Hij wordt daarop bijgestaan door Gordon Giltrap - sologitaar (track 7 en 9), Cesareo - sologitaar (), Martin Grice - dwarsfluit, keyboards, saxofoon en zang, Andrea Orlando - drums, Mark Cunningham - hoorn, trompet en mondharmonica, Daniele Sollo - basgitaar, Matteo Nahum - solo en ritmegitaar, Matcella Arganese - elektrische gitaar, akoestische gitaar, 12 snarige double Neck gitaar en sitar, Massimo Moscatelli - drums, Ettore Mazzarini - basgitaar, Dariush Hakim - keyboards en effecten, Emanuele Telli - keyboards, Stefano Avigliana - sologitaar, Filippo Bagnoli - sologitaar, Maurizio Fiaschi - dirigent, Mauro Sabbione - piano en keyboards en Raffaella Izzo.
Het album, dat 10 nummers bevat, begint met "Promised Land", waarin Alessandro Corvaglia een mooie symfonische song in een gemiddeld tempo ten gehore brengt, die tempowisselingen heeft en gevolgd wordt door "The Night Of The Eyes", een fantastisch instrumentaal nummer met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme en "Preaching On line", een heerlijke dansbare song met tempowisselingen en invloeden van de muziek van Genesis.
Daarna volgen "... And The Lady Came In", een verrukkelijk instrumentaal nummer met een terugkerend ritme en een niet al te hoog tempo, "White Ghosts", een geweldige symfonische song met een gemiddeld tempo, invloeden van de muziek van Genesis en tempowisselingen, die bij tijd en wijle swingt en "Vision", een uitstekende vrij rustige song, die een aanstekelijk ritme heeft en subtiele tempowisselingen bevat.
In "A Deed Within A Dream" zet Alessandro Corvaglia me een puike mix van symfonische rock en folk voor, die in een gemiddeld tempo wordt gespeeld en aanzet tot dansen, in "Where Have I Been?" krijg ik een prachtige rustige song te horen, die progressieve rock invloeden heeft en een aanstekelijk ritme bevat.
Verder volgen "12 Towers", een heerlijk vrij rustig instrumentaal nummer en het laatste nummer, "Out Of The Gate", dat bijna 12 minuten duurt, waarin de band een fantastische progressieve symfonische rock song in een gemiddeld tempo speelt, die enkele tempowisselingen heeft en een terugkerend licht hypnotiserend ritme bevat en wat mij betreft de uitschieter van dit album is.
"Out Of The Gate" van Alessandro Corvaglia staat vol lekker in het gehoor klinkende symfonische nummers, waar ik van begin tot einde van genoten heb en ik kan elke liefhebber van deze muzieksoort dit album dan ook sterk aanraden.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten