De band werd opgericht na het uiteen gaan van de bands Drunk In Hell en Blown Out.
Op 7 februari 2020 verscheen hun album "Saturn", waar 5 nummers op staan, in een beperkte oplage als LP op rood vinyl, via Riot Season Records.
Kant A, dat 2 nummers bevat start met "Lifeship", waarin de band me een geweldige mix van spacerock en jazz voorschoteld, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt en een aanstekelijk ritme bevat en deze wordt gevolgd door het titel nummer "Saturn", een schitterend progressief jazz nummer, dat enkele minuten met vrij hoge snelheid gespeeld wordt, waarna de muziek iets langzamer wordt en een experimenteel karakter krijgt, om na korte tijd weer opgevoerd te worden en vervolgens opnieuw in een trager tempo te worden gespeeld, dat nogmaals enkele keren van tempo verandert.
Het eerste nummer van kant B heet "Nuclear Fuel" en hierin brengt OZO opnieuw een heerlijke mix van spacerock en jazz ten gehore, die invloeden van psychedelische muziek heeft en in een niet al te hoog tempo gespeeld wordt.
Daarna volgt "Slide" en ook in dit nummer krijg ik een uitstekende mix van jazz en spacerock voorgeschoteld, die een terugkerend ritme bevat.
In het laatste nummer "Centuries" speelt de band een experimenteel nummer met spacerock en jazz invloeden in een langzaam tempo, dat enkele subtiele tempowisselingen heeft en bij tijd en wijle freakt de band hierin behoorlijk uit.
"Saturn" van OZO is geen alledaagse plaat, die niet voor iedereen geschikt is, maar liefhebbers van jazz in de stijl van Pharaoh Sanders en John Coltrane zullen deze schijf zeker weten te waarderen, maar ook zij, die van improvisaties en spacerock houden, raad ik aan deze plaat eens te gaan beluisteren.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten