De band bracht op 20 februari 2011 hun debuut EP "No House", waarop 6 nummers staan, in eigen beheer uit als CD en als digitale download en wordt hierop bijgestaan door: Rachel Waisel - dwarsfuit (track 2 en 4), Matthew Parker - Trompet (track 1 en 5), Anatoli Torjinski - cello (track 3 en 4) en Georg - tuba (track 5).
Daarna volgden: "Are You My Brother?" (CD en digitaal album, 7 mei 2013), "Sad Boys Club" (CD en digitaal album, 10 april 2015) en "Mount Pleasant"(LP via Bird's Robe Records als testpersing in een extreem kleine oplage van 3 stuks op zwart vinyl, als LP in een beperkte oplage van 100 stuks op doorzichtig zeeblauw met wit gespetterd vinyl, als LP in een beperkte oplage van 200 stuks op doorzichtig roze met groenblauw gespetterd vinyl (beide met een met de had geschreven dankwoord van de band + stickers), als CD en als digitaal album, 6 maart 2020).
Op 5 november 2021 wordt hun debuut EP opnieuw uitgebracht en verschijnt via Dunk Records als LP op 180 gram vinyl en via Bird's Robe Records als CD en als digitale download ter gelegenheid van het 10 jarige bestaan van de EP en in het teken van het 10 jarige bestaan van Bird's Robe Records.
De EP start met "Zee Germans", waarin Solkyri de muziek met een schitterend experimenteel stuk begint, dat na korte tijd in een melodisch stuk over gaat en een niet al te hoog tempo bevat en dit wordt gevolgd door "Court-A", een fantastisch nummer met een vrij rustig tempo, dat na enkele minuten meer snelheid krijgt, waardoor de muziek gaat swingen, om halverwege, om dan terug te keren in het langzame tempo.
Daarna volgen "This Can't Wait!", een uitstekend post-rock nummer met een gemiddeld tempo, een aanstekelijk terugkerend melodisch ritme, lichte psychedelische invloeden en subtiele tempowisselingen en "Strangers", een heerlijk post-rock nummer met afwisselende tempo's en invloeden van progressieve muziek.
In "Young Man, You Will Die Of This Company" schotelt Solkyri me een lekker in het gehoor klinkend nummer in een gemiddeld tempo voor, dat een aanstekelijk dansbaar ritme heeft en in "Slowly, We Take Steps (Astronaut)" start de muziek in een langzaam tempo, om na korte tijd iets meer snelheid te krijgen, dat een melodisch ritme heeft en tegen het einde lichtelijk psychedelisch wordt.
"No House" van Solkyri bevat 6 puike post-rock nummers, waar ik van begin tot einde van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van deze muzieksoort dan ook aan eens naar deze schijf te gaan luisteren.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten