Review: The Black Heart Death Cult - The Black Heart Death Cult (Oak Island Records, 2019) (Psychedelische Rock)

The Black Heart Death Cult uit Melbourne, Australië bestaat uit: Sasha L Smith - zang en sologitaar, Bill Patching - sologitaar, Deon Slavieros - basgitaar, Gab Potochnik - keyboards, Nick Hastings - sologitaar en dwarsfluit en Andrew Nunns - drums.
Op 28 oktober 2016 bracht de band hun 7" debuut single "She's a Believer" / "Heroin" / "Setting Sun" via hun eigen Death Cult Records in een beperkte oplage uit en tevens als digitale download en deze werd op 21 juli 2017 gevolgd door de EP "Black Rainbow", die alleen als digitale download verscheen.
Oak Island Records bracht 18 januari 2019 hun debuut album met gelijknamige titel in een beperkte oplage van 300 stuks op gekleurd vinyl uit, waarvan er 200 op doorzichtig en 100 (alleen mail-order) op transparant groen geperst zijn.

Het album, dat 9 nummers bevat, start met "Setting Sun", waarin de band een stevige mix van psychedelische rock en melodische ritmes in een gemiddeld tempo  speelt en dit nummer wordt gevolgd door "She's a Believer", een heerlijke psychedelische rock song met sterke invloeden van de jaren 60.
Dan schotelt de band me "Black Rainbow" voor en hierin krijg ik een uitstekende afwisselende rock song te horen, die prima samenspel van de sologitaristen heeft (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie), waarna de band "The Magic Lamp" ten gehore brengt, een schitterende psychedelische pop song met lichte folk invloeden, die in een rustig tempo wordt gespeeld.
In "Aloha From Hell" laat The Black Heart Death Cult me nogmaals genieten van een fantastische psychedelische rock song, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en in het eerste nummer van de B-kant "Rainbow Machine" schotelt de band me een geweldig instrumentaal rock nummer voor, dat in een niet al te hoog tempo gespeeld wordt en lichte spacerock invloeden heeft.
Daarna volgt "Davidian Dream Beam", een fantastische psychedelische rock song met dromerige zang en deze wordt gevolgd door "Seven Gods", waarin de band me nogmaals zo'n verrukkelijke psychedelische rock song laat horen, die sterke invloeden van de muziek van The Beatles bevat en in het laatste nummer "We Love You" speelt de band een prachtige rock song in een gemiddeld tempo, die invloeden van de jaren 80 New Wave bands heeft.

"The Black Heart Death Cult" van The Black Heart Death Cult is een geweldig debuut album, dat vol heerlijke psychedelische rock muziek staat en ik kan liefhebbers van dit genre, deze schijf dan ook van harte aanraden.

* De muziek van deze band/artiest is ook regelmatig te beluisteren op maandagavond tussen 20.00 en 22.00 uur (Europese tijd) in het radio programma Carry's Music Machine via www.osuradio.nl

Review: Cambrian - Mobular (Oak Island Records, 2018) (Stoner)

In 2015 startte Boggio Nattero - zang, lapsteel gitaar en sologitaar, uit Alassio, Italië, de band Cambrian, die hij samen met Stefano Parodi - basgitaar en piano en Fabio Cuomo - drums vormt.
In juli 2016 (Summer of Doom) nam het trio hun debuut album "Mobular" in de El Fish Recording Studio te Genova op, die door Emi Cioncoloni daar gemixt en gemastered werd en op 21 juni 2017 via het Taxi Driver Records label op CD en als digitale download verscheen.
Op 27 juli 2018 is dit album, dat 6 nummers bevat, verschenen in een beperkte oplage op gekleurd vinyl via Oak Island Records.

De plaat start met "Melt", waarin ik de band een kort traag zwaar stonerrock nummer hoor spelen, dat gevolgd wordt door "Seaweed Shaman", dat licht psychedelisch begint en na korte tijd over gaat in een traag gespeelde song met onverstaanbare zang, doom en Hawaii muziek invloeden.
Daarna zet de band me "Hooded Mantanaut" voor en krijg ik opnieuw een langzaam stoner nummer te horen, dat vrij melodisch klinkt en enkele prima tempowisselingen heeft, waarna Cambrian me het titelnummer "Mobular" voorschotelt en een schitterend melodisch Hawaii nummer ten gehore brengt, dat een serene rust uitstraalt.
Ook in "The Lethargic Hours" start de muziek met een stukje melodisch Hawaii muziek, maar al snel komen daar de zware stonerrock klanken bij, die plotseling onderbroken worden, waarna de band verder gaat met het maken van verrukkelijke rustige melodische muziek, die me tot rust brengt, om er vervolgens opnieuw stoner klanken bij te voegen en in "Emperor Seamount" krijg ik weer een uitstekend rock nummer te horen, dat in een gemiddeld tempo gespeeld wordt, lichte melodische invloeden heeft en een aanstekelijk ritme bevat.

"Mobular" van Cambrian is een verrassend debuut album, waarin de band de mix stonerrock en Hawaii muziek ten volle weet uit te baten en ik kan liefhebbers van deze muzieksoorten deze schijf dan ook ten zeerste aanraden.

* De muziek van deze band/artiest is ook regelmatig te beluisteren op maandagavond tussen 20.00 en 22.00 uur (Europese tijd) in het radio programma Carry's Music Machine via www.osuradio.nl

Review: The Neptune Power Federation - Neath A Shin Ei Sun (Oak Island Records, 2018) (Powerrock)

The Neptune Power Federation is een band uit Sydney, Australië, die bestaat uit: Screaming Loz Sutch - zang, Inverted CruciFox - sologitaar, Search & DesTroy - sologitaar, Jaytanic Ritual - basgitaar en River 'Mr' Styx - drums.
De band bracht op 22 oktober 2012 hun debuut album , "Mano A Satano" uit op CD en als digitale download, waarna "Lucifer's Universe" (CD en digitale download, 12 november 2015), "Ride The Iron Space Bird" (digitale single, 15 december 2016) en "Neath A Shin Ei Sun" (beperkte oplage 12" vinyl, CD en digitale download, 16 oktober 2017).
Laatstgenoemde album werd alleen in Australië en Nieuw Zeeland uitgebracht en verschijnt op 25 mei 2018 via het Oak Island Records label als Europese uitgave
in een beperkte oplage op geel vinyl en tevens als CD en als digitale download.

Het album, dat 8 nummers bevat, begint met het titelnummer "Neath A Shin Ei Sun", waarin de band me een geweldige swingende mix van punk en spacerock voorschotelt, die in een vrij hoog tempo gespeeld wordt, maar halverwege plotseling verandert in een uitstekende progressieve rock song (luister naar dit nummer via deyoutube link onder de recensie), om gevolgd te worden door "Edmunde", een prachtige rustige pop song met een aanstekelijk ritme, dat na enkele minuten een stuk heftiger wordt, waardoor het nummer verandert in een powerrock song.
Daarna hoor ik "Opium Den", een swingende powerrock song met metal invloeden, die enkele subtiele tempowisselingen heeft en gevolgd wordt door "Electric Fairies" en daarin zet de band me opnieuw een uptempo rock song voor, die progressieve rock en hardrock invloeden heeft en swingt als een trein.
In "Burning" speelt The Neptune Power Federation ook nu weer een schitterende uptempo powerrock song met een dansbaar ritme, waarbij stil zitten geen optie is en in "Sup Thy Potion" schotelt de band me een uptempo mix van spacerock, hardrock en powerrock voor, die wisselende tempo's bevat
Dan volgt "Way Of The Wizard", eveneens een lekkere swingende rock song, die in een uptempo gespeeld wordt, waarna ik het laatste nummer te horen krijg en de band een, iets meer dan 10 minuten durende, fantastische song ten gehore brengt, waarin Screaming Loz Sutch op haar best is, als ze haar zang kunsten laat horen.
Het nummer, dat "We Shall Triumph" heet, begint rustig, waarna het na enkele minuten in een hardrock song verandert, spacerock invloeden krijgt en vervolgens uitmondt in een verrukkelijke progressieve rock song, die in een hoog tempo gespeeld wordt

"Neath A Shin Ei Sun" van The Neptune Power Federation bevat 8 heerlijke uptempo powerrock nummers, die swingen, waarvan "We Shall Triumph" zonder twijfel het beste is en ik kan iedere liefhebber van dit genre deze schijf dan ook van harte aanraden.

* De muziek van deze band/artiest is ook regelmatig te beluisteren op maandagavond tussen 20.00 en 22.00 uur (Europese tijd) in het radio programma Carry's Music Machine via www.osuradio.nl

Review: The Re-Stoned - Chronoclasm (Oak Island Records, 2017) (Stoner / Progressieve Rock)

Componist, gitarist en multi-instrumentalist Ilya Lipkin begon zijn muzikale carrière in diverse lokale bands, waaronder de legendarische dark-folk act
Neutral en het avant-garde trio Yarche-1000-Solnts, voordat hij in 2003 zijn eigen akoestische Neo-folk ensemble Waldsone vormde.
In 2008 richtte hij te Moskou, Rusland, de band The Re-Stoned op samen met basgitarist Vladimir Nikulin en drummer Andrei Pankratov, waarin de band een
muzikale combinatie maakt van spacerock, blues, psychedelische rock en power rock met melodische muzieklijnen in zeventiger jaren stijl.
Hun debuut EP "Return To The Reptiles", die in de repetitieruimte van de band werd opgenomen, werd in 2009 uitgebracht via het R.A.I.G. label in een zeer beperkte hand genummerde oplage van 100 stuks met daarop 4 nummers, waarvan er 2 op de eerste volledige CD, "Revealed Gravitation" uit 2010, in een vernieuwde versie terecht kwamen, die eveneens via R.A.I.G. verscheen.
Ook de CD "Analog" uit 2011 kwam via dat zelfde label op de markt en hun volgende product, "Plasma" uit 2012, werd eveneens via dat label uitgebracht.
Op "Plasma" is er één en ander veranderd in de band, want Vladimir en Andrei spelen hierop niet meer mee en Ilya heeft daarom zelf de bas partijen ingespeeld, terwijl er diverse gast muzikanten aan meewerken en ook op "Re-Session V.2" uit 2013 is de band bezetting anders en speelt Ilya samen met Vasily Bartov - drums, Glenda Pescado - basgitaar en Pete Bingham - sologitaar.
Op het album "Totems", dat in 2014, precies een jaar na "Re-Session V.2" is uitgebracht, is de bezetting opnieuw anders.
Op "Totems", dat zowel op CD als in een gelimiteerde oplage van 400 stuks zwart en 100 stuks gekleurd vinyl (via het Headspin Records label) is verschenen, bestaat de band uit: Ilya Lipkin - sologitaar, basgitaar, sjamaan drum, mandola, mondharp en zang, Alexander Romanov - basgitaar, Vladimir Muchnov - drums, Evgeny (Rasputin) Tkachev - percussie en Nikolay (Mikola) Fedotov - didgeridoo, terwijl Kent Stump van de band Wo Fat in 1 nummer sologitaar speelt als gast muzikant.
Hun volgende album "Reptiles Return" werd in 2016 via het Clostridium Records label uitgebracht en bevat 10 nummers (8 plus 2 bonus nummers), waarvan de eerste 4 nummers eerder op hun debuut EP "Return To The Reptiles" voorkomen en er 2 van de 4 verschenen tevens op het album "Revealed Gravitation" in een andere uitvoering.
Op 15 december 2017 verscheen het album "Chronoclasm" op oranje/paars marmerkleurig vinyl via Oak Island Records in een beperkte oplagen van 200 stuks en tevens in een beperkte oplage van 300 stuks op geel/blauw/zwart marmerkleurig vinyl en als herpersing in een beperkte oplage op groen marmerkleurig vinyl, waarbij aangemerkt kan worden, dat alle drie de uitgaven een promo flyer voor het volgende album bevatten.
Ook werd er een CD uitgave van het album gemaakt, maar deze had een error, waardoor de CD niet afgespeeld kon worden en de productie dus opnieuw moest worden gemaakt.
De band speelt op deze plaat in een nieuwe bezetting en bestaat uit: Ilya Lipkin - elektrische en akoestische gitaar, basgitaar en effecten, Vladimir Kislyakov - basgitaar, Yaroslav Shevchenko - drums en Evgeniy Tkachev (Rasputin) - percussie.

Het album, dat 7 nummers bevat, start met "The Sirens Of Titan" en daarin krijg ik een schitterend melodisch stuk rock voorgeschoteld, dat in een gemiddeld tempo met een licht hypnotiserend drums ritme gespeeld wordt en hier en daar lichte neo-folk invloeden heeft.
Daarna hoor ik "Human Without Body", een geweldige mix van bluesrock en stoner, die in een niet al te hoog tempo gespeeld wordt en een aanstekelijk ritme bevat, waardoor stil zitten geen optie is, totdat de band besluit om in een ander ritme te gaan spelen en het nummer verandert in een stevig stukje stoner en dit wordt gevolgd door "Save Me Under The Emerald Grass", een heerlijk rock nummer, dat diverse tempowisselingen heeft.
In "Psychedelic Soya Barbeque" laat The Re-Stoned me weer genieten van een fantastische mix van bluesrock en progressieve rock, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en in "OC 44" zet de band me een vrij rustig melodisch nummer voor, dat langzamerhand iets meer snelheid krijgt en een aanstekelijk ritme heeft.
Vervolgens speelt de band het titel nummer "Chronoclasm", waarin ik een uitstekende mix van progressieve rock en stoner voorgezet krijg, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en tegen het einde melancholisch wordt en in een traag tempo gespeeld.
Het laatste nummer heet "Quartz Crystals" en hierin laat de band me opnieuw genieten van een verrukkelijk melodisch rock nummer, dat in een niet al te hoog tempo gespeeld wordt en een licht hypnotiserend ritme heeft.

"Chronoclasm" van The Re-Stoned is een heerlijk album, waar ik van begin tot einde van genoten heb en ik kan liefhebbers van progressieve rock en stoner, deze schijf dan ook van harte aanbevelen, maar ook zij, die van bluesrock houden, kan ik aanraden, dit album eens te gaan beluisteren.
(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

* De muziek van deze band/artiest is ook regelmatig te beluisteren op maandagavond tussen 20.00 en 22.00 uur (Europese tijd) in het radio programma Carry's Music Machine via www.osuradio.nl

Review: Kaiser - 1st Sound (Oak Island Records, 2018) (Stoner)

Kaiser uit Helsinki, Finland, werd in 2013 opgericht door Otu - zang en sologitaar en Riq - drums, die Pex - basgitaar en eerder met Riq in een band zat, vroegen om in hun band te komen spelen.
Het trio bracht op 27 oktober 2014 hub debuut EP met gelijknamige titel uit, waarna de digitale single "Earthquake" op 11 februari 2018 werd uitgebracht, als voorloper van het debuut album "1st Sound", dat 25 mei 2018 via het Oak Island Records label zowel op LP, CD en als digitale download wordt uitgebracht.

Het album, dat 10 nummers bevat, begint met "High Octane Supersoul", waarin ik een zware stonerrock song in een traag tempo voorgeschoteld krijg, die na 1 minuut meer snelheid krijgt en diverse tempowisselingen heeft, waarna "Desert Eye" volgt en de band een swingende stevige mix van hardrock en stoner in een vrij hoog tempo speelt, waar enkele prima tempowisselingen ingebouwd zijn.
Dan volgt "We Bleed For This", dat eveneens een stevige rock song is, die in een vrij hoog tempo gespeeld wordt en swingt en gevolgd wordt door "Voidmaster", een schitterende hardrock song, die in een niet al te hoog tempo gespeeld wordt en enkele subtiele tempowisselingen heeft en vanaf de helft van het nummer
tijdelijk met de snelheid van een trein gespeeld wordt, waarna de band terugkeert naar het maken van hun muziek in het niet al te hoge tempo.
In "Ouroboros" schotelt Kaiser me weer een uitstekende stevige rock song voor, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en in "Intermission", een kort nummer, krijg ik een schitterend stukje gitaarspel te horen.
Daarna hoor ik de single "Earthquake", waarin de band opnieuw een stevige niet al te snelle stonerrock song speelt, die tegen het einde meer snelheid krijgt (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie) en gevolgd wordt door "Fuzz Of Fury", een lekkere in het gehoor klinkende hardrock song, die diverse tempowisselingen heeft en swingt.
Vervolgens hoor ik "King Of Horizon" en daarin gaat de band verder met het maken van hun stevige mix van stoner- en hardrock, die in een vrij hoog tempo gespeeld wordt en enkele tempowisselingen bevat, waarna het laatste nummer, "Galactic Crusade", volgt en ik een geweldig rustig progressief nummer hoor, dat een aangenaam melodisch ritme heeft en ruimtelijke invloeden bevat.

"1st Sound" van Kaiser is een prima debuut album van de band, dat vol energetische hardrock en stonerrock nummers staat, die swingen en ik kan deze schijf dan ook van harte aanraden, aan hen, die van deze muzieksoorten houden.

* De muziek van deze band/artiest is ook regelmatig te beluisteren op maandagavond tussen 20.00 en 22.00 uur (Europese tijd) in het radio programma Carry's Music Machine via www.osuradio.nl

Review: Sabel - Re-Generation (Oak Island Records, 2018) (Heavy Rock)

Sabel werd in 2013 te Halmstad, Zweden opgericht en bestaat uit: Ludvig Rosenbaum - sologitaar en zang, David Söderlund - sologitaar, Jesper Nilsson - basgitaar en August Holmstedt - drums.
De band liet zich muzikaal beïnvloeden door de muziek van bands als Black Sabbath, Atomic Rooster en Sleep.
Op 28 februari 2018 verscheen hun debuut album "Re-Generation" via het Oak Island Records in een beperkte oplage van 300 stuks op LP, waarvan er 200 op groen en 100 op groen-rood bespetterd vinyl zijn geperst en deze zijn alleen verkrijgbaar via mailorder en tevens is het album als digitale download uitgebracht.

Het album, dat 6 nummers bevat, start met "In The Walls Of Eryx", waarin de band een zwaar traag heavy rock nummer ten gehore brengt, dat diverse tempowisselingen heeft (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie) en gevolgd wordt door "Interstellar Mindweller" een heerlijke uptempo rock song, die met hoge snelheid mijn gehoorgang binnen komt en swingt.
Daarna speelt de band "Green Priestess", een geweldige swingende heavy rock song, waarin de muzikale invloed van Black Sabbath te horen is, waarna "Voodoo Woman" volgt en Sabel me opnieuw een uitstekende rock song voorschotelt, die enkele tempowisselingen bevat en swingt.
In "(To The) Center Of The Millionth Sun" krijg ik een stevige uptempo rock song te horen, die diverse tempowisselingen heeft en in "Atlantean" zet de band me weer zo'n heerlijke zwaar klinkende rock song in de stijl van Black Sabbath voor, die swingt als een trein.

"Re-Generation" van Sabel is een uitstekend debuut album van deze Zweedse band en ik kan iedere hardrock en heavy rock liefhebber dan ook aanraden, deze schijf een ste gaan beluisteren, om miscchien wel tot dezelfde conclusie te komen als ik.

* De muziek van deze band/artiest is ook regelmatig te beluisteren op maandagavond tussen 20.00 en 22.00 uur (Europese tijd) in het radio programma Carry's Music Machine via www.osuradio.nl

Review: Spaceslug - Mountains & Reminiscence (Oak Island Records, 2018) (Stoner / Spacerock)

Spaceslug is een band uit Wroclaw, Polen, die in juni 2015 werd opgericht en bestaat uit: Bartosz Janik - sologitaar en zang, Jan Rutka - basgitaar en zang en Kamil Ziólkowski - zang en drums.
De band bracht in 2016 hun debuut album "Lemanis" op vinyl uit, dat in 2017 gevolgd werd door de LP "Time Travel Dilemma".
Op 22 september 2017 verscheen de EP "Mountains & Reminiscence", die op 28 februari 2018 via het Oak Island Records in een beperkte oplage van 500 stuks op 180 gram vinyl is uitgebracht, waarvan er 200 op zwart, 150 op doorzichtig en 150 op licht blauw vinyl zijn geperst, waarvan de blauwe oplage alleen via mailorder verkrijgbaar is en tevens is het album op CD en als digitale download uitgebracht, waarbij vermeldenswaardig is, dat de vinyl uitgave een extra nummer bevat.

Het album, dat 5 (6) nummers bevat, begint met "Bemused And Gone" en daarin krijg ik een stevige mix van stoner en rock voorgezet, die in een niet al te hoog tempo gespeeld wordt (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie) en gevolgd wordt door "I Am The Gravity", een swingende rock song met spacerock invloeden en enkele prima tempowisselingen.
Dan volgt "Elephemeral", waarin gast zanger Jakub Radomski te horen is en daarin speelt de band  een heerlijke swingende hardrock song, die diverse tempowisselingen bevat en een licht hypnotiserend ritme heeft, waarna Spaceslug "Space Sabbath" ten gehore brengt, waarin de invloed van Ozzy Osbourne en Hawkwind gecombineerd worden, waardoor er een geweldige spacerock song ontstaat, die in een vrij traag tempo gespeeld wordt en licht psychedelisch klinkt.
In "Opposite The Sun" laat de band me genieten van een uitstekende uptempo rock song, die swingt en enkele subtiele tempowisselingen heeft, waarna het laatste nummer van de LP volgt, dat "Jam" getiteld is en hierin schotelt de band me een fantastische psychedelische stoner rock song voor, die lichte spacerock invloeden bevat en in een niet al te hoog tempo gespeeld wordt.

"Mountains & Reminiscence" van Spaceslug is een heerlijke plaat om te beluisteren en ik kan iedere liefhebber van stoner, rock en spacerock deze schijf dan ook ten volle aanraden.

* De muziek van deze band/artiest is ook regelmatig te beluisteren op maandagavond tussen 20.00 en 22.00 uur (Europese tijd) in het radio programma Carry's Music Machine via www.osuradio.nl