De muziek van de band is geïnspireerd door de Cajuns, die de muziek van de Franstalige Canadezen naar Louisiana, in het zuiden van de Verenigde Staten, brachten en door de Zydeco, die Afro Caribische ritmes bevatten en in het Frans of in het Creole gezongen worden.
Nadat hun demo was opgenomen en gemixt door Pierre Omer (ex-Dead Brothers) en die hen in contact bracht met "Reverend Beat-Man", de eigenaar van het Voodoo Rhythm Records label, werd hun debuut CD "Tu As Perdu Ton Chemin" in 2008 via dat label uitgebracht, gevolgd in 2009 door "Brule Lentement" via dat zelfde label.
Het volgende album "Black Robert" verscheen in 2011 via het Gut Feeling Records / Cargo label en in 2012 is er met "Bye Bye Bayou" een vierde CD uitgebracht en deze keer door Moi J'Connais Records.
De CD bevat 13 nummers, die in New York geproduceerd en gemixt zijn door niemand minder dan Jon Spencer en de eerste van deze songs is "Marilou", dat een rustige cajun song is, die ook lichte blues invloeden bevat.
Vervolgens krijg ik "Sorry Ti Monde" te horen, een lekkere stevige cajun song met rock & roll invloeden en vrij heftig gespeeld, die gevolgd wordt door "Parait Qu'y A Pas Le Temps", een prima cajun song gemixt met rock.
"Cassé Mes Objets (You Broke My Stuff)" is een echte swingende cajun song, waarbij het onmogelijk is niet mee te gaan zitten bewegen en daarna hoor ik "Wivenhoe", een korte mix van blues en zydeco, die in niet al te hoog tempo gespeeld wordt en gevolgd wordt door "Black Samedi", een trage song, die lichtelijk experimentele elementen bevat.
Dan krijg ik "Mama Don't" te horen, dat een schitterende zydeco song is, in een rustig ritme gespeeld wordt en langzamerhand sneller wordt.
Ook erg lekker klinkt "Seco Molhado" een swingende song met aanstekelijk ritme, dat aanzet tot dansen.
In "Bye Bye Birdy Black" zet de band een knappe mix van blues en cajun neer, die swingt als een trein (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie).
"Sittin' On The Top Of The World" is een swingende cajun song, "I Don't Feel At Home", een rustige cajun song, die een beetje triest klinkt, "Où Est Passé Arthur Lyman?", is een halve minuut durend instrumentaal stukje zydeco en "Story Of Love And Hate", waarmee de band de CD afsluit is weer zo'n rustige triest klinkende song.
"Bye Bye Bayou" is een uitstekende CD, waarop afwisselende muziek staat, die prettig in het gehoor klinkt en het beluisteren dus meer dan waard is.
Mama Rosin - Bye Bye Birdy Black - YouTube
www.youtube.com/watch?v=k71OMRyIkTk
Geen opmerkingen:
Een reactie posten