Review: Rýr - Left Fallow (Narshardaa Records, 2020) (Stoner)

Rýr uit Berlijn, Duitsland werd in 2018 opgericht en bestaat uit: Marius - sologitaar, Markus - sologitaar, Lukas - basgitaar en Malte - drums.
De band bracht op 18 januari 2019 het digitale nummer "Late For The Funeral" uit en deze werd op 10 januari 2020 gevolgd door het debuut album "Left Fallow", dat via Narshardaa Records als LP in een beperkte oplage van 300 stuks werd uitgebracht, waarvan 100 op zwart, 100 op wit met zwarte spetters en 100 op doorzichtig wit met gerookt zwart 180 gram vinyl en tevens verscheen het album als CD en als digitale download.

Het album, dat 7 nummers bevat, start met "Left", waarin de band een korte intro ten gehore brengt, die net geen minuut duurt en over gaat in "Fallow", dat een rustig begin heeft en na 2 minuten verandert in een vrij heftige mix van stoner, melodische rock en hardrock, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en een terugkerend ritme bevat.
Daarna volgen "Late", een geweldig zwaar stonerrock nummer, dat in een niet al te hoog tempo gespeeld wordt en na enkele minuten over gaat in een heerlijk melodisch stuk muziek, waar een terugkerend ritme in zit en invloeden van apocalyptische filmmuziek en hardrock heeft en "Vanished", een fantastisch nummer, waarin Rýr zware hardrock klanken met melodische filmmuziek mixt en er een terugkerend licht hypnotiserend ritme aan toevoegt, waardoor ik in de ban van de muziek raak, om halverwege tijdelijk te veranderen, om na korte tijd terug te keren naar het ritme, waar mee begonnen is.
In "Karnso" krijg ik een opnieuw een zwaar stoner nummer voorgeschoteld, dat in een vrij rustig tempo gespeeld wordt, een terugkerend ritme heeft en tempowisselingen bevat en in "Surfeit" laat de band me genieten van een melodisch stoner nummer, dat subtiele tempowisselingen heeft en een aanstekelijk dansbaar ritme bevat, dat tegen het einde verandert in een heftig stukje rock.
Het laatste nummer, "Tribulation" is nogmaals zo'n stevig stoner nummer, dat in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en halverwege verandert en enkele minuten een dansbaar ritme krijgt, om dan opnieuw te veranderen en in een heftig stuk melodische stoner te eindigen.

"Left Fallow" van Rýr is een uitstekende plaat, die vol stevige stoner nummers staat, waar ik ten volle van genoten heb en ik kan deze schijf dan ook aanraden, aan hen, die van deze muzieksoort houden.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Ángel Ontalva & Vespero - Sada (Vespero Music, 2020) (Progressieve Rock)

Ángel Ontalva is een Spaanse gitarist uit Madrid, die deel uit maakt van de band October Equus, maar ook solo diverse albums op zijn naam heeft staan, zoals: "Mundo Flotante" (OctoberXart Records, 2012), "Land Of Rain And Steel" (Ltd.edition CD-r, OctoberXart Records, 2013), "Tierra Quemada" (CD, OctoberXart Records, 2015), "No Grooves - Blood Moon Tonight" (CD, OctoberXart Records, 2017), "Satellites" (ltd. edition CDr, OctoberXart Records, 2017) en op 4 september 2018 bracht Ángel samen met Priot Duo, uit Moskou, Rusland, het album "Blue Stone Waves" als digitale download uit via OctoberXArt Records en tevens verscheen het album als CD.

Vespero werd in 2003 in Astrakhan, zuid Rusland opgericht en brengt sinds 2004 muziek uit, zowel in eigen beheer, als via diverse maatschappijen.
De band onderging sinds hun oprichting diverse keren bezettingswisselingen en bestaat, na het overlijden van cellist Vladimir Belov tegenwoordig uit: Ivan Fedotov – drums en percussie, Arkady Fedotov – basgitaar, synthesizer, fluit en achtergrond zang, Alexander Kuzolev – gitaar, effecten en elektronica, Alexei Klabukov – arpeggiator, keyboards en mellotron en Vitaly Borodin - viool.
Ángel en Vespero hebben hun krachten gebundeld in het nummer "Carta Marina", dat vanaf 12 februari 2018 op CDr via bandcamp verkrijgbaar was en op 9 juli 2018 gevolgd werd door het album met dezelfde naam.
Het album verscheen in eigen beheer in een beperkte oplage van 100 stuks als Deluxe Edition 2CD + digitale download, waarbij de bonus CD opnamen bevat van live uitvoeringen van Ángel Ontalva & Vespero uit 2017/2018, inclusief 3 niet uitgebrachte nummers, gestoken in een 6 delige hoes en in een beperkte oplage van 400 stuks, plus als digitale download.
Deze bonus CD is op 3 augustus 2018 als aparte CD, inclusief digitale download, onder de naam "Sea Orm Liventure" in eigen beheer uitgegeven in een beperkte oplage van 200 stuks als digipack met 4 delig uitvouwbare hoes en een 2 pagina's tellend boekje.
Op 1 februari 2020 verscheen het album "Sada", waarop 6 nummers staan, via Vespero Music in een beperkte oplage van 300 stuks op CD , waarin Vespero en Ángel Ontalva opnieuw samen werken.

De CD begint met "Uwasa No Onna", waarin de band een fantastisch progressief rock nummer in een gemiddeld tempo speelt, dat rock in opposition (RIO) en lichte spacerock invloeden heeft en diverse tempowisselingen bevat, om iets over de helft van het nummer meer snelheid te krijgen en gevolgd wordt door "Theme From Sada", een geweldig stuk rock, dat melodische, progressieve rock en spacerock invloeden bevat en enkele tempowisselingen heeft.
In "Her Eyes Sparkled In A Strange Way" laat de band me genieten van een verrukkelijk progressief rock nummer, dat in een niet al te hoog tempo gespeeld wordt en door het vioolspel een trieste ondertoon krijgt en in "Day Of Truth" spelen Ángel Ontalva & Vespero een vrij heftig rock nummer, dat invloeden van acid-, experimentele rock en improvisaties heeft.
Verder volgen "A Sense Of Clarity", een uitstekend stuk muziek, dat diverse subtiele tempowisselingen heeft, invloeden van melodische rock, jazzrock en een aanstekelijk ritme bevat en tegen het einde in een rustig tempo gespeeld wordt en "Futari Kiri", waarin de band opnieuw zo'n prachtige uptempo mix maakt van progressieve rock, jazz en improvisaties, die in rust eindigt.

"Sada" van Ángel Ontalva & Vespero is een fantastisch progressief rock album, waar ik van begin tot einde van genoten heb en ik kan elke liefhebber van deze muzieksoort, deze schijf dan ook van harte aanraden.(luister naar het album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Humulus - The Deep (Kozmik Artifactz Records, 2020) (Psychedelische Rock /Stoner / Bluesrock)

Humulus werd in 2009 te Brescia/Bergamo, Italië, die bestaat uit: Andrea Van Cleef - sologitaar en zang, Giorgio Bonacorsi - basgitaar en Massimiliano Boventi - drums.
Hun debuut album "Humulus" verscheen op 26 december 2012 via Go Down Records als CD en als digitale download en deze werd gevolgd door: "Electric Walrus EP" (10 oktober 2015, digitale download), "Reverently Heading Into Nowhere" (24 maart 2017, LP en digitaal album), die via Oak Island Records en Taxi Driver Records werd uitgebracht en op 28 februari 2020 brengt Kozmik Artifactz Records het album "The Deep", waarop 6 nummers staan, in een beperkte oplage als LP op doorzichtig wit gespetterd vinyl uit en tevens als CD en als digitale download.
Vermeldenswaardig is nog, dat de band in 2014 hun eigen IPA bier introduceerde, dat gebrouwen werd in samenwerking met ELAV Independent Brewery.

Het eerste nummer van het album heet "Devil's Peak (We Eventually Eluded Death)" en hierin speelt de band een heerlijke stonerrock song in een gemiddeld tempo, die invloeden van progressieve bluesrock heeft en gevolgd wordt door "Gone Again", een swingende uptempo rock song, die een aanstekelijk dansbaar ritme heeft en invloeden van de muziek van The Doors bevat.
Daarna volgen "Hajra", een fantastische psychedelische progressieve rock song, waarmee Humulus me van begin tot eind in de ban van hun muziek houdt en "Into The Heart Of The Volcano Sun", een verrukkelijk stuk psychedelische rock, dat in een niet al te hoog tempo gespeeld wordt en halverwege zang bijgevoegd krijgt en tegen het eind iets steviger wordt.
In "Lunar Queen" zeyt de band me een geweldig rustig nummer voor, waarin de muziek en zang me aan die van Deleyaman doet denken en in "Sanctuary III - The Deep" laat de band me genieten van een rustig nummer, dat invloeden van stonerrock, progressieve rock en The Doors heeft.

"The Deep" van Humulus bevat schitterende muziek, waarmee de band me van begin tot eind heeft weten te boeien en ik kan deze schijf, die vol staat met stoner, psychedelische en progressieve rock, dan ook zeer aanraden, aan liefhebbers van deze muzieksoorten.

Sorry! Nog geen video beschikbaar.

Review: Pray For Sound - Waves (Drunk!Records, 2020) (Melodische Rock)

Pray For Sound werd in 2011 te Boston, Amerika opgericht en bestaat uit: Bruce Malley - sologitaar, Steve Aliperta - drums en percussie, Joe Aylward - basgitaar en Nick Stewart - sologitaar.
De band bracht op 11 september 2012 de EP "Monophonic" in een beperkte oplage van 500 stuks op CD uit en tevens als digitale download.
Daarna verschenen: "23:55" (digitaal nummer, 13 maart 2013), "Live At The Middle East" (digitaal album, 3 december 2013), "Dreamer" (beperkte oplage van 1000 stuks als CD, beperkte oplage als paars vinyl LP en als digitaal album, 9 juli 2014), "Dreamixer" (digitaal album, 18 november 2014), "Everything Is Beautiful" (2LP op gekleurd vinyl en als digitale download, 23 september 2016), "Waiting Room" (digitaal album, 10 augustus 2018) en "Waves" (beperkte oplage van 500 stuks als 2LP op blauw/zwart marmer kleurig wit gespetterd 180 gram vinyl in een klaphoes en digitaal album, november 2019).

Het album, dat 9 nummers bevat, start met "All The Days", een schitterende uptempo mix van post-rock en melodische rock, die enkele tempowisselingen heeft en gevolgd wordt door "Julia", een prachtige melodisch filmmuziek nummer met post apocalyptische invloeden.
Daarna volgen "Spiral", een heerlijk melodisch rock nummer, dat een aanstekelijk ritme en invloeden van bands als IWKC en Human Factor heeft en nummer loopt door in "The Mountain", dat met een terugkerend ritme begint, om over te gaan in een prachtig melodisch stuk muziek.
In het titel nummer "Waves" laat Pray For Sound me nogmaals genieten van zo'n fantastisch nummer (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie) en in "Wren" krijg ik een kort rustig nummer voorgezet, dat filmmuziek invloeden heeft.
Verder volgen "The Canyon", een verrukkelijk melodisch nummer, dat enkele subtiele tempowisselingen heeft en rust uitstraalt, "Talus", een geweldig stukje rock, dat in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en bij tijd en wijle licht bombastisch klinkt en "Ezra", een uitstekend stuk rock, dat naar mate het nummer vordert iets meer snelheid krijgt.

"Waves" van Pray For Sound bevat 9 lekker in het gehoor klinkende melodische rock nummers, waar ik van begin tot einde van genoten heb en ik kan deze schijf dan ook van harte aanbevelen aan liefhebbers van deze muzieksoort.

Review: The Sparkles - The Complete Recordings (Juke Box Music Factory, 2019)

De Amerikaanse band The Sparkles uit Levelland, Texas, werd in 1957 opgericht en wisselde tot 1965 diverse malen van muzikanten, maar vanaf 1965 was de  bezetting het meest constant en bestond de band uit: Harold "Lucky" Floyd - drum en zang, Donnie Roberts - sologitaar, Stanley Smith - sologitaar en Bobby Smith - basgitaar.
Ook in de volgende jaren wisselde de bezetting nog al eens en vormden: Harold "Lucky" Floyd - drums (3e, 4e en 5e bezetting), Bobby Smith - basgitaar (3e, 4e en 5e bezetting), Louie Holt - sologitaar (4e bezetting), Gary P. Nunn - sologitaar (4e bezetting), Jimmy Marriott - drums (4e en 5e bezetting) en Steve Weisberg - sologitaar (5e bezetting) de band.
The Sparkles bracht van 1962 tot en met 1968 singles uit, waarvan "The U.T."/"He Can't Love You" uit 1962, dat via Caron Records uitgebracht werd, de eerste was.
Daarna volgden "The Hip"/"Oh Girls, Girls" (1966, Hickory Records) en (1966, Triola Records), "Something That You Said"/"Daddy Gonna Put the Hurt on You" (1966, Hickory Records), "Jack and the Beanstalk"/"Oh Girls, Girls" (1966, Hickory Records), "The Hip"/"Jack and the Beanstalk" (1966, Triola Records), "No Friend of Mine"/"First Forget (What Has Made You Blue)" (1967, Hickory Records) en "Hipsville 29 B. C."/"I Want to Be Free" (1967, Hickory Records) en  (1968, Festival Records) en tevens verscheen er via Sundazed in 2005 de EP "No Friend of Mine".
Op 15 november 2019 bracht Juke Box Music Factory al deze nummers uit als LP + 7" single + CD en als digitale download.

Het album begint met "The Hip", waarin de band een schitterende rhythm & blues song in een gemiddeld tempo speelt, die een aanstekelijk dansbaar ritme heeft en gevolgd wordt door "He Can't Love You", een jaren 50 gerelateerde song, die in een niet al te hoog tempo gespeeld wordt en tempowisselingen bevat.
Daarna volgen "The U.T.", een swingende song, waarin het ritme op dat van "The Wanderer" van Dion lijkt, "Oh, Girls, Girls", een swingende song met invloeden van rock & roll en, in mindere mate, van Elvis Presley.
In "No Friend Of Mine" speelt de band een geweldige garagerock song in een gemiddeld tempo (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie) en ook in "Hipsville 29 B.C. (I Need Help)" laat The Sparkles me genieten van zo'n lekkere garagerock song, die swingt.
Dan volgen "I Want To Be Free", een heerlijke progressieve rock song met garagerock invloeden en "Something That You Said (Makes Me Cry)", een pop song met  een aanstekelijk dansbaar ritme.
Verder volgen "Daddy Put The Hurt On You", een swingende uptempo rhythm & blues song, "Jack And The Beanstalk" een lekker in het gehoor klinkende song, die enkele subtiele tempowisselingen heeft en "First Forget (What Has Made You Blue)", een mooie, vrij rustige, pop song met prachtige samenzang.

"The Complete Recordings" van The Sparkles is een uitstekend tijdsdocument, dat vol heerlijke jaren 50/60 nummers staat en ik kan liefhebbers deze schijf dan ook sterk aanraden.

Review: Vagina Lips - Outsider Forever (Inner Ear Records, 2020) (New Wave / Elektro)

In juli 2015 begonnen Zimmy Lips (Jimmy Polioudis) - zang en sologitaar en Lostinthe (Konstantinos Iosifidis) - zang en drums te Thessaloniki, Griekenland, met het project Vagina Lips en brachten datzelfde jaar hun cassette, "Vagina Lips", via Random Tapes uit.
Deze werd in maart 2016 gevolgd door "Youth In Chaos", die via MO.MI records als digitale download verscheen en tegelijkertijd deed Zimmy Lips een solo optreden voor een populaire Griekse TV show, waarna Vagina Lips meer bekendheid kreeg.
Toen Konstantinos in mei 2016 uit het duo stapte, besloot Zimmy alleen verder te gaan en nam in augustus het album "Athanasia" op met Konstantinos als producer en deze werd de vaste producer voor zijn volgende digitale uitgaves; "Decadent Life" (EP, 2016), "Elixir" (album, 2017), "Vernorexia" (mini album, 2017), "Lust For Trash" (album, 2017) en "Of Our Lives" (2017).
Het Inner Ear Records label bracht het album "Athanasia" in februari 2017 voor de eerste keer in een beperkte oplage op vinyl uit en op 12 november 2018 verscheen het album "Generation Y" via dit label op zowel zwart als roze vinyl en als digitale download.
Op 21 januari 2020 verscheen hun album "Outsider Forever", dat 8 nummers bevat, op LP en als digitale download via Inner Ear Records

Het album start met "I Don´t Want This Day To End", waarin de band een geweldige swingende melodische uptempo elektro song ten gehore brengt, die invloeden van new wave heeft en een dansbaar ritme bevat, waarna "Typical Standarts" volgt en hierin speelt de band een uitstekende uptempo poprock song, die wisselende tempo's heeft, invloeden van de jaren 80 gitaarrock en new wave bevat en swingt.
Daarna volgen "Let It Kill", een schitterende dansbare rock song, die een licht hypnotiserend terugkerend ritme heeft en de titel song "Outsider Forever", een jaren 80 gerelateerde song new wave song, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)
Op kant B start Vagina Lips met "Watered Out By Our Own Tears", dat zang van Annajo heeft en een dansbare mix is van pop en new wave, dat een terugkerend ritme heeft en gevolgd wordt door "Scared Of Life, Afraid Of Death", een uptempo song met new wave en lichte house invloeden.
Dan volgen "Dark Circles Under Blue Eyes", eveneens een prachtige uptempo song met jaren 80 invloeden en "Today I´m Brave", een vrij zware dark wave song, die in een niet al te hoog tempo gespeeld wordt.

"Outsider Forever" van Vagina Lips staat vol heerlijke uptempo new wave songs, die me even terug doen verlangen naar de jaren 80 en ik kan liefhebbers van dit genre dan ook aanraden, deze plaat eens te gaan beluisteren.

Review: The Jack Cades - Perfect View (Beluga Records / Bickerton Records, 2020) (Beat)

The Jack Cades is een internationale band, die bestaat uit: Mike Whittaker - sologitaar en zang, Elsa Whittaker - slaggitaar en zang en Mole Brooks - drums en zang en Alexandra Cools - basgitaar.
De band, die uit leden van The Masonics (John uit Edinburgh, Schotland), The Baron Four (Mole en Mike uit Folkstone, Engeland), Missing Souls (Elsa uit Lyon, Frankrijk) en Speedball Jr. (Alexandra uit Gent, België) bestaat, bracht 9 augustus 2017 hun mono opgenomen album "Music For Children", als digitale download uit en deze verscheen in februari 2018 via Dirty Water Records en hierop speelt John Gibbs basgitaar in enkele nummers.
Vervolgens bracht de band hun single "Run Paulie Run” / “And Pretend” uit via Dangerhouse Skylab en op 21 maart 2020 verschijnt hun album "Perfect View", dat 11 nummers bevat, via Beluga Records en Bickerton Records op zowel LP, CD en als digitale download.

3 Van de nummers van de plaat zijn vast als download verschenen, waarvan het titelnummer "Perfect View" het eerste is en hierin speelt de band een schitterende dansbare uptempo beat song, die een aanstekelijk melodisch ritme heeft en sterke invloeden van de jaren 60 bevat.
Daarna volgt het op single verschenen "Run Paulie Run” en ook in dit nummer brengt The Jack Cades een heerlijke swingende jaren 60 gerelateerde song ten gehore.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)
Als laatste krijg ik "Candid" voorgeschoteld, waarin de band me nogmaals een fantastische uptempo song laat horen, die garagerock invloeden uit de jaren 60 bevat en swingt als een trein.

Met de 3 nummers, die als voorloper van het album "Perfect View" van The Jack Cades zijn uitgebracht, heeft de band me doen verlangen naar meer en ik kijk dan ook verlangend uit naar het complete album.