Review: The Spacelords - Unknown Species (Tonzonen Records, 2021) (Spacerock / Krautrock / Progressieve Rock)

De band The Spacelords uit Reutlingen en Metzingen/Neuhausen, Duitsland werd in april 2008 opgericht, toen Marcus Schnitzler - zang, drums, percussie en djembé, muziek begon te maken met Matthias Wettstein - sologitaar en Klaus Werz - basgitaar.

Matthias en Klaus hadden al verschillende ideeën voor songs en na enkele weken, was al bijna de helft van hun debuut CD uitgewerkt.

De achtergronden van de bandleden waren verschillend; Marcus studeerde traditionele ritmes in West Afrika en was al 25 jaar bezig met psychedelische muziek,

Matthias was beïnvloed door de muziek uit India, waar hij sinds de jaren 70 naar toe ging en speelde al 30 jaar gitaar en Klaus begon in 1978 als drummer in Rusland, maar schakelde al spoedig over op sologitaar en in 2006 werd dat basgitaar.

Het vierde Spacelords lid, Reinholt - dwarsfluit, kwam in 2008 bij de band en speelt op de debuut CD mee, maar verliet de band in 2009.

Hun debuut CD "Spacelords", uit 2009, werd in eigen beheer gemaakt en gedistribueerd door het Italiaanse BTF label, waarna de band in 2011 "Dimension 7" uitbracht, gevolgd door een "Live" CD-R in 2013, beide opnieuw in eigen beheer.

Hun album "Synapse" werd in 2014 door Sulatron Records uitgebracht in een gelimiteerde eerste oplage van 500 stuks op gekleurd 180 gram vinyl en door de band zelf als CD en gevolgd door de albums "Liquid Sun" (beperkte oplage op groen, geel en wit vinyl, plus 180 gram vinyl, CD en digitale download, 23 januari 2016) en "Water Planet" [beperkte oplage LP (1000 stuks) op blauw-wit gespetterd vinyl, CD en digitale download, 20 oktober 2017], die via Tonzonen Records verschenen en op deze plaat is Klaus vervangen door Akee Kazmaier.

Op 22 februari 2019 bracht Tonzonen Records de live plaat "On Stage" in een beperkte oplage van 500 stuks als 2LP uit, waarvan er 400 op zwart en 100 op marmer rood vinyl zijn geperst en tevens verscheen het album in een beperkte oplage van 1000 stuks op CD.

Als derde en laatste deel van de trilogie verscheen op 21 februari 2020 het album "Spaceflowers", nadat eerder de delen "Liquid Sun" en "Water Planet" uitgebracht waren en op 3 december 2021 brengt de band het album "Unknown Species" uit, waarop 3 lange nummers staan en ook dit album verschijnt via Tonzonen Records als LP in een beperkte oplage van 2000 stuks, waarvan 1500 op violet met geel gespetterd vinyl en 500 stuks op blauw met geel gespetterd vinyl, gestoken in een klaphoes, die tevens een poster bevat, als CD in een beperkte oplage van 500 stuks en als digitale download.

Het album begint met "F.K.B.D.F", waarin The Spacelords een verrukkelijke swingende mix van space- en krautrock in een gemiddeld tempo ten gehore brengt, die aanzet tot dansen.(luister naar dit nummer visa de bandcamp link onder de recensie)

Daarna volgt het titel nummer "Unknown Species", een uitstekend progressief nummer met een gemiddeld tempo, een terugkerend ritme en invloeden van spacerock, dat swingt.

Als laatste nummer zet de band me "Time Tunnel" voor en hierin start de muziek in een rustig tempo, om na enkele minuten iets meer snelheid te krijgen, waaraan na 7 minuten tijdelijk nog meer snelheid toegevoegd wordt, om dan over te gaan in een schitterend melodisch licht psychedelisch stuk muziek, dat opnieuw verandert en de band me nu laat genieten van een fantastisch progressief stuk, dat net voor het einde in het langzame begin tempo terug komt en in rust eindigt.

"Unknown Species" van The Spacelords is een geweldige plaat met invloeden van krautrock, spacerock en progressieve rock en ik heb hier dan ook met volle teugen van genoten, waardoor ik elke liefhebber van 1 of meer van deze genres deze schijf zeer kan aanraden.

Review: Small Jackets - Just Like This (Transubstans Records, 2021) (Rock)

De Italiaanse band Small Jackets, opgericht in 2000, die uit Eddy Current - sologitaar, Matt West - sologitaar, Mark Oak - basgitaar en Danny Savanas - drums bestond, bracht in 2004 hun debuut CD "Play At High Level" uit en oogstte daarmee goede kritieken van diverse muziekbladen.

De band, die tegenwoordig bestaat uit: Eddy Current - sologitaar, akoestische gitaar, synthesizer en achtergrondzang, Danny Savanas - drums, percussie en achtergrondzang, Phil Baychans - sologitaar en achtergrondzang en Mark Oak - zang en basgitaar, startte daarop een uitgebreide toer en deelde daarbij het podium met onder andere The Hellacopters, Black Flag, The Lords Of Altamonts, Black Rebel Motorcycle Club, Adolescent, Imperial State Electric en Dollhouse.

In 2006 werd hun tweede album "Walking The Boogie" uitgebracht, waarop enkele leden van The Hellacopters een bijdrage leverden en in 2009 verscheen hun derde CD "Cheap Tequila" via het Go Down Records label, dat in Zweden geproduced werd door Chips k en Henryk Lipp, dezelfde producers van The Nomads, Millencolin,  The Hellacopters en Sator, waarna de band weer begon te toeren om hun nieuwe schijf te promoten.

Omdat ze sinds hun debuut album de aandacht hadden getrokken van Transubstans Records en de eigenaren grote fans van de band zijn, is het niet verwonderlijk, dat hun nieuwe CD "IV" in 2013 via dit label verscheen.

Op 12 november 2021 verscheen de single "Next Level" via Go Down Records en op 17 december 2021 brengt Transubstans Records hun CD album "Just Like This" uit, waarop 9 nummers staan, waaronder de single "Next Level".

De band wordt op dit album bijgestaan door: Daniele Orlandi - keyboards en piano, Marco Benny Pretolani - saxofoon (track 6), Andrea Garavelli - percussie (track 5) en Mary Double J - zang (track 5). 

Het album start met "Midnight Town", waarin Small Jackets een swingende uptempo song ten gehore brengt met rock & roll invloeden, die aanzet tot dansen en gevolgd wordt door "Getting Higher", een uitstekende uptempo mix van funk en hardrock, die een zeer dansbaar ritme heeft.

Daarna volgen "Next Level", eveneens een heerlijke uptempo mix van funk en hardrock, die swingt en subtiele tempowisselingen heeft (luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie), "Breakin' The Line", een puike  uptempo rock song, die swingt en een aanstekelijk dansbaar ritme heeft en "Funky Crunchy Woman", een geweldige rock song met een terugkerend ritme en een gemiddeld tempo.

In "The Jail" laat Small Jackets me genieten van een swingende uptempo song, die subtiele tempowisselingen heeft en in "Movin' On" zet de band me opnieuw een uptempo song voor, die een dansbaar ritmr heeft.

Verder volgen "Get Out Of My Way", nogmaals zo'n zelfde soort song met een hoog tempo en dansbaar ritme en "Celebrate", een prachtige rustige song met een ritme dat aanzet tot schuifelen.

"Just Like This" van Small Jackets bevat hoofdzakelijk swingende uptempo rock nummers, waar ik vanaf de begin tonen van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van rock in het algemeen deze schijf dan ook van harte aan.

Review: Schäfer - Mosaik 127 (Acoustic Motion Concepts, 2021) (Elektronisch)

Schäfer uit Keulen, Duitsland, is het solo project van Lukas Schäfer, die drums, elektronische geluidsgeneratoren en modulaire synthesizers bespeelt.

Op 12 november 2021 bracht hij zijn debuut concept album "Mosaik 127", dat 6 nummers bevat, via Acoustic Motion Concepts als CD en als digitale download uit.

Het album begint met "Valentine", waarin Schäfer een eentonig synthesizer geluid ten gehore brengt, dat na een minuut over gaat in een terugkerend ritmisch geluid, dat een melodie toegevoegd krijgt en in een niet al te hoog tempo gespeeld wordt, waarna de muziek verder gaat in "Bolzano", een mooi eentonig traag nummer, dat tegen het einde een zwaarder karakter krijgt en enigszins duister over komt en over loopt in "Still", een schitterend elektronisch nummer met een licht hypnotiserend terugkerend ritme, dat een gemiddeld tempo heeft en invloeden van de jaren 70 bands als Tangerine Dream bevat.

Aansluitend volgen "Bielefeld", een vrij rustig nummer met een licht melodisch ritme en subtiele tempowisselingen, "Somerset", een prachtig rustig nummer, dat halverwege een zwaarder en een terugkerend ritme krijgt en "1 For N.F.", waarin Schäfer een weer zo'n prima elektronisch nummer in een niet al te hoog tempo speelt, dat rust uitstraalt.

"Mosaik 127" van Schäfer is een niet alledaags album en de elektronische muziek is soms ook niet heel erg toegankelijk, maar desondanks heb ik erg genoten van deze schijf en ik raad elke liefhebber van elektronische muziek dan ook aan eens naar deze CD te gaan luisteren.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Rhapsody Of Fire - Glory For Salvation (AFM Records, 2021) (Melodische Hardrock)

Rhapsody Of Fire uit Triëst, Italië werd in 1993 onder de naam Thundercross opgericht door Luca Turilli en Alex Staropoli en ging vanaf 1994 tot 1997 verder onder de naam Rhapsody en daarna veranderde de bandnaam in Rhapsody Of Fire. 

De band bracht hun debuut uit met de demo "Land Of Immortals" in 1994 en deze werd gevolgd door de albums: "Legendary Tales" (1997), "Symphony Of Enchanted Lands" (1998), "Dawn Of Victory" (2000), "Rain Of A Thousend Flames" (2001), "Power Of The Dragonflame" (2002), "Symphony Of Enchanted Lands II The Dark Secret" (2004), "Live In Canada 2005" (2005), "Triumph Or Agony" (2006), "The Frozen Tears Of Angels" (2010), "From Chaos To Eternity" (2011), "Dark Wings Of Steel" (2013), "Live From Chaos To Eternity" (2013), "Into The Legend" (2016), "Legendary Years" (2017) en "The Eighth Mountain" (2019).

Ook verschenen er diverse singles, zoals: "Emerald Sword" (1998), "Holy Thunderforce" (2000), "The Magic Of The Wizard's Dream" (2001), "A New Saga Begins" (2008), "Sea Of Fate" (2010), "Reign Of Terror" (2010), "Aeons Of Raging Darkness" (2011) en "Shining Star" (2016), plus de EP's: "The Dark Secret" (2004), "The Cold Embrace Of Fear" (2010) en "I'll Be Your Hero" (2021) en verder bracht de band de demo "Eternal Glory" in 2017 en de DVD "Visions From The Enchanted Lands" in 2007 uit en op 26 november 2021 verscheen het album "Glory For Salvation" als LP in een beperkte oplage op gekleurd vinyl, als LP in een beperkte oplage als box set, als CD en als digitale download via AFM Records en deze werd vooraf gegaan door de EP "I'll Be Your Hero".

De band bestaat op dit album uit: Alex Staropoli - keyboards, Paolo Marchesich - drums, Alessandro Sala - basgitaar, Roberto De Micheli - sologitaar en Giacomo Voli - zang.

Het album, dat 11 nummers bevat, start met Son Of Vengeance, waarin Rhapsody Of Fire een heerlijke mix van melodische rock en folk in een gemiddeld tempo speelt, die een dansbaar ritme bevat en gevolgd wordt door "The Kingdom Of Ice", een schitterende uptempo rock song met een aanstekelijk ritme, die heavy metal invloeden heeft, waarbij stil zitten geen optie is en het titel nummer "Glory For Salvation", een fantastische uptempo song met tempowisselingen, prachtige samenzang en heavy metal invloeden.

Daarna volgen "Eternal Snow", een geweldige korte rustige folk song met een gesproken tekst, die over loopt in "Terial The Hawk", een puike mix van melodische rock en folk, die rustig begint om na korte tijd meer snelheid te krijgen en uitmondt in een uptempo song, die aanzet tot beweging en "Maid Of The Secret Sand", een uptempo mix van heavy metal en melodische rock, die tempowisselingen bevat en swingt als een trein.

In "Abyss Of Pain II" laat Rhapsody Of Fire me genieten van een uptempo melodische rock song met tempowisselingen, in "Infinitae Gloriae" krijg ik een verrukkelijke uptempo melodische song voorgeschoteld en in "Magic Signs" hoor ik de band een puike rock song in een niet al te hoog tempo ten gehore brengen, die tempowisselingen heeft.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie) 

Verder volgen "I'll Be Your Hero", een uptempo rock song met een aanstekelijk dansbaar ritme en "Chains Of Destiny", een mix van folk en melodische rock, die swingt.

"Glory For Salvation" van Rhapsody Of Fire is een geweldige plaat, waarvan ik vanaf de begin tonen van genoten heb en ik raad elke liefhebber van melodische rock met folk invloeden deze schijf dan ook zeer aan.

 

Review: Livingmore - Take Me (Nomad Eel Records, 2021) (Pop / Rock)

Livingmore uit Los Angeles, Amerika bestaat uit: Alex Moore - zang, Spencer Livingston b- sologitaar en zang, Rodrigo  Moreno - basgitaar en Mike Schadel - drums, keyboards en zang.

De band bracht op 20 maart 2014 hun debuut digitale nummer "Counting Sheep" uit en deze werd gevolgd door: "Little Bird" (digitaal nummer, 1 juni 2015), "Really Mean It" (digitaal nummer, 3 januari 2017), "Gone Too Fast" (digitaal nummer, 20 maart 2017), "Never Slow Down" (digitaal nummer, 13 juni 2017), "Its All Happening" (7" EP in een beperkte oplage op oranje met zwart gespetterd vinyl, 7" EP in een beperkte oplage op zwart vinyl en als digitale EP, 5 april 2019), "OK To Land" (LP in een zeer beperkte oplage van 1 stuk op multi-gekleurd vinyl, LP op zwart vinyl, CD in een beperkte oplage, cassette in een beperkte oplage op store day 2018 en als digitale download, l4 april 2019), "Really Mean It" / "Never Slow Down" (7" single op zwart vinyl, 14 april 2019), "Sleepy Boy" (digitaal nummer, 18 oktober 2019), "Dead Fruit" (digitaal nummer, 28n oltober 2019) en op 21 mei 2021 verscheen hun tweede album "Take Me", dat 11 nummers bevat via Nomad Eel Records als LP in een beperkte oplage van 200 stuks op blauw vinyl, als LP in een beperkte oplage van 100 stuks op wit met rood gespetterd vinyl, als CD en als digitale download.

Het album start met het op single verschenen "Sharp", waarin Livingmore een swingende uptempo song met disco ritme speelt, die aanzet tot dansen en deze wordt gevolgd door "Bummer", een mooie melodische pop song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme en het eveneens op single uitgebrachte "Got Me Feelin' Like", een uitstekende pop song, die in een niet al te hoog tempo wordt gespeeld en subtiele tempowisselingen heeft.

Daarna volgen "Neighbors", een prima song met een gemiddeld tempo en een dansbaar ritme, "Memory Hill", een schitterende aanstekelijke song, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en melodisch klinkt en "I Know It's A Smile", een vrolijk klinkende song, die aanzet tot dansen.

In "Dramatic" zet Livingmore me opnieuw zo'n vrolijke aanstekelijke song in een gemiddeld tempo voor, in "Energy Taken" krijg ik een heerlijke pop song met een een terugkerend ritme in een vrij rustig tempo te horen en in de single "Closer To The Edge" laat de band me genieten van een stevige dansbare pop song met lichte hardrock invloeden.

Verder volgen "Rays", een fantastische rustige pop song met een ritme, dat aanzet tot schuifelen en "Dreams On Fire", een puike song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme, die naar mijn mening hit potenties heeft.

"Take Me" van Livingmore staat vol lekker in het gehoor klinkende pop songs, die hoofdzakelijk een dansbaar karakter hebben en ik kan liefhebbers van dansbare pop deze schijf dan ook zeer aanraden.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Dead Man Tells - Among Thoughts plus Exit (Addicted Label / Doomed And Stoned Records, 2021) (Psychedelische Rock / Progressieve Rock / Doom)

Dead Man Tells uit Saint Petersburg, Rusland, bestaat vanaf 2021 uit: Konstantin — basgitaar (de enige van de originele bezetting), Daniil — drums en synthesizer, Yuriy — sologitaar en synthesizer, Victor — saxofoon en Stanislav — zang en synthesizer.

De band bracht hun debuut op 13 juni 2015 uit met het digitale nummer "Unique In Forks", dat in september 2016 gevolgd werd door het nummer "Suicide Trip", dat op de CD "Tripwave 2: Collection of Modern Russian Psychedelic Music" staat.

Daarna volgden "The City Is Crying feat. Rimma Rukh" (16 november 2017, digitale single, 2 nummers) en "Dead Man's Hand" (8 januari 2018, digitaal album).

Nadat de band in een nieuwe bezetting was gaan spelen, verschenen de digitale nummers "Among Thougts" (11 januari 2021) en "Exit" (29 oktober 2021), waarbij verder het vermelden waard is, dat "Among Thougts" op 9 november 2021 op het digitale album "Doomed & Stoned in Russia (Vol. 2)", waarop 99 nummers staan, van Doomed And Stoned Records is verschenen.

In "Among Thoughts" schotelt Dead Man Tells me een schitterende zware mix van dark wave, dance en doom voor, die zang en gesproken teksten, subtiele tempowisselingen en een terugkerend ritme heeft (luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie) en in "Exit" laat de band me genieten van een fantastische psychedelische song met een niet al te hoog tempo, tempowisselingen en invloeden van progressieve rock.

"Among Thoughts" en "Exit" zijn 2 verrukkelijke nummers waarmee de band me vanaf de begin tonen in de ban van hun muziek heeft gehouden en ik raad iedere muziekliefhebber dan ook aan eens te gaan luisteren naar deze geweldige band.

 

Review: Ambigram - Ambigram (MaRaCash Records, 2021) (Progressieve Rock)

Ambigram uit Italië bestaat uit: Gigi Cavalli Cocchi - drums en percussie, Max Marchini - basgitaar en tempel bellen, Beppe Lombardo - akoestische en sologitaar en Francesco Rapaccioli - zang.

Ze namen hun debuut album "Ambigram", dat 9 nummers bevat, op met behulp van: Max Repetti - keyboards en vleugel, Camillo Mozzoni - oboe, Annie Barbazza - zang en achtergrondzang, Marco Rancati - achtergrondzang, Paolo Tofani - gitaar synthesizer (track 6 en 7), Francesco Rapaccioli - zang en Paola Folli - zang (track 4) en dit album verscheen 9 april 2021 en 22 oktober 2021 als CD en als digitale download via MaRaCash Records, waarbij verder vermeldenswaardig is, dat Greg Lake (ELP) het eerste nummer van het album mede produceerde. 

Het album start met "A Mediterranean Tale", waarin Ambigram een prachtige rustige song ten gehore brengt, die subtiele tempowisselingen heeft en een ritme dat aanzet tot schuifelen en halverwege versneld wordt, om tegen het einde weer over te gaan in een rustig tempo en dit nummer wordt gevolgd door "Cerberus Reise", een heerlijke progressieve rock song met een gemiddeld tempo en tempowisselingen, die tegen het einde een middeleeuws klinkend stukje muziek krijgt.

Daarna volgen "Pig Tree", een schitterend progressief nummer met een gemiddeld tempo, dat halverwege langzamer en experimenteel wordt, om korte tijd later over te gaan in een mooie rustige melodische song en "Sailing Home", een uitstekende song met een aanstekelijk dansbaar ritme, tempowisselingen.

In "Imaginary Daughter" zet Ambigram me een schitterende rustige melodische song voor, die na korte tijd iets meer snelheid en een aanstekelijk ritme krijgt en in "L'absinthe" krijg ik een lekker in het gehoor klinkende swingende melodische song in een gemiddeld tempo voorgeschoteld, die enkele subtielel tempowisselingen bevat.

Dan volgen "Patchwork", een fantastische progressieve song met een niet al te hoog tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme en "Pearls Before Swine", een prima song me een gemiddeld tempo en een swingend ritme met lichte funk invloeden, dat aanzet tot dansen.

Vervolgens speelt de band de radio uitvoering van "Cerberus Reise" en hierin mag ik nogmaals genieten van deze progressieve rock song met een gemiddeld tempo en tempowisselingen.

"Ambigram" van Ambigram is een puike plaat, die uitstekende melodische progressieve nummers bevat en ik raad ieder liefhebber van deze muziek soort dan ook aan eens naar deze schijf te gaan luisteren.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Various Artists - A Damaged Christmas Gift For You (Damaged Goods Records, 2021) (Rock)

Op 10 december 2021 verschijnt de LP "A Damaged Christmas Gift For You", waarop 15 nummers van evenzoveel bands en artiesten staan, die hun muziek via het Damaged Goods Records label uitbrengen.

Het album begint met "Christmas 1979" van Wild Billy Childish & The Musicians of the British Empire en hierin zet de band me een lekker in het gehoor klinkende pop song voor, die een gemiddeld tempo heeft en een aanstekelijk dansbaar ritme bevat en dit nummer wordt gevolgd door "Christmas (I Can Hardly Wait)" (The Courettes), een 

heerlijke dansbare song in een gemiddeld tempo, die in de stijl van meiden bands zoals The Ronettes en The Shirelles wordt gespeeld, "Christmas Tree On Fire" (Holly Golightly), een heerlijke swingende uptempo song met country invloeden, een aanstekelijk ritme en een hoog meezing gehalte en "Merry Christmas (I Don't Want To Fight)" (Helen Love), een uptempo song met een aanstekelijk vrolijk ritme, dat aanzet tot dansen.

Daarna volgen "Silver Bells" (Cuckooland), een mooie rustig startende song, die na korte tijd meer snelheid krijgt en invloeden van powerrock bevat, "God Rest Ye Merry Gentlemen" (Wat Tyler), een korte puike rock song met hardcore punk invloeden, "Santa Claus" (Thee Headcoatees), dat met gesproken tekst begint, die gevolgd wordt door een op jaren 60 geïnspireerde beat song, die een aanstekelijk dansbaar ritme heeft en invloeden van "Hang On Sloopy" van The McCoys bevat en "Stop The Cavalry" (Severe), een prima cover van dit door Jona Lewie geschreven nummer.

In "City Of Christmas Ghosts" laat Goldblade feat. Poly Styrene me genieten van een verrukkelijke mix van western muziek en punk, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en oproept tot beweging, in "Little Stars" (Holly Golightly And The Greenhornes) krijg ik een vrij rustige song te horen en in "The Cute Lepers Christmas Song" (Cute Lepers) zet de band me een uitstekende aanstekelijke dansbare pop song in een gemiddeld tempo voor, die subtiele tempowisselingen heeft.

Dan volgen "Xmas Bloody Xmas" (TV Smith), een lekker klinkende uptempo pop song met een dansbaar ritme en een hoog meezing gehalte, "Ding Dong Merrily On High" (The Singing Loins), een eigen folk versie van "Gloria In Excelsis Deo", dat in de 18e eeuw onder de titel "Les Anges Dans Nos Campagnes" in Frankrijk werd geschreven, "Guinnes And Wine" (Monkhouse), een fantastische uptempo punk, die invloeden van de eind jaren 70 punk heeft, tempowisselingen bevat en swingt (luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie) en "Merry Christmas Fritz" (The Buff Medways), een swingende uptempo rock song met invloeden van "Happy Jack" van The Who, die aan zet tot dansen.

"A Damaged Christmas Gift For You" van Various Artists staat vol prima Kerst liedjes, die invloeden van de jaren 60 en 70 herbergen en ik kan iedere liefhebber van Kerst deze schijf dan ook zeer aanraden.

Review: Maybeshewill - No Feeling Is Final (The Robot Needs Home Collective / Wax Bodega / New Noise / Birds Robe Records, 2021) (Post-Rock)

Maybeshewill uit Leicester, Engeland, werd in 2005 opgericht en bestond tot 2016, maar werd in 2018 her opgericht en bestaat weer in dezelfde bezetting, dat wil zeggen: James Collins – drums, Matthew Daly – keyboard, Jamie Ward – basgitaar, Robin Southby – sologitaar en John Helps – sologitaar.

De band bracht hun debuut album "Not For Want Of Trying" op 12 mei 2008 via Field Records uit en deze werd gevolgd door de albums "Sing The Word Hope In Four-Part Harmony" (8 juni 2009, Field Records), "I Was Here For A Moment, Then I Was Gone" (30 mei 2011, Function Records), "Fair Youth" (augustus 2014, Superball Music), "The Complete Remixes 2006 - 2016" (17 juni 2016, gratis digitaal album) en "I Was Here For A Moment, Then I Was Gone (10th Anniversary Reissue)" (2LP inclusief B-kanten, live uitvoeringen en remixen, gestoken in een nieuw ontworpen hoes en als digitaal album, 5 juni 2021)

Tevens verschenen: "To The Skies From A Hillside" (10 april 2010, digitale single), "Critical Distance" (3 juli 2011, digitale single), "Red Paper Lanterns" (9 maart 2012, digitale EP) en "Refuturing" (5 oktober 2021, digitale single).

Op 19 november 2021 verschijnt het album "No Feeling Is Final", waarop 10 nummers staan, als LP, als CD en als digitale download, via The Robot Needs Home Collective (het eigen label van de band) en tevens via Wax Bodega (in Noord Amerika), New Noise (in Azië) en Birds Robe Records (in Australië).

Het album begint met "We've Arrived At The Burning Building", waarin Maybeshewill een fantastisch post-rock nummer in een zwaar niet al te hoog tempo speelt, dat een enigszins trieste ondertoon bevat en dit wordt gevolgd door "Zarah", een uitstekend nummer met een gemiddeld tempo, een gesproken tekst, een melodisch ritme en subtiele tempowisselingen en "Complicity", een heerlijk uptempo nummer, dat swingt en halverwege tijdelijk verandert in een rustig stukje muziek, dat na enkele minuten een gemiddeld tempo krijgt.

Daarna volgen "Invincible Summer", een geweldig nummer met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme, dat tegen het einde in een rustig tempo over gaat, "The Weight Of Light", een prachtig rustig nummer met een trieste ondertoon, dat subtiele tempowisselingen heeft en "Refuturing", een aanstekelijk klinkend nummer met een gemiddeld tempo, dat aanzet tot beweging en tempowisselingen bevat.

In "Green Unpleasant Land" laat Maybeshewill me genieten van een schitterend melodisch stuk muziek, dat in een vrij rustig tempo wordt gespeeld en in "Even Tide" krijg ik een verrukkelijk rustig nummer voorgezet, dat enkele minuten na de helft van het nummer in een iets sneller tempo wordt gespeeld en een terugkerend ritme krijgt, dat een licht hypnotiserend effect opwekt.

Verder volgen "The Last Hours", een puik post-rock nummer met wisselende tempo's en een aanstekelijk ritme en "Tomorrow", een fantastisch rustig nummer, dat geheel op piano wordt gespeeld zonder verdere begeleiding.

"No Feeling Is Final" van Maybeshewill staat vol lekker in het gehoor klinkende nummers, waarmee de band me van begin tot einde heeft weten te boeien en hiervan is "Tomorrow" wat mij betreft de uitschieter en ik raad iedere liefhebber van post-rock en de betere pop dan ook aan deze schijf eens te gaan beluisteren.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Victory - Gods Of Tommorow (AFM Records, 2021) (Hardrock)

Victory uit Hannover, Duitsland werd in 1984 opgericht en bestaat na diverse bandbezettingswisselingen tegenwoordig uit: Herman Frank - sologitaar, Michael Stein - drums, Malte Frederik Burkert - basgitaar, Mike Pesin - sologitaar en Gianni Pontillo -zang.

De band bracht hun debuut album "Victory" in 1985 uit en deze werd gevolgd door: "Don't Get Mad... Get Even" (1986), "Hungry Hearts" (1987), "Culture Killed The Native" (1989), "Temples Of Gold" (1990), "You Bought It – You Name It" (1992), "Voiceprint" (1996), "Instinct" (2003), "Fuel To The Fire" (nieuwe opnames van oudere nummers, 2006), "Don´t Talk Science" (opgenomen in 2009, 2011), "That's Live" (live, 1988), "The Very Best Of – Rock'n'Roll Kids Forever (Best Of, 1992) en "Liveline"  (Live, 1994) en ook verschenen er diverse singles van de band in de periode 1986-1996.

Tien jaar na het laatst verschenen album "Don't Talk Science" is de band teug in een nieuwe bezetting met een nieuw opgenomen plaat, getiteld "Gods Of Tommorow", dat 13 nummers bevat en op 26 november 2021 via AFM Records is uitgebracht als LP, als CD en als digitale download.

Het album begint met "Into" / "Love & Hate", waarin Victory na een korte intro een heerlijke stevige hardrock song met en gemiddeld tempo speelt, die invloeden van de muziek van Deep Purple en Siena Root heeft en aanzet tot dansen (luister naar dit nummer via de Youtube link onder de recensie), waarna het titel nummer "Gods Of Tomorrow" volgt en de band een geweldige rock uptempo song, die swingt als een trein en opnieuw invloeden van Deep Purple en Siena Root bevat.

Daarna volgen "Cut To The Bone", een swingende uptempo song, waarbij stil zitten geen optie is, "Dying In Your Arms", een prachtige vrij rustige rock song en "Hold On To Me", eveneens zo'n puike hardrock song met jaren 70 invloeden.

In "Into The Light" schotelt Victory me een weer een swingende uptempo song voor in de stijl van Deep Purple, in "Mad" krijg ik een uitstekende song in een gemiddeld tempo te horen, die een aanstekelijk dansbaar ritme heeft en in "Unconditional Love", een fantastische ballad, die een aanstekelijk ritme heeft en aanzet tot schuifelen.

Dan volgen "My Own Desire", een uptempo hardrock song met een dansbaar ritme, "On Fire", een song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme en "Rising Force", een uptempo rock song, die swingt.

Verder hoor ik "In Rock We Trust", een verrukkelijke song met een gemiddeld tempo en dansbaar ritme en "Leave You Alone" en ook hierin laat de band me genieten van een 

aanstekelijke rock song met een gemiddeld tempo en jaren 70 invloeden.

"Gods Of Tomorrow" van Victory is een schitterende plaat, die sterke invloeden van de jaren 70 hardrock heeft en ik heb dan ook erg genoten van deze schijf, die ik  elke liefhebber van hardrock kan aanraden.

 

Review: Snake Mountain Revival - Everything Is Sight (Rebel Waves Records, 2021) (Rock)

Snake Mountain Revival uit Virginia Beach, Amerika, werd in 2017 opgericht en bestaat uit: Ryan Chandler - zang en basgitaar, Josh Woodhouse - drums en Zack Trowbridge - sologitaar.

De band bracht op 25 juni 2018 hun debuut uit met de digitale demo "Snake Mountain Revival", die op 4 oktober 2019 gevolgd werd door de EP "The Valley Of Madness" (cassette in een beperkte oplage van 199 stuks via Deckhead Records en als digitale EP) en op 19 november 2021 verschijnt hun debuut album "Everything Is Sight", dat 8 nummers bevat, via Rebel Waves Records als LP in een beperkte oplage van 250 stuks op doorzichtig met zwart met rookzwart, neon violet, geel en babyblauw gespetterd vinyl, als LP op zwart vinyl, als CD in een beperkte oplage en als digitaal album.

Het album start met "Satellite Ritual", waarin Snake Mountain Revival een lekker in het gehoor klinkende swingende uptempo song met een aanstekelijk dansbaar en  repeterend ritme, dat halverwege in een langzamer tempo over gaat en psychedelische invloeden krijgt en deze wordt gevolgd door "Moon Baron", een stevige song, die tempowisselingen heeft en lichte acid rock invloeden bevat.

Daarna volgen "Just A Feeling", een heerlijke licht psychedelische pop song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme en "Graveyard Grove", een geweldige swingende rock song met een aanstekelijk dansbaar terugkerend ritme en enkele tempowisselingen.

In het titel nummer "Everything In Sight" zet Snake Mountain Revival me een uitstekende swingende uptempo rock song voor, die een aanstekelijk tempo heeft en tempowisselingen en invloeden van progressieve rock en new wave bevat en in "Pheremone" krijg ik een verrukkelijke licht psychedelische rock song in een gemiddeld tempo te horen, die een terugkerend ritme heeft.

Verder volgen "Water Moccasin", een fantastisch instrumentaal surf rock nummer met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme en "Valley Of Madness", een puike rock song met een niet al te hoog tempo en een terugkerend ritme dat aanzet tot dansen.

"Everything In Sight" van Snake Mountain Revival is een uitstekende plaat, die vol heerlijke rock nummers staat, waar ik van begin tot einde van genoten heb en ik kan iedere liefhebber van de betere rock deze schijf dan ook van harte aanbevelen.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Malo Moray & His Inflatable Knee - Improvisations From The Solar System (Another Solo Pieces) (Eigen Beheer, 2021) (Avant Garde / Experimenteel)

Malo Moray & His Inflatble Knee uit Leipzig, Duitsland is het alter ego van multi-instrumentalist Martin Riebel, die op 11 november 2015 zijn debuut digitale single "Myspam​.​Cc" uitbracht en deze werd gevolgd door: "Atxta E​.​P." (26 februari 2016, cassette in een beperkte oplage en als digitale EP), "5 Fingerübungen" (15 september 2017 cassette in een beperkte oplage van 33 stuks en digitaal album), "Waves" (25 oktober 2019, digitaal album), "2001 (A Space Odyssey)" (3 januari 2020, digitale EP), "(I Love The Glimmer Of The Moonlight In Your Eyes) In The Dark" (31 januari, 2020 digitaal nummer), "Die Wand" (28 februari, 2020 digitaal nummer), "Iy's A Foggy Night - Live At Stille Kammer No​.​7, Berlin" (27 maart 2020, CD in een beperkte oplage van 50 stuks met LED design en digitaal album), "Rubber Band Techno" (29 mei 2020, digitaal album), "To A​.​E​.​H." (26 juni 2020, digitale single), "Atxta! Live! (Live At Music Post​-​Music, Berlin 2016)" (31 juli 2020, digitaal album), "Zakázán - Souvenir Of A Memorable Night In Czech Republic" (28 augustus 2020, digitale EP), "A" (25 september 2020, digitaal nummer), "No Songs" (30 oktober 2020, cassette in een extreem beperkte oplage van 4 stuks en als digitaal album), "Pouring My Heart Out To Strangers" (27 november 2020, digitaal album), "Glaube" (25 december 2020,  digitale EP) en "This Morning We Buried A Bird" (3 september 2021, digitaal album).

Op 19 november 2021 verschijnt zijn album "Improvisations From The Solar System (Another Solo Pieces)", waarop 7 nummers staan, in eigen beheer als CD en als digitaal album.

Het album begint met "Intro (A Gentle Sunrise Kisses The Surface Of Mars)", waarin Malo Moray & His Inflatable Knee met een traag eentonig stukje drums begint, dat na iets meer dan 1 minuut een gitaar klank bijgevoegd krijgt, om een minuut later langzaam te veranderen in een prima nummer met jazz invloeden en dit wordt gevolgd door "Nature's Call (Listen To The Hummingbird)", een experimenteel nummer met gesproken tekst, dat na enkele minuten verandert en over gaat in een stuk avant garde, dat met een niet al te hoog tempo wordt gespeeld en eindigt met een terugkerend ritme, dat over gaat in het volgende nummer "Ascending Through Jupiter's Eye", een experimenteel avant garde nummer met een eentonig terugkerend ritme, dat een gemiddeld tempo en een licht hypnotiserend effect heeft en tegen het einde van tempo en ritme verandert.

Daarna volgen "Building Skyscrapers On Jupiter", eveneens weer een experimenteel avant garde nummer, dat spannend klinkt en een terugkerend ritme heeft en "A Busy Suspension Bridge Floats Over A Desert Area On Venus", een eentonig elektronisch nummer met een traag tempo.

In "The Secrets Of Saturn's Hexagon" schotelt Malo Moray & His Inflatable Knee me nogmaals zo'n experimenteel avant garde nummer voor, dat in een traag tempo wordt gespeeld en in "Glaube (In A Forest On Earth)" krijg ik een traag vrij zwaar stuk muziek te horen, dat een trieste ondertoon bevat.

"Improvisations From The Solar System" van Malo Moray & His Inflatable Knee is een puike CD, die weliswaar niet voor ieder oor geschikt zal zijn, maar zij die van avant garde en experimentele muziek houden, zullen deze schijf zeker weten te waarderen.(luister naar twee nummers van dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Closure In Moscow - The Penance and The Patience (Bird's Robe Records, 2021) (Rock)

Closure In Moscow uit Melbourne, Australië werd in 2006 opgericht en bestond uit: Beau McKee - drums, Manny Zenneli - sologitaar, erhu en percussie zang, Brad Kimber – basgitaar, Michael Barrett – sologitaar, zang, percussie en programmering en Christopher James de Cinque – zang, drums en percussie.

De band bracht in deze bezetting op 19 april 2008 hun debuut EP "The Penance And The Patience" uit als CD en digitale download via Taperjean Music, die gevolgd werd door het debuut album "First Temple", dat 5 mei 2009 als CD en digitale download verscheen via Equal Vision Records.

Vervolgens onderging de band enkele bezettingswisselingen en werden Beau McKee en Brad Kimber vervangen door Salvatore Aidone - drums, percussie en programmering en Duncan Millar - basgitaar, dubbele bas, zang en percussie, waarna het album "Pink Lemonade" op 9 mei 2014 als 2LP, als CD en als digitale download via Sabre Tusk Records verscheen.

Alle 3 de uitgaven worden door Bird's Robe Records opnieuw uitgebracht, waarvan "Pink Lemonade" en "First Temple" reeds verschenen op 1 oktober 2021 en op 26 november 2021 verschijnt "The Penance And The Patience", dat 6 nummers bevat en als LP in een beperkte oplage van 350 stuks op doorzichtig met rook effect en donker blauwe swirl 180 gram vinyl, als LP in een beperkte oplage van 350 stuks op roest rood met rood op been gespetterd 180 gram vinyl, als LP in een beperkte oplage van 100 stuks op donker rood / geel met zwart marmerkleurig 180 gram vinyl, als LP in een beperkte oplage van 200 stuks op zwart 180 gram vinyl, als CD en als digitale download wordt uitgebracht.

Het album begint met "We Want Guarantees, Not Hunger Pains", waarin Closure In Moscow een swingende uptempo rock song speelt, die tempowisselingen heeft en gevolgd wordt door "Dulcinea", eveneens een uptempo song met een dansbaar ritme en tempowisselingen.

Daarna volgen "Breathing Underwater", een heerlijke song, die met hoge snelheid wordt gespeeld en post-metal invloeden heeft en enkele subtiele tempowisselingen bevat en "Here's To Entropy", opnieuw zo'n dansbare uptempo song.

In "Ofelia... Ofelia" zet Closure In Moscow me een mooie vrij rustige song voor, die subtiele tempowisselingen heeft en in "Jewels For Eyes" krijg ik een stevige rock song te horen, die swingt en tempowisselingen heeft.

"The Penance and The Patience" van Closure In Moscow bevat 5 uptempo nummers, die veel op elkaar lijken en 1 prachtige rustige song, die wat mij betreft de plaat net iets extra's geeft en daarom kan ik  elke liefhebber rock dan ook aanraden eens te gaan luisteren naar deze schijf.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie) 

Review: Jeff Kelly - When The World Was Younger (Green Monkey Records, 2021) (Pop)

Jeff Kelly uit Seattle, Washington, Amerika is natuurlijk het meest bekend van de band The Green Pajamas, maar sinds 1985 brengt hij ook regelmatig solo albums uit.

Zijn eerste solo album "Baroquen Hearts" verscheen in 1985 als cassette via Green Monkey Records en deze werd gevolgd door: "Coffee In Nepal" (cassette, 1987 via Green Monkey Records, CD, 1992 via Di Di Music), "Portugal" (cassette, 1990, Green Monkey Records), "Private Electrical Storm" (cassette, 1992, Green Monkey Records), "Ash Wednesday Rain" (CD, 1995, Green Monkey Records), "The Rosary And The House Of Jade" diditaal album,2013, Green Monkey Records), die oorspronkelijk "Melancholy Sun" heet en in 1999 via Camera Obscura Records als cassette verscheen, "Indiscretion" (CD, 2001, Hidden Agenda Records), "For The Swan In The Hallway" (CD, 2004, Hidden Agenda Records), "Beneath The Stars, Above The River" (LP in een beperkte oplage, 2019, Sugarbush Records, CD in een genummerde oplage, 2019, Green Monkey Records), en "When The World Was Younger" (LP in een zeer beperkte oplage, 2020, Sugarbush Records, CD in een beperkte oplage en digitale download, 2020, Green Monkey Records).

Ook verschenen: "The Lisbon Vampire" (Digitaal album op MP3, WAV, 2019, Green Monkey Records), "Moon Over Granada" (Digitaal album op WAV, 2019, Green Monkey Records), "This Haunted Hill" (Digitaal album op MP3, WAV, 2020, St. Brigid Records) en "Melancholy Sun" (4CD box compilatie, 1999, Camera Obscura)

Op "When The World Was Younger", dat 12 nummers bevat, wordt Jeff bijgestaan door Phil Hirschi - cello (track 1, 4 en 12), waarbij vermeldenswaardig is, dat er 4 nieuwe nummers op het album staan, die tijdens de corona pandemie geschreven zijn, terwijl de ander nummers uit de periode 1990-1997 stammen.

Het album begint met de geremasterde versie van "Of Missingness", dat op 3 februari 2020 als digitale single werd uitgebracht en hierin speelt Jeff Kelly een mooie rustige song met een trieste ondertoon in de stijl van Leonard Cohen, die gevolgd wordt door het nieuwe nummer "Black Eyes", een fantastische song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme, die invloeden van tango muziek heeft en het eerder als digitale single uitgebrachte "Juliana Of The One-Man-Scanner Station", een heerlijke licht psychedelische pop song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme.

Daarna volgen "Autumn In Lisbon" (1997), een geweldige swingende pop song met een gemiddeld tempo en een ritme dat aanzet tot beweging, "If You Go" (nieuw), een heerlijk nummer met een niet al te hoog tempo, dat invloeden van Deleyaman en Franse chansons heeft en "Portugal [Summer’s Here] (A Memory)" (1999), een prachtige rustige song, die aanzet tot schuifelen.

In "Only Endless Tomorrows" (nieuw) schotelt Jeff Kelly me een verrukkelijke rustige song in de stijl van Deleyaman voor, die een aanstekelijk ritme heeft, in het als digitale single uitgebrachte "The Lisbon Vampire" krijg ik opnieuw een uitstekende song in een niet al te hoog tempo te horen en in "Moon Over Granada", dat eveneens als digitale single verscheen, hoor ik hem een puike rustige song spelen, die een aanstekelijk ritme heeft.

Dan volgen "The Wishing Well" (1990), een lekker in het gehoor klinkende song met lichte Franse invloeden, "Espaco Porto Cruz" (nieuw), een instrumentaal nummer met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme en "Christina Dancing", een prima song met een gemiddeld tempo, een dansbaar ritme en invloeden van Deleyaman.

"When The World Was Younger" van Jeff Kelly staat vol uitstekende nummers, waarmee hij me van begin tot einde heeft weten te boeien en ik raad iedere liefhebber van de betere pop muziek deze schijf dan ook van harte aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Marco Mattei - Out Of Control (7D Media / Third Star Records, 2021) (Rock / Folk)

Marco Mattei - zang, solo-, ritme- en basgitaar, akoestische gitaar, bouzouki, percussie, samples en programmering uit Italië brengt op 19 november 2021 zijn debuut solo album "Out Of Control" uit via 7D Media / Third Star Records en daarop wordt hij muzikaal bijgestaan door: Tony Levin (King Crimson, Peter Gabriel)- basgitaar (track 1, 2 en 9), Jerry Marotta (Peter Gabriel, Hall & Oates) - drums en percussie (track 1 en 11), Pat Mastelotto (King Crimson, XTC) - drums (track 2), Chad Wackerman (Frank Zappa, Allan Holdsworth) - drums (track 8), Dave Bond - zang en mandoline (track 1 en 3) en achtergrondzang (Track 9), Marco Planells - sitar (track 1), Matthew Brown - zang (track 2), Clive Deamer - drums (track 3), Duilio Gaioto - synthesizer en wurlitzer (track 3, 8 en 9), Felix Brandt - zang (track 4 en 5), Paul Johnson - dwarsfluit en fluit (track 4), Arianna Mattei - zang intro (track 5), Diederik Van Den Brandt - pedal steel gitaar (track 5), Rob Wakefield - viool, Barak Seguin - zang (track 6), Paolo Gianfrate - keyboards, (track 6), Matt Crain - drums (track 6), Gianni Pierannunzio - drums (track 7), Matilde Mattei - shaker, Fabio Trentini - basgitaar, Max Rosati sologitaar (track 8), Mauro Munzi - piano (track 9) en Gabriele Bibbi Ferrari - basgitaar (track 12).

Het album, dat 12 nummers bevat, start met "Would I Be Me", waarin Marco Mattei een mooie rustige song te gehore brengt, die lichte folk invloeden heeft en gevolgd wordt door "Picture In A Frame", een swingende rock song met een gemiddeld tempo, een terugkerend ritme en invloeden van jaren 80 muziek en "More Intense", een prima licht symfonische song met een niet al te hoog tempo.

Daarna volgen "I'll Be Born", een prachtige rustige pop song met een aangenaam ritme en lichte folk invloeden, "Lullaby For You", eveneens een rustige song en "Anymore", een geweldige swingende uptempo rock song met hardrock invloeden, die aanzet tot dansen.

In "Tomorrow" zet Marco Mattei me een fantastisch instrumentaal blues gerelateerd nummer in een vrij rustig tempo voor, in "Void" krijg ik een verrukkelijke song met  progressieve rock invloeden en een gemiddeld tempo te horen, die tempowisselingen heeft en in "On Your Side" laat hij me weer genieten van een uitstekende rustige pop song.

Verder volgen "After Tomorrow", een kort lekker in het gehoor klinkend instrumentaal nummer met lichte folk invloeden, "Hidden Gems", een schitterend instrumentaal nummer met een terugkerend drums ritme, dat in een gemiddeld tempo wordt gespeeld en "Gone", opnieuw een puik instrumentaal nummer, dat in een vrij rustig tempo gespeeld wordt.

"Out Of Control" van Marco Mattei staat vol lekker in het gehoor klinkende nummers, waarmee hij me van begin tot einde heeft weten te boeien en ik kan liefhebbers van rock dan ook aanraden eens naar deze schijf te gaan luisteren.(luister naar de eerste twee nummers van dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Sleepmakeswaves - Live At The Metro (Bird's Robe Records, 2021) (Post-Rock / Melodische Rock)

Sleepmakeswaves uit Sydney, Australië, bestaat tegenwoordig uit: Otto Wicks-Green - sologitaar en zang, Alex Wilson - basgitaar, keyboards en elektronica, Jonathan 'Kid' Khor - sologitaar en Tim Adderley - drums.

De band brengt sinds 2008 hun muziek uit en maakte hun debuut met "In Today Already Walks Tomorrow EP", die op 18 maart 2008 werd uitgebracht als CD en als digitale download, waarna het het digitale nummer "One Day You Will Teach Me To Let Go Of My Fears" verscheen, dat op 18 maart 2009 gevolgd werd door de split single "Keep Your Splendid Silent Sun" volgde, die gedeeld werd met de band Tangled Thoughts Of Leaving.

Vervolgens verschenen: "The Obstacle Is The Path" (digitaal nummer, 18 juli 2010), "And So We Destroyed Everything" (digitaal album, beperkte oplage van 4000 stuks op CD + digitaal album, beperkte oplage van 50 stuks als CD + "In Today Already Walks Tomorrow EP", 21 augustus 2011, "Sleepmakeswaves US EP" (CD en digitale EP, 12 januari 2012), "...And Then They Remixed Everything" (digitaal album, 17 januari 2013), "Love Of Cartography" (Ltd. Edition LP, 4 juli 2014, her persing LP in beperkte oplage van 1000 stuks in 3 verschillende kleuren, CD + digitaal debuut album "And So We Destroyd Everything", CD en digitale download, 2017), "Made Of Breath Only" (CD + digitaal album in een beperkte oplage van 1000 stuks, CD + digitaal album in een beperkte oplage van 500 stuks inclusief een beperkte poster oplage en handtekeningen op de CD, 2LP in een beperkte oplage van 500 stuks, gemaakt in 3 kleuren en dd, 24 maart 2017), "Distant Lands' Tour" split met COG (beperkte oplage als 7" single en dd, 2 april 2019), "No Safe Place EP" (EP, 5 juni 2020) en "The Out Of Hours EP" (EP, 5 juni 2020), waarvan de single "Zelda" op 18 mei 2020 is verschenen, die net als de EP via Birdsrobe Records verscheen en deze werd op 17 juli 2020 gevolgd door "These Are Not Your Dreams EP".

Op 7 augustus 2020 verschenen de 3EP's onder de naam "These Are Not Your Dreams" via Bird's Robe Records als CD in een beperkte oplage van 1000 stuks, 3LP's in een beperkte oplage van 500 stuks op gekleurd vinyl, 3LP's met kleur keuze + CD in een bundel, 3LP bundel inclusief T-shirt, 3LP's + CD + T-shirt bundel, CD + 3 T-shirts bundel en 3LP's + CD + 3 T-shirts bundel en op 12 november bracht Bird's Robe Records het album "Live At The Metro", dat 9 nummers bevat, als 2LP in een beperkte oplage van 500 stuks uit, waarvan 50 op zwart vinyl (A/B) en 50 op goud vinyl (C/D), 200 stuks op turquoise met zwart marmerkleurig vinyl en 250 stuks op blauw/zwart marmerkleurig met wit gespetterd vinyl, als CD in een beperkte oplage van 500 stuks en als digitaal album uit.

Het album, dat in 2015 in de Triple J Live At The Wireless werd opgenomen, begint met "In Limbs And Joints", waarin Sleepmakeswaves een heerlijk swingend uptempo post-rock nummer met een terugkerend ritme speelt, dat tempowisselingen bevat en dit nummer wordt gevolgd door "Traced In Constellations", een uitstekend uptempo melodisch nummer met tempowisselingen en een aanstekelijk ritme en "Great Northern", een puik post-rock nummer met een melodisch en aanstekelijk dansbaar ritme, dat enkele tempowisselingen heeft.

Daarna volgen "Singularity", een kort eentonig klinkend stukje muziek, "Emergent", een nummer, dat in een niet al te hoog tempo start en na enkele minuten over gaat in een geweldig uptempo post-rock nummer, dat swingt en "How We Built The Ocean", een swingend uptempo melodisch nummer, dat iets over de helft in een rustiger tempo over gaat, om enkele minuten daarna te stoppen en er een gesproken tekst volgt.

Dan volgen "Perfect Detonator", eveneens weer zo'n prima uptempo melodisch nummer, dat enkele tempowisselingen heeft en eindigt met een gesproken tekst, die verder gaat in "Something Like Avalanches", een swingend uptempo post-rock nummer met een terugkerend ritme, dat aanzet tot beweging en iets over de helft nog meer snelheid krijgt en het laatste nummer "A Gaze Blank And Pitiless As The Sun", een fantastisch uptempo nummer, dat halverwege in een langzaam tempo over gaat en melodisch klinkt.

"Live At The Metro" van Sleepmakeswaves staat vol verrukkelijke uptempo post-rock nummers, waarmee de band me heeft weten te boeien en ik raad iedere liefhebber van melodische rock en post-rock deze schijf dan ook van harte aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Sounds Of New Soma - Das Salodenprinzip (Tonzonen Records, 2021) (Progressieve Rock)

Sounds Of New Soma (SONS) werd in 2013 te Krefeld, Duitsland opgericht en bestaat uit: Alexander Djelassi - solo- en basgitaar, synthesizer, effecten en zang en Dirk Raupach - zang, synthesizer en effecten.

De band bracht hun debuut album "Beyond The Acid Dream" op 27 februari 2014 uit in een beperkte oplage van 300 stuks op witgrijs marmer kleurig vinyl en als digitale download.

Daarna volgden: "Gandhis Labyrinth EP" (digitale download EP, 8 september 2014), "Klang Planeten 3033" (digitale download split album met Backnee Horn uit Israel, 1 maart 2015), het tweede album "Moebius Tunnel" (beperkte oplage van 250 stuks op 180 gram blauw vinyl + sticker + poster + gesigneerde kaart + download code en beperkte oplage op CD en tevens als digitale download, 29 maart 2016) en het derde album "La Grande Bellezza" (beperkte oplage van 500 stuks op 2LP oranje marmer kleurig vinyl + 12 pagina's tellend boekje + download code en beperkte oplage van 300 stuks op CD en tevens als digitale download, 25 februari 2017)

Hun vierde album heet "Live At The Green Mushroom Festival" en verscheen op 6 april 2018, via het Tonzonen Records label, in een beperkte oplage van 500 stuks op LP, waarvan er 200 op zwart, 200 op transparant en 100 op neon geel vinyl geperst werden en een klaphoes en inlegvel, inclusief CD bevatten en ook werd het album in een beperkte oplage van 500 stuks op CD door dit label uitgebracht en vermeldenswaardig is verder nog, dat Sounds Of New Soma net als op het vorige album, bijgestaan werd door Armin Schopper op drums.

Op 16 november 2018 verscheen hun album "Zwischen / Durch" via Tonzonen Records in een zeer beperkte oplage van 100 stuks op zwart vinyl, 100 stuks in een speciale uitgave, waarvan er 50 in een houten doos en 50 in een folie zak zitten en in een beperkte oplage van 300 stuks op CD en vermeldenswaardig is, dat het duo ook op dit album, dat slechts 2 lange nummers bevat, weer bijgestaan werd door Armin Schopper op drums.

25 Oktober 2019 verscheen er een split album van deze twee bands via Tonzonen Records, simpelweg getiteld: "Maat Lander & Sounds Of New Soma" en deze werd als LP in een beperkte oplage uitgebracht, als CD en als digitale download en op 6 december 2019 verschijnt het album "Über Rolf-Ulrich Kaiser", dat 9 nummers bevat, via dit label in een beperkte oplage van 299 stuks 180 gram vinyl, waarvan 200 stuks op zwart, inclusief inlegvel, download code en poster en 99 op geel inclusief inlegvel, download code, ansichtkaart, poster en gesigneerde kaart en als CD en digitale download.

Vermeldenswaardig is verder, dat Armin Schopper - drums, Andreas Lessenich - saxofoon en Arndt Fiebig - zang als gastmuzikanten op het album meespelen.

Op 16 april 2021 verscheen hun album "Trip", dat 1 lang nummer bevat, als LP in een beperkte oplage van 300 stuks, waarvan 150 stuks op geel en 150 stuks op roze vinyl, als CD in een beperkte oplage van 300 stuks en als digitale download via Tonzonen Records en in mei 2022 brengt de band hun album "Musique Bizarre" uit, waarop 12 nummers staan en deze verschijnt als 2LP, als CD en als digitale download.

Om ons alvast een voorproefje te geven zijn de singles "Dadengi" met zanger Tom E. en "Das Salodenprinzip", die in samenwerking met de Russische band Vespero is opgenomen, uitgebracht op respectievelijk 2 juni 2021 en 10 november 2021.

In "Dadengi" schotelt Sounds Of New Soma me een schitterend elektronisch nummer in een traag tempo voor, dat een gesproken tekst heeft en psychedelische invloeden bevat en met voetstappen op grind eindigt en in "Das Salodenprinzip" laat de band me genieten van een fantastisch progressief elektronisch nummer met een terugkerend ritme, dat krautrock elementen bevat en met een niet al te hoog tempo begint, dat na na enkele minuten meer snelheid krijgt toegevoegd, waardoor de muziek gaat swingen.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)

"Das Salodenprinzip" en "Dadengi" van Sounds Of New Soma zijn 2 geweldige nummers, die me doen verlangen naar meer en ik raad iedere liefhebber van progressieve elektronische muziek en krautrock dan ook aan eens te gaan luisteren naar deze nummers.

Review: Mona Kazu - Steel Your Nerves (Atypeek Music/ Falls Avalanche Records/ Urgence Disk Records, 2021) (New Wave / Dark Wave)

Mona Kazu uit Bourgogne, Frankrijk bestaat uit: Priscille Roy - zang en keyboard en Franck Lafay - sologitaar, mandoline en programmering.

De band bracht hun digitale debuut EP "Sunlight" op 20 mei 2011 uit en deze werd gevolgd door: "Soul Mate" / Pure Haine" (12 juni 2012, single), "Other Voices In Safety Places" (22 april 2013, CD album en digitaal album), "ReVoices" (26 januari 2015, digitaal album), "Secret" / "Voice" (18 april 2015, digitale single), "Arguments With A Bird" (1 april 2016, CD en digitaal album), "It Could Ruin Your Day (Chokebore)" (8 januari 2018, digitaal nummer), Foxeagle / Mona Kazu (10 mei 2019, 7" split single) en "Steel Your Nerves", dat 9 nummers bevat en op 12 november 2021 via Atypeek Music, Falls Avalanche Records en Urgence Disk Records als LP, CD enn als digitale download werd uitgebracht en hierop wordt het duo bijgestaan door drummer Régïs Boulard.

Het album begint met "Birds", waarin Mona Kazu een mooie mix van folk en dark wave in een traag tempo speelt en dit nummer wordt gevolgd door "Porto Twins", en geweldige song, die halverwege verandert in een chaotisch stuk geïmproviseerde muziek, dat na korte tijd verandert in een prima new wave nummer.

Daarna volgen "NoSon", een prachtig dark wave nummer met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme, "Eden", een schitterende langzame song, die invloeden van de muziek van The Eurythmics heeft en rust uitstraalt en "Solead", een uitstekende rustige song met een aanstekelijk dansbaar ritme.

In "Tourbillon" zet Mona Kazu me een song voor, die langzaam begint en na een minuut meer snelheid krijgt, dat na korte rijd terugkeert in het begin tempo, om daarna weer meer snelheid te krijgen en "Psycho", een swingend uptempo nummer, dat na een minuut iets langzamer wordt en aanzet tot dansen.

Verder volgen "Kämpfen", een verrukkelijke dark wave song met een gemiddeld tempo, elektro invloeden, een terugkerend dansbaar ritme, een Duitse tekst en een enigszins trieste ondertoon en "Troubles" fantastische song met een niet al te hoog tempo, dat invloeden van theater muziek heeft en subtiele tempowisselingen bevat.

"Steel Your Nerves" van Mona Kazu is een heerlijke plaat, die vol puike dark en new wave muziek staat en invloeden van de muziek van The Eurythmics bevat, waar ik erg van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van wave dan ook aan eens naar deze schijf te gaan luisteren.(luister naar dit album via de Juno download link onder de recensie)

Review: Vespero - Liventure #21 (Golden Pavillion Records, 2021) (Progressieve Rock)

Vespero werd in 2003 in Astrakhan, zuid Rusland opgericht en brengt sinds 2004 muziek uit, zowel in eigen beheer (Vespero Music), als via maatschappijen.

De band onderging sinds hun oprichting diverse keren bezettingswisselingen en bestaat tegenwoordig uit: Ivan Fedotov – drums, drummachine en percussie, Arkady Fedotov – basgitaar, synthesizer, fluit en achtergrond zang, Alexander Kuzolev – sologitaar, effecten en elektronica, Alexei Klabukov – synthesizer, keyboards, trompet, dwarsfluit en mellotron en Vitaly Borodin – viool.

Nadat Vladimir Belov - cello, Vespero had bijgestaan op de CD "Droga", speelde hij ook live met de band mee.

De opnamen die daarvan zijn gemaakt, zijn na de plotselinge dood van Vladimir op 7 juni 2014, als download verkrijgbaar onder de naam "Cello Liventures (In Memory Of Vladimir Belov)", waarbij de totale opbrengst van het album naar de familie Belov gaat.

Vladimr is ook nog in een nummer te horen op het album "Fitful Slumber Until 5 A.M.", waarop verder Alexey Esin - dwarsfluit en zhaleyka, Pavel Alekseev - tenor saxofoon en Alexander Taranenko - accordeon als gastmuzikanten mee spelen.

Op het zevende studio album, "Lique Mekwas", speelt Vespero voor het eerst in een zesmans formatie en bestaat hierop uit: Ivan Fedotov - drums en percussie, Alexander Timakov - drums en percussie, Arkady Fedotov - basgitaar en synthesizer, Alexander Kuzovlev - sologitaar en elektrische piano, Alexey Klabukov - keyboards en synthesizer en Vitaly Borodin - viool en tevens speelt Pavel Alekseev als gastmuzikant mee op tenor saxofoon.

Het album "Lique Mekwas", dat 24 maart 2016 door het R.A.I.G. Records label op CD en als digitale download is uitgebracht, is het eerste deel van Vespero's "Abyssinian Tales Dilogy" en bevat 7 nummers.

Op 12 oktober 2016 verscheen er een nieuw live album van de band, getiteld "Azmari: Abyssanian Liventure" en dit werd 15 mei 2015 in The Union Of Theartre Artists te Astrakhan in dezelfde bezetting als op het album "Lique Mekwas" opgenomen.

Het album bevat 8 nummers, waarvan er 1 nog niet eerder werd uitgebracht en de andere 7 van hun albums "By The Waters Of Tomorrow” (R.A.I.G., 2010), “Droga” (R.A.I.G., 2013) en "Lique Mekwas" (R.A.I.G., 2016) komt.

Het album "Azmari", dat 20 september 2017 verscheen, is in een zeer beperkte oplage van 200 stuks op zwart vinyl en 100 stuks op green.wit gespetterd vinyl uitgebracht door het Golden Pavillion Records label.

Op deze uitgave staan 2 nummers van het album "Azmari: Abyssanian Liventure" dat 12 oktober 2016 uit kwam, plus 3 nummers, die nog niet eerder werden uitgebracht en op verschillende plaatsen live werden opgenomen.

Vervolgens nam de band enkele albums in eigen beheer op met de Spaanse artiest Angel Ontalva ("Carta Marina", 9 juli 2018 en "Sea Orm Liventure", 3 augustus 2018) en tevens werd er in september 2018, in eigen beheer, een split single met de Russische band Roz Vitalis gemaakt, getiteld "Amaryllis" / "What Are You Thinking About", waarbij beide bands elkaars nummer spelen en verscheen Vespero met het 17 minuten durende nummer "The Course Of Abagaz (Live)" op het compilatie album Various Artists - Fruits De Mer Presents A Gathering Of The Fish, dat via Fruits De Mer Records in juli 2018 werd uitgebracht.

Op 26 oktober 2018 werd hun album "Hollow Moon", waarop 10 nummers staan, via Tonzonen Records in een beperkte oplage van 500 stuks, waarvan er 150 op zwart geel en 350 op blauw wit vinyl en 500 stuks op CD uitgebracht en vermeldenswaardig is verder, dat er op de CD 2 extra nummers staan.

De band bestaat op dit album uit: Arkady Fedotov - basgitaar, synthesizer en geluiden, Alexander Kuzolov - sologitaar en mandoline, Ivan Fedotov - drums, percussie, wave drum en cachon, Alexey Klabukov - keyboards en synthesizer, Vitaly Borodin - viool en accordeon en Pavel Alekseev - tenor saxofoon.

Op 1 juni 2019 verscheen de geremasterde her uitgave van "Liventure", dat in 2008 op RAIG als CD-r en als digitale download was uitgebracht en voor de nieuw uitgave 4 extra niet eerder verschenen live opnamen uit 2009 bevat.

De nummers, waarvan de studio opnamen op de albums “Rito” en “Surpassing All Kings” staan, werden door Ivan Klyutsev in The Union Of Theatre Artists te Astrakhan, Rusland, op 21 juni 2008 en 10 januari 2009 opgenomen en in 2019 gemixt en gemastered door Alexader Kuzovlev in de VMS Studio.

De band bestaat op deze plaat uit: Alexander Kuzovlev - sologitaar en elektronica, Arkadiy Fedotov - basgitaar, dwarsfluit en zang, Ivan Fedotov - drums en percussie, Alexei Klabukov - keyboards en accordeon, Natalya Tjurina - zang en synthesizer plus Valentin Rulev - viool en mondharmonica.

Daarna bracht de band samen met Ángel Ontalva het album "Sada" op 1 februari 2020 via Vespero Music uit en op 5 juni 2020 verschijnt het album "The Four Zoas", waarop 7 nummers staan, via Tonzonen Records als LP in een beperkte oplagevan 500 stuks op oranjezwart vinyl, als CD in een beperkte oplage van 300 stuks, als Deluxe 2CD editie in een beperkte oplage van 300 stuks met als bonus CD "Liventure 2018-2019 – live recordings" en als digitaal album.

Vespero heeft het album "The Four Zoas", waarop 7 nummers staan, tussen 2017 en 2019 in dezelfde formatie opgenomen als op "Hollow Moon" en hierop spelen de volgende gastmuzikanten mee: Ilya Lipkin – sologitaar (track 7), Evelina Butenko - viool (track 4), Anna Anshakova - altviool (track 4) en Alexandra Starkova – cello (track 4).

Op 23 juni 2020 verscheen het album "Live At The Astrakhan State Theatre Of Opera And Ballet", dat de band samen met Ángel Ontalva maakte en op 29 oktober 2021 bracht de band het album "Songo", dat 9 nummers bevat, via Tonzonen Records uit als LP in een beperkte oplage van 500 stuks op wit gespetterd vinyl, inclusief een boekje van 8 pagina's, als CD in een beperkte oplage van 500 stuks, inclusief een boekje van 10 pagina's, als cassette in een zeer beperkte oplage van 50 stuks en als digitale download en vermeldenswaard is, dat de band op dit album bijgestaan wordt door Sonya Vlasova - zang en Alexey Esin - midi-saxofoon en harp.

Golden Pavillion Records bracht op 29 oktober 2021 het album "Liventure #21", dat 6 nummers bevat en in 2009 voor het eerst verscheen, opnieuw uit.

Het album is in een beperkte oplage van 300 stuks uitgebracht en bevat een extra nummer, dat niet op de originele uitgave staat, waarbij verder het vermelden waard is, dat Alisa Coral (Space Mirrors en Psicorps) de mastering voor deze uitgave deed.

Vespero bestaat op dit album uit: Ivan Fedotov, Arkadiy Fedotov, Alexander Kuzovlev, Alexei Klabukov en Vladimir Belov terwijl gastmuzikant Valentin Rulev viool en keyboards speelt.

Het album begint met "Cosmos", waarin Vespero een fantastisch progressief nummer, dat in een traag tempo start en na iets meer dan een minuut over gaat in een sneller tempo, dat een terugkerend hypnotiserend ritme heeft en invloeden van zigeuner muziek bevat.

Daarna volgt "Silver Rainbow", een geweldig swingend progressief uptempo nummer, dat halverwege in een iets trager tempo over gaat en een terugkerend ritme bevat. 

In "Silence Breath Echo" laat Vespero me genieten van een schitterend stuk muziek, dat rustig begint om enkele minuten later over te gaan in een gemiddeld tempo, dat een terugkerend ritme heeft.

Dan volgt "Lino", een prachtig melodisch progressief nummer met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme, dat aanzet tot dansen en ruimtelijke invloeden bevat.

Vervolgens hoor ik "Turquoise", een triest klinkend langzaam nummer, dat tegen het einde een terugkerend ritme krijgt en "Crabs Ashore", een verrukkelijk swingend uptempo nummer, waarbij stil zitten geen optie is.

"Liventure #21" van Vespero bevat 6 puike nummers, waarmee de band me van begin tot eind in de ban van hun muziek heeft gehouden en ik raad iedere liefhebber van progressieve rock deze meesterlijke schijf dan ook zeer aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Pirate - Pirate (Bird's Robe Records, 2021) (Progressieve Jazz)

Pirate uit Sydney, Australië werd in 2007 opgericht en bestond uit: Tim Adderley - drums, Ben Norvill - basgitaar, Shan Abey - sologitaar en Joel Woolf - saxofoon en zang.

De band bracht op 6 juni 2008 hun debuut digitale EP via Bird's Robe Records uit, getiteld "Demo", die eerder in 2007 in eigen beheer was verschenen en deze werd gevolgd door de CD EP "Pirate", die op 6 november 2009, via Bird's Robe Records in een beperkte oplage van 50 stuks en als digitale download verscheen en het album "Left Of Mind" (2 september 2011, CD en digitale download, Bird's Robe Records). 

Bird's Robe Records bracht, als deel van hun 10 jarige bestaan, op 5 november 2021 de EP "Pirate", dat 5 nummers bevat, opnieuw uit als CD, als digitale download en tevens verscheen de EP via alle andere digitale kanalen.

De EP begint met "Phallicus Metallicus", waarin Pirate een stevig uptempo progressief jazz nummer met invloeden van heavy metal ten gehore brengt, dat tempowisselingen bevat.

Daarna volgt "Felon On The Roof", een schitterend nummer met een niet al te hoog tempo en een terugkerend ritme, dat Spaanse jazz en progressieve jazz invloeden heeft en een aanstekelijk ritme bevat.

In "Granddaddy Longlegs" schotelt Pirate me een uptempo experimenteel free jazz nummer voor, dat jazzrock invloeden heeft, een terugkerend ritme bevat, dat zo nu en dan met hoge snelheid gespeeld wordt en tempowisselingen heeft.

Dan volgt "Batman's Last Dance", een experimenteel nummer met een terugkerend ritme, dat halverwege over gaat in een mooi rustig stukje jazz, dat na korte tijd iets meer snelheid krijgt, om de laatste minuut weer over te gaan in een experimenteel stuk.

Verder hoor ik "B Minor", een swingend uptempo jazz nummer, dat invloeden van jazzrock heeft, tempowisselingen en terugkerende ritmes bevat en tegen het einde over gaat in een verrukkelijk stuk jazz, waarbij stil zitten geen optie is.

"Pirate" van Pirate is een lekker in het gehoor klinkende progressieve jazz CD met invloeden van jazzrock en experimentele jazz, waar ik zeer van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van jazz, progressieve en experimentele jazz en jazzrock dan ook aan eens te gaan luisteren naar deze prima schijf.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)