale download, waarna het het digitale nummer "One Day You Will Teach Me To Let Go Of My Fears" verscheen, dat op 18 maart 2009 gevolgd werd door de split single "Keep Your Splendid Silent Sun" volgde, die gedeeld werd met de band Tangled Thoughts Of Leaving.

Vervolgens verschenen: "The Obstacle Is The Path" (digitaal nummer, 18 juli 2010), "And So We Destroyed Everything" (digitaal album, beperkte oplage van 4000 stuks op CD + digitaal album, beperkte oplage van 50 stuks als CD + "In Today Already Walks Tomorrow EP", 21 augustus 2011, "Sleepmakeswaves US EP" (CD en digitale EP, 12 januari 2012), "...And Then They Remixed Everything" (digitaal album, 17 januari 2013), "Love Of Cartography" (Ltd. Edition LP, 4 juli 2014, her persing LP in beperkte oplage van 1000 stuks in 3 verschillende kleuren, CD + digitaal debuut album "And So We Destroyd Everything", CD en digitale download, 2017), "Made Of Breath Only" (CD + digitaal album in een beperkte oplage van 1000 stuks, CD + digitaal album in een beperkte oplage van 500 stuks inclusief een beperkte poster oplage en handtekeningen op de CD, 2LP in een beperkte oplage van 500 stuks, gemaakt in 3 kleuren en dd, 24 maart 2017), "Distant Lands' Tour" split met COG (beperkte oplage als 7" single en dd, 2 april 2019), "No Safe Place EP" (EP, 5 juni 2020) en "The Out Of Hours EP" (EP, 5 juni 2020), waarvan de single "Zelda" op 18 mei 2020 is verschenen, die net als de EP via Birdsrobe Records verscheen en deze werd op 17 juli 2020 gevolgd door "These Are Not Your Dreams EP".

Op 7 augustus 2020 verschenen de 3EP's onder de naam "These Are Not Your Dreams" via Bird's Robe Records als CD in een beperkte oplage van 1000 stuks, 3LP's in een beperkte oplage van 500 stuks op gekleurd vinyl, 3LP's met kleur keuze + CD in een bundel, 3LP bundel inclusief T-shirt, 3LP's + CD + T-shirt bundel, CD + 3 T-shirts bundel en 3LP's + CD + 3 T-shirts bundel en op 12 november 2021 bracht Bird's Robe Records het album "Live At The Metro", dat 9 nummers bevat, als 2LP in een beperkte oplage van 500 stuks uit, waarvan 50 op zwart vinyl (A/B) en 50 op goud vinyl (C/D), 200 stuks op turquoise met zwart marmerkleurig vinyl en 250 stuks op blauw/zwart marmerkleurig met wit gespetterd vinyl, als CD in een beperkte oplage van 500 stuks en als digitaal album uit.

Hun nieuwe album heet "It’s Here, But I Have No Names For It?", dat 8 nummers bevat en op 12 april 2024 ook weer via Bird's Robe Records als LP, als CD en als digitale download wordt uitgebracht en is vooraf gegaan door de single "Super Realm Park", die eveneens op het album staat.

Het album begint met "All Hail Skull", waarin Sleepmakeswaves een geweldig uptempo nummer dat met zware klanken start, tempowisselingen bevat en na korte tijd melodische invloeden bijgevoegd krijgt en gevolgd wordt door de single "Super Realm Park", een uitstekend stevig uptempo post-rock nummer met een aanstekelijk ritme, dat tot beweging aanzet en halverwege in een langzamer tempo over gaat.(luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie)

Daarna volgen "Ritual Control", een stevig swingend uptempo nummer waarbij stil zitten geen optie is en "Black Paradise", een verrukkelijk melodisch nummer dat met prachtige klanken begint en in een niet al te hoog tempo wordt gespeeld.

In "Verdigris" laat Sleepmakeswaves me genieten van een fantastisch eentonig nummer, dat lichte new age invloeden heeft en rust uitstraalt en in "Terror Future" krijg ik een schitterende uptempo post-rock song te horen, die een terugkerend ritme heeft en swingt als een trein.

Verder volgen het titel nummer "It's Here, But I Have No Names For It", een prima melodische song met een gemiddeld tempo, die halverwege meer snelheid krijgt en gaat swingen en "This Close Forever", een lekker klinkend nummer met een vrij rustig tempo, dat na iets meer dan 1 minuut steviger wordt en in een hoger tempo over gaat, waarbij de muziek gaat swingen.

"It's Here, But I Have No Names For It" van Sleepmakeswaves bevat 8 heerlijke post-rock nummers, waar ik erg van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van dit genre deze schijf dan ook van harte aan.

Review: Ford's Fuzz Inferno - Fuzz Up Your Electric Chair, Baby! (Subunderground Casual Abduction, 2024) (Punk)

Ford's Fuzz Inferno uit Kekerdom en Wernhout, Nederland bestaat uit: Hans F. Ford (Kekerdom) - zang en sologitaar en Patrick Delabie (Wernhout) - drums en achtergrondzang.

Het duo nam op 29 en 30 januari 2021 in Studio 195 te Wernhout, hun EP "Deniers Of Fuzz Will Be Executed" op, waarop 5 korte nummers staan en deze verscheen op 26 mei 2021 via het Subunderground Control Autority label op 7" vinyl met een extra nummer en als digitale download.

Vervolgens verscheen op 17 januari 2022 hun tweede 7" vinyl EP "Flog Yourself With Fuzz", waarop 4 nummers staan, via Subunderground Counter Attacks uit en deze werd op 31 januari 2022 gevolgd door de CD "The Book Of Fuzz - Selected Verses", met daarop 11 nummers, waarvan 1 onuitgebracht nummer.

Tevens verscheen deel 3 van hun trilogie, getiteld "Fuzz The Universe!", waarop 4 nummers staan, op 13 april 2022 via Subunderground Cosmic Adjustments op 7" vinyl en was in de voorverkoop te bestellen op dezelfde manier als de vorige 2 7" EP's.

Het CD album "The Book Of Fuzz - Selected Verses" bevat nummers van de eerder uitgebrachte 2 EP's, die aangevuld zijn met 2 nummers van de EP "Fuzz The Universe!", plus een onuitgebracht nummer, dat 31 januari 2022 verscheen en is uitgebracht via Subunderground Cool Apocalypse, waarbij vermeldenswaardig is, dat het album niet als digitale download verkrijgbaar is.

Op 2 januari 2023 bracht het duo de 7" EP "Death To The Fuzz Family" uit, die geperst is op zwart vinyl en via het eigen Subunderground Cultural Arson label verscheen en deze werd 8 maart 2023 gevolgd door de EP "Eternal Circles Of Fuzz", die 4 nummers bevat en in een beperkte oplage van 400 stuks op 7" zwart vinyl geperst werd en tevens als download via het eigen Subunderground Concentric Awesomeness verscheen.

Dat het duo erg produktief is bewijst het feit, dat er op 10 mei 2023 alweer een nieuwe EP via Subunderground Combat Activities uitgebracht werd, die "War, Peace & Fuzz" heet, 5 nummers bevat en als 7" in een beperkte oplage van 400 stuks.

Op 14 februari 2024 is het CD album "Fuzz Up Your Electric Chair, Baby!" via Subunderground Casual Abduction in een beperkte oplage verscheeen en bevat 11 nummers, die live in de studio zijn opgenomen en hierop is de band uitgebreidt met drummer Butsenzeller (alias Bootsie), waardoor Patrick overgestapt is naar gitaar, zodat de muziek net even iets extra's krijgt.

Verder is het vermelden waard, dat de muziek van Ford's Fuzz Inferno regelmatig gedraaid wordt door de Britse radio DJ Michael Bradley, die in de punk band The Undertones speelde.

Het album, dat nummers van hun vorige EP's bevat, begint met "Intro: Deniers Of Fuzz (Will Be Executed)", waarin Ford's Fuzz Inferno een geweldig uptempo rock nummer ten gehore brengt, dat swingt als een trein en gevolgd wordt door "Ups And Downs", een stevige uptempo punk song met invloeden van de Britse punk van eind jaren 70 en "Check Out My Machine", een song die met een gemiddeld tempo gespeeld wordt en swingt.

Daarna volgen "City Under Attack", een heerlijke song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme, waarbij  stil zitten geen optie is, "A Messed Up Situation", een fantastisch uptempo nummer dat swingt en tot dansen aanzet en "I Have Everything", een puike song die met hoge snelheid gespeeld wordt.

In "No Solution" schotelt Ford's Fuzz Inferno me opnieuw een uitstekende dansbare uptempo punk song voor, in "Leisure Class Saturday" krijg ik nogmaals zo'n lekker in het gehoor klinkende punk song te horen en ook in "On Our Side?" laat de band me genieten van een verrukkelijke uptempo song, waarbij stil zitten niet aan de orde is.

Verder volgen "Fuzz Dogs", een schitterend instrumentaal nummer, dat enkele lichte overeenkomsten heeft van "Demolition" van Rotnaam en "Eternal Circles Of Fuzz", een prima uptempo song met een aanstekelijk ritme.

"Fuzz Up Your Electric Chair, Baby!" van Ford's Fuzz Inferno staat vol energieke punk nummers die swingen en invloeden van eind jaren 70 punk bevatten, waar ik erg van genoten heb en ik raad liefhebbers van dit genre deze schijf dan ook zeer aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Smalltown Tigers - Crush On You (Area Pirata Records, 2024) (Punk)

Smalltown Tigers uit Rimini, Italië bestaat uit: Valli - zang en basgitaar, Monty - sologitaar en Castel - drums.

De band, die diverse keren als opening act voor de reünie toer van The Damned fungeerde, bracht in 2020 hun debuut uit met het mini album "Five Things" en deze is op 9 februari 2024 gevolgd door het album "Crush On You", dat via Area Pirata Records als LP in een beperkte oplage van 300 stuks, als digipack CD in een beperkte oplage van 300 stuks en als digitale download wed uitgebracht en 10 nummers bevat.

Het album start met "Meet Me In The City", waarin Smalltown Tigers een schitterende uptempo punk song met invloeden van de muziek van The Courettes speelt, die een dansbaar terugkerend ritme heeft en dit wordt gevolgd door het titel nummer "Crush On You", een heerlijke swingende uptempo song, die tot dansen aanzet en "In A Dream (With A Fool Like You)", een lekker in het gehoor klinkende uptempo song met een aanstekelijk ritme.

Daarna volgen "Teddy Bear", een fantastische uptempo song met een aanstekelijk dansbaar terugkerend ritme en een hoog meezing gehalte, "I Want You", een uitstekende song met een terugkerend ritme en een hoog tempo en "Maybe", een uptempo punk song waarbij stil zitten niet aan de orde is.

In "Monster" zet Smalltown Tigers me een geweldige swingende song met een aanstekelijk terugkerend ritme voor en in "Dressed Right And Skinny" laat de band me genieten van een lekker in het gehoor klinkende song met een terugkerend ritme en hoog dansgehalte.

Verder volgen "Joey", een song die met hoge snelheid gespeeld wordt en een terugkerend ritme en een tempowisseling heeft en "Killed Myself When I Was Young", een puike uptempo rock song met een terugkerend ritme en lichte invloeden van de muziek van The Stooges.

"Crush On You" van Smalltown Tigers staat vol verrukkelijke uptempo punk songs, waarmee de band me van begin tot einde mee heeft weten te boeien ik kan liefhebbers van dit soort muziek deze schijf, met wat mij betreft "Killed Myself When I Was Young" als uitschieter, dan ook van harte aanbevelen.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Alber Jupiter - Puis Vient La Nuit (Foudrage, 2024) (Krautrock)

Alber Jupiter uit Rennes, Frankrijk werd in 2017 opgericht en bestaat uit: Nicolas Terroitin - basgitaar en synthesizer en Jonathan Sonney - drums, basgitaar en synthesizer.

Het duo bracht hun debuut uit met de demo "Alber Jupiter Demos", dat op 7 januari 2018 digitaal verscheen en deze werd gevolgd door het debuut album "We Are Just Floating In Space" dat op 1 mei 2019 werd uitgebracht als LP in een beperkte oplage van 300 stuks op zwart vinyl via Araki Records, als LP in een beperke oplage van 300 stuks op wit vinyl in eigen beheer, als CD in een beperkte oplage van 500 stuks via Araki Records en als digitale download en op 5 april 2024 brengt Foudrage Records hun album "Puis Vient La Nuit" uit als LP in een beperkte oplage van 500 stuks op zwart vinyl en als digitale download en hierop krijgt het duo medewerking van Steeven Michel - synthesizer en soundscapes (track 4 en 5).

Het album start met "Intro", waarin Alber Jupiter een eentonig elektronisch stuk muziek in een vrij traag tempo speelt en dit wordt gevolgd door "Daddy's Spaceship", een schitterend melodisch uptempo nummer met een terugkerend ritme en krautrock invloeden.(luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie)

Daarna volgt "Pas De Bol Pour Peter", een fantastisch krautrock nummer met een gemiddeld tempo en een hypnotiserend terugkerend ritme, dat een lichte trance oproept.

In "Captain Captain" laat Alber Jupiter me genieten van een fantastisch stuk krautrock, dat met een gemiddeld tempo gespeeld wordt, hypnotiserend klinkt en tegen het einde licht psychedelische klanken krijgt bijgevoegd.

Als laatste volgt het titel nummer "Puis Vient La Nuit", een verrukkelijk nummer met een gemiddeld tempo, dat een aanstekelijk terugkerend ritme bevat, lichte post-rock invloeden en psychedelische elementen heeft.

"Puis Vient La Nuit" van Alber Jupiter is een geweldige plaat met heerlijke krautrock nummers, waar ik enorm van genoten heb en ik raad elke liefhebber van dit genre deze schijf dan ook sterk aan.

Review: Tigers On Opium - Psychodrama (Heavy Psych Sounds, 2024) (Rock)

Tigers On Opium uit Portland, Oregon, Amerika bestaat uit: Nate Wright - drums en zang, Charles Hodge - basgitaar en zang, Juan Carlos Caceres - zang, sologitaar, synthesizer en piano en Jeanot Lewis-Rolland - sologitaar en zang.

De band bracht op 11 december 2020 hun digitale EP "Dark Electric" uit en deze werd gevolgd door: "I May Sound Like A Drunk​.​.​. But I Feel Like A Matador" (digitale EP, 18 januari 2021), "503​.​420​.​6669​.​vol_one" (album cassette in een beperkte oplage en digitale download, 22 januari 2021), "The Perfect Cocktail" (digitale single, 15 januari 2022), "503​.​420​.​6669​.​vol_two" (album cassette in een beperkte oplage en digitale download, 28 januari 2022) en op 1 maart 2024 verschijnt hun album "Psychodrama" via Heavy Psych Sounds als testpersing LP in een zeer beperkte oplage van 15 stuks op zwart vinyl, als LP in een beperkte oplage van 100 stuks op blauw zwart rood gestreept vinyl, als LP in een beperkte oplage van 400 stuks op mosterd geel vinyl, als LP op zwart vinyl, als digipack CD en as digitale download en dit bevat 10 nummers.

Het album begint met "Ride Or Die", waarin Tigers On Opium een prachtige langzame song speelt, die gevolgd wordt door "Black Mass", een heerlijke swingende rock song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme, dat tot dansen uitnodigt en "Diabolique", een uitstekende uptempo hardrock song, die swingt.

Daarna volgen "Retrovertigo", een mooie langzame song met een terugkerend ritme, "Sky Below My Feet", een geweldige uptempo hardrock song met een aanstekelijk dansbaar ritme en tempowisselingen en "Paradise Lost", een lekker in het gehoor klinkende uptempo rock song, die tot dansen aanzet.

In "Radioactive" zet Tigers On Opium me een fantastische song met een gemiddeld tempo en een dansbaar terugkerend ritme voor, die in rust eindigt en in "Wall Of Silence" krijg ik een schitterende langzame song te horen, die tot schuifelen aanzet.

Verder volgen "Separation Of The Mind", een verrukkelijke hardrock song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk terugkerend ritme en "Ride Or Die (reprise)", een vervolg van de begin song die in een langzaam tempo gespeeld wordt.

"Psychodrama" van Tigers On Opium bevat 10 puike rock nummers, die gewoon lekker klinken en ik raad iedere liefhebber van de betere rock dan ook aan deze prima schijf eens te gaan beluisteren.(luister naar 2 nummers van dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Modern Stars - Termination (Clostridium Records / Sister 9 Recordings / Little Cloud Records, 2024) (Psychedelisch / Krautrock)

Modern Stars uit Rome, Italië bestaat na een bandbezettingswisseling uit: Andrea Merolle - sologitaar, sitar, mandoline, synthesizer en zang, Barbara Margani - zang, Andrea Sperduti - drums en percussie en Mario Bruni - basgitaar.

De band bracht hun debuut album "Silver Needles" via MiaCameretta Records op 25 september 2020 uit als LP op 180 gram magenta vinyl, als CD en als digitale download en dit album werd gevolgd door "Psychindustrial" (MiaCameretta Records, 26 november 2021, LP op 180 gram doorzichtig vinyl, promo CD en als digitale download), "Space Trips For The Masses" (Little Cloud Records, 11 nvember 2022, LP op 180 gram groen marmer kleurig vinyl, CD en dgitale download), "Live Trips For The Masses" (23 december 2023, digitaal album) en op 1 maart 2024 brengen Clostridium Records, Sister 9 Recordings en Little Cloud Records hun album "Termination" uit als LP op 180 gram zwart vinyl, als CD en als digitale download.

Het album, dat 7 nummers bevat, begint met "If/Then", waarin Modern Stars een kort stukje krautrock gerelateerde muziek met een gemiddeld tempo speelt en dit loopt naadloos over in "Nowhere", een schitterend vrij zwaar kinkend progressief nummer met een niet al te hoog tempo en een licht hypnotiserend terugkerend ritme.

Daarna volgen "Confession", een heerlijke song met een langzaam tempo, een terugkerend ritme en lichte progressieve psychedelische elementen en "het op single verschenen "Bartleby", een fantastische mix tussen psychedelische muziek en krautrock, die een terugkerend ritme heeft en in een gemiddeld tempo gespeeld wordt.(luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie)

In "Organization" zet Modern Stars me een geweldige krautrock song met een gemiddeld tempo voor, die invloeden van psychedelische muziek heeft, in "Be Pure" krijg ik opnieuw zo'n uitstekende psychedelische song met een vrij langzaam tempo en een terugkerend ritme te horen en in "Coming Down" laat de band me nogmaals genieten van een verrukkelijk traag psychedelisch nummer met een licht hypnotiserend terugkerend ritme.  

Modern Stars heeft me met "Termination" van begin tot einde in de ban van hun geweldige muziek gehouden, die een mix is van krautrock en psychedelica en ik raad iedere liefhebber van deze genres dit meesterwerkje dan ook sterk aan en dit is wat mij betreft verplichte kost!

Review: Chatte Royal - Mick Torres Plays Too F***ing Loud (Kapitän Platte, 2024) (Post-Rock)

Chatte Royal uit Mons, België werd in 2019 opgericht en bestaat uit: Diego Di Vito - sologitaar, Dennis Vercauteren - drums, François Hannecart - basgitaar en Teo Crommen - ritmegitaar.

De band bracht op 21 november 2020 hun digitale debuut EP "Septembre" uit en deze werd op 29 april 2022 gevolgd door de digitale EP "Petit Pansement" en op 8 maart 2024 verschijnt hun debuut album "Mick Torres Plays Too F***ing Loud" als LP in een beperkte oplage van 100 stuks, als CD en als digitale download via Kapitän Platte.

Het album, dat 8 nummers bevat, start met "Bonjour", waarin Chatte Royal een kort uptempo post-rock nummer met folk invloeden speelt (luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie) en dit wordt gevolgd door "Victoria Wong Pt 2", een heerlijk nummer met een gemiddeld tempo, een aanstekelijk ritme, lichte jazz invloeden en subtiele tempowisselingen.

Daarna volgen "Zio Nervoso", een swingend uptempo nummer met enkele tempowisselingen en een aanstekelijk ritme en "Sushi", een mooi nummer met een niet al te hoog tempo, dat na 1 minuut in een hoger tempo over gaat, een terugkerend ritme heeft en tempowisselingen bevat.

In "Pou Mi" schotelt Chatte Royal me een prachtig post-rock nummer met een gemiddeld tempo voor, dat tempowisselingen bevat en in "Interlude" krijg ik een kort eentonig elektronisch nummer te horen.

Verder volgen "Marty Mc Fly", een uitstekend nummer met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme, dat na korte tijd melodische invloeden krijgt bijgevoegd en in een iets hoger tempo wordt gespeeld, om dan weer naar het begin tempo terug te keren en "La Trahison", een schitterend uptempo nummer, dat subtiele tempowisselingen heeft, een terugkerend ritme bevat en bij tijd en wijle swingt als een trein en na bijna 3 minuten over gaat in een traag stuk muziek, dat enkele minuten later weer meer snelheid krijgt en in een heftig dreigend nummer eindigt.

"Mick Torres Plays Too F***ing Loud" van Chatte Royal bevat 8 geweldige post-rock nummers, waar ik van begin tot einde van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van deze muzieksoort deze prima schijf dan ook van harte aan.

Review: Lair - Ng​é​lar (Gurguru Brain / Orange Cliff Records, 2024) (Psychedelisch)

Lair uit Jatiwangi, West Java, Indonesië bestaat uit: Karyssa Matindas - zang, Tedi Nurmanto - zang en sologitaar, Andzar Agung Fauzan - zang en basgitaar, Pipin Muhammad Kaspin - zang en ritme gitaar, Tamyiz Noor Ramadhan - zang en percussie en Kiki Permana - percussie.

De band brengt op 23 februari 2024 hun debuut album "Ng​é​lar" uit via Gurguru Brain in samenwerking met Orange Cliff Records en dit verschijnt als LP in een beperkte oplage van 500 stuks op turquoise met kleikleurig gespetterd vinyl (alleen via bandcamp en via de website), als LP op zwart vinyl en als digitale download en hierop krijgt de band medewerking van Monica Hapsari - zang, synthesizer en klokken (track 6, 7 en 8).

Het album, dat 10 nummers bevat, start met "Tatalu", waarin Lair een geweldig psychedelisch uptempo nummer met een terugkerend ritme ten gehore brengt, dat swingt als een trein en daarbij is stil zitten niet aan de orde (luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie) en dit wordt gevolgd door "Pesta Rakyat Pabrik Gula", een heerlijke vrij trage psychedelische song met een aanstekelijk terugkerend ritme en "Tanah Bertuah", een uitstekend uptempo nummer met een terugkerend ritme, dat tempowisselingen heeft en bij tijd en wijle swingt en iets over de helft van het nummer tijdelijk langzaam wordt, om korte tijd later weer meer snelheid krijgt.

Daarna volgen "Hareeng", een prachtig nummer met een niet al te hoog tempo en traditionele invloeden en "Boa-Boa", een schitterend nummer met een licht hypnotiserend terugkerend ritme en een hoog meezing gehalte.

Dan hoor ik de 3 nummers met Monica Hapsari, die beginnen met "Bangkai Belantara" en hierin zet Lair me een traditioneel klinkende song met een gemiddeld tempo voor, die tempowisselingen bevat en deze wordt gevolgd door "Kawin Tebu", een "langzaam experimenteel klinkend nummer met invloeden van Yoko Ono en traditionele muziek, dat iets over de helft van het nummer dansbaar wordt en "Setan Dolbon", een fantastische uptempo song met een terugkerend dansbaar ritme, die swingt.

In "Gelombang Pemecah Malam" schotelt de band me een puik instrumentaal nummer met een gemiddeld tempo terugkerend ritme voor en in "Mencari Selamat" krijg ik een lekker in het gehoor klinkende uptempo song te horen, die beweging oproept. 

"Ng​é​lar" van Lair staat vol verrukkelijke psychedelische nummers, waar ik vanaf de begintonen enorm van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van dit genre deze meesterlijke schijf dan ook zeer aan.

Review: Peter Astor - Tall Stories & New Religions (Tapete Records, 2024) (Pop)

Zanger, liedjes schrijver en multi-instrumentalist Peter Astor uit Engeland is waarschijnlijk het meest bekend van de bands The Loft, The Weather Prophets en Ellis Island Sound. 

Hij bracht zijn debuut album "Submarine" in 1990 uit als LP en CD via Creation Records en deze werd gevolgd door de albums: "Zoo" (1991 LP, CD en cassette via Creation Records), "Paradise" (Peter Astor & The Holy Road) (1992 LP, CD en cassette via Danceteria), "God & Other Stories" (1993 CD via Danceteria), "Hal's Eggs" (2004 CD via Static Caravan), "Songbox" (2011 CD, CDr Limited Edition en Box Set via Second Language), "Spilt Milk" (2016 LP, CD en cassette via Fortuna Pop!, Slumberland Records en Negative Space), "One For The Ghost" (2018 LP, CD en digitale download via Tapete Records), "Paradise" (2019 CD via Tapete Records), "You Made Me" (2020 LP en CD via Faux-Lux, Gare Du Nord Records), "Time On Earth" (2022 CD via Tapete Records), "Live At The Petit Bain 21/01/2023" (Pete Astor, Ian Button, Andy Lewis) (2013 cassette via Faux-Lux op Peter's bandcamp site) en op 15 maart 2024 verschijnt het album "Tall Stories & New Religions" als CD via Tapete Records. 

Ook verschenen er diverse EP's en singles waaronder: "Walk Into The Wind" (1990 12" EP via Creation Records). "Chevron" (1991 12" EP via Creation Records), "Lundi Bleu" / "Der Kaiser, Der Dealer Und Das Geburtstagskind" (The Times / Peter Astor) (1991 7" single via Creation Records), "Almost Falling In Love" (Peter Astor & The Holy Road) (1992 CD EP via Danceteria), "Disco Lights" (1993 CD single via Danceteria), "Mr. Music" (2015 CD-r en 7" single via Fortuna Pop!), "Do Nothing"(2016 7" EP via Feral Child Records), "Really Something" (2016 CD-r single via Fortuna Pop!), "Water Tower" (2017 CD-r en 7" single via Tapete Records), "One For The Ghost"(2018 CD-r single via Tapete Records), "Peter Cook" / "Petrol And Ash" (2018 7" single via Where It's At Is Where You Are), "English Weather" (2022 7" single via Faux-Lux) en "Amber Lights" (Peter Astor) / "Wie Frankie Lymon" (Die Liga Der Gewöhnlichen Gentlemen) (2024 7" single via Tapete Records).

Het album "Tall Stories & New Religions" bevat 12 nummers en begint met "Model Village", waarin Peter Astor een prachtige pop song in een niet al te hoog tempo ten gehore brengt, die invloeden van de muziek van Deleyaman heeft en waarin de begintonen me aan "A World Without Love" van Peter And Gorden doen denken (luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie) en dit nummer wordt gevolgd door "Ladies And Gentlemen", een mooie rustige song met een aanstekelijk dansbaar ritme en "Chinese Cadillac", een schitterende pop song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme, dat tot beweging aanzet.

Daarna volgen "The Emperor, The Dealer And The Birthday Boy", een song met een langzaam tempo, invloeden van de muziek van Leonard Cohen en een aanstekelijk ritme, "She Comes From The Rain", een uitstekende song met een vrij rustig tempo die gewoon lekker klinkt en "Nancy True Knot", een trage song met lichte country invloeden en een hoog meezing gehalte.

In "Caesar Boots" zet Peter Astor me een schitterende pop song met een gemiddeld tempo, een terugkerend ritme en lichte surf invloeden voor, in "Head Over Heels" krijg ik een heerlijke aanstekelijke song met een terugkerend ritme te horen, die tot beweging aanzet en in "Marsh Blues" laat hij me genieten van een trage song met een terugkerend ritme.

Verder volgen "Emblem", een rustige song met lichte country invloeden, "Disney Queen", een prima langzame song met een dansbaar ritme en "On Top Above The Driver", een puike song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme, waarbij stil zitten geen optie is.

"Tall Stories & New Religions" van Peter Astor staat vol mooie pop songs, die wat mij betreft iets te weinig variatie hebben, maar die ik liefhebbers van de betere pop desondanks toch zeer kan aanraden.

Review: Carpet - Collision (Kapitän Platte, 2024) (Progressieve Rock)

De Duitse band Carpet uit Augsburg bestaat uit: Jakob Mader - drums en percussie, Hubert Steiner - basgitaar, Martin Lehmann - trompet en bugel, Sigmund Perner - elektrische piano (Fender Rhodes) en synthesizer (Roland Juno), Maximilian Wörle - achtergrondzang en percussie en Maximilian Stephan - zang, sologitaar en ritme gitaar. 

De band bracht op 1 september 2009 hun debuut nummer "The Eye Is The Heart Mirror" als CD en als digitale download uit, waarna de volgende uitgaven verschenen: "Elysian Pleasures" (19 april 2013, LP, CD en digitale download via Elektrohasch), "Riot Kiss" (23 januari 2015, 7" single), "Secret Box" (12 april 2017, LP, CD en digitale download via Elektrohasch), "About Rooms And Elephants" (5 oktober 2018, LP en digitale download via Elektrohasch), "Selene (Live at Zenith Munich)" (5 februari 2021, digitaal nummer) en "Pale Limbs (Live with Augsburger Philharmoniker)" (22 december 2023, digitaal nummer).

Op 22 maart 2024 verschijnt hun album "Collision" als LP op 140 gram zwart vinyl, gestoken in een klaphoes, plus 2 inlegvellen, als bundel (Collison 12" Riot Kiss 7" + Elysian Pleasures 12" + Secret Box 12" + About Rooms And Elephants 12") en als digitale download via Kapitän Platte.

Het album, dat 7 nummers bevat, start met "The Moonlight Rush", waarin Carpet een schitterende progressieve song met een niet al te hoog tempo ten gehore brengt, dat na korte tijd iets meer snelheid krijgt en aanstekelijk dansbaar ritme bevat en enkele minuten later invloeden van jazz krijgt bijgevoegd en dit nummer wordt gevolgd door het op single verschenen "Dead Fingers", een prima song met een gemiddeld tempo, een aanstekelijk ritme en progressieve invloeden.(luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie)

Daarna volgen "Ghosts", een uitstekende rock song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme, dat aanzet tot dansen en "P Is For Parrot", een lekker in het gehoor klinkende pop song met een vrij rustig tempo, dat subtiele tempowisselingen, lichte psychedelische invloeden en een aanstekelijk ritme heeft.

In "Passage" zet Carpet me een swingende uptempo rock song voor, die tot beweging aanzet en in "Lost At Sea" krijg ik een song met en gemiddeld tempo te horen, die een aanstekelijk terugkerend ritme heeft en als laatste volgt "Cosmic Shape Shifter", een puike progressieve song met een gemiddeld tempo en een dansbaar terugkerend ritme.

"Collision" van Carpet bevat 7 prachtige progressieve nummers, waar ik vanaf de begintonen erg van genoten heb en ik kan elke liefhebber van dit genre deze schijf dan ook aanraden.

Review: Big Scenic Nowhere - The Waydown (Heavy Psych Sounds, 2024) (Rock)

Big Scenic Nowhere uit Californië, Amerika, bestaat uit: Gary Arce - sologitaar, Bob Balch - basgitaar, Tony Reed - sologitaar, akoestische gitaar, zang, elektrische piano en synthesizer en Bill Stinson - drums.

De band bracht op 31 januari 2020 hun debuut uit met het album "Vision Beyond Horizon" dat als LP en als digitale download verscheen en deze werd gevolgd door de EP "Lavender Blues" (19 oktober 2020, 12" EP, CD en digitale download), "The Long Morrow" (31 oktober 2021, digitaal album met 4 nummers), "The Long Morrow" (7 december 2021 LP en CD met 5 nummers) en "Dying On The Mountain" (7 december 2021, 12" EP en digitale EP).

Het album "The Long Morrow" werd op 14 januari 2022 opnieuw uitgebracht via Heavy Psych Sounds als test persing LP op zwart vinyl in een beperkte oplage van 20 stuks, als LP in een beperkte oplage van 150 stuks op cornetto doorzichtig met groen vinyl, als LP in beperkte oplage van 450 stuks op groen paars geel vinyl, als LP op zwart vinyl en als CD en op dit album wordt de band bijgestaan in het titel nummer door Reeves Gabrels - sologitaar en Per Wiberg - synthesizer.

Op 2 februari 2024 bracht de band het album "The Waydown" uit via Heavy Psych Sounds en dit verscheen als test persing LP in een beperkte oplage van 15 stuks op zwart vinyl, als LP in een beperkte oplage van 100 stuks op elektrisch blauw gespetterd vinyl, als LP in een beperkte oplage van 400 stuks op bloedrood vinyl, als LP op zwart vinyl en als digipack CD en op deze plaat wordt de band bijgestaan door Eliot Lewis - keyboards (track 5), Per Wiberg - keyboards (track 2 en 7) en Gar - lap steel gitaar (track 7), waarbij verder het vermelden waard is dat de meeste nummers uit 2021 stammen, terwijl er 1 uit 2018 en 2 uit 2020.

Het album, dat 7 nummers bevat, start met het titel nummer "The Waydown", waarin Big Scenic Nowhere een prachtige rock song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme speelt, die subtiele tempowisselingen heeft en gevolgd wordt door "Summer Teeth", een prima rock song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk terugkerend ritme en "Surf Western", een puike song met een gemiddeld tempo en surf invloeden, die halverwege tijdelijk een stukje ruiger wordt en gaat swingen, om kort daarna terug in het vorige tempo te komen.

Daarna volgen "Bleed On", een uitstekende rock song met een vrij rustig tempo en een terugkerend ritme en "Sara Smnile", een song met lichte soul invloeden, die in een gemiddeld tempo wordt gespeeld en dansbaar is.

In "BT-OH" schotelt "Big Scenic Nowhere me een heerlijke stevige rock song in een gemiddeld tempo voor, die een terugkerend ritme heeft en in "100" laat de band me genieten van een schitterende song met een licht hypnotiserend terugkerend ritme en een gemiddeld tempo.

"The Waydown" van Big Scenic Nowhere is een lekker klinkende plaat, die uitstekende rock nummers bevat en ik kan liefhebbers van dit genre deze schijf dan ook sterk aanbevelen.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie) 

Review: Fijeri - Words All We Have (Reloaded) (SP Music,2024) (Progressieve Jazz)

Het collectief Fjieri uit Italië werd in 1997 opgericht en bestond in eerste instantie uit: Nicola Lori - sologitaar, Stefano Panunzi - keyboards, Angelo Strizzi - drums en percussie, Elio Lori - basgitaar en Richard Barbieri - keyboards en synthesizer.

Nadat de band hun debuut CD album "Endless" via Forward Music Italy in 2009 met medewerking van diverse muzikanten had uitgebracht (waaronder Mick Karn van Japan, Tim Bowness van No-Man en  Gavin Harrison van Porcupine Tree, King Crimson en The Pineapple Thief), brachten Lori en Panunzi samen met Jakko Jakszyk (Tangent, King Crimson, Level 42, Franco Battiato) zang en sologitaar het CD album "Words Are All We Have" via Emerald Recordings uit in 2015 en hierop kregen ze medewerking van: Tim Bowness - zang (track 8), Gavin Harrison - drums (track 9), 05Ric - sologitaar (track 7), Nicola Alesini - saxofoon en klarinet (track 10 en 13), Mike Applebaum - trompet en bugel (track 2, 4, 6, 7 en 8), Cristiano Capobianco - drums (track 3, 4, 5 en 10), Daniele Iacono - drums (track 8), Giampaolo Rao - drums (track 11, 12 en 13) en Angelo Strizzi - drums (track 6).

OP 14 februari 2024 verschijnt dit album met een extra nummer onder de naam "Words All We Have (Reloaded)" via SP Music als CD en als digitale download en hierop is, niet alleen het artwork, maar ook de volgorde van de nummers verandert.

Het album, dat 13 nummers bevat, begint met het extra nummer "A Sense Of Lost", waarin Fijeri een prachtig rustig progressief nummer ten gehore brengt, dat orkestrale invloeden en een terugkerend ritme heeft en dit wordt gevolgd door "The City Lights", een uitstekende song met een niet al te hoog tempo, die lichte invloeden van funk, jazz en melodische rock heeft en "Before I Met You", een swingende uptempo rock song met een aanstekelijk terugkomend ritme en dance invloeden en subtiele  tempowisselingen.

Daarna volgen "Not Waving, But Drowning", een heerlijke langzame song met een terugkerend ritme en lichte jazz invloeden, dat tot schuifelen aanzet, "It Would All Make Sense", een schitterende song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme, die invloeden van soul en dance heeft en het door Richard Barbieri en Tim Bowness geschreven "Flame", een song met een gemiddeld tempo, lichte jazz en dance invloeden en een terugkerend ritme.

In "Sati" zet Fijeri me een fantastisch stuk jazz in een gemiddeld tempo voor, dat een licht hypnotiserend terugkerend ritme heeft en tot dansen aanzet, in "Hidden Ties" krijg ik een mooie song met een vrij langzaam tempo te horen, dat invloeden van smooth jazz bevat en tempowisselingen heeft, in "In The Blue Morning" schotelt de band me weer zo'n prima rustige song voor, die lichte progressieve invloeden bevat.

Dan volgen "Oriental Dream", een puik uptempo nummer met dance en progressieve jazz invloeden, dat swingt als een trein en hierbij is stil zitten dan ook geen optie en "Zombie Love", een vrij langzame song met een aanstekelijk terugkerend ritme en progressieve invloeden.

Verder hoor ik "Damaged Goods", een geweldige progressieve song met een melodische invloeden, een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme en "Those Words (Words Are All We Have)", een lekker in het gehoor klinkende song met een gemiddeld tempo en lichte jazz invloeden.

"Words All We Have (Reloaded)" van Fijeri staat vol uitstekende licht progressieve jazz nummers, die liefhebbers van dit genre zeker op waarde zullen weten te schatten en ik raad hen dan ook aan deze schijf eens te gaan beluisteren.(luister naar de teaser van dit album via de youtube link onder de recensie)