maandag 19 mei 2014

Review: A Victim Of Society - Distractions (Inner Ear, 2014) (Rock)

A Victim Of Society werd in 2011 te Athene, Griekenland opgericht door Vagelis Makris - zang en sologitaar en Fotis Ntouskas - sologitaar.
In dat jaar bracht het duo een DIY cassette uit in een gelimiteerde oplage van 120 stuks met daarop 6 nummers en ook werden er een 7" vinyl EP van hen uitgebracht door Sweet Mistake Productions / Fractal Press en verscheen er een song ("You're Gonna Hate Me") via de compilatie "Reverb Conspiracy Vol. 1", via Fuzz Club Records in samenwerking met het Austin Psych Festival.
In 2013 trad het duo op als voorprogramma voor bands als The Black Angels, Moon Duo, Dirty Beaches en Disappears en hun debuut album is eind april 2014 door Inner Ear Records uitgebracht op een LP, die een bonus CD bevat en als digitaal album.

De plaat bevat 8 nummers, waarvan "Unfair" de eerste is en hierin laat het duo me meteen horen, wat ik van ze kan verwachten.
Dat is stevige op sixties leest geschoeide upbeat, gemixt met eind seventies cold wave, fifties rock & roll en rauwe zang, waardoor deze mix fantastisch klinkt.
Daarna hoor ik "Enough Said", waarin de band een zeer swingende uptempo mix van rock & roll en een new wave song ten gehore brengt, waarin een hypnotiserend ritme zit. (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)
Dan krijg ik "Once Again" te horen en deze stevige rock song bevat surf invloeden en swingt als een trein, waarna "Jane's Insane" volgt en hierin speelt de band het tempo een stuk trager en hoor ik een schitterende rustige hypnotiserende surf song.
In "Certain Sense" laat het duo me een geweldige lekkere licht hypnotiserende rock song horen, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt, waarbij stil blijven zitten onmogelijk is en in "Torley Heath" hoor ik weer zo'n schitterende song met invloeden van surf, rock en cold wave, verpakt in een hypnotiserend ritme.
"Sweet Girl" bevat een heftige zang en ook nu weer een sterk gitaarspel en een hypnotiserend ritme, terwijl de muziek uptempo gespeeld wordt en in het laatste nummer "Choices" laat de band me genieten van een lekker stukje rock, dat in een vrij rustig tempo gespeeld wordt, waarin de muziek me aanzet met het ritme mee te bewegen, totdat het duo overschakelt naar een eentonig sneller ritme, maar me desondanks in de ban van hun muziek houdt.

Ik vind "Distractions" een schitterend debuut album, dat vol staat met heerlijke uptempo muziek, die er om schreeuwt gedraaid te worden en dus een aanrader voor elke rock liefhebber.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten