Zijn muzikale carrière begon, toen hij mee ging spelen in de band Lodgic van zijn broer Michael, die zong en keyboards speelde en verder bestond uit: Guy Allison - keyboards, Jimmy Haun - sologitaar en Gary Starns - drums.
De band verhuisde in 1980 naar Los Angeles en bracht in 1985 hun debuut album "Nomadic Sands" uit, waarna Lodgic uit elkaar ging.
Billy formeerde samen met Guy een nieuwe band, genaamd World Trade, waarin de andere leden Bruce Gowdy - sologitaar en Mark T. Williams - drums waren en bracht daarmee in 1989 het gelijknamige album uit, waarvoor hij tevens de rol van producer, mixer en technicus op zich nam.
Sherwood en Gowdy werden gevraagd te jammen met Chris Squire, Alan White en Tony Kay van Yes, om de plaats in te nemen van de vertrokken Ian Anderson en Trevor Rabin, maar omdat Rabin terug keerde in Yes, werden er demos gemaakt zonder Gowdy.
Sherwood werd als een soort reserve muzikant gebruikt en werkte mee aan 1 nummer op het album Union, maar voelde zich niet prettig bij het idee om als vervanger van Anderson te fungeren.
Zijn vriendschap met Squire, die tot de dood van Squire op 27 juni 2015 zou duren, leverde hem een plaats op als zanger, keyboards speler en gitarist van The Chris Squire Experiment.
Daarna richtte Sherwood met gitarist Marty Walsh de band The Key op en nam een album op, dat niet voor 1997 zou verschijnen, maar ook werkte hij als producer en technicus met Paul Rodgers (ex Free, Bad Company), Mötorhead en Dangerous Toys.
Verder zong hij en speelde basgitaar op het album "Kingdom of Desire" van Toto, produceerde hij enkele tribuut albums en ging met Yes op tournee als gitarist, keyboards speler voor hun album "Talk".
Vervolgens ging hij weer in World Trade spelen en bracht het album "Euphoria" in 1995 uit, waarbij Jay Schellen de vervanger was voor Mark Williams, om daarna opnieuw als producer, mixer en technicus te gaan werken.
Ook deed hij de coproductie, mix en techniek van de nieuwe studio nummers voor de albums "Keys To Ascension" en "Keys To Ascension 2" van Yes.
Na de twee "Keys To Ascension" albums verliet Wakeman Yes en werd Billy gevraagd om weer bij de band te komen spelen, waarbij de nummers, die hij samen met Chris Squire had geschreven, de basis zouden vormen voor "Open Your Eyes", dat in 1997 door Yes uitgebracht werd en in 2000 gevolgd werd door het album "The Ladder".
Kort na de toer kwam de aankondiging, dat Sherwood geen deel meer van Yes uitmaakte en gingen Squire en hij verder met het maken van het album "Conspiracy", dat eveneens in het jaar 2000 verscheen, maar ook speelde Billy mee op het album "Tangletown" van zijn broer Michael, dat in 1999 werd uitgebracht en begon hij te werken aan het derde World Trade album, maar omdat die band uit elkaar ging, zou hij de nummers gebruiken voor zijn debuut solo album "The Big Peace", dat in 1999 verscheen, waarop hij de meeste instrumenten bespeelde en het album zelf produceerde.
In 2003 werd het album "The Unknown" uitgebracht door de band Conspiracy, dat het project was van Sherwood en Squire, waarna Billy weer aan de diverse tribuut albums ging werken en in 2007 kwam de aankondiging, dat de band Circa was opgericht en bestond uit Billy Sherwood, Alan White, Tony Kaye en Jimmy Haun.
Dat zelfde jaar verscheen het debuut album met gelijknamige titel, werd er een live DVD uitgebracht en deed de band verscheidene optredens, waarna White uit de band stapte en vervangen werd door Jay Schellen.
In 2008 werd zijn derde solo album "At The Speed Of Life" uitgebracht en in januari 2009 het tweede, in eigen beheer, uitgebrachte album "Circa HQ" van Circa via het internet.
Vervolgens vormden Sherwood, Kay en Haun samen met Toto zanger Bobby Kimball een nieuwe band, genaamd Yoso, waarna hun debuut album in 2009 verscheen en Haun vervangen werd door Johnny Bruhns, die in een Yes tribuut band speelde en Schellen werd, kort voordat de band uit elkaar ging, vervangen door Scott Connor.
Daarna bracht Sherwood zijn vierde solo plaat uit, getiteld "Oneirology" en in 2011 werd Circa opnieuw opgericht en bestond uit: Bruhns, Kaye, Connor en Sherwood die tevens zijn vijfde solo album, "What Was The Question?" uitbracht, om in 2012 het album "The Prog Collective"te schrijven, produceren en te spelen met de vele progressieve rock artiesten, waar hij gedurende de jaren mee gewerkt had, onder de naam The Prog Collective en dit in 2013 als een soortgelijk project te herhalen voor "Epilogue".
Op 8 oktober 2013 verscheen er een officiële video voor William Shatner's plaat "Ponder The Mystery", gevolgd door een uitverkochte tournee van Circa.
"Ponder The Mystery" bevatte ook bijdragen van Steve Vai, Robby Krieger, Al Di Meola, George Duke, Vince Gill, Dave Koz, Rick Wakeman en Edgar Winter en ook speelde Sherwood met The Alan Parsons Project.
Op 19 mei 2015 werd er officieel aangekondigd, dat Chris Squire behandeld werd aan acute leukemie en dat Yes hun Noord-Amerikaanse tournee verder zou afmaken met Sherwood in de rol van Squire en na de dood van Squire op 27 juni 2015, betoogde Billy zijn spijt voor het overlijden van zijn vriend en zijn nieuwe rol in Yes, met de woorden: "Chris said to me: 'Play the music, be yourself and make me proud' and it’s my true desire now to live up to his wishes".
Tussen 1999 en 2015 maakte hij 7 solo albums, waarvan "Divided By One" het zevende is en gelijktijdig met het verzamel album "Collection" via Cherry Red Records is uitgebracht.
De eerste song van het album, dat 10 nummers bevat, heet "On Impact" en daarin krijg ik een nummer te horen, dat in het verlengde van een Yes song ligt en een vrij rustig tempo bevat, waarbij de muziek zo nu en dan erg complex is en gevolgd wordt door "The Scene Comes Alive" en ook hierin klinkt het geluid van Yes sterk in door en zitten er verscheidene prima tempowisselingen in de muziek.
Daarna laat Billy me genieten van "No Stone Unturned", een lekker in het gehoor klinkende swingende symfonische rock song (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie), waarna "Between Us" volgt en in dit nummer zet Billy me een erg rustige, maar schitterende, symfonische pop song voor.
Dan hoor ik de titel song "Divided By One", een uitstekend swingend uptempo nummer, waarin diverse subtiele tempowisselingen zitten en gevolgd wordt door "Sequence Of Events", een prachtige symfonische song, die enkele tempowisselingen bevat en invloeden uit de muziek van Sting en Genesis bevat.
In "Sphere Of Influence" speelt Billy een vrij complexe song, waarmee hij de muziek van Yes sterk benadert en in "Here For You" krijg ik opnieuw zo'n heerlijke symfonische pop song te horen, waarin het tempo licht wisselt en de muziek me aan zet tot meedeinen.
Vervolgens zet hij me "Constellation Codex" voor, waarin ik een verrukkelijke progressieve symfonische rock met een aanstekelijk ritme te horen krijg en in het laatste nummer, dat "End Of An Era" heet, schotelt hij me een schitterende afwisselende song voor, die ook nu weer naar de muziek van Yes neigt en uiteraard technisch perfect in elkaar zit.
Het zevende solo album, "Divided By One", van Billy Sherwood bevat 10 fantastische symfonische songs, die een genot zijn om te beluisteren en ik kan iedere liefhebber van deze muzieksoort deze CD dan ook ten volle aanraden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten