Verder heeft hij zich laten beïnvloeden door de hedendaagse muziek van onder andere Camel, The Enid, Genesis, Steve Hacket, Anglagard, Keith Emerson, Yes, PFM, Robert Fripp, Gentle Giant en Jean-Luc Ponty en door klassieke muzikanten zoals Rachmaninoff, Ravel, Chopin, Prokofiev, Stravinsky en Debussy.
Nadat hij de CD "Structures" in 1999 solo had opgenomen, vormde Carlos zijn band Kotebel, die bestaat uit: Carlos G. Plaza Vegas- keyboards, Adriana Plaza Engelke - keyboards, César Garcia Forero - sologitaar, Jaime Pascuel Summers - basgitaar en Carlos Franco Vivas - drums en percussie en verwierf in 2000 een contract bij het Franse Musea Records.
Kotebel stond op prestigieuze festivals in Mexico (Bajaprog, 2004), Portugal (Gouveia Art Rock, 2007 en 2010) en (Go Prog, 2009), Frankrijk (Progsud, 2007) en (Crescendo, 2010), Spanje (Madrid Art Festival, 2008 en 2009).
De band bracht na "Structures" 5 albums uit en geniet met name in het thuisland en Latijns-Amerika veel bekendheid.
In 2001 werd hun tweede CD "Mysticae Visiones uitgebracht, gevolgd door "Fragments Of Light" (2003), "Omphalos" (2006), "Ourouboros" (2009) en "Concerto For Piano And Electric Ensemble" (2012).
Op deze laatst verschenen CD, die een bonus DVD bevat, staan 8 nummers, waarvan het eerste uit 4 delen bestaat en het "Concerto For Piano And Electric Ensemble" vormen.
Vervolgens verscheen in 2016 het 2CD album "Live At Prog-Résiste 2013" via Musea Records en op 6 juli 2017 werd hun album "Cosmology" door dat zelfde label uitgebracht, waarop gastmuzikant Omar Acosta op dwarsfluit mee speelt.
Het album, dat 9 nummers bevat, start met "Post Ignem", waarin ik de band een schitterend stuk symfonische rock hoor spelen, dat in een zwaar rustig tempo begonnen wordt en al snel verandert in een vrij complex progressief nummer, dat diverse tempowisselingen bevat, bombastisch klinkt en swingt (luister naar dit nummer via de soundcloud link onder de recensie), waarna de uit 4 delen bestaande "Cosmology Suite" te horen is en daarvan is "Geocentric Universe" het eerste.
Daarin krijg ik een fantastisch progressief rock nummer voorgezet, dat een heerlijk dansbaar ritme heeft, waar Zuid-Amerikaanse en jazz invloeden in zitten en dat tevens enkele prima tempowisselingen bevat, waarna "Mechanical Universe" volgt en ik een geweldig complex symfonisch rock nummer voorgezet krijg, dat tempowisselingen bevat, zo nu en dan bombastisch klinkt en swingt.
Dan brengt Kotebel "Entangled Universe" ten gehore en hierin start de muziek in een rustig tempo, om na enkele minuten te veranderen in een swingend uptempo nummer met lichte jazz invloeden, waar opnieuw enkele tempowisselingen in gebouwd zijn, waardoor de symfonische muziek diverse subtiele wendingen neemt en vervolgens krijg ik het laatste deel van de suite te horen, getiteld "Oneness", dat met prachtige rustige klanken begint, om daarna iets meer vaart te krijgen en in een aanstekelijk ritme over te gaan, dat ook nu weer erg complex in elkaar zit en gevolgd wordt door "Mishima's Dream", een geweldig zwaar symfonisch nummer, dat in een niet al te hoog tempo gestart wordt, om verder in het nummer iets meer vaart te krijgen.
In "A Bao A Qu" laat de band me genieten van een uitstekend swingend nummer, dat langzaam opgebouwd wordt en diverse tempowisselingen heeft en in "Dante's Paradise Canto XXVIII" krijg ik weer zo'n verrukkelijk spannend complex nummer te horen en in "Paradise Lost/Paraiso Perdido" krijg ik een fantastisch rustig piano nummer voorgeschotelt, dat samen met het keyboards voor een indringend stuk muziek zorgt.
"Cosmology" van Kotebel heeft me van begin tot einde aan mijn stoel gekluisterd gehouden en ik kan dit technisch hoogstaande meesterwerk van harte aanbevelen aan iedere liefhebber van symfonische rock.
* De muziek van deze band/artiest is ook regelmatig te beluisteren op maandagavond tussen 20.00 en 22.00 uur (Europese tijd) in het radio programma Carry's Music Machine via www.osuradio.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten