Review: The Lunar Effect - Strange Lands (Kozmik Artifactz Records, 2020) (Progressieve Rock)

The Lunar Effect uit Londen, Engeland werd in 2014 opgericht en bestaat sinds 2016 uit: Josh Gosling - zang, Jon Jefford - sologitaar en zang, Daniel Jefford - drums en Brett Halsey - basgitaar.

Op 25 januari 2019 verscheen hun debuut album "Calm Before The Calm" via Kozmik Artifactz Records als LP, als CD en als digitale download en de band bracht op 30 juli 2016 hun debuut EP "Strange Lands" uit en op 27 november 2020 verscheen deze, aangevuld met 2 nummers, plus een cover versie van "Freelance Fiend" (Leafhond), via Kozmik Artifactz Records als LP in een beperkte oplage van 250 stuks op doorzichtig 180 gram vinyl, als LP in een beperkte oplage van 150 stuks op wit/oranje/rood marmer kleurig 180 gram vinyl, als CD en als digitale download.

Het album, dat 9 nummers bevat, start met "A Ballad For The Tin Man", waarin de band een schitterende stoner rock song in een gemiddeld tempo speelt, die diverse tempowisselingen en progressieve bluesrock invloeden heeft en gevolgd wordt door "Jack & Jill", een heerlijke uptempo progressieve bluesrock song, die halverwege tijdelijk stopt, om tijdelijk te veranderen en na iets meer dan 1 minuut weer verder te gaan zoals begonnen werd.

Daarna volgen "Into The Ether", een lekker in het gehoor klinkende rock song met tempowisselingen en een terugkerend aanstekelijk ritme en de cover van Leafhound "Freelance Fiend", een fantastische uptempo progressieve rock song, die een terugkerend ritme heeft en invloeden van hardrock en bluesrock bevat.   

In het nieuwe nummer "Sleepyhead" zet The Lunar Effect me een prachtige rock song in een niet al te hoog tempo voor, die een terugkerend ritme heeft en aanzet tot dansen en in het andere nieuwe nummer "New Lines" krijg ik eveneens een mooie, vrij rustige, song te horen, die tempowisselingen heeft en bij tijd en wijle swingt.

Verder volgen "So Far Gone", een geweldige swingende rock song, die in een gemiddeld tempo met een aanstekelijk terugkomend ritme wordt gespeeld en hierbij is stil zitten geen optie, "Molecular Curiosity", een uitstekend nummer, dat een swingend terugkerend ritme heeft en "Sail For The Moon", een verrukkelijke progressieve rock song, die in een vrij rustig tempo gespeeld wordt en opnieuw van een terugkerend ritme is voorzien, dat de muziek net iets extra's meegeeft en tegen het einde van de song verandert in een psychedelisch stukje muziek met een radio bericht.

"Strange Lands" van The Lunar Effect is een puike plaat, die vol progressieve nummers staat, waar ik ten volle van genoten heb en ik kan liefhebbers van die genre, deze schijf dan ook van harte aanbevelen.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: The Mount Fuji Doomjazz Corporation - Anthropomorphic (Denovali Records, 2020) (Dark Jazz)

De bandleden van The Kilimanjaro Darkjazz Ensemble maakten onder de naam The Mount Fuji Doomjazz Corporation op 5 juni 2007 het album "Doomjazz Future Corpses!".

The Mount Fuji Doomjazz Corporation bestond toen uit: Jason Kohne (Bong-Ra) - solo- en basgitaar, Gideon Kiers - percussie, Hilary Jeffery - elektronica en trombone, Nina Hitz - cello, Charlotte Cegarra - zang, dwarsfluit en xylofoon en Eelco Bosman - sologitaar.

Op 23 juli 2010 bracht de band het album "Succubus" als digitaal album uit, dat op 9 november 2010 gevolgd werd door "Doomjazz Future Corpses!" (digitaal album) , "Anthropomorphic" (3 februari 2011, digitaal) en "Egor" (1 april 2012, digitaal).

Op 28 februari 2020 bracht Denovali Records hun album "Doomjazz Future Corpses!" voor het eerst als CD en als 2LP uit en deze verscheen gelijktijdig met het album "I Forsee The Dark Ahead, If I Stay" van The Kilimanjaro Darkjazz Ensemble, dat eveneens als CD en als 2LP werd uitgebracht.

Vervolgens verscheen op 26 juni 2020 het album "Succubus" van de band, als CD, 2LP en als digitale download via Denovali Records en gelijktijdig bracht dit label ook de CD, 2LP en dd "From The Stairwell" van The Kilimanjaro Darkjazz Ensemble uit.

Op 11 december 2020 verschijnt de her-uitgave van het album "Anthropomorphic", waarop 4 nummers staan, via Denovali Records als LP, als CD en als digitale download.

Vermeldenswaardig is nog, dat gastmuzikant Ron Goris op drums speelt en dat violiste Sarah Anderson eveneens op het album meedoet.

De plaat begint met "Space" en daarin speelt de band een traag dark jazz nummer, dat een duistere sfeer oproept, waaraan ruimtelijke invloeden toegevoegd worden en hierin wordt geïmproviseerd en geëxperimenteerd. 

De muziek loopt over in "Dimension", waarin de band verder gaat met het maken van hun op improvisaties gestoelde dark jazz, die experimentele hypnotiserende eentonige elektronische hoge tonen en free jazz bevat. 

Ook in "Form" gaat de muziek verder en speelt The Mount Fuji Doomjazz Corporation weer een soortgelijk nummer met experimentele improvisaties, waarbij de muziek zo nu en dan vrij heftig wordt.

In "Function" vervolgt de band deze ingeslagen weg en verandert er in principe weinig aan de muziek.

The Mount Fuji Doomjazz Corporation heeft me met "Anthropomorphic" een uitstekende lange experimentele muzikale trip voorgeschoteld, die ik liefhebbers van improvisaties kan aanraden eens te gaan beluisteren.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

 

Review: The Galileo 7 - Decayed (Fools Paradise Records, 2020) (Beat)

Allan Crockford - zang en sologitaar richtte in 2009  de band The Galileo 7 op, die naar een episode van Star Trek is genoemd.

Hij was eerder actief in andere bands en enkele daarvan zijn: The Solarflares, The Prisoners, JTQ en Thee Headcoats en hij maakt ook deel uit van de band Graham Day & The Forefathers.

Samen met Viv Bonsels - orgel en zang, Mole Brooks - basgitaar en zang en Russ Baxter - drums vormde hij de eerste formatie van The Galileo 7, die uit Medway, Londen, Engeland komt en tegenwoordig bestaat uit: Allan Crockford - zang en sologitaar, Viv Bonsels - orgel en zang, Paul Moss - basgitaar en zang en Mole Brooks - drums en zang.

The Galileo 7 bracht diverse albums uit.

In 2010 was dat "Are We Having Fun Yet?" via Misty Lane Records en in 2012 "Staring At The Sound" via State Records, waarna "False Memory Lane" uit 2014 op het eigen Fool's Paradise label verscheen en deze werd zowel op vinyl, als op CD en als download uitgebracht, waarbij opgemerkt kan worden, dat de bij vinyl versie een CD met 3 nummers, die niet meer op de LP pasten, is bijgevoegd, plus een download code.

De band heeft in 2015 een nieuwe single gemaakt, getiteld "One Lie At A Time" / "The God Of Gaps", die 16 maart via het State Records label in een gelimiteerde oplage van 500 stuks verscheen, waarvan de eerste 250 exemplaren vergezeld gingen van een CD met daarop de nummers van de single plus een exclusieve extra song, die nergens anders op staat.

Ook de nieuwe 7" vinyl single "Cruel Bird", die een dubbele A kant heeft, is 28 maart 2016 via het State Records label uitgebracht in een beperkte oplage van 500 stuks, waarvan de eerste 200 exemplaren op paars vinyl zijn geperst, die alleen via de band zelf of via State Records verkrijgbaar zijn en tevens is vermeldenswaardig, dat de single in mono is verschenen.

Tijdens de opnames voor de single, speelde de band ter opwarming diverse oudere nummers en wisten daarbij onmiddellijk, dat ze deze eveneens zouden gebruiken. Het resultaat daarvan is te horen op de CD "The Live-O-Graphic Sessions", die 24 januari 2016 in de Barker's Lithographic Printers, te Rochester, werd opgenomen en net als de single 28 maart 2016 via het Fools Paradise Records is verschenen.

Hun album "Tear Your Minds Wide Open" werd 10 november 2017 door het Damaged Goods label in een beperkte oplage van 300 stuks op vinyl uitgebracht en bevat tevens een gratis CD, waarop een extra exclusief nummer staat en tevens verscheen het album als digitale download.

Op 26 april 2019 verscheen de 7" mono single "Too Late" / "The World Looks Different Today" in een beperkte oplage van 500 stuks via State Records, als voorloper van hun album "There Is Only Now", dat in juni 2019 door Damaged Goods Records werd uitgebracht en vermeldenswaardig is verder, dat dit de eerste plaat is, dat alle bandleden in één of meerdere nummers zingen.

De band viert in 2020 hun 10 jarige bestaan middels hun album "Decayed", dat 22 november 2020 via Fool’s Paradise Records in een beperkte oplage van 250 stuks als LP is uitgebracht bevat 10 nummers.

Vermeldenswaardig is verder, dat 2 nummers in de oude bezetting uit 2013 met Russ Baxter zijn opgenomen, terwijl de rest van de nummers in de huidige bezetting gespeeld wordt en het bonus  nummer niet op de LP staat.

Het album, dat inclusief het extra nummer, uit 11 covers bestaat, begint met "The Day The World Turned Dayglo" (X-Ray Specs), waarin de band een schitterende progressieve pop song ten gehore brengt, die invloeden van bands uit eind jaren 70, begin jaren 80 heeft en een dansbaar ritme bevat en gevolgd wordt door "Him Or Me" (Paul Revere And The Raiders), een geweldige swingende jaren 60 gerelateerde beat song.

Daarna volgen "Paper Dolls" (The Nerves), een uptempo poprock song, die een aanstekelijk dansbaar ritme heeft, "Tattoo", een prima eigentijdse cover uitvoering van dit nummer van The Who en "Reynard The Fox" (Julian Cope) (bezetting 2013), een fantastische aanstekelijke psychedelische progressieve pop song, die de sfeer van eind jaren 60, begin jaren 70 oproept.

Op kant B start The Galileo 7 met "Astronomy Dominee" (Pink Floyd) en hierin krijg ik een verrukkelijke psychedelische song voorgeschoteld, die het origineel sterk benadert, in "Tinker Tailor" (The Yardbirds) zet de band me een uitstekende swingende progressieve uptempo jaren 70 song voor, die subtiele tempowisselingen heeft en in "Circle Sky" (The Monkees) laat de band me genieten van een snelle jaren 60 gerelateerde rock song, waarbij stil zitten geen optie is en me in beweging brengt.

Dan volgen "Send Me A Postcard" (Shocking Blue), waarin de band een iets snellere versie van dit nummer speelt, die geweldig klinkt, "Kingdom Of Love" (Robyn Hitchcock), een heerlijke swingende uptempo rock song, waarbij het moeilijk is om niet in beweging te komen en het bonus nummer "Glow Girl" (The Who) (huidige bezetting), waarin de band laat horen sterk door deze band beïnvloed te zijn door een fantastische uitvoering van deze song te spelen.

"Decayed" van The Galileo 7 is een schitterende plaat, die vol geweldige covers staat, waar ik enorm van genoten heb en ik kan iedere jaren 60 en 70 liefhebber deze schijf van harte aanbevelen.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

 

Review: Ocean Hills - Santa Monica (AFM Records, 2020) (Melodische Rock)

Ocean Hills uit Los Angeles, Amerika, bestaat uit: Zoli Teglas - zang, Peter Lukacs - sologitaar, Daniel Szebenyi - keyboards en basgitaar en Reinder Oldenburger - ritme gitaar.

De band brengt op 27 november 2020 hun debuut album "Santa Monica" via AFM Records als LP in een beperkte oplage op doorzichtig lichtblauw en in een beperkte oplage op doorzichtig oranje vinyl uit en tevens als CD (met van 3 nummers ook de langere versies als bonus nummer) en als digitale download.

Het album werd vooraf gegaan door de singles: "A Separate Peace" (24 april 2020), "Death Or Liberty" (19 juni 2020) en "Santa Monica" (28 augustus 2020), die ook op het album staan.

De plaat, die 11 nummers bevat, begint met "Bound", waarin de band een heerlijke aanstekelijke hardrock speelt, die een terugkerend ritme en een dansbaar ritme bevat en dit nummer wordt gevolgd door "A Separate Peace", een prima swingende rock song, die aanzet tot beweging en "Death Or Liberty", een mooie, vrij rustige, poprock song, die subtiele tempowisselingen heeft.

Daarna volgen "Like A Lady", een uitstekende uptempo melodische rock song met een aanstekelijk dansbaar ritme, het titel nummer "Santa Monica", een puike rock song met een terugkerend ritme (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie) en "Budapest My Love", een schitterende rock song met een hoog meezing gehalte en een aanstekelijk dansbaar ritme.

In "Hold Me" zet Ocean Hills me een swingende melodische song voor, in "Angels Wings" hoor ik de band een lekker in het gehoor klinkende uptempo rock song spelen en in "Vampire" laat de band me genieten van een prachtige song, die in een niet al te hoog tempo wordt gespeeld en aanzet tot schuifelen.

Dan volgen "Christina", een melodische poprock song met eem gemiddeld tempo en "There Is A Light That Never Goes Out", eveneens een schitterende melodische rock song, die een aanstekelijk ritme heeft.

"Santa Monica" van Ocean Hills staat vol uitstekende melodische rock nummers, waar ik van begin tot einde van genoten heb en ik kan liefhebbers van hardrock en melodische rock deze schijf dan ook zeer aanbevelen.

Review: Moth Man - One And All (Mega Dodo Records, 2020) (Pop)

Moth Man uit Manchester en Reading bestaat uit: Simon Findlay - zang en sologitaar, Gary Boyling - drums en percussie, Steve Thompson - basgitaar en keyboard, Simon Cullen - sologitaar en Elysia Lake - achtergrondzang.

De band brengt op 30 oktober 2020 hun debuut single "The Water" via het nieuwe label Billywitch Records uit en deze wordt in maart 2021 gevolgd door het debuut album "Where The Dead Birds Go”, maar op 27 november 2020 werd eerst nog het nummer "One And All" via Mega Dodo Records uitgebracht.

"One And All" is een prachtige song, die in een erg rustig tempo met een terugkeren ritme wordt gespeeld en een nostalgisch gevoel oproept.

Moth Man heeft met "One And All" nogmaals bewezen een band te zijn, die voor mooie rustige pop songs kiest en ik kan liefhebbers van de betere pop dan ook aanraden eens te gaan luisteren naar deze single.(luister naar dit nummer via de soundcloud link onder de recensie)

Moth Man · One And All

Review: Hint - Rarities Of Two Centuries (Atypeek Music / Bruillance Records, 2020) (Punk / Jazz / Dance)

Hint uit Angers, Frankrijk werd in 1993 opgericht en bestaat uit: Arnaud Fournier (Dead Hippies, La Phaze) - sologitaar, saxofoon, trompet en dwarsfluit en Hervé Thomas (Fragile, Urawa en Dead Hollywood Stars) - solo- en basgitaar, samples en zang.

Op 5 maart 2020 verscheen hun album "100% White Puzzle" als CD en als digitale download) en deze werd gevolgd door: "Dys" (10 maart 2020, dd), "Wu-Wei" (11 maart 2020, dd) en "Product Topology" (27 maart 2020, dd) en op 11 september 2020 bracht Atypeek Music / Bruillance Records hun album "Rarities Of Two Centuries" als LP uit in een beperkte oplage van 300 stuks op wit vinyl en als digitale download en de opnamen 9 hiervan zijn tussen 1995 en 2010 gemaakt en hierop spelen Portobello Bones, Gran Kino en Daunik Lazro mee en maakte The Young Gods een remix voor het album.

Het album begint met "The Fish And The Fisher", waarin Hint een schitterende song in een niet al te hoog tempo ten gehore brengt, die een terugkerend licht hypnotiserend ritme heeft en tevens jazz en elektronische invloeden bevat, waarna "Trafics" volgt en het duo een fantastische mix maakt van progressieve rock elektronische muziek en dance, die boventonen zang bevat en bij tijd en wijle swingt.

Daarna volgen 3 nummers met Portobello Bones, waarvan de eerste getiteld "Hod" is en daarin speelt de band een uitstekende heftige uptempo punk song, "Alleged", een heerlijke uptempo punk song met een terugkerend ritme en "Sixed", een puike punk song, die met hoge snelheid gespeeld wordt. 

In "Diagonal" speelt Daunik Lazro met Hint mee en krijg ik een geweldige mix van avant garde en free jazz in een vrij rustig tempo en in "A Hint Of 1989" met 

Gran Kino laat de band me genieten van een instrumentale mix van post-punk, elektronische en industriële muziek, die een terugkerend ritme heeft.

Verder volgen "Alaska's Polaroid", een verrukkelijke instrumentale uptempo mix van dance, drum 'n bass en jazz, die rustig start, maar na korte tijd over gaat in een swingend stuk muziek en "Wu-Wei Reloaded" (The Young Gods Remix), een experimenteel klinkend nummer, dat jazz en dance invloeden heeft.

"Rarities Of Two Centuries" van Hint is een prima plaat, die afwisselende stijlen muziek bevat, die het luisteren meer dan waard zijn en ik kan liefhebbers van punk, jazz en dance deze schijf dan ook aanraden.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Heavenly - A Bout De Heavenly The Singles (Damaged Goods Records, 2020) (Pop)

Heavenly uit Oxford, Engeland werd in 1989 opgericht en bestond tot de dood van drummer Mathew Fletcher in 1996 verder uit: Amelia Fletcher - zang, Peter Momtchiloff - sologitaar, Rob Pursey - basgitaar en Cathy Rogers - keyboards en zang.

De band bracht hun 7" debuut single "I Fell In Love Last Night" in 1990 uit en deze werd dat zelfde jaar gevolgd door de 7" "Our Love Is Heavenly", die beide door Sarah Records werden uitgebracht.

In 1991 verscheen hun debuut album "Heavenly vs. Satan"  als LP en als cassette via Sarah Records, waarna "So Little Deserve" (7" single, 1991, Sarah Records), "She Says" (7" single, 1991, K Records), "Le Jardin De Heavenly" (CD, LP, 1992, Sarah Records), "P.U.N.K Girl" (7" single, 1993, Sarah Records), "Atta Girl" (7" single, 1993, Saragh Records), "The Decline And Fall Of Heavenly" (CD, LP, 1994, Sarah Records), "Space Manatee" (7" single, 1996, K Records) en "Operation Heavenly" (CD, LP, 1996, Wiiija Records) werden uitgebracht en tevens verschenen de 7" split single Heavenly - "Trophy Girlfriend" / Bis - "Keroleen" - "Grand Royal With Cheese" (1996, K Records) en het CD compilatie album "This Is Heavenly" (1995, Elefant Records).

Op 11 december 2020 brengt Damaged Goods Records het album "A Bout De Heavenly The Singles" als LP, als CD en als digitale download uit en hierop staan 17 nummers.

Het album start met "I Fell In Love Last Night", waarin de band een heerlijke pop song song in een gemiddeld tempo ten gehore brengt, die een aanstekelijk dansbaar ritme heeft (luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie) en gevolgd wordt door "Over And Over", een lekker in het gehoor klinkende uptempo song met enkele tempowisselingen en een vrolijk ritme en "Our Love Is Heavenly", een prima pop song met een gemiddeld tempo en een dansbaar ritme.

Daarna volgen "Wrap My Arms Around Him", eveneens zo'n aanstekelijke swingende uptempo pop song met een vrolijk ritme, "She Says", een song met een gemiddeld tempo, die aanzet tot dansen en enkele tempowisselingen heeft, "Escort Crash On Marston Street", waarin de band opnieuw zo'n vrolijk klinkende pop song speelt, die een zeer dansbaar ritme heeft en "So Little Deserve", een afwisselende song met een aanstekelijk ritme.

In "I'm Not Scared Of You" gaat Heavenly verder met het maken van hun dansbare pop muziek, in "Atta Girl" zet de band me een schitterende swingende uptempo song voor, die me in beweging houdt, in "P.U.N.K Girl" krijg ik weer een vrolijk klinkende song voorgeschoteld en in "Hearts And Crosses" laat de band me nogmaals genieten van een vrolijke aanstekelijke dansbare uptempo song. 

Dan volgen "Dig Your Own Grave", een song met wisselende tempo's, die met een niet al te hog snelheid gespeeld wordt, "So?", een korte solo zang zonder begeleiding, "Trophy Girlfriend", een fantastische uptempo song met lichte punk invloeden en "Space Manatee", een swingende uptempo poprock song, die ook nu weer aanzet tot beweging.

Verder hoor ik "You Tore Me Down", een prachtige song in een gemiddeld tempo en "Art School", een geweldige cover van het nummer van The Jam, waarmee de band

me verrast met deze punk song.

"A Bout De Heavenly The Singles" van Heavenly is een uitstekende plaat, die vol vrolijk klinkende dansbare uptempo nummers staat en ik kan liefhebbers van de betere pop dan ook aanraden, deze schijf eens te gaan beluisteren.

Review: Burn Ritual - The Void (Kozmik Artifactz Records, 2020) (Stoner / Psychedelische Rock)

Burn Ritual is het alias van producer / multi-instrumentalist Jake Lewis uit San Antonio, Texas, Amerika.

Hij bracht op 11 augustus 2017 zijn debuut EP "Like Suffering" uit als CD in een beperkte oplage van 50 stuks, als cassette in een zeer beperkte oplage van 10 stuks en als digitale download en deze werd op 1 oktober 2018 gevolgd door het album "Blood Of The Raven", dat als LP, als CD, als cassette in een zeer   beperkte oplage van 15 stuks, als bundel van T-Shirt met CD in een beperkte oplage en als dd verscheen en op 7 augustus 2020 bracht Forbidden Place Records zijn album "The Void" als CD en als dd uit, waarna het album op 27 november 2020 via Kozmik Artifactz Records als LP in een beperkte oplage werd uitgebracht.

Het album, dat 8 nummers bevat, start met "Lust For The Dead", waarin Burn Ritual een met een radio toespraak start, die na korte tijd over gaat in een geweldige licht psychedelische stoner rock song met acid rock invloeden, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en een terugkerend ritme heeft, waarna het titel nummer "The Void" volgt en hij een heerlijke trage stoner rock song met een licht hypnotiserend terugkerend ritme speelt.

Daarna volgen "They Crawl", een puike licht psychedelische rock song en ook dit nummer bevat een terugkerend ritme en heeft acid rock invloeden en "Bringer Of Evil", een schitterende stoner rock song, die in een niet al te hoog tempo wordt gespeeld en een licht hypnotisch effect heeft.

In "Mark Of The Witch" zet Burn Ritual me een swingende uptempo hardrock song voor, die invloeden van Black Sabbath bevat en in "Tranquilized" krijg ik een song in een gemiddeld tempo te horen, die een aanstekelijk ritme heeft, dat aanzet tot beweging.

Verder volgen "The Conqueror", een kort instrumentaal nummer, dat een terugkerend ritme en lichte Oosterse invloeden heeft en "Evil Lie", een verrukkelijke rock song, die in een gemiddeld tempo wordt gespeeld en acid rock invloeden bevat.

"The Void" van Burn Ritual is een fantastische plaat, waar ik van begin tot eind met volle teugen van genoten heb en ik kan deze schijf dan ook zeer aanraden aan een ieder, die van stoner en psychedelische rock houdt.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Corecass - Void (Golden Antenna Records, 2020) (Avant Garde / Dark Ambient)

Corecass uit Hamburg, Duitsland is sinds 2014 het alias van multi instrumentalist Elinor Lüdde, die harp, accordeon, gitaar, zang, synthesizers en field recordings in haar muziek gebruikt.

Ze bracht haar debuut 12" EP "Sacer" op 30 juli 2014 via Pneuma Dor uit in een beperkte oplage van 200 stuks op zwart vinyl en deze werd gevolgd door: "Quasar" (8 februari 2016, digitaal album), "Quasar Remix Edition" (10 augustus 2016, digitaal album), "Magma" (8 oktober 2018, digitaal nummer) en "Domu Hypnagogia (Corecass Remix)" (26 mei 2020, digitaal nummer).

Op 27 november 2020 verschijnt haar album "Void", waarop 6 nummers staan, via Golden Antenna Records als LP in een beperkte oplage van 200 stuks op 180 gram zwart vinyl.

Het eerste nummer van het album is "Void I", waarin Corecass een een fantastisch rustig nummer ten gehore brengt, dat invloeden van ambient en elektronische muziek heeft, een terugkerend  ritme bevat en bij tijd en wijle zwaar klinkt (luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie) en dit wordt gevolgd door "Carbon", een mooi rustig stukje muziek met de klank van ambient gemixt met het geluid van waterdruppels en "Void II", een geweldig duister klinkend nummer met avant garde en klassieke invloeden, dat in een niet al te hoog tempo gespeeld wordt en zo nu en dan heftig en dreigend overkomt.

Daarna zet Corecass me "Amber" voor en daarin krijg ik weer zo'n uitstekend dreigend nummer voorgeschoteld, dat avant garde invloeden bevat, waarna "Void III" volgt en de band een prachtig melodisch stukje muziek met klassieke invloeden in een gemiddeld tempo speelt.

Het laatste nummer heet "Breath" en hierin krijg ik het golven van water te horen, waarmee de band me tot rust brengt.

"Void" van Corecass is een schitterend album, dat heerlijke, soms duistere, muziek bevat, waar ik zeer van genoten heb en ik kan liefhebbers van zware muziek en avant garde deze schijf dan ook sterk aanbevelen.

 

Review: Various Artists Trah Wax - At The Rockin' Monster Record Hop (Trash Wax Records, 2020) (Rock & Roll / Rockabilly / Punkrock)

Het compilatie CD album "At The Rockin' Monster Record Hop" van Trash Wax Records verscheen 28 augustus 2020 en bevat 21 nummers uit de periode 2015-2020 van evenzoveel bands uit diverse landen.

Het album start met "Cult Of Buzz" van Ugly Fly Guys uit Durham, Engeland en daarin speelt de band, na een kort intro, een geweldige uptempo mix van surf en garagerock, die swingt en invloeden heeft van The Cramps en The Monsters, waarna Kings Of Hong Kong (Frankrijk) volgt met "Hell Yeah!", dat tussen een psycho-billy en een country song inzit en swingt en dit nummer wordt gevolgd door "Bones By My Bedside" van Hexxers (Amerika), die een swingende uptempo garage rock & roll song ten gehore brengt, waarbij stil zitten geen optie is (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie) en "Fantomasophobia" van Messer Chups (St.Petersburg, Rusland), die eveneens met een intro starten, waarna de band een fantastisch instrumentaal surf nummer in een gemiddeld tempo speelt.

Daarna volgen The Mings (Eindhoven) met "I Lied", een uptempo garagerock song met invloeden van de jaren 60, Sirocco Bros. & Lobo Jones (Engeland en Ierland) met "Bewitched", een heerlijke aanstekelijke swingende uptempo mix van rock & roll en country met invloeden van "Meet Me In The Bottom" van Howlin' Wolf, The Spacewasters (Engeland) met "Sweet Love On My Mind", een geweldige rock & roll song, die met hoge snelheid gespeeld wordt en invloeden van eind jaren 50, begin jaren 60 heeft en Das Clamps (Londen, Engeland) met Human Clam", een persiflage op "Human Fly" van The Cramps.

In "Astro Stratosphere Stardust Cadillac" zet Ug And The Cavemen (Engeland) me een punkrock song voor, die met de snelheid van het licht wordt gespeeld, in "Regresan De La Tumba" laat Los Tiki Phantoms (Barcelona, Spanje) me genieten van een schitterend uptempo instrumentaal rock & roll nummer met invloeden van surf, in "Coolest Little Monster" speelt Mondo "X" (Canada en Schotland) een rock & roll song in een gemiddeld tempo, dat jaren 50 invloeden heeft en in "We Had Love" van Go Go Cult (Reading, Engeland) hoor ik de band een garagerock song in een gemiddeld tempo spelen, die tegen het eind steeds meer snelheid krijt, tot er een climax is bereikt.

Dan volgen Sterling Roswell (Londen, Engeland) met "Can't Hardly Stand It", een verrukkelijke psycho-billy song, die in een niet al te hoog tempo gespeeld wordt en een terugkerend ritme bevat, The Voo-Dooms (Engeland) met "Greenline To Doomsville", een uitstekend instrumentaal psycho-billy nummer met een terugkerend ritme en invloeden van de muziek van Booker T And The MG's, Leadfoot Tea (Malmö, Zweden) met "Endless Sleep", een rock & roll song, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en een repeterend ritme heeft en Emptifish (Portsmouth, Engeland) met "Jesus From Venus", een verrukkelijke swingende rock & roll song, die aanzet tot dansen.

Verder hoor ik "No Gods No Tears", een heerlijke aanstekelijke uptempo punkrock song, van The Dinz (Toms River, New Jersey, Amerika), "Swamp Devil", van The Hillmans (Brighton, Engeland), een uitstekende rock & roll song, die een terugkerend dansbaar ritme heeft, "Fly With The X-Ray Eyes" van Guitar Slingers (Dublin, Ierland), een geweldige snelle rockabilly song, die swingt als een trein, "He Said" van Howlin Bones (Nottingham, UK), een puike cover van deze trash song en "Werewolf"/"4th Dimension" van Aloha Swamp (St.Petersburg, Rusland), een lekker in het gehoor klinkende uptempo mix van surf en western muziek.

"At The Rockin' Monster Record Hop" van diverse artiesten is een schitterende CD, die vol fantastische nummers staat en ik kan liefhebbers dan ook aanraden eens te gaan luisteren naar de muziek van dit label.

Review: The Re-Stoned - Thunders Of The Deep (Clostridium Records, 2020) (Progressieve Rock / Stoner)

Componist, gitarist en multi-instrumentalist Ilya Lipkin begon zijn muzikale carrière in diverse lokale bands, waaronder de legendarische dark-folk act Neutral en het avant-garde trio Yarche-1000-Solnts, voordat hij in 2003 zijn eigen akoestische Neo-folk ensemble Waldsone vormde.

In 2008 richtte hij te Moskou, Rusland, de band The Re-Stoned op samen met basgitarist Vladimir Nikulin en drummer Andrei Pankratov, waarin de band een muzikale combinatie maakt van spacerock, blues, psychedelische rock en power rock met melodische muzieklijnen in zeventiger jaren stijl.

Hun debuut EP "Return To The Reptiles", die in de repetitieruimte van de band werd opgenomen, werd in 2009 uitgebracht via het R.A.I.G. label in een zeer beperkte hand genummerde oplage van 100 stuks met daarop 4 nummers, waarvan er 2 op de eerste volledige CD, "Revealed Gravitation" uit 2010, in een vernieuwde versie terecht kwamen, die eveneens via R.A.I.G. verscheen.

Ook de CD "Analog" uit 2011 kwam via dat zelfde label op de markt en hun album, "Plasma" uit 2012, werd eveneens via dat label uitgebracht, terwijl het eveneens in 2012 (29 augustus) verschenen mini album "Re-Session" alleen als digitale download werd uitgebracht.

Op "Plasma" is er één en ander veranderd in de band, want Vladimir en Andrei spelen hierop niet meer mee en Ilya heeft daarom zelf de bas partijen ingespeeld, terwijl er diverse gast muzikanten aan meewerken en ook op "Re-Session V.2" uit 2013 is de band bezetting anders en speelt Ilya samen met Vasily Bartov - drums, Glenda Pescado - basgitaar en Pete Bingham - sologitaar.

Op het album "Totems", dat in 2014, precies een jaar na "Re-Session V.2" is uitgebracht, is de bezetting opnieuw anders.

Op "Totems", dat zowel op CD als in een gelimiteerde oplage van 400 stuks zwart en 100 stuks gekleurd vinyl (via het Headspin Records label) is verschenen, bestaat de band uit: Ilya Lipkin - sologitaar, basgitaar, sjamaan drum, mandola, mondharp en zang, Alexander Romanov - basgitaar, Vladimir Muchnov - drums, Evgeny (Rasputin) Tkachev - percussie en Nikolay (Mikola) Fedotov - didgeridoo, terwijl Kent Stump van de band Wo Fat in 1 nummer sologitaar speelt als gast muzikant.

Ook bracht The Re-Stoned in november van 2014 het mini album "38 Phases" als digitale download via hun eigen Rushus Records label uit, waarbij Ilya en Alexander bijgestaan worden door drummer Alexey Volnov.  

Hun volgende album "Reptiles Return" werd in 2016 via het Clostridium Records label uitgebracht en bevat 10 nummers (8 plus 2 bonus nummers), waarvan de eerste 4 nummers eerder op hun debuut EP "Return To The Reptiles" voorkomen en er 2 van de 4 verschenen tevens op het album "Revealed Gravitation" in een andere uitvoering.

Op 15 december 2017 verscheen het album "Chronoclasm" op oranje/paars marmerkleurig vinyl via Oak Island Records in een beperkte oplagen van 200 stuks en tevens in een beperkte oplage van 300 stuks op geel/blauw/zwart marmerkleurig vinyl en als her-persing in een beperkte oplage op groen marmerkleurig vinyl, waarbij aangemerkt kan worden, dat alle drie de uitgaven een promo flyer voor het volgende album bevatten.

Ook werd er een CD uitgave van het album gemaakt, maar deze had een error, waardoor de CD niet afgespeeld kon worden en de productie dus opnieuw moest worden gemaakt.

De band speelt op deze plaat in een nieuwe bezetting en bestaat uit: Ilya Lipkin - elektrische en akoestische gitaar, basgitaar en effecten, Vladimir Kislyakov - basgitaar, Yaroslav Shevchenko - drums en Evgeniy Tkachev (Rasputin) - percussie.

Op hun album "Stories Of The Astral Lizard", dat 7 nummers bevat en in juni 2018 verscheen, is de band opnieuw in een andere bezetting te horen en bestaat nu uit: Ilya Lipkin - elektrische en akoestische gitaar, basgitaar en effecten, Evgeniy Tkachev (Rasputin) - percussie en regenstok, Alexander Romanov - basgitaar, Serge Andriashin - basgitaar, Arkadly Fedotov - synthesizer en Alina Barsukova - dwarsfluit.

Kort daarna, op 3 oktober 2018, verscheen het album "Ram's Head" als digitale download, dat 17 mei 2019 via Kozmik Artifactz Records  als CD en in een beperkte oplage op gekleurd vinyl is uitgebracht, waarop de band bestaat uit: Ilya Lipkin - sologitaar en effecten, Vladimir Kislyakov - basgitaar en Maximilian Maxotsky - drums en vermeldenswaardig is nog, dat de band op 12 april 2019 een cover van het King Crimson nummer "Red" als web single uitbracht en hierop is Maximilian Maxotsky vervangen door Anton Yalovchuck. 

Op 30 september 2019 verscheen het album "10p" in een beperkte oplage op CD en DVD via Qiasum Music en tevens bracht Clostridium Records het album in een beperkte oplage als 10" LP uit en hierop is de bandbezetting: Ilya Lipkin - sologitaar, mandola, gras fluit en effecten, Vladimir Kislyakov - basgitaar en Anton Yalovchuk - drums.

Ook op het album "Thunders Of The Deep", dat 9 nummers bevat, speelt de band in deze bezetting en wordt hierop tevens bijgestaan door: Ivan Fedotov — wave drum en Ark Fedotov — synthesizer, die beide leden zijn van de band Vespero.

Clostridium Records brengt dit album op 19 november 2020 uit als LP in een beperkte oplage op 150 gram groen-blauw marmer kleurig vinyl, inclusief een stikker en een poster met handtekeningen, als LP in een beperkte oplage op 150 gram gespetterd vinyl, inclusief een stikker en een poster, als LP in een beperkte oplage op 180 gram zwart vinyl plus stikker, als CD in een beperkte oplage en als digitale download.  

Het album start met "Intro (A Blaze Of Distant Stars)", waarin de band een schitterend rustig melodisch stukje muziek speelt, dat gevolgd wordt door "Farther Beyond Moon Dust", een fantastisch swingend progressief rock nummer, dat met vrij hoge snelheid wordt gespeeld, lichte invloeden van spacerock heeft en halverwege in een rustig tempo over gaat, dat tegen het einde weer versneld wordt.

Daarna volgen "Where Heather Blooms", een geweldig rock nummer, dat in een gemiddeld tempo wordt gespeeld, spacerock invloeden heeft en tempowisselingen bevat en "Supernova", een uptempo rock nummer, dat een terugkerend ritme heeft en swingt als een trein, waarbij stil zitten niet mogelijk is.

In "Rusty Shuffle" schotelt The Re-Stoned me een puik stuk progressief bluesrock nummer voor, dat in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en een aanstekelijk  terugkerend ritme heeft en in "Watch The Undines Play" laat de band me genieten van een melodisch licht psychedelisch nummer, dat in een niet  al te hoog tempo gespeeld wordt en een aanstekelijk terugkerend ritme heeft.

Dan volgen de single "Sea Monk", een schitterend swingend stonerrock nummer, dat in een hoog tempo mijn gehoorgang binnen wordt gespeeld en na enkele minuten verandert in een gemiddeld tempo met een vrij zwaar terugkerend ritme, dat licht hypnotiserend werkt en "Outro (Moon Eclipse)", een heerlijk zwaar stonerrock nummer, dat halverwege over gaat in een melodisch stuk muziek en "Faces Of Earth" en hierin krijg ik een geweldig nummer voorgezet, dat in een gemiddeld tempo gespeeld wordt, een aanstekelijk terugkerend ritme heeft en halverwege, na een tempowisseling, tijdelijk verandert, om enkele minuten terug te komen in het begin tempo en ritme en in rust te eindigen.

"Thunders Of The Deep" van The Re-Stoned is een verrukkelijk album, dat uitstekende rock nummers bevat, waarmee de band me vanaf de begin tonen in de ban van hun muziek heeft gehouden en ik kan deze schijf dan ook aanraden aan elke liefhebber van progressieve rock en stonerrock.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: The Covenant - Into Her Arms - The Story Of Bloody Stupid Cash Part 3 Of 3 / Loophole (Dutch & Dregs, 2020) (Rock)

The Covenant uit Amsterdam werd in 1988 opgericht en bestaat tegenwoordig uit: Frank Van Der Reep - zang en sologitaar, Hans Koomans - sologitaar en achtergrondzang, Peter Stap - basgitaar en Daniël Jansen - drums.

De band, die onder andere in het voorprogramma van Pearl Jam en New Model Army speelde, bracht hun debuut album "Colours For The Blind" op 21 februari 1991 uit en deze werd gevolgd door "Addicted" (30 april 1993), "Looking For The Queen Of Lowlife" (1 mei 1994), "Seven Little Prayers" (1 april 1996), "The Original Covenant (Live!)" (30 april 1998), "Welcome To The Real World" (10 oktober 2008), "The Story Of Bloody S. Cash" (13 november 2013) en "Into Her Arms - The Story Of Bloody Stupid Cash Part 3 Of 3" (30 september 2017).

Op laatstgenoemde album wordt de band bijgestaan door: Robin Van Der Reep - zang (1 nummer) en achtergrondzang (2 nummers), Chris Heemskerk - drums (1 nummer), Eyal Van Der Reep - drums (1 nummer), Theun Suoheert - drums (3 nummers), Dave Menkehorst - drums (3 nummers), Anton Leijdekker - drums (3 nummers), Joost Renders - drums (1 nummer), Alistair Payne - trompet (2 nummers), Salvo Lucifora - trombone (2 nummers), Carlo De Wijs - Hammond orgel (1 nummer), Jurgen Hoogendoorn - sologitaar (1 nummer) en Daphne Van Der Reep-Stuve - achtergrondzang (1 nummer). 

In oktober 2020 verscheen hun single "Loophole" als voorloper van hun mini album, dat ook binnenkort zal verschijnen en hierin speelt The Covenant een prima rock song in een gemiddeld tempo, die jaren 70 hardrock invloeden bevat en swingt.

Daardoor ben ik nieuwsgierig geworden naar het nieuw te verschijnen album van de band, maar voor het zover is, wil ik even aandacht schenken aan hun laatst uitgebrachte album "Into Her Arms - The Story Of Bloody Stupid Cash Part 3 Of 3".

Het album "Part 3 - Into Her Arms", dat 14 nummers bevat, is in 3 gedeelten opgesplitst en start in deel 1 van het drieluik met "3.1 And On The Run", dat uit 5 nummers bestaat, waarvan het eerste "Here Comes The Sun" heet en hierin speelt de band een swingende rock song in een gemiddeld tempo, dat tempowisselingen bevat en een aanstekelijk dansbaar ritme heeft en dit wordt gevolgd door "Moonchild", een geweldige progressieve rock song, die een terugkerend ritme heeft en swingt als een trein, "Freund/Feind", een schitterende song met een gemiddeld tempo, die invloeden van de jaren 90 rock bevat en subtiele tempowisselingen heeft, "Impossible Human Being", een prachtig nummer, dat in een niet al te hoog tempo wordt gespeeld en prima samenzang heeft en "Getaway", een verrukkelijke rock song, die aanzet tot beweging en invloeden van de muziek van David Bowie bevat.

Daarna volgen de nummers van "3.2 Still On The Run", die met "End Of The Summer" begint, waarin de band een heerlijke aanstekelijke song ten gehore brengt, die een dansbaar ritme heeft, waarbij stil zitten geen optie is en deze wordt gevolgd door "Heading For A Fall", een fantastische rock song, die opnieuw beweging oproept en subtiele tempowisselingen heeft, "Get Me Offline", waarin The Covenant een uitstekende dansbare poprock song in een gemiddeld tempo speelt en "If Anything Happens To You", een lekker in het gehoor klinkende uptempo rock song, die tempowisselingen heeft en een vrolijk dansbaar ritme bevat.

In "3.3 End Of The Run" hoor ik als eerste "There's Something Wrong", een geweldige swingende korte rock song, die gevolgd wordt door "All Is Well", een mooie song, die in een vrij rustig tempo gespeeld wordt, "You're My Last Friend", een swingende rock song met een aanstekelijk ritme, "No Ordinairy Guy Dead Moon Rising", dat in een gemiddeld tempo wordt gespeeld, een terugkerend ritme bevat en invloeden van halverwege jaren 70 heeft en "The Basement", een puike progressieve rock song, die met een niet al te hoog terugkerend ritme wordt gespeeld.

"Into Her Arms - The Story Of Bloody Stupid Cash Part 3 Of 3" van The Covenant is een heerlijk album, waar ik erg van genoten heb en ik kan deze 2LP dan ook aanraden, aan elke rock liefhebber.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Strawberry Pills - Murder To A Beat (Inner Ear Records, 2020) (Elektro / Dark Wave)

Strawberry Pills uit Athene, Griekenland werd in 2019 opgericht en bestaat uit: Valisia Odell - zang en Antonis Konstantaras - synthesizer en drums.

Het duo bracht in 2019 hun debuut single "Verbal Suicide" inn eigen beheer als digitale download uit en deze is op 30 oktober 2020 gevolgd door het album "Murder To A Beat", dat via Inner Ear Records als LP in een beperkte oplage is uitgebracht en tevens als dd. 

Het album, dat 8 nummers bevat, start met "The Voyeur", een uitstekende zware elektro song, die in een gemiddeld tempo wordt gespeeld, een aanstekelijk ritme heeft en invloeden van de jaren 80 dark wave muziek bevat en dit nummer wordt  gevolgd door "Private Nightmare", een heerlijke swingende song met een dansbaar ritme en invloeden uit de begin periode van The Eurythmics.

Daarna volgen de single "Verbal Suicide", een schitterende zware dark wave song, die een terugkerend ritme heeft en in in een niet al te hoog tempo wordt gespeeld en "Enter The Void", een geweldige swingende uptempo elektro song met een aanstekelijk terugkerend ritme, dat aanzet tot dansen.

In "Dreams" zet Strawberry Pills me opnieuw een puike dansbare uptempo song voor, waarbij stil zitten geen optie is en in "Porcelain Face" krijg ik een uitstekende new wave song te horen, die in een gemiddeld tempo wordt gespeeld en een hoog meezing gehalte heeft.

Verder volgen "Icarus", een lekker in het gehoor klinkende song, die subtiele tempowisselingen heeft en "Set To Rise Again", een fantastische mix van dark wave en elektro, die in een gemiddeld tempo wordt gespeeld en een terugkerend aanstekelijk licht hypnotiserend ritme heeft.

"Murder To A Beat" van Strawberry Pills is een verrukkelijke plaat die vol geweldige elektro en dark wave nummers staat, die zo nu en dan overeenkomsten vertonen met die van The Eurythmics en sterke invloeden bevatten van de jaren 80 wave en ik kan liefhebbers van die genres, deze schijf dan ook zeer aanbevelen.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: St.Kraut - Ann Without Hand (Eigen Beheer, 2020) (Progressieve Psychedelische Rock / Krautrock)

St.Kraut uit Tver, Rusland bestaat uit: Alexandr Demidov - sologitaar, Evgenii Mikhalchenko – basgitaar en Mikhail Demidov - toetsen, sologitaar en drums.

De band nam 3 jam albums op in 2017, waarvan de eerste, "Boris & Gleb", op 2 juni 2020 in eigen beheer via Bandcamp verscheen en verder is het verkrijgbaar via kanalen, zoals Spotify en Amazon.

Op 30 september 2020 verscheen hun tweede jam, getiteld "Ann Without Hand", waarop 6 nummers staan als digitale download en deze werd eveneens in eigen beheer uitgebracht.

Het album begint met het titel nummer "Ann Without Hand", waarin St.Kraut een geweldig swingend krautrock nummer ten gehore brengt, dat een terugkerend licht hypnotiserend ritme heeft en wordt gevolgd door "3 Excess Shots. 2 a.m. 1 Hazy Way Home", een schitterend nummer, dat in een gemiddeld tempo wordt gespeeld en invloeden uit dub heeft en een terugkerend ritme bevat.

Daarna volgen "Aerial Whales", een fantastisch progressief psychedelisch nummer, dat in een niet al te hoog tempo gespeeld wordt en een terugkerend ritme heeft en rustgevende new wave invloeden heeft en "Lucid Dreams Exchange", een uitstekend uptempo krautrock nummer met psychedelische invloeden en een aanstekelijk dansbaar terugkerend ritme, dat bijna 14 minuten duurt, waarmee de band me in een lichte trance brengt.

In "Midnight Whispers" schotelt St.Kraut me een mysterieus klinkend stukje psychedelische muziek met een terugkerend ritme voor, dat in een vrij rustig tempo gespeeld wordt en Oosterse en dub invloeden bevat en in het laatste nummer "Ann Without Head" laat de band me opnieuw genieten van een verrukkelijk swingend  krautrock nummer met een terugkerend hypnotiserend ritme.

St.Kraut heeft me met "Ann Without Hand" van begin tot eind in de ban van hun fantastische muziek weten te houden en ik kan elke liefhebber van krautrock, psychedelische en progressieve rock deze meesterlijke digitale schijf dan ook sterk aanraden.(luister naar dit aalbum via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Öresund Space Collective - Four Riders Take Space Mountain (Space Rock Productions, 2020) (Spacerock)

Öresund Space Collective is een spacerock band uit Öresund, Denemarken, die uit ongeveer 20 muzikanten bestaat en een muzikale mix maakt van improvisaties, funk, reggae, jazz, progressieve rock en spacerock, wat betekent, dat geen enkel optreden hetzelfde klinkt en is sinds 2004 actief.

Leidende kracht achter de band is Scott Heller, alias Dr. Space, een Amerikaan, die naar Denemarken verhuisde en tegenwoordig in Portugal woont.

De band is een collectief, dat regelmatig van bezetting wisselt, waarvan de leden hoofdzakelijk uit Kopenhagen, Denemarken en Malmö, Zweden komen en de vaste kern bestaat uit Scott Heller, alias Dr. Space - synthesizer en Mogens - synthesizer, waarbij vermeldenswaardig is, dat de band al meer dan 30 officiële albums heeft uitgebracht.

Op 9 mei 2018 verscheen het album "Chatoyant Breath" via Space Rock Productions in een beperkte oplage van 500 stuks als 180 gram 2LP, waarvan er 200 op zwart, 180 op donker geel en 120 stuks op oranje vinyl geperst worden, die een klaphoes bevatten en met de hand genummerd zijn, waarbij verder vermeldenswaardig is, dat alle jams van het album in 1 dag opgenomen werden, waarvan de nummers op de vinyl uitgave de bewerkte versies van de jams zijn.

Het album wordt tevens als 2CD in een beperkte oplage van 500 stuks uitgebracht, waarbij opgemerkt kan worden, dat de 2CD uitgave 1 nummer extra bevat en op de CD uitgave hoor je de uitgebreide, dus onbewerkte versies van de jams.

Op 23 maart 2019 verscheen via Space Rock Productions het album "Good Planets Are Hard To Find", dat in 2009 door Transubstans Records werd uitgebracht, in een beperkte oplage van 383 stuks op 2LP, waarvan er 120 op zwart, 159 op blauw en 104 op geel 180 gram vinyl geperst werden, terwijl de hoezen met de hand genummerd zijn en op 7 mei 2019 is de 3LP "Freak Out In The Fjord", waarop 4 lange nummers staan, in een beperkte oplage van 474 stuks uitgebracht, waarvan er 184 op zwart en 290 op gekleurd 140 gram vinyl zijn geperst en vermeldenswaardig is dat kant A/B doorzichtig groen, kant C/D licht blauw en kant E/F turquoise is, terwijl de hoezen met de hand genummerd zijn en tevens verschenen er 500 exemplaren in een beperkte oplage als 2CD.

De muzikanten, die op dit album spelen zijn: Dr Space - synthesizer, Kaoscillator en Korg Monotron, Magnus - Fender Rhodes en synthesizer, Hasse - basgitaar, Öyvin - basgitaar, Vemund - sologitaar, Jonathan - sologitaar en viool, Tim - drums, Simon - drums en Peran - drums.

Op 7 september 2019 werd het album "Slip Into The Vortex", voor de eerste keer, in een beperkte oplage van 400 stuks als 2LP uitgebracht, waarvan 100 stuks op 180 gram zwart vinyl en 300 stuks op 180 gekleurd vinyl (kant A/B oranje en kant C/D violet) in een klaphoes en de 2LP's zijn met de hand genummerd en bevatten een download code.

Daarbij is vermeldenswaardig dat "Slip Into The Vortex" eerder in 2010 als CD via Transubstans verscheen en tevens in 2015.

De leden die hierop spelen zijn: Stefan (Gas Giant / Alkymist) - sologitaar, Magnus (Mantric Muse) - sologitaar, Kaufman (Bland Bladen) - drums, Jocke (Carpet Knights) - basgitaar, Pär (Carpet Knights) - basgitaar, Anders H. (The Univerzals) - saxofoon, Mogens - synthesizers en keyboards en Dr.Space - keyboards en synthesizers, terwijl de mix gemaakt is door Tobias van The Carpet Knights en de jams in oktober 2008 opgenomen zijn in de Black Tornado Studio's.

Op hun album "Experiments In The Subconsious", dat 30 januari 2020 via Space Rock Productions verscheen, zijn de spelers: Hasse - basgitaar, doundouns en drums, Jiri - basgitaar, Jonathan - sologitaar, theremin en viool, Magnus - sologitaar en synthesizer, KG - synthesizer en sologitaar, Scott - synthesizers en Tim - drums.

In mei 2020 verscheen het live album "Sonic Rock Solstice 2019", waarop 5 lange nummers staan, die opgenomen zijn tijdens het festival te Solstice, wat tevens hun allereerste Engelse optreden was.

De muzikanten op dit album zijn: Mogens - synthesizer, Dr.Space - Modular synthesizer, Korg Monotron, Korg Kaossilator, Vermund - sologitaar en effecten, Vince - sologitaar en effecten, Jiri - basgitaar en effecten en Tim - drums.

Wetenswaardig is nog, dat het album in eerste instantie alleen verkrijgbaar was via bandcamp en nu dus in een zeer beperkte oplage van 150 stuks als CD is verschenen.

Op 24 november 2020 verschijnt het album "Four Riders Take Space Mountain" via Space Rock Productions als 2LP in een beperkte oplage van 500 stuks, waarvan 200 op 180 gram zwart en 300 op 180 gram doorzichtig geel (kant A/B) / doorzichtig blauw (kant C/D) vinyl en als CD in een beperkte oplage van 500 stuks.

De bandleden die op kant 1, 2 en 3 spelen zijn: Jonathan Segel - viool en sologitaar, Mathias Danielsson - sologitaar, Hasse Horrigmoe - basgitaar, Alex Skepp - drums,  Dr Space - synthesizers, KG Westman - keyboard, Mats Orbation - sologitaar en effecten en Jonas Berge - orgel, synthesizer en gitaar en op kant 4 zijn dat: Dr Space - synthesizer, KG Westman - sitar, Jonathan Segel - sologitaar, Hasse Horrigmoe - basgitaar en Tim Wallander - drums.

Vermeldenswaardig is dat Kant D van de 2LP de complete versie van het nummer staat, maar op de CD is deze door de speeltijd bijna 5 minuten korter.

Het album bevat op kant A, B en C van de 2LP één lang nummer, dat in totaliteit 62 minuten duurt en is onderverdeeld in drieën, waarvan het eerste gedeelte "Approach" heet en hierin speelt de band de muziek in een hoog tempo en deze bevat een heerlijke energieke mix van progressieve rock en spacerock, die gevolgd wordt door deel 2, getiteld "Ascent", waarin de band verder gaat met het maken van deze mix en daar een extra element in de vorm van krautrock aan toevoegt, waardoor de muziek nog meer gaat swingen, om na een minuut of 8 er reggae in te verwerken, het tempo omlaag te brengen en na korte tijd tijdelijk over te gaan in een experimenteel stukje, dat op zijn beurt progressief en elektronisch wordt, waarna het de beurt is voor het laatste deel van dit 3 luik, "Summit" en hierin gaat het tempo weer omhoog en laat Öresund Space Collective me genieten van een geweldig stuk progressieve rock, dat op 1/3 van het nummer in een iets lager tempo over gaat en zo nu en dan lichte folk invloeden krijgt, om dan weer iets meer snelheid te krijgen en terug te keren naar de swingende progressieve rock en in rust met sitar klanken te eindigen.

Kant 4 bevat het nummer "Descent To Reality" en daarin krijg ik een fantastisch psychedelisch uptempo rock nummer, met een aanstekelijk terugkerend ritme, voorgeschoteld, waarin de band invloeden van spacerock, Oosterse en Westerse muziek aan elkaar smeedt en hierbij is stil zitten geen optie, om halverwege het nummer terug te schakelen naar een langzamer tempo, dat een terugkerend ritme bevat en swingt.

"Four Riders Take Space Mountain" van Öresund Space Collective is een verrukkelijke 2LP (CD), die 4 geweldige nummers bevat, waarmee de band me vanaf de begin tonen in de ban van hun uptempo rock muziek (waar de energie vanaf spat) heeft gehouden en ik kan iedere liefhebber van spacerock, progressieve en psychedelische rock deze meesterlijke dubbelaar (één van hun beste uitgaven) dan ook sterk aanraden.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Jaded Heart - Stand Your Ground (Massacre Records, 2020) (Hardrock)

Jaded Heart uit Keulen, Duitsland bestaat, na diverse bezettingswisselingen tegenwoordig uit: Johan Fahlberg – zang, Peter Östros – sologitaar, Masahiro Eto – sologitaar, Bodo Stricker – drums en Michael Müller – basgitaar, die de enige van de oorspronkelijke bezetting is.

De band bracht in 1994 hun debuut CD album "Inside Out" uit via Zero Corporation en Master Volume Project en deze werd gevolgd door de volgende albums: "Slaves And Masters" (1996, CD, Seagull International), "Mystery Eyes" (1997, CD, Semaphore), "IV" (1999, CD, MTM MusicThe Journey Will Never End" (2002, CD, MTM Music),  "Trust" (2004, CD, Ulftone Music), "Helluva Time", (2005, CD, Frontiers Records), "Sinister Mind" (2007, CD, Frontiers Records), "Perfect Insanity" (2009, CD, Frontiers Records), "Common Destiny" (2012, LP, CD, Fastball Music), "Live In Cologne" (2013, CD, DVD, Fastball Music), "Fight The System" (2014, CD, Fastball Music), "Guilty By Design" (2016, CD, Massacre Records), "Devil's Gift" (2018, CD, Massacre Records) en tevens verschenen het compilatie album "Diary 1990-2000" (2001, CD, MTM Music) en de CD promo single "Mama" (1994, Long Island) 

Op 27 november 2020 verschijnt hun veertiende album "Stand Your Ground", waarop 13 nummers staan, via Massacre Records als LP in een beperkte oplage op gekleurd vinyl, als box set in een beperkte oplage (CD+T-shirt, met de hand gesigneerde kaart en een patch) en als digitale download.

Het eerste nummer van het album heet "Inception" , waarin de band een 36 seconden uptempo intro speelt, dat over gaat in het titel nummer "Stand Your Ground", een heftige swingende uptempo hardrock song, die invloeden van 80 jaren rock bands heeft en enkele subtiele tempowisselingen bevat (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie) en "One Last Time", een schitterende song met diverse tempowisselingen, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en een aanstekelijk dansbaar ritme heeft.

Daarna volgen "Reap What You Sow", een uitstekende uptempo song met een dansbaar ritme en invloeden van metal, "Break Free", een heerlijke aanstekelijke rock

song, die een hoog meezing gehalte heeft en "Hero To Zero", een fantastische uptempo song, die met hoge snelheid begint, om na korte tijd over gaat naar een gemiddeld tempo, waarbij de band enkele tempowisselingen inbouwt en de sologitaar op de voorgrond treedt.

In "Kill Your Masters" zet Jaded Heart me een prachtige, vrij rustige, song voor, die tempowisselingen bevat en na iets meer dan 1 minuut verandert in een swingende uptempo rock song met een terugkerend ritme, in "Embrace A Demon" krijg ik opnieuw een swingende hardrock song voorgeschoteld, die een aanstekelijk ritme heeft, dat aanzet tot beweging en in "Hopelessly Addicted" swingt de muziek eveneens en laat de band me genieten van een geweldige rock song.

Dan volgen "Self Destruction", waarin de band verder gaat met het maken van hun uptempo hardrock en "Stay", een prima rock song, die in een gemiddeld tempo wordt gespeeld en een dansbaar rime heeft. 

Verder hoor ik "Lost In Confusion", een rock song, die in een gemiddeld tempo wordt gespeeld en tempowisselingen heeft en "Inside A Hurricane", een uptempo song, die een aanstekelijk ritme heeft en swingt.

"Stand Your Ground" van Jaded Heart is een puike hardrock plaat, die vol aanstekelijke nummers staat en ik kan liefhebbers van dit genre deze schijf dan ook zeer aanraden.

Review: Collapse Under The Empire - Everything We Will Leave Behind Us (Finaltune Records, 2020) (Post-Rock)

Collapse Under The Empire uit Hamburg, Duitsland werd in 2008 opgericht en bestaat uit: Martin Grimm - bas- en sologitaar en Chris Burda - keyboards en drums.

Het duo bracht op 1 juli 2008 hun debuut single "Paintball" als digitale download uit en deze werd gevolgd door "System Breakdown" (16 februari 2009,digitaal album), "Crawling" (1 januari 2010, digitaal nummer), "Find A Place To Be Safe" (3 januari 2010, CD en digitaal album), "Grade Separation" (5 januari 2010, digitaal nummer), "The Sirens Sound" (15 juni 2010, CD en digitale download), "Black Moon" (31 juli 2011, split CD EP), "Disclosure" / "The Great Silence" (2 september 2011, digitale single), "Shoulders & Giants" (21 oktober 2011, CD en dd), "There Is No Sky" (12 november 2011, digitaal nummer), "Dragonfly" (5 juni 2012, digitaal nummer), "Breaking The Light" (13 juli 2012, digitaal nummer), "Closer" (25 juli 2012, digitaal nummer), "Fragments Of A Prayer" (28 september 2012, LP, CD en dd), "Stjarna" (16 januari 2013, digitaal nummer), "We Are Close As This" (20 maart 2013, digitaal nummer), "The Silent Cry" (12 april 2013, CD EP), "Stairs To The Redemption" (20 april 2014, digitaal nummer), "Sacrifice & Isolation" (23 mei 2014, CD en dd), "Sacrifice" / "Low" (8 augustus 2014, CD single), "Giants (live)" (29 mei 2016, video single), "Dark Water" (25 augustus 2017, digitaal nummer). "The Forbidden Spark" (29 september 2017, Digitaal nummer), "The Fallen Ones" (20 oktober 2017, LP, CD en dd), "Anomaly" (1 februari 2019, digitaal nummer), "The End of Something" (13 december 2019, genummerde, gesigneerde 4LP box), "Abstracted" (18 december 2019, digitaal nummer), "Beyond Us" (18 december 2019, digitaal nummer), "A New Beginning" (26 juni 2020, digitaal nummer, de opbrengst is voor het rode kruis), "Red Rain" (16 oktober 2020, digitaal nummer) en "Everything We Will Leave Behind Us" (20 november 2020, beperkte oplage als LP op blauw gespetterd vinyl, CD en dd), dat via hun eigen label Finaltune Records is uitgebracht.

Het album, dat 8 nummers bevat, start met "Ark Of Horizon", waarin het duo een mooi vrij rustig nummer ten gehore brengt, dat post-rock invloeden bevat en gevolgd wordt door "Red Rain", een swingend uptempo rock nummer met post-rock en melodische invloeden, dat een dansbaar ritme heeft.

Daarna volgen "Seven", een prima uptempo nummer met een aanstekelijk dansbaar ritme en enkele tempowisselingen en "Resistance", een fantastisch swingend uptempo nummer met subtiele tempowisselingen en een terugkerend ritme, dat aanzet tot beweging.

In "Destruction" laat Collapse Under The Empire me opnieuw genieten van een puik uptempo post-rock nummer met melodische en lichte Oosterse invloeden en in het titel nummer "Everything We Will Leave Beyond Us" zet het duo me een geweldig swingend nummer voor, dat een dansbaar ritme heeft.

Verder volgen "A New Beginning", eveneens een heerlijk dansbaar uptempo rock nummer, dat subtiele tempowisselingen heeft en "Another Earth", waarin het duo nogmaals zo'n uitstekend uptempo post-rock nummer met een melodisch ritme speelt.

"Everything We Will Leave Behind Us" van Collapse Under The Empire is een lekker in het gehoor klinkende plaat, die vol prachtige post-rock nummers staat en ik kan liefhebbers van dit genre het album dan ook zeer aanraden.(luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Communic - Hiding From The World (AFM Records, 2020) (Melodische Hardrock)

Communic uit Noorwegen werd in 2003 opgericht en bestaat uit: Oddleif Stensland - zang en sologitaar, Erik Mortensen - basgitaar en Tor Atle Andersen - drums. 

De band bracht op 2 januari 2003 hun debuut demo "Communic - Demo 2003" als CD-r in eigen beheer uit en deze werd op 1 februari 2004 gevolgd door "Conspiracy In Mind", die alleen voor promotie doeleinden werd gebruikt en eveneens in eigen beheer werd gemaakt.

Daarna kreeg de band een contract van Nucluer Blast Records en volgden de albums: "Conspiracy In Mind" (2005, LP, CD en digitale download), "Waves Of Visual Decay" (2006, LP, CD en dd), "Payment Of Existence" (2008, LP, CD en dd), "The Bottom Deep" (2011, LP, CD en dd), de 2CD compilatie "Conspiracy In Mind" / "Waves Of Visual Decay" (2013), "Where Echoes Gather" (2017, LP, CD en dd, ook via AFM Records als CD) en op 20 november 2020 verschijnt het album "Hiding From The World", waarop 8 nummers staan eveneens als LP, CD en dd (ook via AFM Records als CD) en tevens werd de compilatie "The Nuclear Blast Recordings" (2018, box met 4CD's), via Dissonance Productions uitgebracht.

Het album begint met "Plunder Of Thoughts", waarin de band een schitterende swingende uptempo hardrock song ten gehore brengt, die tempowisselingen bevat,    een aanstekelijk terugkerend ritme wordt gespeeld en melodische invloeden heeft en dit nummer wordt gevolgd door "Hiding From The World", een heerlijke rock song met een gemiddeld tempo en melodische invloeden, die subtiele tempowisselingen bevat.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)

Daarna volgen "My Temple Of Pride", een uitstekende rock song, die in een niet al te hoog tempo wordt gespeeld en een aanstekelijk ritme heeft, dat uitnodigt tot beweging en "Face In The Crowd", een geweldige melodische uptempo rock song, die tempowisselingen en een terugkerend ritme heeft en swingt als een trein.

In "Born Without A Heart" krijg ik een lekker in het gehoor klinkende song voorgeschoteld, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en een aanstekelijk ritme heeft, dat aanzet tot dansen en in "Scavengers Await" laat Communic me genieten van een geweldige rock song, die een terugkerend ritme heeft en swingt.

Dan volgen "Soon To Be", een rustig kort melodisch nummer van iets meer dan 1 minuut, dat naadloos over gaat in "Forgotten", een verrukkelijke song, die in een rustig tempo wordt gespeeld en iets voor de helft van het nummer heftiger wordt.

"Hiding From The World" van Communic is een fantastische melodische hardrock plaat, waarmee de band me van begin tot einde in de ban van hun muziek heeft gehouden en ik kan iedere liefhebber van rock deze schijf dan ook van harte aanbevelen.

Review: Silent Eyes - Silent Eyes (Eigen Beheer, 2020) (Singer-Songwriter)

Multi-instrumentalist Keelan Butterick (zang, achtergrondzang, akoestische gitaar, solo- en basgitaar en piano in "For You") uit Newcastle, Australië van de progressieve metal band Stars At The Clouds bracht op 26 september 2020 als solo debuut het digitale nummer "The City" uit en deze wordt 20 november 2020 gevolgd door het CD album "Silent Eyes", dat 7 nummers bevat en tevens als digitale download.

Op zijn solo album wordt Keelan bijgestaan door: Alex O'toole - drums, Alex Wilson - piano en The Bloodwood String Quartet, bestaande uit: Holly Bennet -  viool, Joanna Fairs Wu - viool, Laura Curotta - altviool en Rob Jackson - cello.

Het album begint met "Homeward Bound", waarin Silent Eyes een mooie rustige pop song ten gehore brengt, die een terugkerend ritme heeft en gevolgd wordt door de single "The City", eveneens een vrij rustige pop song, die prima meerstemmige zang en tempowisselingen heeft.

Daarna volgen "These Days", waarin hij opnieuw zo'n prachtige rustige song speelt en "Ocean Blues", waarin nogmaals een rustige song in hetzelfde tempo en ritme volgt.

In "For You" schotelt Silent Eyes me ook nu weer een uitstekende pop song voor, die in een niet al te hoog tempo wordt gespeeld, in "Homeward Bound Radio Edit" krijg ik een verkorte versie van het nummer te horen, die iets sneller is en meer melodisch klinkt en in "The City" hoor ik eveneens een prima versie van dit nummer met mooie meerstemmige zang en tempowisselingen.

"Silent Eyes" van Silent Eyes is een uitstekend debuut album, dat alleen maar rustige nummers bevat, waardoor de muziek nogal vlak klinkt en wat mij betreft zou wat meer variatie wenselijk zijn, hoewel liefhebbers van singer-songwriter muziek deze schijf zeker zullen waarderen.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)