De band oefende elke dag, waarbij geen nummer hetzelfde was en nam deze jams ook op, waarbij hun uiteindelijke doel was om op te treden.
Dus werd besloten in de achtertuin van Dave te gaan spelen, om op die manier wat publiek te trekken, maar hun grootste probleem was, dat ze geen goede zanger hadden.
Ray Burns veranderde zijn naam in Captain Sensible, knipte zijn haar af en voegde zich bij The Damned, maar bleef evengoed in Johnny Moped spelen, waarmee hij als voorprogramma van The Damned fungeerde.
De band had behoefte aan een gitarist en plaatste daarvoor een advertentie, waarop Slimey Toad en Chrissie Hynde (The Pretenders) reageerden, maar na enkele optredens in The Roxy werd Chrissy uit de band gezet, op voorspraak van Slimey.
In de nieuwe formatie kwam het nummer "Hard Lovin' Man" op de verzamel LP "Live At The Roxy" en verscheen de semi officiële "Johnny Moped Bootleg" in eigen beheer, voordat de ze bij het Chiswick label een contract tekenden.
Hun debuut single "No-One" / "Incendiary Device" zag in 1977 het levenslicht en werd gevolgd door "Darling, Let’s Have Another Baby", waarna in april 1978 hun debuut album "Cycledelic" werd uitgebracht, waar later een extra nummer, een zogenaamde “Mystery Track” aan werd toegevoegd.
Het tweede album van de band, "The Search For Xerxes", verscheen pas in 1991, maar de nummers waren al in 1978 opgenomen.
Damaged Goods Records bracht in 2006 het compilatie album "The Johnny Moped Bootleg Tapes Vol 1&2" uit, waarop onuitgebrachte nummers en ander mixen staan.
In 2016 werd de band opnieuw opgestart en verscheen het album "It’s A Real Cool Baby" (Damaged Goods Records), dat kort erna gevolgd werd door de her uitgave van "Cycledelic" en vervolgens kwamen er nog diverse singles uit, waaronder "Living In A Dream World" (april 2019) en "Hey Belinda!" / "Hiawatha", dat 23 augustus via Damaged Goods Records in een beperkte oplage van 600 stuks op rood vinyl verschijnt, waarbij vermeldenswaardig is, dat "Hey Belinda!" ook op hun album "Lurrigate Your Mind", dat in mei 2019 werd uitgebracht en "Hiawatha" is een bewerking van de song, die van het album "The Search For Xerxes" komt.
Johnny Moped bestaat sinds de her oprichting uit: Johnny Moped - zang, Slimey Toad - sologitaar, Rock ‘n’ Roll Robot (Rob from CASE) - sologitaar, Jacko Pistorious - basgitaar en Marty Love - drums.
Zijn album "Live At Trafelger Square", uit 2019, dat in een beperkte oplage van 600 stuks op zwart vinyl is geperst, bevat 9 nummers en werd 12 maart 1983 als "Officiële Bootleg" opgenomen, als protest tegen de jacht op zeehonden.
Het nieuwe album van de band heet "The Search For Xerxes", dat in 1991 via Deltic Records verscheen en werd op 24 juni 2022 via Damaged Goods Records als LP en als CD her uitgebracht en is uitgebreid met 4 extra nummers.
De band bestaat op dit album uit: Johnny Moped, Fred Berk, Dave Berk, Captain Sensible en Slimy Toad.
Het album, dat 17 nummers bevat start met "I Believed Her Lies", waarin Johnny Moped een commerciële uptempo mix van punk en disco met een dansbaar ritme speelt, die gevolgd wordt door een live uitvoering van "Edwina", eveneens een dansbare uptempo mix van disco en punk en "Every Dream Came True", dat met een gesproken tekst begint, om na korte tijd over te gaan in een pop song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme.
Daarna volgen "Corpse Boogie", een uptempo glamrock song met invloeden van de muziek van Mud, die ook met een aankondiging begint, de Eddie Cochran cover "Cut Across Shorty", een uitstekende country song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme, "I Wanna Die", een schitterende uptempo mix van punk en rock & roll song, die swingt en aanzet tot dansen en "Zogaloogajergabrox", een puik rap nummer met een gemiddeld tempo en een dansbaar ritme.
In "Sad Sack" zet Johnny Moped me een heerlijke dansbare uptempo song voor, die gesproken tekst en invloeden van dance heeft, in "Soldiers" krijg ik een nummer te horen, dat in een niet al te hoog tempo wordt gespeeld, in "Save The Baby Seals" laat de band me genieten van een dansbare uptempo pop song met een hoog meezing gehalte en een aanstekelijke ritme (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie) en in "Moped Crash" hoor ik de band een prima aanstekelijke song met een gemiddeld tempo spelen, waarbij stil zitten geen optie is.
Dan volgen "I'm A Spasm", een song met een vrij rustig tempo, die nogal amateuristisch klinkt en "Hiawatha", een schitterende uptempo punk song, die swingt als een trein en een aanstekelijk ritme heeft.
Verder volgen de extra nummers, die beginnen met de alternatieve versie van "Cut Across Shorty", dat op gitaar gespeeld wordt zonder verdere begeleiding, "Cincinatti Blues", waarin de zang ook alleen maar op gitaar begeleid wordt en een niet al te hoog tempo bevat, "Bros And Xerxes", een gesproken nummer en de alternatieve uitvoering van "Soldiers", een traag nummer met een minimale begeleiding, die tegen het einde lichte psychedelische invloeden krijgt.
"The Search For Xerxes" van Johnny Moped is een uitstekende plaat, die liefhebbers van deze band laat horen, hoe hun muziek in 1978 klonk en ik kan hen dan ook aanraden deze schijf eens te gaan beluisteren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten