Review: The Maharajas - Talkin' To The Man (Rogue Records, 2023) (Pub Rock)

The Maharajas uit Stockholm, Zweden werd in 1996 opgericht en bestaat tegenwoordig uit: Mathias Lilja - sologitaar, keyboards en zang, Jens Lindberg - ritmegitaar, orgel en zang, Ulf Guttprmsson - basgitaar en zang en Jesper Karlsson - drums en percussie.

De band bracht hun debuut album "Something Moody ... & Groovy!" als 10" lp via Teen Sound Records uit en dit werd gevolgd door: "H​-​Minor" (LP via Teen Sound Records, 21 maart 2003), "Unrelated Statements" (CD album, 1 maart 2004), "A Third Opinion" (CD album, 11 november 2006), "In Pure Spite" (LP, CD album, 2 april 2007), "Yesterday Alway Knew" (LP, CD album, 29 oktober 2014), "You Can't Beat Youth" (LP album, 27 oktober 2017) en "Rock'n'Roll Graduates" (LP via Chaputa! Records, 25 december 2022), plus de compilaties "Plug Sides" (2LP via Chaputa Records, 7 augustus 2015) en "Floor Killers", die 26 april 2021 via Chaputa Records als LP verscheen. 

Ook werden er diverse singles en EP's uitgebracht: "Wait & Wonder" (7" single via Loser Records, 2002), "Weekend Sparks" (7" EP via Crusher Records, 2006), "Kool Kat" (EP via Low Impact Records, 2007), "Sucked Into The 70's" (7" EP via Crusher Records, 2010), "Black Box" (7" single via Chaputa! Records, 2013), "Just Let Him Go" / "Tell Me" (7" single via Moody Monkey Records, 2015), "Opposites Attract" (7" single via Chaputa! Records, 2019), "Moody Garage Series" (7" EP via Back To Beat Records, 2021), plus de split The Nomads & The Maharajas "Chaputa!'s Double Feature Vol.1" (2x7" single via Chaputa! Records, 15 maart 2016) en "The Flaming Sideburns" / "The Maharajas" (7" EP via Chaputa Records, 9 juli 2021) en op 9 oktober 2023 verschijnt hun 7" single "Talkin' To The Man" via Rogue Records. 

In "Talkin' To The Man" laat The Maharajas me genieten van een swingende pub rock song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme heeft en in "Let's Play House" krijg ik een geweldige uptempo rock song met lichte rhythm & blues invloeden voorgeschoteld, die swingt als een trein.

"Talkin' To The Man" van The Maharajas is een puike single, die swingt en ik kan iedere liefhebber van de betere rock deze schijf dan ook zeer aanbevelen.(luister naar de single via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Manu Louis - Club Copy (Igloo Records, 2023) (Elektro)

Manu Louis is een Belgische muzikant, singer-songwriter en componist, die beïnvloed is door avant garde, new beat, pop, bop jazz, elektronica en klassieke muziek uit de twintigste eeuw en tegenwoordig in Berlijn, Duitsland woont.

Hij bracht op 2 oktober 2015 zijn debuut single "Tchouang Tseu" uit op 7" vinyl via New Pangea en deze werd gevolgd door: "Kermesse Machine" (LP/CD, Igloo Records, 28 oktober 2016), "Cream Parade" (LP/CD, Igloo Records, 10 mei 2019), "Coltan Major Harmonics" (7" single + poster, Igloo Circle, 13 december 2019), "Cream Parade Remixes" (12” maxi, Le Pacifique Records/Igloo, 9 maart 2020) en "And If We Were All Rich" (‪digitale single, Igloo Circle, 3 juli 2020).

Op 29 september 2023 verschijnt zijn album "Club Copy", dat 10 nummers bevat, via Igloo Records als LP, als CD en als digitale download en hierop wordt hij bijgestaan door: Hèctor Arnau (Spanje) - zang, Lynn Cassiers (België) - zang, Vincente Arlandis (Spanje) - zang.

Het album start met "Flou", waarin Manu Louis een experimenteel dance nummer in een gemiddeld tempo ten gehore brengt, dat lichte invloeden van elektro heeft, een Franse tekst bevat en een dansbaar ritme bevat en dit wordt gevolgd door "Flu", een elektronisch nummer met een niet al te hoog tempo en een melodisch ritme en "Clone", een elektro song met een terugkerend ritme en een gemiddeld tempo, dia aanzet tot beweging.

Daarna volgen "Full", een kort melodisch stukje elektronische muziek, "Peu", een heerlijk elektro nummer met een dansbaar ritme en een gemiddeld tempo en "Economy", een uitstekende elektro song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme.

In "Winter" schotelt Manu Louis me weer een kort stukje elektronische muziek voor, in "Encore 1x" krijg ik een vrolijk klinkende song met een gemiddeld tempo en een dansbaar ritme te horen, in "Winner" laat hij me genieten van een mooie rustige pop song met een aanstekelijk ritme en in "Ecology" zet hij me een lekker in het gehoor klinkende elektro song met een gemiddeld tempo voor, waarbij stil zitten geen optie is.

"Club Copy" van Manu Louis bevat 10 puike elektro nummers, waar ik zeer van genoten heb en ik raad liefhebbers van dit genre deze schijf dan ook van harte aan.(luister naar 2 nummers van dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Jemek Jemowit - Zemsta (Atypeek Music, 2023) (Elektro)

Jemek Jemowit uit Polen en tegenwoordig in Berlijn, Duitsland woont, is een dj en éénman band, die op 5 december 2007 zijn debuut uitbracht met de digitale EP "Jive Johnny".

Daarna volgden: "Wave and Groom" (digitale EP, 1 maart 2010), "Jemcock [To Kill]" (digitaal nummer, 16 juli 2011), "Zemsta" (LP via Fabrika Records en digitaal album, 1 september 2011), "Tekkno Polo" (cassette en digitale EP, 22 april 2013), "(Das Ist) Jemek Der Hit" (digitale EP, 15 juni 2015), "Jemek Jemowit Is Doktor Dres" (LP en digitaal album, 27 november 2015), "Wr​ó​g Publiczny No. 1" (CD en digitaal album, 18 november 2016), "Das Satanische Album" (digitaal album, 13 december 2018), "Tekkno Polo (2020 Remastered Version)", (digitale EP, 1 februari 2020), "Legenda Zygmunta Blask" (digitaal album, 29 september 2021) en "P​.​Z​.​P​.​R. Propaganda" (digitale EP, 20 oktober 2022) en op 29 september 2023 brengt Atypeek Music zijn debuut album "Zemsta" uit in een geremasterde versie als CD en als digitaal album.

Het album, dat 12 nummers bevat, begint met "Intro", een korte gesproken radio boodschap en deze wordt gevolgd door "Jeans Und Leder", een elektro song met een gemiddeld tempo en invloeden van "Peter Gunn" van Henri Mancini en new wave en "Männer Meiner Heimat", een dansbare mix van house en elektro met een gemiddeld tempo met tempowisselingen.

Daarna volgen "In Schöneberg", een lekker in het gehoor klinkende elktro song met een aanstekelijk dansbaar ritme en een gemiddeld tempo, "Meine Tabletten", een prima elektro song met een gemiddeld tempo, een aanstekelijk ritme, dat aanzet tot dansen en tempowisselingen en "Liebe, Krass Und Hass", eveneens een swingende elektro song met een gemiddeld tempo.

In "Am Boden Zerschmettert" zet Jemek Jemowit me geweldige swingende song voor, die een terugkerend ritme heeft, in "Sąd Ostateczny" krijg ik opnieuw zo'n heerlijke swingende elektro song te horen, waarbij stil zitten niet aan de orde is en in "Angst Vor Feuer" laat hij me genieten van een mix van elektro en house, die in een niet al te hoog tempo wordt gespeeld.

Verder volgen het titel nummer "Zemsta", een uitstekend dansbaar nummer met een aanstekelijk terugkerend ritme, "Internist Im Internet", waarin ik nogmaals zo'n zelfde soort elektro song te horen krijg, die swingt en "Chcę Zostać Twoją Matką", een langzame song met een terugkerend dansbaar ritme.

"Zemsta" van Jemek Jemowit staat vol puike dansbare elektro songs, waar ik erg van genoten heb en die ik elke liefhebber kan aanraden.(luister naar het album uit 2011 via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Cyanide Pills - Hope You’re Having Fun (Damaged Goods Records, 2023) (Punk)

Cyanide Pills uit Leeds, Engeland, bestaat uit: Phil Privilege - zang, Sy Pinkeye - slaggitaar, Alarick 'The Trick' - basgitaar, Alex Arson - sologitaar en Chris Wrist - drums.

