In 2004 kwam de band weer samen en bestond toen uit: Claudio Lapenna – piano, keyboards en zang, Dario Lastella – sologitaar, programmering en zang, Franco Bussoli – basgitaar en Paolo De Santis – zang.
Ifsounds, die toen nog If heette, bracht in dat jaar hun eerste demo "In The Cave" in deze formatie uit, die in 2005 gevolgd werd door een nieuwe demo, getiteld "If" en daarop speelden Elena Ricci (zang) en Luca Tilli (cello) als gastmuzikanten mee.
De band bracht hun debuut album "The Stairway" in 2006 uit, waarna Luca Di Pardo (drums) bij de band kwam en in 2008 verscheen het album "Morpho Nestira", gevolg door de 2CD "If…Sounds", een collectie van eerder uitgebrachte opnamen, plus 1 nieuw nummer.
Daarna bracht de band het album "Apeirophobia" (2009) uit, waarin de bandbezetting gewijzigd was en de naam If veranderde in Ifsounds en Elena Ricci - zang en Enzo Bellocchio – drums de nieuwe bandleden waren.
In 2011 was Elena weer uit de band en verscheen de EP "Unusual Roots", die in 2012 gevolgd werd door het album "Red Apple".
Daarin bestond de band uit: Federica Berchicci – zang, Claudio Lapenna – elektrische en akoestische piano, keyboards, orgel, synthesizer en zang, Dario Lastella – sologitaar, keyboards, synthesizer, sequencers, basgitaar, ukelele en zang, Franco Bussoli – basgitaar en Enzo Bellocchio – drums.
Hun album "Reset" uit 2015, dat 10 nummers bevat, werd door het Melodic Revolution Records label in twee talen uitgebracht, zowel in het Italiaans als in het Engels, terwijl de band ook deze keer weer enkele wisselingen heeft ondergaan en tegenwoordig bestaat uit: Runal - zang, Dario Lastella – sologitaar, keyboards, synthesizer en zang, Fabio De Libertis – basgitaar, Claudio Lapenna – elektrische en akoestische piano, keyboards, orgel, synthesizer en zang en Gianni Manariti – drums, percussie en zang.
Op hun album "An Garta Mór", dat op 27 augustus 2018 ook nu weer door Melodic Revolution Records werd uitgebracht, is Lino Mesina - drums en percussie de vervanger voor Gianni Manariti en spelen diverse gast muzikanten mee, waaronder: Lino Giugliano - keyboards en synthesizer (3 nummers), Matteo Colombo - viool (2 nummers), Vincenza Cervelli - zang (1 nummer) en achtergrond zang (1 nummer), Alessandro Santovito - zang (1 nummer), Francesco Forglone - bhodrán (1 nummer) en Marco Grossi - achtergrond zang (1 nummer).
Op 28 april 2023 verscheen het album "MMXX", dat 5 nummers bevat, via Melodic Revolution Records als CD in een beperkte oplage van 100 stuks en als digitaal album en hierop bestaat de band uit: Pierluca "Runal" De Liberato - zang, Dario Lastella – sologitaar, keyboards, synthesizer en zang, Lino Giugliano - piano, orgel, keyboards en synthesizer, Lino Mesina - drums en percussie, Italo Miscione - basgitaar en Ilaria Carlucci - zang en achtergrondzang.
De band nam op 14 december 2024 hun album "Live In Teatro" op en dit verscheen op 21 februari 2025 als digitale download en bevat 14 nummers.
Het album start met "MMXX", waarin Ifsounds de muziek start met een stukje a-capella zang dat religieuze gevoelens oproept, om nam iets meer dan een minuut over te gaan op het maken van een geweldige progressieve symfonische rock song, die swingt en diverse tempowisselingen bevat en gevolgd wordt door "The Collector", een lekker in het gehoor klinkende uptempo song met een aanstekelijk ritme, die aanzet tot dansen en tempowisselingen heeft en "Summer Breeze", een prachtige song met een niet al te hoog tempo, die rust uitstraalt en halverwege iets meer snelheid krijgt.
Daarna volgen "Last Minutes", een uitstekende uptempo hardrock song met enkele subtiele tempowisselingen en symfonische elementen, "Violet", een schitterende rock song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme en "Red Apple", een mooie rustige melodische song.
In "Stendhal Syndrome" zet Ifsounds me een heerlijke swingende uptempo progressieve song voor, die een aanstekelijk ritme heeft, in "Kandinsky's Sky" krijg ik weer zo'n prachtige melodische song met een vrij langzaam tempo te horen en in "The Old Song" laat de band me genieten van een fantastisch stukje instrumentale jazz dat een gemiddeld tempo bevat en tot beweging aanzet.
Dan volgen "It's Just Me", een langzame song met een aanstekelijk ritme, dat tot schuifelen aanzet, "Scappa Via", een song met een vrij rustig tempo, die geleidelijk iets meer snelheid krijgt en "Don't Go", een prima song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme.
Verder volgen "Oceans Of Time", een swingende uptempo song met een vrolijk dansbaar aanstekelijk ritme en "MMXXII", een verrukkelijk stuk jazz met wisselende tempo's, symfonische elementen en een aanstekelijk ritme.
"Live In Teatro" van Ifsounds bevat 14 geweldige progressieve nummers met symfonische elementen, waar ik van begin tot einde enorm van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van dit genre deze puike digitale schijf dan ook van harte aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten