Review: The Poppermost - Les Poppermost (Rogue Records, 2023) (Jaren 60 Beat)

The Poppermost uit Glasgow, Schotland, is het eenman project van Joe Kane, die solo-, bas- en ritmegitaar speelt en drumt, die sterk door de muziek van begin jaren 60 is geïnspireerd.

Op 6 november 2020 bracht hij zijn debuut single "Can't Take That Away" als digitale download uit, die op 5 februari 2021 gevolgd werd door de CD EP "A Piece Of The Poppermost", die in een beperkte oplage van 100 stuks werd uitgebracht en ook als digitale do verscheen, waarna op 21 mei 2021 de digitale single "Hits To Spare" / "Up Against It" volgden en op 27 augustus 2021 verscheen het album "Hits To Spare", waarop 14 nummers staan via Think Like A Key Music als LP, als CD en als digitale download en op 15 juni 2023 bracht Rogue Records zijn EP "Les Poppermost" uit, waarop 4 nummer staan.

De EP start met "Carry On Swinging", waarin The Poppermost een geweldige 60 jaren beat song met een aanstekelijk dansbaar ritme en een gemiddeld tempo ten gehore brengt en deze wordt gevolgd door "Teabags, Milk 'N' Sugar", een fantastische uptempo beat song, die invloeden heeft van "Can't Buy Me Love" van The Beatles en swingt.

In "I Know You Know I Know" krijg ik een heerlijke uptempo song voorgezet, die swingt en invloeden van de muziek van The Beatles heeft en in "A Talent For Loving" laat hij me genieten van een uitstekende beat song, die een aanstekelijk vrolijk ritme heeft en aanzet tot dansen.

"Les Poppermost" van The Poppermost bevat 4 verrukkelijke beat songs, die in de jaren 60 gemaakt hadden kunnen zijn en ik raad iedere liefhebber van deze muzieksoort deze puike EP dan ook zeer aan.

(luister naar de EP via de bandcamp link onder de recensie)

Review: The Melmacs - Good Advise (Beluga Records, 2023) (Powerrock)

The Melmacs uit Leipzig, Duitsland werd in 2018 opgericht en bestaat uit: Connie - drums, Bimmi - zang en keyboards, Remo - basgitaar en achtergrondzang en Max - sologitaar en achtergrondzang.

De band bracht hun debuut single "Record Store" / "Going Out" op 17 februari 2019 als 7" en als digitale download uit, waarna de volgende uitgaven verschenen: "Tommy" (12 februari 2020, digitaal nummer), "FCKR & The Melmacs" (15 mei 2020, 7" split EP), "The Melmacs & Friends" (1 januari 2021, cassette), "Baseball Bat (Voice Of A Generation Cover)" (13 april 2021, digitaal nummer), "Good Advise" (30 september 2022, cassette in een beperkte oplage van 100 stuks als LP in een beperkte oplage op rood vinyl via Wanda Records, als LP op zwart vinyl via Bakraufarfita Records en Bandcamp), "Alive" / "Dead" (28 april 2023, digitale single), "Balls" (5 juni 2023,  digitaal nummer) en de heruitgave van "Good Advise" dat in het voorjaar van 2023 via Beluga Recordsals LP werd uitgebracht.

Het album, dat 11 nummers bevat, start met "Good Advices", waarin The Melmacs een schitterende uptempo mix van powerrock en punk song speelt, die invloeden van de eind jaren 70 heeft en swingt als een trein en dit nummer wordt gevolgd door "Stage Fright", een heerlijke swingende uptempo song die jaren 80 invloeden heeft, waarbij stil zitten onmogelijk is en "Can't You See", eveneens zo'n swingende uptempo rock song.

Daarna volgen "Low Life", een uptempo song met powerrock en punk invloeden, die opnieuw tot beweging aanzet, "Retrospective Life", een song die in het verlengde van voorgaande nummers ligt en dus uptempo gespeeld wordt en een aanstekelijk dansbaar ritme heeft en "Yes But", een fantastische rock song die met hoge snelheid gespeeld wordt.

In "Out Of My Way" schotelt The Melmacs me weer een swingende uptempo rock song voor, in "Watch Out" gaat de band verder met het maken van hun uptempo punk powerrock mix en in "Saturday Night" krijg ik geweldige rock song met wisselende tempo's te horen, die een aanstekelijk ritme heeft en een hoog meezing gehalte bevat.

Verder volgen "Carry On", een verrukkelijke uptempo song met een dansbaar terugkerend ritme en "Planet Melmac", een puike song met een niet al te hoog tempo, die lichte invloeden van de jaren 60 muziek heeft en een terugkerend ritme bevat.

"Good Advise" van The Melmacs staat vol uptempo punk en powerrock gerelateerde songs, die van begin tot einde swingen en ik raad elke liefhebber van dit genre dan ook aan notie te nemen van deze prima schijf.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Unbard Gates - Eartly Delights (Aumega Project, 2023) (Melodisch)

Multi-instrumentalist Gregg Dennis uit Destin, Florida, Amerika is een gepensioneerde ingenieur, die voordat hij onder de naam Unbard Gates bekend werd, in 2 verschillende bands speelde, waarvan er één een cover band was.

Hij bracht op 30 mei 1988 zijn debuut uit met de digitale EP "The Workday a) Rise And Shine, b) The A​.​M​.​, c) The P​.​M​.​, d) Home, die op dezelfde dag nogmaals uitgebracht werd met een gitaar overdub.

Daarna volgden: ""Student To Teacher" (9 september 2017, digitaal nummer), "Satan's Funeral" (22 oktober 2017, digitaal nummer), "Awakening" (30 januari 2019, digitaal nummer), "Watching" (19 maart 2019, digitaal nummer), "Dateline Tokyo" (1 januari 2020 digitaal nummer), "Outward Traveler" (28 januari 2020, digitaal album), "Wired To The Cosmos" (19 juli 2020, digitaal album), "Shayla's Rhapsody" (1 februari 2021, digitaal album), "Marengeshka" (23 april 2022, digitale EP), "Escape Into Other Worlds" (23 mei 2022, digitaal album), "Earthly Delights" (29 april 2023, digitaal album) en "Wind" (14 juni 2023, digitale EP).

Het album "Earthly Delights", dat ook via het digitale platform Aumega Project op 29 april 2023 verscheen, bevat 8 nummers waarvan de eerste "C'mon Now" heet en hierin speelt Unbard Gates een uptempo mix van psychedelische rock, jazz en Oosterse muziek, die een dansbaar ritme heeft en dit wordt gevolgd door "Moments Before The Storm", een mooi melodisch nummer met een gemiddeld tempo en "Strolling Along The Psychotropic River", een melodisch nummer met een gemiddeld tempo en dance invloeden, dat aanzet tot beweging.

Daarna volgen "Objects In The Mirror", een melodisch elektronisch nummer met een dansbaar ritme en een gemiddeld tempo en "Layin' It Down", een aanstekelijk nummer met funk invloeden, dat in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en melodische invloeden bevat

In "Along The Nile" schotelt Unbard Gates me een heerlijk nummer met een dansbaar terugkerend mysterieus ritme en een gemiddeld tempo voor, in "Gaia's Lament" krijg ik een nummer met dance invloeden en een enigszins trieste ondertoon te horen, dat subtiele tempowisselingen heeft en lichte klassieke invloeden bevat en in "Mourning Light" laat hij me genieten van een prachtig nummer met een niet al te hoog tempo en avant garde invloeden.

"Eartly Delights" van Unbard Gates bevat 8 prima melodische nummers met invloeden van avant garde, elektronische muziek en dance ik raad iedere muziekliefhebber aan eens naar deze puike digitale schijf te gaan luisteren.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Neon Heart - Söderut (Eigen Beheer, 2023) (Krautrock / Progressief)

Neon Heart uit Stockholm, Zweden bestaat uit: Magnus Nordén - drums, Björn Wallgren - sologitaar, Johnny Karlsson Kern – basgitaar en zang, Petter Kärnekull - elektrische altviool en Daniel Borgegård Älgå - saxofoon.

De band bracht op 6 oktober 2017 hun debuut uit met de digitale single "Neon Heart", waarna de volgende uitgeven verschenen: "Trio" (6 september 2019, digitaal album), "Tupolev" (1 februari 2020, digitale single), "Allting" (29 februari 2020, digitale single), "Neon Heart" (29 mei 2020, LP in een beperkte oplage van 100 stuks, cassette in een beperkte oplage van 25 stuks en digitaal album), "Temporaria" (11 december 2020, LP in een beperkte oplage van 300 stuks, CD in een beperkte oplage van 200 stuks en digitaal album), "Livet​/​Ytan" (31 december 2021, 2CD in een beperkte oplage van 300 stuks en digitaal album) en "S​ö​derut" dat op 31 mei 2023 als 2LP 

in een beperkte oplage van 300 stuks, als CD en als digitaal album in eigen beheer verscheen en 10 nummers bevat.

De 2CD telt op beide CD's 5 nummers en start op CD 1 met "Vart Tog Du Vägen", waarin Neon Heart een swingende uptempo song speelt, die invloeden van de jaren 80 muziek heeft en een aanstekelijk terugkerend ritme bevat en gevolgd wordt door "Tiden", een schitterende rock song met een gemiddeld tempo en een licht hypnotiserend terugkerend ritme, dat beweging oproept en "Jagar Dig", een fantastisch swingend progressief rock nummer met een terugkerend ritme en krautrock invloeden, dat een lichte trance oproept en daarbij is stil zitten geen optie.

Daarna volgen "Cirkeln", een geweldig stuk muziek, dat in een langzaam tempo begint, dat na een minuut over gaat in een gemiddeld tempo met een hypnotiserend terugkerend ritme, dat progressieve rock elementen bevat en "Bråttom", een uitstekend progressief rock nummer met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme, dat na 5 minuten invloeden van de jaren 80 muziek en krautrock invloeden krijgt en aanzet tot dansen.

Het eerste nummer van CD2 heet "Inte Mer" en hierin schotelt Neon Heart me een verrukkelijke song met een gemiddeld tempo voor, die een licht hypnotiserend terugkerend ritme heeft, waarbij het moeilijk is om niet in beweging te komen en dit wordt gevolgd door "Utan Nånting På Dig", dat a-capella begint, om na korte tijd over te gaan in een een geweldig stuk muziek, dat een niet al te hoog tempo en een aanstekelijk ritme bevat.

In "Då Väntar Jag" zet Neon Heart me een puik progressief rock nummer met een gemiddeld tempo voor, dat een terugkerend dansbaar ritme en krautrock elementen bevat en een lichte trance oproept, in "Led Mig Härifrån" krijg ik een lekker in het gehoor klinkend nummer met een gemiddeld tempo te horen, dat krautrock en reggae met elkaar verbindt en in het titel nummer "Söderut" laat de band me genieten van een verrukkelijke song met een gemiddeld tempo, jazz en rock in opposition invloeden en een licht hypnotiserend terugkerend ritme.

"Söderut" van Neon Heart bevat 10 fantastische progressieve rock en krautrock gerelateerde nummers, waarmee de band me van begin tot einde in de ban van hun muziek heeft gehouden en ik raad elke liefhebber van deze genres dit meesterwerkje, dat wat mij betreft verplichte kost is, dan ook zeer aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie) 

 

Review: Solstein - Solstein (Is It Jazz Records, 2023) (Melodisch / Jazzrock)

Solstein is een internationaal project uit Amerika en Noorwegen, dat opgericht werd door drummer Keith Carlock (Steely Dan, Toto, John Legend, Sting) en multi-instrumentalist Jacob Holm-Lupo (White Willow, The Opium Cartel, Donner).

Samen met Stian Larsen - sologitaar, Brynjar Dambo (White Willow) - keyboards en Bill Bressler - keyboards vormen zij de band, die op 7 juli 2023 hun debuut album "Solstein" uitbrengt, die vooraf gegaan wordt door de singles "Intersection" (16 mei 2023) en "Hamada" (23 mei 2023).

Het album, dat 8 nummers bevat, start met "Intersection", waarin Solstein een schitterende uptempo mix van symfonische rock, progressieve rock en jazzrock speelt, die swingt en gevolgd wordt door "Oriental Folk Song", een jazzrock nummer met een gemiddeld tempo en invloeden van jaren 70 muziek.

Daarna volgen "Southwester", een uitstekend melodisch nummer met lichte invloeden van jazzrock, dat in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en subtiele tempowisselingen bevat en "The Night Owl", een mooi melodisch nummer met een niet al te hoog tempo en een terugkerend ritme.

In "Siriusly" zet Solstein me een puik stuk jazzrock met een gemiddeld tempo voor, dat jaren 70 invloeden heeft en in "February 9th" krijg ik een prachtig rustig melodisch nummer te horen.

Dan volgen "The Creeper", een fantastisch stukje jazzrock met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme, dat beweging oproept en "Hamada", een geweldig progressief jazz nummer, dat swingt als een trein en wisselende tempo's bevat.

"Solstein" van Solstein bevat 8 verrukkelijke nummers met invloeden van progressieve jazz, jazzrock en melodische rock, waar ik van begin tot einde van genoten heb en ik kan liefhebbers van één of meerdere muzieksoorten deze schijf dan ook zeer aanbevelen.(luister naar 2 nummers van dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Rob Gould And Friends - Play .... - Nursery Cryme (Crustean Records, 2023) (Symfonische Progressieve Rock)

Rob Gould (keyboards, basgitaar, effecten, percussie, baspedalen en achtergrondzang) uit Derbyshire, Engeland is sinds 1983 actief met muziek bezig en speelde onder andere in de bands Synthetic Brain (1983), Masque, The Fragrant Cellar Trio,  Doctor Volospion, Fula (1994 tot 2004) en Ashtar (2005 tot 2008) en maakte de albums: "Caves Of Thunder" (1983), "China" (2005), "Rendezvous With Rama" (2006) en "The Broken Road" (2012) en hij was vertegenwoordigd op de Various Artists albums met de nummers: "A Saucerful of Secrets" (CD "A Momentary Lapse Of Vinyl" 2014 Fruits De Mer Records), "Tomorrow Never Knows" (CD "Strange Fruit And Veg" 2015 Fruits De Mer Records), "We Are The Dead" (CD "A New Career In A New Town" 12 december 2016 Fruits De Mer Records), "The Funniest Gig" (CD "Sideshows By The Seashore" 2018 Friends Of The Fish Records), "Granny Takes A Trip" (CD "The Three Seasons" 8 oktober 2018 Fruits De Mer Records en CD "A Band For All Seasons" 30 maart 2020 Fruits De Mer Records) en "Neon Lights" (CD "Head Music 2" 31 december 2020 Strange Fish Records).

Op 8 augustus 2021 bracht Rob, met medewerking van een scala aan muzikanten, zijn album "Rob Gould Plays Pawn Hearts" (een bewerking van het album van Van Der Graaf Generator) als digitaal album via Spotifyen I-Tunes uit, dat eveneens via Fruits De Mer Records als CD in een speciale 12" hoes op 1 oktober 2021 verscheen en op 5 juni 2022 bracht Strange Fish Records (een sub-label van Fruits De Mer Records) zijn 2CD "Dome I And Dome II" in een beperkte oplage uit, vanwege het feit dat het album "Dome" 15 jaar geleden (2007) verscheen.

Op 24 juli 2023 verschijnt het album "Nursery Cryme" via Crustean Records (een sub label van Fruits De Mer Records) als LP op gekleurd en in een beperkte oplage op  zwart vinyl + CD, waarbij hij hulp kreeg van Pete Carlyle (zang), Luiz 'Lad' Garcia (sologitaar en zang), Fernando Alge (sologitaar), Gabriel Costa (basgitaar), Trevor Politt (basgitaar), Phil Graigie (sologitaar), Jay Tausig (zang en drums) en Icarus Peel (sologitaar).

Het album, dat een eerbetoon is aan Genesis, start met "The Musical Box", waarin Rob Gould And Friends een mooie rustige song ten gehore brengt, die na enkele minuten meer snelheid en progressieve rock invloeden krijgt, waardoor de muziek gaat swingen  en dit nummer wordt gevolgd door "For Absent Friends", een prachtig nummer met een niet al te hoog tempo en ingetogen zang en "The Return Of The Giant Hogweed", een schitterende symfonische song met progressieve rock invloeden en een gemiddeld tempo.(luister naar een gedeelte van dit nummer via de youtube link onder de recensie)

Daarna volgen "Seven Stones", een geweldige symfonische song met tempowisselingen en progressieve invloeden en "Harrold The Barrel", een uptempo song met een aanstekelijk ritme en subtiele tempowisselingen.

In "Harlequin" zet Rob Gould And Friends me een uitstekende song met een gemiddeld tempo voor en in "The Fountain Of Salmacis" krijg ik een puike symfonische song te horen, die swingt als een trein en subtiele tempowisselingen heeft.

Dan volgen de bonus nummers van de CD, waarvan "Twilight Alehouse" de eerste is en hierin speelt de band een verrukkelijke melodische song met een aanstekelijk ritme en subtiele tempowisselingen en deze wordt gevolgd door "Happy The Man", een fantastische swingende uptempo song met een aanstekelijk vrolijk ritme.

"Play ... Nursery Cryme" van Rob Gould And Friends is een geweldige plaat, die vol progressieve symfonische nummers staat en aanraad aan iedere liefhebber van deze muzieksoorten en natuurlijk van de muziek uit de beginperiode van Genesis.

Review: Various Artists - Silberland Vol 2 The Driving Side Of Kosmische Musik 1974-1984 (Bureau B Records, 2023) (Krautrock / Elektronisch)

Op 1 juli 2022 verscheen het Various Artists album "Silberland - Kosmische Musik Vol 1 (1972-1986)" als 2LP en als CD via Bureau B Records, waarna op 16 juni 2023 een vervolg kwam in de vorm van "Silberland Vol 2 The Driving Side Of Kosmische Musik 1974-1984", dat eveneens via dit label verscheen als 2LP, als CD en als digitaal album en 20 nummers bevat van evenzoveel artiesten.

Het album begint met "Eve On The Hill" van Harald Grosskopf, die een heerlijke mix van disco en krautrock met een terugkerend ritme speelt, die aanzet tot dansen en dit wordt gevölgd door "Prothese" een uitstekend krautrock nummer met een gemiddeld tempo en een licht hypnotiserend ritme van Cluster, dat plotseling eindigt, "Elektroklang" van Conrad Schnitzler, een schitterende uptempo krautrock song met een aanstekelijk dansbaar ritme en "Son Of A True Star" van You, een swingend  uptempo elektronisch nummer met een terugkerend ritme.

Daarna volgen Thomas Dinger  met "Für Dich", een vrolijk klinkend krautrock nummer, dat een gemiddeld tempo heeft en tot beweging aanzet, "Bockwurst Á La Maîtresse" van Asmus Tietchens, een uptempo krautrock nummer met industriële en disco invloeden, "Search Zero" van Moebius Plank Neumeier, een puik krautrock nummer met een licht hypnotiserend ritme en een gemiddeld tempo en "Beat For Ikutaro (Tape 52)" van Heiko Maile, een bass 'n drums nummer met een gemiddeld tempo en elektro invloeden, dat beweging oproept.

In "Flokati" van Lapre krijg ik een geweldig uptempo nummer met een licht hypnotiserend ritme te horen, dat swingt als een trein, in "Time Machine" van Adelbert Von Deyen laat hij me genieten van een prachtig uptempo elektronisch nummer dat disco en melodische invloeden met elkaar verbind, in "Puls" van Günter Schickert hoor ik een uptempo nummer met een terugkerend ritme, dat een lichte trance oproept en in "Juggernaut" van Faust speelt de band een stevig uptempo rock nummer met een terugkerend ritme, die tegen het einde nog meer snelheid krijgt, totdat er een climax is bereikt, om dan in rust te eindigen.

Dan volgen Moebius & Plank met "Feedback 66", een mix van psychedelische muziek en krautrock, die in een gemiddeld tempo wordt gespeeld en een terugkerend ritme heeft, waar halverwege zang en progressieve elementen bij komen, Roedelius met "Band 068 3 Bock Auf Rock (Nicht Verwendetes Stück)", een mooi melodisch elektronisch nummer met een gemiddeld tempo, Serge Blenner met "Phonique", een uptempo krautrock nummer met melodische invloeden en een aanstekelijk ritme en "Moebius & Beerbohm met "Subito", een puik elektronisch nummer met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme.

Verder hoor ik Tyndall met "Wolkenlos", een schitterend uptempo krautrock nummer met lichte gabber house en melodische invloeden, waarbij stil zitten niet aan de orde is, Pyrolator met "180°", een fantastisch uptempo nummer met een terugkerend ritme en een hoog dans gehalte, Die Partei met "Guten Morgen In Köln", een lekker in het gehoor klinkend uptempo krautrock nummer met een vrolijk aanstekelijk ritme, dat aanzet tot dansen en Deutsche Wertarbeit met "Auf Engelsflügeln", een prima krautrock nummer, waartussen melodische muziek gespeeld wordt.

"Silberland Vol 2 The Driving Side Of Kosmische Musik 1974-1984" van Various Artists is een verrukkelijke 2LP/CD, die vol krautrock staat en ik kan ieder liefhebber van deze muziek deze meesterlijke schijf dan ook zeer aanraden.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: The Lurkers - Past & Future Landslide (3CD Box) (Damaged Goods Records, 2023) (Punk)

The Lurkers uit Uxbridge, London, England werd in het najaar van 1976 opgericht en bestond uit: Pete "Plug" Edwards -  zang, Pete Stride - sologitaar, Nigel Moore - basgitaar en Pete "Manic Esso" Haynes - drums, maar na enkele repetities werd Edwards vervangen door Howard Wall.

Na optredens gedaan te hebben in de Roxy Club te Londen, werd ook Moore vervangen en vulde Arturo Bassick zijn plaats in.

De band bracht hun debuut single "Shadow" / "Love Story" in juli 1977 via Beggars Banquet uit en deze werd gevolgd door "Freak Show" / "Mass Media Believer" (oktober 1977, Beggars Banquet) en "Ain't Got A Clue" / "Ooh Ooh I Love You" (mei 1978, Beggars Banquet) en deze single kwam op de 45ste plaats in de UK Singles Chart terecht.

In juni 1978 werd hun eerste album "Fulham Fallout" via Beggars Banquet uitgebracht en haalde de 57ste plaats in de Albums Chart.

Vervolgens bracht de band tot 2019 via diverse labels en in verschillende formaties nog 22 LP's, waarvan 3 live en 14 compilatie albums, 3 EP's en 12 singles uit en ging verschillende malen uit elkaar, om weer opnieuw te starten en sinds 2016 bestaat de band uit de originele leden: Pete Stride - sologitaar, Nigel Moore - basgitaar en Pete "Manic Esso" Haynes - drums, die samen met Danie Centric - zang op 24 november 2017 de 7" EP "High Velocity" uitbracht via Human Punk en Damaged Goods Records in een beperkte oplage van 500 stuks op roze vinyl.

Op 25 februari 2019 verscheen hun 7" single "Electrical Guitar", met zangeres Danie Cox (The Featherz), die Danie Centric vervangen heeft, via Damaged Goods Records in een beperkte oplage van 750 stuks op doorzichtig zwart vinyl en op 25 september 2020 bracht Damaged Goods Records hun single "Fits You Like A Glove"/ "When You Are Borderline" in een beperkte oplage van 500 stuks op 7" geel vinyl uit als voorloper van hun album "Sex Crazy", dat 9 oktober 2020 verscheen, 13 nummers bevat en als LP in een beperkte oplage van 500 stuks op roze en 500 stuks op groen vinyl en als CD via Damaged Goods Records werd uitgebracht door de band.

Ook hun 7" single "The Boys In The Corner" / "We Close The Door", dat eveneens van het album "Sex Crazy" komt, verscheen via dit label en wordt in een beperkte oplage van 600 stuks op zilverkleurig vinyl geperst en is in de originele bezetting door Pete, Nigel en Esso opgenomen.

Op 26 mei 2023 bracht Damaged Goods Records een 3CD box met een boekje van de band uit ( 2 studio plus 1 live album met onuitgebrachte nummers uit 1977)  en dezelfde dag verscheen er een 7" EP in een beperkte oplage van 300 stuks op roze en 300 stuks op doorzichtig vinyl via dit label. 

CD1 "Chemical Landslide" (uit 20120 start met "Every Night’s A Story", waarin The Lurkers een schitterende uptempo rock speelt, die een aanstekelijk dansbaar ritme bevat, tempowisselingen en invloeden van hardrock heeft en swingt en gevolgd wordt door het titel nummer "Chemical Landslide", een uitstekende uptempo hardrock song, die aanzet tot dansen en "Army Of Angels", een fantastische swingende rock song met een aanstekelijk ritme.

Daarna volgen "Don’t Look Around", een uptempo hardrock song, die na enkele minuten van ritme verandert en tijdelijk over gaat in een stuk progressieve rock, om na korte tijd terug in het begin tempo en ritme te komen, "Surviving", een swingende uptempo rock song met een aanstekelijk ritme, waarbij stil zitten niet aan de orde is en "Here Comes My Life", dat in een rustig tempo gespeeld wordt, om na een korte tijd over te gaan in een swingende uptempo rock song, om opnieuw rustig gespeeld te worden en dan weer te versnellen.

In "Just A Dream You Had" laat The Lurkers me genieten van een afwisselende rock song die een terugkerend ritme heeft, in "Find Your Own Way" zet de band me opnieuw zo'n zelfde soort song voor, die hardrock invloeden heeft en swingt en in "Night September Breakdown" krijg ik nogmaals een swingende uptempo rock song met een aanstekelijk ritme te horen.

Dan volgen "Beyond The Pale", een uptempo rock song, die tempowisselingen heeft, "Now Is The Winter", een swingende uptempo rock song en "Crash Landing", eveneens een uptempo rock song in dezelfde stijl.

Verder volgen "Bad Caroline" en hierin gaat de band op dezelfde weg verder en het titel nummer "Landslide Coda", een swingende uptempo rock song met een terugkerend ritme en een subtiele tempowisseling.

CD2 "The Future's Calling" (uit 2016) bevat 14 nummers en start  met het titel nummer "The Future’s Calling", waarin The Lurkers een heerlijke uptempo pop punk song met speelt, die een aanstekelijk dansbaar ritme heeft (luister naar dit album via de youtube link onder de recensie) en gevolgd wordt door "We Had The Best Time", een uitstekende uptempo song die swingt en "Smiling Inside", een geweldige uptempo song met een aanstekelijk ritme, dat beweging oproept.

Daarna volgen "Summer Nights (Are Never Like Movies)", waarin het tempo hoog blijft en de muziek swingend, "Make Me Forget (Where We Are)", eveneens zo'n puike uptempo pop punk song, die swingt als een trein, "Filled My World", een swingende uptempo song met een terugkerend ritme en hardrock invloeden en "Nearly Home (Turning Pages)", een mooie rustige song, die na korte tijd iets meer snelheid krijgt, een terugkerend ritme heeft en tempowisselingen bevat.

In "Racing Through Time" zet The Lurkers me een fantastische uptempo song voor, die een aanstekelijk terugkerend ritme heeft, in "It’s Happening Today" krijg ik nogmaals een schitterende pop punk song te horen, die swingt en dansbaar is, in "New Songs (Like The Old Songs)" opnieuw laat de band me genieten van een swingende uptempo song en in "There Goes Deborah" schotelt de band me een prima song voor, die in een hoog tempo mijn gehoorgang in gespeeld wordt en tempowisselingen bevat. 

Verder volgen "Girls Have Fun", een uptempo pop punk song met een dansbaar terugkerend ritme en een hoog meezing gehalte, "So Delightful", waarin de muziek met hoge snelheid gespeeld blijft en swingt en "Not The Real Thing" en ook hierin blijft het tempo hoog en de muziek swingend.

CD3 "Live In Margate 1977" werd niet eerder uitgebracht en begint met "Ain’t Got A Clue", waarin The Lurkers een chaotisch punk nummer met een hoog spelen, dat vooraf gegaan wordt door een hoop herrie en dit nummer wordt gevolgd door "Self Destruct", een snelle punk song met een terugkerend ritme, "Love Story", eveneens een snelle punk song en "Freakshow", waarin de band verder gaat met het maken van uptempo punk.

Daarna volgen "Pills", een nummer dat weer met hoge snelheid mijn gehoorgang ingeblazen wordt, "It’s Quiet Here", waarin de band opnieuw een snelle song speelt, "I Love The Dark", eveneens zo'n zelfde soort song en "Be My Prisoner"", een die in het verlengde van voorgaande nummers ligt en dus met hoge snelheid gespeeld wordt.

In "Then I Kissed Her" zet The Lurkers me een versnelde versie van deze cover voor, in "Total War", krijg ik een nummer tehoren dat eveneens chaotisch begint, om halverwege over te gaan in een uptempo song, in "Time Of Year", speelt de band weer een nummer met hoge snelheid en in "Ooh Ooh I Love You", schotelt de band me een nummer dat met hoge snelheid voor, dat chaotisch klinkt.

Verder volgen "I’m On Heat", een punk song, die de snelheid van de hoge snelheidstrein benadert, "Shadow", een geweldige song, die live helaas niet uit de verf komt, "Be My Prisoner", eveneens een swingende uptempo song, waarna de band "Shadow" nogmaals ten gehore brengt.

"Past & Future Landslide" van The Lurkers bevat 3 CD's met uiteenlopende muziekstijlen, waarbij er een goed beeld ontstaat in de evolutie van de muziek van de band en dit prima tijdsdocument is voor liefhebbers van punk dan ook zeker het aanschaffen waard.

Review: Ángel Ontalva - Black Pyramid (OctoberXart, 2023) (Rock In Opposition)

Ángel Ontalva is een Spaanse gitarist uit Madrid, die deel uit maakt van de band October Equus, maar ook solo diverse albums op zijn naam heeft staan, zoals: "Mundo Flotante" (OctoberXart Records, 2012), "Land Of Rain And Steel" (Ltd.edition CD-r, OctoberXart Records, 2013), "K​-​Faces Suite" (CD, OctoberXart Records, 2014), "Tierra Quemada" (CD, OctoberXart Records, 2015), "Satellites" (ltd. edition CDr, OctoberXart Records, 2017), "Two Black Holes And A Closed Door" (CD, OctoberXart Records, 2018) en "Compilation 2012​-​2020" (CD, OctoberXart Records, 2020), "Songs To Say Goodbye" (CD, OctoberXart Records, 2021), 

Ángel werkte diverse keren samen met de Russische band Vespero, waarmee hij "Carta Marina", 9 juli 2018, "Sea Orm Liventure", 3 augustus 2018 en "Live At The Astrakan State Theatre Of Opera And Ballet", 23 juni 2020, maar ook met andere artiesten maakte hij CD's, zoals: Ángel Ontalva & No Grooves ("Blood Moon Tonight", album, 7 augustus 2017), Ángel Ontalva VS. Priot Duo (Natasha Blinova/Piotr Talalay) ("Blue Stone Waves", album, 4 september 2018), Ángel Ontalva & Ark Fedotov ("Shaman Rock", album, 10 februari 2020) en Tierra Quemada Ensemble ("Live At The Dom", album, 2021) en met zijn Ángel Ontalva Quartet: "Sound Museum / Audience Recording" (album, 14 december 2018), "Live In Tomsk / Audience Recording" (album, 18 juni 2021) en anderen.

Op 16 augustus 2021 verscheen zijn album "Angel On A Tower", dat 12 nummers bevat, via OctoberXart Records als CD in een beperkte oplage van 1000 stuks en als digitale download, waarbij vermeldenswaardig is, dat de opnamen van dit album overblijfselen zijn van eerder geschreven werken, waarna op 14 februari 2022 het album "October Equus Guitar Project vol. 1" volgde. 

De opvolger van dit album heet "A Haunted, Hidden World Of Caves", dat 10 nummers bevat en op 3 maart 2023 via zijn label OctoberXart als CD in een beperkte oplage van 500 stuks en als digitale download werd uitgebracht en op dit album spelen: Ángel Ontalva - solo- en basgitaar, Víctor Rodríguez - keyboards, Ivan Fedotov - drums en percussie, Vitay Borodin - viool (track 2 en 6), Markus Breuss - trompet (track 8) en John Falcone - fagot (track 3, 4, 7 en 10), klarinet (track 1 en 10), tenor saxofoon (track 5, 9 en 10).

We zijn 3 maanden verder en er is op 4 juni 2023 al een nieuw album van Ángel via zijn label OctoberXart uitgebracht, getiteld "Black Pyramid", waarvan hij bij het maken van de composities geïnspireerd was door de prachtig gedetailleerde tekeningen, die door Frederic Norden in Egypte gemaakt werden en dit is alleen digitaal verkrijgbaar.

Het album, dat 8 nummers bevat, begint met "Alarming Signs Of Instability", waarin Ángel Ontalva een prachtig rock in opposition nummer in een niet al te hoog tempo speelt, dat vlak voor de helft van het nummer iets meer snelheid krijgt en melodische invloeden bevat en gevolgd wordt door "Blessing Of The River" een mooi rustig stukje muziek met melodische invloeden.

Daarna volgen "Bats In The Burial Chamber Of The King", een met Oosterse klanken startend nummer, dat een mystieke sfeer oproept en na 2 minuten verandert in een vrij heftig stuk rock in opposition met progressieve invloeden, om enkele minuten later opnieuw te veranderen en over te gaan in een rustig nummer met Midden Oosterse invloeden en "Ancient Roads", een uitstekend rustig nummer met een weemoedige uitstraling, die lichte invloeden van jazz bevat.

In "Wall Of The Crow" schotelt Ángel Ontalva me een schitterend stuk rock in opposition voor, dat wisselende tempo's heeft en zo nu en dan vrij heftig klinkt, in "Scarabs" laat hij me genieten van een spannend stuk muziek, dat jazz invloeden bevat en een aanstekelijk ritme en tempowisselingen heeft.

Verder hoor ik het titel nummer "Black Pyramid", een fantastisch nummer met een niet al te hoog tempo en "Whispering Old Corridor", een heerlijk stuk rock in opposition met lichte jazz invloeden, dat in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en spannend klinkt.

"Black Pyramid" van Ángel Ontalva staat vol technisch hoogstaande rock in opposition nummers, waar ik met gespitste oren naar heb geluisterd om maar niets van de muziek te missen en ik raad liefhebbers van deze muzieksoort dit meesterwerkje dan ook sterk aan.(luister naar enkele nummers van dit album via de bandcamp link onder de recensie)

 

Review: CV Vision - Im Tal Der Stutzer (Bureau B Records, 2023) (Experimenteel / Pop / Elektronisch)

CV Vision uit Berlijn, Duitsland, is het alias van Dennis Schulze - synthesizer, bas- en sologitaar en drums.

Op 27 januari 2021 bracht hij zijn debuut album "Tropical" via het South Of North label uit, dat op 26 maart 2021 gevolgd werd door het album "Elemente" (LP en digitaal album), waarna op 16 juni 2021 het album "Insolita" werd uitgebracht, dat in een beperkte oplage op LP verscheen en eveneens als digitaal album verkrijgbaar is en op 9 juni 2023 verscheen zijn album "Im Tal Der Stutzer" via Bureau B Records als LP, als CD en als digitaal album en hierop wordt hij bijgestaan door Uno Bruniusson - drums, Martha Rose - snaren, dwarsfluit en zang (track 11), Jascha Kreft - drums (track 15) en Róza Itaif Masecki - gesproken woord (track 3).

Het album, dat 15 nummers bevat, start met "Willkommen Im Tal Der Stutzer", waarin CV Vision een kort elektronisch nummer in een traag tempo speelt, dat lichte orkestrale invloeden bevat en gevolgd wordt door "Die frommen Wanderer", een uptempo mix van disco, elektro en pop, die een aanstekelijk dansbaar ritme heeft, "Die Nachricht Schneller Als Der Wind", een zo nu en dan vals klinkende uptempo song met krautrock, disco, pop en experimentele invloeden, die een gesproken woord bevat en bij tijd en wijle swingt en "Die Königin Weint", een kort nummer met gelach en valse tonen.

Daarna volgen "König Friedrich II", een traag instrumentaal nummer met een aanstekelijk terugkerend ritme, "Im Hühnerstall", een kort nummer met klokkengelui, "Zauberer Und Die Hex", een nummer met een terugkerend ritme en experimentele psychedelische elementen, dat in een niet al te hoog tempo wordt gespeeld en halverwege elektronische invloeden en een terugkerend drums ritme krijgt en "Bevor Und Nach Dem Sturm", een experimenteel nummer met elektronische invloeden, een swingend terugkerend ritme.

In "Die Reise Ins Innere" schotelt CV Vision me een mooi elektronisch nummer met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme, dat na 2 minuten van ritme verandert en over gaat in een licht progressief stuk muziek, om 1 minuut later te veranderen in een swingend elektronisch stuk, waarin het tempo steeds meer opgevoerd, in "Wald Melodei" hoor ik weer een kort stukje muziek, in "Lichtermond" krijg ik een prachtige pop song met jaren 50/60 invloeden en in "In Der Schmiede" speelt hij opnieuw een kort nummer, waarin honden geblaf te horen is.

Verder hoor ik "Der Fröhliche Gaukler", een schitterend nummer dat een aanstekelijk vrolijk terugkerend ritme heeft, dat aanzet tot dansen, "Kinder Des Müllers Der Am Waldrand Wohnt", een uitstekend uptempo nummer dat na 1 minuut tijdelijk experimenteel wordt en dan weer verder gaat in het begin tempo en ritme en "Über Liebschaften", een nummer met een gemiddeld tempo, melodische invloeden en een aanstekelijk dansbaar ritme en orkestrale invloeden.

"Im Tal Der Stutzer" van CV Vision staat vol prima muziek, die weliswaar zo nu en dan vals klinkt maar ook aanstekelijk is en ik raad iedere liefhebber van muziek aan eens naar deze schijf te gaan luisteren.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Saturnia - The Glitter Odd (Sulatron Records, 2023) (Psychedelisch)

In 1996 besloot multi-instrumentalist Luis Simões zijn project Saturnia op te richten.

Officieel was het bedoeld een vrije kunst project te worden met diverse kunstmogelijkheden, zoals: literatuur, fotografie, ontwerpen, schilderen en muziek.

De naam Saturnia werd voor dit project bedacht en bestond op deze manier tot 1997, het jaar waarin ook de eerste demo verscheen.

Begin 1998 veranderde Saturnia in een 2 mans band met Luis Simões - gitaar, sitar, zang, gong, programmering en theremin en Eduardo Vasconcelos (alias M Strange) - keyboards.

Dit duo maakte de eerste officiële CD "Saturnia", die in 1999 verscheen, waarna Eduardo de band verliet en werd vervangen door Vasco Pereira, een spacerock synthesizer/orgel speler, die in de zomer van 2000 op zijn beurt werd vervangen door keyboards speler Francesco Rebelo.

Samen namen ze de tweede CD van Saturnia op, getiteld "The Glitter Odd", die in 2001 via het Cranium Music label verscheen en in 2002 kwam hun volgende CD "Hydrophonic Gardening" via het Italiaanse Mellow label uit.

Na enkele jaren van stilte was er in 2007 plotseling een nieuwe CD, die door het Duitse Elektrohasch label op de markt gebracht werd, getiteld "Muzak" met daarop muziek die tussen mei 2003 en november 2005 was opgenomen.

Op deze CD is een bijdrage geleverd door Daevid Allen (Gong), Nik Turner (Hawkwind) João Alves en Flapi Simões.

Luis ging daarna, alleen, weer de studio in en nam tussen 2007 en 2011 genoeg muziek op om de dubbel LP/CD "AlphaOmegaAlpha" uit te brengen, die in 2012 via het Elektrohasch verscheen en daarop werkten Stefan Koglek (Colour Haze) en Teresa Machado mee.

"The Real High", dat 5 augustus 2016 zowel op CD als op LP verscheen en 8 nummers bevat, is het zesde album van Saturnia en werd tussen 2012 en 2016 opgenomen met medewerking van Tiago Marques - Moog synthesizer (2 nummers) en Adelaide Simões - zang en gesproken woord (1 nummer).

Zijn album "The Sceance Tapes" is daar de opvolger van en dit verscheen op 29 juni 2018 op CD en als 2LP via Elektrohasch.

Om ook live op te treden, is zijn een-mans band uitgebreid met Nuno Oliveira - orgel, synthesizer, elektrische piano en keyboards en André Silva - drums en gong en zijn album "The Sceance Tapes" werd dan ook live opgenomen door Ary op 11,12 en 13 september 2017 in de Toolate Studio te Cascais, Portugal en door Stefan Koglek gemasterd in de Colour Haze Studio te Reichertshausen, Duitsland, op 8,9 en 10 februari 2018.

Zijn achtste album "Stranded In The Green", dat 9 nummers bevat, werd tussen 2018 en de zomer van 2020 te Lagoa Do Calvo opgenomen en verscheen op 26 maart 2021 in een beperkte oplage van 500 stuks op 180 gram doorzichtig groen vinyl + inlegvel via Sulatron Records, als CD met 2 extra nummers in een beperkte oplage van 500 stuks en als digitale download en daarop kreeg hij muzikale medewerking van Ana Vitorino - gesproken woord (1 nummer) en Winga - djembé (1 nummer), terwijl Luis zelf alle andere instrumenten voor zijn rekening neemt.

Zijn album "The Glitter Odd", dat op 1 januari 2001 werd uitgebracht, verscheen op 30 mei 2023 in een beperkte oplage van 300 stuks op 180 gram zwart vinyl via Sulatron Records, waarbij het vermelden waard is, dat het album nooit eerder op vinyl werd uitgebracht.

Het album, dat 8 nummers bevat, begint met "Chrysalis", waarin Saturnia een uitstekende mix van spacerock en pschedelische muziek in een gemiddeld tempo speelt, die een dansbaar terugkerend ritme heeft en gevolgd wordt door "Bliss", een heerlijke song met een niet al te hoog tempo en invloeden van psychedelische muziek en "Still Life", een puike instrumentale mix van smooth jazz en melodische muziek, die een terugkerend ritme heeft, ruimtelijke invloeden bevat en in een vrij rustig tempo wordt gespeelt.

Daarna volgen "A Trick Of The Light", een nummer met een langzaam tempo waarin vogel geuiden te horen zijn, die begeleid worden door mooie melodische tonen, "Azimuth", een vrij zwaar nummer met een terugkerend ritme, psychedelische invloeden en een gemiddeld tempo, dat een lichte trance teweeg brengt en "Menadel", een prachtig melodisch instrumentaal nummer met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme.

In "Organo" zet Saturnia me een lekker in het gehoor klinkende instrumentale mix van melodische muziek en Hammond rock in een gemiddeld tempo voor, die een dansbaar terugkerend ritme heeft, in "Borealis" krijg ik een stukje spacerock met een vrij langzaam tenpo te horen, dat een terugkerend licht hypnotiserend ritme heeft en in het titel nummer "The Glitter Odd" laat Saturnia me genieten van een experimenteel psychedelisch stuk muziek.

"The Glitter Odd" van Saturnia is een prima psychedelische LP, waarvan ik erg genoten heb en ik raad iedere liefhebber van deze muzieksoort dan ook aan eens naar deze schijf te gaan luisteren.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Reverberations - Half Remembered Dreams (Beluga Records, 2023) (Psychedelische Pop)

Reverberations uit Portland, Oregon, Amrika, bestaat, na enkele bezettingswisselingen, tegenwoordig uit: Ian Bixby - drums, percussie en zang, Bob Fountain - Vox Continental Orgel, mellotron, theremin en zang, Cam Mazzia - basgitaar, Dave Berkham sologitaar en zang en John Jenne - slaggitaar en sologitaar op track 4.

De band bracht op 25 juli 2015 hun debuut album "Are Outtasite!" in een beperkte oplage van 100 stuks uit als cassette tour tape en als digitaal album, waarna de volgende uitgaven verschenen: "Lost In Time" (7" vinyl EP en digitaal, 1 september 2015), "Mess Up Your Mind" (LP en digitaal album, 15 juni 2016), "Move Along" (7" vinyl EP en digitaal, 14 februari 2017), "Yeah Alright" (digitaal nummer, 21 april 2017), "Dreamcatcher" (digitaal nummer, 7 september 2017), "Changes" (LP en digitaal album, 7 februari 2019), "Milder Higher" / "Sunshine" (7" single en digitaal, 20 september 2019), "Palm Reader" / "Under Your Spell" (7" single en digitaal, 29 mei 2019), "Gone Away" ​/​ "My Third Eye" (7" single en digitaal, 25 april 2022) en op 10 mei 2023 verscheen het album "Half Remembered Dreams", waarop 11 nummers staan, als LP en als digitaal album via Beluga Records.

Het album start met "Oscillation", waarin Reverberations een schitterende uptempo psychedelische song ten gehore brengt, die invloeden uit de jaren 60 bevat en gevolgd wordt door "Dr Please", een uptempo song met een aanstekelijk ritme en subtiele tempowisselingen en "Wishing I Knew", een prachtige licht psychedelische song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme.

Daarna volgen "Fly My Kite", een heerlijke uptempo psychedelische rock song met een dansbaar ritme en invloeden van de muziek van The Beatles, "Daydreaming", een fantastische pop song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme, waarbij stil zitten geen optie is en "Color Coded Candy Canes", een lekker in het gehoor klinkende licht psychedelische pop song met een gemiddeld tempo, die aanzet tot dansen.

In "Cosmic Gaze" zet Reverberations me een psychedelische pop song met een terugkerend ritme en een gemiddeld tempo, die swingt, in "Kaleidoscope" krijg ik een mooie song in een niet al te hoog tempo te horen, die lichte melodische psychedelische invloeden bevat en in "Nothing" laat de band me genieten van een verrukkelijke song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme, die acid rock invloeden heeft. 

Verder volgen "Visions", een psychedelische song met een gemiddeld tempo en invloeden van de muziek van The Beatles en "Someday Soon Goodbye", een uitstekende pop song, die een aanstekelijk dansbaar ritme heeft en invloeden van de jaren 60 bevat, die halverwege over gaat in een geweldig stuk psychedelische muziek met experimentele invloeden.

"Half Remembered Dreams" van Reverberations staat vol puike licht psychedelische nummers met invloeden van de jaren 60 muziek, waar ik vanaf de begin tonen van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van dit genre deze schijf dan ook sterk aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Judith Parts - Meadowsweet (Eigen Beheer, 2023) (Elektro / Experimenteel)

Multi-instrumentalist Judith Parts uit Estland, die tegenwoordig in Kopenhagen, Denemarken woont bracht op 9 juni 2023 haar eerste solo album in eigen beheer uit, getiteld "Meadowsweet", na eerder op 8 mei 2020 de EP "UDU" te hebben uitgebracht, waarbij vermeldenswaardig is, dat ze bijgestaan wordt door Mads Kinnerup Jørgensen Modular synthesizer, Ben Rodney - trompet en Ida Nørby - cello.

Het album bevat 11 nummers en begint met het titel nummer "Meadowsweet", waarin Judith Parts een traag stuk muziek ten gehore brengt, dat vervormingen in de zang heeft, duistere industriële klanken en lichte dark elektro invloeden bevat en dit wordt gevolgd door "Underwater Love", een nummer met een gemiddeld tempo en elektro invloeden.(luister naar een gedeelte van dit nummer via de youtube link onder de recensie)

Daarna volgen "København", een langzaam instrumentaal nummer, waarin de piano de hoofdrol speelt en "November", waarin synthesizer en viool klanken elkaar afwisselen.

In "Samsø" zet Judith Parts me een heerlijk rustig avant garde nummer met een terugkerend ritme voor, in "Family" krijg ik een trage song, die door piano klanken begeleid wordt en in "Burn Like Witches" laat zij me genieten van een prachtige trage song.

Dan volgen "Intro I", een schitterend langzaam nummer met gesproken tekst en zware synthesizer klanken en "Nettle Field", een stuk experimentele muziek met een niet al te hoog tempo en prima zang.

Verder hoor ik "Apple Tree", dat experimenteel begint, om dan over te gaan in een mooie rustige elektro song en "Spells", een fantastische rustige song met prachtige samenzang en een aanstekelijk ritme.

"Meadowsweet" van Judith Parts is een uitstekend debuut album met rustige nummers, die bij tijd en wijle experimenteel klinken en invloeden van avant garde en elektro hebben en ik raad liefhebbers van deze genres dan ook aan deze schijf eens te gaan beluisteren.

Review: Comet Gain - The Misfit Jukebox (Tapete Records, 2023) (Pop)

Het collectief Comet Gain uit Londen, Engeland werd in 1992 opgericht door David Christian en bestaat in verschillende bezettingen uit diverse muzikanten, zoals: 

Anne Laure Guillain, Ben Phillipson, Christopher Appelgren, David Feck, James Hornsey, Jon Slade, Kay Ishikawa, Rachel Evans en Woodie Taylor.

Er zijn vanaf 1994 9 albums, 29 singles/ep's plus diverse compilatie albums uitgebracht, waarvan "The Misfit Jukebox", dat op 2 juni 2023 via Tapete Records als LP, als CD en als digitaal album verscheen, er één is en deze bevat onuitgebrachte en moeilijk te vinden nummers uit de periode 1993-2019.

Het album begint met "The Weekend Dreams (Doble Vida Version)", waarin Comet Gain met geproken woord start, om na enkele seconden te starten met een aan punk gerelateerd uptempo nummer, dat swingt en gevolgd wordt door "Pinstriped Rebel", een geweldige pop song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme en "Never Die", een heerlijke dansbare uptempo pop song met een terugkerend ritme.

Daarna volgen "When?!", een fantastische vrolijk klinkende uptempo pop song met een aanstekelijk terugkerend ritme, dat aanzet tot dansen, "My Time Tunnel", een licht psychedelische song met een niet al te hoog tempo en "Herbert Huncke Part 3", een song met een gemiddeld tempo, een terugkerend ritme en een hoog dansgehalte.

In "Only Happy When I'm Sad" schotelt Comet Gain me een uitstekende dansbare song met een gemiddeld tempo en jaren 60 invloeden voor, waarbij stil zitten geen optie is, in "Even This Could Be Beautiful" krijg ik een pop song met een vrij rustig tempo te horen, die tegen het eind over gaat in de gesproken tekst "Even This" en "This Line Has Been Drawn", een experimenteel nummer.

Dan volgen "Like A Sparrow", een noise pop nummer met een gemiddeld tempo, "Your Just Lonely", een lekker in het gehoor klinkende pop song met een gemiddeld tempo,  "Post USA", een dansbare pop song met een gemiddeld tempo en "Goodbye Part One", een uitstekende pop song met een vrolijk aanstekelijk ritme, dat beweging oproept.

Verder hoor ik de demo van "The Fists In the Pocket", een pop song met een gemiddeld tempo, "No Spotlite On Sometimes", een verrukkelijke song mt een niet al te hoog tempo, die een terugkerend ritme heeft en bij tijd en wijle dansbaar is, "Skinny Wolves" (demo), een puike song met een terugkerend ritme en een aanstekeijk ritme en "Letting Go", een prachtige rustige song. 

"The Misfit Jukebox" van Comet Gain staat vol mooie pop songs, die gewoon lekker klinken en het verdienen om door iedere liefhebber van de betere pop gehoord te worden.(luister naar 2 nummers van dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: The Buff Medways - A Box Of Buffs (3CD Box) (Damaged Goods Records, 2023) (Garagerock)

The Buff Medways uit Engeland, werd in 2000 opgericht en bestond uit: Billy Childish - zang en sologitaar, Graham Day - basgitaar en zang (die Johnny Barker in oktober 2003 verving) en Wolf Howard - drums.

De band bracht in 2001 hun eerste LP / CD "This Is This" uit via Vinyl Japan en de ze werd gevolgd door "Steady The Buffs" (LP, CD en CDr, Transcopic, 2002), "1914" (LP en CD, Transcopic, 2003), "Medway Wheelers" (LP, CD en CDr, Damaged Goods Records, 2005) en "The Xfm Sessions" (LP, CD en CDr, Damaged Goods Records, 2007) plus de compilatie 2CD "Steady The Buffs & 1914", die via Ivy League Records in Australië verscheen.

Op 12 mei 2023 verscheen de 3CD box "A Box Of Buffs" via Damaged Goods Records met daarin de CD's "Steady The Buffs", "1914" en "Medway Wheelers", die elk 12 nummers bevatten.

CD1 "Steady The Buffs" start met "Troubled Mind", waarin The Buff Medways een geweldige uptempo garagerock song spelen, die jaren 60 rhythm & blues invloeden en subtiele tempowisselingen heeft en gevolgd wordt door "Dawn Said", een swingende ruige uptempo garagerock song met tempowisselingen en distortion en "A Strange Kind Of Happyness", een uptempo song met wisselende ritmes en een aanstekelijk tempo.

Daarna volgen "Archive From 1959", een uptempo song, die swingt, invloeden van "My Generation" van The Who bevat en tempowisselingen heeft, "Time’s Up", een song met een gemiddeld tempo, een terugkerend ritme en een hoog meezing gehalte en "Sally Sensation", een verrukkelijke rhythm & blues song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme, die aanzet tot dansen.

In "Vanessa Does Favours" zet The Buff Medways me een uptempo garagerock song voor, die invloeden heeft van "Fire" van Jimi Hendrix en een aanstekelijk ritme bevat, in "Strood Lights" krijg ik een prima uptempo rock song te horen, die invloeden van de muziek van The Who heeft en in "Misty Water" een swingende uptempo rock song met punk invloeden van eind jaren 70.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)

Dan volgen "Well Well", een song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme, "You Piss Me Off" , een verrukkelijke uptempo punk song met een hoog meezing gehalte en "Ivor", een cover een gedeelte van de rock opera "A Quick One" van The Who, die me als muziek in de oren klinkt.

CD2 "1914" begint met "Unable To See The Good", waarin The Buff Medways een schitterende uptempo mod rock song speelt, die een aanstekelijk terugkerend ritme heeft en sterke invloeden van de muziek van The Who bevat en dit nummer wordt gevolgd door "All My Feelings Denied", een fantastische swingende garagerock song met wisselende tempo's, "Sonya Fagg", een lekker in het gehoor klinkende song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme, dat aanzet tot dansen en "Evidence Against Myself", een uitstekende blues gerelateerde song met een niet al te hoog tempo.

Daarna volgen "The Least Disappointing Man", een heerlijke rock song met een gemiddeld tempo en een dansbaar ritme, "Just 15", een prima garagerock song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme, "Nurse Julie", een song met een gemiddeld tempo, jaren 60 invloeden en een terugkerend ritme en "Saucy Jack", een nummer dat sterke invloeden van "Happy Jack" van The Who heeft.

In "Mons Quiff" laat The Buff Medways me genieten van een verrukkelijk instrumentaal nummer met een gemiddeld tempo en lichte surf invloeden, in "Barbara Wire", zet de band me een swingende uptempo punk song met enkele tempowisselingen voor, in "You Are All Phonies" laat de band me genieten van song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk  terugkerend ritme te horen en in "Caroline" krijg ik een puike mod rock song met een aanstekelijk ritme en jaren 60 invloeden te horen. 

CD3 "Medway Wheelers" start met "The Man I Am" en hierin spelen The Buff Medways een geweldige swingende uptempo mix van een garagerock en een rhythm & blues song met een terugkerend ritme en deze wordt gevolgd door "A Distant Figure Of Jon", een uptempo garagerock song met een aanstekelijk ritme, die subtiele tempowisselingen heeft en "Karen With A C", een uptempo rock song, die swingt als een trein.

Daarna volgen "22 Weeks", een heerlijke uptempo song met een terugkerend ritme en een hoog meezing gehalte, "Dustbin Mod", een instrumentaal nummer dat met "My Generation" van The Who begint om na 8 seconden al snel over gaat in een traag tempo, dat korte tijd iets meer snelheid krijgt, waardoor de muziek gaat swingen en "Medway Wheelers", een prima rock song met een aanstekelijk dansbaar ritme en een gemiddeld tempo.

In "(I’m A) Lie Detector" schotelt The Buff Medways me een uptempo rock song voor, die swingt en garagerock invloeden heeft, in "Private View", een uptempo song, die invloeden van de muziek van The Who bevat en "The Poet’s Dream", een mooie vrij rustige pop song met lichte invloeden van de muziek van Phil Spector.

Dan volgen "You’re Out The Band Sunshine", een uptempo rock song met een terugkerend ritme en invloeden van "Time Is Tight" van Booker T. & The MG's, "Poundland Poets", een puike rock song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme en "I’m Glad I’m Not Like David Wise", een uitstekende swingende uptempo rock song, die een aanstekelijk ritme heeft en tempowisselingen bevat.

"A Box Of Buffs" van The Buff Medways is een schitterende 3CD box, die lekkere swingende garagerock nummers bevat, waar ik van begin tot einde van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van deze muzieksoort dan ook aan deze box eens te gaan beluisteren en misschien wel tot dezelfde conclusie te komen al ik.

Review: Son Of Ohm - Sadhana (Eigen Beheer / Aumega Project, 2023) (Elektronisch)

Leonardo "Soundweaver" Wijma is een Nederlandse muzikant/producer, die sinds 2003, jaarlijks, hoofdzakelijk digitale albums op de markt brengt en in zijn studio produceerde hij reeds meer dan 35 albums, variërend van elektronische muziek (dance, kosmische muziek, elektro) tot psychedelisch (spacerock, krautrock) en van mantra's tot dichtkunst.

Zijn muzikale invloeden zijn onder andere: Pierre Henry, Kid Baltan, Tangerine Dream, Klaus Schulze, Jean-Michel Jarre, Kitaro, Vangelis, Tomita, Bo Hansson, ELP, Cream, Hendrix, Spirit, Moody Blues, Incredible String Band, Caravan, Camel, Gong, Steve Hillage, Pink Floyd, Ash Ra Tempel, Beatles, Sun Dial, Zappa, Brainticket,  Hawkwind, Classical Indian music, Aphrodite´s Child, Eno, Aes Dana, Crosby, Stills & Nash, Bowie, Kraftwerk, Kula Shaker, Led Zeppelin, Mike   Oldfield, Massive Attack, Witthüser & Westrupp en vele anderen.

Al jong leerde hij elektronisch orgel spelen en toen hij 16 jaar was, kreeg hij zijn eerste synthesizer, waarna hij na zijn twintigste ook eigen composities begon te maken en toen hij 26 was, leerde hij elektrische gitaar spelen.

Daarna begon hij nummers te schrijven en had reeds diverse synthesizers, orgels en effecten apparaten, die hij samen gekoppeld had in een kleine huis studio.

De komst van de computer opende nieuwe deuren voor Leonardo en van 1999 tot 2003 werkte hij erg gedreven en maakte veel nummers, waarbij hij het gevoel kreeg, dat het mogelijk was kwalitatief hoogstaande muziek te maken.

Tot 2003 bracht hij "All that is Energy" (EP), "Window" (EP), "Spiritworld 1,2 & 3" (elektronische muziek/dance) uit en in 2003 verscheen zijn eerste officiële album, getiteld "Origine" (elektronische muziek), gevolgd in dat zelfde jaar door de EP "Sadja".

Daarna volgden: "Soundweaver" (psychedelische elektronische muziek, 2003, 2004, 2005), "Dharma" (elektronische muziek, 2004), "Singing Electronic Devices" (elektronische muziek, EP, 2005), "Turn on, Tune in, Drop out" (spacerock, psychedelische muziek, 2005, remix 2007, unreleased) "Samsara" (2005), "Electronic Reality" (elektronische muziek, 2005), "Collective Memory Generator" (synthesizer, 2006), "Temple" (krautrock, 2007), "Open" (psychedelische elektronische muziek, 2007), "The Turning Point" (psychedelische elektronische muziek, 2007), "Sabda" (elektronische muziek, 2008), "Elements" (elektronische muziek, 2008), "The Fascinating Vibes of Electronic Waves" (elektronische muziek, 2009), "Voor Een Dag Van Morgen" (2009) (geproduceerd voor H.C. Feiler, 2005-2009), "Quantum Generation" (elektronische muziek, 2010), "Imagine" (ambient en dance, 2010), "Magical Extension" (psychedelische muziek, 2011, niet uitgebracht), "Inner Space Dimension" (psychedelische elektronische muziek, 2011), "Músarrindill" (2011, CD met Egbert Hovenkamp II), "InSpiratie" (2011, met Egbert Hovenkamp II, onuitgebracht), "Waar Het Stroomt" (2011 met zang, Nederlandse gedichten door Leoweyn, onuitgebracht), "Drones" (ambient, krautrock, 2012), "Chants According To..." (vedische mantra's, 2012, met G.N. Rao, niet uitgebracht), "AARDE" (2012, CD met Egbert Hovenkamp II), "Mantra Electronique" (elektronische muziek, 2013), "A Drop In The Ocean" (Boedhistische mantra's, 2013, CD met Lhamo Dukpa uit Bhutan), "Gurumaya" (onder de naam Astral Son) (psychedelische muziek/krautrock, 2014, Vinyl/download) en "Silver Moon", eveneens als Astral Son (2015, Vinyl/download).

Onder de naam Son Of Ohm is zijn album "Syrinx", uit 2015, waarop 6 nummers te beluisteren zijn, in eigen beheer via Bandcamp verschenen en ook zijn album "Astronaut", dat 28 september 2017 via bandcamp verscheen, is weer in eigen beheer uitgebracht en tevens wordt het als CD-R via Neu Harmony uitgegeven.

Ook maakte hij, net als bij vorige uitgaven, het prachtige hoes ontwerp weer zelf en dat deed hij eveneens voor het CD-R album "Blackbirds" dat in juli 2018 via Neu Harmonie verscheen.

Zijn album "Electronic Muse", waarop 4 lange nummers staan, verscheen 19 september 2018, slechts enkele maanden later, in eigen beheer via bandcamp en deze werd door Neu Harmony op CD-R uitgebracht en in 2019, een half jaar later, heeft hij alweer een opvolger hiervan, getiteld "Paradigma", dat 15 juni 2019 verscheen en 7 nummers bevat, waarbij nog vermeldenswaardig is, dat hij, net als bij zijn vorige albums, het hoes ontwerp weer zelf heeft gemaakt, waarna in juni 2019 zijn album "Zeitgeist" verscheen, dat 3 lange nummers bevat.

Son Of Ohm lijkt eindeloze ideeën te hebben, want kort na "Paradigma" verscheen op 8 juli 2019 het album "The Lo-Fi Camembert Files", een verzameling liederen die hij al lang had liggen met de bedoeling ze eens vrij te geven en op 25 februari 2020 verscheen zijn album "Deeper Ground", waarop 8 nummer staan in eigen beheer als digitale download.

Opnieuw werden er binnen korte tijd enkele digitale albums uitgebracht, want op 11 maart 2020 verscheen "The End Of Time" als digitale download en binnenkort ook als CD-R, waarbij vermeld kan worden, dat het hoes ontwerp, deze keer van de hand van schilder Frans Meijer komt. 

Op de valreep van 2020 verscheen op 19 december het album "Wandering Monk", dat 4 nummers bevat en als digitaal album in eigen beheer is uitgebracht en hierop bespeelt Leonard: synthesizers, sequencers, orgel, elektrische gitaar, analoge drum machine, cymbalen en tingsha en op 2 april 2021 bracht Son Of Ohm zijn album "Reflections", waarop 4 nummer staan, in eigen beheer als digitale download uit.

Na 2 jaar stilte verscheen op 7 juni 2023 zijn album "Sadhana", dat 5 nummers bevat, via Aumega Project en in eigen beheer.

Het album begint met "Wonderwall", waarin Son Of Ohm een schitterend krautrock nummer met een terugkerend ritme in een gemiddeld tempo speelt, dat een licht hypnotiserende werking op me heeft.

Daarna volgt "Distant Dreaming", een heerlijk elektronisch nummer met een aanstekelijk terugkerend ritme, dat melodische en ruimtelijke invloeden bevat en in een gemiddeld tempo gespeeld wordt.

In "Flashback" laat Son Of Ohm me nogmaals genieten van een verrukkelijk krautrock nummer met een gemiddeld tempo, dat door het terugkerende ritme een lichte trance oproept.

Dan volgt "Shifting Colours", een fantastisch krautrock nummer met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme, waarmee ik in trance blijf.

Als laatste hoor ik "Beginnings", eveneens een geweldig elektronisch nummer met een terugkerend ritme, dat licht melodische invloeden heeft en hypnotiserend werkt.

Met "Sadhana" heeft Son Of Ohm me van begin tot eind in een lichte trance van zijn puike krautrock muziek gehouden en ik kan liefhebbers van elektronische muziek en  krautrock deze digitale schijf dan ook zeer aanraden.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: The Guy Hamper Trio feat. James Taylor - Man In The Mouth Of A Cave (Damaged Goods Records, 2023) (Hammond Rock)

The Guy Hamper Trio uit Chatham, Kent, Engeland bestaat uit: Wild Billy Childish - sologitaar, Julie Hamper - basgitaar, Wolf Howard - drums en James Taylor (Jamie) - Hammond orgel.

De band brengt op 25 november 2022 hun debuut album "All The Poisons In The Mud" uit via Damaged Goods Records en deze verschijnt zowel als LP als CD en hierbij is nog het vermelden waard, dat hun eerste single uit 2009 ook op het album staat en dat de band op enkele nummers bijgestaan wordt door Johnny Johnson - basgitaar en Bruce Brand - drums van Thee Headcoats.

Op 23 juni 2023 verschijnt de 7" single "Man In The Mouth Of A Cave" van The Guy Hamper Trio feat. James Taylor in een beperkte oplage van 500 stuks op zwart vinyl via Damaged Goods Records.

De A-kant van de single is de titel song "Man In The Mouth Of A Cave", waarin The Guy Hamper Trio feat. James Taylor een fantastisch uptempo Hammond rock nummer met een terugkerend ritme ten gehore brengt, dat swingt als een trein.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)

Op de B-kant staat de alternatieve versie van "107 Sleepless" en hierin laat de band me genieten van een schitterende mix van smooth jazz en rock, die lichte invloeden van het nummer The Pink Panther heeft.

de single "Man In The Mouth Of A Cave" bevat 2 verrukkelijke Hammond rock nummers, waar ik vanaf de begintonen van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van deze muzieksoort deze schijf dan ook zeer aan.

Review: The Baron Four - She (Rogue Records, 2023) (60's Beat)

The Baron Four werd in september 2012 opgericht en bestaat na enige bezettingswisselingen uit: Troy Lowin-Green - sologitaar, Mike Whittaker - zang en basgitaar, Joe Eakins - slaggitaar en Mole Brooks - drums.

De band bracht in april 2013 hun gelimiteerde debuut 7" vinyl single "Yes I Do" / "Girl" via State Records uit, die in november 2014 gevolgd werd door "5 To 4" / "She Said Yeah", die via Groovy Records verscheen, waarna in december 2014 hun debuut LP "Out Of The Wild Come...", die mono is opgenomen, in een beperkte oplage werd uitgebracht door Soundflat Records.

Hun 7" vinyl single "Walking Out" / "Can't Find My Way" werd in januari 2015 in The Ponswood Hit Factory opgenomen en werd eind juni 2015, net als hun debuut single, via State Records uitgebracht in een beperkte oplage van 500 stuks, waarna de single "I Don't Mind" op 7 oktober 2015 via het Get Hip Records label verscheen in een beperkte oplage op blauw vinyl en tevens op zwart vinyl, waarbij verder vermeldenswaardig is, dat beide kanten van de single 14 februari 2015 in de Ponswood Hit Factory te Hastings, Engeland werden opgenomen op 8 sporen analoge opname apparatuur.

"Silvaticus" is de tweede LP van de band en is op 30 juni 2017 via het Get Hip Recordings label zowel op CD, inclusief download coupon en 4 bladzijden tellend boekwerkje, als op vinyl uitgebracht, waarbij de LP uitvoering in een beperkte oplage van 200 stuks op zwart en 300 stuks op ondoorzichtig oranje vinyl is verschenen.

Op 15 juni 2023 brengt Rogue Records hun 7" single "She" uit en hierop zet The Baron Four me een schitterende jaren 60 gerelateerde beat song met een gemiddeld tempo voor, die een aanstekelijk dansbaar ritme bevat (luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie) en in "What Can I Do" laat de band me genieten van een geweldige swingende uptempo beat song met invloeden van de muziek van The Beatles, die subtiele tempowisselingen heeft en in de jaren 60 gemaakt had kunnen zijn.

"She" / "What Can I Do" is een fantastische single, waar ik vanaf de begin tonen erg van genoten heb en ik kan liefhebbers van jaren 60 muziek deze schijf dan ook sterk aanbevelen.