De band bracht in 2009 hun debuut single "Break It Up" op 7" vinyl uit via Damaged Goods Records, waarna de volgende uitgaven verschenen: "Suicide Bomber" (7" single Damaged Goods 2009), "Conquer The World" (7" single Damaged Goods 2010), "Cyanide Pills" (debuut LP en CD Damaged Goods 2010), "Up Against The Wall" (7" single Damaged Goods 2011), "Johnny Thunders Lived In Leeds" (7" EP Wanda Records 2011), "Where Did It Go?" (7" single Damaged Goods 2012), "Waiting (For You To Call Me)" / "Hooked On You" (7" single Damaged Goods 2013), "Apathy" 7" single Damaged Goods 2013), "Still Bored" (LP en CD Damaged Goods 2013), "Live 'N' Nasty In Frankfurt" (10" LP en CD Damaged Goods 2014), "Government" (7" single Damaged Goods 2015), "Big Mistake" (7" single Damaged Goods 2017), "Sliced And Diced" (LP en CD Damaged Goods 2017), 

"Just For You" (7" single Damaged Goods 2018) en "The Kids Can't Be Trusted With Rock N Roll" (7" single Damaged Goods 2022).

Op 4 augustus 2023 verscheen hun nieuwe album "Soundtrack To The New Cold War" via Damaged Goods Records als LP in een beperkte eerste oplage op geel met rood gespetterd vinyl en als CD en van dit album wordt op 6 oktober 2023 de 7" single "Hope You’re Having Fun" getrokken en gekoppeld aan een niet verschenen nummer.

De A-kant van de single "Hope You’re Having Fun", die in een beperkte oplage van 500 stuks op blauw vinyl wordt uitgebracht, is een verrukkelijke uptempo song, die een aanstekelijk dansbaar ritme heeft, eind jaren 70 punk invloeden bevat en uitnodigt om mee te zingen en op de B-kant "Don’t Tell Me Everything’s Alright" laat de band me eveneens genieten van een schitterende vrolijk klinkende uptempo punk song, waarbij stil zitten geen optie is.

"Hope You’re Having Fun" van Cyanide Pills bevat 2 fantastische uptempo punk songs, die ik elke liefhebber van dit genre van harte kan aanraden.

Sorry! Nog geen video beschikbaar.

Review: The Spacelords - Nectar Of The Gods (Tonzonen Records, 2023) (Progressief)

De band The Spacelords uit Reutlingen en Metzingen/Neuhausen, Duitsland werd in april 2008 opgericht, toen Marcus Schnitzler - zang, drums, percussie en djembé, muziek begon te maken met Matthias Wettstein - sologitaar en Klaus Werz - basgitaar.

Matthias en Klaus hadden al verschillende ideeën voor songs en na enkele weken, was al bijna de helft van hun debuut CD uitgewerkt.

De achtergronden van de bandleden waren verschillend; Marcus studeerde traditionele ritmes in West Afrika en was al 25 jaar bezig met psychedelische muziek,

Matthias was beïnvloed door de muziek uit India, waar hij sinds de jaren 70 naar toe ging en speelde al 30 jaar gitaar en Klaus begon in 1978 als drummer in Rusland, maar schakelde al spoedig over op sologitaar en in 2006 werd dat basgitaar.

Het vierde Spacelords lid, Reinholt - dwarsfluit, kwam in 2008 bij de band en speelt op de debuut CD mee, maar verliet de band in 2009.

Hun debuut CD "Spacelords", uit 2009, werd in eigen beheer gemaakt en gedistribueerd door het Italiaanse BTF label, waarna de band in 2011 "Dimension 7" uitbracht, gevolgd door een "Live" CD-R in 2013, beide opnieuw in eigen beheer.

Hun album "Synapse" werd in 2014 door Sulatron Records uitgebracht in een gelimiteerde eerste oplage van 500 stuks op gekleurd 180 gram vinyl en door de band zelf als CD en gevolgd door de albums "Liquid Sun" (beperkte oplage op groen, geel en wit vinyl, plus 180 gram vinyl, CD en digitale download, 23 januari 2016) en "Water Planet" [beperkte oplage LP (1000 stuks) op blauw-wit gespetterd vinyl, CD en digitale download, 20 oktober 2017}, die via Tonzonen Records verschenen en op deze plaat is Klaus vervangen door Akee Kazmaier.

Op 22 februari 2019 bracht Tonzonen Records de live plaat "On Stage" in een beperkte oplage van 500 stuks als 2LP uit, waarvan er 400 op zwart en 100 op marmer rood vinyl zijn geperst en tevens verscheen het album in een beperkte oplage van 1000 stuks op CD.

Als derde en laatste deel van de trilogie verscheen op 21 februari 2020 het album "Spaceflowers", nadat eerder de delen "Liquid Sun" en "Water Planet" uitgebracht waren en op 3 december 2021 bracht de band het album "Unknown Species" uit, waarop 3 lange nummers staan en ook dit album verscheen via Tonzonen Records als LP in een beperkte oplage van 2000 stuks, waarvan 1500 op violet met geel gespetterd vinyl en 500 stuks op blauw met geel gespetterd vinyl, gestoken in een klaphoes, die tevens een poster bevat, als CD in een beperkte oplage van 500 stuks en als digitale download.

Tonzonen Records brengt op 20 oktober 2023 hun album "Nectar Of The Gods" uit als LP in een beperkte oplage op geel vinyl, als LP op zwart vinyl, als CD en als digitale download en op dit album speelt gastmuzikant Jens Eberhard van Jewelled Moon, die Fender Rhodes en orgel speelt op track 4.

Het album, dat 4 nummers bevat, start met het titel nummer "Nectar Of The Gods", waarin The Spacelords een fantastisch Oosters stukje muziek in een gemiddeld tempo speelt, dat een terugkerende tekst bevat, een hypnotiserend ritme, acid rock invloeden heeft en aanzet tot dansen.

Daarna volgt "Endorphine High", een uitstekend melodisch nummer met een niet al te hoog tempo en een licht hypnotiserend terugkerend ritme.

In "Mindscapes" laat The Spacelords me genieten van een geweldig nummer met een gemiddeld tempo, dat invloeden van kraut- en acidrock heeft en een aanstekelijk dansbaar terugkerend ritme heeft.

Dan volgt "Lost Sounds Of Lemuria", een schitterend progressief nummer, dat in een langzaam tempo gespeeld wordt en een terugkerend ritme heeft, dat me in een lichte trance brengt en vlak voor de helft van het nummer iets meer snelheid krijgt.

"Nectar Of The Gods" van The Spacelords bevat 4 verrukkelijke nummers met licht hypnotiserende ritmes, die invloeden van progressieve rock, krautrock, acid rock en melodische rock hebben, waar ik vanaf de begin tonen zeer van genoten heb en ik kan deze meesterlijke schijf elke liefhebber van één of meerdere van deze genres dan ook van harte aanbevelen.

Sorry! Nog geen video beschikbaar.

Review: The Cyclist Conspiracy - Mashallah Plan (Subsound Records, 2023) (Progressief / Pschedelisch)

The Cyclist Conspiracy uit Belgrado, Servië, is een collectief dat tegenwoordig bestaat uit: Svetlana Spajić - zang, Marija Lončar - zang, Dragana Fidanov - zang, Rajna Vuletić - zang, Marija Drezgić - zang, Jelena Velimirović - zang, Nikola Urošević - sologitaar, Damjan “Beli” Brkić - sologitaar, Miloš Vukčević - basgitaar, Miloš Miljković - darbuka en gitaar, El Miryami Mariachi- trompet, saxofoon en trombone, Uroš Kiš - drums en Ivan Simeunović - viool.

De band bracht hun debuut digitale EP "A Night At Café Constantinople" op 9 april 2015 in eigen beheer uit (her persing via Ammonite Records) en deze werd gevolgd door: "Mashallah Plan: Virility" (digitale EP via Trashmouth, 9 december 2016), "El Beso Della Muerte" (digitale EP via Inverted Spectrum, 11 februari 2019) en "Giftopoula" (EP in eigen beheer, 31 december 2020).

Op 13 oktober 2023 brengt Subsound Records hun album "Mashallah Plan" uit als LP in een beperkte oplage van 200 stuks op zwart vinyl, als LP in een beperkte oplage van 100 stuks op doorzichtig wit vinyl, als test persing LP in een zeer beperkte oplage van 5 stuks op zwart vinyl gestoken in een witte hoes en als digitale download.

Het album, dat 7 nummers bevat start met "The Great Staurocycle", waarin The Cyclist Conspiracy een fantastisch progressief psychedelisch nummer met een gemiddeld tempo ten gehore brengt, dat een aanstekelijk ritme bevat en gevolgd wordt door "Virility", een heerlijk progressief nummer met een gemiddeld tempo, een terugkerend ritme en invloeden van de jaren 70 muziek, dat enkele minuten voor het einde van ritme verandert.

Daarna volgen "The Blood Of The Lamb", een schitterend nummer met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk swingend terugkerend licht hypnotiserend ritme en Balkan invloeden en "Bicyclism And Theology Excerpt", een kort licht psychedelisch nummer.

In "Deneb" zet The Cyclist Conspiracy een geweldig psychedelisch nummer met een niet al te hoog tempo en een terugkerend licht hypnotiserend ritme voor, dat vlak voor het einde van het nummer progressieve jazz invloeden krijgt, in "Holy Maps Of Axum" laat het collectief me genieten van een uitstekend swingend stuk muziek, dat een terugkerend ritme heeft en in "Simorgh" krijg ik weer zo'n verrukkelijk swingend stuk muziek te horen, dat een terugkerend ritme en progressieve en psychedelische invloeden bevat.(luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie)

"Mashallah Plan" van The Cyclist Conspiracy staat vol puike psychedelische progressieve muziek, waar ik vanaf de begin tonen van heb genoten en ik raad liefhebbers van deze muzieksoorten dit album dan ook zeer aan.

Review: Jordsjø - Salighet (Karisma Records, 2023) (Symfonische Folk)

Jordsjø uit Oslo, Noorwegen bestaat uit: multi-instrumentalist Håkon Oftung (Tusmørke, Black Magic) - zang, dwarsfluit, keyboards, solo- en basgitaar en Kristian Frøland - drums en percussie.

Het duo bracht hun debuut album "Jordsjø" op 9 september 2015 uit als cassette en als digitaal album, waarna de volgende uitgaves verschenen: "Jordsjø II" (22 februari 2016, cassette en digitaal album), "Songs From The Northern Wasteland" (11 juli 2016, split cassette met Breidablik (Noorwegen)en digitaal album), "Jord" (27 januari 2017, LP, CD, cassette en digitaal album), "Jordsjø Compilation" (6 augustus 2018, 2LP, 2CD en digitaal album), "Nattfiolen" (21 december 2018, digitaal demo nummer), "Nattfiolen" (24 mei 2019, LP, CD en digitaal album), "Pastoralia" (7 mei 2021, LP, CD en digitaal album) en "Jord Sessions", dat op 25 november 2022 als LP in een beperkte oplage van 500 stuks op rood vinyl, als CD met bonus nummer "Nattfiolen Suite" en digitaal album via Karisma Records verscheen.

Op 6 oktober 2023 verschijnt het album "Salighet" via Karisma Records als LP in een beperkte oplage op transparant vinyl en als digitaal album en deze is vooraf gegaan door de digitale singles "Sankeren" (11 augustus 2023) en Ura (8 september 2023).

Het album, dat 7 nummers bevat, start met "Invokasjon", waarin Jordsjø een schitterende mix van symfonische rock en folk ten gehore brengt, die in een gemiddeld tempo wordt gespeeld, invloeden van de jaren 70 progrock heeft en tempowisselingen bevat en gevolgd wordt door "Sankeren", een fantastisch nummer, dat uptempo begint, maar na korte tijd verandert in een rustige folk song, die iets voor de helft van het nummer meer snelheid en symfonische rock invloeden krijgt, waarbij de muziek gaat swingen, om na enkele minuten weer in een rustige song over te gaan en vlak voor het einde opnieuw sneller te worden.

Daarna volgen "Salighet I", een prachtig langzaam folk nummer, dat na enkele minuten iets meer snelheid en symfonische invloeden krijgt en een aanstekelijk ritme heeft, om iets voor het einde nog meer snelheid te krijgen en "Salighet II", een swingende mix van symfonische rock en folk met een vrolijk aanstekelijk ritme, dat aanzet tot dansen en iets voor het einde in een langzamer tempo over gaat.

In "Ura" zet Jordsjø me een heerlijke symfonische folk song met een gemiddeld tempo voor, die een vrolijk dansbaar ritme heeft, in "Danseritualer Fra Jordsjø – Prosesjon & Ekstase" laat het duo me genieten van een verrukkelijk swingend melodisch nummer met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme en "Stjernestigen", een mooi langzaam nummer met een aanstekelijk terugkerend ritme.

"Salighet" van Jordsjø is een puike plaat, die vol symfonische folk nummers staat, waar ik erg van genoten heb en ik kan liefhebbers van dit genre deze schijf dan ook van harte aanbevelen.(luister naar 2 nummers van dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Zone Six - Full Mental Jacket (Sulatron Records, 2023) (Krautrock / Spacerock)

De Duitse band Zone Six werd in 1997 door multi-instrumentalist Dave Schmidt - basgitaar, synthesizer en mellotron en Hans-Peter Ringholz - sologitaar opgericht, die samen met Claus Bühler - drums en keyboards en Jodi Barry - zang de band vormde.

In deze samenstelling verscheen in 1998 hun debuut CD "Zone Six" via het Early Birds Records label, waarna de band in een nieuwe formatie, in 2003, hun tweede CD "Any Noise is Intended” werd uitgebracht via het Sunhair Records label en behalve uit: Dave, Hans-Peter en Claus, bestond uit: Rusty Viltz - keyboards en Martin Schorn - synthesizer.

In 2004 verscheen, via hetzelfde label de CD “Psychedelic Scripture” in een beperkte oplage van 500 stuks, gevolgd in 2005 door de CD/2LP “Live Wired 2004”, die door Nasoni Records verscheen, waarbij de vinyl uitgave een beperkte oplage had van 500 stuks, waarvan 400 op zwart en 100 op gekleurd vinyl en de band opnieuw in een ander bezetting te horen was; Dave - basgitaar, Martin - synthesizer, Julius-K - sologitaar en Walt Jahn (DJ Shiva) - drums en djembé.

Vervolgens verschenen de CD-R "live at Burg Herzberg festival 2006" (beperkte oplage van 100 stuks hand genummerd) in 2007 via Sulatron Records, de CD “10 Years of Aural Psychedelic Journeys - Rare & Unreleased” via Sulatron Records (alle muzikanten van de eerste 10 jaar plus Ben Coydog - lap-steel gitaar), de gelimiteerde CD-R (100 stuks) "live at Yellowstock 2011", waarin de band in een nieuwe bezetting optrad (Dave - sologitaar, Martin - synthesizer, Paul Pott - basgitaar, Komet Lulu - fuzz basgitaar en Alex - drums), 2 uitgaven van de CD-R (beide beperkt tot een oplage van 100 stuks) "Live At Sulatron Label Night, Fulda, 2011" met weer een andere bezetting (Dave, Martin, Komet Lulu en Paul plus Rainer Neeff - sologitaar) en "Untertassen" (digitaal album, 14 november 2011, waarvan track 3 ""Rollatorcat" op vinyl verscheen via Kerntonschall Records).

Daarna volgden de CD/LP "A Split Thing" (Vespero and Zone Six) op het Transubstans Records label, waarbij de LP uitgave een beperkte oplage van 300 stuks had en Zone Six met 1 nummer op het album staat en de LP "Alien Rocket Flight 2 festival 2011" (gelimiteerd tot 500 stuks), dat via het Kerntonschall Records label verscheen, met daarop 1 nummer van Zone Six (Dave, Komet Lulu en Rainer).

Vermeldenswaardig is ook, dat de band in 1998 optrad met Hawkwind leden Nik Turner - saxofoon en dwarsfluit en Huw Lloyd-Langton - sologitaar en tevens met Abdul - drums, Jens - saxofoon, Bime - zang en Michaela - zang en onder andere te zien was op Burg Herzberg open-air, Yellowstock (Geel, België) en op de Hawkfan meeting.

De band kwam, na 11 Jaar geen studio album te hebben gemaakt, in 2015 terug met hun CD "Love Monster" en speelt in een nieuwe bezetting, waarbij de band bestaat uit: Dave Schmidt (ook wel bekend als Sula Bassana) - drums en keyboards (voorheen basgitaar), Komet Lulu - basgitaar, Rainer Neeff - sologitaar en Martin Schorn (ook wel bekend als Modulfix) - synthesizer.

Op het album "Forever Hugo", dat live in de "Graf Hugo" te Feldkirch, Oostenrijk, is opgenomen bestaat de band in dezelfde bezetting als op "Love Monster", echter zonder Martin Schorn.

Het album, waarop slechts 2 nummers staan, verscheen 28 april 2017 in een beperkte oplage van 500 stuks op gespetterd vinyl via het Deep Distance Recordings label.

In 1997 verscheen er, in een zeer beperkte oplage, een cassette van het eerste officiële CD album uit 1998, zonder de zang en deze werd op 6 oktober 2017 in een beperkte oplage van 500 stuks op 180 gram groen vinyl en tevens op zwart vinyl en op CD her uitgebracht.

Vermeldenswaardig is nog, dat de 2 lange nummers in één nacht in de oefenruimte van de band The Butlers werden opgenomen en in 3-4 dagen door Dave werden gemixt in zijn thuis studio, terwijl de eerste uitgave van de CD, uit 1998, 13 afzonderlijke nummers bevat.

Op 6 december 2019 bracht Sulatron Records het album "Kozmik Koon" uit in een beperkte oplage van 500 stuks op neon oranje 180 gram vinyl en tevens als CD en Acid Test Records bracht op 1 oktober 2021 hun album "Psychedelic Scripture", waarop 5 nummers staan, als 2LP uit, inclusief 2 exclusieve bonus nummers.

Sulatron Records bracht op 13 mei 2022 hun EP "Beautiful", die 2 nummers bevat, als 10" EP in een beperkte oplage van 300 stuks uit en het vermelden is waard, dat de 2 nummers tot nu toe alleen verkrijgbaar waren op de CD "10 Years Or Aural Psychedelic Journeys" uit 2007.

Het album "Untertassen" werd op 1 september 2023 via Acid Test uitgebracht als LP in een beperkte oplage van 300 stuks op zwart vinyl, waarop 2 nummers staan en hierop is de bezetting: Komet Lulu - basgitaar en FX, Rainer Neeff - sologitaar en FX en Sula Bassana: - drums en elektrische Stullenbox en op 6 oktober 2023 verschijnt hun nieuwe album "Full Mental Jacket", dat 3 nummers bevat, via Sulatron Records als LP in een beperkte oplage van 500 stuks op 180 gram hergebruikt vinyl + een download code, als CD in een beperkte oplage van 300 stuks en als digitaal album en hierop spelen de volgende muzikanten: Pablo Carneval - drums, Dave/Sula Bassana - basgitaar, synthesizer en orgel, Manuel Wohlrab - sologitaar, Rainer Neeff - spookgitaar in Track 1 en Gottfried Klier - sopraan saxofoon in track 1.

Het album begint met "Slingshot", waarin Zone Six een bijna 20 minuten durend swingend uptempo spacerock nummer speelt, dat na enkele minuten in een langzamer tempo over gaat, waarin Spaanse jazz invloeden te herkennen zijn, om kort daarna opnieuw te veranderen en in dit gedeelte krijg ik een fantastisch stuk muziek voorgezet, dat een licht hypnotiserend ritme bevat en lichte acid rock invloeden bevat.

Daarna volgt het titel nummer "Full Mental Jacket", dat langzaam begint en al snel verandert in een schitterend uptempo rock nummer, dat tempowisselingen en invloeden van kraut-, space- en acidrock bevat.

In "Chrono Trigger, laat Zone Six me genieten van een geweldig nummer met een licht hypnotiserend terugkerend ritme en een gemiddeld tempo, dat invloeden van space- en krautrock herbergt.

"Full Mental Jacket" van Zone Six is een uitstekende plaat, die 3 verrukkelijke nummers bevat, waar ik van begin tot einde zeer van genoten heb en ik raad elke liefhebber van krautrock en spacerock deze meesterlijke schijf dan ook van harte aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Custard Flux - Phosphorus (Eigen Beheer, 2023) (Psychedelische Pop)

Custard Flux is project van multi-instrumentalist Gregory Curvey uit Detroit, Amerika, die het meest bekend is van zijn band The Luck Of Eden Hall.

Hij bracht op 1 juni 2018 zijn debuut album "Helium" uit als 2LP, als CD en als digitale download en deze werd gevolgd door: "Helium Box Set Bonus" (digitaal album, 1 november 2018), "Echo" (LP, CD en digitale download, 1 juli 2019), "Echo LP Bonus" (CD en digitaal album 14 maart 2020), "Oxygen" (LP, CD en digitaal album, 3 juli 2020), "Custard Flux Live In Chicago" (digitaal album, 5 mei 2023) en "Phosphorus", dat in eigen beheer werd uitgebracht en als LP in een beperkte oplage van 200 stuks op wit vinyl met een tekst vel, ansichtkaarten en een herbruikbare plastic zak, als LP in een beperkte oplage van 50 stuks op luchtblauw vinyl met een tekst vel, ansichtkaarten en een herbruikbare plastic zak, als CD in een beperkte oplage en als digitale download verscheen.

Hierop spelen de volgende muzikanten: Vito Greco - sologitaar en Porugese gitaar, Timothy Prettyman - dubbele bas, Mars Williams - saxofoon en Jay Tausig - dwarsfluit en achtergrondzang en Gregory Curvey - zang, sologitaar, harmonium, piano, klavecimbel, autoharp, drums en percussie.   

Het album, dat 12 nummers bevat, start met "The Pretender / Memory Ends", waarin Custard Flux een uitstekende swingende uptempo psychedelische pop song speelt, die tempowisselingen bevat en een aanstekelijk ritme en jaren 70 invloeden heeft en halverwege over gaat in een mooie vrij rustige song en dit nummer wordt gevolgd door het titel nummer "Phosphorus", een heerlijk progressief nummer met een niet al te hoog tempo en lichte jazz invloeden en de in beperkte oplage van 10 stuks verschenen 7" single "Station", een lekker in het gehoor klinkende licht psychedelische song met een gemiddeld tempo en een dansbaar ritme.

Daarna volgen "The Gardener", song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme, "Strawberry Squid", een instrumentaal progressief rock nummer met een gemiddeld tempo en lichte  jazz invloeden en "The Man In Blue Wants Out Of His Suit", een song met een gemiddeld tempo, eind jaren 60 invloeden, een aanstekelijk terugkerend ritme en tempowisselingen.

In "Roses And Wine" zet Custard Flux me een prima pop song in een gemiddeld tempo voor, die een terugkerend ritme heeft, in "The Devil May Care / Sifting The Stars" krijg ik een fantastische swingende song met een gemiddeld tempo te horen, die na 4 minuten verandert in een prachtige rustige song met progressieve jazz invloeden en een terugkerend ritme en in "Orbital Transport" hoor ik de band een rustige instrumentaal nummer met jazz invloeden spelen.

Verder volgen "Staring Straight Into The Sun", een puike licht psychedelische pop song, die een aanstekelijk terugkerend ritme heeft, "By Order Of The Grand Vizier", een verrukkelijk dromerig klinkend instrumentaal nummer, dat iets over de helft verandert en lichte Spaanse invloeden krijgt, waarbij ook het tempo omhoog gaat en de muziek een progressief karakter krijgt en "The Face Of Mankind", een geweldige psychedelische mix van folk en progressieve rock, die een langzaam tempo bevat, een aanstekelijk ritme en jaren 70 invloeden heeft.

"Phosphorus" van Custard Flux staat vol schitterende licht psychedelische pop songs, die invloeden van progressieve rock hebben en ik kan iedere liefhebber van deze genres deze schijf dan ook zeer aanraden.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Jeremy And The Lemon Clocks - Side-By-Side (Crustacean Records, 2023) (Psychedelisch / Progressief)

Jeremy And The Lemon Clocks uit Michigan, Amerika is het project van instrumentalist, songwriter, producer Jeremy Morris van JAM Records, die live wordt bijgestaan door The Lemon Clocks.

Hij bracht zijn debuut CD uit met het album "Now Is The Time", dat in 2012 via Jam Records verscheen, waarna de volgende uitgaven werden uitgebracht: "Time To Fly" (CD, Album, Jam Records, 2015), "Songs From Another Time" (CD, Album, Rock Indiana, 2017), "Between Time And Space" (CD, Album, Rock Indiana, 2019), "Time To Wake Up" (CD, Album, Rock Indiana, 2020), "Abre Los Ojos" (CD, Album, Rock Indiana, 2022), plus de compilatie albums "Open Minds - An Introduction To The Music Of Jeremy Morris And The Lemon Clocks" (CD en LP, Fruits de Mer Records, 2019) en "The First Ten Years" (CDr, Album, eigen beheer, 2023) en de beperkte oplage van de 7" picture disc single "The Open Mind" (Friends Of The Fish, 2019) en op 11 oktober 2023 verschijnt het album "Side-By-Side" als LP en als 2CD via Crustacean Records (een sub label van Fruits De Mer Records)

Op CD1 van "Side-By-Side" spelen de muzikanten: Dave Dietrich - drums (alle tracks), Stefan Johansson - drums en keyboards (track 2), Oscar Cranero - sologitaar (track 2), Carlos Vigara - basgitaar (track 2), Erin Butler - viool (track 5), Brendan Buttler - cello (track 5), Guillermo Cazanave - sologitaar (track 5) en op de CD2, waarop 14 nummers staan, doen de volgende muzikanten mee: Dave Dietrich - drums (alle tracks), Todd Borsch - basgitaar (track 2,3 en 4) en Bill Morris - trompet (track 2 en 10), terwijl Jeremy - zang. solo- en basgitaar, piano, synthesizer en mellotron op alle nummers speelt.

CD1, die 5 nummers bevat, waarvan 4 covers, start met "Green Tambourine" (origineel van The Lemon Pipers uit 1967), waarin Jeremy And The Lemon Clocks een 18 minuten durende psychedelische uitvoering ten gehore brengt, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en na 3 minuten verandert in een fantastisch progressief stuk muziek met acid rock en psychedelische invloeden, om enkele minuten voor het einde in een langzamer tempo over te gaan.(luister naar een deel van dit nummer via de youtube link onder de recensie)

Dan volgt een lange (17 minuten) versie van "Crimson And Clover" (Tommy James And The Shondels, 1969) en hierin laat de band me genieten van een heerlijke uitvoering, die 12 minuten langer dan het origineel duurt en na iets meer dan 8 minuten verandert in een geweldig nummer met een terugkerend licht hypnotiserend drums ritme met acid rock en Oosterse invloeden en enkele minuten voor het einde even terug in het begin tempo terug te komen, om het nummer in rust af te sluiten.

In "Pictures Of Matchstick Man" (Status Quo, 1968) zet Jeremy And The Lemon Clocks me een uitstekende song voor, die het origineel sterk benadert.

Daarna krijg ik een lange versie (24 minuten) van "Spririt In The Sky" (Norman Greenbaum, 1969) te horen, die psychedelische en acid rock invloeden bevaten na bijna 10 minuten Oosterse geluiden krijgt bijgevoegd, om halverwege meer snelheid te krijgen en te veranderen in een uptempo stuk progressieve rock muziek, dat swingt als een trein en invloeden van spacerock heeft en dit verandert na 6 minuten in een mooi psychedelisch stuk met een traag tempo.

CD1 wordt afgesloten met een eigen nummer van de band uit 2023, getiteld "Revolution #7", een prachtig licht psychedelisch nummer met een niet al te hoog tempo, invloeden van de muziek van The Beatles, Oosterse en experimentele muziek en tempowisselingen, dat voor de laatste 4 minuten van het nummer over gaat een rustig melodisch elektronisch stuk muziek.

CD 2 telt 14 covers en begint met "Do Ya" (The Move, 1971), waarin Jeremy And The Lemon Clocks een heerlijk swingende rock song speelt, die invloeden van glamrock heeft en een dansbaar tempo bevat en dit nummer wordt gevolgd door een schitterende uitvoering van "It's All Too Much" (The Beatles, 1969), die het origineel sterk benadert en het voor mij ultime Beatles nummer "Tomorrow Never Knows" (1966) dat, als ik niet beter wist, door The Beatles zelf gespeeld werd.

Daarna volgen The Beatles covers "Dear Prudence" (1968), die eveneens perfect nagespeeld is en "While My Guitar Gently Wheeps" (1968), dat tot de helft precies op het origineel lijkt, waarna Jeremy besluit veel fuzz zijn gitaar te zetten en hij een eigen draai aan het nummer geeft.

Vervolgens speelt hij 2 nummers van Pink Floyd: "Obscured By Clouds" (1972), een puik progressief rock nummer met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme en "Interstellar Overdrive" (1967), een

uitstekende uitvoering, die swingt en tegen het einde psychedelisch klinkt.

Dan volgen 2 covers van The Pretty Things: "It'll Never Be Me" (1969), een lekker in het gehoor klinkende licht psychedelische uptempo song, die een terugkerend ritme en acid rock invloeden bevat en "I See You", een uitstekende licht psychedelische pop song met een aanstekelijk ritme en hoog meezing gehalte.

"So You Want To Be A Rock And Roll Star" (1967) is de eerste van de 3 covers van nummers van The Byrds en hierin speelt Jeremy een swingende uptempo song, die aanzet tot dansen, in "Why" (1966) laat hij me genieten van een prima swingende uitvoering van dit uptempo nummer, dat met veel fuzz gespeeld wordt en acid rock invloeden bevat en in "The River Flows" (1969) krijg ik een prachtige song met een gemiddeld tempo te horen, die een aanstekelijk ritme heeft.

Verder volgen "Everybody I Love You" (Crosby, Stills, Nash & Young, 1970), een puike uptempo song met tempowisselingen en acid rock invloeden en "Peter Gunn" (Henry Mancini, 1958), een fantastische uitvoering van dit instrumentale nummer, dat swingtr als een trein.

"Side-By-Side" van Jeremy And The Lemon Clocks is een meesterlijke schijf met geweldige jaren 60 covers, waar ik van begin tot einde zeer van heb genoten en ik raad liefhebbers van jaren 60 muziek deze schijf dan ook van harte aan.

Review: Shadowplay - Pain (Eigen Beheer, 2023) (New Wave)

Shadowplay SWE uit Stockholm, Zweden begon als een cover band en speelde in eerste instantie muziek van jaren 80 bands zoals Sisters Of Mercy, The Cure, Joy Division en Siouxie And The Banshees en aanverwante artiesten en bands, maar ontdekten, dat het maken van eigen nummers meer plezier opleverde.

De band, die in 2020 werd opgericht, bestaat uit: Axel Wall - sologitaar, Bengt Alm - basgitaar en Micke Wall - sologitaar, zang en programmering, bracht op 2 maart 2023 hun debuut single "Down" in eigen beheer als digitale download uit en deze is op 7 september 2023 gevolgd door de digitale single "Pain".

"Pain" is een heerlijke new wave song met invloeden van disco en de muziek van Sisters Of Mercy, The Cure en Joy Division en heeft een aanstekelijk dansbaar terugkerend ritme, dat liefhebbers van dit genre zeker zullen weten te waarderen en ik raad hen dan ook aan deze digitale schijf eens te gaan beluisteren via de youtube link: https://music.youtube.com/watch?v=wM4zLEudecY&si=hHF869uNAr9endcX.

Review: Vrajitor's Tenebrarium - E.N.L.D. (Avant Garde Music, 2023) (Elektronisch / Film Muziek)

Vrajitor's Tenebrarium uit Finland is een nieuw project van multi-instrumentalist Vrajitor, die ook andere projecten deed, zoals Warmoon Lord en Argenthorns.

Op 15 september 2023 verschijnt het debuut album "E.N.L.D.", dat 11 nummers bevat en via het Italiaanse label Avant Garde Music als LP, als CD en als digitaal album verschijnt en hierop kreeg hij medewerking van .Ville Jolanki - saxofoon en klarinet, Metronomicon - drums E.N.R.I.- 12 snarige gitaar, Cat Piagentini - zang, Eve - achtergrondzang en Deborah D - achtergrondzang, terwijl hij zelf de volgende instrumenten speelt: solo- en basgitaar, bouzouki en synthesizers.

Het album start met "Et Mors Pallida Venebit", waarin Vrajitor's Tenebrarium een schitterend rustig elektronisch nummer, dat invloeden van avant garde, horror, film muziek en esoterische muziek met elkaar verbindt en gevolgd wordt door "Rubedo", een fantastisch progressief nummer met een gemiddeld tempo, dat invloeden van hardrock en melodische muziek heeft en "Black Frog", een heerlijk nummer met folk invloeden, dat in een gemiddeld tempo wordt gespeeld en een terugkerend ritme heeft.

Daarna volgen "Lucus Horribilem Atque Pestilentem", een prachtig elektronisch nummer met invloeden van hardrock, dat een gemiddeld tempo heeft en dat aanzet tot dansen, "La Maledizione Della Fanciulla Alata", een mooie vrij rustige song met een gesproken woord en film muziek invloeden en "Venus In The Cloister", een uitstekend elektronisch nummer met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme, dat lichte new age invloeden bevat.

In "Volantes Castrum" schotelt Vrajitor's Tenebrarium me een puik uptempo nummer met free jazz, hardrock en folk invloeden voor, dat een aanstekelijk dansbaar ritme heeft, in "Sanitarium Son" krijg ik een zwaar nummer met een traag ritme te horen, dat invloeden van film muziek en gothic heeft, dat een aanstekelijk ritme bevat en na enkele minuten meer snelheid krijgt, waarna de muziek begint te swingen en "Pactum Ultra Sepulcrum", een rustig stuk muziek met invloeden van film muziek.

Verder volgen "Exorcismus", een verrukkelijk uptempo avant garde nummer met een aanstekelijk terugkerend ritme, dat tempowisselingen heeft en halverwege over gaat in een swingend stuk rock en "Semper Victimas Vult", een fantastisch nummer met een niet al te hoog tempo, een spookachtig terugkerend ritme en zware kerkelijke invloeden.

"E.N.L.D." van Vrajitor's Tenebrarium bestaat uit heerlijke muziek met invloeden van film, horror, avant garde, waar ik zeer van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van deze muzieksoorten deze schijf dan ook van harte aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Octopus Syng - Smoke Green Mirror (Pigion Cult, 2023) (Psychedelische Pop)

Octopus Syng is een band uit Helsinki, Finland, die sinds 1999 bestaat en opgericht werd door zanger sologitarist Jaire Pätäri, die 2 albums opnam onder de naam Octopus Syng, voordat hij de band vormde.

Samen met Joni Seppänen - sologitaar en zang, Antti Sauli / Mikael Jurmu - basgitaar en Jukka Toivanen - drums vormt hij de band, die optreedt onder de naam Octopus Syng Alive en beïnvloed is door de psychedelische muziek van eind jaren zestig, begin jaren zeventig.

In 2000 bracht Jaire, als eenman band zijn debuut single "Gandhi-train to Dawn" / "Mystic Side Questions" via het Novgorod label uit, in dat zelfde jaar gevolgd door de EP "Rainbow Coloured Mandala", die door het Universal Vibes label werd uitgebracht op MCD.

Vervolgens verschenen de 7" vinyl EP "All Beings Are Beautiful" (Novgorod), "Beyond the Karmadelic Coldness, There's The Lovedelic Warmth", die in 2004 op CD via Soundhawk en op zowel zwart vinyl als Limited edition gekleurd vinyl op LP via Nasoni werd uitgebracht en in 2007 verscheen de gelimiteerde gekleurd  vinyl LP "Birds of Morning Are Never Late" via Nasoni, waarop voor het eerst de complete band te horen was en daarop speelde ook keyboards speelster zangeres Laura mee.

Verder verscheen het nummer "If You Were A Flower" op een compilatie album ("Crabstock On Ic"), dat door Fruits De Mer Records werd uitgebracht en dit label bracht ook de gelimiteerde marmerkleurige split single met het nummer "Listen To The Moths" van Octopus Syng op de ene en "Girls Of Belvoir" van Mark McDowell op de andere kant op de markt in 2014 en tevens werd in 2014 de LP "Reverberating Garden Number 7" via het Mega Dodo Records label uitgebracht met daarop 11 nummers, echter zonder de titel song.

Het album "Hollow Ghost/Rochelle Salt", verscheen op 29 juli 2016 in een beperkte oplage op blauw vinyl met klaphoes, als CD en als digitale download en werd voorafgegaan door de 7"single "Reverberating Garden Number 7", die 13 mei 2016 voor leden van de Mega Dodo Singles Club op rood vinyl werd uitgebracht in een gelimiteerde oplage van 150 stuks, terwijl er eveneens 150 exemplaren op zwart vinyl werden geperst, die voor niet leden van de Club beschikbaar waren en beide uitgaven zijn hand genummerd.

Op 9 november 2018 verscheen hun nieuwe album "Victorian Wonders", waarop 11 nummers staan, in een beperkte oplage van 300 stuks op 180 gram paars vinyl, gestoken in een klaphoes, terwijl het album eveneens als CD en als digitale download wordt uitgebracht.

Het nieuwe album van de band, dat in augustus 2023 verscheen, heet "Smoke Green Mirror" bevat 11 nummers en is via Pigion Cult als LP uitgebracht.

Hierop spelen de volgende gastmuzikanten mee: Santtu Laakso - theremin (track 1) en achtergrondzang en synthesizer (track 11), Maisa Tikka - achtergrondzang (track 2), Iiro Tulkki - harmoniun (track 11), Janne Honkasalo - achtergrondzang (track 11) en Ida Öhman - achtergrondzang (track 11) en hierbij is nog vermeldenswaardig dat track 1,2,4,5,8 en 11 tussen 2013 en 2017 opgenomen zijn en track 3,6,7 en 9 in 2023.  

Het eerste nummer van het album is "Constant Music" en hierin speelt Octopus Syng een prachtige psychedelische song met een niet al te hoog tempo, die wisselende tempo's heeft en spookachtige ruimtelijke geluiden bevat en dit nummer wordt gevolgd door "You're My Magic Girl", een schitterende licht psychedelische song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme en "Drop Out", een lekker in het gehoor klinkende pop  song met een terugkerend ritme, dat aanzet tot dansen.

Daarna volgen "Stars Above You", een uptempo song met een aanstekelijk ritme en subtiele tempowisselingen, "Queen Of Blue Shadows", een puike licht psychedelische song met een gemiddeld tempo en een dansbaar ritme en "Once We Were Almost Innocent", een swingend uptempo instrumentaal nummer met een terugkerend ritme.

In "How About Your Day Today?" zet Octopus Syng me een mooie pop song met een vrij rustig tempo voor, die invloeden van pop en folk heeft, in "I Miss You Valerie" krijg ik een heerlijke swingende licht psychedelische uptempo song met ruimtelijke invloeden te horen en in "Gamelan Music With Three Empty Beer Cans And Other Household Items" laat de band me genieten van een verrukkelijk stuk muziek met een terugkerend ritme, waarbij gebruik wordt gemaakt van diverse huishoudelijke items en 3 lege bierblikjes.

Verder volgen "My Foggy Hours", een langzame song met spookachtige geluiden en een terugkerend ritme en "Starlight", een rustig stuk muziek met een aanstekelijk terugkerend ritme, dat uitnodigt tot dansen en meezingen en licht psychedelische invloeden.

"Smoke Green Mirror" van Octopus Syng bevat uitstekende nummers, die invloeden van pop en psychedelische muziek bevatten en ik raad iedere liefhebber van zowel psychedelische muziek als de betere pop deze schijf van harte aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: The Luck Of Eden Hall - An Introduction To (Fruits De Mer Records, 2023) (Psychedelisch)

The Luck Of Eden Hall is een Amerikaanse band uit Chicago, die eind jaren 80 is opgericht en bestaat uit: Gregory Gurvey - zang en sologitaar, Mark Lofgren - zang en basgitaar, Jim Licka - keyboards en Carlos Mendoza - drums.

De band bracht in 1989 hun cassette album "Corner Of The Sky" als debuut in eigen beheer uit, gevolgd door: "Hook, Line And Sinker" (7" single, Limited Potential Records, 1990), "Under The Sea" (cassette EP, Walrus Records, 1992) en "Sunny Girlfriend" / "Cuckooflower" ((Cassette Single, Walrus Records, 1994).

Eind jaren 90 ging de band uit elkaar om in 2003 weer her opgericht te worden, waarna in 2006 het CD album "Subterrene" via het Myopic Records label werd uitgebracht.

Vervolgens verschenen de albums: "When The Clock Starts To Wake Up We Go To Sleep" (CD, Eigen Beheer, 2008), "Belladonna Marmalade" (CD, Walrus Records, 2012), "Alligators Eat Gumdrops" (CD, Eigen Beheer, 2012), "Par Crone" (CD, Northport, 2012), "Victoria Moon" (LP, Eigen Beheer, 2013), "Butterfly Revolutions" (LP, Headspin Records, 2014), Superfjord / The Luck Of Eden Hall - "Sideshows" (beperkte oplage rood vinyl LP, Fruits De Mer Records, 2015) en "The Acceleration Of Time" (beperkte oplage van 150 stuks op 180 gram geel/wit vinyl 2LP, Headspin Records, 2016, beperkte oplage van 150 stuks op 180 gram roze/wit vinyl 2LP, plus in beperkte oplage van 250 stuks 180 gram zwart vinyl).

Tevens werden: "The Luck Of Eden Hall EP" (Regal Crabomophone, 2011, beperkte oplage 7" gekleurd vinyl) en "The Happine$$ Vending Machine" (beperkte oplage roze vinyl 7" Single en Beperkte oplage geel vinyl 7" Single, Headspin Records, 2014) uitgebracht.

Op 15 augustus 2016 verscheen de single "The End Of The Lane" / "Blown To Kingdom Come" in een beperkte genummerde oplage van 150 stuks op 7"blauw vinyl (alleen voor leden van de singles club) en in een beperkte genummerde oplage van 150 stuks op 7" zwart vinyl voor de reguliere verkoop.

Op 11 oktober 2023 brengt Fruits De Mer Records het album "An Introduction To The Luck Of Eden Hall" uit als CD en hierop staan 18 nummers, die de band in de periode 2010-2018 uitbracht, waarvan er 2 niet via Fruits De Mer Records.

Het album start met de Monkees cover "Love Is Only Sleeping" uit 1967, dat van de compilatie LP "A Phase We're Goinng Through" uit 2010 komt en hierin speelt The Luck Of Eden Hall een uitstekende song met afwisselende tempo's, psychedelische invloeden en een aanstekelijk ritme en deze wordt gevolgd door "Lucifer Sam" (Pink Floyd 1967 van de compilatie "Roqueting Through Space", 2010), een fantastische uptempo song met lichte acid rock invloeden en een terugkerend ritme, "She Comes In Colors" (Love 1966, van de 7" EP "The Luck Of Eden Hall", 2011), een prima song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme en "Never My Love" (The Association 1967, van de 7" EP "The Luck Of Eden Hall", 2011), een prachtige song met een niet al te hoog tempo en een terugkerend ritme.

Daarna volgen het eigen nummer "The Ottoman Girl" (van de 7" EP "The Luck Of Eden Hall", 2011), een heerlijke licht psychedelische song met wisselende tempo's, "Something's In The Air" (Thunderclap Newman 1969, van de 2LP compilatie "Keep Off The Grass", 2012), een goede cover van dit nummer, dat het origineel sterk benadert en iets over de helft van het nummer een beetje afwijkt, "S.F. Sorrow Is Born" (The Pretty Things 1968, van de LP compilatie "Sorrow's Children, 2012), een schitterende uptempo song met tempowisselingen, een aanstekelijk rimte en een hoog meezing gehalte en "The Crystal Ship" (The Doors 1967, van de 7" EP "The Luck Of Eden Hall", 2012), een geweldige song met een vrij rustig tempo met ingetogen zang.

In "Black Sheep" (SRC 1968,van de 7" EP "The Luck Of Eden Hall", 2012) laat The Luck Of Eden Hall me genieten van een verrukkelijke psychedelische song , met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme, in "Bangalore" (The Luck Of Eden Hall, van de 7" EP "The Luck Of Eden Hall", 2012) krijg ik een lekker in het gehoor klinkende psychedelische song voorgeschoteld, die Oosterse invloeden herbergt, in "This Is Strange (The Luck Of Eden Hall, 7" EP "The Luck Of Eden Hall", 2012) hoor ik de band een puike rock song ten gehore brengen, die een terugkerend ritme heeft en in "A Drop In The Ocean" (The Luck Of Eden Hall, van de CD compilation "The Crabs Freak Out, 2012) zet de band me een licht psychedelisch nummer met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme en ruimtelijke invloeden voor, die halverwege verandert in een experimenteel psychedelisch stuk muziek.

Dan volgen "Everybody's Got Something To Hide Excep Me And My Monkey" (The Beatles 1968, van de 2x7" EP "The White", 2012), een fantastische uitvoering van dit nummer, dat veel overeenkomsten met het origineel vertoont, "Psychotic Reaction (Count Five 1966, van de 10 flexi singles  + CD compilatie "Postcards From The Deep", 2014), een heerlijke swingende rock song met een terugkerend dansbaar ritme en garagerock invloeden, "Starship Trooper" (Yes 1971, van de compilatie LP "Sideshows", 2015), een uitstekende melodische song met een gemiddeld tempo en progressieve rock invloeden, die swingt als een trein (luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie) en "Relected" (Alice Cooper 1969, van de 3LP compilatie "The Three Seasons", 2018), een uitstekende uitvoering met veel fuzz op de gitaar, maar qua zang niet zo heftig als het origineel. 

Verder hoor ik nog "Stop Stop Stop" (The Hollies 1966, FdM Play The Hollies maar niet op de plaat verschenen, 2013), een psychedelische uitvoering van dit nummer, die met een gemiddeld tempo wordt gespeeld en een dansbaar ritme heeft en "China Girl" (Iggy Pop/David Bowie 1976, met Sendelica opgenomen, 2015), een prachtige versie van dit nummer, die ik persoonlijk beter dan het origineel vind.

"An Introduction To" van The Luck Of Eden Hall staat vol puike psychedelische covers uit de jaren 60/70, waar ik, net als van de originele nummers, erg van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van dit genre deze schijf dan ook sterk aan.

Review: Sun Dial - Messages From The Mothership (Sulatron Records, 2023) (Psychedelisch)

Nadat hij de band The Modern Art had ontbonden, richtte multi-instrumentalist Gary Ramon, die in diverse bands actief is en tevens het Acme Records label runt, in 1990, de band Sun Dial op te Londen, Engeland.

Met Sun Dial bracht hij in verschillende band samenstellingen vanaf de oprichting tot 2012 diverse albums uit, waarvan de eerste "Other Way Out" via de labels Tangerine Records (1990), Dutch East India Trading Company (1991), UFO Records (1991), Acme Records (1994, 1996, 2003), Gallium Arsenide (1996), Lava (1997) en Relapse Records (2006) werd uitgebracht.

Vervolgens verschenen "Reflecter" (UFO Records, 1992, Dutch East India Trading Company, 1992 en Midi Inc., 1992), "Libertine" (Beggars Banquet Records, 1994, CD/MC, 1994 en Atlantic Records, 1993), "Return Journey" (Acme Records, 1994, Gallium Arsenide, 1996 en Relapse Records, 2006), "Acid Yantra" (Beggars Banquet Records, 1995 en Acme Records, 1995, 2007), "Live Drug" (Acme Records, 1996), "Zen For Sale" (Acme Records, 2003 en Headspin, 2003), "Shards Of God" (Acme Records, compilatie, 2007), "Libertine - Deprogrammed" (Acme Records, 2007), "Processed For DNA (The 20th Anniversary Anthology)" (Shrunken Head, 2-CD, 2010), "Sun Dial" (Shrunken Head, 2010), "Pumpkinhead" (Shrunken Head, 2011), "Mind Control" (Tangerine Records, 2012) en de Box Set "Exploding In your Mind - A Collection of Outtakes, Alternative Mixes and Rehearsals 1990-91 (Acme,"CD, 2010) plus 12 singles en 10 EP's.

Tijdens de opnamen van het album "Mind Control" uit 2012, dat 3 december 2015 plus 2 extra nummers via het Sulatron Records label op CD verscheen, bestond de band uit: Gary Ramon - sologitaar, zang, mellotron, mini-Moog, arp en Hammond orgel, Scorpio -basgitaar en Moog taurus 3 bas pedalen, Conrad Farmer - drums en Joolie Wood - viool, basblokfluit en melodica, terwijl Hugo Chavez-Smith, die tevens bij het debuut album "Other Way Out" betrokken was geweest, het album produceerde.

Het studio album van de band "Made In The Machine" verscheen 24 oktober 2016 via het Sulatron label op CD en 25 december werd, via dat zelfde label, de 2LP versie in een gelimiteerde oplage van 500 stuks met klaphoes uitgebracht.

"Science Fiction", dat 13 nummers bevat, is de opvolger van dit album en werd 22 juni 2018 in een beperkte oplage van 750 stuks op 180 gram groen vinyl en in een beperkte oplage van 500 stuks als CD uitgebracht door het Sulatron Records label.

Zijn album "Return Journey" uit 1994 werd op 18 april 2019 via Sulatron Records opnieuw uitgebracht en verscheen in een beperkte oplage van 500 stuks op 180 gram doorzichtig vinyl, waarbij de hoes het originele artwork van Savage Pencil bevat.

Op 4 september 2020 brengt Sulatron Records "Mind Control (The Ultimate Edition)" als 2LP in een beperkte oplage van 500 stuks op 180 gram geel-zwart gespetterd vinyl, gestoken in een klaphoes, als 2CD in een beperkte oplage van 500 stuks en als digitale download.

Het 2CD/2LP album, "Mind Control (The Ultimate Edition)", bevat de CD uit 2012, plus onuitgebrachte nummers uit diezelfde periode, waarbij vermeldenswaardig is, dat het oorspronkelijke album op 3 december 2015, plus 2 extra nummers, via het Sulatron Records label als CD verscheen en dat van deze nieuwe uitgave de CD 2 2 nummers meer bevat, dan de LP 2.

De band bestaat op deze uitgave uit: Gary Ramon - zang, sologitaar, mellotron, mini-Moog, arp, Hammond orgel en drums, Scorpio - basgitaar, 6 snarige basgitaar en Moog Taurus synthesizer, Conrad Farmer - drums, Joolie Wood - viool, , melodica, dwarsfluit en bas fluit.

Op 22 september 2023 brengt Sulatron Records zijn album "Messages From The Mothership", dat 8 nummers bevat, als LP in een beperkte oplage van 300 stuks op 180 gram zwart gerecycled vinyl en als CD in een beperkte oplage van 300 stuks uit en hierop bestaat de band uit: Gary Ramon - zang, sologitaar, Hammond orgel en Voc Continental, Scorpio - basgitaar, 6 snarige basgitaar, percussie en Moog Taurus synthesizer en Cleo Ramon - mellotron, Moog filters en Jupiter 6.

Het album start met "Echoes All Around", waarin Sun Dial een schitterende licht psychedelische song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme speelt, die tempowisselingen bevat en dansbaar is (luister naar dit nummer via de soundcloud link onder de recensie) en deze wordt gevolgd door "New Day", een heerlijke song met een terugkerend ritme, acid rock invloeden en een gemiddeld tempo en "Living For Today", een fantastische licht psychedelische song met een gemiddeld tempo, acid rock en jaren 60 invloeden en een aanstekelijk dansbaar ritme.

Daarna volgen "Burning Bright", een prachtige song met een niet al te hoog tempo, een terugkerend ritme en jaren 60 invloeden en "Look Up To The Skies", een geweldige psychedelische song met lichte Oosterse invloeden en een terugkerend ritme.

In "Edge Of Light" schotelt Sun Dial me een lekker in het gehoor klinkende rock song met een gemiddeld tempo, lichte invloeden van de muziek van Hawkwind uit hun begin periode en een aanstekelijk terugkerend ritme voor, waarbij stil zitten geen optie is, in het titel nummer "Messages From The Mothership" krijg ik een verrukkelijke psychedelische song met een gemiddeld tempo, een hypnotiserend terugkerend ritme en progressieve rock invloeden te horen, dat aanzet tot dansen en een lichte trance oproept, in "Saucer Noise" laat de band me genieten van een verrukkelijke song met een gemiddeld tempo, jaren 60 invloeden en een terugkerend ritme, die halverwege tijdelijk over gaat in een traag tempo, om na korte tijd weer verder in het begin tempo te gaan en in "Demagnetized" hoor ik de band een psychedelisch nummer met een vrij langzaam tempo spelen, die ruimtelijke invloeden bevat.

"Messages From The Mothership" van Sun Dial bevat schitterende psychedelische nummers, waar ik van begin tot einde zeer van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van dit genre deze schijf dan ook sterk aan.

Sulatron Records · SUN DIAL - Echoes All Around

Review: Modoki - Luna To Phobos (Riot Season Records, 2023) (Rock)

Modoki is een collectief, dat bestaat uit: Mitsuru Tabata (Japan) - sologitaar, orgel en synthesizer, Mike Vest (UK) - basgitaar en Dave Sneddon (UK) - drums.

De band bracht hun debuut album "Atom Sphere" uit via Riot Season Records, dat op 25 april 2023 verscheen als LP in een beperkte oplage van 300 stuks op zwart vinyl en op 25 augustus 2023 bracht dit label de tweede LP van de band uit in een beperkte oplage van 300 stuks op zwart vinyl en deze is getiteld "Luna To Phobos".

Het album, dat 8 nummers bevat, begint met "Sick Starliners", waarin Modoki een geweldig uptempo rock nummer speelt, dat swingt en een terugkerend ritme heeft en dit wordt gevolgd door "Mud River", een uptempo rock song met wisselende tempo's en een aanstekelijk ritme en "Those Disruptors", een schitterend swingend nummer, dat een terugkerend ritme heeft en met hoge snelheid wordt gespeeld.

Daarna volgen het titel nummer "Luna To Phobos", dat een vervolg op het vorige nummer lijkt en eveneens met hoge snelheid mijn gehoorgang ingespeeld wordt, "Non Telepaths", een uptempo nummer met een terugkerend ritme en prima gitaarspel en "Multiplied From The Old Days", een swingende uptempo song met acid rock invloeden en een aanstekelijk ritme.

In "Benefit Of Control" zet Modoki me opnieuw een uitstekend rock nummer voor, dat met hoge snelheid gespeeld wordt en swingt en in "Zenith" laat de band me genieten van een fantastisch uptempo nummer met een terugkerend ritme, dat acid rock invloeden heeft en heerlijk gitaarspel bevat.

"Luna To Phobos" van Modoki is een puike plaat, die 8 uptempo rock nummers bevat, die met veel energie worden gespeeld en ik raad iedere rock liefhebber deze schijf dan ook zeer aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onde de recensie)

Review: Hanford Flyover - Source (Friends Of The Fish, 2023) (Psychedelische Pop)

Hanford Flyover uit Louisville en Staffordshire, Kentucky, Amerika werd door Josh Bowler - sologitaar, keyboards en achtergrondzang en Holy Bowler - zang en keyboards opgericht, die samen met Ian Turner - bas- en sologitaar, drums en keyboards de band vormen.

De band bracht op 27 januari 2019 hun debuut single "Just Another Day" als 7" op zowel geel als blauw vinyl via Fruits De Mer Records uit en tevens als digitaal nummer, waarna op 17 februari 2019 hun digitale debuut album "FreeFall" volgde en deze werd op 22 mei 2020 gevolgd door de digitale EP "All We Have Is Now".

Op 21 juni 2021 verscheen hun album "Hanford Tape Sessions", waar 9 nummers op staan, via Friends Of The Fish als LP in een zeer beperkte oplage van 200 stuks, als CD gestoken in een LP hoes en als digitale download en op 7 april 2023 verscheen het digitale album "Source", waarop 16 nummers staan en dit wordt op 11 oktober 2023 als CD uitgebracht door Friends Of The Fish en hierop staan 8 nummers.

Het album begint met de radio versie van "Shadows On The Sun", waarin Hanford Flyover een schitterende uptempo psychedelische song ten gehore brengt, die een aanstekelijk terugkerend ritme heeft en gevolgd wordt door de lange versie van "Shallow Waters", een heerlijke swingende uptempo song met een aanstekelijk dansbaar ritme en "Neutrino" (lange versie), een fantastische uptempo song met een terugkerend ritme, dat tot dansen aanzet.

Daarna volgen de lange uitvoeringen van "This Is Now", een prima uptempo mix van folk en pop, die enkele tempowisselingen heeft en bij tijden wijle swingt, "Formless", een geweldige uptempo rock song met melodische invloeden en "Firefly", een prachtige song met afwisselende tempo's en een aanstekelijk ritme.

In de lange versie van "Golden" zet Hanford Flyover me een lekker in het gehoor klinkende uptempo pop song voor, die melodische invloeden bevat en swingt en in de lange versie van "Entropy" krijg ik een verrukkelijke licht psychedelische pop song te horen, die een hypnotiserend terugkerend ritme en acidrock invloeden heeft, waarmee het duo me in een lichte trance brengt.

"Source" van Hanford Flyover is een uitstekende CD, die heerlijke psychedelische nummers bevat, waar ik erg van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van deze muzieksoort deze schijf dan ook sterk aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Closure To Moscow - Soft Hell (Bird's Robe Records, 2023) (Pop / Rock)

Closure In Moscow uit Melbourne, Australië werd in 2006 opgericht en bestond uit: Beau McKee - drums, Manny Zenneli - sologitaar, erhu en percussie zang, Brad Kimber – basgitaar, Michael Barrett – sologitaar, zang, percussie en programmering en Christopher James de Cinque – zang, drums en percussie.

De band bracht in deze bezetting op 19 april 2008 hun debuut EP "The Penance And The Patience" uit als CD en digitale download via Taperjean Music, die gevolgd werd door het debuut album "First Temple", dat 5 mei 2009 als CD en digitale download verscheen via Equal Vision Records.

Vervolgens onderging de band enkele bezettingswisselingen en werden Beau McKee en Brad Kimber vervangen door Salvatore Aidone - drums, percussie en programmering en Duncan Millar - basgitaar, dubbele bas, zang en percussie, waarna het album "Pink Lemonade" op 9 mei 2014 als 2LP, als CD en als digitale download via Sabre Tusk Records verscheen.

Alle 3 de uitgaven worden door Bird's Robe Records opnieuw uitgebracht, waarvan "Pink Lemonade" en "First Temple" reeds verschenen op 1 oktober 2021 en op 26 november 2021 verscheen "The Penance And The Patience", dat 6 nummers bevat en als LP in een beperkte oplage van 350 stuks op doorzichtig met rook effect en donker blauwe swirl 180 gram vinyl, als LP in een beperkte oplage van 350 stuks op roest rood met rood op been gespetterd 180 gram vinyl, als LP in een beperkte oplage van 100 stuks op donker rood / geel met zwart marmerkleurig 180 gram vinyl, als LP in een beperkte oplage van 200 stuks op zwart 180 gram vinyl, als CD en als digitale download werd uitgebracht.

Het album "Pink Lemonade" verscheen op 4 februari 2022 opnieuw via Bird's Robe Records in samenwerking met Enjoy The Ride Records als LP in een beperkte oplage van 100 stuks op doorzichtig roze limonade kleurig vinyl, als CD en als digitale download en op 27 oktober 2023 brengt Bird's Robe Records hun album "Soft Hell" als 2LP op gekleurd vinyl, als CD in een beperkte oplage van 1000 stuks en als digitaal album uit.

Het album, start met "Jaeger Bomb", waarin Closure To Moscow een prima rock song ten gehore brengt, die wisselende tempo's bevat en gevolgd wordt door "Primal Sinister", een geweldige swingende uptempo rock song met een dansbaar ritme en tempowisselingen en "Absolute Terror Field", een lekker in het gehoor klinkende song met invloeden van funk en soul, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt.

Daarna volgen "Better Way", een uitstekende uptempo song met een dansbaar ritme, die swingt, "Holy Rush", een puike rock song met invloeden van dance en "Keeper Of The Lake", een swingende song met tempowisselingen en lichte jaren 70 disco invloeden.

In "Lock & Key" zet Closure To Moscow me nogmaals zo'n dansbare song met een aanstekelijk ritme voor, in "Don Juan Triumphant" begint de muziek in een langzaam tempo, om na enkele minuten over te gaan in een gemiddeld tempo, dat rock invloeden heeft en in het titelnummer "Soft Hell" laat de band me genieten van een schitterende pop song met prima samenzang, die in een niet al te hoog tempo wordt gespeeld en na iets meer dan een minuut tijdelijk meer snelheid krijgt  

Verder volgen "Fine", een swingende poprock song met een gemiddeld tempo, "Lovelash", een lekker klinkende pop song met wisselende tempo's, die bij tijd en wijle swingt en "My Dearest Kate", een mooie rustige song met minimale begeleiding.

"Soft Hell" van Closure To Moscow bevat 12 puike poprock songs die ik liefhebbers van dit genre aanraad eens te gaan beluisteren en zelf hun oordeel hierover te vellen.(luister naar enkele nummers van dit album via de bandcamp link onder de recensie)