De band liet zich inspireren door de muziek van bands uit eind jaren 60 begin jaren 70, zoals: The Grateful Dead, Crosby, Stills, Nash & Young, Jefferson Airplane, Caravan, Pink Floyd, Soft Machine en Steve Hillage.
Het eerste album van de band verscheen in 2011 en was simpelweg "Magic Bus" getiteld en bevat de debuut single "Magic Bus" / "Milky Way", die via het Static Caravan label werd uitgebracht, waarna in 2014 het album "Transmission From Sogmore’s Garden" verscheen.
Verder kwam het nummer "Ballad Of Lord Sogmore" ("Transmission From Sogmore’s Garden") op het album Various Artists "P32: Lords Of The Backstage" uit 2015 terecht en bracht het Fruits De Mer Records label op 7 september 2015 de 7" vinyl single "Seven Wonders" / "Eight Miles High", inclusief een uitvouwbare poster, in een gelimiteerde oplage uit, waarbij nog vermeldenswaardig is, dat er geen CD's en/of downloads van deze single zullen werden uitgebracht, op enkele promo's na.
Op hun album "Phillip The Egg", dat 1 mei 2017 via hun eigen label Back To the Garden Records verscheen en 8 songs bevat, zijn Benny Brooke en Matt Butlin vervangen door Wihll Mellorz - basgitaar en Connor Spring - drums.
Het eerste nummer van de plaat heet "Mystic Mountain (I) Twelve Kings" speelt de band een uitstekende melodische licht psychedelische pop song in een niet al te hoog tempo, die in het tweede deel van het nummer verandert in een fantastisch progressief rock nummer met diverse tempowisselingen (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie) en gevolgd wordt door "Fading Light", waarin de band me een rustig progressief nummer voorschotelt.
Daarna hoor ik "Trail To Canaa", een schitterende mix van folk en progressieve rock, die halverwege van tempo verandert en ontaardt in een geweldig stukje melodische progressieve rock, om tegen het einde terug te keren naar de mix van folk en progrock, waarna de band "Zeta" ten gehore brengt, een verrukkelijke psychedelische song, die enkele prima tempowisselingen en progressieve rock invloeden bevat.
Dan zet de band me "Distant Future" voor en hoor ik een mix van progressieve rock, jazz, psychedelische rock en funk, waar diverse tempowisselingen in zitten en in "Kepler 22b (I) The Root (II) Zapruder (III) Myrrh And Honey" laat Magic Bus me genieten van een prachtig complex nummer met invloeden uit spacerock en progressieve rock, dat ook nu weer enkele tempowisselingen heeft.
Vervolgens krijg ik "Kalamazoo" voorgeschoteld en hoor ik een heerlijk rustig melodisch instrumentaal nummer en in het laatste nummer, dat "Yantra Tunnels" heet, laat de band me opnieuw genieten van een schitterende swingende progressieve rock song, waarin de invloed van jaren 70 bands zoals Caravan sterk naar voren kom en deze bevat een vrij hoog tempo, dat tegen het einde nog meer opgevoerd wordt, om op het hoogtepunt afgebroken te worden.
"Phillip The Egg" van Magic Bus bevat 8 fantastische nummers, waar ik van begin tot einde met gespitste oren heb naar zitten luisteren en ik kan dit verrukkelijke album dan ook ten volle aanraden aan een ieder, die van progressieve rock houdt.
* De muziek van deze band/artiest is ook regelmatig te beluisteren op maandagavond tussen 20.00 en 22.00 uur (Europese tijd) in het radio programma Carry's Music Machine via www.osuradio.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten