maandag 31 augustus 2015

Review: Seven That Spells - Superautobahn (Sulatron, 2015) (Psychedelisch)

Seven That Spells uit Zagreb, Kroatië werd in 2003 als power trio opgericht door producer, sologitarist Niko Potocnjak, die tevens de oprichter was van de punk band Trigova Mast.
Samen met Tomislav Kalousek - basgitaar en Stjepan Jurekovic - drums vormde hij de band, die in 2003 hun eerste CD "The Blowout" via het DIY label uitbracht.
Omdat de band met Damo Suzuki (ex Can) ging toeren werd besloten een extra bandlid aan te trekken en dat werd Hrvoje Niksic, die synthesizer speelde.
In 2005 tekenden ze een contract met het Russische RAIG label, die dat zelfde jaar hun CD "My Mommy Wants To Kiss Your Mamma" uitbracht, gevolgd in 2006 door "It Came From The Planet Of Love" en dat was ook het jaar waarin de eerste bezettingswisselingen plaats vonden.
Toen Seven That Spells rond 2007 enkele leden van de Japanse band Acid Mothers Temple ontmoette, veranderde er een boel voor de band, want niet alleen toerden ze met Acid Mothers Temple, ook maakten ze twee albums samen met Makoto Kawabata en Tsuyama Atsushi van die band.
In 2007 werd "The Men From Dystopia" voor het Beta-Lactam Ring Records label uitgebracht, opnieuw in een andere bezetting plus de 2 leden uit Acid Mothers Temple, maar altijd met Niko Potocnjak als vaste kracht.
Het jaar er na verschenen er 2 releases, waarvan de eerste, "Black Om Rising" ook op DVD, waarop de band in uitgedunde bezetting te zien is en bestaat uit: Niko Potocnjak - sologitaar en synthesizer, Narantxa - basgitaar, Bruno Motik - drums en Lovro Zlopasa - saxofoon.
Op het tweede album dat in 2008 verscheen, "Cosmoerotic Dialogue With Lucifer", speelt Kawabata Makoto als sologitarist mee. 
Vervolgens verschenen de CD's: "You Must do This On Stage Vol.1" (live) (Beta-Lactam, 2009), "Future Retro Spasm" (Beta-Lactam, 2010), "Acid Taking And Sweet Love Making" (Hauruck!, 2011), "The Death And Resurrection Of Krautrock - Aum" (Beta-Lactam, 2011) en "Superautobahn" (Hauruck!, 2012).
Ook verscheen "The Death And Resurrection Of Krautrock - Aum" in 2012 op LP via het Sulatron label en op deze LP bestaat de band uit: Niko Pocnjak - sologitaar en synthesizer, Narantxa - basgitaar, Stanislav Musjkina - drums en Lovro Zlopasa - saxofoon.
Op het in november opgenomen tweede deel van de trilogie "The Death And Resurrection Of Krautrock: IO" , dat in de zomer van 2014 zowel op CD als op LP uitgebracht door het Sulatron label, bestaat de band uit: Niko Pocnjak - sologitaar, Jeremy White - basgitaar en zang en Nicola Babic - drums en dit trio wordt bijgestaan door Albin Julius - synthesizer, Hammond orgel en kazoo en Nicola Urosevic - zang en bevat net als deel 1 vijf nummers.
In 2007 nam de band in de Kramasonik Studio te Zagreb de nummers op, die op de LP "Superautobahn" uit 2015 staan en op dit album bestaat de band uit: Niko Potocnjak - sologitaar, Narantxa - basgitaar, Kawabata Makoto - sologitaar, Michael Ramey - zang en piano, Bruno Motik - drums en Lovro Zlopasa - saxofoon.

Het album, dat, in augustus 2015, in een beperkte oplage van 500 stuks, via het Sulatron label, op zwaar zwart vinyl is uitgebracht, bevat slechts 3 nummers, waarvan de eerste 2 in een ingekorte versie op de LP staan en verscheen eerder, in 2012, als CD via het Hauruck! label.
Kant A start met "The Wall", waarin ik een lekker in het gehoor klinkend stukje psychedelische rock te horen krijg, dat in een vrij hoog tempo gespeeld wordt en een hypnotiserend ritme bevat, terwijl de bandleden er tevens geducht op los experimenteren en er, gedurende 11 minuten, een psychedelische muur van geluid ontstaat. (luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie)
In het volgende nummer, dat The Pyramid" heet, gaat de band verder met het maken van experimentele psychedelische rock en krijg ik opnieuw een kakofonie van geluiden te horen, die voor een vrij onsamenhangend geheel zorgen, maar desondanks, door het steeds terugkerende ritme, zorgen dat ik in een lichte trance kom.
Op kant B is het bijna 22 minuten durende nummer "The Colossus" te horen en hierin speelt de band ook nu weer een heerlijk experimenteel nummer in een vrij hoog tempo, waarin een terugkerend hypnotiserend ritme zit, waardoor ik opnieuw in een lichte trance gebracht wordt.

De LP "Superautobahn" van Seven That Spells is een uitgave, die bij de liefhebbers van hypnotiserende psychedelische rock en van experimentele rock zeker in de smaak zal vallen en ik kan hen dan ook aanraden, deze heerlijke plaat eens te gaan beluisteren.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten