Als leider van de avant-garde progressieve rock band Garden Wall, kreeg hij eind jaren 90 het idee om muziek te gaan maken, die geïnspireerd was op het minimalisme, de Duitse "kosmische" muziek, de post-techno ambient en sample technieken en het resultaat daarvan is de CD "Silenzioso", die hij onder de naam Genoma maakte en via het Zeit Interference in 2014 uitbracht.
Ook maakte hij samen met Andrea Massaria en Enrico Merlin radicale improvisatie, in een gitaar trio, die aan elektronische sub stratums gewijd is en deze werd door het wel bekende avant-garde label Setola di Maiale uitgebracht.
Tevens werkte hij met Andrea Massaria in Progetto Film samen met een van de godfathers van de Italiaanse avant-garde scene, de trombonist tuba speler Giancarlo Schiaffini (Luigi Nono, Giacinto Scelsi, John Cage en vele anderen), waarbij ze live optraden bij films van historische en moderne avant-garde filmmakers en in het visuele dance musical experiment, genaamd "Agrapha Dogmata", werkte hij samen met cello speler/zanger Mariano Bulligan, danseres Laura Della Longa en de visuele artiest Luigina Tusini.
Op de cD "Silenzioso", van zijn solo project Genoma, bespeelt hij op de 9 composities alle instrumenten zelf en het eerste nummer, dat ik te horen krijg, is "Ruminando Pensieri Viscosi (Guido Piovene)" en hierin krijg ik een zeer experimenteel stuk elektronische muziek te horen, waar diverse korte onderbrekingen in zitten en de tonen variëren van zeer hoog tot laag.
Daarna hoor ik "Horror Vacui (I Cervello)", een heerlijk licht hypnotiserend krautrock nummer met experimentele invloeden en dit wordt gevolgd door "Interfaccia", waarin ik opnieuw een erg experimenteel nummer voorgezet krijg, dat deze keer bijna helemaal bestaat uit één langgerekte indringende toon.
Dan volgt "Into The Trees" en hierin zijn elektronische vogelgeluiden te horen, die vergezeld gaan van een soort kreunende oerwoud geluiden, waarna Genoma vervolgt met "Secondo Principio" en ook dit is weer zo'n experimenteel elektronisch nummer, waar van alles in te beleven valt en een gesproken tekst tussendoor te horen is, die zo nu en dan heftig over komt.
In "Simulacrum" is eveneens een gesproken tekst tussen de experinetele geluiden, waaronder vogel- en klokkengeluiden, door te horen en in "...E Intanto Fugge Questo Rea Tempo ..." zet Genoma me een uitstekend experimenteel nummer voor met gesproken tekst, dat een doordringend en intrigerend ritme bevat en in een gemiddeld tempo gespeeld wordt.
Vervolgens schotelt hij me "Toni Di Ottoni (To Anthony Braxton)" voor en daarin krijg ik een licht hypnotiserend experimenteel elektronisch nummer te horen, waarin de eerste 2 minuten op een soort elektronische accordeon gespeeld lijken te worden en vervolgd worden met saxofoon, elektronica en percussie geluiden, die in een vrij hoog tempo mijn gehoorgang binnen dringen en me in een staat van ontreddering brengen, om na enkele minuten opnieuw te veranderen en ik opnieuw een licht hypnotiserend eentonig elektronisch ritme te horen krijg, dat vergezeld gaat van allerlei bijgeluiden.
In het laatste nummer, dat "Unheimlich" heet, laat hij me een kakofonie aan geluiden horen, waardoor er chaos in mijn hoofd ontstaat, die aan het einde van het nummer met de muziek verdwijnt en ik me een stuk rustiger voel.
"Silenzioso" van Genoma bevat 9 zeer experimentele nummers, die eind jaren 60, begin jaren 70 gemaakt hadden kunnen zijn en me doen denken aan de muziek van Zweistein en ik kan deze CD dan ook aanraden aan iedereen, die het experiment niet schuwt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten