maandag 20 juli 2015

Review: Lucifer's Friend - Awakening ( Lucifer's Records, 2015) (Hardrock)

Lucifer's Friend uit Hamburg, Duitsland maakte ook muziek onder de namen: The German Bonds, Hell Preachers Inc., Pink Mice, Electric Food, Air Mail, Children Of Quecha en Asterix, die allemaal 1 of meerdere LP's uitbrachten.
Lucifer's Friend bestond in 1970 uit: Peter Hesslein - sologitaar, akoestische gitaar, percussie en zang, Peter Hecht - piano, elektrische piano, orgel, Moog synthesizer en mellotron, Dieter Horns - basgitaar, Hans-Joachim "Addi" Rietenbach - drums en percussie en John Lawton - zang.
Lucifer's Friend bracht hun debuut LP "Lucifer's Friend" in 1970 via het Philips label uit, waarna de band van label veranderde en bij het progressieve Vertigo label terecht kwam.
Bijna alle bandleden speelden tevens bij James Last in het orkest, behalve zanger John Lawton, die uit de Les Humphries Singers kwam.
Via het Vertigo label verschenen "Where The Groupies Killed The Blues" (1972), "I'm Just A Rock 'N' Roll Singer" (1973), "Banquet" (1974), waarop Hans Geller saxofoon en dwarsfluit speelt en "Mind Exploding" (1976), waarop Karl Luer - saxofoon, dwarsfluit, viool en klarinet mee speelt.
In 1974 kwam drummer Herbert Bornholt bij de band, na het overlijden van Hans-Joachim Rietenbach in dat jaar en vervolgens stapte John Lawton in 1976 over naar Uriah Heep, werd de compilatie LP "The Devil's Touch" via Fontana uitgebracht en maakte de band de overstap naar het Elektra label, die in 1978 de LP "Good Time Warrior" uitbracht, waarop de nieuwe zanger, Mike Starrs, te horen is.
In 1980 was ook Adrian Askew - keyboards en zang bij de band gekomen en werd de LP "Sneak Me In" (Elektra) uitgebracht, waarna John Lawton in 1981 terug keerde, terwijl Mike Starrs en Adrian Askew de band verlieten en in dat jaar de LP "Mean Machine" (Elektra) verscheen.
Lucifer's Friend ging in 1982 uit elkaar, om in 1994 als Lucifer's Friend II opnieuw opgericht te worden door John Lawton en Peter Hesslein om samen met Curt Cress - drums, Andreas Dicke - basgitaar, Jogi Wichmann - keyboards en Udo Dahmen - drums, de LP "Sumo Grip" uit te brengen en vervolgens weer opgeheven te worden.
In 2015 besloten de bandleden om Lucifer's Friend opnieuw leven in te blazen en de band bestaat tegenwoordig uit: Peter Hesslein - sologitaar en keyboards, Dieter Horns - basgitaar, John Lawton - zang en Stephen Eggert - drums.
"Awakening" is hun nieuwste uitgave en is een 2CD geworden, waarbij op CD 2 4 nieuwe songs staan, terwijl CD 1 bestaat uit 10 nummers van hun vorige albums.

CD 1 start met 4 songs van de LP "Lucifer's Friend", waarvan "Ride The Sky" de eerste is en hierin hoor ik de band een geweldige swingende hardrock song spelen, die in een vrij hoog tempo gebracht wordt en enkele uitstekende tempowisselingen bevat, waarna "In The Time Of Job" volgt en in dit nummer laat de band me opnieuw genieten van een lekker in het gehoor klinkende opwindende melodische hardrock song, die in een hoog tempo gespeeld wordt.
Daarna krijg ik "Keep Going" te horen en ook dit is weer zo'n schitterende hardrock song, die swingt en prima tempowisselingen bevat, waardoor het nummer van begin tot einde spannend blijft.
Dan hoor ik "Toxic Shadows" en in deze song schotelt de band me een fantastische melodische hardrock song voor, waarin diverse tempowisselingen zitten, waarna ik het vrij rustige "Burning Ships", van het album "Where The Groupies Killed The Blues", te horen krijg, dat een genot is om te beluisteren en gevolgd wordt door 2 nummers van "Mind Exploding", waarvan de eerste "Fugitive" heet.
Hierin laat Lucifer's Friend me opnieuw genieten van een schitterende swingende hardrock song, waarin lichte funk invloeden en geweldig synthesizer spel zitten, om te vervolgen met "Moonshine Rider", dat weer zo'n heerlijke swingende song is, waarbij stil zitten geen optie is.
Van het album "Banquet" hoor ik "Dirty Old Town", een uitstekende rustige rock song, die langzaam iets sneller wordt en een aanstekelijk ritme heeft.
De laatste 2 songs komen van de LP "Mean Machine" en heten respectievelijk "Fire And Rain", waarin de band een swingende rock speelt en "Hey Driver", dat eveneens swingt en vrij stevig klinkt en enkele subtiele tempowisselingen bevat.
Wat me opvalt aan deze compilatie, is dat er helaas geen enkel nummer van "I'm Just A Rock 'N' Roll Singer" op staat, terwijl dat naar mijn mening toch een geweldige LP is, die vol staat met schitterende rock songs, maar ook mis ik fantastische nummers als "Spanish Galleon" van "Banquet" en "Yesterday's Ideals" van "Mind Exploding", waarin de band laat horen, meer dan alleen hardrock te kunnen spelen.

CD 2 begint met "Pray" en hierin laat de band me horen nog steeds geweldige swingende rock songs te kunnen maken, hoewel de kracht van de stem van John Lawton in de loop der jaren toch iets minder is geworden, maar desondanks nog steeds uitstekend klinkt.
In "Riding High" schotelt Lucifer's Friend me een vrij bombastisch klinkende hardrock song voor en in "Did You Ever" speelt de band een lekker in het gehoor klinkende hardrock song met lichte oosterse invloeden, die een wisselend tempo heeft, waarbij het tempo eerst rustig is, maar dan even versneld om terug te keren naar het rustige en vervolgens herhaald de band dit enkele malen.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)
Het laatste nummer heet "This Road" en ook dit is weer zo'n uitstekende swingende hardrock song, waarmee de band laat horen wel ouder geworden, maar nog lang niet afgeschreven te zijn.

Lucifer's Friend heeft me met de compilatie en hun 4 nieuwe songs laten horen, dat ze nog steeds meetellen als hardrock band en ik kan deze 2CD dan ook van harte aanbevelen aan zowel de nieuwe generatie hardrock fans als aan de oudere, die opgroeide met muziek van de jaren 70 hardrock bands.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten