maandag 17 mei 2021

Review: Brinsley Schwarz - Last Orders! (Mega Dodo Records, 2021) (Hammond Rock / Pop)

Brinsley Schwarz - sologitaar, piano en zang speelde in de jaren 60 samen met Nick Lowe - basgitaar, sologitaar en zang in diverse bands, waaronder Kippington Lodge in 1967.
De band bestond verder uit: Bob Andrews - keyboards en Billy Rankin - drums en in deze bezetting maakte de band 3 folkrock singles, die helaas voor hen, allemaal flopten.
In 1969 besloten de bandleden het muzikale roer om te gooien en ook te gaan optreden onder de naam Brinsley Schwarz, terwijl ze ook onder de naam Kippington Lodge bleven spelen.
Brinsley Schwarz's manager Dave Robinson, van Famepushers, regelde, dat ze  3 en 4 april 1970 in het voorprogramma stonden van Van Morrison en Quicksilver Messenger Service in The Fillmore East te New York City, waarbij veel Britse journalisten aanwezig waren.
Het optreden verliep niet zo best en de band kreeg een heleboel negatieve kritiek, evenals slechte recensies voor hun debuut LP, die kort na hun terugkeer in Engeland werd uitgebracht en dit incident werd bekend als The Brinsley Schwarz Hype.
Later dat jaar bracht de band hun tweede LP "Despite It All" uit, waarin de muziek meer country gericht was en in 1971 kwam Ian Gomm - sologitaar en zang als vijfde lid bij de band.
In deze formatie werd hun derde album "Silver Pistol" opgenomen, die in februari 1972 verscheen en in antwoord op "The Hype" werd de band anti commercieel en besteedde veel tijd in hun oefenruimte, hoewel ze dat jaar ook toerden met Help Yourself en Ernie Graham (ex Eire Apparent).
Tevens speelde de band in 1971 op het tweede Glastonbury festival, waarbij 1 nummer van hen ("Love Song") op het album "Glastonbury Fayre" verscheen.
Hun solide live optredens resulteerden er in, dat ze een grote schare fans in Londen kregen, waarna rock journalisten de muziek van de band het predicaat "Pub Rock" gaven.
In 1972 traden ze samen met Man en Hawkwind op tijdens "Greasy Truckers Party", waarvan de opnamen als dubbel LP werden uitgebracht en helaas was dit hun enige live album.
Vervolgens verscheen de countryrock LP "Nervous On The Road" in september 1972, die hen een hoop uitstekende recensies opleverde en hoewel het album de hitlijsten echter niet bereikte, leverde het hen wel een Engelse tournee op als voorprogramma van Paul McCartney's band Wings.
Het album "Please Don't Ever Change" uit 1973 werd minder goed ontvangen door de critici en werd weinig verkocht.
Toch was er ook positief nieuws, want de band deed succesvolle optredens in The Old Grey Whistle Test, waarbij de band bestond uit: Lowe - sologitaar en zang, Gomm - basgitaar, Schwarz - piano en Andrews - keyboards en ze maakten opname sessies voor John Peel's BBC Radio 1 show.
Dave Edmunds produceerde hun zesde LP "The New Favourites Of... Brinsley Schwarz", die hen goede recensies opleverde, terwijl de samenwerking met Dave Edmunds hen een tournee op leverde als begeleidingsband van Edmunds en daarvan verschenen er live opnamen op het album "Subtle As A Flying Mallet".
Brinsley Schwarz nam ook een aantal singles op, die onder de bandnaam verschenen, maar ook onder diverse pseudoniemen, zoals: "The Hitters", "The Knees", "Limelight" en "The Brinsleys", maar al deze singles flopten.
De band ging in 1975 uit elkaar en Schwarz en Andrews kwamen in Graham Parker & The Rumour terecht, Rankin speelde in Terraplane en later in Big Jim Sullivan's Tiger, Nick Lowe maakte 4 albums met Dave Edmunds onder de naam Rockpile, hoewel alleen "Seconds of Pleasure" onder de naam Rockpile werd uitgebracht, terwijl "Tracks On Wax 4" en "Repeat When Necessary" als Dave Edmunds solo albums verschenen en "Labour of Lust" als solo album van Nick Lowe.
Lowe en Gomm begonnen beiden solo carrières, met gemiddelde successen, waarbij Lowe's album "Jesus Of Cool" uit 1978, waarop ook Bob Andrews - keyboards en Dave Edmunds - sologitaar meespelen, de 22ste plaats haalde in de Engelse hitlijst en de van het album afkomstige single "I Love The Sound Of Breaking Glass", behaalde plaats 7 in de Engelse hitlijst.
Nick Lowe was ook mede schrijver van Dr. Feelgood's top 10 hit "Milk And Alcohol", die de negende plaats in de Britse hitparade haalde in 1979, terwijl zijn wereld hit "Cruel To Be Kind" uit 1980 mede geschreven was door Ian Gomm en oorspronkelijk opgenomen werd door Brinsley Schwarz voor hun laatste onuitgebrachte album (deze versie staat op de in 2008 verschenen "30th Anniversary Edition" van "Jesus Of Cool".
Ian Gomm  had in 1979 een hit met de single "Hold On", die de 18de plaats in de Amerikaanse "Billboards Hot 100" hitlijst haalde.
De originele versie van "(What's So Funny 'Bout) Peace, Love, And Understanding", dat door Lowe geschreven werd, kwam van het in 1974 verschenen album "The New Favourites Of... Brinsley Schwarz" en werd later een hit voor Elvis Costello en ook verscheen het in een uitvoering van Curtis Stigers in de film soundtrack "The Bodyguard: Original Soundtrack Album".
Verder verschenen de albums van Brisley Schwarz "It's All Over Now" (1988, onder de naam Raime Schwarz en in 1974 in de Rockfield Studios opgenomen), waarvan er maar enkele bestaan, de rest werd vernietigd en "Rarities" uit juli 2000.
Ook werden er diverse compilatie LP's en CD's uitgebracht, zoals: "Original Golden Greats" uit 1974, inclusief 2 live en 2 studio nummers, die op geen enkel  ander album staan, "15 Thoughts Of Brinsley Schwarz" (LP, 1978), "Surrender to the Rhythm" (CD, 1991), "Nervous On The Road/The New Favourites Of... Brinsley Schwarz" (CD, 1995), "Hen's Teeth" (singles) (1998), "What IS So Funny About Peace Love & Understanding?" (BBC recordings) (2001) en "Cruel to Be Kind" (BBC recordings) (2004).
Het Mega Dodo Records label bracht 14 oktober 2015 de LP "Live Favourites" uit in een zeer beperkte oplage van 250 stuks geperst op 180 gram zwart vinyl, waarvan de eerste 100, verkrijgbaar via Mega Dodo, een set van: 5 ansichtkaarten, 2 stikkers en een reproductie van een BBC auditie vel bevatten.
De live muziek van het album, opgenomen net nadat ze hun door Dave Edmunds geproduceerde zwanenzang maakten, bestaat uit een set van eigen nummers en covers.
Brinslay Schwarz nam in het najaar van 1974 samen met Steve Verroca een album op, waarbij het de bedoeling was, dat de band opnieuw in Amerika gelanceerd zou worden, maar helaas liep alles anders, want de banden voor de plaat, die in de Rockfield Studios opgenomen werd, bleven jaren op de planken liggen totdat Ian Gomm de opnames van hun lang vermiste album, die hun commerciële doorbraak zou betekenen, redde en opnieuw mixte en 25 jaar nadien, bracht het Mega Dodo Records label de plaat, die "It’s All Over Now" heet, op 28 april 2017 uit in een beperkte oplage van 150 stuks op oranje vinyl, 350 stuks op 180 gram zwart vinyl, 50 stuks op cassette en op CD.
Op 25 juni 2021 verschijnt er weer een album van de band via Mega Dodo Records, "Last Orders!" getiteld en dit wordt als CD en als digitale download uitgebracht.
Het bevat onuitgebrachte nummers uit Ian Gomm's persoonlijke archief en verder moeilijk te vinden nummers uit de begin periode van de band, outtakes, nummers voor radio en televisie en repetities.

Het album begint met "Seymour (I Love You)", waarin de band een geweldig aanstekelijk instrumentaal uptempo poprock nummer ten gehore brengt, dat een zeer dansbaar ritme heeft en gevolgd wordt door "Funk Angel", een swingende rock song, die in een vrij hoog tempo wordt gespeeld en "Indian Woman", een schitterende uptempo progressieve rock song, die Hammond rock en progressieve bluesrock invloeden bevat.
Daarna volgen "The Old Country", een prima uptempo song met country invloeden, die in een aanstekelijk dansbaar ritme gespeeld wordt, "That's What It Takes", een heerlijke dansbare uptempo song, die Hammond rock invloeden heeft en een aanstekelijk ritme bevat en "Strange Feeling", een lekker in het gehoor klinkend pubrock song, die aanzet tot dansen.
In "What Would You Do" zet Brinsley Schwartz me een verrukkelijke rock song in een gemiddeld tempo voor, die opnieuw invloeden van Hammond rock heeft, in "Crime Of Passion" krijg ik een uitstekende aanstekelijke poprock song in een gemiddeld tempo te horen, die Hammond rock invloeden en tempowisselingen heeft en in "Unknown Number" speelt de band een prachtige uptempo song met lichte country invloeden in een dansbaar ritme.
Dan volgen "Silver Pistol", een puike Hammond rock song met een niet al te hoog tempo, "She's Got To Be Real", een mooie song in een gemiddeld tempo met een zeer aanstekelijk dansbaar ritme en "Country Girl", een vrolijk klinkende uptempo song, die aanzet tot dansen.
Verder hoor ik "Range War", een uptempo mix van Hammond rock, pop en countryrock, die ook nu weer een dansbaar ritme heeft en "Murder On My Mind", een fantastische swingende uptempo rock song met Hammond rock en soul invloeden, waarbij stil zitten geen optie is.

"Last Orders!" van Brinsley Schwartz is een lekker klinkende plaat met schitterende songs, waar ik zeer van genoten heb en ik kan elke liefhebber van Hammond rock en de betere pop muziek deze schijf dan ook van harte aanbevelen.(luister naar enkele nummers van dit album via de bandcamp link onder de recensie)





Geen opmerkingen:

Een reactie posten