In hun begin periode speelde de band in hun studenten-club en werden al gauw bekend door hun snel verspreide cassette bandjes en hun reputatie van het geven van waanzinnig emotionele live optredens op diverse studenten feesten.
Liefhebbers beschouwden de band als een fenomeen van de indie scene door hun combinatie van muziekstijlen, die bestond uit een mix van melodieuze jazz, progrock en garagerock.
Verscheurd door de keuze tussen hun academische en hun muzikale interesse, stopte de band hun concerten nagenoeg in 2002 en in 2004 verliet Yuri Alaverdyan de band om zijn academische carriere in Zweden voort te zetten en werd vervangen door Sergei Bagin - sologitaar en effecten, waarna de band ook weer meer ging optreden.
2004 Was ook het jaar waarin hun eerste CD "The Screw-Loose Entertainment" via het R.A.I.G. label verscheen, die in 2006 hun volgende CD "Libertâge" uitbracht, gevolgd in 2008 door "The Reverse May Be True", die 10 nummers bevat.
De eerste daarvan heet "What's Up On Planet Plyuk?", een schitterend stukje progrock vermengd met ouderwetse theater muziek, dat op fenomenale wijze gebracht wordt.
Vervolgens krijg ik "Landing" voorgeschoteld, dat een technisch hoogstandje is, waarin de band een geweldige mix maakt van progrock, hardrock, avant-garde en r.i.o.(rock in oppositie), die in een hoog tempo gespeeld wordt.
Daarna volgt "Lehaim To N.E.P.", dat een fantastisch nummer is, waarin de band de mix tussen jazz en progrock maakt met daarin diverse tempowisselingen, waarin enkele melancholische stukken zitten .
In "Exyrinx", een progrock nummer met een eentonig ritme van drums en basgitaar, waar omheen de sologitaren hun sublieme spel ten toon spreiden, laat de band me wederom horen hoe goed hun muziek technisch in elkaar steekt.
Met "To Kill Kenny", een progrock nummer, dat rustig begint en langzamerhand sneller wordt, heeft Disen Gage me inmiddels zover weten te brengen, dat mijn nieuwsgierigheid naar het volgende nummer steeds meer gewekt wordt.
"The Parovoz Hitchhikers To Japan" is een zeer complex nummer en hierin neemt de band me mee op een spannend avontuur, waarbij ik alle aandacht nodig heb, om hun geniale muziek te kunnen volgen.
Ook spannend en van hoogstaande technische kwaliteit is "God Saw Otherwise", waarin progrock, funk, avant-garde en hardrock vakkundig tot één geheel gesmeed worden.
Lichtelijke surf invloeden zijn te beluisteren in "Laxatives Are Included", waarin het begin in een slepend tempo gespeeld wordt en over gaat in een swingend nummer, dat steeds meer vaart krijgt, maar naar het einde toe weer in het rustige begin tempo terug keert.
Vervolgens hoor ik "Ikar's Guide To The Galaxy", een mix van hardrock, spacerock, experimentele rock en avant-garde en zeer technisch gespeeld.
Het laatste nummer van de CD heet "How Much Is Oxygen On Planet Khanud?" en dit wordt in een vrolijk naar klassieke muziek neigend ritme gespeeld, maar bevat eveneens jazz en progrock invloeden.
Ik vind de CD "The Reverse May Be True", dat vol staat met kwalitatief hoogstaande muziek, in één woord: Geweldig!
Disen Gage - Lehaim To N.E.P - YouTube
www.youtube.com/watch?v=jDbmUj1dkNc
Geen opmerkingen:
Een reactie posten