Op 21 maart 2025 verscheen het album "Krautrock Eruption - An Introduction To German Electronic Music 1970-1980" van Various Artists als LP en als digitale download via Bureau B Records.
Het album bevat 12 nummers en begint met "Ballet Statique" van het album "Ballet Statique" van Conrad Schnitzler uit 1978, dat via Egg Records en Paragon Records verscheen, die een vrij rustig elektronisch nummer met een eentonig licht hypnotiserend ritme ten gehore brengt en dit wordt gevolgd door Faust met "I’ve Heard That One Before" / "Watch Your Step ("The Faust Tapes"", 1973, Virgin Records), een progressief stuk jazz met een niet al te hoog tempo, dat gemengd met krautrock elementen een licht chaotische sfeer oproept en Eno Moebius Roedelius met "Foreign Affairs" ("After The Heat", 1978, Sky Records), een langzaam elektronisch nummer met een terugkerend ritme, dat tot beweging aanzet.
Daarna volgen "Emphasis" ("Synthesist", 1980, Sky Records) van Harald Grosskopf, een schitterend krautrock nummer met een gemiddeld tempo en een licht hypnotiserend terugkerend ritme, de Bureau B editie van "21:32" ("Synthesist", 1980, Sky Records) van Cluster, een experimenteel elektronisch nummer met een niet al te hoog tempo en "Rastakraut Pasta" ("Rastakraut Pasta", 1980, Sky Records) van Moebius & Plank, een nummer met een eentonig licht hypnotiserend terugkerend ritme en een tempo dat iets onder het gemiddelde ligt.
In "Glaubersalz" ("Durch Die Wüste", 1979, Sky Records) van Roedelius krijg ik een prachtig melodisch elektronisch nummer met een gemiddeld tempo te horen, dat een aanstekelijk ritme bevat, in "Minimal Tape 3/7.2" ("Inland", 1978, Warning Records) zet Pyrolator me een geweldig uptempo krautrock nummer met een licht hypnotiserend terugkerend ritme voor en in de Bureau B editie van "Himmelblau" ("Wunderbar", 1978, Sky Records) brengt Riechmann me tot rust met een mooi vrij langzaam elektronisch nummer, dat voorzichtige new age invloeden heeft.
Dan volgen Kluster met de Bureau B editie van "Kluster 2 (Electric Music)" ("Zwei-Osterei", 1970, Schwann Records), een puik nummer met een niet al te hoog tempo, een terugkerend ritme en experimentele geluiden, Günter Schickert met de Bureau B editie van "Apricot Brandy II" ("Samtvogel", 1976, Brain Records), een fantastisch uptempo krsutrock nummer en een aanstekelijk terugkerend ritme heeft, dat swingt en Asmus Tietchens met "Falter-Lamento" ("Nachtstücke", 1980, Egg Records), een heerlijk elektronisch nummer met een terugkerend ritme en een niet al te hoog tempo.
"Krautrock Eruption - An Introduction To German Electronic Music 1970-1980" van Various Artists staat vol verrukkelijke elektronische en krautrock nummers waar ik enorm van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van deze muzieksoorten deze schijf dan ook van harte aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)
S.Y.P.H. uit Solingen, Duitsland werd in 1977 opgericht door: Peter Braatz (Harry Rag) - zang en ritme gitaar , Thomas Schwebel - basgitaar , Uwe Jahnke - sologitaar en Ulli Putsch - drums.
Toen Schwebel de band verliet in 1980 werd hij vervangen door Jojo Wolter - basgitaar.
De band bracht hun debuut in september 1979 uit met de 7" EP "Viel Feind, Viel Ehr", die via Pure Freude verscheen en deze werd gevolgd door de volgende uitgaven: "Pst" (LP via Pure Freude, 1980), "S.Y.P.H." (LP via Pure Freude, 1980), "S.Y.P.H." (LP via Pure Freude, 1980), "Live Hier Und Da" (LP via Pure Freude, 1981), "
Harbeitslose" (LP via Pure Freude, 1982), "Der Bauer Im Parkdeck" (7" single via Pure Freude, 1982), "Das Tönende S.Y.P.H. Buch!" (3 cassettes via Pure Freude, 1982), "Live" (cassette via eigen beheer, 1984), "Wieleicht" (2LP via Das Buro, 1985), "I Want U" (12" single via Das Buro, 1985), "Am Rhein" (LP via Das Buro, 1987), "Stereodrom" (LP via What's So Funny About, 1987), "Rot Geld Blau" (LP, CD via Buback, 1993), "Zurück Zum Beton [S.Y.P.H. Megamix]" (12" single via Eternity, 2003), "Harbeitslose Active" (CDr via eigen beheer, 2004), "-1" (CD via Pure Freude, 2006), "Harbeitslose -Active- (The Remix Album)" (CD via HiD, 2012), "Ex" (LP, CD via Tapete REcords, 2013), plus de compilatie albums: "S.Y.P.H. / PST!" (CD via Captain Trip Records, 1998), "Rare & Lost Into The Future"(LP via Vinyl-On-Demand, 2004), "Ungehörsam (Essential Recordings 1978 - 2003)" (2CD via Glitterhouse Records, 2004) en "Pure Freude Singles 1979+1981" (LP, CD via Tapete Records, 2024).
Tapete Records brengt op 4 april 2025 3 albums van de band uit: "Punkraut 1978-1981", "Pst" en "S.Y.P.H. (Album 4)", waarop de band in de volgende bezetting speelt: Peter Braatz (Harry Rag) - zang en ritme gitaar, Jojo Wolter - basgitaar, Uwe Jahnke - sologitaar en Ulli Putsch
Het album "S.Y.P.H." start met een kort experimenteel nummer, dat licht psychedelische elementen bevat, getiteld "Die Deep" en dit wordt gevolgd door "Hänschen Horror", eveneens een experimenteel stukje muziek met een niet al te hoog tempo en "Lämmerschwanz", een heerlijk elektronisch nummer met een gemiddeld tempo en een licht hypnotiserend terugkerend ritme.
Daarna volgt de lange versie van "Nachbar", die bijna 13 minuten duurt en hierin speelt S.Y.P.H. een lekker in het gehoor klinkend nummer met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk terugkerend ritme, dat psychedelische elementen bevat.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)
In "Satarasch" laat de band me genieten van een verrukkelijk krautrock nummer met een gemiddeld tempo en een terugkerend dansbaar ritme en in "Little Nemo" krijg ik een iets meer dan 18 minuten durend geweldig krautrock nummer voorgeschoteld, die een licht hypnotiserend ritme en een gemiddeld tempo bevat, waarbij stil zitten haast onmogelijk is.
"S.Y.P.H. (Album 4)" van S.Y.P.H. is een fantastische her uitgave, die schitterende krautrock bevat en ik raad elke liefhebber van dit genre deze schijf dan ook zeer aan.
Chakra Vimana uit Amerika en Finland bestaat uit: Shane Beck (beter bekend als The Last American Poet) (Astral Magic, Talking Clouds, Language Of The Moon en andere) - gesproken woord, Mark Cook (Herd Of Instinct, Liquid Sound Company, The Forever Momen en andere) - basgitaar, sologitaar, keyboards, sitar, elektronica, percussie en fretted en fretless Warr gitaar en Santtu Laakso (Dark Sun en Astral Magic) - synthesizers, zang en basgitaar en als speciale gast maakt Steven Leak soundscapes.
Op 23 mei 2025 verschijnt het debuut album "Feed My Soul" via Tonzonen Records als LP in een beperkte oplage van 300 stuks op 4 kleuren marmer vinyl, als digipack CD met 1 extra nummer en als digitale download en is in 2024 opgenomen in Californië en Texas, Amerika en in Finland en werd gemasterd door Jonathan Segel.
Het CD album dat 7 nummers bevat start met "I Anoint Thee", waarin Chakra Vimana een schitterend Oosters klinkend psychedelisch nummer met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk terugkerend ritme met een gesproken tekst en melodische elementen, waarna "Oblivious" volgt en de band een geweldig Oosters nummer met een aanstekelijk dansbaar ritme en een gemiddeld tempo speelt, dat na 5 minuten ruimtelijke invloeden krijgt bijgevoegd en van ritme verandert in een dreigend stuk muziek, omm enkele minuten later in een langzaam tempo over gaat en een gesproken tekst krijgt.
Daarna volgen "Time To Sigh", een uitstekend melodisch nummer met een gemiddeld tempo, een gesproken tekst en een dansbaar ritme en "Striving To Connect", een lekker in het gehoor klinkend nummer met gesproken tekst, een gemiddeld tempo, melodische elementen en een aanstekelijk terugkerend ritme, dat tot beweging aanzet.
In "Do You Listen To The Wind" zet Chakra Vimana me een spannend progressief stuk muziek voor dat rock in opposition invloeden bevat en een gemiddeld tempo heeft en halverwege over gaat in een stuk melodische muziek met een terugkerend ritme, in het titel nummer "Feed My Soul" krijg ik een melodische song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar terugkerend ritme te horen en in "het bonus nummer van de CD laat de band me genieten van een swingend Oosters klinkend nummer met een gesproken tekst, melodische, rock in opposition en ruimtelijke invloeden.
"Feed My Soul" van Chakra Vimana is een puike plaat met verrukkelijke melodische progressieve muziek waar ik erg van genoten heb en ik raad elke liefhebber van dit genre deze schijf dan ook sterk aan.(luister naar stukjes van de nummers via de bandcamp link onder de recensie)
Nuova Era uit Florence, Italië werd halverwege de jaren 80 opgericht en bestaat uit: Maurizio Marra - drums en percussie, Maurizio Marra - keyboards, Rudy Greco - basgitaar en Alex Camaiti - zang en sologitaar.
De band bracht hun debuut album "L'Ultimo Viaggio" in 1988 als LP en als CD uit via Contempo Records en deze werd gevolgd door "Dopo L'Infinito" (LP en CD via Contempo Records, 1989), "Io E Il Tempo" (LP, CD en cassette via Contempo Records, 1992), "Il Passo Del Soldato" (CD via Pick Up Records, 1995), "Nuova Era" (CD via AMS Records, 2010), "Return To The Castle" (CD via AMS Records, 2016) en op 28 februari 2025 verscheen het album "20.000 Leghe Sotto I Mari" via AMS Records en BTF Vinyl Magic als LP op blauw vinyl, als CD met een extra nummer en als digitale download.
Het CD album dat 2 lange nummers bevat start met het titel nummer "20.000 Leghe Sotto I Mari", dat onderverdeeld is in 8 stukken: a) "La Partenza", b) "La Caccia", c) "Smarrimento", d) "Capitan Nemo", e) "Il Signore Delle Acque", f) "Mondi Misteriosi", g) "Nel Profondo" en h) "Prigionieri Dell'Abisso".
Hierin speelt Nuova Era een bijna 37 minuten durend nummer dat begint met het geluid van klotsend water en na enkele seconden over gaat in een schitterend vrij zwaar klinkend stuk melodische progressieve muziek met orkestrale elementen, om na 2 minuten te veranderen in een fantastisch symfonisch nummer met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme, dat tempowisselingen heeft en na korte tijd meer snelheid krijgt, waarbij de muziek gaat swingen, om dan weer terug langzamer te worden en zang bijgevoegd te krijgen en vervolgens over te gaan in een stuk klassiek aandoende muziek, waarna de muziek opnieuw verandert en in een langzaam tempo gespeelt wordt en daarna weer gaat swingen en later nogmaals in een gemiddeld tempo gespeeld wordt, waarna zware trage melodische tonen volgen.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)
In het extra nummer "Nautilus", dat 16 minuten duurt en door Walter Pini op zijn 17de geschreven werd, laat de band me genieten van een uitstekende progressieve rock song met een gemiddeld tempo en swingende symfonische elementen en na 112 minuten in een langzaam tempo over gaat en tegen het einde weer meer snelheid krijgt om in chaos te eindigen.
"20.000 Leghe Sotto I Mari" van Nuova Era is een fantastische progressieve symfonische plaat, waar ik vanaf de begin tonen enorm van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van dit genre deze meesterlijke schijf dan ook zeer aan.
Anyone uit Seattle, Amerika, werd in 1995 opgericht en is het project van multi-instrumentalist Riz Story, die in 1996 zijn debuut album "Rats Live On No Evil Star" als CD uitbracht via Longo Records Inc.
Daarna volgden de albums: "Live Acid" (CD, Album, 1999, TogethermenT Records), "Anyone" (CD en cassette, 2001, Roadrunner Records), "Echoes And Traces (14xFile, MP3, 2016, TogethermenT Records), "On The Ending Earth" (CD, 2020, Just For Kicks Records), "In Humanity (2xCD, 2021, TogethermenT Records / Just For Kicks Records) en "“Miracles In The Nothingness" (CD, 2023, TogethermenT Records) en de singles / EP's: "Whole World's Insane" (CD, Promo Single, 2002, Roadrunner Records), "Don't Wake Me (CD, Promo, 2002, Roadrunner Records), "A Little Sip (CD, EP, 2006, TogethermenT Records), "Anyone" (Cass, EP, eigen beheer).
Zijn nieuwe album "Echoes Of Man" is een concept album en verscheen op 21 maart 2025 als 2CD en als digitale download via TogethermenT Records en bevat 12 nummers.
CD1, waarop 5 nummers staan, start met "If Your World Should Fall", waarin Anyone met een gesproken tekst begint, die na een halve minuut over gaat in een heerlijke swingende rock song met een gemiddeld tempo, een aanstekelijk dansbaar licht hypnotiserend terugkerend ritme en hardrock en metal elementen en halverwege verandert in een langzamer tempo met klassiek aandoende melodische elementen, om enkele minuten voor ht einde terug te keren naar het begin tempo en ritme (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie), waarna "The Vicious" volgt, een schitterende melodische uptempo rock song met een aanstekelijk terugkerend ritme, die swingt als een trein en tijdelijk onderbroken wordt door een gesproken woord, om dan weer verder te gaan.
Daarna volgen "In The Wake Of Time", dat weer met een gesproken woord begint, om na een minuut te veranderen in een geweldige melodische rock song, die enkele tempowisselingen en theater elementen heeft, "The Sky Broke Open", een uitstekende uptempo melodische rock song met een terugkerend ritme en wisselende tempo's en ritmes en "Collapse", dat eveneens weer met gesproken tekst begint en dan over gaat in een lichtelijk chaotisch stukje rock met experimentele elementen en tegen het einde zang bijgevoegd krijgt.
CD2 begint met "Dream Of The Collapsing Now", een prachtig langzaam nummer dat na 4 minuten meer snelheid krijgt, melodische elementen heeft en swingt en 5 minuten later weer over gaat in een langzaam tempo en dit wordt gevolgd door "Faded Lullaby", een geweldig progressief melodisch nummer met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme.
Dan volgen "Eve", een schitterende langzame song, die rust uitstraalt en door het pianospel gedomineerd wordt en "Still, They Dream Of Angels", een song met een gemiddeld tempo, een melodisch terugkerend ritme, progressieve folk elementen en tempowisselingen,.
In het titel nummer "Echoes Of Man" laat Anyone me genieten van een fantastische melodische song met een gemiddeld tempo, die na bijna 2 minuten over gaat in een gesproken tekst met prachtige zang, die door rustige klanken begeleid wordt, om iets voor de helft van het nummer te veranderen in een lekker in het gehoor klinkende progressieve melodische rock song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme, in "Requiem At The End Of Time" begint het nummer met het geluid van een alarm sirene en gesproken tekst, waarna er een kort melodisch stuk volgt en in "The Calming" krijg ik nogmaals zo'n heerlijk progressief melodisch nummer met een niet al te hoog tempo te horen, dat rust uitstraalt.
"Echoes Of Man" van Anyone staat vol schitterende progressieve melodische nummers waar ik van begin tot einde enorm van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van dit genre deze 2CD dan ook sterk aan.
De Zweedse band Agusa, uit Malmö, die beïnvloed is door onder andere Amon Düül II, Kebnekajse, Colosseum en andere jaren 70 progressieve rock bands, bestaat uit leden van de Zweedse bands Kama Loka, Hookfoot en Sveriges Kommer & Landsting.
Dat zijn: Mikael Ödesjö - sologitaar, Tobias Pettersson - basgitaar, Jonas Berge - orgel en Dag Strömkvist - drums.
De band heeft hun debuut album "Högtid", waarop slechts 5 nummers staan, als CD via het Transubstans label in 2014 uitgebracht en op 2 mei 2025 verschijnt dit via Karisma Records als LP in een beperkte oplage op goud/wit smash vinyl (waarop 4 nummers staan) en als CD, waarbij verder nog het vermelden waard is, dat Karisma Records ook de andere albums van de band gaat uitbrengen en sologitarist Mikael Ödesjö het enige overgebleven lid is van de originele bezetting.
Het eerste nummer van het album heet "Uti Var Hage" en duurt iets meer dan 11 minuten.
Hierin krijg ik een rustig beginnende progressieve rock song te horen, die over gaat in een lekker swingende song, die ook invloeden van hardrock bevat.
Halverwege het nummer keert de band terug naar het rustige begin en krijg ik een stukje Beatles invloed te horen, waarna de band het tempo weer opvoert en verder in het nummer opnieuw terug keert naar het rustige tempo en daarmee eindigt.
Daarna hoor ik "Melodi Frän St Knut", een swingend opgewekt klinkend nummer met folkrock invloeden, dat aanzet tot dansen en een prima tempowisselingen bevat, waardoor de muziek progressiever wordt.
Dan schotelt Agusa me het langste nummer van het album voor (14 minuten), getiteld "Östan Om Sol, Västan Om Màne" en hierin krijg ik een schitterende psychedelisch klinkende progressieve rock song te horen, die verandert in een swingend hypnotiserend spacerock nummer, waarin het ritme in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en verder in het nummer over gaat in progressieve rock, die tegen het einde psychedelisch wordt.
In "Stigen Genom Skogen" laat de band me een fantastische progressieve rock song horen, waarmee ik van begin tot eind in de ban van de muziek ben en dit nummer swingt als een trein, waarna het laatste en tevens het kortste nummer (3 minuten), "Kärlek Fràn Agusa", volgt en hierin speelt de band een geweldig lekker swingend stukje progressieve rock, waarbij stil zitten onmogelijk is.
Agusa heeft me met deze schitterende plaat aangenaam weten te verrassen en laat me reikhalzend uitkijken naar het vervolg; een aanrader voor liefhebbers van seventies progressieve rock.(luister naar de uitgave van 2014 via de bandcamp link onder de recensie)
Rulaman uit Stuttgart, Duitsland bestaat uit: Nils Kunze - drums, Joel Büttner - basgitaar en keyboards en Felix Berns - zang en sologitaar.
De band bracht op 16 april 2021 hun debuut EP "Peacemaker" uit als CD en als digitale download en deze werd gevolgd door: "Valley" (digitaal nummer, 29 oktober 2021), "Rulaman" (digitale download, 21 mei 2021) en "To Serve The Dune" (LP, CD en digitale download via Tonzonen Records, 27 januari 2023).
Op 11 april 2025 verschijnt het album "Death Whistle" via Tonzonen Records als LP en als digitale download en dit bevat 7 nummers, waarin de band bijgestaan wordt door
Annika Wolf - saxofoon (track 3) en Mareike Riegert - achtergrondzang (track 6).
Het album begint met het titel nummer "Death Whistle", waarin Rulaman een stevige stoner song met een niet al te hoog tempo en een terugkerend ritme speelt, die tegen het einde van het nummer meer snelheid krijgt, waardoor de muziek gaat swingen en dit nummer wordt gevolgd door "Simple Offerings", een heerlijke song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar terugkerend ritme, dat halverwege verandert in en rustig stuk muziek.
Daarna volgen "Valley Pt. II", een schitterende pop song met een vrij langzaam tempo en een aanstekelijk ritme, die na korte tijd tijdelijk iets meer snelheid krijgt en lichte progressieve jazz elementen bevat en "Goblin Liver King", een stevig traag stoner nummer met een terugkerend ritme dat na 2 minuten meer snelheid krijgt en gaat swingen.(luister naar de single versie van dit 9 minuten durende nummer via de youtube link onder de recensie)
In "We Can’t Be", zet Rulaman me een fantastische rustige song voor, die een aanstekelijk ritme heeft en progressieve elementen bevat, in "Run Your River Dry" krijg ik een lekker in het gehoor klinkende progressieve rock song met een aanstekelijk terugkerend ritme en een gemiddeld tempo te horen en in het extra nummer van de CD "Below The Light" laat de band me genieten van een een uitstekende song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme, dat subtiele tempowisselingen heeft.
"Death Whistle" van Rulaman bevat 7 puike progressieve rock songs waar ik van begin tot einde van genoten heb en ik raad elke liefhebber van deze muzieksoort dan ook aan deze schijf eens te gaan beluisteren.
Unalei is het muzikale project van de uit Rome, Italië afkomstige multi-instrumentalist Karim Federico Sanna.
Hij bracht op 21 september 2014 zijn debuut EP "A Sua Immagine" als CD en als digitale download uit en deze werd gevolgd door: "Cover pack #1" (digitale single 30 oktober 2015), "Taedium Vitae" (digitaal album, 3 augustus 2016), "Taedium Vitae (Instrumentals)" ((digitaal album, 3 augustus 2016), "Alba" (digitale single, 10 juli 2017), "Galatea" (CD en digitaal album, 8 december 2020), "Galatea (Instrumentals)" (digitaal album, 8 december 2020), "Charites" (digitale live EP, 12 februari 2024) en op 28 maart 2025 verschijnt de digitale EP "Fato Illacrimata Sepoltura", waarop 3 nummers staan in eigen beheer.
Hierop spelen Karim Federico Sanna - zang, sologitaar, ritme gitaar en Orkest partituur, Federico Pistolesi - basgitaar en David Folchitto - drums de muziek.
De EP, die 3 nummers bevat, begint met "Atlante", waarin Unalei me een gesproken tekst van iets meer dan 1 minuut voorschotelt, waarna de muziek start en ik een prima sog met een gemiddeld tempo, invloeden van metal, pop en orkestrale muziek en een aanstekelijk ritme te horen krijg.
Daarna volgt "L'Ancora", een neo-klassiek nummer met metal elementen, een gemiddeld tempo en een vrolijk dansbaar ritme.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)
In "Di Donne E Del Mare" zet Unalei me een heerlijke uptempo rock song met metal elementen en een aanstekelijk dansbaar terugkerend ritme, waarbij stil zitten geen optie is voor.
"Fato Illacrimata Sepoltura" van Unalei is een puike EP, waarin de mix klassiek-metal wordt gemaakt en ik raad liefhebbers van dit genre dan ook aan deze schijf eens te gaan beluisteren.
Op de 3CD box "Too Far Out Beat, Mod & R&B (1963-1966)" staat muziek van artiesten en bands, die opgenomen en geproduceerd is door Joe Meek in zijn studio aan Holloway Road 304 in North Londen.
De 3CD bevat 88 opnamen, waarvan het eerste deel 41 uitgebrachte singles bevat en het tweede deel 47 onuitgebrachte nummers en sessies van onder andere: Screaming Lord Sutch, The Cryin’ Shames, The Riot Squad, David John & The Mood, The Syndicats, The Buzz, Heinz With The Wild Boys, The Blue Rondos, Jason Eddie & The Centremen, The Birds Of Prey, The Honeycombs, The Millionaires, The Outlaws, The Hotrods, The Dowlands en anderen en in het meegeleverde boekje vind je een overzicht met foto hoezen en labels.
Ik zal er van elk van de CD's enkele bands uitlichten en proberen je een zo goed mogelijk beeld te laten krijgen van de muziek, die er op de 3CD box staat.
Het vermelden waard is ook, dat verscheidene muzikanten later bekend zouden worden met andere, tussen haakjes vermelde bands.
CD1 bevat 32 nummers en begint met het door de BBC geboycotte nummer "Jack The Ripper" uit 1963 van Screaming Lord Sutch, die met zijn band The Savages, die bestond uit Carl Little - drums, Paul Nicholas - piano, Tony Dangerfield - basgitaar en Ritchie Blackmore (Deep Purple) - sologitaar op enkele nummers van deze box te horen is en in dit nummer laat hij me genieten van een puike horror song met een gemiddeld tempo en een dansbaar aanstekelijk ritme.
The Outlaws bestond van 1960 tot 1965 en hierin speelden de volgende muzikanten in deze periode: Chas Hodges - zang, piano en ritme gitaar, Bobby Graham - drums, Ritchie Blackmore - sologitaar, Mick Underwood (The Herd) - drums, Reg Hawkins - ritme gitaar, Billy Kuy - sologitaar, Don Groom - drums, Roger Mingaye - sologitaar, Ken Lundgren - basgitaar en Harvey Hinsley - sologitaar en in "Shake With Me" (1964) krijg ik een uitstekende swingende beat song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme te horen.
Tony Dangerfield With The Thrills, die bestond uit: Tony Dangerfield - zang, Johnny Bedder - sologitaar, Neil Norman - drums, The Elf - basgitaar en Mick X - piano bracht in de single "She’s Too Way Out" (1964) uit en hierin speelt de band een geweldige swingende uptempo rock & roll song, waarbij stil zitten geen optie is.
David John & The Mood, die bestond uit: David John Smith - zang, Peter Atkinson - ritme gitaar, Peter Illingworth - sologitaar en mondharmonica, John Brierley - basgitaar en Malcolm Fred Isherwood - drums, laat me genieten van "I Love To See You Strut" (1965), een schitterende uptempo rhythm & blues song, die swingt als een trein.
The Honeycombs bestond uit: Ann Margot 'Honey' Lantree - drums, John Lantree - basgitaar, Alan Ward - ritme gitaar, Peter Pye - sologitaar en Denis D'Ell - zang en mondharmonica.
"Can’t Get Through To You" (1965) is de B-kant van hun vijfde single en hierin speelt de band een prima swingende uptempo song met eem aanstekelijk dansbaar terugkerend ritme
Jason Eddie & The Centremen, die bestond uit: Jason Eddie (beter bekend als Albie Wycherley, de broer van Billy Fury) - zang, John Kirkpatrick (Steeleye Span) - sologitaar, John Peters - ritme gitaar, Cy Richmond - basgitaar en Bill Conroy - drums, maakten in 1965 het nummer "Come On Baby", een swingende uptempo rhythm & blues song met een terugkerend ritme, die tot beweging aanzet.
The Cryin’ Shames bestond uit: Charlie Gallagher - drums, Phil Roberts - keyboards, George Robinson - basgitaar, John Bennett - sologitaar, Joey Kneen - zang en Charlie Crane - zang en in hun single "What’s New Pussycat" (1966) laat de band me genieten van een fantastische rhythm & blues song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar terugkerend ritme.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)
CD2 telt 28 nummers en in "You’re Holding Me Down" (1966) speelt The Buzz een fantastische uptempo garagerock song en bestond uit: Tam White - zang, Brian Henderson - basgitaar, Johnny Turnbull - sologitaar en Mike Travis - drums, in "I Take It That We’re Through" (1966) van The Riot Squad (Bob Evans - saxofoon en dwarsfluit, Derek "Del" Roll - drums, Brian 'Butch' Davis - piano en basgitaar, Terry Clifford - sologitaar en Keith "Nero" Gladman - zang) hoor ik de band een prima beat song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme spelen, in "I’m Not A Bad Guy" (1966) van Heinz (Heinz Burt - zang en basgitaar, Ritchie Blackmore - sologitaar, Mick Underwood - drums en Chas Hodges - zang) hoor ik hem een uitstekende beat song met een aanstekelijk ritme ten gehoor brengen en in "Come On Back" (1966) van Paul & Ritchie & The Crying Shames (Ritchie Routledge - zang en sologitaar, Charlie 'Paul' Crane - zang) laat de band me genieten van een heerlijke licht psychedelische beat song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme.
Dan volgen de onuitgebracht nummers en sessie opnamen, waarin The Classics een geweldige cover van het Bo Diddley nummer "Pretty Thing" (1965) spelen, die gevolgd wordt door "I’ll Always Love You" (1965), een schitterende swingende rhythm & blues song met een dansbaar terugkerend ritme van deze band, The Impac (Rod Sones - zang, Bob Lee - sologitaar, Rob Smethers - ritme gitaar, Trevor Danby - basgitaar en Nigel Silk - drums) met "Listen To The Blues" (1966), een fantastische beat song met een aanstekelijk dansbaar terugkerend ritme en een gemiddeld tempo en The Maracas (Dave Rhodes - zang en mondharmonica, Brian Donovan - drums, Tommy Cunningham - sologitaar, Frank Baker - ritme gitaar en Fred Seddon - basgitaar en orgel) met "A Different Drummer" (1966), een lekker in het gehoor klinkende beat song met een gemiddeld tempo.
CD3 bevat eveneens 28 nummers en hierin speelt The Syndicats (Thomas Ladd - zang, Steve Howe (Yes) - sologitaar en achtergrondzang, Kevin Driscoll - basgitaar en achtergrondzang, Jeff Williams - orgel en piano en John "Truelove" Melton - drums) "Save Me Baby" (1965), een geweldige swingende uptempo rhythm & blues song met een aanstekelijk terugkerend ritme, een onbekende band met "Land Of Shame", een uptempo rock song, die swingt als een trein en een aanstekelijk ritme bevat, The Classics met "Get Out Of Here", een fantastische uptempo rhythm & blues song met een terugkerend ritme, waarbij stil zitten geen optie is en hierna speelt de band "I'm Gonna Kill Myself", een verrukkelijke rhythm & blues song met tempowisselingen, die swingt en elementen van het nummer "Boom, Boom" van John Lee Hooker herbergt, The Sorrows (Bruce Finlay - drums, Philip (Phil) Packham - basgitaar, Terry Juckes - ritme gitaar en zang, Philip (Pip) Whitcher - sologitaar en zang en Don Fardon - zang) met "Don't Start Me Talking", een heerlijke rhythm & blues versie van Sonny Boy Williamson nummer uit 1955, Malcolm & The Countdowns (Eddie Richards - drums, Gez Lee - ritme gitaar, Steve Priest (The Sweet) - basgitaar, Richard Herring sologitaar en Malcolm Sargeant -zang) met "You Stole My Heart Away", een schitterende rhythm & blues song, The Set met "Bye Bye Bird", een uitstekende swingende uptempo rhythm & blues song met een aanstekelijk dansbaar terugkerend ritme, die tot beweging aanzet en een cover is van Willie Dixon en Sonny Boy Williamson, Jackie met "Big Caddilac", een lekker in het gehoor klinkende blues song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme en een onbekende band met de prima swingende cover "What'd I Say" van Ray Charles uit 1959.
"Too Far Out Beat, Mod & R&B (1963-1966)" van Various Artists staat vol geweldige jaren 60 muziek van hoofdzakelijk onbekend gebleven bands, waar ik enorm van genoten heb en ik raad elke liefhebber van dit tijdperk deze 3CD box, die wat mij betreft "Verplichte kost" is, dan ook sterk aan.
Amelia & The Housewives uit Brighton, Engeland werd in 2024 opgericht door Amelia - zang, Lola - zang, Tim - sologitaar, Will - basgitaar en Dan - drums.
De band nam in 2024 een aantal nummers op, waarna Will begin 2025 stopte en hij werd vervangen door Steve.
Op 11 april 2025 brengt Damaged Goods Records hun debuut single als digitale download uit en deze wordt op 25 april 2025 gevolgd door de 7", die op zwart vinyl verschijnt.
In Maybe zet Amelia & The Housewives me een heerlijke swingende pop song met een gemiddeld tempo en een vrolijk aanstekelijk terugkerend ritme voor, waarin de zang me enigszins aan die van Debbie Harry (Blondie) doet denken en de muziek aanzet tot dansen en in "Shattered" krijg ik eveneens een lekker in het gehoor klinkende song met een aanstekelijk dansbaar ritme en een gemiddeld tempo te horen, waarbij stil zitten niet aan de orde is.
"Maybe" van Amelia & The Housewives bevat 2 geweldige dansbare pop songs, waar ik enorm van genoten heb en ik kijk dan ook reikhalzend uit naar hun volgende uitgave.(luister naar een gedeelte van de single via de youtube link onder de recensie)
Øresund Space Collective is een spacerock band uit Øresund, Denemarken, die uit ongeveer 20 muzikanten bestaat en een muzikale mix maakt van improvisaties, funk, reggae, jazz, progressieve rock en spacerock, wat betekent, dat geen enkel optreden hetzelfde klinkt en is sinds 2004 actief.
Leidende kracht achter de band is Scott Heller, alias Dr. Space, een Amerikaan, die naar Denemarken verhuisde en tegenwoordig in Portugal woont.
De band is een collectief, dat regelmatig van bezetting wisselt, waarvan de leden hoofdzakelijk uit Kopenhagen, Denemarken en Malmö, Zweden komen en de vaste kern bestaat uit Scott Heller, alias Dr. Space - synthesizer en Mogens - synthesizer, waarbij vermeldenswaardig is, dat de band al meer dan 40 officiële albums heeft uitgebracht, plus nog diverse officieuze uitgaves, die samen totaal op meer dan 85 komen.
In mei 2025 brengt Bandcamp Subscriber het album "Espaço 2" uit als LP, als CD en als digitale download en dit bevat 3 nummers, waarin Scott wordt bijgestaan door: Jonathan Segel - viool (track 1, 2 en 3) en sologitaar (track 2), Hasse Horrigmoe- basgitaar (track 1, 2 en 3), Mattias Olsson - E-bow gitaar (track 1), drums (track 1) en conga's (track 2), KG Westman - sitar (track 1), Luis Simões - sologitaar, en gong (track 3) en Larry Lush - Rhodes piano.
Het album begint met "Whole Tone Dinner Circle", waarin Øresund Space Collective een eentonig stuk muziek met een licht hypnotiserend terugkerend ritme en een niet al te hoog tempo ten gehore gebracht wordt, waartussen sitar klanken gespeeld worden, dat iets over de helft van het nummer van ritme verandert, waarbij het sitarspel meer snelheid krijgt en tegen het einde opnieuw in een langzaam tempo over gaat.
Dan volgt "The Darkness Beyond The Minds Eye", een nummer met een licht hypnotiserend terugkerend ritme, tempowisselingen en een niet al te hoog tempo.
In "Espaço Para Você" laat Øresund Space Collective me genieten van een psychedelisch nummer met een langzaam tempo, dat rust uitstraalt en lichte invloeden van de muziek van The Beatles bevat.
"Espaço 2" van Øresund Space Collective is een prima plaat met mooie rustige muziek, waar ik erg van genoten heb en ik raad elke liefhebber van dit genre deze schijf dan ook zeer aan.
S.Y.P.H. uit Solingen, Duitsland werd in 1977 opgericht door: Peter Braatz (Harry Rag) - zang en ritme gitaar , Thomas Schwebel - basgitaar , Uwe Jahnke - sologitaar en Ulli Putsch - drums.
Toen Schwebel de band verliet in 1980 werd hij vervangen door Jojo Wolter - basgitaar.
De band bracht hun debuut in september 1979 uit met de 7" EP "Viel Feind, Viel Ehr", die via Pure Freude verscheen en deze werd gevolgd door de volgende uitgaven: "Pst" (LP via Pure Freude, 1980), "S.Y.P.H." (LP via Pure Freude, 1980), "S.Y.P.H." (LP via Pure Freude, 1980), "Live Hier Und Da" (LP via Pure Freude, 1981), "
Harbeitslose" (LP via Pure Freude, 1982), "Der Bauer Im Parkdeck" (7" single via Pure Freude, 1982), "Das Tönende S.Y.P.H. Buch!" (3 cassettes via Pure Freude, 1982), "Live" (cassette via eigen beheer, 1984), "Wieleicht" (2LP via Das Buro, 1985), "I Want U" (12" single via Das Buro, 1985), "Am Rhein" (LP via Das Buro, 1987), "Stereodrom" (LP via What's So Funny About, 1987), "Rot Geld Blau" (LP, CD via Buback, 1993), "Zurück Zum Beton [S.Y.P.H. Megamix]" (12" single via Eternity, 2003), "Harbeitslose Active" (CDr via eigen beheer, 2004), "-1" (CD via Pure Freude, 2006), "Harbeitslose -Active- (The Remix Album)" (CD via HiD, 2012), "Ex" (LP, CD via Tapete REcords, 2013), plus de compilatie albums: "S.Y.P.H. / PST!" (CD via Captain Trip Records, 1998), "Rare & Lost Into The Future"(LP via Vinyl-On-Demand, 2004), "Ungehörsam (Essential Recordings 1978 - 2003)" (2CD via Glitterhouse Records, 2004) en "Pure Freude Singles 1979+1981" (LP, CD via Tapete Records, 2024).
Tapete Records brengt op 4 april 2025 3 albums van de band uit: "Punkraut 1978-1981", "S.Y.P.H. (Album 4)" en "Pst", waarop de band in de volgende bezetting speelt: Peter Braatz (Harry Rag) - zang en ritme gitaar, Jojo Wolter - basgitaar, Uwe Jahnke - sologitaar en Ulli Putsch - drums en hierop worden ze bijgestaan door Holger Czukay - hoorn, percussie, basgitaar en mondharmonica (track 3, 5, 7, 8, 10, 14 en 16).
Het album, dat 10 nummers bevat, begint met "Euroton", waarin S.Y.P.H. een korte chaotische uptempo song met een terugkerend ritme speelt, die gevolgd wordt door "Einsam In Wien (Lustlos)", een fantastisch krautrock nummer met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme en "Moderne Romantik", een uitstekende song met een gemiddeld tempo en een dansbaar terugkerend ritme.
Daarna volgen "Lametta", een spannend nummer met een niet al te hoog tempo, een gesproken tekst en een terugkerend ritme, waarin de drums de hoofdrol vertolkt, "Modell", een lekker in het gehoor klinkende swingende krautrock song met een aanstekelijk terugkerend ritme en "Alpha & Vieta", een uptempo mix van old school house en een punk song.
In "Nachbar" zet S.Y.P.H. me een song met een vrij traag tempo en een licht hypnotiserend terugkerend ritme voor en in "Regentanz" krijg ik een verrukkelijk nummer met een gemiddeld tempo, jazz elementen en een dansbaar hypnotiserend terugkerend ritme te horen.
Verder volgen "Stress", een lichtelijk chaotisch nummer en "Do The Fleischwurst", een schitterende uptempo rock song met een aanstekelijk dansbaar ritme.
"Pst" van S.Y.P.H. bevat 10 puike dansbare rock songs, waar ik erg van genoten heb en ik raad liefhebbers van de betere rock dan ook aan deze schijf eens te gaan beluisteren.(luister naar dit album via de youtube link onder de recensie)
Jake Stephenson was een trance/psytrance/ambient producer, die in Hersham, Engeland werd geboren, maar de grootste tijd van zijn jeugd in Glastonbury woonde en onder een scala van aliassen muziek uitbracht en in diverse bands actief was.
Hij werd op 20 juli 1962 geboren en stierf aan de gevolgen van epilepsie op 22 januari 2005.
Fruits De Mer Records brengt op 9 mei 2025 de 2LP in een oplage van 300 stuks en de 3CD in een oplage van 200 stuks uit, getiteld "Space Is High" van Jake Stephenson And Friends, waarop 12 nummers staan en hierbij is het vermelden waard, dat van elk verkocht exemplaar er minimaal £2 naar het Epilepsy Research Institute UK, evenals een bijdrage aan Jake's familie gaat.
De LP start op kant 1 met de band Optic Eye, die "Crystal Moon" van het album "Trance" uit 1992 met Brian Trower ten gehore brengt, waarin de band een lekker in het gehoor klinkend elektronisch trance nummer met een gemiddeld tempo en een licht hypnotiserend terugkerend ritme speelt en dit wordt gevolgd door Alien Mutation met "Alqa" (van het album "Essence Of Ambience" uit 1998), een mooi rustig nummer met een terugkerend ritme en melodische elementen en Dr Psychedelic met "Space Cake" ("Essence Of Ambience", 1998), een prachtig elektronisch nummer met een terugkerend ritme en een gemiddeld tempo, dat Japans klinkende invloeden bevat.
Kant 2 begint met "Sunrise" ("Chilled Trance", 2005), waarin Jake Stephenson een puik elektronisch nummer speelt, dat een terugkerend ritme bevat en lichte new age elementen heeft, die rust uitstralen, waarna "Dreamy Spliff" ("Chilled Trance", 2000) van 3rd Eye volgt, een prima nummer met een gemiddeld tempo en drum'n'bass elementen en een aanstekelijk ritme en "Life Spectacular" ("Chilled Trance", 2000) van Lunar, een heerlijk nummer met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme.
Het eerste nummer van kant 3 komt van Crystal Moon en heet "Sea Of Mermaids" ("Temple", 1997) en hierop speelt Matt Hillier mee en krijg ik een langzaam nummer met een terugkerend ritme te horen, dat me in een toestand van rust brengt, in "Space Is High" ("Paradise & Tranquility", 2000) zet Ganja Beats me een fantastisch swingend nummer voor, dat een gemiddeld tempo bevat en een een aanstekelijk dansbaar terugkerend ritme heeft en in "The Lost Forest" ("Chilled Trance", 2000) laat White Star me genieten van een uitstekend langzaam nnummer, dat rust uitstraalt.
Kant 4 begint met Optica, die "Analogue Spectrum" ("All The Colours Of The Rainbow", 1995) met Brian Trower speelt en ik een verrukkelijk swingend nummer met een gemiddeld tempo en een dansbaar terugkerend ritme te horen krijg, waarbij stil zitten geen optie is (luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie) en Shamanic Tribes On Acid met "With The Wind Blows Peace" ("Ambient Odyssey", 1999), een nummer met een licht hypnotiserend terugkerend ritme en een gemiddeld tempo, dat krautrock elementen herbergt.
"Space Is High" van Jake Stephenson And Friends staat vol schitterende elektronische muziek, waar ik enorm van genoten heb en ik raad elke liefhebber van dit genre deze schijf dan ook sterk aan (en je steunt er een goed doel mee!)
Doctors Of Space is een duo, dat bestaat uit: Dr Space - analoge, digitale en modulaire synthesizers, mellotron en Hammond orgel en Dr Martin Weaver - solo- en basgitaar, drums programmering en Cauldron synthesizer.
Het duo brengt vanaf 23 december 2019 hun muziek uit en heeft reeds 37 albums uitgebracht, waarvan de laatste "Wisdom Of Clowns" was, die op 22 oktober 2024 verscheen en deze wordt op 24 april 2025 gevolgd door het album "Fusing Your Synapes", dat via Space Rock Productions als CD in een beperkte oplage van 100 stuks verschijnt en 8 nummers bevat.
Het album begint met "Intro", waarin Doctors Of Space de muziek met een doordringend eentonig geluid start, dat na iets meer dan een minuut over gaat in een uptempo licht hypnotiserend ritme verandert, dat over gaat in "Fusing Your Synapes", een schitterend uptempo nummer met een aanstekelijk terugkerend ritme en ruimtelijke dance invloeden, waarbij stil zitten geen optie is.
Daarna volgen "Doomstar", een nummer met zware trage klanken en een licht hypnotiserend terugkerend ritme, waartussen geweldig gitaarspel klinkt en "Down The Ferret Hole You Go", waarin het hypnotiserende terugkerende ritme van "Intro" weer terug te vinden is.
In "No More Bombs (Only Bongs)" zet Doctors Of Space me een verrukkelijk nummer met ruimtelijke progressieve invloeden voor, dat in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en een licht hypnotiserend terugkerend ritme heeft en in "Pinned Codes" krijg ik een stuk muziek met een gemiddeld tempo en een hypnotiserend terugkerend ritme te horen, dat lichte psychedelische elementen bevat.
Verder volgen "Chickshit Burger Boy", een puik swingend nummer met een aanstekelijk dansbaar terugkerend ritme en geweldig gitaarspel en "Outro", een stukje muziek met een terugkerend ritme en ruimtelijke elementen, waarin het tempo voorzichtig wordt opgevoerd.
"Fusing Your Synapes" van Doctors Of Space bevat 8 schitterende elektronische nummers met terugkerende ritmes, waar ik enorm van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van dit genre deze meesterlijke schijf dan ook van harte aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)
Custard Flux is project van multi-instrumentalist Gregory Curvey uit Detroit, Amerika, die het meest bekend is van zijn band The Luck Of Eden Hall.
Hij bracht op 1 juni 2018 zijn debuut album "Helium" uit als 2LP, als CD en als digitale download en deze werd gevolgd door: "Helium Box Set Bonus" (digitaal album, 1 november 2018), "Echo" (LP, CD en digitale download, 1 juli 2019), "Echo LP Bonus" (CD en digitaal album 14 maart 2020), "Oxygen" (LP, CD en digitaal album, 3 juli 2020), "Custard Flux Live In Chicago" (digitaal album, 5 mei 2023) en "Phosphorus", dat in eigen beheer werd uitgebracht en als LP in een beperkte oplage van 200 stuks op wit vinyl met een tekst vel, ansichtkaarten en een herbruikbare plastic zak, als LP in een beperkte oplage van 50 stuks op luchtblauw vinyl met een tekst vel, ansichtkaarten en een herbruikbare plastic zak, als CD in een beperkte oplage en als digitale download verscheen.
Hierop spelen de volgende muzikanten: Vito Greco - sologitaar en Portugese gitaar, Timothy Prettyman - dubbele bas, Mars Williams - saxofoon en Jay Tausig - dwarsfluit en achtergrondzang en Gregory Curvey - zang, sologitaar, harmonium, piano, klavecimbel, autoharp, drums en percussie.
Op 7 juni 2024 verscheen het album "Einsteinium Delirium", dat 10 nummers bevat, via Friends Of The Fish als LP in een beperkte oplage van 100 stuks op 180 gram rood vinyl, als LP in een beperkte oplage op cyaan blauw en rood 180 gram vinyl, als CD in een beperkte oplage van 200 stuks en als digitale download.
Het album is vooraf gegaan door de digitale singles "Right Now Here In Time" (22 januari 2024) en "Equinox" (19 april 2024) en hierop spelen Gregory, Vito en Timothy en drummer Nick Pruett de muziek en tevens speelt gastmuzikant Andy Thompson - mellotron, maar ook verscheen het live album "Live At The 20th Dream Of Dr. Sardonicus Festival 2024" als picture disc CD en als digitale download via Sendelica op 6 september 2024 en op 1 juni 2025 brengt hij zijn album "Enter Xenon" uit als LP en als digitale download en hierop is de bezetting als op "Einsteinium Delirium".
Deze is vooraf gegaan door de digitale singles "Opportunity Knocks" (7" via Fruits De Mer Records) en op 8 maart 2025 verscheen "Winter", dat tevens in een zeer beperkte oplage van 25 stuks op 7" vinyl is uitgebracht.
In "Winter" hoor ik Custard Flux een fantastische uptempo progressieve rock song met een aanstekelijk ritme spelen, die swingt als een trein en hierbij is stil zitten niet aan de orde en na iets meer dan een minuut gaat de muziek in een trager tempo over, om na korte tijd weer sneller te worden, waarna de band deze tempowisselingen nogmaals herhaalt en ik raad elke liefhebber van deze muzieksoort en van de betere pop dan ook aan dit nummer eens te gaan beluisteren.(luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie)
MC5 was een Amerikaanse rock band uit Lincoln Park, Michigan, die in 1963 werd opgericht en bestond uit: Rob Tyner - zang, Wayne Kramer - sologitaar, Fred "Sonic" Smith - sologitaar, Michael Davis - basgitaar en Dennis Thompson - drums.
De band bracht 3 albums in deze formatie uit, "Kick Out The Jams" (1969), "Back In The USA" (1970) en "High Time" (1971), waarna ze in 1972 uit elkaar ging.
Vervolgens bestond de band opnieuw van 1974–1975, 1992, 2003–2011, 2018–2020, 2022–2024 en werden er diverse albums uitgebracht, waaronder 1 studio, 6 live, 12 compilaties en 2 box sets en er verschenen 12 singles.
Één van die compilatie albums was "Thunder Express", die in 1999 verscheen via Jungle Express en op 22 november 2024 als CD opnieuw is uitgebracht via dit label en hierop speelt Steev Moorhouse basgitaar op tracks 1-6.
Het album dat 10 nummers bevat begint met de opnamen uit maart 1972, die gemaakt zijn voor het programma Live TV Show en de eerste hiervan is een korte versie van "Kick Out The Jams", waarin MC5 een geweldige swingende uptempo rock song ten gehore brengt, die over gaat in "Empty Heart", een schitterende lange cover van het nummer van The Rolling Stones, die swingt als en trein en "Ramblin Rose", een fantastische rock song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme, die tempowisselingen heeft.
Daarna volgen het titel nummer "Thunder Express", een uptempo song met een aanstekelijk ritme, die swingt (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie), "Rama Lama Fa Fa Fa", een uitstekende swingende uptempo progressieve rock song met een aanstekelijk terugkerend ritme, dat tot dansen aanzet en "Motor City Is Burning", een verrukkelijke progressieve blues song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme.
In "I Can Only Give You Everything" zet MC5 me een lekker in het gehoor klinkende progressieve rock song met een terugkerend ritme en een gemiddeld tempo voor en in "I Just Don T Know" krijg ik een swingende uptempo rock song met een aanstekelijk ritme te horen.
Verder volgen "Looking At You", een uptempo progressieve rock song met een terugkerend ritme, waarbij stil zitten niet aan de orde is en "Borderline", een song met wisselende tempo's en een hoog meezing gehalte.
"Thunder Express" van MC5 staat vol swingende rock songs, waar ik enorm van genoten heb en ik raad elke liefhebber van dit genre deze schijf dan ook zeer aan.
Saeko Killy (zang, elektronica en drum machine) is het alias van Saeko Okuchi uit Japan, die sinds 2018 in Berlijn, Duitsland woont en daar bekend werd als DJ en live artiest.
Ze bracht haar eerste EP "Dancing Pikapika" via het Chill Mountain label uit Osaka, Japan in 2021 uit en deze werd op 24 maart 2023 gevolgd door haar debuut album "Morphing Polaroids", dat via Bureau B Records als LP, als CD en als digitaal album verscheen en 11 nummers bevat, waarop op 5 december 2024 het digitale nummer "Dream In Dream" volgde en op 14 maart bracht Bureau B Records haar album "Dream In Dream" uit, dat 9 nummers bevat en als LP, als CD en als digitale download verscheen.
Het album begint met "Kaiju", waarin Saeko Killy een mooie elektro song met een niet al te hoog tempo en een aanstekelijk licht hypnotiserend terugkerend ritme ten gehore brengt, die gevolgd wordt door "Next Time", een schitterende song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar terugkerend ritme, waarbij stil zitten geen optie is en "Melancholic", een heerlijke song met een gemiddeld tempo en een licht hypnotiserend terugkerend dansbaar ritme.
Daarna volgen "Yokoshima", een uitstekend nummer met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme, dat tot beweging aanzet en "Jede Farbe", een lekker in het gehoor klinkende song met een terugkerend ritme en een gemiddeld tempo.
In "Slight Fever" zet Saeko Killy me weer zo'n prima elektro song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar terugkerend ritme voor en in het titel nummer "Dream In Dream" krijg ik opnieuw een puike dansbare song met een gemiddeld tempo te horen.
Verder volgen "Kotoba No Kozui", een verrukkelijke song met een aanstekelijk dansbaar ritme en "Stay" prachtig vrij rustig nummer met een terugkerend ritme, dat beweging oproept.
"Dream In Dream" van Saeko Killy bevat 9 lekker klinkende dansbare elektron nummers met terugkerende ritmes, waar ik van begin tot einde van genoten heb en ik raad elke liefhebber van dit genre deze schijf dan ook van harte aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)
Der Moderne Man uit Hannover werd in 1979 opgericht en bestond tot 1984.
Na diverse bezettingswisselingen bestond de band uit: Eckart Kurtz - sologitaar, Michael Jarick - zang, Axel Wicke - basgitaar, Felix Wolter - drums en Thomas Schnura - saxofoon en keyboards en in eerdere bezettingen waren Thomas Brandt (basgitaar en zang), Martin Simons (zang en basgitaar), Jens "Galli" Gallmeyer (basgitaar) en Claudius Hempelmann (drums) aktief.
In deze periode bracht de band de volgende uitgaven uit: "80 Tage Auf See" (LP via No Fun Records, 1980), "Verstimmt" (Live) (mini-LP via No Fun Records, 1981), "Unmodern" (LP via No Fun Records, 1982), "Neues Aus Hong Kong" (mini-LP via No Fun Records, 1983), "Live" (cassette via Spargel Tapes, 1983), "Umsturz Im Kinderzimmer" (7" EP via Heile Welt Records, 1980), "Der Sandman" / "Baggersee" (7" single via No Fun Records, 1981) en "Welt" (7" testpersing single via Spargel Schallplatten, 1982).
Tapete Records bracht op 7 maart 2025 3 albums van de band tegelijk uit, namelijk: Jügend Forscht (Singles, EPs & Demos 1980-1983) (2LP, CD en digitale download), plus de her uitgaven van "Unmodern" (LP, CD en digitale download) en "80 Tage Auf See" (LP, CD en digitale download).
"80 Tage Auf See", dat 12 nummers bevat, start met "Der Unbekannte", een heerlijke uptempo punk song, met een vrolijk aanstekelijk dansbaar ritme, waarbij stil zitten niet aan de orde is en deze wordt gevolgd door "Telefonlied", een swingende song met erern gemiddeld tempo, een gesproken tekst en een dansbaar ritme en "Dreizehn", een schitterende punk song met een gemiddeld tempo, een dansbaar ritme, ruimtelijke elementen en tempowisselingen.
Daarna volgen "Haarschnitt", een uitstekend nummer met ruimteleijke elementen, een lichtelijk chaotisch klinkend terugkerend ritme en een niet al te hoog tempo, "Dauerlauf", een korte uptempo punk song met een dansbaar ritme, "Gib Mir Den Tod (Fortsetzung Und Schluß)" (waarop Thomas Brandt op basgitaar speelt), een dansbare aanstekelijke song met een gemiddeld tempo en reggae invloeden van de muziek van The Clash en "Licht Und Dunkelheit", een geweldige swingende song met een gemiddeld tempo, lichte invloeden van de muziek van The Stooges en een hoog meezing gehalte.
In "Mitternacht" zet Der Moderne Man me een prima song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar terugkerend ritme voor, in "Farblich Gesehen" krijg ik een fantastische uptempo song met een vrolijk aanstekelijk terugkerend ritme te horen, die beweging oproept en in "Heute" laat de band me genieten van een verrukkelijk instrumentaal nummer met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk terugkerend ritme.
Verder volgen "Vergesslichkeit", een swingende puike song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme en "Flucht", een lekker in het gehoor klinkend nummer met een gemiddeld tempo, gesproken tekst en een aanstekelijk terugkerend ritme.
"80 Tage Auf See" van Der Moderne Man bevat 12 geweldige punk gerelateerde nummers met terugkerende ritmes, waar ik vanaf begin tot einde enorm van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van dit genre deze schijf dan ook zeer aan.(luister naar dit album via de youtube link onder de recensie)
Iah uit Córdoba, Argentinië bestaat uit: Mauricio Condon - sologitaar, Juan Pablo Lucco Borlera - basgitaar en José Landín - drums.
Op 20 januari 2017 verscheen hun debuut album "Iah" als digitale download en deze werd op 13 juni 2017 gevolgd door de digitale download "IAH (2 Bonus Tracks)".
Het Necio Records label bracht het album in 2017 in een oplage van 100 stuks, inclusief poster op CD uit, Kozmik Artifactz Records bracht het album in 2018 in een beperkte oplage van 100 stuks op zwart vinyl uit en via Bilocation Records verscheen het in 2018 in een genummerde editie op blauw marmer kleurig vinyl en op 30 augustus 2019 als her persing in een beperkte oplage van 100 stuks op doorzichtig blauw vinyl uit.
Op 24 oktober 2018 verscheen "II" van de band als digitale download en op 15 mei 2019 bracht Necio Records het album op CD met poster en stickers uit, waarvan er 100 via bandcamp verkrijgbaar zijn.
Ook verscheen het album via Kozmik Artifactz Records in een beperkte oplage 100 stuks op zwart vinyl en 200 stuks op zwart/wit marmer kleurig vinyl in een klaphoes, waarvan de eerste 111 voor de exclusieve mailorder editie met de hand genummerd zijn.
Op 11 september 2020 bracht de band hun album "III", waarop 6 nummers staan, digitaal uit en op 25 juni 2021 is dit album als LP in een beperkte oplage op gekleurd vinyl verschenen via Kozmik Artifactz Records.
Vervolgens bracht de band het album "Omines" uit op 27 oktober 2021 en verscheen "V" als digitaal album op 5 november 2023 en dit album werd op 26 februari 2025 door Kozmik Artifactz als LP in een beperkte oplage van 300 stuks op doorzichtig wit met zilver en zwart gespetterd vinyl uitgebracht en bevat 6 nummers.
Het album start met "Kutno", waarin Iah een schitterend stoner nummer met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme speelt, dat rustig begint en wordt gevolgd door "Madre De Los Suspiros", een geweldig stevig stroner nummer met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk terugkerend ritme die iets over de helft van het nummer in een trager tempo over gaat.
Daarna volgen "Yaldabaoth, een prachtig langzaam nummer met melodische invloeden, dat na 1 minuut meer snelheid krijgt, een licht hypnotiserend terugkerend ritme bevat en gaat swingen, om halverwege opnieuw een langzaam tempo te krijgen en "Sono Io!", een kort mooi langzaam melodisch nummer, dat alleen op gitaar gespeeld wordt.
In "Sentado En El Borde De Una Pregunta" schotelt Iah me een stevig stoner nummer met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme voor, dat na korte tijd meer tempo krijgt en gaat swingen, om halverwege over te gaan in een traag tempo en na een minuut weer meer snelheid krijgt, waarbij de muziek gaat swingen en "Las Palabras Y El Mar", een licht psychedelisch hypnotiserend nummer met een niet al te hoog tempo, dat na 3 minuten tijdelijk verandert in een prima stoner nummer met een gemiddeld tempo en melodische elementen.
"V" van Iah is een heerlijke plaat om te beluisteren en bevat 6 uitstekende stoner nummers waar ik erg van genoten heb en ik raad elke liefhebber van dit genre deze schijf dan ook sterk aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)
Christian "Surya Kris" Peters is het solo project van zanger/sologitarist Christian Peters van de band Samsara Blues Experiment uit Zweden, die alle instrumenten op zijn solo albums zelf speelt.
In 2015 bracht hij zijn eerste solo album "Status Flux" als CDr uit via Electric Magic Records en deze werd gevolgd door de albums: "Moonstruck" (Wav. files, Electric Magic Records, 2016), "Ego Therapy" (CDr via Electric Magic Records, 2019), "O Jardim Sagrado" (Wav. files, MP3, via Electric Magic Records, 2020), "Brasil Legal" (Wav.files, MP3 via Electric Magic Records, 2020), "Strange New World" (Wav.files, MP3 via Electric Magic Records, 2023) en "There's Light In The Distance" (Wav.files, MP3 via Electric Magic Records, 2024) en op 27 februari 2025 verscheen dit album als LP en als digitale download met een nieuwe hoes via Kozmik Artifactz Records en Clostridium Records in een beperkte oplage op oranje rood marmer kleurig vinyl en als digiale download.
Ook verschenen de EP's: "Modular Mono Logic" (Wav. EP via Electric Magic Records, 2016), "Schorfheide Blues" (Wav. EP via Electric Magic Records, 2016), "Green Aura" (Wav. EP via Electric Magic Records, 2021) en "Lost Transmissions+" (cassette EP en Flac via Echodelick Records, 2022), plus de compilatie albums: "The Hermit" (LP via Electric Magic Records, 2016), "Holy Holy Holy" (LP via Electric Magic Records, 2017), "The Hermit" (cassette via Misophonia, 2019) en "Selected Works 2017-20" (Flac via Electric Magic Records, 2021).
"There's Light In The Distance" start met "Karmic Repeat", waarin Christian "Surya Kris" Peters een schitterend progressief rock nummer met een aanstekelijk ritme en een gemiddeld tempo speelt, waarna "Crushing The Walls Of Silence" volgt en hij een uptempo nummer met een terugkerend ritme speelt.
Daarna volgen "Life Is Just A Dream", een prachtig melodisch nummer met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme, "The Darkness They Prefer", een uitstekend nummer met een gemiddeld tempo, die vrij zwaar klinkt en "Embrace Your Enemy", een swingend uptempo nummer met een aanstekelijk terugkerend ritme.
In "Mode Azul" zet Christian "Surya Kris" Peters me een lekker in het gehoor klinkend progressief rock nummer voor, dat tot beweging aanzet, in "A Night In The Desert (And A Long Way From Home)" krijg ik een puike progressieve rock song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme te horen en in "Red Satin & Pearls" hoor ik hem een heerlijk melodisch elektronisch nummer met een gemiddeld tempo spelen.
Verder volgen "Let's Wait Out The Storm", een fantastisch melodisch uptempo krautrock nummer met een aanstekelijk terugkerend ritme en het bonus nummer dat alleen op de digitale download staat en "Tough Love" heet, een geweldig progressief rocknummer met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme.
"There's Light In The Distance" van There's Light In The Distance is een prima progressieve rock plaat met lekker in het gehoor klinkende nummers, die ik elke liefhebber van deze muzieksoort van harte kan aanraden.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)
.jpg)
.jpg)
