maandag 8 februari 2021

Review: Love Machine - Düsseldorf – Tokyo (Unique Records, 2021) (Pop)

Love Machine is een band uit Düsseldorf en Keulen, Duitsland, die bestaat uit: Marcel Rösche - zang en percussie, Hendrik Patoka Siems - sologitaar en zang, Felix Wursthorn - sologitaar, synthesizer en zang, Richard Eisenach - basgitaar en achtergrondzang en Noel Lardon - drums, percussie, orgel, saxofoon en zang.
De band bracht 2 april 2014 hun debuut album "A Present To The Galaxy" als digitale download in eigen beheer uit en deze werd op 22 april 2016 gevolgd door het album "Circles", dat via het Tonzonen Records label in een beperkte oplage op LP verscheen en tevens als CD en als digitale download werd uitgebracht.
De van het album getrokken single "Sun Paradox" kreeg bij MTV Duitsland aandacht en werd gedraaid bij radio 1 Live en enkele underground radio stations.
De laatste 3 jaar toerde Love Machine bijna constant door Duitsland en speelde in clubs en op festivals als Burg Herzberg, maar ook trad de band op in diverse landen in Europa, zoals: Frankrijk, Denemarken, Polen en Engeland, waarbij het podium werd gedeeld met bands als: Acid Mothers Temple, Kikagaku Mojo en The Flying Eyes.
Hun derde album "Times To Come", dat in maart 2018 via Unique Records op LP en CD verscheen, werd op 15 december 2017 vooraf gegaan door de single "Times To Come", om op 11 oktober 2019 gevolgd te worden door het album "Mirrors & Money", dat 6 nummers bevat en op 10" LP, CD en als digitale download via Unique Records werd uitgebracht en vermeldenswaardig is verder, dat gastmuzikanten: Jan Lammert - elektrische piano, Jim Galakti - trompet, Paul Thiesen - trombone en Patrick Stäude - achtergrondzang op de plaat meespelen.
Op 26 februari 2021 verschijnt het nieuwe album van de band, getiteld "Düsseldorf – Tokyo", waarop 10 nummers staan, via Unique Records als LP in een beperkte oplage op doorzichtig rood vinyl, als LP op zwart vinyl, als CD en als digitale download, waarbij opgemerkt kan worden, dat Jan Lammert - piano, elektrische piano, orgel en synthesizer ook deze maal als gastmuzikant meespeelt. 

Het album begint met het titel nummer "Düsseldorf-Tokyo", waarin de band een prachtige rustige pop song speelt, die een aanstekelijk vrolijk klinkend ritme heeft en gevolgd wordt door het op digitale single verschenen "Golo Mann", een swingende uptempo pop song, die tempowisselingen bevat en "Hauptbahnhof", een schitterende pop song, die in een gemiddeld tempo wordt gespeeld en een dansbaar ritme heeft, dat eveneens als een digitale single is uitgebracht.(luister naar dit nummer via de bandcamp link onder de recensie) 
Daarna volgen "100 Jahre Frieden", een mooie rustige song, die bij tijd en wijle heftig klinkt, "Lieblingsbar", opnieuw een langzaam nummer, dat subtiele tempowisselingen heeft en "Gunst Der Dinge", eveneens een prima rustige song, die halverwege iets meer snelheid krijgt.
In "Swimmingpool Der Welt" zet Love Machine me nogmaals zo'n rustige song voor, die 1 minuut voor het einde van tempo en ritme verandert, in "Gemeinsam Einsam" hoor ik de band een rustige mix van country en pop spelen, in "That Mean Old Thing" (digitale single) krijg ik swingende mix van pop en blues voorgeschoteld, die enkele tempowisselingen heeft en halverwege verandert en een gesproken tekst krijgt en heftiger wordt en in "The Animal" (digitale single) speelt de band een geweldige uptempo poprock song met een dansbaar ritme en progressieve rock en ruimtelijke invloeden, die plotseling stopt.

"Düsseldorf – Tokyo" van Love Machine is een hoofdzakelijk rustige plaat, op enkele nummers na en dit zijn wat mij betreft meteen de beste van het album en ik kan liefhebbers van de betere pop dan ook aanraden, zelf eens te gaan luisteren naar deze schijf, om hierover zelf een oordeel te vellen.






Geen opmerkingen:

Een reactie posten