Review: Sounds Of New Soma - Bunte Motten (Tonzonen Records, 2023) (Elektro / Neo-Krautrock)

Sounds Of New Soma (SONS) werd in 2013 te Krefeld, Duitsland opgericht en bestaat uit: Alexander Djelassi - solo- en basgitaar, synthesizer, effecten en zang en Dirk Raupach - zang, synthesizer en effecten.

De band bracht hun debuut album "Beyond The Acid Dream" op 27 februari 2014 uit in een beperkte oplage van 300 stuks op witgrijs marmer kleurig vinyl en als digitale download.

Daarna volgden: "Gandhis Labyrinth EP" (digitale download EP, 8 september 2014), "Klang Planeten 3033" (digitale download split album met Backnee Horn uit Israel, 1 maart 2015), het tweede album "Moebius Tunnel" (beperkte oplage van 250 stuks op 180 gram blauw vinyl + sticker + poster + gesigneerde kaart + download code en beperkte oplage op CD en tevens als digitale download, 29 maart 2016) en het derde album "La Grande Bellezza" (beperkte oplage van 500 stuks op 2LP oranje marmer kleurig vinyl + 12 pagina's tellend boekje + download code en beperkte oplage van 300 stuks op CD en tevens als digitale download, 25 februari 2017)

Hun vierde album heet "Live At The Green Mushroom Festival" en verscheen op 6 april 2018, via het Tonzonen Records label, in een beperkte oplage van 500 stuks op LP, waarvan er 200 op zwart, 200 op transparant en 100 op neon geel vinyl geperst werden en een klaphoes en inlegvel, inclusief CD bevatten en ook werd het album in een beperkte oplage van 500 stuks op CD door dit label uitgebracht en vermeldenswaardig is verder nog, dat Sounds Of New Soma net als op het vorige album, bijgestaan werd door Armin Schopper op drums.

Op 16 november 2018 verscheen hun album "Zwischen / Durch" via Tonzonen Records in een zeer beperkte oplage van 100 stuks op zwart vinyl, 100 stuks in een speciale uitgave, waarvan er 50 in een houten doos en 50 in een folie zak zitten en in een beperkte oplage van 300 stuks op CD en vermeldenswaardig is, dat het duo ook op dit album, dat slechts 2 lange nummers bevat, weer bijgestaan werd door Armin Schopper op drums.

25 Oktober 2019 verscheen er een split album van deze twee bands via Tonzonen Records, simpelweg getiteld: "Maat Lander & Sounds Of New Soma" en deze werd als LP in een beperkte oplage uitgebracht, als CD en als digitale download en op 6 december 2019 verschijnt het album "Über Rolf-Ulrich Kaiser", dat 9 nummers bevat, via dit label in een beperkte oplage van 299 stuks 180 gram vinyl, waarvan 200 stuks op zwart, inclusief inlegvel, download code en poster en 99 op geel inclusief inlegvel, download code, ansichtkaart, poster en gesigneerde kaart en als CD en digitale download.

Vermeldenswaardig is verder, dat Armin Schopper - drums, Andreas Lessenich - saxofoon en Arndt Fiebig - zang als gastmuzikanten op het album meespelen.

Op 16 april 2021 verscheen hun album "Trip", dat 1 lang nummer bevat, als LP in een beperkte oplage van 300 stuks, waarvan 150 stuks op geel en 150 stuks op roze vinyl, als CD in een beperkte oplage van 300 stuks en als digitale download via Tonzonen Records en om ons alvast een voorproefje te geven van hun nieuwe album, verschenen de singles "Dadengi" met zanger Tom E. en "Das Salodenprinzip", die in samenwerking met de Russische band Vespero is opgenomen, op respectievelijk 2 juni 2021 en 10 november 2021 en deze 2 werden op 2 februari 2022 gevolgd door "Überschwupper!", die ook van het nieuwe album komt.

Op 25 mei 2022 was het dan zover en bracht de band hun album "Musique Bizarre" uit, waarop 12 nummers staan en deze verscheen als 2LP, als CD en als digitale download en hierop wordt de band bijgestaan door diverse bands en artiesten.

Hun single "Schimmer" van het in het najaar te verschijnen album "Fluxus 2071" werd op 26 mei 2023 via Tonzonen Records uitgebracht en deze is op 25 augustus 2023 gevolgd door de digitale single "Bunte Motten".

In "Bunte Motten" laat Sounds Of New Soma me genieten van een fantastisch krautrock nummer, dat een gemiddeld tempo bevat en een terugkerend dansbaar ritme heeft, waarbij stil zitten geen optie is.

"Bunte Motten" van Sounds Of New Soma is een uitstekende digitale single, waarop krautrock en elektro met elkaar verweven worden en ik kan liefhebbers van deze genres dan ook aanraden om eens naar dit nummer te gaan luisteren om misschien wel tot dezelfde conclusie te komen als ik.(luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Melody Fields - Hallelujah (Nudie Records, 2023) (Dance Wave)

Melody Fields uit Gothenburg, Zweden werd in 2015 opgericht en bestaat uit: Thomas Widholm - drums, Ramo Spatalovic - zang en sologitaar, David Henriksson - sologitaar en zang, Sebastian Jannesson - basgitaar, Henrik Bäckström - ritmegitaar en zang en Cornelia Adamsson - snaarinstrumenten en zang.

De band bracht hun debuut single "Morning Sun" op 19 oktober 2017 als digitaal nummer uit en deze werd op 26 februari 2018 gevolgd door het album "Melody Fields", dat als LP in een beperkte oplage op rood vinyl, als LP op zwart vinyl, als CD met 1 extra nummer en als digitale download via Kommun 2 verscheen en op 10 oktober 2020 bracht de band de EP "Broken Horse", waarop 4 nummers staan, als 12" in een beperkte oplage van 333 stuks op wit met blauw gespetterd 180 gram vinyl, als CD en als digitale download via Coop Records Gotland uit.

Op 18 augustus 2023 verscheen hun single "Hallelujah" als 7" via Nudie Records en als digitale single via soundcloud.

"Hallelujah" is een heerlijke uptempo song met een terugkerend ritme en dance invloeden, waarbij stil zitten geen optie is en in "A Life Well Lived" hoor ik de band een schitterende new wave song spelen, die een gemiddeld tempo heeft en lichte invloeden van de muziek van O.M.D. bevat.

"Hallelujah" van Melody Fields bevat 2 lekker in het gehoor klinkende dance songs, die ik liefhebbers van dit genre zeer kan aanraden.(luister naar de single via de soundcloud link onder de recensie)

Melody Fields · Hallelujah 7"

Review: The Holy Family - Go Zero (C+P Rocket Recordings, 2023) (Progressief)

The Holy Family uit Londen, Engeland bestaat na een bandbezettingswisseling uit: David Jason Smith - zang en synthesizer, Kavus Torabi - sologitaar, Sam Warren - basgitaar, Emmett Elvin - piano en Rhodes en Joe Lazarus - drums.

De band bracht op 2 juli 2021 hun debuut album "The Holy Family uit als LP, als CD en als digitaal album en deze werd op 22 april 2022 gevolgd door de digitale single "Kinked", (die tevens in een zeer beperkte oplage van 50 stuks als 7" vinyl single verkrijgbaar was tijdens hun debuut live optreden in april 2022) en op 21 juli 2023 door het album "Go Zero", dat 8 nummers bevat en als LP in een beperkte oplage op fluoriderend geel vinyl, als CD in een beperkte oplage en als digitaal album via C+P Rocket Recordings is uitgebracht.

Het album begint met "Crawling Out", waarin The Holy Family met een uitstekend traag en zwaar klinkend stuk muziek speelt, dat duistere invloeden bevat en dit wordt gevolgd door "Bad Travelling", een schitterend langzaam nummer met een licht hypnotiserend terugkerend ritme en "Chalky’s Eyes", een fantastisch progressief nummer met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme, dat een lichte trance oproept.

Daarna volgen "The Watcher", een prachtig nummer met een niet al te hoog tempo en een terugkerend ritme, waarin de piano een hoofdrol speelt en "Hell Born Babel", een lekker in het gehoor klinkend nummer met een licht hypnotiserend terugkerend ritme en een gemiddeld tempo.

In "Go Zero Suite: Pt. I" zet The Holy Family me een kort stukje muziek voor, dat een terugkerend ritme heeft, in "Go Zero Suite: Pt. II" krijg ik een geweldig nummer met een terugkerend ritme te horen, dat in een gemiddeld tempo wordt gespeeld, lichte krautrock invloeden heeft en swingt en in "Go Zero Suite: Pt. III" laat de band me genieten van een heerlijk nummer, dat in een vrij rustig tempo wordt gespeeld en lichte psychedelische invloeden bevat.

"Go Zero" van The Holy Family staat vol verrukkelijke progressieve nummers, waar ik van begin tot einde erg van genoten heb en ik kan elke liefhebber van de betere muziek deze meesterlijke schijf dan ook van harte aanbevelen.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Megalith Levitation - Obscure Fire (Addicted label, 2023) (Stoner / Doom)

Megalith Levitation uit Chelyabinsk, Rusland werd in 2016 opgericht en bestaat uit: PAN - drums, KKV - basgitaar en SAA - zang en sologitaar.

De band bracht hun debuut album "Acid Doom Rites" op 22 september 2019 uit als CD en digitale download, waarna op 3 augustus 2020 de split CD "Megalith Levitation / Dekonstruktor" volgde, waarop elke band 2 lange nummers speelt en op 1oktober verschijnt het tweede volledige album van de band, getiteld "Void Psalms", dat 4 nummers bevat, via Addicted Label als LP en digitale download, via Aesthetic Death als CD en via Pestis Insaniae als cassette, waarbij gastmuzikant Anton Maximov saxofoon in het laatste nummer speelt. 

Op 31 maart 2023 verscheen hun album "Obscure Fire", waarop 5 nummers staan, als CD in een beperkte oplage van 300 stuks via Aesthetic Death, als cassette in een beperkte oplage van 70 stuks via Sounds Of Karachun en als digitale download via Addicted label.

Het album start met het titelnummer "Obscure Fire", waarin Megalith Levitation een nummer met een gemiddeld tempo met een terugkerend ritme speelt, dat na 1 minuut verandert in een trage stoner song met doom invloeden, die overgaat in "Of Silence", een schitterend stoner nummer met een licht hypnotiserend terugkerend ritme en een gemiddeld tempo, dat een vervolg krijgt in "Descending", een langzame song met invloeden van stoner en doom.

In "Into The Depths" gaat Megalith Levitation verder met het maken van trage zware stoner en terugkerende ritmes en in "Of Eternal Doom" krijg ik opnieuw een zware trage song met een terugkerend ritme te horen, waarin invloeden van doom en stoner met elkaar verbonden worden om halverwege het nummer van ritme te veranderen om dat enkele minuten later nogmaals te doen.

"Obscure Fire" van Megalith Levitation bevat 5 uitstekende stoner / doom nummers, die liefhebbers van deze genres zeker op waarde weten te schatten en ik raad hen dan ook aan eens naar deze schijf te gaan luisteren.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Le Mur - Keep Your Fear Away From Me (Aumega Project, 2023) (Progressieve Rock)

Le Mur uit Bochum, Duitsland, bestaat uit: Georgios - drums, Janine - basgitaar en synthesizer en Matthias - zang, sologitaar, keyboards en saxofoon.

De band bracht hun debuut album "In Tenebris" op 30 juli 2012 uit als LP en als digitaal album en deze werd gevolgd door "Silentia Nova" (8 november 2012 als LP en als digitaal album), "Exorta" "(21 september 2018, als LP en als digitaal album), ".​.​.​The Past Will Be Perfect​.​.​." (28 april 2023, digitaal nummer) en "Keep Your Fear Away From Me", dat op 26 mei 2023 als LP op geel vinyl, als CD en als bundel (LP+CD) werd uitgebracht en op 8 juni 2023 als digitaal album via Aumega Project verscheen.

Het album, dat 4 lange nummers bevat, start met "…The Past Will Be Perfect…", waarin Le Mur een fantastisch progressief rock nummer met een niet al te hoog tempo, een gesproken tekst, een terugkerend ritme en lichte jazz invloeden speelt.

Daarna volgt "Today Is The Day / The Beauty Of Now", een geweldige song met een gemiddeld tempo, die progressieve rock invloeden bevat en enkele minuten voor het einde over gaat in een traag stukje muziek.

In "Another Life / Burning The Tree / I See You" laat Le Mur me genieten van een schitterend nummer met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme, dat bij tijd en wijle swingt en jazz invloeden heeft en in een langzaam tempo eindigt.

Als laatste volgt "…For The Puzzles Of The Future", dat met een gemiddeld tempo begint, waar een gesproken tekst in zit, om na enkele minuten te veranderen in een heerlijk swingend stuk muziek met een terugkerend ritme en disco invloeden, dat tijdelijk langzamer wordt en weer een gesproken tekst bijgevoegd krijgt, om dan opnieuw meer snelheid te krijgen.

"Keep Your Fear Away From Me" van Le Mur bevat 4 verrukkelijke progressieve rock nummers, waar ik van begin tot einde van genoten heb en ik raad liefhebbers van dit genre deze meesterlijke schijf dan ook zeer aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Electric Orange - Gap (Adansonia, 2023) (Krautrock)

Electric Orange is een band uit Aken, Duitsland, die op 26 augustus 1992 door Dirk Jan Müller opgericht werd en nadat Dirk Bittner in 1994 met hem ging samen spelen, diverse samenstellingen kende, maar vanaf 2007 bestaat uit: Dirk Jan Müller - orgel, synthesizer, percussie, Dirk Bittner - sologitaar, zang en samples (1994), Tom Rückwald - basgitaar (1998) en Georg Monheim - drums.

Omdat de band een eigen studio heeft, nemen ze daar zelf alles op met apparatuur uit de jaren zestig en zeventig, maar ook gebruiken ze nieuwe opname technieken en hebben dan ook de ruimte en tijd om er zo lang over te doen als zij zelf willen.

Hun nummers, geïnspireerd door psychedelische rock en krautrock, ontstaan tijdens jamsessies en elke sessie wordt dan ook opgenomen.

Sinds 2003 treden ze regelmatig op en stonden op het podium met o.a. Man, Birth Control, Zone Six, Guru Guru, Kraan, Hoelderlin en Harvey Bainbridge (ex-Hawkwind), maar ook speelden ze op grote festivals zoals Burg Herzberg, Roadburn, Zappanale en Yellowstock en waren ze hoofdact op het zuid Duitse FreakWeekNoEnd festival in 2006.

De band brengt sinds 1993 albums uit via diverse labels, zoals Manikin Records (Berlijn), Delerium Records (Engeland), MPL (Catweezle), Sulatron (Duitsland), en sinds 2011 via Adansonia Records en digitale downloads in eigen beheer via bandcamp.

Hun eerste uitgave uit 1993 is simpelweg "Electric Orange" getiteld en vervolgens verschenen: "Orange Communication" (1994), "Cyberdelic" (1996), "Schallaufnahmen (Bloop)" (1999), "Abgelaufen" (digitale download, 1 juni 2001); opgenomen in 1999 en 2000 door Dirk Bittner - sologitaar, zang en samples, Dirk Jan Müller - orgel, synthesizer en samples, Tom Rückwald - basgitaar en Eric Karow - drums.

Verder verschenen:

"Unterwasser - Live 2002" (digitaal, 1 juli 2002); opgenomen tijdens het 10 jarig bestaan van Manikin Records Anniversary Festival in Bad Sulza (een 48 uren durend non-stop evenement).

Electric Orange leden Dirk Bittner - sologitaar, synthesizer, vocoder en samples en Dirk Jan Müller - synthersizers, Farfisa orgel, sequencer, samples en  tapes, speelden 2 sets van 2 uur op 6 april 2002, waarvan de eerste set in de vroege ochtend en de tweede 's avonds laat en het gehele optreden, dat 157 minuten duurde, verscheen op 2CD's.

"Platte" (digitaal, 1 oktober 2003); in 2002 en 2003 opgenomen en oorspronkelijk als LP verschenen met daarop 3 nummers, terwijl de heruitgave op CD in 2007 2 extra nummers heeft en de digitale download een exclusief bonus nummer bevat.

De band bestaat op deze uitgave uit: Dirk Jan Müller - orgel, synthesizer, Dirk Bittner - sologitaar, zang en drums, Josef Ahns - sologitaar en Silvio Franolic - drums.

"Fleischwerk" (digitaal, 1 november 2005); verscheen op een LP, waarop 9 nummers staan en de heruitgave op CD in 2008 bevat 13 nummers, waarvan de eerste 12 in 2005 opgenomen zijn en het laatste nummer in 2008.

De band bezetting op de CD is: Dirk Jan Müller - orgel en synthesizers, Dirk Bittner - sologitaar, zang en percussie, Josef Ahns - sologitaar en dwarsfluit,

Tom Rückwald - basgitaar (track 13), Eric Karow - drums (tracks 5 en 9), Silvio Franolic - drums (track 7 en 8) en Georg Monheim - drums (track 13).

"9904 Weird Tapes" (digitaal, 1 juli 2006); experimentele nummers, die niet gebruikt werden voor de albums "Abgelaufen", "Platte" en "Fleischwerk", gemixt in 2 lange nummers van 80 minuten, die elk 16 sub nummers bevatten en tussen 1999 en 2004 zijn opgenomen in Studio Fleisch te Aken en Delta Lab te Broichweiden en gemasterd zijn door Dirk Jan Müller.

"Morbus" (CD + digitaal, 15 juli 2007).

"Krautrock From Hell" (CD + digitaal, 20 december 2009); ook via Adansonia Records als dubbel LP inclusief download verkrijgbaar.

"Netto" (Digipack CD + digitaal, 15 augustus 2011); ook via Adansonia Records als dubbel LP inclusief download verkrijgbaar.

"XX" (download, 15 september 2012), ook op vinyl via de huispagina van de band op bandcamp te verkrijgen.

"Live At Roadburn 2012" (digitaal, 8 maart 2013); 15 april 2012 live opgenomen tijdens het optreden op het Roadburn festival te Tilburg, Nederland, gemasterd door krautrock legende Eroc en ook als LP met gratis download code via de huispagina van de band op bandcamp te koop.

"Archive 1993-1997" (digitale CD, 20 februari 2014); Trip Hop/Drum'n'Bass/Krautrock opnames van Dirk Jan Müller en Dirk Bittner, die eerder in een beperkte oplage op CD-R verschenen.

"Netto Companion" (digitaal, 8 juni 2015); live opgenomen op 11 mei 2011 in Studio Fleisch te Aken en oorspronkelijk als bonus plaat uitgebracht bij de beperkte vinyl oplage van het album "Netto" in 2015.

"Nein! Hits à Gogo - Golden Recordings" (digitaal, 5 december 2015); ook als 10" LP te koop via Adansonia Records (gelimiteerd zwart, oranje of paars vinyl, inclusief een download code), maar niet het nieuwe album van de band.

"Volume 10" (digitaal album, 25 augustus 2014); tevens als CD en als 2LP te koop via de band's huispagina op bandcamp, is het laatst opgenomen album van de band, ondanks het feit, dat er in 2015 nog twee albums verschenen.

"Misophonia" (CD en digitaal album, 18 juli 2016), "Time Machine" (CD en digitaal album, 30 juni 2017), "Würzburg Cairo 2015" (digitaal album, 21 april 2017), "EOXXV" (CD en digitaal album, 18 september 2017), "Encoded" (CD en digitaal album, 26 juni 2020), "Patchwork 1996​-​1999" (CD en digitaal album, 27 november 2020), op 15 oktober 2021 verscheen "Psi​-​Hybrid", dat 10 nummers bevat, als CD en als digitaal album via Studio Fleisch (LP volgt later) en op 4 augustus 2023 verscheen "Gap" als LP in een beperkte oplage van 300 stuks op 180 gram kristal helder/zwart marmerkleurig vinyl en als digitaal album via Adansonia Records.

Hierop is de bandbezetting: Dirk Jan Müller - Hammond orgel, synthesizer en Farfiso piano, Dirk Bittner - sologitaar, percussie, harp en zang, Eric Karow - drums en Werner Wieczorek - basgitaar.

Het album, dat 4 nummers bevat, begint met "Cyanine", waarin Electric Orange een heerlijk krautrock nummer met experimentele psychedelische elementen in een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme speelt.

Daarna volgt "Merkstein", een schitterend rustig progressief psychedelisch nummer met een terugkerend ritme, dat tijdelijk iets meer snelheid krijgt, om dan terug te komen in het begin tempo en enkele minuten voor het einde weer te versnellen, waarbij de muziek gaat swingen.

In "The Gap" schotelt Electric Orange me een geweldig uptempo nummer voor met een aanstekelijk terugkerend ritme en tempowisselingen en in "Das Bunte" laat de band me genieten van een swingend rock nummer met een gemiddeld tempo, een terugkerend ritme, Hammond Rock invloeden en tempowisselingen, dat iets voor de helft van het nummer met meer snelheid gespeeld wordt en progressieve en acid rock invloeden krijgt.

"Gap" van Electric Orange bevat 4 verrukkelijke nummers met progressieve, psychedelische en krautrock invloeden, waar ik vanaf de begintonen van genoten heb en ik kan iedere liefhebber van één of meerdere van deze muziekstijlen deze schijf dan ook zeer aanraden.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Tomoyuki Trio - Mars (Riot Season Records, 2023) (Stoner / Acid Rock)

Tomoyuki Trio is een collectief van de muzikanten Tomoyuki Aoki (Japan) - sologitaar, Mike Vest (UK) - basgitaar en Dave Sneddon (UK) - drums.

Het trio brengt op 25 augustus hun debuut album "Mars" uit via Riot Season Records en dit verschijnt als LP in een beperkte oplage van 300 stuks op zwart vinyl en als digitaal album.

Het album, dat 5 nummers bevat, start met "Voiceless Cry", waarin Tomoyuki Trio een zware trage stoner song ten gehore brengt, die een terugkerend ritme en acid rock invloeden heeft en gevolgd wordt door "Transendentem", een fantastisch nummer met een gemiddeld tempo, een terugkerend ritme en acid rock invloeden, dat swingt.

Daarna volgen "Metagalactic", een geweldig uptempo nummer met acid rock invloeden en een aanstekelijk swingend ritme, waarbij stil zitten niet aan de orde is en "Universum", een stoner nummer met een gemiddeld tempo en heftig gitaarspel, een terugkerend ritme en experimentele elementen en in "Aether" zet Tomoyuki Trio me een heftig gitaar nummer in een gemiddeld tempo voor, dat swingt. 

"Mars" van Tomoyuki Trio is een uitstekende plaat met stoner en acid rock invloeden en ik raad iedere liefhebber van deze genres dan ook aan eens naar deze schijf te gaan luisteren.(luister naar 2 nummers van dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Øresund Space Collective - Helsingør (Øresund Space Collective, 2023) (Progressieve Rock / Spacerock)

Øresund Space Collective is een spacerock band uit Øresund, Denemarken, die uit ongeveer 20 muzikanten bestaat en een muzikale mix maakt van improvisaties, funk, reggae, jazz, progressieve rock en spacerock, wat betekent, dat geen enkel optreden hetzelfde klinkt en is sinds 2004 actief.

Leidende kracht achter de band is Scott Heller, alias Dr. Space, een Amerikaan, die naar Denemarken verhuisde en tegenwoordig in Portugal woont.

De band is een collectief, dat regelmatig van bezetting wisselt, waarvan de leden hoofdzakelijk uit Kopenhagen, Denemarken en Malmö, Zweden komen en de vaste kern bestaat uit Scott Heller, alias Dr. Space - synthesizer en Mogens - synthesizer, waarbij vermeldenswaardig is, dat de band al meer dan 37 officiële albums heeft uitgebracht, plus nog diverse officieuze uitgaves, die samen totaal op 85 komen.

Het album van de band, "Oily Echoes Of The Soul", dat opnames van 1 oktober 2010 bevat, die in de Black Tornado Studios te  Kopenhagen zijn opgenomen, is het 27ste studio album en is in een beperkte oplage alleen verkrijgbaar, terwijl de 2CD bevat 2 bonus nummers, die samen 50 minuten duren

Vervolgens verscheen op 1 september 2022 het album "Live In Dresden" en deze werd op 15 maart 2023 gevolgd door het album "Høstsabbat 2021", dat live tijdens het Høstsabbat festival in oktober 2021 te Oslo, Noorwegen werd opgenomen en in eigen beheer in een beperkte oplage van 150 stuks als CD werd uitgebracht.

Dat de band productief is, blijkt uit het feit, dat er op 27 mei 2023 alweer een nieuw album verschenen is, getiteld "Everyone Is Evil" en deze keer is dat via Space Rock Productions.

De 2LP, werd in een beperkte oplage van 500 met de hand genummerde stuks uitgebracht, waarvan 300 op zwart en 200 op oranje/paars gespetterd 180 gram vinyl bevat 4 nummers en de 2CD verscheen in een beperkte oplage van 400 stuks en hierop staan 2 bonus nummers.

Deze werd op 11 augustus 2023 gevolgd door de DVD "Helsingør", waarvan de opnamen in 2021 in Denemarken werden gemaakt  en deze is tevens als digitale download verkrijgbaar, waarop 8 nummers staan en hierop bestond de band uit: Mikkel - sologitaar, Jonathan - sologitaar en viool, D.Space - mellotron en synthesizer, Mogens - synthesizer, Martin - drums  en Jiri - basgitaar. 

De DVD, die 6 nummers bevat en in een beperkte oplage van 200 stuks is verschenen, begint met "The Key Of Secrets", waarin Øresund Space Collective begint met een aankondiging en een uitstekend nummer met een terugkerend ritme in een niet al te hoog tempo ten gehore brengt, dat ruimtelijke invloeden heeft en na korte tijd iets meer snelheid krijgt, om na 10 minuten te veranderen in een dansbaar stuk progressieve rock, dat swingt als een trein.

Daarna volgt "Technical Problems", dat met trieste viool klanken start en al gauw iets meer snelheid krijgt, waardoor de muziek gaat swingen en aanzet tot dansen, om verder in het nummer nog meer snelheid te krijgen en tot een climax gebracht wordt en tegen het einde van het nummer over te gaan in een traag tempo.

In "Just Fucking Go" zet Øresund Space Collective me een heerlijk swingend nummer met een gemiddeld tempo voor, dat lichte reggae invloeden heeft, waarbij stil zitten geen optie is.

Dan volgt "Wiggle Waggle Shake That Funky Thang", eveneens een lekker in het gehoor klinkend nummer met een gemiddeld tempo, dat een licht hypnotiserend ritme heeft, swingt en aanzet tot beweging.

Vervolgens speelt de band "Sailing Eastward", een rustig startend nummer, dat na korte tijd in een gemiddeld tempo over gaat, lichte invloeden van "One Of These Days" van Pink Floyd en progressieve en symfonische rock invloeden heeft, waarna de DVD eindigt met het voorstellen van de bandleden.

"Helsingør" van Øresund Space Collective is een verrukkelijke DVD, die een goed beeld van de live prestaties van de band weergeeft en fantastische progressieve muziek bevat en ik raad iedere liefhebber van dit genre deze schijf dan ook van harte aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Vespero - Insomnia Liventure (Vespero Music, 2023) (Progressieve Rock)

Vespero werd in 2003 in Astrakhan, zuid Rusland opgericht en brengt sinds 2004 muziek uit, zowel in eigen beheer (Vespero Music), als via maatschappijen.

De band onderging sinds hun oprichting diverse keren bezettingswisselingen en bestaat tegenwoordig uit: Ivan Fedotov – drums, drummachine en percussie, Arkady Fedotov – basgitaar, synthesizer, fluit en achtergrond zang, Alexander Kuzolev – sologitaar, effecten en elektronica, Alexei Klabukov – synthesizer, keyboards, trompet, dwarsfluit en mellotron en Vitaly Borodin – viool.

Nadat Vladimir Belov - cello, Vespero had bijgestaan op de CD "Droga", speelde hij ook live met de band mee.

De opnamen die daarvan zijn gemaakt, zijn na de plotselinge dood van Vladimir op 7 juni 2014, als download verkrijgbaar onder de naam "Cello Liventures (In Memory Of Vladimir Belov)", waarbij de totale opbrengst van het album naar de familie Belov gaat.

Vladimr is ook nog in een nummer te horen op het album "Fitful Slumber Until 5 A.M.", waarop verder Alexey Esin - dwarsfluit en zhaleyka, Pavel Alekseev - tenor saxofoon en Alexander Taranenko - accordeon als gastmuzikanten mee spelen.

Op het zevende studio album, "Lique Mekwas", speelt Vespero voor het eerst in een zesmans formatie en bestaat hierop uit: Ivan Fedotov - drums en percussie, Alexander Timakov - drums en percussie, Arkady Fedotov - basgitaar en synthesizer, Alexander Kuzovlev - sologitaar en elektrische piano, Alexey Klabukov - keyboards en synthesizer en Vitaly Borodin - viool en tevens speelt Pavel Alekseev als gastmuzikant mee op tenor saxofoon.

Het album "Lique Mekwas", dat 24 maart 2016 door het R.A.I.G. Records label op CD en als digitale download is uitgebracht, is het eerste deel van Vespero's "Abyssinian Tales Dilogy" en bevat 7 nummers.

Op 12 oktober 2016 verscheen er een nieuw live album van de band, getiteld "Azmari: Abyssanian Liventure" en dit werd 15 mei 2015 in The Union Of Theartre Artists te Astrakhan in dezelfde bezetting als op het album "Lique Mekwas" opgenomen.

Het album bevat 8 nummers, waarvan er 1 nog niet eerder werd uitgebracht en de andere 7 van hun albums "By The Waters Of Tomorrow” (R.A.I.G., 2010), “Droga” (R.A.I.G., 2013) en "Lique Mekwas" (R.A.I.G., 2016) komt.

Het album "Azmari", dat 20 september 2017 verscheen, is in een zeer beperkte oplage van 200 stuks op zwart vinyl en 100 stuks op green.wit gespetterd vinyl uitgebracht door het Golden Pavillion Records label.

Op deze uitgave staan 2 nummers van het album "Azmari: Abyssanian Liventure" dat 12 oktober 2016 uit kwam, plus 3 nummers, die nog niet eerder werden uitgebracht en op verschillende plaatsen live werden opgenomen.

Vervolgens nam de band enkele albums in eigen beheer op met de Spaanse artiest Angel Ontalva ("Carta Marina", 9 juli 2018 en "Sea Orm Liventure", 3 augustus 2018) en tevens werd er in september 2018, in eigen beheer, een split single met de Russische band Roz Vitalis gemaakt, getiteld "Amaryllis" / "What Are You Thinking About", waarbij beide bands elkaars nummer spelen en verscheen Vespero met het 17 minuten durende nummer "The Course Of Abagaz (Live)" op het compilatie album Various Artists - Fruits De Mer Presents A Gathering Of The Fish, dat via Fruits De Mer Records in juli 2018 werd uitgebracht.

Op 26 oktober 2018 werd hun album "Hollow Moon", waarop 10 nummers staan, via Tonzonen Records in een beperkte oplage van 500 stuks, waarvan er 150 op zwart geel en 350 op blauw wit vinyl en 500 stuks op CD uitgebracht en vermeldenswaardig is verder, dat er op de CD 2 extra nummers staan.

De band bestaat op dit album uit: Arkady Fedotov - basgitaar, synthesizer en geluiden, Alexander Kuzolov - sologitaar en mandoline, Ivan Fedotov - drums, percussie, wave drum en cachon, Alexey Klabukov - keyboards en synthesizer, Vitaly Borodin - viool en accordeon en Pavel Alekseev - tenor saxofoon.

Op 1 juni 2019 verscheen de geremasterde her uitgave van "Liventure", dat in 2008 op RAIG als CD-r en als digitale download was uitgebracht en voor de nieuw uitgave 4 extra niet eerder verschenen live opnamen uit 2009 bevat.

De nummers, waarvan de studio opnamen op de albums “Rito” en “Surpassing All Kings” staan, werden door Ivan Klyutsev in The Union Of Theatre Artists te Astrakhan, Rusland, op 21 juni 2008 en 10 januari 2009 opgenomen en in 2019 gemixt en gemastered door Alexader Kuzovlev in de VMS Studio.

De band bestaat op deze plaat uit: Alexander Kuzovlev - sologitaar en elektronica, Arkadiy Fedotov - basgitaar, dwarsfluit en zang, Ivan Fedotov - drums en percussie, Alexei Klabukov - keyboards en accordeon, Natalya Tjurina - zang en synthesizer plus Valentin Rulev - viool en mondharmonica.

Daarna bracht de band samen met Ángel Ontalva het album "Sada" op 1 februari 2020 via Vespero Music uit en op 5 juni 2020 verschijnt het album "The Four Zoas", waarop 7 nummers staan, via Tonzonen Records als LP in een beperkte oplage van 500 stuks op oranjezwart vinyl, als CD in een beperkte oplage van 300 stuks, als Deluxe 2CD editie in een beperkte oplage van 300 stuks met als bonus CD "Liventure 2018-2019 – live recordings" en als digitaal album.

Vespero heeft het album "The Four Zoas", waarop 7 nummers staan, tussen 2017 en 2019 in dezelfde formatie opgenomen als op "Hollow Moon" en hierop spelen de volgende gastmuzikanten mee: Ilya Lipkin – sologitaar (track 7), Evelina Butenko - viool (track 4), Anna Anshakova - altviool (track 4) en Alexandra Starkova – cello (track 4).

Op 23 juni 2020 verscheen het album "Live At The Astrakhan State Theatre Of Opera And Ballet", dat de band samen met Ángel Ontalva maakte en op 29 oktober 2021 bracht de band het album "Songo", dat 9 nummers bevat, via Tonzonen Records uit als LP in een beperkte oplage van 500 stuks op wit gespetterd vinyl, inclusief een boekje van 8 pagina's, als CD in een beperkte oplage van 500 stuks, inclusief een boekje van 10 pagina's, als cassette in een zeer beperkte oplage van 50 stuks en als digitale download en vermeldenswaard is, dat de band op dit album bijgestaan wordt door Sonya Vlasova - zang en Alexey Esin - midi-saxofoon en harp.

Golden Pavillion Records bracht op 29 oktober 2021 het album "Liventure #21", dat 6 nummers bevat en in 2009 voor het eerst verscheen, opnieuw uit.

Het album is in een beperkte oplage van 300 stuks uitgebracht en bevat een extra nummer, dat niet op de originele uitgave staat, waarbij verder het vermelden waard is, dat Alisa Coral (Space Mirrors en Psicorps) de mastering voor deze uitgave deed.

Vespero bestaat op dit album uit: Ivan Fedotov, Arkadiy Fedotov, Alexander Kuzovlev, Alexei Klabukov en Vladimir Belov terwijl gastmuzikant Valentin Rulev viool en keyboards speelt.

Net voor de jaarwisseling bracht de band op 24 december 2021 de gratis te downloaden digitale EP "Winter Liventure" uit, waarop 3 live nummers staan, via Vespero Music en op 17 oktober 2022 verscheen hun live halve-akoestische show, die op 17 september 2022 in de zaal van Astrakhan Museum te Local Lore opgenomen werd en deze is alleen te zien en te horen op youtube.

Op 17 november 2022 verscheen het digitale album "Isosessions" in eigen beheer en dit album is op 4 augustus 2023 gevolgd door het eveneens digitale album "Insomnia Liventure", dat via Vespero Music is uitgebracht en 10 nummers bevat, die gespeeld worden door Ivan Fedotov, Arkady Fedotov, Alexander Kuzovlev en Vitaly Borodin, waarbij verder op te merken is, dat de muziek live opgenomen is tijdens het Insomnia Festival van 14 juli 2023.

Het album start met "Daphne", waarin Vespero een schitterend nummer met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme speelt, dat swingt en gevolgd wordt door "Tharmas", dat in een niet al te hoog tempo gespeeld wordt en een enigszins trieste ondertoon heeft door het vioolspel, maar dat verandert na enkele minuten als de band besluit in een ander tempo en ritme te gaan spelen, waarbij de muziek verandert in een prima progressief rock nummer, dat swingt en tempowisselingen heeft.

Daarna volgen "Amoryllis", een fantastisch nummer met een gemiddeld tempo, een aanstekelijk ritme en tempowisselingen, dat enkele minuten voor het einde in een hoger tempo over gaat en symfonische en spacerock invloeden heeft en gevolgd wordt door "Milky Seas", een prachtig melodisch nummer met een aanstekelijk ritme, dat halverwege verandert in een progressief nummer met ruimtelijke invloeden en "Mareel", een mooi melodisch nummer met een gemiddeld tempo en een dansbaar ritme.

In "Samimi Sabimi" zet Vespero me een heerlijk vrij rustig nummer voor, dat een terugkerend ritme heeft, waartussen trieste tonen gespeeld worden, in "Red Pitfalls" krijg ik een uitstekend stuk progressieve muziek met een gemiddeld tempo te horen, dat een aanstekelijk ritme en melodische invloeden heeft en in "Frozen Lilies" laat de band me genieten van prima uptempo nummer, dat rustig begint en na een minuut meer snelheid krijgt en zigeuner muziek invloeden bevat.

Dan volgen "Le Papillon Ou Moi", een puik symfonisch progressief rock nummer met melodische en lichte reggae invloeden en een gemiddeld tempo en "Lino", een geweldig  nummer met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme.

"Insomnia Liventure" van Vespero is een verrukkelijk album dat vol heerlijke progressieve muziek staat en ik kan elke liefhebber van dit genre deze digitale schijf dan ook zeer aanraden.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Hidden Orchestra - To Dream Is To Forget (Lone Figures, 2023) (Elektronisch / Avant Garde)

Hidden Orchestra is het project van Joe Acheson uit Engeland, die sinds 2010 zijn muziek uitbrengt.

Zijn debuut album "Night Walks" verscheen op 28 september 2010 als LP, als CD en als digitaal album en werd gevolgd door de volgende uitgaven: "Flight) 7 november 2011, digitale EP), "Archipelago" (9 oktober 2012, CD en digitaal album), "Archipelago Remixes: Part 1" (7 augustus 2013, digitale EP), "Archipelago Remixes: Part 2" (14 mei 2014, digitale EP), "Reorchestrations" (26 juni 2015, CD en digitaal album), "Marconi & The Lizard" (onder de naam Joe Acheson, 6 mei 2016, digitaal album), "Wingbeats" (11 november 2016, LP en digitaal album), "Still" (19 mei 2017, digitale EP), "Dawn Chorus" (16 juni 2017, 2LP, CD en digitaal album), "Dawn Chorus - Source Materials (booklet​+​vinyl)" (16 juni 2017, 10"LP), "East London Street" (22 september 2017, digitale EP), "Alyth" (17 november 2017, digitale single), "Wingbeats (Max Cooper Remix)" (8 december 2017, digitale EP), "Dawn Chorus Remixes" (26 januari 2018, 2LP, CD en digitaal album), "Live at Attenborough Centre for the Creative Arts" (3 mei 2019, digitaal album), "Creaks (Original Soundtrack)" (23 juli 2020, 2LP, 2CD en digitaal album), "Archipelago: Source Materials" (21 oktober 2022, digitaal album), "Creaks: Bonus, Live & Remixes" (11 november 2022, digitaal album) en op 22 september 2023 verschijnt het album "To Dream Is To Forget" als 2LP, als CD en als digitaal abum via Lone Figures Records en hierop wordt hij bijgestaan door: Rebecca Knight - cello (track 1,3,6,7,8,9 en 10), Jack McNeill - klarinet (track 7 en 9) bas klarinet (track 1,3,7 en 9), Tim Lane - drums (track 3,4,5,7 en 9), trombone (track 2 en 5) en zoemhout (track 7), Jamie Graham - drums (track 1,2,3,4,6,7 en 10), Poppy Ackroyd - viool (track 7), George Gillespie - fujara (track 5), Phil Cardwell - trompet (track 2 en 10), Tomáš Dvořák - klarinet (track 2 en 10), Yvo Ackroyd Acheson - percussie (track 4 en 5), Su-a Lee - cello (track 1 en 9) en Ali Tocher - geluid effecten (track 2,3 en 5).

Zelf speelt hij piano, basgitaar, dubbele bas, zither, analoge synthesizer, HAPI Drum, dulcimer, klokkenspel, egg-slicer harp, veld opnamen, cymbalen en fagot.

Het album, dat 10 nummers bevat, start met "Hammered", waarin Hidden Orchestra een geweldig swingend uptempo drums nummer, dat elektronische invloeden bevat en dit wordt gevolgd door het op single verschenen "Little Buddy Move", een heerlijk uptempo nummer met een aanstekelijk dansbaar ritme en de vrijdag 29 juli 2023 verschenen single "Skylarks", een uitstekend elektronisch uptempo dance nummer met een zeer aanstekelijk ritme, waarbij stil zitten niet aan de orde is.

Daarna volgen "Nightfall", een schitterend rustig piano nummer, "Scatter", een uitstekend dance nummer met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme en "Ripple", een lekker in het gehoor klinkend nummer met een terugkerend licht hypnotiserend ritme en een gemiddeld tempo.

In "Broken" laat Hidden Orchestra me genieten van een fantastisch avant garde nummer met een niet al te hoog tempo, dat invloeden van drum 'n' bass heeft en swingt en in "Cage Then Brick" schotelt hij me opnieuw een puik avant garde nummer met een langzaam tempo voor.

Verder hoor ik "Reverse Learning", een nummer met een rustig tempo en een terugkerend ritme en het titelnummer "To Dream Is To Forget", een prima klassiek aandoend nummer met een langzaam tempo en een terugkerend ritme.

"To Dream Is To Forget" van Hidden Orchestra staat vol schitterende elektronische en avant garde nummers, waar ik van begin tot eind erg heb genoten en ik raad iedere liefhebber van deze muzieksoorten deze schijf dan ook sterk aan.(luister naar 2 nummers van dit album via de bandcamp link onder de recensie)

 

Review: Doctors Of Space - The Astral Sessions-Vol.5-Roadburn Redux (Doctors Of Space, 2023) (Progressief)

Doctors Of Space is een duo, dat bestaat uit: Dr Space - analoge, digitale en modulaire synthesizers, mellotron en Hammond orgel en Dr Martin Weaver - solo- en basgitaar en drums  programmering.

Het duo bracht hun debuut uit op 23 december 2019 met de 7" single "Ghouls 'n Shit", die in een beperkte oplage van 100 genummerde stuks in een met de hand geschilderde hoes op zwart vinyl en als 7" single in een zeer beperkte oplage van 15 genummerde stuks in een met de hand geschilderde hoes op zwart vinyl met handtekeningen gemaakt werd.

Daarna volgden de digitale albums: "Covid Sessions" (23 april 2020), "Jan 2020 Studio Jam" (29 februari 2020), "Studio Jam Feb 2020" (29 februari 2020), "Studio Jam March 9th, 2020" (17 maart 2020), "Studio Session June 2020" (4 juni 2020), "Studio Session July 2020" (2 juli 2020), "Studio Session Aug 2020" (6 augustus 2020), "Studio Session Sept 2020" (10 september 2020), "Ussy Whip" (27 september 2020) en "Studio Session Oct 2020" (7 oktober 2020).

Op 24 oktober 2020 bracht het duo het album "First Treatment" via Space Rock Productions als LP uit in een beperkte oplage van 100 stuks op 180 gram zwart en 100 stuks op 180 gram wit vinyl , die met de hand genummerd zijn, in een klaphoes verpakt zitten en een download code bevatten, als CD in een beperkte oplage van 200 stuks, die met de hand genummerd is en als digitale download.

Vermeldenswaardig is nog, dat het LP album 4 nummers bevat en de CD 2 bonus nummers heeft, waarvan het eerste een bijdrage heeft van Hasse Horrigmoe, die basgitaar in dit nummer speelt.

Op 23 april 2020 verscheen het album "The Covid Sessions", waarop 9 nummers staan, in eigen beheer als CD in een beperkte oplage van 100 stuks en als digitale download.

Daarna volgden bijna elke maand CD-R uitgaven, waarvan de eerste "Studio Session July 2021" op 29 augustus 2021 was en deze werd gevolgd door: "Studio Session August 2021" (20 oktober 2021), "Studio Session Sept 2021" (8 januari 2022), ""Studio Session October 2021" (13 febuari 2022), ""Studio Session December 2021" (18 maart 2022), "Studio Session January 2022" (18 maart 2022) en op 15 april 2022 verscheen het album "Astral Sessions Vol 1- The Journey Begins" in eigen beheer als CD-R in een beperkte oplage van 50 stuks en als digitaal album en deze werd in juli 2022 gevolgd door 2 albums van Doctors Of Space, waarvan "Astral Sessions Vol.2" (5 juli 2022) in eigen beheer in een beperkte genummerde oplage van 50 stuks op CD-R en "Mind Surgery" (1 juli 2022) via Guerssen Records als 2LP en als digitaal album.

"The Astral Sessions Vol 3- On A Comatose High" (28 december 2022, beperkte CD oplage van 50 stuks), "Astral Sessions- Vol 4- Where's Your Soul?" (7 april 2023, beperkte oplage van 50 stuks), "April 2023 Studio Session" (4 juni 2023, digitaal album), "Live in Porto" (24 augustus 2023, als cassette in een beperkte oplage van 30 stuks en als digitaal album) en ook verschijnt in augustus 2023 "The Astral Sessions-Vol.5-Roadburn Redux" als CD-r in een beperkte oplage van 100 stuks en hierop staan 4 lange nummers, waaronder 1 bonus nummer.

Het album begint met "El Rock Espaco Infernal", waarin Doctors Of Space een swingend uptempo progressief nummer speelt, dat een terugkerend ritme heeft, lichte acid rock invloeden bevat en halverwege over gaat in een trager tempo met een licht hypnotiserend terugkerend ritme.

Daarna volgt "Heading Out To The Crab Nebula", dat in een niet al te hoog tempo wordt gespeeld en een dansbaar terugkerend ritme heeft, dat een lichte trance oproept.

In "Stoner Heaven (Load Of Fuzz)" schotelt het duo me een ruimtelijk nummer in een gemiddeld tempo voor, dat invloeden van spacerock, progressieve rock en disco met elkaar verbindt en swingt als een trein.

Dan volgt het bonus nummer "Don't Trust The AI", een nummer met een gemiddeld tempo en een licht hypnotiserend terugkerend ritme, dat invloeden van psychedelische en progressieve muziek herbergt 

"The Astral Sessions-Vol.5-Roadburn Redux" van Doctors Of Space bevat 4 puike nummers, waar ik vanaf de begintonen van genoten heb en ik raad liefhebbers van progressieve muziek deze schijf dan ook sterk aan.(luister naar de eerste 3 nummers van de CD-r via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Il Bacio Della Medusa - Imilla (AMS Records, 2023) (Progressieve Rock)

Il Bacio Della Medusa uit Perugia, Italië werd in 2002 opgericht en bestaat tegenwoordig uit: Simone Cecchini - zang, achtergrondzang, kazoo en 6 en 12 snarige akoestische gitaar, Diego Petrini - drums, piano, synthesizer, orgel, melodica en mellotron, Federico Caprai - basgitaar, Andrea Morelli - elektrische gitaar en steel gitaar en Eva Morelli - dwarsfluit, alt en sopraan saxofoon en piccolo.

De band bracht in 2004 hun debuut album "Il Bacio Della Medusa" in eigen beheer uit, waarna de volgende albums verschenen: "Discesa Agl'Inferi D'un Giovane Amante" (LP, 1 januari 2008, BTF Vinyl Magic), "Deus Lo Vult" (LP en CD, 22 oktober 2015, BTF Vinyl Magic), "Live" (CD, 23 september 2016, BTF Vinyl Magic), "Seme" (LP, CD, 15 juni 2018, BTF Vinyl Magic) en "AnimAcusticA", dat op 30 oktober 2020 via AMS Records / BTF Vinyl Magic als LP, als CD en als digitale download werd uitgebracht en dit album werd live opgenomen tijdens hun optreden op 19 oktober 2019, dat door Trasimeno Prog werd georganiseerd.

Vervolgens verschijnt op 25 augustus 2023 hun plaat, getiteld "Imilla", een concept albumt dat 9 nummers bevat en deze wordt via AMS Records uitgebracht als LP op rood vinyl en als CD.

Het album begint met "Un Visto Per La Bolivia", waarin Il Bacio Della Medusa een schitterend instrumentaal progressief rock nummer met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme speelt, dat tempowisselingen bevat en gevolgd wordt door "Amburgo 1 Aprile 71", een uitstekende rock song met een gemiddeld tempo en tempowisselingen en "La Dolorida", een prima rock song met een gemiddeld tempo, die halverwege over gaat in een fantastisch stuk progressieve rock dat swingt, om korte tijd later terug keert naar het begintempo.

Daarna volgen "Zio Klaus", een mooi nummer, dat met zware tonen start en na korte tijd iets meer snelheid krijgt, waarbij de zang zo nu en dan heftig klinkt en het ritme terugkerend is, terwijl de muziek progressief is en "Dentro Monika Qualcosa Non Va", een puike rock song met een aanstekelijk ritme en een gemmideld tempo, dat aanzet tot dansen en lichte ska invloeden bevat.

In "Ho Visto Gli Occhi Di Inti Virare A Nero" zet Il Bacio Della Medusa me een heerlijke uptempo song met progressieve rock invloeden voor, die swingt als een trein en tempowisselingen heeft en in "Senior Service" krijg ik een dansbaar instrumentaal nummer met een niet al te hoog tempo te horen, die Zuid-Amerikaanse invloeden heeft.

Verder volgen "Lo Specchio Di Hans Ertl", een vrij rustige song, die subtiele tempowisselingen bevat en een aanstekelijk ritme heeft en "Colt Cobra 38 Special", een verrukkelijke progressieve song met een gemiddeld tempo, lichte symfonische folk invloeden, tempowisselingen en een aanstekelijk ritme.

"Imilla" van Il Bacio Della Medusa staat vol prachtige progressieve nummers en ik raad iedere liefhebber van dit genre notie te nemen van deze uitstekende schijf.

Sorry! Nog geen video beschikbaar

Review: Kyra - Here I Am, I Always Am (Damaged Goods Records, 2023) (Garagerock / Punk)

Kyra Rubella uit Vlaanderen, België is het meest bekend als lid van The Headcoatees uit Engeland, die als achtergrondband van Thee Headcoats en als band optraden. In 1998 verscheen het solo album van Kyra in Japan op vinyl en op het uitgebreide album "Here I Am, I Always Am", dat in een beperkte oplage verschijnt, staan de 12 nummers daarvan op en deze worden aangevuld met 5 bonus nummers, waarvan er 1 uit 1995 en 4 uit 1998 komen.

Het album begint met de nummers van de LP uit 1998 en hiervan heet het eerste "Agitated", waarin Kyra een schitterende gargerock song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk terugkerend ritme ten gehore brengt en deze wordt gevolgd door "Anna K.", een heerlijke song met een terugkerend ritme en een gemiddeld tempo en "It’s A Stick-Up", een swingende uptempo rock song.

Daarna volgen het titelnummer "Here I Am, I Always Am", een song met een gemiddeld tempo en een hoog dansgehalte, "Naked", een korte song met een terugkerend ritme, "Louise", een song met een niet al te hoog tempo, dat zo nu en dan iets sneller wordt gespeeld en "Marieke", een cover van de Jacque Brel song, die er mag zijn.

In "Ego Maniac" zet Kyra me een uptempo song met een terugkerend ritme voor, in "Do Things Right" krijg ik een uitstekende swingende song te horen, die een terugkerend ritme heeft en in "Organic Footprints" laat ze me genioeten van een swingende uptempo punkpop song, waarbij stil zitten geen optie is.

Dan volgen "Today Is The Night", een uptempo rock song met subtiele tempowisselingen en "Laughing Song", een kort swingend instrumentaal nummer, waarbij gelach te horen is.

De bonus nummers beginnen met "Doodlebug", dat op single verscheen in 1998 en hierin hoor ik Kyra een prima uptempo rock song spelen, die lichte invloeden van de muziek van Nina Hagen heeft, waarna de achterkant van de single volgt, getiteld "Punk Rock Ist Nicht Tot", een puike song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme waarin de zang van ver weg te lijkt te komen.

Verder volgen "Love In A Void", een schitterende uptempo punk song, die swingt als een trein en in 1995 samen met "Orgasm Addict" als single verscheen en ook hierin laat Kyra me genieten van een fantastische swingende uptempo rock song, die punk invloeden heeft.

Het laatste nummer "Die Wonderlijke Dag (This Wond’rous Day)" is de B-kant van "Marieke", die in 1998 in Japan verscheen en deze verrukkelijke song bevat een niet al te hoog tempo en een aanstekelijk ritme.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)

"Here I Am, I Always Am" van Kyra staat vol lekker in het gehoor klinkende garagerock en punk nummers, die ik elke liefhebber van deze genres kan aanraden, maar wat mij betreft zijn de Nederlandstalige nummers de uitschieters.

Review: Sky Cries Mary - Everything Goes Somewhere (Trail Records, 2023) (Progressieve Rock)

Sky Cries Mary uit Seattle, Amerika, werd eind 1980 opgericht en bestaat, na diverse bandbezettingswisselingen, tegenwoordig uit: Roderick Wolgamott - zang, Debra Reese - zang, Ben Ireland - drums en synthesizer, Curt Eckman - basgitaar, Kevin Whitworth - sologitaar en Jack Endino - sologitaar. 

De band bracht hun debuut album "Until the Grinders Cease" in 1989 uit via Lively Art/New Rose Records en deze werd in 1999 her uitgebracht door World Domination Recordings.

Daarna volgden: "Don't Eat The Dirt..." (Lively Art/New Rose Records, 1990), "Exit At The Axis" (World Domination Recordings/Capitol Records, 1992), "A Return To The Inner Experience" (World Domination Recordings/Capitol Records, 1993), "This Timeless Turning" (World Domination Recordings/Capitol Records, 1993), "Moonbathing On Sleeping Leaves" (Warner Bros.Records, 1997), "Fresh Fruits For The Liberation" (Warner Bros.Records, 1998) en "Seeds" (Collective Fruit Records, 1999), waarna de band in 1999 uit elkaar ging, om in 2004 her opgericht te worden en de volgende albums verschenen: "Here And Now" (Hoodooh Music, 2005), "Small Town" (Hoodooh Music, 2007), "Space Between The Drops" (Trail Records, 2009), "Taking The Stage: 1997-2005" (Trail Records, 2011), "Thieves And Sirens" (821440 Records DK2, 2017 digitaal, 2018 LP, CD) en "Secrets Of A Red Planet" (Trail Records, 2020).

Ook verschenen er een aantal singles van de band in de loop der jaren en werden de nummers "The Elephant Song", "Shipwrecked" en "Cornerman" respectievelijk gebruikt in de films "The Harvest", "Tank Girl" en "Higher Learning".

Op 22 januari 2022 verscheen hun 13e album "Wandering In The Vastness", dat 12 nummers bevat, via Trail Records als CD en als digitale download en deze uitgaven werden in het voorjaar gevolgd door de LP.

Hun nieuwe album "Everything Goes Somewhere", dat in augustus 2023 verschijnt, bevat 6 nummers en wordt als LP uitgebracht, waarbij de bandleden de volgende instrumenten bespelen: Roderick Wolgamott - zang, Debra Reese - zang, lichaam percussie en ambient opnamen, Ben Ireland - drums, basgitaar, sologitaar, akoestische gitaar, conga's, bongo's, piano, Nigeriaanse klei pot drum, koebellen, maracas, kalimba, marimba en synthesizers, Curt Eckman - basgitaar en synthesizers, Kevin Whitworth - solo- en basgitaar, orgel, synthesizer, drums en loops en Jack Endino - sologitaar, akoestische gitaar en slide basgitaar.

Het album start op kant 1 met "Orphan", waarin Sky Cries Mary een schitterende mix van dance en progressieve rock in een gemiddeld tempo speelt, waarbij stil zitten geen optie is en dit nummer wordt gevolgd door "Deli Lotto ATM", een uitstekende dansbare song met een gemiddeld tempo en invloeden van dance, progressieve en psychedelische rock en "Cats Run The House", een fantastische licht psychedelische song met een niet al te hoog tempo en een terugkerend ritme, dat een hypnotiserende werking heeft.

Op kant 2 begint de muziek met "Don’t Shut The Door" en hierin zet Sky Cries Mary me een verrukkelijke psychedelische rock song met een terugkerend ritme voor, die swingt en gevolgd wordt door "Rhythm And Rhyme", een puike song met een gemiddeld tempo, psychedelische, progressieve en funk invloeden en een terugkerend ritme, dat beweging oproept en "Our Little World", een swingende mix van funk en progressieve rock, die subtiele tempowisselingen heeft.

"Everything Goes Somewhere" van Sky Cries Mary bevat 6 lekker in het gehoor klinkende swingende nummers met invloeden van dance, funk, psychedelische en progressieve rock, waar ik van begin tot einde erg van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van één of meer van deze genres deze schijf dan ook zeer aan.

Sorry! Nog geen video beschikbaar.