maandag 19 juni 2023

Review: Saturnia - The Glitter Odd (Sulatron Records, 2023) (Psychedelisch)

In 1996 besloot multi-instrumentalist Luis Simões zijn project Saturnia op te richten.
Officieel was het bedoeld een vrije kunst project te worden met diverse kunstmogelijkheden, zoals: literatuur, fotografie, ontwerpen, schilderen en muziek.
De naam Saturnia werd voor dit project bedacht en bestond op deze manier tot 1997, het jaar waarin ook de eerste demo verscheen.
Begin 1998 veranderde Saturnia in een 2 mans band met Luis Simões - gitaar, sitar, zang, gong, programmering en theremin en Eduardo Vasconcelos (alias M Strange) - keyboards.
Dit duo maakte de eerste officiële CD "Saturnia", die in 1999 verscheen, waarna Eduardo de band verliet en werd vervangen door Vasco Pereira, een spacerock synthesizer/orgel speler, die in de zomer van 2000 op zijn beurt werd vervangen door keyboards speler Francesco Rebelo.
Samen namen ze de tweede CD van Saturnia op, getiteld "The Glitter Odd", die in 2001 via het Cranium Music label verscheen en in 2002 kwam hun volgende CD "Hydrophonic Gardening" via het Italiaanse Mellow label uit.
Na enkele jaren van stilte was er in 2007 plotseling een nieuwe CD, die door het Duitse Elektrohasch label op de markt gebracht werd, getiteld "Muzak" met daarop muziek die tussen mei 2003 en november 2005 was opgenomen.
Op deze CD is een bijdrage geleverd door Daevid Allen (Gong), Nik Turner (Hawkwind) João Alves en Flapi Simões.
Luis ging daarna, alleen, weer de studio in en nam tussen 2007 en 2011 genoeg muziek op om de dubbel LP/CD "AlphaOmegaAlpha" uit te brengen, die in 2012 via het Elektrohasch verscheen en daarop werkten Stefan Koglek (Colour Haze) en Teresa Machado mee.
"The Real High", dat 5 augustus 2016 zowel op CD als op LP verscheen en 8 nummers bevat, is het zesde album van Saturnia en werd tussen 2012 en 2016 opgenomen met medewerking van Tiago Marques - Moog synthesizer (2 nummers) en Adelaide Simões - zang en gesproken woord (1 nummer).
Zijn album "The Sceance Tapes" is daar de opvolger van en dit verscheen op 29 juni 2018 op CD en als 2LP via Elektrohasch.
Om ook live op te treden, is zijn een-mans band uitgebreid met Nuno Oliveira - orgel, synthesizer, elektrische piano en keyboards en André Silva - drums en gong en zijn album "The Sceance Tapes" werd dan ook live opgenomen door Ary op 11,12 en 13 september 2017 in de Toolate Studio te Cascais, Portugal en door Stefan Koglek gemasterd in de Colour Haze Studio te Reichertshausen, Duitsland, op 8,9 en 10 februari 2018.
Zijn achtste album "Stranded In The Green", dat 9 nummers bevat, werd tussen 2018 en de zomer van 2020 te Lagoa Do Calvo opgenomen en verscheen op 26 maart 2021 in een beperkte oplage van 500 stuks op 180 gram doorzichtig groen vinyl + inlegvel via Sulatron Records, als CD met 2 extra nummers in een beperkte oplage van 500 stuks en als digitale download en daarop kreeg hij muzikale medewerking van Ana Vitorino - gesproken woord (1 nummer) en Winga - djembé (1 nummer), terwijl Luis zelf alle andere instrumenten voor zijn rekening neemt.
Zijn album "The Glitter Odd", dat op 1 januari 2001 werd uitgebracht, verscheen op 30 mei 2023 in een beperkte oplage van 300 stuks op 180 gram zwart vinyl via Sulatron Records, waarbij het vermelden waard is, dat het album nooit eerder op vinyl werd uitgebracht.

Het album, dat 8 nummers bevat, begint met "Chrysalis", waarin Saturnia een uitstekende mix van spacerock en pschedelische muziek in een gemiddeld tempo speelt, die een dansbaar terugkerend ritme heeft en gevolgd wordt door "Bliss", een heerlijke song met een niet al te hoog tempo en invloeden van psychedelische muziek en "Still Life", een puike instrumentale mix van smooth jazz en melodische muziek, die een terugkerend ritme heeft, ruimtelijke invloeden bevat en in een vrij rustig tempo wordt gespeelt.
Daarna volgen "A Trick Of The Light", een nummer met een langzaam tempo waarin vogel geuiden te horen zijn, die begeleid worden door mooie melodische tonen, "Azimuth", een vrij zwaar nummer met een terugkerend ritme, psychedelische invloeden en een gemiddeld tempo, dat een lichte trance teweeg brengt en "Menadel", een prachtig melodisch instrumentaal nummer met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme.
In "Organo" zet Saturnia me een lekker in het gehoor klinkende instrumentale mix van melodische muziek en Hammond rock in een gemiddeld tempo voor, die een dansbaar terugkerend ritme heeft, in "Borealis" krijg ik een stukje spacerock met een vrij langzaam tenpo te horen, dat een terugkerend licht hypnotiserend ritme heeft en in het titel nummer "The Glitter Odd" laat Saturnia me genieten van een experimenteel psychedelisch stuk muziek.

"The Glitter Odd" van Saturnia is een prima psychedelische LP, waarvan ik erg genoten heb en ik raad iedere liefhebber van deze muzieksoort dan ook aan eens naar deze schijf te gaan luisteren.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)




Geen opmerkingen:

Een reactie posten