Nadat beide bands uit elkaar waren gegaan besloten ex Missing Links leden Nick Carstoiu - slag- en sologitaar, cello en piano en Dave Codd - bas-, sologitaar en zang contact op te nemen met ex Indigos lid Bob Margolin - sologitaar en die nam zijn vrienden Lew Lipson - drums en percussie en Mike Spiros - orgel, piano, trompet en percussie mee, zodat de band, die de naam The Freeborne kreeg, een feit was.
Mike, Lew en Bob zaten toen nog op high school en dat maakte The Freeborne tot één van de jongste bands uit Boston en de band oefende in kelders van de Tremont Street Methodist Church en verzorgde daar feesten en dansavonden voor de jeugd uit Roxbury en South End.
Ook speelde de band op verscheidene universiteiten, werd de huisband bij Where It's At te Allston en speelde als voorprogramma van Tim Hardin, Hello People en Canned Heat, terwijl ze tevens samen met The Left Banke en The Velvet Underground op traden.
Toen de band hun debuut en tevens enige LP "Peak Impressions" in 1968 bij Monitor Records in New York op nam, zaten de bandleden nog steeds op high school, of waren net afgestudeerd.
1968 Was ook het jaar dat de band uit elkaar ging en de bandleden in verschillende plaatsen gingen studeren, maar ze bleven contact met elkaar houden en in 2010 hield de band een reünie, echter zonder Lew, die in 2009 was overleden.
Op de LP staan 10 nummers en de CD bevat daar 6 alternatieve bonus versies van, maar ook staan er 3 nummers van de reünie uit 2010 op de CD.
De CD start met het nummer "Images", waarin ik een schitterende psychedelische pop song te horen krijg en hierin schakelt de band halverwege over in een ander ritme, om vervolgens terug te keren naar het begin ritme. (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)
Daarna hoor ik "Land Of Diana", dat eveneens een lekker in het gehoor klinkende psychedelische pop song is, waarin enkele uitstekende tempowisselingen zitten en dit nummer wordt gevolgd door "Visions Of My Own", waarin de band me een prachtige rustige pop song voor schotelt met schitterende samen zang.
In "Sadly Acknowledged" laat de band me een geweldige psychedelische pop song horen en in "Peak Impressions & Thoughts" krijg ik een fantastisch psychedelisch nummer te horen, waarin de invloed van The Doors te horen is en ook dit nummer bevat de nodige tempowisselingen.
"Yellow Sky" heeft duidelijke Beatles invloeden en klinkt net als de andere nummers lekker psychedelisch en met "Hurtin' Kind Of Woman" speelt de band een zwoele pop song met een slepend ritme.
Dan vervolgt de band me "Inside People" en hierin hoor ik een opnieuw zo'n heerlijke psychedelische pop song, die gevolgd wordt door "A New Song For Orestes" en hierin laat de band me genieten van een geweldige pop song met daarin een licht Middeleeuws ritme en een gedeclareerde tekst.
Het laatste nummer van de LP heet "But I Must Return To Frenzy" en daarin laat de band me genieten van een schitterend stuk muziek, dat experimenteel klinkt,
psychedelisch klinkt, diverse tempowisselingen bevat en onder een licht dreigend tromgeroffel gespeeld wordt.
Vervolgens is het tijd voor de alternatieve mono mixen en hiervan is ook nu "Images" het eerste nummer, dat ik te horen krijg, maar afgezien van het feit, dat er op de stereo mix meer te horen is, blijft de muziek in feite hetzelfde.
Dan volgt "Land Of Diana" en dit nummer heeft een ander eind, maar is verder hetzelfde, maar omdat de stereo mix voller klinkt, vind ik die persoonlijk beter.
"Visions Of My Own" wordt in een iets sneller tempo gespeeld en het gitaar geluid wordt meer naar de voorgrond gehaald, terwijl in "Sadly Acknoweledged" de geluidseffecten verdwenen zijn en de muziek iets helderder klinkt.
Met "Yellow Sky" krijg ik een iets kalere versie van het nummer te horen en in "But I Must Return To Frenzy" laat de band me dezelfde geweldige sound horen als in de stereo mix, alleen is hier het licht dreigende er af en klinkt de song iets psychedelischer en minder experimenteel.
De laatste 3 nummers staan onder de noemer Freeborne / Reborn te boek en in de eerste daarvan hoor ik de band een schitterend psychedelisch nummer spelen, getiteld "This Is It" en daarmee laat de band me horen nog niets van hun kracht verloren te hebben.
Daarna laat de band me een song in de stijl van Frank Zappa horen, waarin funk en psychedelische invloeden te ontwarren zijn en in het allerlaatste nummer van de CD, het aan hun overleden vriend Lew Lipson opgedragen "Lew's Blues" speelt de band een lekker stukje psychedelische blues.
De CD "Peak Impressions" staat vol fantastische psychedelische muziek, die voor het grootste deel in 1968 is gemaakt.
Door toevoeging van de 3 songs uit 2010 krijgt de CD een extra uitstraling en laat de band horen nog steeds die geweldige sound van toen te kunnen spelen en ik kan deze CD dan ook van harte aan iedere psychedelica liefhebber aanbevelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten