Andy Gunn uit Inverness, Schotland, leerde zichzelf, als teenager, gitaar spelen bij het beluisteren van oude blues gitaristen zoals Muddy Waters en Lightnin' Hopkins.
Met zijn school band Jumpin' The Gunn kreeg hij een wereldwijd contract bij Virgin's blues label Pointblank, dat slechts van korte duur bleek te zijn.
Hij reisde naar Memphis, Tennessee, Amerika, waar hij samen speelde met Al Green’s rhythm sectie en Pops Staples om maar enkele namen te noemen.
Toen hij terug in Engeland was bracht hij een album uit met Provogue en speelde met vele acts, waaronder The Sensational Alex Harvey Band, Martin Stephenson, met leden van Gary Moore's Midnight Blues Band en harp speler Errol Linton.
Daarna ging hij opnieuw naar Amerika, waar hij met vele grootheden uit de muziekscene jamde in steden als New York, Chicago, Memphis, Nashville en New Orleans.
Hoogtepunten uit zijn carrière zijn het optreden met Buddy Guy in de Queen's Hall te Edinburgh, met Geno Washington op het Belladrum Tartan Heart Festival en een jam met Albert Collins te Londen.
Daarna stelde hij een band samen, waar hij live mee ging optreden en verder bestond uit: Will Miller - basgitaar, Fraser McLean - sologitaar en Andy Davidson - drums.
Hij bracht 4 zelf geproduceerde albums uit, getiteld "Flip Flop Kinetics" (2001), "Bonar Bridge Sessions" (2005), "Regional Variations" (2009) en "Miracle Of Healing", die hij samen met Martin Stephenson voor het Barbaraville label produceerde (30 juli 2014), die in januari 2016 door het Market Square Records label opnieuw uitgebracht wordt.
De artiesten, die op dit album meespelen zijn: Andy Gunn - solo-, slaggitaar en zang, Neil Harland - basgitaar, John Steel - keyboards, Kate Stephenson - drums, Martin Stephenson - akoestische gitaar en percussie, Jim Hornsby - dobro, Malcolm McMaster - pedaal steel gitaar en Jo Hamilton, Susanna Wolfe en Miriam Campbell - achtergrond zang.
Het album "Miracle Of Healing" bevat 11 nummers, waarvan de eerste "Are We Thru?" heet en hierin laat Andy me genieten van een schitterende blues song, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt, waarna ik "Black Heart" te horen krijg en in dit nummer laat hij me een swingende mix van pop en blues horen, waarbij stil zitten niet aan de orde is. (luister aar dit nummer via de youtube link onder de recensie)
Daarna hoor ik "Beyond The Open Door", waarin hij me een prachtige rustige country song voorschotelt, die gevolgd wordt door "Brighter Days", een heerlijke langzame blues song met een slepend ritme, waarin, behalve de gitaar, ook het Hammond orgel een belangrijke rol speelt.
Ook "Freedom Reality" is een rustige song en hierin laat Andy me een uitstekende mix van country en pop horen en "Harmony Of One" is een opnieuw een prima rustige mix van pop en country.
Dan volgt "Hold On" en hierin speelt hij ook nu weer een rustige pop song, die gewoon lekker klinkt en "Planting The Seeds" is een schitterende pop song, die blues en lichte country invloeden bevat.
In "Miracle Of Healing" zet hij me opnieuw een mooie rustige pop song voor, waarin lichte country invloeden zitten en in "Trouble Woman" laat hij me genieten van een fantastisch stukje blues, dat in een niet al te hoog tempo gespeeld wordt, waarna het laatste nummer volgt, dat "Road That Leads Back Home" heet en daarin speelt hij opnieuw een prachtige rustige pop song met country invloeden.
Het album "Miracle Of Healing" van Andy Gunn bevat 11 lekker in het gehoor klinkende songs, die zeker bij liefhebbers van country en blues in de smaak zullen vallen en ik hen dan ook aanraden deze schijf eens te gaan beluisteren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten