Beide bands waren sterk beïnvloed door de rauwe garagerock uit de jaren 60 en met name bands als: Q65 (NL), The Outsiders (NL), The Chocolate Watchband (USA), The Pretty Things (UK) en The Missing Links (Australië).
In de zomer daarna werd de eerste formatie van The Beatpack gevormd, die bestond uit: Simon Harvey - sologitaar, zang en mondharmonica, Luke Herriott - drums, Hugh Dellar - zang, maracas en mondharmonica en Paul Phillips - basgitaar.
In 1989 kwam de band in contact met Ritchie van het Screaming Apple label uit Keulen, Duitsland en deze besloot de band een EP te laten maken ("Head on Home").
Inmiddels had zich een bandwijziging voor gedaan en was basgitarist Paul vervangen door Ollie Dolot en was Jos Hutton als slaggitarist bij de band gekomen en in deze bezetting werd hun single "Not Tonight" in 1990 uitgebracht, die de top van de Berlijnse hitparade haalde en daar 19 weken bleef.
Nadat er opnieuw een wisseling binnen de band was geweest en Jos en Ollie vervangen waren door William Bourton, die basgitaar en keyboards speelt, werd in 1991 hun LP "Could You Walk On Water?" door Screaming Apple Records uitgebracht.
Na een lange periode van stilte, waarop het leek, dat de band had opgehouden te bestaan, waren er geruchten, dat The Beatpack in 2012 nieuw leven ingeblazen was en nadat Screaming Apple in 2013 besloot om de uitgaven van de band, in geremasterde versie, op 1 CD uit te brengen onder de naam "The Time And The Pleasure", waardoor The Beatpack opnieuw in de belangstelling kwam.,
Daarna maakte band een nieuwe single, getiteld "I'm Walking" / "Hey Senorita", die in maart 2014 via het State Records label verscheen en deze heeft een opvolger gekregen met de titel "Where The Water Runs Deep", die "(She's) All Dressed In Black" als B-kant heeft en eind juni 2015 via State Records in een beperkte oplage van 500 stuks zal verschijnen .
De band bestaat tegenwoordig uit: Simon Harvey - sologitaar, William Bourton Esq. - basgitaar, Hugh Dellar - zang en mondharmonica, Adrian Smith - slaggitaar en Ian O'Sullivan - drums.
In "Where The Water Runs Deep" krijg ik een schitterende swingende garagerock song met een licht hypnotiserend ritme te horen, die me aan de zestiger jaren muziek van The Pretty Things en Q65 doet denken en in uptempo gespeeld wordt. (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)
Op de B-kant, "(She's) All Dressed In Black", laat de band me genieten van een heerlijke uptempo garagerock song, waarin, behalve een aanstekelijk ritme, ook verscheidene tempowisselingen zitten en ook in dit nummer, neemt de band me mee terug naar de jaren 60.
The Beatpack heeft met "Where The Water Runs Deep" en "(She's) All Dressed In Black" weer 2 fantastische nummers gemaakt, die ongetwijfeld gretig aftrek zullen vinden bij liefhebbers van zestiger jaren muziek en ik kan hen deze single dan ook van harte aanbevelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten