Daarna werd de drummer in 1987 vervangen door Peppe en kwam basgitarist Raff bij de band, waarna de bandbezetting in 1988 opnieuw wisselde en tot 1990 bestond uit: Beat-Man, Yves, Peppe, Janosh - staande basgitaar en Tiger - staande basgitaar.
In deze bezetting werd hun debuut CD "The Mask" in 1989 uitgebracht en in 2013 opnieuw onder de naam "Monster Masks".
Vervolgens wisselde de band nogmaals van samenstelling en bestond tussen 1991 en 1994 uit: Beat-Man, Yves, Janosh en Di Putto - drums en bracht in 1991 hun tweede CD uit, getiteld "The Hunch", die in 2013 heruitgebracht werd onder de naam "Presents The Hunch".
De meest constante bezetting kwam in 1995, toen de band ging bestaan uit: Beat-Man, Janosh, Di Putto en Swain Lee - drums, die tot heden nog samen spelen.
In deze formatie werden "Jungle Noise" (CD, 1995), "Youth Against Nature" (CD, 1997), "Birds Eat Martians" (CD, 1998), "I See Dead People" (LP+CD, 2002), "Hide And Seek" (alleen in Australië en Japan, CD, 2005), "The Worst Of ..." (LP+CD, 2006) en ".... Pop Up Yours" (LP+CD, 2011), die, net als de eerste 2 CD's, allemaal via het Voodoo Rhythm Records label, waarvan Beat-Man de eigenaar is, uitgebracht plus diverse singles en EP's en verscheen hun muziek op verscheidene verzamel albums, terwijl Beat-Man ook op treedt onder de naam Reverend Beat-Man en Lightning Beat-Man en in bands als Die Zorros speelt.
Hun laatst verschenen LP/CD "... Pop Up Yours" uit 2011 werd ook in een gelimiteerde houten box oplage uitgebracht, waarbij de afbeelding van The Monsters als schuifpuzzel gespeeld kan worden.
De band deed talloze optredens in Zwitserland, maar trad in de loop der jaren ook op in Duitsland, Frankrijk, Nederland, België, Italië, Oostenrijk, Spanje, Engeland, Noorwegen, Zweden, Denemarken en Rusland.
In 2003 toerden The Monsters door Argentinië, Brazilië en New York en in 2005 speelden ze in Japan.
Het album "The Jungle Noise Recordings", dat oorspronkelijk in een beperkte oplage op 10" vinyl uitgebracht werd, bevat opnamen uit de periode 1994-1995 en is 8 april 2016 opnieuw uitgegeven met veel bonus nummers, waarbij het album zowel op LP (10" en 12" vinyl) en op CD is verschenen via het Voodoo Rhythm Records label.
Het nieuwe album van de band heet "M", (oftewel 100) en werd 19 en 20 februari 2016 in de Swampland Studios te Toulouse, Frankrijk, opgenomen en gemixt door Lo Spider, terwijl de mastering in de Echochamber te Zurich, Zwitserland werd gedaan door Lo Spider en Dan Sutter en is de 100ste uitgave van het Voodoo Rhythm label, dat 28 oktober 2016 op LP + gratis CD + posters verschenen is en tevens op CD.
"M" bevat 12 nummers en start met "Baby You're My Drug", waarin ik de band een lekker swingende garagerock song hoor spelen, waarbij de zang nogal vrij heftig is en de muziek een aanstekelijk ritme bevat en tegen het eind freakt de band compleet uit.
Daarna volgt "Dig My Hair", een geweldige korte rock & roll song, die met de snelheid van het licht gespeeld wordt, waarna ik "I Can't Stop" te horen krijg en hierin laat de band me een swingende rock & roll song horen, die enkele subtiele tempowisselingen bevat.
Dan schotelt de band me "Not Enough" voor en hoor ik een rustig startende rock & roll song, die al binnen korte tijd met hoge snelheid gespeeld wordt en diverse tempowisselingen heeft en gevolgd wordt door "I Don't Want You Anymore", waarin de tekst in eerste instantie gefluisterd wordt, maar dat verandert al snel en vervolgens hoor ik de band een heftige garagerock song ten gehore brengen, die afwisselend rustig en snel gespeeld wordt, waarbij ook de tekst fluisterend en heftig gebracht wordt.
In "Bongo Fuzz" laat The Monsters me genieten van een swingend instrumentaal stukje progressieve rock, dat vakkundig naar een climax geleid wordt, om gevolgd te worden door "Happy People Make Me Sick", een fantastische hypnotiserende, eentonig klinkende, uptempo rock song, waarbij stil zitten geen optie is. (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)
Vervolgens zet de band me weer een heftige rock song voor, die "Nothing You Coward" heet en diverse tempowisselingen heeft, terwijl het ritme een house dreun bevat en in "Voodoo Rhythm" krijg ik een schitterende mix van rock & roll, trash en punk te horen, die afwisselend snel en rustig gespeeld wordt.
Verder hoor ik "Too Pretty To Be Loved", een heerlijke swingende garagerock song met een aanstekelijk ritme, "You Will Die", een heftige vrij snelle rock song met een dansbaar ritme en "Let Me Spend The Night With Your Wife", een prachtige korte zeer rustige pop song.
"M" van The Monsters bevat 12 uitstekende rock & roll/garagerock nummers, die elke liefhebber van dit genre minstens gehoord moet hebben en ik kan hen dan ook aanraden, deze heerlijke plaat eens te gaan beluisteren, om misschien wel tot dezelfde conclusie te komen als ik: fantastisch!
* De muziek van deze band/artiest is ook regelmatig te beluisteren op maandagavond tussen 20.00 en 22.00 uur (Europese tijd) in het radio programma Carry's Music Machine via www.osuradio.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten