Ifsounds is een Italiaanse progressieve rock band uit Petacciato, die vans 1993 tot 2000 bestond uit: Claudio Lapenna – piano, keyboards en zang, Dario Lastella – sologitaar, programmering en zang, Franco Bussoli – basgitaar en Pietro Chimisso - drums, speelde in hun begin periode covers van bands als: Pink Floyd, Queen, The Police en andere bekende groepen, maar ook enkele eigen nummers en was regelmatig op festivals te zien.
In 2004 kwam de band weer samen en bestond toen uit: Claudio Lapenna – piano, keyboards en zang, Dario Lastella – sologitaar, programmering en zang, Franco Bussoli – basgitaar en Paolo De Santis – zang.
Ifsounds, die toen nog If heette, bracht in dat jaar hun eerste demo "In The Cave" in deze formatie uit, die in 2005 gevolgd werd door een nieuwe demo, getiteld "If" en daarop speelden Elena Ricci (zang) en Luca Tilli (cello) als gastmuzikanten mee.
De band bracht hun debuut album "The Stairway" in 2006 uit, waarna Luca Di Pardo (drums) bij de band kwam en in 2008 verscheen het album "Morpho Nestira", gevolg door de 2CD "If…Sounds", een collectie van eerder uitgebrachte opnamen, plus 1 nieuw nummer.
Daarna bracht de band het album "Apeirophobia" (2009) uit, waarin de bandbezetting gewijzigd was en de naam If veranderde in Ifsounds en Elena Ricci - zang en Enzo Bellocchio – drums de nieuwe bandleden waren.
In 2011 was Elena weer uit de band en verscheen de EP "Unusual Roots", die in 2012 gevolgd werd door het album "Red Apple".
Daarin bestond de band uit: Federica Berchicci – zang, Claudio Lapenna – elektrische en akoestische piano, keyboards, orgel, synthesizer en zang, Dario Lastella – sologitaar, keyboards, synthesizer, sequencers, basgitaar, ukelele en zang, Franco Bussoli – basgitaar en Enzo Bellocchio – drums.
Hun album "Reset" uit 2015, dat 10 nummers bevat, werd door het Melodic Revolution Records label in twee talen uitgebracht, zowel in het Italiaans als in het Engels, terwijl de band ook deze keer weer enkele wisselingen heeft ondergaan en tegenwoordig bestaat uit: Runal - zang, Dario Lastella – sologitaar, keyboards, synthesizer en zang, Fabio De Libertis – basgitaar, Claudio Lapenna – elektrische en akoestische piano, keyboards, orgel, synthesizer en zang en Gianni Manariti – drums, percussie en zang.
Op hun album "An Garta Mór", dat op 27 augustus 2018 ook nu weer door Melodic Revolution Records werd uitgebracht, is Lino Mesina - drums en percussie de vervanger voor Gianni Manariti en spelen diverse gast muzikanten mee, waaronder: Lino Giugliano - keyboards en synthesizer (3 nummers), Matteo Colombo - viool (2 nummers), Vincenza Cervelli - zang (1 nummer) en achtergrond zang (1 nummer), Alessandro Santovito - zang (1 nummer), Francesco Forglone - bhodrán (1 nummer) en Marco Grossi - achtergrond zang (1 nummer).
Het album, dat 5 nummers bevat, begint met "Mediteranean Floor", waarin ik na een korte speech een geweldige swingende progressieve rock song voorgezet krijg, die in een afwisselend tempo gespeeld wordt, waardoor de muziek spannend klinkt.
Daarna volgt "Techno Guru", een uitstekende uptempo mix van progressieve rock, swingende ritmes en experimentele muziek, die van technisch hoogstaande kwaliteit is en gevolgd wordt door "Violet", een rustig startend melodisch nummer, dat langzaam iets meer snelheid krijgt, heerlijk gitaarspel bevat en een aangenaam ritme heeft.
In "Reptilarium" schotelt Ifsounds me een schitterende progressieve rock song voor, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en halverwege van tempo verandert en ik een melodisch stukje muziek te horen krijg, dat in een niet al te hoog tempo gespeeld wordt.(luister naar dit nummer via da bandcamp link onder de recensie)
Het laatste en tevens langste nummer van het album heet "An Gorta Mór" (22 minuten) begint met fantastische rustige aanstekelijke folk muziek, dat na enkele minuten verandert in een swingend uptempo stuk elektronische muziek, waar ruimtelijke geluiden in zitten, om na enkele minuten over te gaan in een mooie rustige melodische rock song, die langzaam meer vaart krijgt en ontaard in een verrukkelijke uptempo mix van symfonische en progressieve rock, die halverwege over gaat in een rustig stuk muziek, dat na korte tijd aanstekelijke dansbare folk invloeden krijgt en op zijn beurt verandert, waarna ik, enkele minuten, een opera zangeres te horen krijg, die in een rustig melodisch tempo begeleid wordt, waarna de muziek heftiger wordt en een uptempo symfonisch karakter krijgt, dat swingt als een trein en naar het einde toe verandert in een mooie, vrij rustige, melodische song waarna het nummer eindigt met klokken gelui.
"An Garta Mór" van Ifsounds is een geweldige plaat en staat vol heerlijke nummer, die ik ten zeerste kan aanraden, aan iedere liefhebber van progressieve rock, maar ook aan hen, die van melodische muziek, symfonische rock en folk houden.
* De muziek van deze band/artiest is ook regelmatig te beluisteren op maandagavond tussen 20.00 en 22.00 uur (Europese tijd) in het radio programma Carry's Music Machine via www.osuradio.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten