De band bracht in 1968 hun debuut album "Scratchin' The Surface" uit, die gevolgd werd door onder andere: "Blues Obituary" (1969), "Thank Christ For The Bomb" (1970), "Split" (1971), "Who Will Save The World? The Mighty Groundogs" (1972), "Sold) (1974), "Crosscut Saw" (1976), "Black Diamond" (1976), "Hoggin'The Stage" (2LP, 1984), "Razor's Edge" (1985), "Moving Fast - Standing Still" (2LP, 1986), "Back Against The Wall" (1986), "Hogs in Wolf's Clothing" (1998), "The Muddy Waters Song Book" (1999) en nog 13 andere, waaronder 9 live albums, maar ook verscheen er een album onder de naam Tony McPhee & The Groundhogs, getiteld "No Surrender" (live, 1989).
Tony bracht als solo artiest 3 albums uit: "The Two Sides Of T.S. McPhee" (1973), "Foolish Pride" (1993) en "Bleaching The Blues" (1997) en samen met Jo-Ann Kelly maakte hij het album "Same Thing On Their Minds" en nadat hij in 1994 zijn eerste hartaanval had gehad en er in de loop der jaren meer volgden, stopte hij in 2014 met spelen.
Op 25 oktober 1982 speelde hij onder de naam Tony McPhee's Blues Band, die op dat moment bestond uit: Tony 'T.S' McPhee - zang en sologitaar, Steve Towner - basgitaar en Mick Kirton - drums, in Die Schauwburg te Bremen, Duitsland, waarvan door radio Bremen opnamen gemaakt werden en deze zijn verschenen op het album "Split Part II - Live In Bremen 1982", dat via Mig Music / Radio Bremen als CD is uitgebracht en 8 nummers bevat.
Het album begint met "Shake For Me", waarin Tony McPhee's Blues Band een fantastische swingende uptempo rock & roll song met lichte bluesrock invloeden ten gehore brengt, waarna "Soldier" volgt, een heerlijke progressieve bluesrock song met een niet al te hoog tempo en een terugkerend ritme, die aanzet tot dansen.
Daarna volgen "Light My Light", een schitterende swingende progressieve bluesrock song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk terugkerend dansbaar ritme en "Eccentric Man", een song in een gemiddeld tempo, die tempowisselingen heeft en swingt.
In "Garden" zet Tony McPhee's Blues Band me een uitstekende progressieve bluesrock song voor, die een aanstekelijk dansbaar ritme heeft en in "Mistreated" laat de band me genieten van een geweldig bluesrock nummer met een gemiddeld tempo en dito gitaarspel.
Verder volgen "Split (Part 2)", een verrukkelijke progressieve rock song met een gemiddeld tempo, fantastisch gitaarspel, een terugkerend ritme en tempowisselingen en "Cherry Red", een puike rock song met een terugkerend licht hypnotiserend ritme, die in een gemiddeld tempo wordt gespeeld en hierin demonstreert Tony zijn geweldige gitaarspel nog maar eens.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)
"Split Part II - Live In Bremen 1982" van Tony McPhee's Blues Band staat vol puike bluesrock songs, waar ik vanaf de begin tonen van genoten heb en ik kan elke liefhebber van dit genre deze schijf dan ook zeer aanraden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten