Vanaf dat moment verschenen er 2 singles "This Time I Got A Reason" (Trouble In Mind Records) en "Sleigh Ride" (In The Red Records) en ten tijde van de tweede single kwam Roland Cosio als basgitarist bij de band.
De band, die sterk beïnvloed is door de muziek van Black Sabbath, The Groundhogs en Jimi Hendrix, nam hun debuut album uit 2013, getiteld "Fuzz", dat via het In The Red Records label verscheen, onder leiding van Chris Woodhouse (Thee Oh Sees, The Intelligence) op.
Nadat hun album verschenen was, werd Cosio vervangen door basgitarist Chad Ubovich, die tevens in de band Meatbodies speelt en in de nieuwe formatie werd het tweede album "II" opgenomen en eind oktober 2015 uitgebracht via het In The Red Records label.
"II", dat 14 nummers bevat, waarvan er 2 op single zijn verschenen, start met "Time Collapse II - The 7Th Terror", waarin ik een schitterende progressieve rock song te horen krijg, die invloeden van hardrock bevat en diverse prima tempowisselingen heeft, waarna "Rat Race" volgt en in dit nummer speelt de band een heerlijke melodische rock song met lichte bluesrock invloeden, waarin enkele uitstekende subtiele tempowisselingen zitten.
Daarna hoor ik "Let It Live", dat rustig begint en langzaam aan iets sneller wordt, terwijl de zang lichtelijk psychedelisch klinkt en de muziek progressief is (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie), waarna de band me "Pollinate" voor zet en ik een heerlijke stevige rock song hoor, die opnieuw invloeden uit de hard- en bluesrock heeft en in een niet al te hoog tempo gespeeld wordt.
Dan volgt "Bringer Of Light" en hierin laat de band me genieten van een zwaar klinkende hardrock song, die in een traag tempo gespeeld wordt en daardoor vrij dreigend over komt, om gevolgd te worden door "Pipe" en daarin schotelt de band me een uitstekende stukje hardrock voor, waarin de invloed van Black Sabbath goed te horen is en het nummer bij tijd en wijle swingt als een trein.
In "Say Hello" speelt Fuzz een fantastische progressieve rock song, die een lekker hypnotiserend begin heeft en na enkele minuten over gaat in een stevige hardrock song met opnieuw invloeden van Black Sabbath en in "Burning Wreath" krijg ik een lekker in het gehoor klinkende rock song voorgeschoteld, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt.
Vervolgens verrast de band me en laat me een geweldige snelle korte rock song horen, getiteld "Red Flag", die me muzikaal aan begintijd van de punk doet denken en gevolgd wordt door "Jack The Maggot", dat rustig start en een vrij eentonige zang en ritme heeft, waardoor de band me in de ban van hun muziek laat raken.
Daarna krijg ik een heerlijk vrij commercieel poprock nummer te horen, getiteld "New Flash", dat me aan wil zetten tot dansen en "Sleetak" is een schitterend swingend instrumentaal nummer, waarin de muziek een hypnotiserend effect op me heeft.
In "Silent Sits The Dust Bowl" laat de band me genieten van een verrukkelijk stukje progressieve rock, dat rustig begint, waarna het tempo ietsje sneller wordt en de muziek uitstekende samenzang bevat en in het laatste nummer van het album, een zogenaamde "hidden track", dat niet in de titellijst vermeld staat en bijna 14 minuten duurt, krijg ik een fantastisch stuk progressieve rock te horen, dat in hoog tempo gespeeld wordt en swingt als een trein, tegen het eind even stopt en dan vervolgens opnieuw begint, om dan psychedelisch te eindigen.
Fuzz heeft met "II" een fantastisch album afgeleverd, dat vol met geweldige nummers staat en ik kan deze schijf dan ook aanraden aan elke liefhebber van zowel progressieve rock als hardrock.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten