maandag 2 mei 2016

Review: Mac Arthur - Mac Arthur (Out-Sider Records, 2016) (Progressieve Symfonische Rock)

Mac Arthur werd in 1978 opgericht toen songwriter-sologitarist Ben MacArthur en de 17 jarige Bill Heffelfinger, die sologitaar en keyboards speelde, elkaar ontmoetten in Saginaw, Michigan, Amerika.
Toen Ben enkele nummers had laten horen, die hij geschreven had, veranderde Bill deze in klassieke stukken muziek en spoedig vormden ze de band Mac Arthur, die uitgebreid werd met Jeff Bauer - basgitaar en Scott Stockford - drums.
In 1979 nam het viertal, op een 4 sporen recorder, hun debuut LP "Mac Arthur" op, die in 1980 in een zeer beperkte oplage van 200 stuks verscheen en in collector's kringen onder de naam "The Black Forest" bekend staat.
Oorspronkelijk werd de LP in een primitieve met de handgemaakte hoes uitgebracht met een sticker op de voorkant en een papieren vel met de teksten op de achterkant gelijmd.
Voor de vinyl versie van deze allereerste legale her uitgave, die in 2016 is verschenen, heeft Out-Sider Records het hoesontwerp gemaakt, zoals de band dat oorspronkelijk bedoeld had, waarbij de letters op de voorkant gedrukt zijn en deze bevat een inlegvel met notities en foto's, terwijl er ook een CD uitgave van de plaat is uitgebracht.

Het abum, dat 8 nummers bevat, begint met "Light Up" en daarin hoor ik de band een heerlijk swingend instrumentaal progressief symfonisch uptempo rock nummer spelen, dat gevolgd wordt door "Laughing Like A Lark", een lekker in het gehoor klinkende symfonische rock song, dat in een niet al te hoog tempo gespeeld wordt en waar enkele subtiele tempowisselingen in zitten.
Daarna krijg ik "Generations/First Contact" voorgezet en hierin start de band in een rustig tempo en hoor ik een prachtige song, die langzaam meer vaart krijgt en mag ik genieten van geweldig gitaarspel, waarna de muziek verandert en door het synthesizerspel enigszins vergelijkbaar wordt met die van bands als Yes. (luister naar een gedeelte van dit nummer via de youtube link onder de recensie)
Dan volgt "Push On", een uitstekende aanstekelijke melodische progressieve rock song met diverse tempowisselingen, waarna de band me "Of Only Then" voorschotelt en ook in deze schitterende song laat de band me genieten van een prachtig stukje symfonische rock, waar enkele prima tempowisselingen zitten.
In "The Black Forest" speelt Mac Arthur opnieuw een verrukkelijk stuk instrumentale progressieve symfonische rock, dat Spaanse invloeden bevat en in "Prelude No.1 In C Major" verrast de band me door een fantastisch stuk op klassieke gitaar te spelen, dat na enkele minuten in schitterend pianospel over gaat.
Het laatste nummer van het album heet "The Shock Of The New" en ook daarin laat de band me genieten van een geweldig pianospel, dat over gaat in een symfonisch stuk, om vervolgens terug te keren naar het verrukkelijke pianospel.

"Mac Arthur" van Mac Arthur bevat 8 schitterende nummers, die het beluisteren meer dan waard zijn en daarvan steken de laatste 2 muzikaal duidelijk boven de rest uit en ik kan deze schijf dan ook met volle overtuiging aanbevelen aan een ieder, die van progressieve en symfonische rock houdt.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten